De Prikbitches

22-08-2011 16:02 2509 berichten
Tijd voor een nieuw topic!

Klik HIER om naar het nieuwe prikbitches topic te gaan.
Alle reacties Link kopieren
[quote]Pop77 schreef op 25 september 2011 @ 21:37:



Greys, leuk je verhaal te lezen, dat geeft moed.

En Dotje en Greys, wij gaan ook naar Voorburg. Erg fijne ervaringen, maar ook een nare: mijn dossier was kwijt toen het (in Belgie) ingescand moest worden ivm EPD. Dat was een heel gedoe. Uiteindelijk wel weer gevonden, en de arts belde me zelf om te zeggen dat het gevonden was, met excuses.

Dr. Jansen heeft mijn kijkoperatie gedaan. Vlak voor ik 'onder zeil ging', had ik mijn bril nog op. Zuster wilde 'm af doen, toen een andere zuster zei: houdt even op zodat ze dr. Jansen kan ontmoeten. Dr. Jansen kwam toen net binnen, en werd er jolig van: "ik hoor mijn naam, hier ben ik, the one and only' Hij kwam even naar me toe, kneep even in mn schouder en toen ging ik onder zeil.. Toen ik weer bij was, kwam hij de uitslag vertellen, heel vriendelijk, betrokken. Ik vond 't een fijne arts.

Verder heb ik vooral met diverse gyns te maken gehad in het voortraject. Begin okt. ga ik starten met menopur, om dan half okt. de eerste IUI mee te maken.

Wellicht zien we elkaar.. maar herkennen we elkaar niet. Grappig!





Wat toevallig zeg! Leuk!

Ik heb over een uur een afspraak met Jansen. Spannend wel. De eerste stap gaat weer gezet worden....

Zullen we gewoon voor de leut iets afspreken als we daar zijn? Wie weet....of ik ga daar rond lopen met een bordje 'Dotjemol?' en 'Pop?"



Voor jou begint ook binnenkort weer een spannende tijd! Echt spannend, want het is toch al spannend natuurlijk!
Alle reacties Link kopieren
Giraffe, he bah meid dat je ongesteld bent geworden. Je bowler het al een beetje as komen maar als het Dan zo ver is doet het toch veel pijn.



Merel, Yamuna en Karan. Een hele dikke knuffel
Alle reacties Link kopieren
Karan dankjewel voor het wc verhaal hahah! Maar balen dat je niet gelijk mocht beginnen met prikken, weten jullie al of je direct mag beginnen met prikken met de volgend menstruatie?



Giraff bah wat ontzettend kut zeg!!! Sterkte meid!!!



Hier gaat hèt prikken van de deca helemaal goed, het is net alsof ik nooit anders heb gedaan. Prik erin, indrukken, eruit trekken en Hoppa het is weer gebeurd. Dus de puregon(waarschijnlijk vanaf donderdag na de echo) gaat geen probleem worden!
Alle reacties Link kopieren
Ik zal vanavond even mensen voor de Hyves een berichtje sturen.
Alle reacties Link kopieren
Dank jullie wel allemaal voor de lieve berichtjes. 'Wist' het natuurlijk wel al, maar onbewust toch nog wat hoop. Man kwam thuis met pizza en ijs, heel lief (hij was werken). Morgen ziekenhuis weer bellen voor nieuwe afspraken.



Karan: Toch balen zo ongesteld zijn op je verjaardag, vooral als je je beroerd voelt. Heb je toch een leuke dag gehad?



KK super dat prikken zo goed gaat. Went snel denk ik?
Alle reacties Link kopieren
quote:knappekloon schreef op 26 september 2011 @ 12:09:

Karan dankjewel voor het wc verhaal hahah! Maar balen dat je niet gelijk mocht beginnen met prikken, weten jullie al of je direct mag beginnen met prikken met de volgend menstruatie?





Euh... Prikken?

Nou, de planning is om helemaal niet te gaan prikken. We hebben volgende week een echo om te kijken hoe het er voor staat in mijn cyclus en dan zien ze wel weer verder. We hebben nog 6 cryo's dus voorlopig zijn we nog niet aan een hele nieuwe poging toe.

