Zwanger
alle pijlers
bewust jong zwanger worden?
maandag 6 oktober 2014 om 09:29
Hallo allemaal,
Al een dik jaar wordt mijn kinderwens groter en groter. Ik heb neven en nichten een paar jaar ouder dan ik, die allemaal een kindje hebben en hierdoor kriebelt het bij mij als maar meer. Zelf ben ik met mijn kleine 19 jaar (volgens de maatschappij) te jong en onbezorgd om kinderen te krijgen. Momenteel studeer ik voor mijn bachelor bedrijfseconomie en moet ik nog 2,5 jaar doorstuderen, voor ik mijn diploma heb gehaald. Ik woon wel samen met mijn vriend, en helaas ook met mijn schoonvader. Mijn vriend heeft een vast contract met een mooi salaris, we wonen in een bijna afbetaald koophuis (nog 3 jaar) en als het huis is afbetaald is het van ons tweetjes (schenking) en verhuist mijn schoonvader naar een apartementje.
Zodra het huis van ons is en ik mijn HBO diploma heb, wil ik erg graag een kindje. Liever gister dan vandaag! Maar ik heb wel als prioriteit gesteld dat ik mijn studie wil afronden. Helaas duurt dat nog 3jaar en ik kan gewoon nergens anders meer aan denken. Mama worden is mijn droom.
Graag zou ik de mening willen horen van andere jonge moeders of meiden die deze kinderwens ook zo sterk hebben? Ben ik de enige die bijna een soort 'drang' heeft op zo'n vroege leeftijd.
Al een dik jaar wordt mijn kinderwens groter en groter. Ik heb neven en nichten een paar jaar ouder dan ik, die allemaal een kindje hebben en hierdoor kriebelt het bij mij als maar meer. Zelf ben ik met mijn kleine 19 jaar (volgens de maatschappij) te jong en onbezorgd om kinderen te krijgen. Momenteel studeer ik voor mijn bachelor bedrijfseconomie en moet ik nog 2,5 jaar doorstuderen, voor ik mijn diploma heb gehaald. Ik woon wel samen met mijn vriend, en helaas ook met mijn schoonvader. Mijn vriend heeft een vast contract met een mooi salaris, we wonen in een bijna afbetaald koophuis (nog 3 jaar) en als het huis is afbetaald is het van ons tweetjes (schenking) en verhuist mijn schoonvader naar een apartementje.
Zodra het huis van ons is en ik mijn HBO diploma heb, wil ik erg graag een kindje. Liever gister dan vandaag! Maar ik heb wel als prioriteit gesteld dat ik mijn studie wil afronden. Helaas duurt dat nog 3jaar en ik kan gewoon nergens anders meer aan denken. Mama worden is mijn droom.
Graag zou ik de mening willen horen van andere jonge moeders of meiden die deze kinderwens ook zo sterk hebben? Ben ik de enige die bijna een soort 'drang' heeft op zo'n vroege leeftijd.
maandag 6 oktober 2014 om 12:26
"Waarom zou dat niet samen gaan? Ik ben 4 maanden na de geboorte van mijn kind aan mijn eerste baan begonnen, en sindsdien altijd economisch zelfstandig geweest."
Mee eens. Werken en een kind gaan prima samen ( eventueel partime). Studeren en een kind is vaak toch lastiger. Het zou zonde zijn als je dan je studie niet hebt afgemaakt. Ook met het oog op de toekomst. Ongeschoold werk betaald over het algemeen minder dan geschoold werk. En er zijn meer sollicitanten voor ongeschoold werk, dus moeilijker werk te vinden.
Mee eens. Werken en een kind gaan prima samen ( eventueel partime). Studeren en een kind is vaak toch lastiger. Het zou zonde zijn als je dan je studie niet hebt afgemaakt. Ook met het oog op de toekomst. Ongeschoold werk betaald over het algemeen minder dan geschoold werk. En er zijn meer sollicitanten voor ongeschoold werk, dus moeilijker werk te vinden.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
maandag 6 oktober 2014 om 12:29
Klopt thordis,
Ik vind het fijn dat er veel uiteenlopende reacties worden geplaatst. Maar sommige komen veroordelend over. Geen problemen mee, houd wel van een discussie. Ik ben sowieso iemand die alles goed afweegt vantevoren en niet klakkeloos de mening van een ander overneemt.
Maar fijn om te horen hoe jij alles gecombineerd hebt en gelukkig bent.
Dankje noah, ik denk ook dat ik dat doe. Sowieso studie afmaken, wachten tot schoonvaders vertrokken is en dan zie ik het wel. Financieel dop ik mijn eigen boontjes al sinds dat mogelijk was. Financieel gaat het goed, mijn vriend en ik zijn beiden serieus in de relatie, we hebben (bijna) een huis dus dat komt wel goed allemaal.
