Alleenstaand en de verwekker.

Breek me de bek niet open.

Weltrusten



TO, succes en hopelijk draait hij bij zodat je kindje toch zijn/haar vader kan leren kennen.

quote:theedoekje schreef op 19 januari 2014 @ 22:31:

Ik heb geen relatie met de verwekker gehad, ging enkel voor de seks inclusief voorzorgsmaatregelen. Met een zwangerschap is daarom geen rekening mee gehouden en er is daarom nooit een echte wat als gesprek geweest.



Verwekker zelf is op zich geen verkeerde vent, ik had deze houding nooit achter hem gezocht. Welke houding?

quote:carrie-bradshaw schreef op 19 januari 2014 @ 22:25:

[...]

Hoe werkt dat dan precies? Ik neem aan dat gezondheidsinstellingen niet complete geboorteaktes opvragen en/of kijken wie er gezag heeft over een kind.

Bij twijfel, wél dus. Zijn tuchtzaken over geweest: kinderen die bv. door mama besneden waren (nou ja, niet door haarzelf natuurlijk) terwijl papa het daar niet mee eens was. Gelukkig mag je als arts wel voor een deel toestemming veronderstellen maar als het om een ingrijpende behandeling gaat of je weet dat er sprake is van een scheiding, moet je zorgen dat je van beide ouders toestemming hebt. En inderdaad: In de GGZ wordt geen aanvraag meer in behandeling genomen als er geen twee handtekeningen onder staan (mits van toepassing).



Als jij niks voor elkaar krijgt hierdoor en meneer is met de noorderzon vertrokken zou ik daar heel simpel in zijn en gewoon zijn (mede)gezag verzwijgen/zeggen dat hij overleden is of iets in die trend.

Dat kan niet. Er is een gezagsregister waar in principe iedereen, en in ieder geval hulpverleners, dit soort informatie op kan vragen.



Voor inschrijving op school moeten ook beide ouders tekenen, maar als er 1 niet meewerkt/onbereikbaar is nemen ze echt je kind wel aan met maar 1 handtekening.. anders heeft ie geen school, dat is toch ook geen optie.

Nou dan ben je inderdaad mooi in de aap gelogeerd Lariba,



Ik mag hopen dat ze bij de EHBO-post dit soort dingen achterwege laten. Bij besnijden vind ik het dan wel weer een goede zaak, maar bij medische of psychische hulp vind ik dat onbegrijpelijk.

Een familielid van mij is alleenstaande moeder, ze was gewoon getrouwd hoor, maar de vader overleed kort voor de geboorte. Ze heeft bij alle instanties gewoon altijd gemeld dat vader overleden was en voorzover ik weet (ik ben vaak mee geweest) is dat nooit gecontroleerd, er is in ieder geval nog nooit om een overlijdensakte gevraagd. Ze weten dus helemaal niet zeker of hij inderdaad wel overleden is en zij dus automatisch het eenhoofdig gezag heeft.

Bij mij hebben ze wel gecontroleerd toen ik een paspoort voor dochter ging aanvragen. Dus ga er niet zomaar vanuit dat ze toch niet controleren.

quote:theedoekje schreef op 19 januari 2014 @ 22:49:



Ik wilde in toekomst graag zwanger worden maar dit was niet het moment.Wilde je dat in een verhouding met een partner die samen met jou voor een kindje kiest? Of was je van plan een alleenstaande moeder te worden?

Theedoekje, ik heb hier zeker ervaring. Ik heb een kortstondige relatie gehad met de vader van mijn kind. Ook ik was rond mijn 20ste levensjaar. En de vader was destijds 23 jaar. Toen ik hem vertelde dat ik zwanger was, was zijn reactie ik ben er niet klaar voor en ik wil dat je het weg laat halen.



Zijn ideeën waren wel wat anders dan de mijne want vanaf het begin dat ik wist dat ik zwanger was, heb ik gezegd dat ik mijn kindje hou. Zijn ouders waren het er ook totaal niet mee eens en van hun moest ik het ook weg laten halen. Ik heb daar nooit naar geluisterd en ben mijn eigen gang gegaan. Na ongeveer 3 maanden belde hij eventjes hoe het ging. Toen een hele tijd niets gehoord en toen belde hij toen ik bevallen was. Hij vond dat ik mijn kindje zijn achternaam moest geven, en zijn moeder vond dat ook wel een goed idee. Ik niet dus ik heb dat ook niet gedaan. De volgende dag stond hij op de stoep, hij wilde zijn kind zien.