Wie weet dat er nog een pregnyl in zou moeten, maar verder heb ik nog geen spuitplannen hoor!
Alle reacties Link kopieren
jeetje er wordt inderdaad veel geschreven hier zeg!



Heb zelf vanochtend weer een echo gehad en er is helaas maar 1 follikel. Vorige week leken er twee te zijn, waarvan eentje ook heel klein was, en nu is er dus maar 1. Nou ja, dat eitje maakt ook kans om bevrucht te worden, maar goed, voelt wel alsof die hormoonzooi voor niks is geweest. Als het deze maand niets wordt dan moet ik volgende maand iets van 80 eenheden gaan spuitenm ietsje mee dan deze maand.



Zat ik vanochtend te wachten...komt er een bekende van m'n werk naast me zitten, ook in de ' fertiliteits-gang' . Was de eerste keer, maar is toch best een aparte ervaring. Even snel wat ditjes en datjes uitgewisseld en moesten ook wel een beetje gniffelen dat we elkaar nou juist daar tegenkwamen.



Oja nog iets, ben benieuwd wat jullie daar van vinden: een vriendin van m'n vriend is na de 3e iui zwanger geworden, nog heel pril en heel spannend en uiteraard heel erg geweldig. Nou hebben zij er voor gekozen om tussen elke poging in even een paar maanden rust te nemen. Ze gingen ook beide naar een acupuncturist in A'dam die een soort van gespecialiseerd is in blokkades rondom kinderwens enzo. Ze deden het dus rustig aan en dan in combinatie met die acupunctuur. Wij doen het daarentegen helemaal niet rustig aan, ik ben juist degene die er een beetje vaart achter zet, omdat ik de klok zo voel tikken (ben 35). Ik heb ook acupunctuur gedaan en m'n vriend heeft van die vieze Chinese kruidenthee gehad (en daarnaast heb ik nog allerlei andere dingen gedaan om ' relaxt' te worden, zoals voetreflexologie en yoga, dat laatste doe ik trouwens nog steeds). Maar nu het punt: het is net alsof ik me nu schuldig voel alsof het bij ons ' nog' niet is gelukt omdat ik zo snel wil. Is het raar om elke maand opnieuw meteen weer ee IUI poging te doen? Hoe gaan jullie daar mee om? Is het gek om haast te hebben? Zal het de bevruchting in de weg staan? Tsja uiteindelijk heeft niemand daar antwoord op, dat snap ik ook wel, maar ik merk dat ik me bijna aangesproken voel, zo van: ' jij en je haast, dat krijg je er nou van' , ofzo. Ik heb gewoon ontzettende moeite met ' rust' nemen en afwachten. Ik wil niet afwachten! Ik wil elke kans aangrijpen! Afgelopen maand hadden we gedwongen pauze omdat m'n vriend geopereerd werd en daar baalde ik ook van. Nou ja, moest het eve van me af schrijven...
Alle reacties Link kopieren
Adem in, adem uit, Ks!

Er is geen 'gunstig recept' om zwanger te worden. Zolang jij je prettig voelt bij de manier waarop jullie het doen; vooral zo doorgaan! En niet teveel aantrekken van wat anderen doen en zeggen.

Is moeilijk hè..



Merel, fijn dat jullie het leuk hebben gehad! kan me voorstellen dat het ook moeilijk was.. Dikke !!



Hier ook weer een zwangerschapsaankondiging.. Weer één van de schoonzussen van manlief. Pfff heb soms zo het gevoel dat iedereen 'op onze beurt zwanger word',

Heb ook niet heel enthousiast gereageerd geloof ik, krijg daar de laatste tijd steeds meer moeite mee.. Ik haat het van mezelf, maar ja, ik weet ook niet wat ik er aan moet doen.
Alle reacties Link kopieren
Eva, heel herkenbaar. Ik voel me dan echt zo'n kreng als ik niet oprecht blij kan zijn voor een ander.