Is alleen moeilijk om rustig af te wachten Haha!
Ik vind het fijn dat er veel uiteenlopende reacties worden geplaatst. Maar sommige komen veroordelend over. Geen problemen mee, houd wel van een discussie. Ik ben sowieso iemand die alles goed afweegt vantevoren en niet klakkeloos de mening van een ander overneemt.
Maar fijn om te horen hoe jij alles gecombineerd hebt en gelukkig bent.
Dankje noah, ik denk ook dat ik dat doe. Sowieso studie afmaken, wachten tot schoonvaders vertrokken is en dan zie ik het wel. Financieel dop ik mijn eigen boontjes al sinds dat mogelijk was. Financieel gaat het goed, mijn vriend en ik zijn beiden serieus in de relatie, we hebben (bijna) een huis dus dat komt wel goed allemaal.
Is alleen moeilijk om rustig af te wachten Haha!
maandag 6 oktober 2014 om 12:29
Oh en de voor- en nadelen van het vroege moederschap:
Voordeel is dat je heel flexibel bent: alles lag bij ons altijd nog overhoop, veel verhuizingen en dergelijke gehad, niets lag nog vast, dus het aanpassen naar een baby ging ook relatief makkelijk.
Ander voordeel is dat je nog niet zo bang bent, je ziet nog niet overal gevaar en ik ben een stuk 'losser' en minder krampachtig dan de wat oudere moeders in mijn omgeving. Want je hebt ook gewoon minder tijd als je werk, studie en kind met elkaar combineert, dus je zit minder bovenop je kind. En dat kan een voordeel zijn. Het is niet het 'volgende grote project' na samenwonen, trouwen, een baan vinden een huis kopen en dan... een baby.
Wat ook meteen een nadeel is: doordat alles nog zo druk was heb ik niet altijd even bewust genoten van het feit dat ze klein waren. Dat had ik denk ik anders gedaan als ik nú pas een kind zou krijgen.
Ander voordeel is dat ik nu in de dertig ben met al grotere kinderen. Wil ik even de deur uit voor een boodschap, dan doe ik dat, want af en toe een uurtje alleen blijven kunnen ze prima. Waar ik vriendinnen nu vooral erg druk zie met baby's heb ik al weer een heel stuk vrijheid terug.
Nadeel is dat ik de enige was in mijn omgeving met een baby. Ik moest het wiel wel echt alleen uitvinden en dat was soms wel zwaar. Niemand had ook iets met baby's, dus ik kon er ook niet echt over praten. De rest zat nog volop in het uitgaan en studeren circuit. En dat heeft me wel een groot gedeelte van mijn sociale kring gekost. Niet omdat ik niet meer uit ging of niets meer deed, maar ik werd niet meer uitgenodigd en we lagen niet meer op één lijn.
Maar al met al zou ik het zo weer doen. Na mijn studie dan
Voordeel is dat je heel flexibel bent: alles lag bij ons altijd nog overhoop, veel verhuizingen en dergelijke gehad, niets lag nog vast, dus het aanpassen naar een baby ging ook relatief makkelijk.
Ander voordeel is dat je nog niet zo bang bent, je ziet nog niet overal gevaar en ik ben een stuk 'losser' en minder krampachtig dan de wat oudere moeders in mijn omgeving. Want je hebt ook gewoon minder tijd als je werk, studie en kind met elkaar combineert, dus je zit minder bovenop je kind. En dat kan een voordeel zijn. Het is niet het 'volgende grote project' na samenwonen, trouwen, een baan vinden een huis kopen en dan... een baby.
Wat ook meteen een nadeel is: doordat alles nog zo druk was heb ik niet altijd even bewust genoten van het feit dat ze klein waren. Dat had ik denk ik anders gedaan als ik nú pas een kind zou krijgen.
Ander voordeel is dat ik nu in de dertig ben met al grotere kinderen. Wil ik even de deur uit voor een boodschap, dan doe ik dat, want af en toe een uurtje alleen blijven kunnen ze prima. Waar ik vriendinnen nu vooral erg druk zie met baby's heb ik al weer een heel stuk vrijheid terug.
Nadeel is dat ik de enige was in mijn omgeving met een baby. Ik moest het wiel wel echt alleen uitvinden en dat was soms wel zwaar. Niemand had ook iets met baby's, dus ik kon er ook niet echt over praten. De rest zat nog volop in het uitgaan en studeren circuit. En dat heeft me wel een groot gedeelte van mijn sociale kring gekost. Niet omdat ik niet meer uit ging of niets meer deed, maar ik werd niet meer uitgenodigd en we lagen niet meer op één lijn.
