Zwanger
alle pijlers
bevallen in een roes ?
dinsdag 15 januari 2013 om 12:14
Vaak hoor ik verhalen van vrouwen die tijdens de weeën zo in zichzelf gekeerd zijn dat ze de omgeving vergeten.
Dit had ik totaal niet tijdens mijn bevalling. In het ziekenhuis was ik zo belachelijk nuchter. Ik zag elke seconde wegtikken op een grote klok en vroeg me af hoelang ik het nog kon volhouden. Ik heb alle wisselingen van de wacht meegemaakt en ik zou het ziekenhuispersoneel nu nog herkennen. Binnenkort mag ik weer bevallen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Hebben jullie die roes ervaren ? Het lijkt me namelijk zoveel fijner....
Dit had ik totaal niet tijdens mijn bevalling. In het ziekenhuis was ik zo belachelijk nuchter. Ik zag elke seconde wegtikken op een grote klok en vroeg me af hoelang ik het nog kon volhouden. Ik heb alle wisselingen van de wacht meegemaakt en ik zou het ziekenhuispersoneel nu nog herkennen. Binnenkort mag ik weer bevallen. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen. Hebben jullie die roes ervaren ? Het lijkt me namelijk zoveel fijner....
dinsdag 15 januari 2013 om 21:37
Ik was ook totaal niet in een roes, hoorde alles tot de uitslag van de bloeduitslagen (werd bloed afgenomen van zoontje toe hij nog niet geboren was). Ben medisch onderlegt dus hoorde gelijk dat de uitslagen goed waren, gelijk weer een geruststelling
Maar zou ook iedereen nog herkennen en ben ook nooit bang geweest dat ik iets zou vergeten.
Maar zou ook iedereen nog herkennen en ben ook nooit bang geweest dat ik iets zou vergeten.
woensdag 16 januari 2013 om 14:48
Ik heb zo'n roes wel ervaren. TIjdens de weeen zat ik onder de douche en raakte ik in mijzelf gekeerd. Man en verloskundige waren beneden. Ik dacht bij elke wee: 'kom maar op, stomme wee' en als de wee weg was dutte ik even in.
Uiteindelijk moesten we toch naar het ziekenhuis en daar ging de roes verder. Ik herinner mij daar ook niet veel van, alleen dat man op een gegeven moment tegen mij zei: 'het kindje moet er NU uit, het gaat niet goed'.
Het hele overleg daarover had ik niet meegekregen maar ik was toen meteen alert. Een knip en een vacuumpomp later was onze dochter er.
Tijdens de roes sprak ik ook alleen in woorden: 'water' 'help'.
Binnenkort mag ik weer en ik zal goed met man afspreken dat hij mij 'wakker' roept als het menens is.
Ik heb de bevalling niet als superzwaar ervaren, ondanks dat het 26 uur geduurd heeft.
Uiteindelijk moesten we toch naar het ziekenhuis en daar ging de roes verder. Ik herinner mij daar ook niet veel van, alleen dat man op een gegeven moment tegen mij zei: 'het kindje moet er NU uit, het gaat niet goed'.
Het hele overleg daarover had ik niet meegekregen maar ik was toen meteen alert. Een knip en een vacuumpomp later was onze dochter er.
Tijdens de roes sprak ik ook alleen in woorden: 'water' 'help'.
Binnenkort mag ik weer en ik zal goed met man afspreken dat hij mij 'wakker' roept als het menens is.
Ik heb de bevalling niet als superzwaar ervaren, ondanks dat het 26 uur geduurd heeft.
woensdag 16 januari 2013 om 14:51
woensdag 16 januari 2013 om 15:01
Absoluut in een roes gezeten om de weeen op te kunnen vangen. Ik ben binnen 6 uur bevallen (ingeleid wegens poepen in vruchtwater) en had al snel heftige weeen kort op elkaar. Ik moest wel alle zeilen bij zetten om ze op te kunnen vangen, had na 3 uur 5 cm ontsluiting en toen gevraagd om een pompje met pijnstiller. Heeft niet geholpen voor de pijn, maar het hielp wel om te ontspannen tussen de weeen door (die 20 seconden ofzo).
Ik vond het allemaal goed te doen tot aan het persen, dat vond ik echt vreselijk en dat kan ik me dus nog wel goed herinneren.
Ik vond het allemaal goed te doen tot aan het persen, dat vond ik echt vreselijk en dat kan ik me dus nog wel goed herinneren.
This is not kosher!
dinsdag 29 januari 2013 om 15:38
Het eerste deel van de bevalling zat ik niet in een roes.
Pas toen de ruggenprik begon uit te werken en ik persweeen kreeg raakte ik in een roes. Uiteindelijk is mijn zoon met de vacuumpomp gehaald en daar heb ik niks van meegekregen.
Mijn man wel, die heeft dat moment als heel heftig ervaren omdat onze zoon klem zat met zijn schouders. Zijn hoofd hing er al uit maar de rest zat er nog in.
Sochtends had een verpleegkundige haar mond voorbij gepraat door te zeggen dat er een kindje tijdens de bevalling was overleden die nacht (man had een praatje met haar gemaakt over de hoeveelheid bevallingen enz). Toen mijn man zijn zoon zo zag en mij met weggedraaide ogen werd hij heel bang, met dat bericht in zijn achterhoofd..