Ks, iedereen doet het weer anders, en net wat Eva zegt: er is geen recept om zwanger te worden. Iedereen doet het op zijn eigen manier. En om het even in het perspectief te plaatsen: als je natuurlijk bezig bent om zwanger te worden, dan ga je toch ook niet een paar maanden er tussen laten? Dus als het voor jou goed voelt om veel IUI's achter elkaar te doen, dan doe je dat toch gewoon? Hebben wij ook gedaan hoor. Je moet doen wat je aankan.

Girafje
Alle reacties Link kopieren
Hallo meiden,

Weer terug in Nederland na 2 wkn vakantie, was heerlijk, goed weer, en ook fijn om een keer de iui over te slaan en niet bezig te zijn met eisprong,echo's, injecties en dergelijke.

Ik lees komende dagen even bij, en dan reageer ik even wat uitgbreider.
Alle reacties Link kopieren
Karan ik dacht dat je deze cryo met hormoonondersteuning ging doen, sorry!

Maar ik hoop iig met je mee dat je zsm weer kan beginnen.



Ks04, ik begrijp dat het wel effe vervelend is om 1 follikel te hebben, maar je hebt er ook maar 1 nodig hè!!!

Ik kan me heel erg aansluiten bij jouw gevoel om alles zo snel mogelijk te doen. Je moet het zelf weten, maar denk er wel aan dat je emotioneel ook alles moet verwerken. Ik heb 6 iuis in 6 maanden gedaan. Achteraf idioot! Want ik heb het verlies/ het gemis niet goed kunnen verwerken.

Ik geloof niet dat tussenpauzes helpen om de slagingskans te verbeteren. Het is gewoon een kwestie van geluk.



Bah die zwangerschapsaankondigingen ook, wat is het leven toch gemeen!! Maar ja helaas is er weinig wat je hier aan kan doen. Behalve de hoop hebben dat de zwangeren begrijpen dat het voor ons niet makkelijk is en begrijpen dat wij daarom niet blij reageren.
Alle reacties Link kopieren
We zijn vanochtend naar het ziekenhuis geweest.

We moesten stickers laten maken en we kregen een vragenformulier.

Toen we naar binnen mochten, ging het natuurlijk eerst even over die kleine die we hadden meegenomen. Daar had ik nogal over getwijfeld maar er was heel druk en er waren aardig was kindjes. Ik hoefde me dus gelukkig niet opgelaten te voelen.

Toen begon dokter J. serieus. Hij begon over mijn leeftijd en over het feit dat ik vorig jaar ook maar 4 eitjes had waarvan 3 embryo’s. Maar ja, zei ik stoer grijnzend: ‘ik heb er natuurlijk maar 1 nodig!’ Zo dacht hij er zeer zeker ook over. Alle omstandigheden zijn goed; op alle vragen konden wij gelukkig ‘nee’ invullen, we zijn allebei gezond en officieel mankeren wij niets. Toen wij vorig jaar ivf deden, ging het hartstikke goed. Ik had nagenoeg nergens last van ook al was de punctie wel heftig (maar naar later bleek in geen verhouding met de vlokkentest; pfff... dat was heel heftig) maar van het hele hormonencircus heb ik nauwelijks last gehad. En poging 1 was gelijk raak!

Maar we zijn nu een jaar verder en er kan heel wat gebeuren in een jaar. Ik zei dat ik mijn temperatuur had bijgehouden van de afgelopen twee maanden en daar was hij wel content mee. Hij zei dat we geen tijd te verliezen hebben en dat we het als volgt gaan doen: omdat ik halverwege mijn cyclus zit (en die zeer regelmatig zijn) moesten we allebei meteen bloed laten prikken (op het formulier stond ‘ivf pakket’; vond ik wel geestig...) en ik moet woensdag weer bloed laten prikken, zaterdag ook en dan op de derde dag dat ik ongesteld ben en dan gaat hij die waarden bespreken met het ivf team om te kijken of het enigszins een haalbare kaart is of worth a try.



Dit gaat dus opeens supersnel! Ik dacht dat ik misschien toch nog een aantal maanden mijn temperatuur zou moeten bijhouden, bloedonderzoeken zou moeten ondergaan etc. en dan zouden we sowieso al 3 maanden verder zijn. Nu is het of zo klaar of we gaan heel snel een echte poging wagen!