Maar al met al zou ik het zo weer doen. Na mijn studie dan
maandag 6 oktober 2014 om 12:36
quote:lisalotje schreef op 06 oktober 2014 @ 12:29:
Klopt thordis,
Ik vind het fijn dat er veel uiteenlopende reacties worden geplaatst. Maar sommige komen veroordelend over. Geen problemen mee, houd wel van een discussie. Ik ben sowieso iemand die alles goed afweegt vantevoren en niet klakkeloos de mening van een ander overneemt.
Maar fijn om te horen hoe jij alles gecombineerd hebt en gelukkig bent.
Dankje noah, ik denk ook dat ik dat doe. Sowieso studie afmaken, wachten tot schoonvaders vertrokken is en dan zie ik het wel. Financieel dop ik mijn eigen boontjes al sinds dat mogelijk was. Financieel gaat het goed, mijn vriend en ik zijn beiden serieus in de relatie, we hebben (bijna) een huis dus dat komt wel goed allemaal.
Is alleen moeilijk om rustig af te wachten Haha!Wonen jullie nu met jullie drieën in schoonvaders huis? Hoe oud is je vriend?
Klopt thordis,
Ik vind het fijn dat er veel uiteenlopende reacties worden geplaatst. Maar sommige komen veroordelend over. Geen problemen mee, houd wel van een discussie. Ik ben sowieso iemand die alles goed afweegt vantevoren en niet klakkeloos de mening van een ander overneemt.
Maar fijn om te horen hoe jij alles gecombineerd hebt en gelukkig bent.
Dankje noah, ik denk ook dat ik dat doe. Sowieso studie afmaken, wachten tot schoonvaders vertrokken is en dan zie ik het wel. Financieel dop ik mijn eigen boontjes al sinds dat mogelijk was. Financieel gaat het goed, mijn vriend en ik zijn beiden serieus in de relatie, we hebben (bijna) een huis dus dat komt wel goed allemaal.
Is alleen moeilijk om rustig af te wachten Haha!Wonen jullie nu met jullie drieën in schoonvaders huis? Hoe oud is je vriend?
maandag 6 oktober 2014 om 12:40
quote:lisalotje schreef op 06 oktober 2014 @ 12:32:
Hoi rdvv
Ik heb het gevoel dat je reactie vol zit met onbegrip en frustratie. Maar ik respecteer je mening. Als ik er nu al van uit ga dat ik niet afstudeer en geen baan vind, zal dat inderdaad niet gebeuren. Waar een wil is is een weg!Onbegrip wel, frustratie niet. Ik respecteer jouw mening ook. Maar ik snap (nogmaals) niet hoe je een echte carriere wil combineren met op jonge leeftijd zwanger zijn. Dus nogmaals: hoe dan? Echt carriere maken vergt heel veel tijd/energie, etc. Ik denk zelfs dat werkgevers niet te springen staan om zwangere vrouwen van 20/21, ook omdat er zoveel keuze is.
Hoi rdvv
Ik heb het gevoel dat je reactie vol zit met onbegrip en frustratie. Maar ik respecteer je mening. Als ik er nu al van uit ga dat ik niet afstudeer en geen baan vind, zal dat inderdaad niet gebeuren. Waar een wil is is een weg!Onbegrip wel, frustratie niet. Ik respecteer jouw mening ook. Maar ik snap (nogmaals) niet hoe je een echte carriere wil combineren met op jonge leeftijd zwanger zijn. Dus nogmaals: hoe dan? Echt carriere maken vergt heel veel tijd/energie, etc. Ik denk zelfs dat werkgevers niet te springen staan om zwangere vrouwen van 20/21, ook omdat er zoveel keuze is.
maandag 6 oktober 2014 om 12:50
"Maar ik snap (nogmaals) niet hoe je een echte carriere wil combineren met op jonge leeftijd zwanger zijn. Dus nogmaals: hoe dan? Echt carriere maken vergt heel veel tijd/energie, etc. Ik denk zelfs dat werkgevers niet te springen staan om zwangere vrouwen van 20/21, ook omdat er zoveel keuze is."
Moet je carriere maken dan?? Wat is er mis met gewoon een leuke baan waar je het naar zin hebt en een prima salaris hebt.
Moet je carriere maken dan?? Wat is er mis met gewoon een leuke baan waar je het naar zin hebt en een prima salaris hebt.
All people have the right to stupidity. But some abuse the privilege.
maandag 6 oktober 2014 om 12:51
Ik snap rdvv wel. Mijn man is jong en afgestudeerd in een 'altijd werk' vakgebied en heeft geen kind en had moeite met een baan vinden. Dus ik ben het wel eens met rdvv; het is crisis. Je moet wel realistisch blijven. Voor jou honderden anderen.
