Zwanger
alle pijlers
45 jaar en voor 2e kind gaan
vrijdag 5 januari 2024 om 10:18
Vele zullen zeggen, joh je hebt in ieder geval 1 kind. Waarom zou je nog voor 2e gaan?!
Zucht..
Mn zoon is 12 jaar.
Heb jaren geprobeerd voor 2e en lukte niet.
Er is opzich niks met mij aan de hand. Iedere test sturen ze ons naar huis, ga maar weer proberen.
Nu 45 jaar, hebben flinke mazzel met veel geld dat we hebben ontvangen. Dus ik kan zelf voor in buitenland voor Ivf betalen en gewoon voor gaan. Ik wil heel graag een zusje of broertje geven.
Iemand ook deze ervaring?
Groet
Lanoor
Zucht..
Mn zoon is 12 jaar.
Heb jaren geprobeerd voor 2e en lukte niet.
Er is opzich niks met mij aan de hand. Iedere test sturen ze ons naar huis, ga maar weer proberen.
Nu 45 jaar, hebben flinke mazzel met veel geld dat we hebben ontvangen. Dus ik kan zelf voor in buitenland voor Ivf betalen en gewoon voor gaan. Ik wil heel graag een zusje of broertje geven.
Iemand ook deze ervaring?
Groet
Lanoor
zondag 7 januari 2024 om 13:30
Ligt het dan aan de leeftijd waarop je ouders ouder zijn geworden of heb je gewoon de pech gehad dat je vader Alzheimer kreeg? Dat denk ik eerder. Mijn ouders zijn nu 68 en allebei erg vitaal. Ik heb daar geen omkijken naar. Ik hoef ze zelfs niet naar het ziekenhuis te rijden ofzo en het is nog steeds zo dat ze mij meer helpen dan ik hun. Als zij mij hadden gekregen op een leeftijd van 38/40 jaar, was er dus nu voor mij als 30 jarige helemaal niks aan de hand. Ik zie dit ook bij ouders van mijn vriendinnen. Er is er geen 1 die hulpbehoevende ouders heeft en deze ouders zijn allemaal tussen de 65 en 70 jaar.Milourex schreef: ↑05-01-2024 16:36Ik ben nieuw hier op het forum, dus aangename kennismaking iedereen!
Ik wens hier toch op te reageren als dochter van een oudere moeder...Dus ik spreek uit mijn ervaring als 'het kind'. MIjn moeder was 38 en mijn vader 40 toen ze mij kregen. Zij hadden ook problemen om zwanger te worden, maar uiteindelijk ben ik er dan toch gekomen. Ik heb zeker geen klagen over hoe zij mij opgevoed hebben en ook niet wat hun visie was over 'vrijheid' geven op een bepaalde leeftijd. Zeker niet.
Maar het moet mij toch van het hart, dat, toen ik een zekere leeftijd had, ik het ergens wel jammer vond en nu nog ondervind, dat ik niet terug kon vallen op mijn ouders. Niet omdat zij dat niet wilden, maar omdat ik vanuit mij standpunt ze er niet mee wilde belasten omdat ze zelf al niet meer van de jongsten waren en sukkelden met gezondheidsproblemen. En dat betert er niet op met ouder worden natuurlijk. Ik had op een bepaald punt in mijn leven echt nood aan mijn ouders, ik was toen 30 - 35 jaar, en ik had het gevoel dat ik ze dat niet kon aandoen, mijn miserie vertellen. Mijn vader was op dat moment gediagnosticeerd met Alzheimer en mijn moeder had haar handen vol, dus ja...Let wel, dat was mijn keuze om ze er niet mee te belasten, ik wou ze sparen. Maar ik vind persoonlijk dat er voor alles een leeftijdsgrens is, en persoonlijk vind ik 40 echt de limiet.
Ik hou enorm veel van mijn moeder die intussen 90 is, mijn vader is 13 jaar geleden overleden. Maar toen ik eigenlijk moest genieten van het leven en nu nog wil genieten van het leven en dingen ondernemen, was ik ook belast met de zorg van mijn vader en hielp mijn moeder waar ik kon, en nu sta ik in voor de zorg van mijn moeder, terwijl ik ook dingen wil doen voor mezelf, maar ja...het komt er niet van, ik ben enig kind en ik kan het niet over mijn hart krijgen om, zolang zij er nog is, op reis te gaan bvb, ...stel dat er iets gebeurt... moeilijk te begrijpen misschien, maar ik had toch liever gehad dat mijn ouders toch 10 jaar jonger geweest waren, als ik echt eerlijk mag zijn....
