Zwanger
alle pijlers
3de, geen netwerk, geen aangename stad wat nu..
woensdag 6 november 2013 om 14:36
De titel zegt het al.
Ben ongepland zwanger van de 3de . Ben er wel blij om, maar ik merk dat ik in deze stad geen aansluiting kan vinden en het moeilijk vind om een leuke moeder te zijn omdt ik altijd alleen ben. Mijn netwerk bestaat 0 personen. Vriendinnen wonen een uur rijden of zijn naar het buitenland verhuisd. Familie woont op 2 u rijden. Ik slaap zo slecht de laatste wekn omdat ik pieker over de toekomst.
Ik zou hier graag weg willen. De vraag is dan. Waar naartoe? Richting mijn vaste vriendenclub, richting familie of richting een stad die ik echt superleuk vind.
Ik hecht veel waarde aan kwaliteit van leven en die heb ik dus hier niet. Mijn man steunt me hierin omdat hij het te druk heeft met zijn baan. Op hem kan ik dus niet rekenen.
Tips.... De hormonen slaan namelijk op hol
Ben ongepland zwanger van de 3de . Ben er wel blij om, maar ik merk dat ik in deze stad geen aansluiting kan vinden en het moeilijk vind om een leuke moeder te zijn omdt ik altijd alleen ben. Mijn netwerk bestaat 0 personen. Vriendinnen wonen een uur rijden of zijn naar het buitenland verhuisd. Familie woont op 2 u rijden. Ik slaap zo slecht de laatste wekn omdat ik pieker over de toekomst.
Ik zou hier graag weg willen. De vraag is dan. Waar naartoe? Richting mijn vaste vriendenclub, richting familie of richting een stad die ik echt superleuk vind.
Ik hecht veel waarde aan kwaliteit van leven en die heb ik dus hier niet. Mijn man steunt me hierin omdat hij het te druk heeft met zijn baan. Op hem kan ik dus niet rekenen.
Tips.... De hormonen slaan namelijk op hol
woensdag 6 november 2013 om 14:41
quote:appelsien27 schreef op 06 november 2013 @ 14:36:
Ik zou hier graag weg willen. De vraag is dan. Waar naartoe? Richting mijn vaste vriendenclub, richting familie of richting een stad die ik echt superleuk vind.
Ik hecht veel waarde aan kwaliteit van leven en die heb ik dus hier niet. Mijn man steunt me hierin omdat hij het te druk heeft met zijn baan. Op hem kan ik dus niet rekenen.
En in die andere stad die je superleuk vindt kan je wel je kwaliteit van leven vergroten? Ondanks dat je daar ook 0 netwerk hebt? Of is dat netwerk in de bonus bij de aankoop van een huis in die stad?
En je man kan overal werken, het maakt niet uit of er naar familie verhuisd wordt die 2 uur verder woont? Of vriendinnen die een uur verderop wonen, maar die je nu blijkbaar ook al niet vaak ziet?
Wat voor moeite heb je gedaan om wél aansluiting te vinden en een netwerk op te bouwen?
Ik zou hier graag weg willen. De vraag is dan. Waar naartoe? Richting mijn vaste vriendenclub, richting familie of richting een stad die ik echt superleuk vind.
Ik hecht veel waarde aan kwaliteit van leven en die heb ik dus hier niet. Mijn man steunt me hierin omdat hij het te druk heeft met zijn baan. Op hem kan ik dus niet rekenen.
En in die andere stad die je superleuk vindt kan je wel je kwaliteit van leven vergroten? Ondanks dat je daar ook 0 netwerk hebt? Of is dat netwerk in de bonus bij de aankoop van een huis in die stad?
En je man kan overal werken, het maakt niet uit of er naar familie verhuisd wordt die 2 uur verder woont? Of vriendinnen die een uur verderop wonen, maar die je nu blijkbaar ook al niet vaak ziet?
Wat voor moeite heb je gedaan om wél aansluiting te vinden en een netwerk op te bouwen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
woensdag 6 november 2013 om 14:43
Ik kende ook niemand in de stad waar ik nu woon. Tot iemand van dit forum me op het NMLK netwerk wees. Ik heb me ingeschreven en ben al naar diverse georganiseerde dingen geweest. En ik heb al ontzettend veel leuke nieuwe mensen leren kennen!!
Je moet het toch echt zelf doen.
Je moet het toch echt zelf doen.
"As je denk dat je mooi ben dan ben je een embersiel leleike kuthoer"
woensdag 6 november 2013 om 14:46
Je opende twee maanden geleden dit topic:
Man met eigen onderneming voortdurend aan het werk
Je hebt dus in ieder geval 1 vriendin, namelijk die waarvan je het account gebruikt?