Maar goed, ik ga het dus ook anders doen, maar ik denk dat het goed is om je te realiseren dat jij verantwoordelijk bent en dat je nergens medelijden kan verwachten als het niet zo loopt als je hoopt. Als je een plan B hebt voor dat geval, en een plan C, dan moet je het doen zoals het jou goeddunkt.
Maar goed, ik ga het dus ook anders doen, maar ik denk dat het goed is om je te realiseren dat jij verantwoordelijk bent en dat je nergens medelijden kan verwachten als het niet zo loopt als je hoopt. Als je een plan B hebt voor dat geval, en een plan C, dan moet je het doen zoals het jou goeddunkt.
maandag 6 oktober 2014 om 12:56
Neuh, je 'moet' geen carriere (wie ben ik om dat te bepalen?) maar dat geeft ze notabene zelf aan. Ik vind dat niet rijmen bij vroeg zwanger willen worden, maar goed, daarnaast geeft ze ook weer aan (tegenstrijdig) dat ze geen carrieremens is en dat ze wil zorgen voor vriend en kind. Ik denk overigens dat een carriere en een kind wel samen kunnen. Maar niet als je 21/22 bent.
maandag 6 oktober 2014 om 12:59
ik was 19 toen ik ongepland zwanger raakte.
ik ben nogsteeds ontzettend blij met de keuze hem te houden.. hij is alles voor me.
maar zwanger stage lopen en opleiding afmaken vond ik soms wel lastig.
ben bij spw 3 gestopt maar had anders door gegaan voor spw 4.
ik raad je dus aan eerst je opleiding af te maken
ik ben nogsteeds ontzettend blij met de keuze hem te houden.. hij is alles voor me.
maar zwanger stage lopen en opleiding afmaken vond ik soms wel lastig.
ben bij spw 3 gestopt maar had anders door gegaan voor spw 4.
ik raad je dus aan eerst je opleiding af te maken
A woman with class is timeless
maandag 6 oktober 2014 om 13:02
quote:voetjesinhetzand schreef op 06 oktober 2014 @ 12:51:
Ik snap rdvv wel. Mijn man is jong en afgestudeerd in een 'altijd werk' vakgebied en heeft geen kind en had moeite met een baan vinden. Dus ik ben het wel eens met rdvv; het is crisis. Je moet wel realistisch blijven. Voor jou honderden anderen.
Maar goed, ik ga het dus ook anders doen, maar ik denk dat het goed is om je te realiseren dat jij verantwoordelijk bent en dat je nergens medelijden kan verwachten als het niet zo loopt als je hoopt. Als je een plan B hebt voor dat geval, en een plan C, dan moet je het doen zoals het jou goeddunkt.Ik heb ook wel gelijk. Een baan vinden is al niet makkelijk, er zijn veel afgestudeerde jongeren en met een zwangerschap op jongere leeftijd maak je het jezelf dan gewoonweg nog moeilijker. Of je moet al binnen zijn, zeg maar.. Of gewoon geluk hebben. En ja, voor jou echt honderd anderen.
Ik snap rdvv wel. Mijn man is jong en afgestudeerd in een 'altijd werk' vakgebied en heeft geen kind en had moeite met een baan vinden. Dus ik ben het wel eens met rdvv; het is crisis. Je moet wel realistisch blijven. Voor jou honderden anderen.
Maar goed, ik ga het dus ook anders doen, maar ik denk dat het goed is om je te realiseren dat jij verantwoordelijk bent en dat je nergens medelijden kan verwachten als het niet zo loopt als je hoopt. Als je een plan B hebt voor dat geval, en een plan C, dan moet je het doen zoals het jou goeddunkt.Ik heb ook wel gelijk. Een baan vinden is al niet makkelijk, er zijn veel afgestudeerde jongeren en met een zwangerschap op jongere leeftijd maak je het jezelf dan gewoonweg nog moeilijker. Of je moet al binnen zijn, zeg maar.. Of gewoon geluk hebben. En ja, voor jou echt honderd anderen.
maandag 6 oktober 2014 om 13:09
Heel goed en heel verstandig dat je nog 3 jaar wacht met het krijgen van een kind. Over 3 jaar ben je nog steeds een hartstikke jonge moeder (het gemiddelde is namelijk 29,4 jaar), maar je hebt je schaapjes dan tenminste goed op het droge.
Succes meid, drie jaar wachten voor de goede zaak gaat je echt wel lukken!
Succes meid, drie jaar wachten voor de goede zaak gaat je echt wel lukken!
maandag 6 oktober 2014 om 13:10
quote:rdvv schreef op 06 oktober 2014 @ 13:02:
[...]