Natuurlijk was ik blij dat het niet meteen afgewezen werd en dat hij er in principe heil genoeg in zag om verder te gaan maar waar ik mij wel zorgen over maak is dat hij op die bloedonderzoeken zijn conclusie baseert.

Die man is nogal een begrip in dit circuit en ik neem aan dat waarden niet zo veel verschillen; ik bedoel, als hij een paar maanden lang mijn waarden zou meten zullen die waarschijnlijk niet enorm uit elkaar liggen... daar hou ik mij dan maar aan vast.

Dus heeft het ook geen zin om naar een ander ziekenhuis te gaan. Wat niet gaat, dat gaat niet. Zo simpel is het natuurlijk.

Greysman zag wel dat ik emotioneel was. Ik was super blij dat we verder mogen maar het was voor mij een enorme teleurstelling toen mij duidelijk werd dat het erop of eronder is. Als deze onderzoeken aangeven dat de waarden niet goed genoeg zijn, houdt er gelijk op! Tis dus niet zo dat we nog meer maanden kunnen kijken of nog een paar pogingen kunnen doen.....Maar we staan er allebei hetzelfde in: wij zijn excited dat de volgende stap gezet is en zullen heel erg verdrietig zijn als het niet lukt maar dan tellen we onze zegeningen en gaan we gewoon door met het genieten van de kinderen die we al hebben!
Alle reacties Link kopieren
Ja, altijd fijn die aankondigingen. Het is niet eens echte jaloersheid maar meer het verdriet, de woede en de angst dat het bij jezelf nooit gaat lukken. Mijn beste vriendin is nu zwanger geraakt in ronde 0. Vanaf komende maand zouden ze het pas gaan proberen. Ze hebben het in die hele maand 1 x gedaan en Tadaaaaah zwanger! Ik Ben heel blij voor haar maar oh wat een gemengde gevoelens heb ik. Helemaal omdat zij zich er rot onder voelde en ik nog probeerde om haar gerust te stellen dat het heus niet erg is. Dat was achteraf een beetje te veel.



Ks als er een formule was die garandeerde dat als je alles goed zou doen je zwanger zou raken dan zou ieder van ons dit wel doen. Helaas is het heel erg graag willen alleen niet genoeg en bestaat er geen magisch stappenplan.
Alle reacties Link kopieren
grey wanneer hoor je de uitslag van de onderzoeken? Ik ga zo hard voor je duimen dat die goed zijn!! sterkte met afwachten!



76sookie en de rest, het is nooit leuk om te horen als er weeeer iemand in je omgeving zwanger is, en ik vind het nog moeilijk als ze hup direct zwanger zijn. maar ik heb 2 van deze meiden in mijn vriendenkring, en zij hebben het er best moeilijk mee dat ze weinig tijd is gegunt om aan de kinderwens en aan het aankomend kindje te wennen. Dat hebben wij dan weer als kracht!!!
Alle reacties Link kopieren
Hier ook ongesteld :(
Alle reacties Link kopieren
Bah ginger wat kut!!!

Sterkte!!
Veel dames ongesteld.... Shit!! Dikke



En ook een aantal dames die sowieso nog wel een kunnen gebruiken volgens mij.



Gelukkig ook nog een paar op het wachtbankje (toch? In elk geval Dolfijn en wie nog meer?) Ik duim volop.