Verder, je zult echt zelf een netwerk op moeten bouwen. Wat ga je doen als je dicht bij jouw familie of vriendinnen gaat wonen? Zij hebben toch ook geen tijd om jou constant te vermaken? Het lijkt er meer op dat je ongelukkig bent met jouw relatie, jouw leven etc. Dat lost verhuizen echt niet op.
Man met eigen onderneming voortdurend aan het werk
Je hebt dus in ieder geval 1 vriendin, namelijk die waarvan je het account gebruikt?
Verder, je zult echt zelf een netwerk op moeten bouwen. Wat ga je doen als je dicht bij jouw familie of vriendinnen gaat wonen? Zij hebben toch ook geen tijd om jou constant te vermaken? Het lijkt er meer op dat je ongelukkig bent met jouw relatie, jouw leven etc. Dat lost verhuizen echt niet op.
woensdag 6 november 2013 om 14:49
Heb je via je kinderen dan niemand leren kennen? Ik vond een kind echt dé ingang naar een sociaal leven: zwangerschapsyoga, het kinderdagverblijf, school, ik heb een grote groep ouders verzameld. Okee, het draait vooral om onze kinderen, maar och, voor de spannende sociale dingen vind ik het geen probleem om een uurtje te reizen.
woensdag 6 november 2013 om 15:54
Ik kende ook niemand hier. Maar juist door de kinderen heb ik veel mensen leren kennen. Net als Pantax. Verder ben ik op een teamsport gegaan. Doe wat activiteiten voor de club.
Doe af en toe wat leuks met wat gezellige buurdames. Zitten allemaal in de kleine kinderen, maar die laten we voor een avondje bij de papa's en dan gaan we aan de sushi of naar een film.
Gewoon zelf wat van maken!
Ik snap het overigens wel een beetje hoor. Ook onze derde kwam onverwacht. Was ook wel even van't padje. Ben er nu, kleine 3 jaar later, zo blij mee! Hoe groter de kinderen worden, hoe groter je sociale netwerk kan worden..je krijgt tenslotte steeds meer je handen vrij.
Het komt goed!
Doe af en toe wat leuks met wat gezellige buurdames. Zitten allemaal in de kleine kinderen, maar die laten we voor een avondje bij de papa's en dan gaan we aan de sushi of naar een film.
Gewoon zelf wat van maken!
Ik snap het overigens wel een beetje hoor. Ook onze derde kwam onverwacht. Was ook wel even van't padje. Ben er nu, kleine 3 jaar later, zo blij mee! Hoe groter de kinderen worden, hoe groter je sociale netwerk kan worden..je krijgt tenslotte steeds meer je handen vrij.
Het komt goed!
woensdag 6 november 2013 om 16:23
Je bent dus de facto een alleenstaande moeder. Waarom vind je dat zo moeilijk? Ik snap eerlijk gezegd niet hoe je het met twee kinderen hebt gedaan tot nu toe zonder netwerk. Waarom heb je daar niet eerder in geïnvesteerd?
Verhuizen kan een oplossing zijn, maar is met twee kinderen en één onderweg geen sinecure. Gaat je man daar wel bij helpen of moet je dat ook alleen doen? Je twee oudsten zullen dan naar een andere school moeten, andere vriendjes maken enz. en dat zal jou ook de nodige energie kosten, naast de nieuwe baby. Bovendien neem je jezelf gewoon mee. Een nieuwe omgeving gaat je niet als bij toverslag gelukkig maken. De vraag is waarom je je leven nu niet leuk vindt. De jaren met jonge kinderen heten niet voor niets tropenjaren, daar moet je doorheen. Een beetje steun van je man mag je daarbij wel verwachten. Hij is tenslotte niet alleen maar kostwinner, maar ook echtgenoot en vader.
Verhuizen kan een oplossing zijn, maar is met twee kinderen en één onderweg geen sinecure. Gaat je man daar wel bij helpen of moet je dat ook alleen doen? Je twee oudsten zullen dan naar een andere school moeten, andere vriendjes maken enz. en dat zal jou ook de nodige energie kosten, naast de nieuwe baby. Bovendien neem je jezelf gewoon mee. Een nieuwe omgeving gaat je niet als bij toverslag gelukkig maken. De vraag is waarom je je leven nu niet leuk vindt. De jaren met jonge kinderen heten niet voor niets tropenjaren, daar moet je doorheen. Een beetje steun van je man mag je daarbij wel verwachten. Hij is tenslotte niet alleen maar kostwinner, maar ook echtgenoot en vader.