Ik heb ook wel gelijk. Een baan vinden is al niet makkelijk, er zijn veel afgestudeerde jongeren en met een zwangerschap op jongere leeftijd maak je het jezelf dan gewoonweg nog moeilijker. Of je moet al binnen zijn, zeg maar.. Of gewoon geluk hebben. En ja, voor jou echt honderd anderen.Jup, ik had er ook niet snel in een andere sector voor gekozen dan geneeskunde. En dan nog is het een vervelend risico. Maar als ik op m'n 18de was gaan studeren had ik alleen al omdat je hersenen pas volgroeid zijn tussen je 23ste en 25ste nog even gewacht.
[...]
Ik heb ook wel gelijk. Een baan vinden is al niet makkelijk, er zijn veel afgestudeerde jongeren en met een zwangerschap op jongere leeftijd maak je het jezelf dan gewoonweg nog moeilijker. Of je moet al binnen zijn, zeg maar.. Of gewoon geluk hebben. En ja, voor jou echt honderd anderen.Jup, ik had er ook niet snel in een andere sector voor gekozen dan geneeskunde. En dan nog is het een vervelend risico. Maar als ik op m'n 18de was gaan studeren had ik alleen al omdat je hersenen pas volgroeid zijn tussen je 23ste en 25ste nog even gewacht.
maandag 6 oktober 2014 om 13:16
Ik vind je wel verstandig overkomen als je zegg dat je eerst het huis wil hebben afbetaald en je studie wil afronden. Houd er alleen rekening mee dat je het dan op 1 loon moet kunnen redden. Als je vriend bruto boven ik bepaald bedrag verdiend (ik dacht 2500) dan heb je al geen recht meer op bijstand.
Ik was 22 toen ik moeder werd, studie afgerond, vriend goede baan, koophuis enz. Mijn contract werd niet verlengt tijdens de zwangerschap maar ik had na mijn verlof wel meteen een nieuwe baan. We hadden er wel rekening mee gehouden dat we ook met 1 loon rond hadden kunnen komen.
Zoonlief is nu 1,5 en ik heb geen moment spijt gehad.
Wel nog 1 tip, boek een mega relaxte vakantie voor/tijdens je zwangerschap omdat dit de laatste x is dat je het doet als zijnde niet-ouders.
Wij zijn nog heerlijk 2 weken naar Mexico gegaan ?
Ik was 22 toen ik moeder werd, studie afgerond, vriend goede baan, koophuis enz. Mijn contract werd niet verlengt tijdens de zwangerschap maar ik had na mijn verlof wel meteen een nieuwe baan. We hadden er wel rekening mee gehouden dat we ook met 1 loon rond hadden kunnen komen.
Zoonlief is nu 1,5 en ik heb geen moment spijt gehad.
Wel nog 1 tip, boek een mega relaxte vakantie voor/tijdens je zwangerschap omdat dit de laatste x is dat je het doet als zijnde niet-ouders.
Wij zijn nog heerlijk 2 weken naar Mexico gegaan ?
maandag 6 oktober 2014 om 13:19
Stop eerst maar eens met denken dat je volwassener bent dan andere 1918-jarigen. Je kan niet achter iemands voordeur kijken en beweren dat je echt veeeeel volwassener bent is echt zo'n typische tienergedachte. Net als dat je al 3 jaar verkering hebt. Richt je op je studie en je leven samen zodat de basis stevig is.
maandag 6 oktober 2014 om 13:21
quote:voetjesinhetzand schreef op 06 oktober 2014 @ 13:10:
[...]
Jup, ik had er ook niet snel in een andere sector voor gekozen dan geneeskunde. En dan nog is het een vervelend risico. Maar als ik op m'n 18de was gaan studeren had ik alleen al omdat je hersenen pas volgroeid zijn tussen je 23ste en 25ste nog even gewacht.Ja, ik weet nooit wat ik ervan moet vinden, zo'n keuze. Juist omdat het niet zomaar even iets is. Maar ik denk wel dat het voor sommige mensen goed kan uitpakken, uiteraard. Ik ben zelf pas 27/28 als ik volledig ben afgestudeerd, maar binnen mijn vakgebied gaan ze echtechtecht geen jonge moeders aannemen. Nu heb ik geen kinderwens (op dit moment) en zie ik het over tien jaar wel weer ofzo; dan ben ik vast ook stukken verstandiger en volwassener .
[...]
Jup, ik had er ook niet snel in een andere sector voor gekozen dan geneeskunde. En dan nog is het een vervelend risico. Maar als ik op m'n 18de was gaan studeren had ik alleen al omdat je hersenen pas volgroeid zijn tussen je 23ste en 25ste nog even gewacht.Ja, ik weet nooit wat ik ervan moet vinden, zo'n keuze. Juist omdat het niet zomaar even iets is. Maar ik denk wel dat het voor sommige mensen goed kan uitpakken, uiteraard. Ik ben zelf pas 27/28 als ik volledig ben afgestudeerd, maar binnen mijn vakgebied gaan ze echtechtecht geen jonge moeders aannemen. Nu heb ik geen kinderwens (op dit moment) en zie ik het over tien jaar wel weer ofzo; dan ben ik vast ook stukken verstandiger en volwassener .
maandag 6 oktober 2014 om 13:22
Het is maar net wat je verstaat onder 'carriere'.