Hier even geen tijd en fut om te reageren of de tabel aan te passen. Sorry daarvoor. Zie ff door de bomen het bos niet meer. Kaetman en ik zijn allebei ziek geweest dit weekend nadat we donderdag echt een k**dag hadden. Ko spuugde alles er onder op een terrasje en toen we thuis kwamen ging de telefoon. Moeder én schoonmoeder van een vriendin lagen allebei op sterven en haar vriend zat thuis met hun kindje en kon geen kant op. Ik snel die kleine opgehaald hoewel wij ons niet fit voelden. Maar ja, je kan mensen toch ook niet laten zitten zo?? Meidje heeft lekker bij ons geslapen en dat ging gelukkig goed. Volgende dag beldde vriendin dat beide mama's overleden waren... Haar eigen moeder was nog heel jong, pas 53. Ze had kanker maar dat ging heel goed nu. Zo ineens werd ze ziek en een uur later in slaap gebracht. Die avond de apparaten uit en ze is weg... Ongelofelijk. Vriendin is ook zwanger van haar 2e (3 weken korter dan ik) en haar kindje zal oma's nooit leren kennen. Pfffff. Vrijdagochtend voelde ik me al niet jofel maar toch maar naar het werk. Na twee uren naar huis en kon niet meer van de wc af. Kaetman werd zaterdag ziek. Ko is met opa en oma meegegaan voor 2 nachtjes hoewel hij ook niet fit was. Maar dat ging wel redelijk. Tot we hem nu net weer mee nemen naar huis. De ene luier na de andere, zo dun als water. 1 keer verschonen, 2 rompers, kleertjes en pyjama in de was. Heb nu maar een 3 dubbel badlaken in het bedje gelegd. Jammergenoeg voor het verschonen de poepkleren van dit weekend al in de machine dus de volgende lading staat klaar. Ko moest na het vele poepen gelukkig lachen en wilde lekker staan in bed dus misschien wel een opluchting voor hem dat het er uit is.

Man is naar de condoleance, ik morgen naar de crematie en Ko ziek. Geen koorts gelukkig en hij slaapt nu. Pfffffff....

Bah, wat een kl*te tijd zo...
Alle reacties Link kopieren
Kaet bah vervelend zeg dat jullie zo ziek zijn geweest en dan ook nog de moeder en schoonmoeder van je vriendin, gecondoleerd ook.

Wat ontzettend lief van je dat je het dochtertje even in huis heb gehaald ondanks dat je zelf al niet lekker was!

Heel veel sterkte en beterschap!!
Alle reacties Link kopieren
Poeh Kaetje, dat is allemaal niet niks!

Veel sterkte en beterschap!





Ginger, een dikke voor jou.
Alle reacties Link kopieren
KK, fijn dat het prikken zo goed gaat! Toch een opluchting, vind je niet, hoef je je daar geen zorgen meer over te maken!



KS, zoooo herkenbaar je verhaal vol emoties en die achtbaan van gedachten en gevoelens. Lekker van je af schrijven hoor.

Eva, Dolfijn, ik vind mezelf soms ook zo'n bitch, en kan me ook erg zielig voelen, net of ik overgeslagen wordt, alsof die ander voor z'n beurt gaat..



Greys, zullen we die bordjes maar gaan maken? Super dat jullie zo snel verder kunnen!



Ginger, shiiiit.



Kaetje, gecondoleerd, neem je tijd!
Alle reacties Link kopieren
Kaetje vervelend dat jullie allemaal zo ziek zijn geweest. Sterkte en beterschap!



Ginger



Ks: Wij gaan ook direct door met poging twee, denk dat ik zelfs onrustiger zou worden als we een maand rust zouden nemen.. Maar iedereen doet dit op zijn eigen manier en zo lang je er goed bij voelt, moet je zo doorgaan.



Greys: Fijn dat het sneller gaat dan verwacht! Hoe lang moet je wachten op de uitslagen? Hopelijk wordt het goed nieuws en kunnen jullie snel een poging wagen! Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ginger en Giraf: een hele dikke



Kaetje: jij ook een hele dikke , je hebt geen makkelijke periode. Tijdens je zwangerschap heb jij al het een en ander te verduren gekregen in je omgeving.



Wat betreft dat niet blij zijn voor andere zwangerschappen terwijl je zelf zo lang moet wachten: zo herkenbaar en logisch. Je bent helemaal niet verplicht om een gat in de lucht te springen, je eigen verdriet komt zo duidelijk naar boven op zo'n moment. Een ander zijn/haar blijdschap is voor jullie (ons) de grootste confrontatie die we maar kunnen hebben.
Alle reacties Link kopieren
Moest om acht uur even weg, dus berichtje wat afgeraffeld.