Ik was zo van de wereld dat ik de hele kamer rond zag draaien en ook niet meer meekreeg wat er allemaal aan/in me gebeurde.
Toen de placenta eruit was werd ik weer een beetje mens.
Pas toen de ruggenprik begon uit te werken en ik persweeen kreeg raakte ik in een roes. Uiteindelijk is mijn zoon met de vacuumpomp gehaald en daar heb ik niks van meegekregen.
Mijn man wel, die heeft dat moment als heel heftig ervaren omdat onze zoon klem zat met zijn schouders. Zijn hoofd hing er al uit maar de rest zat er nog in.
Sochtends had een verpleegkundige haar mond voorbij gepraat door te zeggen dat er een kindje tijdens de bevalling was overleden die nacht (man had een praatje met haar gemaakt over de hoeveelheid bevallingen enz). Toen mijn man zijn zoon zo zag en mij met weggedraaide ogen werd hij heel bang, met dat bericht in zijn achterhoofd..
Ik was zo van de wereld dat ik de hele kamer rond zag draaien en ook niet meer meekreeg wat er allemaal aan/in me gebeurde.
Toen de placenta eruit was werd ik weer een beetje mens.
dinsdag 29 januari 2013 om 20:25
Ik was ook compleet in een roes, geen woord gesproken.
Toen baby er na 14 uur was werd ik 'wakker'.
Verpleegkundige zei zelfs ' hé, je praat'
Kijk er met een goed gevoel op terug. En zoals hier al eerder is beschreven was ik erg onder de indruk van m'n lichaam, hoe ik om kon gaan met de pijn (dat weet ik nog wel ).
Toen baby er na 14 uur was werd ik 'wakker'.
Verpleegkundige zei zelfs ' hé, je praat'
Kijk er met een goed gevoel op terug. En zoals hier al eerder is beschreven was ik erg onder de indruk van m'n lichaam, hoe ik om kon gaan met de pijn (dat weet ik nog wel ).
Dan hoor je het ook eens van iemand anders.
dinsdag 29 januari 2013 om 21:20
Bij mij was het dubbel. Wel een soort roes, wat in mezelf gekeerd omdat ik me heel erg moest 'concentreren', tegelijk was ik wel helder en vond ik het allemaal enorm langzaam gaan.
Fijn voor anderen als ze de bevalling als mooi hebben ervaren , ik vond er echt niks moois aan, behalve toen de baby er was
Wat een verschrikking zeg, djeez. ik vind mezelf altijd best stoer en niet kleinzerig,maar wat een verrekte (*&^%%$## pijn zeg!
Ik had ook verwacht dat ik emotioneel zou zijn als ik mn kindje op me zou hebben liggen,maar ik was ineens erg wakker, en volgensmij veel te blij dat ze eruit was om ook maar iets anders te kunnen voelen.
Ik weet wel dat ik haar zo lekker warm op me vond, en dat ik zo'n lekker klein kontje in mn handen had
Ook heb ik helemaal niet , zoals veel vrouwen zeggen, dat je de bevalling zo vergeten bent als je kindje er is.
Maar mijn baby is nu ook nog maar 4,5 maand, dus hopelijk komt dat vergeten nog,anders komt er echt geen tweede
(hoe dankbaar en blij ik ook met haar ben hoor, het moederschap is geweldig, maar die bevalling,pffff)
Fijn voor anderen als ze de bevalling als mooi hebben ervaren , ik vond er echt niks moois aan, behalve toen de baby er was
Wat een verschrikking zeg, djeez. ik vind mezelf altijd best stoer en niet kleinzerig,maar wat een verrekte (*&^%%$## pijn zeg!
Ik had ook verwacht dat ik emotioneel zou zijn als ik mn kindje op me zou hebben liggen,maar ik was ineens erg wakker, en volgensmij veel te blij dat ze eruit was om ook maar iets anders te kunnen voelen.
Ik weet wel dat ik haar zo lekker warm op me vond, en dat ik zo'n lekker klein kontje in mn handen had
Ook heb ik helemaal niet , zoals veel vrouwen zeggen, dat je de bevalling zo vergeten bent als je kindje er is.
Maar mijn baby is nu ook nog maar 4,5 maand, dus hopelijk komt dat vergeten nog,anders komt er echt geen tweede
(hoe dankbaar en blij ik ook met haar ben hoor, het moederschap is geweldig, maar die bevalling,pffff)
dinsdag 29 januari 2013 om 21:28
quote:Voyager schreef op 16 januari 2013 @ 14:50:
Niks roes. Ik heb me tegen elke wee verzet, ik heb het gewoon NIET in me om mee te gaan in de pijn. Waarschijnlijk heeft het daarom ook 36 uur geduurd vanaf het breken van de vliezen..
+ 1. Zo blij eindelijk iemand die het ook had. Ik heb het tot 50 uur weten te rekken
(eerlijk is eerlijk, een sterrekijkertje helpt ook niet echt mee)
Niks roes. Ik heb me tegen elke wee verzet, ik heb het gewoon NIET in me om mee te gaan in de pijn. Waarschijnlijk heeft het daarom ook 36 uur geduurd vanaf het breken van de vliezen..
+ 1. Zo blij eindelijk iemand die het ook had. Ik heb het tot 50 uur weten te rekken
(eerlijk is eerlijk, een sterrekijkertje helpt ook niet echt mee)