Als jij het als huppeldepupmanager ver wilt gaan schoppen en je doel is zo hoog mogelijk te eindigen, tja, dan moet je inderdaad 60 uur per week werken in sommige sectoren en dan is dat lastig te combineren met een kind.
Wil jij gewoon een baan op je eigen niveau, werk wat je leuk vindt met een passend inkomen, dan gaat dat al weer een stuk beter. En wat er al eerder geschreven is: ik (en mijn man) werken beiden 32 uur, altijd gedaan ook sinds er kinderen zijn. Mijn man heeft daar prima 'carriere' mee gemaakt en is qua functie flink gegroeid. 32 uur is in zijn vakgebied heel prima.
In mijn vakgebied is 32 uur vrij gemiddeld. 40 uur werkt niemand, max 36 uur en dat doen er maar heel weinig. En ik heb zelfs zonder diploma altijd werk gehad in mijn vakgebied, gewoon op HBO niveau. Gewoon omdat ik goed ben in wat ik doe en een goed netwerk heb. Met diploma ging dat wel makkelijker.
Ik heb inmiddels een jaar of 10 ervaring én ik hoef er niet meer uit voor zwangerschapsverlof. Mjin kinderen gaan al lang en breed naar school, ik heb een stuk meer tijd voor mijn werk nu, en nu kan ik gaan kijken wat ik nu eigenlijk wil qua carriere. Wil ik alsnog carriere gaan maken, dan kan dat. Ik heb zeker nog 33 dienstjaren voor de boeg voordat ik met pensioen ga, tijd zat lijkt me. Het is niet alsof de belangrijkste jaren van je carriere zich afspelen tussen je 20e en 30e hoor. Vaak zit je dan toch nog in banen die minder verantwoordelijkheid hebben en heb je juist ruimte om minder te werken. Geldt niet voor alle sectoren, daar ben ik me van bewust.
Ik zie om me heen ook wel mensen die niet aan het werk kunnen komen, maar dat is niet per se gelegen aan het wel of niet hebben van kinderen. Ik vond het niet relevant dat ik kleine kinderen had, en dus mijn werkgever ook niet, het was immers mijn probleem en niet het zijne. Ik denk dat ik in de afgelopen 10 jaar misschien 4 dagen gemist heb wegens zieke kinderen.
Overigens wél twee keer ergens uit gegooid vanwege zwangerschap, al werd dat niet met zoveel woorden gezegd. Maar van compleet tevreden naar 'we gaan toch maar je contract niet verlengen' toen bleek dat ik zwanger was zegt genoeg. Ondanks dat had ik zo weer werk en heeft het me weinig benadeeld eerlijk gezegd. Ik ben precies waar ik wil zijn en me aan het oriënteren op een WO studie.
Als jij het als huppeldepupmanager ver wilt gaan schoppen en je doel is zo hoog mogelijk te eindigen, tja, dan moet je inderdaad 60 uur per week werken in sommige sectoren en dan is dat lastig te combineren met een kind.
Wil jij gewoon een baan op je eigen niveau, werk wat je leuk vindt met een passend inkomen, dan gaat dat al weer een stuk beter. En wat er al eerder geschreven is: ik (en mijn man) werken beiden 32 uur, altijd gedaan ook sinds er kinderen zijn. Mijn man heeft daar prima 'carriere' mee gemaakt en is qua functie flink gegroeid. 32 uur is in zijn vakgebied heel prima.
In mijn vakgebied is 32 uur vrij gemiddeld. 40 uur werkt niemand, max 36 uur en dat doen er maar heel weinig. En ik heb zelfs zonder diploma altijd werk gehad in mijn vakgebied, gewoon op HBO niveau. Gewoon omdat ik goed ben in wat ik doe en een goed netwerk heb. Met diploma ging dat wel makkelijker.
Ik heb inmiddels een jaar of 10 ervaring én ik hoef er niet meer uit voor zwangerschapsverlof. Mjin kinderen gaan al lang en breed naar school, ik heb een stuk meer tijd voor mijn werk nu, en nu kan ik gaan kijken wat ik nu eigenlijk wil qua carriere. Wil ik alsnog carriere gaan maken, dan kan dat. Ik heb zeker nog 33 dienstjaren voor de boeg voordat ik met pensioen ga, tijd zat lijkt me. Het is niet alsof de belangrijkste jaren van je carriere zich afspelen tussen je 20e en 30e hoor. Vaak zit je dan toch nog in banen die minder verantwoordelijkheid hebben en heb je juist ruimte om minder te werken. Geldt niet voor alle sectoren, daar ben ik me van bewust.