zondag 7 januari 2024 om 13:42
Dan hebben zij en jij gewoon geluk met gezonde ouders. Mijn vader overleed toen hij 68 was. Lang ziekbed vooraf met veel zorgen en geregel voor ons. Mijn moeder is nu 68 en op zich fit en zelfstandig op allerlei vlakken, maar omdat ze alleen is heeft ze wel de nodige hulp nodig bij allerlei zaken, klusjes in huis, regeldingen. Dus 'geen omkijken naar' is zeker niet van toepassing. Schoonouders zijn ook tussen de 65 en 70 en daar ook al de nodige dingen meegemaakt op medisch gebied.zwembad84 schreef: ↑07-01-2024 13:30Ligt het dan aan de leeftijd waarop je ouders ouder zijn geworden of heb je gewoon de pech gehad dat je vader Alzheimer kreeg? Dat denk ik eerder. Mijn ouders zijn nu 68 en allebei erg vitaal. Ik heb daar geen omkijken naar. Ik hoef ze zelfs niet naar het ziekenhuis te rijden ofzo en het is nog steeds zo dat ze mij meer helpen dan ik hun. Als zij mij hadden gekregen op een leeftijd van 38/40 jaar, was er dus nu voor mij als 30 jarige helemaal niks aan de hand. Ik zie dit ook bij ouders van mijn vriendinnen. Er is er geen 1 die hulpbehoevende ouders heeft en deze ouders zijn allemaal tussen de 65 en 70 jaar.
zondag 7 januari 2024 om 13:55
zwembad84 schreef: ↑07-01-2024 13:30Ligt het dan aan de leeftijd waarop je ouders ouder zijn geworden of heb je gewoon de pech gehad dat je vader Alzheimer kreeg? Dat denk ik eerder. Mijn ouders zijn nu 68 en allebei erg vitaal. Ik heb daar geen omkijken naar. Ik hoef ze zelfs niet naar het ziekenhuis te rijden ofzo en het is nog steeds zo dat ze mij meer helpen dan ik hun. Als zij mij hadden gekregen op een leeftijd van 38/40 jaar, was er dus nu voor mij als 30 jarige helemaal niks aan de hand. Ik zie dit ook bij ouders van mijn vriendinnen. Er is er geen 1 die hulpbehoevende ouders heeft en deze ouders zijn allemaal tussen de 65 en 70 jaar.
Dat is fijn maar dit is niet voor iedereen de werkelijkheid. Mijn ouders kregen allebei tussen de 65 en 70 kanker en zijn daaraan overleden na een ziekbed. Dat is wellicht niet het gemiddelde maar kan ook gebeuren natuurlijk. Ik ben dus wel blij dat ze geen 45 waren toen ze me kregen want anders had ik als twintiger al geen ouders meer gehad.
zondag 7 januari 2024 om 20:51
Het is natuurlijk sowieso een groot geluk als je gezond oud mag worden. Ik heb zelf ook een tante die de 60 niet mocht halen door kanker. Maar heb ook nog een familielid dat de 40 niet heeft gehaald en 2 jonge kinderen achter liet. Natuurlijk is het risico groter dat je kind korter met gezonde ouders kan leven als je ouder bent op het moment dat je moeder/vader wordt. Echter, als je kijkt naar de statistieken zijn de meeste 65/70 jarigen vrij gezond. Ik vind dus ook echt niet dat je met 35+ geen kinderen meer zou moeten krijgen.
Overigens vind ik 38/40 wel anders dan 45. Maar wie ben ik om te vinden dat een ander geen kind meer mag krijgen op die leeftijd? Ik zou zelf nooit meer ivf voor een 2e beginnen op die leeftijd. Ben zelf nu bijna 40 en heb ik 1 kind van ruim 2,5 jaar. Mijn/onze leeftijd speelt wel degelijk een rol in onze keuze om geen 2e kind meer te krijgen.
Overigens vind ik 38/40 wel anders dan 45. Maar wie ben ik om te vinden dat een ander geen kind meer mag krijgen op die leeftijd? Ik zou zelf nooit meer ivf voor een 2e beginnen op die leeftijd. Ben zelf nu bijna 40 en heb ik 1 kind van ruim 2,5 jaar. Mijn/onze leeftijd speelt wel degelijk een rol in onze keuze om geen 2e kind meer te krijgen.
zondag 7 januari 2024 om 22:40
Ik denk vooral dat de kans verwaarloosbaar klein is dat dit gaat lukken.