Daarna heb ik hem ongeveer 4 maanden niet gezien en toen kreeg ik prompt een verzoekschrift door de brievenbus. Hij wilde het gezag, hij wilde haar erkennen en hij wilde een omgangsregeling. Ik kon er niet goed mee handelen omdat het allemaal zo plots kwam. Ik ben alle procedures doorlopen en hij heeft alles toegewezen gekregen. Ik vond dat heel erg want ik vond het vreselijk om mijn, huilende kindje, nog maar net 6 maandjes oud, aan hem mee te geven. Toen ze terug kwam stonk ze helemaal naar rook en ze was echt heel erg overstuur. De volgende dag was al weer over een week.



Voor mij was dit ongelooflijk moeilijk maar ik vond het toch ook wel belangrijk dat mijn kindje en haar vader een band kregen. Ik snap tot op de dag van vandaag nog steeds niet waarom hij een advocaat inschakelde. Hij liet telkens niets van zich horen en ineens was daar zijn brief van de advocaat en dan nog wel een kortgeding!! Ik denk dat hij dacht dat hij niks met zijn kindje te maken mocht hebben, maar als hij me goed had gekend, zou hij weten dat ik zoiets niet doe.



Maargoed van een avond regeling ging het over naar een dagregeling en we zitten nu op een weekendregeling. Ons contact is sterker geworden en dat doen we voor ons kindje! Het is en blijft ontzettend moeilijk maar we maken er het beste van. Zijn ouders zijn ook heel trots op hun kleinkind en ik ben daar erg blij mee. Ze heeft ook goed contact met haar ooms en tantes (van zijn kant) en ze heeft het naar haar zin bij haar vader. Ik en vader bespreken steeds meer!! Aangezien hij het gezag heeft moet ik ook wel veel bespreken met hem! Wat ik wil zeggen, een vader staat tegenwoordig heel sterk in zijn recht! (hartstikke begrijpelijk ook) Ik wil je adviseren alles samen te regelen als hij aangeeft dat hij dat ook wilt. Ga niet moeilijk lopen doen over alles, anders krijgt hij het toch wel! Het is en blijft haar vader. Je gaat een super fijne maar ook lastige tijd tegemoet ik wil je succes wensen daar mee!!

Als de vader alleen erkenning heeft en geen ouderlijk gezag, dan heb je toch geen handtekening nodig van die vader voor bijv een school?

Mjsja; heeft hij ook het gezag? Ondanks die korte relatie van jullie? Of ziet een rechter dan in dat het kind uit een relatie geboren is. Vraag me af of een one night stand dan ook zomaar gezag kan krijgen.

quote:vogelbekdiertje schreef op 20 januari 2014 @ 23:46:

Mjsja; heeft hij ook het gezag? Ondanks die korte relatie van jullie? Of ziet een rechter dan in dat het kind uit een relatie geboren is. Vraag me af of een one night stand dan ook zomaar gezag kan krijgen.Ja we hebben gezamenlijk ouderlijk gezag. Het gaat niet om de relatie het gaat erom of de rechter dat in het belang van het kind acht.

Ik heb in inderdaad toestemming gegeven. Maar als ik dat niet had gedaan was door de rechter wel bepaald dat ik dat alsnog moest doen.

Mijn vriend heeft toen de kinderen al wat ouder waren ook gezag gekregen van de rechter, moeder wilde dit niet en heeft zelfs de grootste leugens in haar verweerschrift opgehangen. Gelukkig mocht dat voor haar niet baten.



Ze heeft toen de kinderen (tweeling) twee waren wel ingestemd met erkenning, maar alleen omdat ze jeugdzorg op haar dak kreeg en bang was dat als dit fout zou lopen de kinderen naar een pleeggezin zouden moeten omdat er geen vader bekend was. Ik weet niet of mijn vriend ook via de rechter had kunnen erkennen als zij niet had meegewerkt maar dat lijkt me wel.



Vriend heeft nooit samengewoond met haar, en ten tijden van de conceptie was er al geen sprake meer van een relatie, dus vaders staan tegenwoordig idd heel sterk als ze gezag willen. Maar goed ook.

quote:theedoekje schreef op 21 januari 2014 @ 20:12:

Zo staat het niet op internet, daarin staat nog dat de moeder erg sterk staat. Ik denk dat het wel van de situatie afhankelijk zal zijn.Ik denk dat jij je daar heel erg in gaat vergissen. Waarom vind je dat überhaupt belangrijk?

Nou, daar ga je dus niet achter komen.





De enige manier waarop je een verwekker buiten kunt sluiten, is door een kind te krijgen via een anonieme spermadonor.



Pas op 16-jarige leeftijd kunnen kinderen gegevens krijgen over hun donor.