Ik zie om me heen ook wel mensen die niet aan het werk kunnen komen, maar dat is niet per se gelegen aan het wel of niet hebben van kinderen. Ik vond het niet relevant dat ik kleine kinderen had, en dus mijn werkgever ook niet, het was immers mijn probleem en niet het zijne. Ik denk dat ik in de afgelopen 10 jaar misschien 4 dagen gemist heb wegens zieke kinderen.
Overigens wél twee keer ergens uit gegooid vanwege zwangerschap, al werd dat niet met zoveel woorden gezegd. Maar van compleet tevreden naar 'we gaan toch maar je contract niet verlengen' toen bleek dat ik zwanger was zegt genoeg. Ondanks dat had ik zo weer werk en heeft het me weinig benadeeld eerlijk gezegd. Ik ben precies waar ik wil zijn en me aan het oriënteren op een WO studie.
maandag 6 oktober 2014 om 13:23
quote:nessemeisje schreef op 06 oktober 2014 @ 13:19:
Stop eerst maar eens met denken dat je volwassener bent dan andere 1918-jarigen.Precies. Dat roepen is op zichzelf al bewijs voor het tegendeel. Alleen gebruikt door meiden die zichzelf niet voor mevrouw aanzien door hun leeftijd. Of door oude mannen met een jong vriendinnetje.
Stop eerst maar eens met denken dat je volwassener bent dan andere 1918-jarigen.Precies. Dat roepen is op zichzelf al bewijs voor het tegendeel. Alleen gebruikt door meiden die zichzelf niet voor mevrouw aanzien door hun leeftijd. Of door oude mannen met een jong vriendinnetje.
maandag 6 oktober 2014 om 13:25
quote:nessemeisje schreef op 06 oktober 2014 @ 13:19:
Stop eerst maar eens met denken dat je volwassener bent dan andere 1918-jarigen. Je kan niet achter iemands voordeur kijken en beweren dat je echt veeeeel volwassener bent is echt zo'n typische tienergedachte. Net als dat je al 3 jaar verkering hebt. Richt je op je studie en je leven samen zodat de basis stevig is.
Dat is ook onzin wat mij betreft. Ik was op mijn 20e wel degelijk een stuk volwassener dan leeftijdsgenoten. Dat is geen typische tienergedachte, als ik nu terug kijk is dat alsnog zo. Natuurlijk weet je op je 20e minder dan op je 40e, maar hé, dat is gezond en normaal.
Op mijn 19e was ik ook 3 jaar samen met mijn man, 2 jaar later was ik getrouwd en 3 jaar later had ik een kind, 4 jaar later had ik er twee. Dus ja, ik geloof wel degelijk dat ik volwassener was dan leeftijdsgenoten, al was het maar omdat ik meer verantwoordelijkheden had en over het algemeen anders tegen dingen aan keek.
Stop eerst maar eens met denken dat je volwassener bent dan andere 1918-jarigen. Je kan niet achter iemands voordeur kijken en beweren dat je echt veeeeel volwassener bent is echt zo'n typische tienergedachte. Net als dat je al 3 jaar verkering hebt. Richt je op je studie en je leven samen zodat de basis stevig is.
Dat is ook onzin wat mij betreft. Ik was op mijn 20e wel degelijk een stuk volwassener dan leeftijdsgenoten. Dat is geen typische tienergedachte, als ik nu terug kijk is dat alsnog zo. Natuurlijk weet je op je 20e minder dan op je 40e, maar hé, dat is gezond en normaal.
Op mijn 19e was ik ook 3 jaar samen met mijn man, 2 jaar later was ik getrouwd en 3 jaar later had ik een kind, 4 jaar later had ik er twee. Dus ja, ik geloof wel degelijk dat ik volwassener was dan leeftijdsgenoten, al was het maar omdat ik meer verantwoordelijkheden had en over het algemeen anders tegen dingen aan keek.
maandag 6 oktober 2014 om 13:29
Volgens mij is HBO bedrijfseconomie een prima opleiding waarmee je heel goed een baan kunt vinden. Bijvoorbeeld bij de Belastingdienst, waar de komende jaren heel veel vacatures komen. En als je ergens een goede balans kunt vinden tussen werken en je (jonge) gezin is het daar wel.
En dan nog in een afbetaald huis. Zullen niet veel 22-jarigen zijn die in zo'n positie zitten.