Het lukte eerst spontaan al niet meer en met 45 is de eicelkwaliteit gekelderd. Een kliniek kan dat niet voor je fixen. Of wil je met eiceldonatie?
En waarom heb je eerder geen iui of ivf-behandeling gehad? Na 2 jaar proberen zwanger te worden zonder succes mag dat sowieso, ook als alle onderzoeken goede uitslagen geven. Alleen op jouw leeftijd doen ze dat niet meer en dat heeft helaas een goede reden.
Het lukte eerst spontaan al niet meer en met 45 is de eicelkwaliteit gekelderd. Een kliniek kan dat niet voor je fixen. Of wil je met eiceldonatie?
En waarom heb je eerder geen iui of ivf-behandeling gehad? Na 2 jaar proberen zwanger te worden zonder succes mag dat sowieso, ook als alle onderzoeken goede uitslagen geven. Alleen op jouw leeftijd doen ze dat niet meer en dat heeft helaas een goede reden.
maandag 8 januari 2024 om 21:29
Ik heb alleen de OP gelezen. Neem aan dat je met donor eitjes zwanger wil worden? Met eigen materiaal op die leeftijd kan, maar lukt slechts bij hoge uitzondering. IVF neemt nl. je leeftijd niet weg en de slagingspercentages na 43/44 zijn niet hoog.
Ik ben door middel van IVF zelf moeder geworden van een genetisch eigen kind. Onderschat het traject niet: het is mentaal zwaar.
Ik heb “maar” een kind en ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken (ben nu 40) om via donor materiaal een tweede te krijgen, maar dat is persoonlijk natuurlijk.
Ik ben door middel van IVF zelf moeder geworden van een genetisch eigen kind. Onderschat het traject niet: het is mentaal zwaar.
Ik heb “maar” een kind en ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken (ben nu 40) om via donor materiaal een tweede te krijgen, maar dat is persoonlijk natuurlijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 8 januari 2024 om 22:53
Slechte reden om dan maar geen kind te nemen als je 40+ bent.Tulpje22 schreef: ↑07-01-2024 13:42Dan hebben zij en jij gewoon geluk met gezonde ouders. Mijn vader overleed toen hij 68 was. Lang ziekbed vooraf met veel zorgen en geregel voor ons. Mijn moeder is nu 68 en op zich fit en zelfstandig op allerlei vlakken, maar omdat ze alleen is heeft ze wel de nodige hulp nodig bij allerlei zaken, klusjes in huis, regeldingen. Dus 'geen omkijken naar' is zeker niet van toepassing. Schoonouders zijn ook tussen de 65 en 70 en daar ook al de nodige dingen meegemaakt op medisch gebied.
Een kind doe je altijd voor jezelf. Niemand vraagt erom geboren te worden.
Als je je kind goed en met liefde verzorgd en laat opgroeien, is dat meer waard dan per se tussen de 20 en 30 een kind krijgen.
En met gezondheid moet je altijd maar geluk hebben. Genoeg vitale ouderen. Genoeg mensen die op jonge leeftijd iets krijgen. Garanties heb je nooit.
maandag 8 januari 2024 om 22:56
Mijn oma was ook 45 bij haar 13e kind.
En met zoveel kinderen en zulke grote gezinnen gaat er opvoed technisch gezien veel mis kan ik je vertellen. Dan liever een oudere moeder die bewust voor een kind kiest, dan iemand die een hele batterij kinderen krijgt omdat het moet van de kerk.
maandag 8 januari 2024 om 23:03
Er was heus al wel iets van anticonceptie hoor. Niet elke oma heeft zoveel kinderen gehad. Waren vooral de katholieke gezinnen. En als anticonceptie voor het zingen de kerk uit oid werkt ook best goed. Had ook best een paar kinderen gescheeld. Bij mijn oma kwam de kerk in ieder geval langs om te vragen wanneer er weer een nieuw kind zou komen. En ze heeft weleens gezegd dat ze in deze tijd nooit met de keus had gemaakt voor zoveel kinderen.Franille schreef: ↑06-01-2024 10:26Het bijzondere in mijn ogen is dat mensen er nu voor kiezen.
Onze oma's hadden de keuze niet, wznt anticonceptie was niet voorhanden.
Je bent 45 en hebt al 10 koters rondlopen en je hebt eigenlijk niet de energie voor meer? Jammer, want er komt er gewoon nog een.
Je ben 20, pasgetrouwd, en eigenlijk nog niet toe aan kinderen? Jammer, want ze komen gewoon.
Mijn eigen oma had hoogrisico zwangerschappen, maar heeft er ruim 9 gebaard (waaronder veel miskramen). Vandaag de dag was je er allang mee gestopt.
maandag 8 januari 2024 om 23:05
Maar heeft dat iets met leeftijd te maken? Ik voel me nu als veertiger niet anders dan als dertiger. Misschien zelfs fitter want ik sport veel meer.Baggal schreef: ↑08-01-2024 21:29Ik heb alleen de OP gelezen. Neem aan dat je met donor eitjes zwanger wil worden? Met eigen materiaal op die leeftijd kan, maar lukt slechts bij hoge uitzondering. IVF neemt nl. je leeftijd niet weg en de slagingspercentages na 43/44 zijn niet hoog.
Ik ben door middel van IVF zelf moeder geworden van een genetisch eigen kind. Onderschat het traject niet: het is mentaal zwaar.
Ik heb “maar” een kind en ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken (ben nu 40) om via donor materiaal een tweede te krijgen, maar dat is persoonlijk natuurlijk.
maandag 8 januari 2024 om 23:22
Je bedoelt dat de slagingspercentages lager liggen met 45? Dat heeft absoluut iets met de leeftijd te maken, omdat je ei kwaliteit afneemt. Wil niet zeggen dat het nooit meer lukt, er zijn vrouwen (neem Katja Schuurman en Eva Jinek) bij wie het kennelijk nog wel gelukt is.appelientjex schreef: ↑08-01-2024 23:05Maar heeft dat iets met leeftijd te maken? Ik voel me nu als veertiger niet anders dan als dertiger. Misschien zelfs fitter want ik sport veel meer.
Of bedoel je dat ik er vanwege mijn leeftijd niet meer aan zou moeten denken? Dat heeft meer met de leeftijd te maken (en dan vooral die van mijn man die zichzelf te oud vindt), maar ook gewoon met de manier waarop ons gezin is ingericht. Mijn kind van 6 is een pittig meisje en een extra baby zou ons huishouden tot een circus maken
. Persoonlijk vind ik het echt helemaal prima zo.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 8 januari 2024 om 23:31
Je kunt nog zo fit zijn maar je vruchtbaarheid keldert na je 35e achteruit. Bij de een sneller dan de ander maar met 45 wordt het wel echt lastig en voor velen onmogelijk. Je maakt geen nieuwe eicellen aan, daar word je mee geboren. Dus die zijn net zo oud als jij, verouderen mee en dat tikt aan op een gegeven moment. Dacht dat dat alom bekend was eigenlijk.
maandag 8 januari 2024 om 23:55
Precies. En vergeet niet dat deze TO al jaren geprobeerd heeft om een zwangerschap tot stand te brengen. Vandaar mijn vraag of ze dan een donor traject wilde starten gezien de voorgeschiedenis in combinatie met haar leeftijd.Wombat schreef: ↑08-01-2024 23:31Je kunt nog zo fit zijn maar je vruchtbaarheid keldert na je 35e achteruit. Bij de een sneller dan de ander maar met 45 wordt het wel echt lastig en voor velen onmogelijk. Je maakt geen nieuwe eicellen aan, daar word je mee geboren. Dus die zijn net zo oud als jij, verouderen mee en dat tikt aan op een gegeven moment. Dacht dat dat alom bekend was eigenlijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
dinsdag 9 januari 2024 om 18:06
dinsdag 9 januari 2024 om 18:18
dinsdag 9 januari 2024 om 22:07
Ik las dat ze daar een permanente ban heeft gekregen..appelwangetje schreef: ↑09-01-2024 21:34Even off topic.Die mis ik ook al een tijdje weet jij waar ze is gebleven? Op via forum zie ik ook al langere tijd geen reacties meer
dinsdag 9 januari 2024 om 23:24
De angst als kind dat ze vroegtijdig zouden overlijden, het grote gat tussen siblings en mij, waarmee we een heel andere jeugd hadden (simpelweg omdat de gezinssituatie anders was), de gebreken die kwamen met de jaren, de zorgen die je als kind over het ouders hebt ans ze oud worden, maar bovenal: het is een gevoel. Een rijtje punten opnoemen dekt de lading niet.
Mijn ouders waren half 50 en half 40 toen ik kwam. Ik raad het iedereen af als ze mijn mening vragen.
woensdag 10 januari 2024 om 03:15
Dit hoor. Mijn moeder was ook achter in de 30 toen ze kinderen kreeg. Ik heb nooit moeite gehad met dingen delen met haar na haar 70e. De moeder van een schoolvriendin was 10 jaar jonger en is al overleed voor haar 60ezwembad84 schreef: ↑07-01-2024 13:30Ligt het dan aan de leeftijd waarop je ouders ouder zijn geworden of heb je gewoon de pech gehad dat je vader Alzheimer kreeg? Dat denk ik eerder. Mijn ouders zijn nu 68 en allebei erg vitaal. Ik heb daar geen omkijken naar. Ik hoef ze zelfs niet naar het ziekenhuis te rijden ofzo en het is nog steeds zo dat ze mij meer helpen dan ik hun. Als zij mij hadden gekregen op een leeftijd van 38/40 jaar, was er dus nu voor mij als 30 jarige helemaal niks aan de hand. Ik zie dit ook bij ouders van mijn vriendinnen. Er is er geen 1 die hulpbehoevende ouders heeft en deze ouders zijn allemaal tussen de 65 en 70 jaar.
Je weet gewoon niet hoe het leven zal gaan. Vindt het ergens wel pijnlijk voor de moeder dat daar dan zo gebaald van wordt
woensdag 10 januari 2024 om 03:20
Dan is ze dus niet zo zelfstandig.Tulpje22 schreef: ↑07-01-2024 13:42Dan hebben zij en jij gewoon geluk met gezonde ouders. Mijn vader overleed toen hij 68 was. Lang ziekbed vooraf met veel zorgen en geregel voor ons. Mijn moeder is nu 68 en op zich fit en zelfstandig op allerlei vlakken, maar omdat ze alleen is heeft ze wel de nodige hulp nodig bij allerlei zaken, klusjes in huis, regeldingen. Dus 'geen omkijken naar' is zeker niet van toepassing. Schoonouders zijn ook tussen de 65 en 70 en daar ook al de nodige dingen meegemaakt op medisch gebied.
Mijn moeder is 70+ en heeft nooit hulp nodig. Daar heb ik geen omkijken naar
woensdag 10 januari 2024 om 08:12
Ik vind 38 wel een oudere moeder.AnAppleADay schreef: ↑05-01-2024 17:4138 is toch helemaal geen oude moeder? Dat is maar 6 jaar ouder dan een gemiddelde moeder.
27% van de kinderen wordt geboren uit een moeder die op dat moment 35+ is.
Er bestaat ook nog zoiets als wanneer je lichamelijk het beste kinderen zou kunnen krijgen. Dan is 38 echt aan de late kant hoor.
woensdag 10 januari 2024 om 08:50
Ik kan me dit goed voorstellen. Maakt het dan eventueel nog verschil als een van de ouders wel jonger is?Rabarber schreef: ↑09-01-2024 23:24De angst als kind dat ze vroegtijdig zouden overlijden, het grote gat tussen siblings en mij, waarmee we een heel andere jeugd hadden (simpelweg omdat de gezinssituatie anders was), de gebreken die kwamen met de jaren, de zorgen die je als kind over het ouders hebt ans ze oud worden, maar bovenal: het is een gevoel. Een rijtje punten opnoemen dekt de lading niet.
Mijn ouders waren half 50 en half 40 toen ik kwam. Ik raad het iedereen af als ze mijn mening vragen.
Geen motto
woensdag 10 januari 2024 om 09:26
Goede vraag. Ik durf het niet te zeggen. Wel denk ik dat het verschil vooral zit in de afstand in leeftijd tot de andere kinderen. En dat gecombineerd met leeftijd van de ouder(s).
Jarenlang is de gezinssituatie hetzelfde geweest. En alles verandert als de plaats in de kinderrij verandert. De opvoedstijl wordt anders, jijzelf bent ouder en anders geworden (ontwikkeling), de tijd is ook nog anders, echt zo veel punten. Maar wat ik al schreef: moeilijk om dat zo even op te noemen. Het is de ervaring.
TO zegt in de OP dat ze het andere kind een broertje of zusje wil geven. Het voelt voor mij bijna of oudste kind iets gaat krijgen uit een speelgoedwinkel.
Wat iemand al terecht schreef: doe niet vóórkomen of het om het oudste kind gaat, want het is je eigen wens. Staat ieder vrij in, maar daarmee lijkt ook wel duidelijk dat de redenen niet 'zuiver' zijn, niet goed overdacht, doorvoeld. Wederom: geen ruimte voor een andere blik.
Verder denk ik dat waar allerlei kunst- en vliegwerk nodig is (waar je m.i. de natuur geweld aan doet), nauwelijks ruimte is voor een andere blik. Hierop ligt de focus. Goed dat TO hier ervaringen vraagt, maar gezien het traject was er al een besluit gemaakt.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