Ga in therapie!
woensdag 6 november 2013 om 17:13
Buren is wat lastig. De eerstvolgende buur bevindt zich 600 m verder en zit meer in het buitenland dan thuis. In deze wijk wonen weinig jonge gezinnen. De gezinnen die er wonen zijn druk met werken.
Hoe moet ik het zeggen: het is een rijke buurt met een bepaald type mensen. Ik vind het lastig om daarin aansluiting te vinden met moeders die een andere kijk op het leven hebben ( materialistisch en kortzichtig). Heb het overigens al geprobeerd, maar mijn leven is meer dan " welke handtas heb jij gekregen" en de eeuwige concurrentie onderling.
Overigens voel ik me prima in mijn relatie, het is gewoon de omgeving in combi met de tropenjaren die het lastig maakt op dit moment en hormonale oorlog veroorzaakt.
Zwangerschapsgym en dat netwerk: goed idee, bedankt. Kijk vanavond even naar wat opties
Hoe moet ik het zeggen: het is een rijke buurt met een bepaald type mensen. Ik vind het lastig om daarin aansluiting te vinden met moeders die een andere kijk op het leven hebben ( materialistisch en kortzichtig). Heb het overigens al geprobeerd, maar mijn leven is meer dan " welke handtas heb jij gekregen" en de eeuwige concurrentie onderling.
Overigens voel ik me prima in mijn relatie, het is gewoon de omgeving in combi met de tropenjaren die het lastig maakt op dit moment en hormonale oorlog veroorzaakt.
Zwangerschapsgym en dat netwerk: goed idee, bedankt. Kijk vanavond even naar wat opties
woensdag 6 november 2013 om 17:49
Ik snap wel wat je bedoelt met het type mensen dat in jouw buurt woont, maar probeer eens verder te kijken dan de uiterlijkheden. Ik neem aan dat jij niet zo kortzichtig bent dat je mensen op oppervlakkigheden beoordeelt?
Daarnaast zijn er in elke stad mensen van allerlei allooi te vinden. Meestal kom je in contact met mensen door je werk, school/vriendjes van de kinderen, sport en dat soort dingen. Buren kan ook, maar dan heb je meestal nog iets met elkaar gemeen dan alleen buren zijn. Als je nog jonge kinderen hebt (daar ga ik even vanuit) zijn er vaak ook moeder-baby/peuterochtenden of -middagen, die vooral voor de moeders zijn die met elkaar kletsen. Daar kan heel makkelijk weer een leuk contact uit voortkomen.
Werk je zelf ook? Ik vraag het omdat ik me niet kan voorstellen dat je dat zonder netwerk redt alleen met twee kinderen.
Daarnaast zijn er in elke stad mensen van allerlei allooi te vinden. Meestal kom je in contact met mensen door je werk, school/vriendjes van de kinderen, sport en dat soort dingen. Buren kan ook, maar dan heb je meestal nog iets met elkaar gemeen dan alleen buren zijn. Als je nog jonge kinderen hebt (daar ga ik even vanuit) zijn er vaak ook moeder-baby/peuterochtenden of -middagen, die vooral voor de moeders zijn die met elkaar kletsen. Daar kan heel makkelijk weer een leuk contact uit voortkomen.
Werk je zelf ook? Ik vraag het omdat ik me niet kan voorstellen dat je dat zonder netwerk redt alleen met twee kinderen.
Ga in therapie!
woensdag 6 november 2013 om 18:00
Hier ook geen netwerk in de buurt. Hoewel nu oudste naar school gaat er wel ouders zijn die ik zou durven bellen in geval van nood.
Wij redden het door de kinderen af en toe uit logeren te sturen en daarnaast te betalen voor oppas.
Mijn man is gelukkig redelijk flexibel waardoor hij in kan springen als het echt nodig is.
Ik ben zelf gewoon niet zo goed in het onderhouden van contacten. Heb er denk ik ook geen behoefte aan.
Het betekent wel dat je de eerste kinderjaren moet buffelen.
Wij redden het door de kinderen af en toe uit logeren te sturen en daarnaast te betalen voor oppas.
Mijn man is gelukkig redelijk flexibel waardoor hij in kan springen als het echt nodig is.
Ik ben zelf gewoon niet zo goed in het onderhouden van contacten. Heb er denk ik ook geen behoefte aan.
Het betekent wel dat je de eerste kinderjaren moet buffelen.
woensdag 6 november 2013 om 20:15
Gaan je kinderen naar de opvang? Je zou je aan kunnen sluiten bij de ouder commissie. Of op school eens gaan helpen, als je er al één op school hebt. Voel je je daar wel thuis? Of zet eens een oproepje op het prikbord van dit forum. Ik heb vooral veel mensen via mijn kinderen leren kennen. Daarvoor vond ik het soms moeilijk om aansluiting te vinden.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