En dan nog in een afbetaald huis. Zullen niet veel 22-jarigen zijn die in zo'n positie zitten.
maandag 6 oktober 2014 om 13:33
Studeren en een kindje is eigenlijk makkelijker dan werken en een kindje, omdat je met studie veel flexibeler bent dan met werken. Zo vakt er vaak vanalles te regelen met docenten waardoor je veel meer thuis kunt studere, bijvoorbeeld savonds als je kimdje slaapt. Maar hier zullen niet veel het mee eens zijn.
maandag 6 oktober 2014 om 13:37
Hai lisalotje hier ook een jonge moeder. Ik was 21 toen wij ons eerste kindje kregen ben nu 24 en zwanger van de derde. Toen ik met zwangerschapsverlof ging van ons eerste kindje zou ik net die maand een vast contract krijgen mijn vriend had toen net zijn school afgemaakt en kon op zijn stageplek blijven.. Ik hen toendertijd wel een verlenging gekregen en inmiddels een vast contract.. Achteraf gezien had ik misschien toch nog door willen leren maar dat zit bij jou zo te zien wel goed;-) ik zou zeggen gewoon doen het leven is niet te plannen.. Als je zo'n sterke kinderwens hebt is dat gewoon jou droom.. Wel heel slim om eerst je studie af te maken.. studeren en een kind is enorm zwaar heb ook hbo gedaan toen ik zwanger was van de tweede en het eerste jaar in een half jaar gedaan daarna gestopt vond het toch te zwaar en te weinig tijd voor mijn kindje... Nu wertke ik dan wel onregelmatig dus ging 1 dag van smorgens tot savonds ma school werkte 2 tot 3 avonden in de week en om het weekend en overdag zorgde ik voor mn zoontje
maandag 6 oktober 2014 om 13:39
maandag 6 oktober 2014 om 13:46
Ik heb niet alle reacties gelezen, zie wel dat er verschillend over gedacht wordt. Ondanks dat ik nog geen ervaringsdeskundige ben wil ik wel mijn ideeën met je delen:
Op dit moment zit ik in de laatste paar maanden van mijn studie en ben net zwanger. Ik heb een studievereniging van iets meer dan een half jaar wat inhoudt dat ik nu 1 dag in de week college heb en daarnaast wat invalwerk/ ondersteund werk doe in de sector waarvoor ik mijn opleiding volg. Wij hebben er juist nu heel bewust voor gekozen om zwanger te worden, we hebben het geluk dat dit nu snel is gelukt en hopen dat als alles goed gaat ik eind mei/begin juni moeder word. De reden dat wij er nu voor hebben gekozen, is naast de grote wens, wel dat ik het nu niet als een onderbreking zie als het begin van mijn werkzame leven. Daarnaast is het zo dat mijn man in zijn eentje de financiën kan verzorgen en dat wij in onze huwelijkse voorwaarden hebben laten opnemen dat degene die meer verdient jaarlijks financieel een deel afdraagt aan de ander (zo bouw ik wel mijn eigen spaarpot op, buiten onze gezamenlijke).
Ik denk vooral dat je moet kijken of je er samen in je relatie klaar voor bent en of het financieel kan. Natuurlijk is het handig om te zorgen dat je je diploma hebt voordat je baby geboren wordt, maar er nu al serieus over nadenken en plannen maken geeft mijn inziens alleen maar aan dat je een weloverwogen beslissing wilt nemen. En je hoeft niet altijd aan de norm te voldoen qua leeftijden en gemiddelden
Succes met de keuze en geniet van het dromen!
Op dit moment zit ik in de laatste paar maanden van mijn studie en ben net zwanger. Ik heb een studievereniging van iets meer dan een half jaar wat inhoudt dat ik nu 1 dag in de week college heb en daarnaast wat invalwerk/ ondersteund werk doe in de sector waarvoor ik mijn opleiding volg. Wij hebben er juist nu heel bewust voor gekozen om zwanger te worden, we hebben het geluk dat dit nu snel is gelukt en hopen dat als alles goed gaat ik eind mei/begin juni moeder word. De reden dat wij er nu voor hebben gekozen, is naast de grote wens, wel dat ik het nu niet als een onderbreking zie als het begin van mijn werkzame leven. Daarnaast is het zo dat mijn man in zijn eentje de financiën kan verzorgen en dat wij in onze huwelijkse voorwaarden hebben laten opnemen dat degene die meer verdient jaarlijks financieel een deel afdraagt aan de ander (zo bouw ik wel mijn eigen spaarpot op, buiten onze gezamenlijke).
Ik denk vooral dat je moet kijken of je er samen in je relatie klaar voor bent en of het financieel kan. Natuurlijk is het handig om te zorgen dat je je diploma hebt voordat je baby geboren wordt, maar er nu al serieus over nadenken en plannen maken geeft mijn inziens alleen maar aan dat je een weloverwogen beslissing wilt nemen. En je hoeft niet altijd aan de norm te voldoen qua leeftijden en gemiddelden
Succes met de keuze en geniet van het dromen!