Kaetje, wat maken jullie een nare tijd door. Voor je vriendin is het vreselijk om je moeder en schoonmoeder te verliezen. En voor haar omgeving is dat verdriet ook te groot hoor. Ze heeft je steun vast hard nodig. En via dit topic weet ik dat jij voor iedereen klaar staat, maar vergeet jezelf niet, lieve kaetje! Kootje ziek, jij zwanger, drukke, moeilijke tijd in je omgeving.

Dikke knuffel voor jou!!
Alle reacties Link kopieren
[quote]knappekloon schreef op 26 september 2011 @ 17:58:

grey wanneer hoor je de uitslag van de onderzoeken? Ik ga zo hard voor je duimen dat die goed zijn!! sterkte met afwachten!



Als ik weer ongesteld word, in de tweede week van oktober, moet ik weer bloed laten prikken en dan gaat de gynaecoloog alles bespreken met zijn team en zou hij mij bellen. Dus ik ga er vanuit dat ik half oktober weet of we het mogen gaan proberen of dat het einde oefening is.....
Alle reacties Link kopieren
@Kaetje: tsjeesus wat veel allemaal...wat een ongelooflijk verdriet!

Een hele opeenstapeling van ellende zeg!

En dan die lieve kleine drol....zo zielig toch, als je kleintje ziek is... Had ik ook altijd met mijn kids toen ze klein waren, dan dacht ik 'doe alsjeblieft maar weer stout' want niets is zo erg als je kleintje zich zo naar voelt.....

Hou je taai en heel veel sterkte morgen!



@Pop: ja, leuk kom maar door met die bordjes! Heb al op Hyves gekeken of je er bij stond zodat ik goed kan opletten als ik woensdag daar ben, of zaterdag .....or whenever...:-)



Super snel gaat het. Ik probeer een soort innerlijke rust te vinden maar dat is lastig. Sowieso lastig om rust te vinden hier in huis met die kids; oudste deelde net heel blij mee dat zijn eerste twee uur uitvallen ....ik had graag even met mijn man alleen geweest om verder te praten maar goed; we hebben besloten om de kids nog niet op de hoogte te brengen van hetgeen waar we mee bezig zijn dus dat wordt straks in bed nog even napraten.....

Ik wil rust vinden door te denken: if it's meant to be....

als we niet door mogen/kunnen dan zal dat ongetwijfeld een reden hebben en dan is het waarschijnlijk maar beter. Wij zijn al zo gezegend....maar gevoel en verstand gaan niet altijd samen bij mij dus zegeviert nu het gevoel helaas en ik ben eigenlijk, beetje vreemd misschien, een beetje verdrietig.

Omdat je zo machteloos bent. Op basis van een paar onderzoeken die de waarden bepalen van dat moment wordt besloten of Greysbaby een broertje/zusje krijgt of niet. Of nee, zo zit het natuurlijk ook weer niet echt. Want ook al krijgen we een 'go' dan wil dat natuurlijk niet zeggen dat het lukt....En ik realiseer me echt wel dat het geen zin heeft om een paar maanden mijn waarden te meten omdat die heus niet zo van elkaar zullen verschillen maar gewoon....ik weet dus half oktober al of we verder mogen of niet en dat vliegt me best wel aan. Als ik van het positieve scenario uit ga, kan het zo maar zijn dat ik volgend jaar deze tijd bevallen ben. Als we geen 'no go' krijgen kan ik meedoen in november en als poging 1 dan weer lukt....Ik durf niet zo te denken. Vorige keer was ik ook allesbehalve overtuigd dat het wel zou lukken. Mijn lief had zoiets van 'wij zijn toch gezond en je hebt toch al kids...' maar ik heb hem uitgelegd dat dat helaas geen garanties geeft.....Elke stap die ik heb gezet in het traject was spannend en toen ik de punctie had gehad, viel er al heel wat spanning weg. Toen ik uiteindelijk de terugplaatsing had gehad, wist ik 'ik ben zwanger' en voelde dat het goed zou gaan. De echte en alle spanning kwam er pas uit toen de vlokkentest goed was.....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven