Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
woensdag 5 oktober 2011 om 20:30
woensdag 5 oktober 2011 om 20:44
Eva
Magic: spannend dat je weer bent begonnen!
Jullie schrijven over aantal embryo's terugplaatsen, gisteren las ik een belgisch blog van een vrouw die 3(!) embryo's had teruggeplaatst gekregen, vind ik op zijn zachts gezegd een pittige beslissing (van arts en/of patient). Ik heb ook een keer een (van mijn kant kritische) blogbericht geschreven over IVF in Turkije. Daar worden er ook standaard 2 of 3(!) teruggeplaatst.
Ik heb er vanuit mijn eigen ervaring geen mening over omdat bij ons alletwee de pogingen zijn gelukt (de cryo niet).
Over stress en spontaan zwanger worden, is volgens mij iets waar de experts ook nog lang niet over uit zijn. Er wordt wel onderzoek naar gedaan. Er zijn natuurlijk succesverhalen dat het uiteindelijk spontaan lukt wanneer de behandelingen over zijn, maar de verhalen dat het niet lukt als er geen behandelingen meer gebeuren zijn er ook en die hoor je niet.
Het blijft ook lastig, kan je helemaal ontspannen als je geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en je 'probeert' het los te laten, bijvoorbeeld tussen behandelingen in?
Vind ik bij mij een voordeel (en gelijk het nadeel). De kans is gewoon 0% door het ontbreken van mijn eileiders.
voor iedereen die hem nodig heeft en met dilemma's zit.
Magic: spannend dat je weer bent begonnen!
Jullie schrijven over aantal embryo's terugplaatsen, gisteren las ik een belgisch blog van een vrouw die 3(!) embryo's had teruggeplaatst gekregen, vind ik op zijn zachts gezegd een pittige beslissing (van arts en/of patient). Ik heb ook een keer een (van mijn kant kritische) blogbericht geschreven over IVF in Turkije. Daar worden er ook standaard 2 of 3(!) teruggeplaatst.
Ik heb er vanuit mijn eigen ervaring geen mening over omdat bij ons alletwee de pogingen zijn gelukt (de cryo niet).
Over stress en spontaan zwanger worden, is volgens mij iets waar de experts ook nog lang niet over uit zijn. Er wordt wel onderzoek naar gedaan. Er zijn natuurlijk succesverhalen dat het uiteindelijk spontaan lukt wanneer de behandelingen over zijn, maar de verhalen dat het niet lukt als er geen behandelingen meer gebeuren zijn er ook en die hoor je niet.
Het blijft ook lastig, kan je helemaal ontspannen als je geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en je 'probeert' het los te laten, bijvoorbeeld tussen behandelingen in?
Vind ik bij mij een voordeel (en gelijk het nadeel). De kans is gewoon 0% door het ontbreken van mijn eileiders.
voor iedereen die hem nodig heeft en met dilemma's zit.
woensdag 5 oktober 2011 om 21:43
Het is ook zo moeilijk, de medische molen.
Als je graag een kindje wilt, stop je met anticonceptie en ga je veel sexen
Tenminste.. wij wel!
Je hoeft dan niet na te denken over je leeftijd, aantal kinderen, je hoopt gewoon snel zwanger te raken.
Als dat niet lukt, ga je naar de HA, ZH, etc. Ergens begint het grote piekeren.. Gaat het ooit lukken? Hoe ver gaan we?
Allemaal vragen die je niet hoeft te beantwoorden als je 'gewoon' zwanger raakt. Maar goed.. wij zijn hier allemaal niet zo 'gewoon'! En hebben al die vragen wel.
Ik vind het heel fijn om hier mee te lezen, en praten over die vragen, twijfels, frustaties, etc.
Hoe ver we gaan voor een kindje.. Een jaar geleden zeiden we dat we nooit in een ZH een potje sperma zouden produceren, en nooit aan de hormonen zouden gaan.
Maar.. het potje is half jaar geleden toch gevuld, in zo'n kamertje in het ziekenhuis. Ik heb een kijkoperatie gehad.
En gisteren is het IUI-circus gestart.
Het gaat ongemerkt, de grens opschuiven. Ik denk nu dat we heel ver zouden gaan. Ik sta ook open voor adoptie, maar vriendlief (nu nog) niet. Pleegzorg gaan we zeker doen, maar wij staan nog zo aan het begin van de mmm, dat we eerst deze weg wat verder in willen gaan.
Als kind had ik al het beeld van een groot gezin, eigen kindjes, en adoptiekindjes. Het gevoel 'de wereld een beetje te helpen' door een kindje dat het moeilijk heeft. Klinkt alsof ik zo'n wereldverbeteraar ben, maar dat ben ik dus helemaal niet.. Maar dat beeld van die kindjes een kans geven is nooit helemaal weg geweest.
Als je graag een kindje wilt, stop je met anticonceptie en ga je veel sexen
Tenminste.. wij wel!Je hoeft dan niet na te denken over je leeftijd, aantal kinderen, je hoopt gewoon snel zwanger te raken.
Als dat niet lukt, ga je naar de HA, ZH, etc. Ergens begint het grote piekeren.. Gaat het ooit lukken? Hoe ver gaan we?
Allemaal vragen die je niet hoeft te beantwoorden als je 'gewoon' zwanger raakt. Maar goed.. wij zijn hier allemaal niet zo 'gewoon'! En hebben al die vragen wel.
Ik vind het heel fijn om hier mee te lezen, en praten over die vragen, twijfels, frustaties, etc.
Hoe ver we gaan voor een kindje.. Een jaar geleden zeiden we dat we nooit in een ZH een potje sperma zouden produceren, en nooit aan de hormonen zouden gaan.
Maar.. het potje is half jaar geleden toch gevuld, in zo'n kamertje in het ziekenhuis. Ik heb een kijkoperatie gehad.
En gisteren is het IUI-circus gestart.
Het gaat ongemerkt, de grens opschuiven. Ik denk nu dat we heel ver zouden gaan. Ik sta ook open voor adoptie, maar vriendlief (nu nog) niet. Pleegzorg gaan we zeker doen, maar wij staan nog zo aan het begin van de mmm, dat we eerst deze weg wat verder in willen gaan.
Als kind had ik al het beeld van een groot gezin, eigen kindjes, en adoptiekindjes. Het gevoel 'de wereld een beetje te helpen' door een kindje dat het moeilijk heeft. Klinkt alsof ik zo'n wereldverbeteraar ben, maar dat ben ik dus helemaal niet.. Maar dat beeld van die kindjes een kans geven is nooit helemaal weg geweest.
woensdag 5 oktober 2011 om 21:47
Hoi meiden, net klaar met mijn dosis trash tv ter ontspanning (het blok) en nu hier even schrijven.
Mijn dosis Gonalf wordt verhoogd naar 225 en maandag een nieuwe echo. Mijn bloedeaarden (oestrodiol of zoiets) waren goed. Vorige week 90 en nu 290 dus het lijkt erop dat het in ieder geval effect heeft. De teleurstelling is al wat aan het zakken en ga redelijk positief de komende dagen in.
Ramiaatje
Magic, Prik ze!
Eva, ik heb ook weleens gedacht om naar het buitenland te gaan en ben zeer geinteresseerd in bv assisted hatching. Eigenlijk heb ik het idee dat Nl ten opzichte van andere landen zoals Belgie/DL zeer conservatief is. Geen assisted hatching, geen imsi bv terwijl ze daar in andere landen toch succes mee behalen. Ik/wij hebben besloten om het in ieder geval niet uit te sluiten en nu poging 1 af te wachten. Als iemand nog positieve of negatieve verhalen heeft dan hoor ik het graag
Mijn dosis Gonalf wordt verhoogd naar 225 en maandag een nieuwe echo. Mijn bloedeaarden (oestrodiol of zoiets) waren goed. Vorige week 90 en nu 290 dus het lijkt erop dat het in ieder geval effect heeft. De teleurstelling is al wat aan het zakken en ga redelijk positief de komende dagen in.
Ramiaatje
Magic, Prik ze!
Eva, ik heb ook weleens gedacht om naar het buitenland te gaan en ben zeer geinteresseerd in bv assisted hatching. Eigenlijk heb ik het idee dat Nl ten opzichte van andere landen zoals Belgie/DL zeer conservatief is. Geen assisted hatching, geen imsi bv terwijl ze daar in andere landen toch succes mee behalen. Ik/wij hebben besloten om het in ieder geval niet uit te sluiten en nu poging 1 af te wachten. Als iemand nog positieve of negatieve verhalen heeft dan hoor ik het graag
woensdag 5 oktober 2011 om 21:48
Gisteren is dus het hele IUI-circus begonnen.
Voor de meeste van jullie bekend verhaal, maar wie weet zijn er meelezers (en ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven.)
Ik ben alleen naar de afspraak gegaan. Popman moest werken, en we hadden vorige keer al alle info over het traject al gehad.
Ik werd uit de wachtkamer gehaald door een zeer vriendelijke verpleegkundige. Meteen op m'n gemak gesteld. Zo fijn!
Ze zag op mijn status dat het de eerste keer was, dus heeft alles heel goed uitgelegd.
Als eerste kreeg ik een inwendige echo. Dat is standaard op dag 3 van je cyclus. Achter een gordijntje onderkleding uit, en er lag netjes een zakje voor je maandverband/tampon, en een washandje.
Daarna op de behandelstoel, benen in de stijgers. En toen dus de inwendige echo. Eerst heeft ze de baarmoeder bekeken, of alle menstruatiestolsels goed los komen en uitgedreven worden, en hoe het baarmoederslijm eruit ziet. Dat zag er prima uit. Toen m'n rechtereierstok bekeken, en daar telde ze 14 eiblaasjes. Toen m'n linkereierstok, en daar telde ze 15 eiblaasjes. Dat zag er dus ook goed uit. Gemiddeld is zo'n 8 blaasjes aan iedere kant, dus ik heb er iets meer.
Ik kon meekijken op het scherm, ze wees alles aan en heeft het heel rustig uitgelegd.
Daarna mocht ik me aankleden, en kreeg ik van een andere verpleegkundige de prikles. Ik ga voor IUI met hormoonondersteuning volgens het Yaleschema: op dag 3 starten met 75 Menopur. Ik moest mn eigen prikspullen meenemen die ik van de apotheek had gekregen. De verpleegkundige deed het eerst een keer voor: daarvoor gebruikte ze ampullen die niet goed meer zijn, oefenmateriaal. De ampul vloeistof breken, opzuigen, en bij de poeder doen. Mengen, en dan met de naald opzuigen, kleine naald erop en prikken.
Na het oefenen mocht ik het met mijn prikspullen zelf doen. Het ging goed, en deed geen zeer. Ik vond het echt goed te doen.
Als je alle spullen thuis hebt van de apotheek, voel je je wel een beetje zielig: die megenaald die in je buik moet.. Maar het viel me echt mee.
Daarna moest ik nog een keer bloedprikken. En een nieuwe afspraak voor een echo op dag 8, dat is dus zondag. Dan mogen we door de nachtingang, het IVF-lab is 7 dagen per week open.
Op dag 8 gaan ze dmv de echo kijken aan welke kant een eiblaasje groeit tot een follikel. De hormonen zijn dus niet op de eiblaasjes te laten groeien, maar om ze te ondersteunen, en om het baarmoederslijmvlies voor te bereiden op bevruchting/zwangerschap.
Tot zover het verhaal.
Het valt me erg mee tot nu toe. En ik voel me goed.
Ik schreef het al eerder, maar ik heb er gewoon zin in. Het prikken doet geen zeer, en het is voor een goed doel. Ik vind het gewoon fijn dat er nu iets gebeurd, ipv onderzoeken-wachten-onderzoeken.
Voor de meeste van jullie bekend verhaal, maar wie weet zijn er meelezers (en ik vind het wel fijn om het van me af te schrijven.)
Ik ben alleen naar de afspraak gegaan. Popman moest werken, en we hadden vorige keer al alle info over het traject al gehad.
Ik werd uit de wachtkamer gehaald door een zeer vriendelijke verpleegkundige. Meteen op m'n gemak gesteld. Zo fijn!
Ze zag op mijn status dat het de eerste keer was, dus heeft alles heel goed uitgelegd.
Als eerste kreeg ik een inwendige echo. Dat is standaard op dag 3 van je cyclus. Achter een gordijntje onderkleding uit, en er lag netjes een zakje voor je maandverband/tampon, en een washandje.
Daarna op de behandelstoel, benen in de stijgers. En toen dus de inwendige echo. Eerst heeft ze de baarmoeder bekeken, of alle menstruatiestolsels goed los komen en uitgedreven worden, en hoe het baarmoederslijm eruit ziet. Dat zag er prima uit. Toen m'n rechtereierstok bekeken, en daar telde ze 14 eiblaasjes. Toen m'n linkereierstok, en daar telde ze 15 eiblaasjes. Dat zag er dus ook goed uit. Gemiddeld is zo'n 8 blaasjes aan iedere kant, dus ik heb er iets meer.
Ik kon meekijken op het scherm, ze wees alles aan en heeft het heel rustig uitgelegd.
Daarna mocht ik me aankleden, en kreeg ik van een andere verpleegkundige de prikles. Ik ga voor IUI met hormoonondersteuning volgens het Yaleschema: op dag 3 starten met 75 Menopur. Ik moest mn eigen prikspullen meenemen die ik van de apotheek had gekregen. De verpleegkundige deed het eerst een keer voor: daarvoor gebruikte ze ampullen die niet goed meer zijn, oefenmateriaal. De ampul vloeistof breken, opzuigen, en bij de poeder doen. Mengen, en dan met de naald opzuigen, kleine naald erop en prikken.
Na het oefenen mocht ik het met mijn prikspullen zelf doen. Het ging goed, en deed geen zeer. Ik vond het echt goed te doen.
Als je alle spullen thuis hebt van de apotheek, voel je je wel een beetje zielig: die megenaald die in je buik moet.. Maar het viel me echt mee.
Daarna moest ik nog een keer bloedprikken. En een nieuwe afspraak voor een echo op dag 8, dat is dus zondag. Dan mogen we door de nachtingang, het IVF-lab is 7 dagen per week open.
Op dag 8 gaan ze dmv de echo kijken aan welke kant een eiblaasje groeit tot een follikel. De hormonen zijn dus niet op de eiblaasjes te laten groeien, maar om ze te ondersteunen, en om het baarmoederslijmvlies voor te bereiden op bevruchting/zwangerschap.
Tot zover het verhaal.
Het valt me erg mee tot nu toe. En ik voel me goed.
Ik schreef het al eerder, maar ik heb er gewoon zin in. Het prikken doet geen zeer, en het is voor een goed doel. Ik vind het gewoon fijn dat er nu iets gebeurd, ipv onderzoeken-wachten-onderzoeken.
woensdag 5 oktober 2011 om 23:37
@ Eva
Ben een meelezer maar wou toch even reageren op je vraag hoever dat je moet gaan in de mm.
Door mijn ervaring nu weet ik dat ze in het buitenland al verder zijn dan hier.
Ik zat ook in de mm en daar is uitgekomen dat ik in de vervroegde overgang zat.Ziekenhuis in NL hebben naar meerdere onderzoeken besloten dat IVF etc geen nut meer zou hebben bij ons en dat we maar na moesten denken over adoptie of eceldonatie.
Toen zijn we op eigen houtje naar Düsseldorf gegaan en hier hebben ze weer meerdere testen gedaan.Alleen waren hier ineens hele andere dingen van belang.En ze hebben hier ook andere testen gedaan.Hij stelde hetzelfde vast vervroegde overgang),maar hij wou toch nog een poging wagen omdat hij er toch nog wat in zag.( aan de hand van de testuitslagen ).
Als je wat ouder bent ( in mijn geval oude eicellen ivm overgang )
Dan schijnt het ook moeilijker te zijn voor het embryo om zich in te nestelen.( dus gebruiken hun de techniek Assisted Hatching) .
Mijn eerste poging in Düsseldorf is dan ook gelukt en heb nu een prachtige tweeling boven in bedje liggen.
Wat in Nl dus niet kon is in Duitsland dus wel gelukt.
(vreemd maar ik weet nu uit ervaring van andere stellen dat er ontzettend veel mensen naar Düsseldorf gaan als ze in NL zijn uitbehandeld).
Nu hoop ik dat ik niemad voor het hoofd stoot want snap ook dat in Düsseldorf ook stellen zullen zijn die hun kinderwens moeten proberen af te sluiten ).Nl ziekenhuizen wil ik nu niet afkraken maar bedoel alleen dat dit misschien een optie voor iemand zou zijn als je in nl uitbehandeld bent ).
Sorry weet niet of jullie wel op mijn reactie zitten te wachten.Ben maar een meelezer.Maar denk altijd hoe meer informatie hoe beter.
Ga nu weer in de meelees modus
Ben een meelezer maar wou toch even reageren op je vraag hoever dat je moet gaan in de mm.
Door mijn ervaring nu weet ik dat ze in het buitenland al verder zijn dan hier.
Ik zat ook in de mm en daar is uitgekomen dat ik in de vervroegde overgang zat.Ziekenhuis in NL hebben naar meerdere onderzoeken besloten dat IVF etc geen nut meer zou hebben bij ons en dat we maar na moesten denken over adoptie of eceldonatie.
Toen zijn we op eigen houtje naar Düsseldorf gegaan en hier hebben ze weer meerdere testen gedaan.Alleen waren hier ineens hele andere dingen van belang.En ze hebben hier ook andere testen gedaan.Hij stelde hetzelfde vast vervroegde overgang),maar hij wou toch nog een poging wagen omdat hij er toch nog wat in zag.( aan de hand van de testuitslagen ).
Als je wat ouder bent ( in mijn geval oude eicellen ivm overgang )
Dan schijnt het ook moeilijker te zijn voor het embryo om zich in te nestelen.( dus gebruiken hun de techniek Assisted Hatching) .
Mijn eerste poging in Düsseldorf is dan ook gelukt en heb nu een prachtige tweeling boven in bedje liggen.
Wat in Nl dus niet kon is in Duitsland dus wel gelukt.
(vreemd maar ik weet nu uit ervaring van andere stellen dat er ontzettend veel mensen naar Düsseldorf gaan als ze in NL zijn uitbehandeld).
Nu hoop ik dat ik niemad voor het hoofd stoot want snap ook dat in Düsseldorf ook stellen zullen zijn die hun kinderwens moeten proberen af te sluiten ).Nl ziekenhuizen wil ik nu niet afkraken maar bedoel alleen dat dit misschien een optie voor iemand zou zijn als je in nl uitbehandeld bent ).
Sorry weet niet of jullie wel op mijn reactie zitten te wachten.Ben maar een meelezer.Maar denk altijd hoe meer informatie hoe beter.
Ga nu weer in de meelees modus
donderdag 6 oktober 2011 om 09:52
Pfff.... Gisteren weer naar Gent geweest, en wát een baaldag zeg! Het begon er al mee dat alles bij Antwerpen muurvast stond, de alternatieve route was afgesloten, en we dus uiteindelijk via Vlissingen (!!!) zijn gereden. Uiteindelijk prima op tijd, dus dat was het probleem niet.
In de wachtzaal alléén maar kinderen! Echt, nog nooit meegemaakt. Van de 6 stellen die er zaten hadden er 4 een kind mee. Heel raar om dat op zo'n plek te zien...
Toen de echo. Baarmoederslijmvlies was 10mm, dus gewoon heel goed. Aan de rechtereierstok een paar kleine follikels, en links was niet echt te zien. Toen bloed afgenomen. Moest weer door een arts in opleiding, die natuurlijk weer mis prikte. (Was de vorige keer al. Maar ik ben dan weer zo dat ik vind dat ze dat moeten leren dus dat ik het prima vind dat ze prikken).
Werd ik 's middags gebeld dat de bloedwaarden niet overeen kwamen met de echo. Of ik morgen (vandaag dus) 'even' terug wilde komen voor een nieuwe echo. Dus, toch maar ingepland want in nederland willen ze je niet zo graag helpen als je alles in Belgie doet. Toch ook nog maar even ziekenhuis hier gebeld, waar ik ook de FM liet doen. En die belden om 16.35 terug dat ik vandaag om 9 uur mocht komen! Maarja, Gent sluit om 16.30 dus die kon ik niet meer bereiken.
Uiteindelijk lukte me dat dus vanmorgen om kwart voor 9 vanuit de hal van het ziekenhuis hier. Kreeg ik ook ineens te horen dat ik bloed moest prikken. Nou dáár heb ik hier al helemaal geen goede ervaringen mee! *zucht*
Nou ja... Net dus de echo gehad. En ja hoor: op de linkereierstok een dikke follikel van 19 mm.
Hoe kan je daar nou overheen kijken?!!
Bloed wilden ze niet afnemen. De uitslagen zouden dan 2 weken (!!!!!) later pas komen. Grrrr...
Nu weet ik dus niet wat ze in Gent gaan doen. Ik kan ze nu niet meer bereiken, en ik moet zo de deur uit. En ik heb nou even echt geen zin om voor een buisje bloed naar Gent te gaan rijden. Bovendien zeiden ze dat ik een echo moest laten maken, en niet een echo + bloed prikken. Bah bah bah!
In de wachtzaal alléén maar kinderen! Echt, nog nooit meegemaakt. Van de 6 stellen die er zaten hadden er 4 een kind mee. Heel raar om dat op zo'n plek te zien...
Toen de echo. Baarmoederslijmvlies was 10mm, dus gewoon heel goed. Aan de rechtereierstok een paar kleine follikels, en links was niet echt te zien. Toen bloed afgenomen. Moest weer door een arts in opleiding, die natuurlijk weer mis prikte. (Was de vorige keer al. Maar ik ben dan weer zo dat ik vind dat ze dat moeten leren dus dat ik het prima vind dat ze prikken).
Werd ik 's middags gebeld dat de bloedwaarden niet overeen kwamen met de echo. Of ik morgen (vandaag dus) 'even' terug wilde komen voor een nieuwe echo. Dus, toch maar ingepland want in nederland willen ze je niet zo graag helpen als je alles in Belgie doet. Toch ook nog maar even ziekenhuis hier gebeld, waar ik ook de FM liet doen. En die belden om 16.35 terug dat ik vandaag om 9 uur mocht komen! Maarja, Gent sluit om 16.30 dus die kon ik niet meer bereiken.
Uiteindelijk lukte me dat dus vanmorgen om kwart voor 9 vanuit de hal van het ziekenhuis hier. Kreeg ik ook ineens te horen dat ik bloed moest prikken. Nou dáár heb ik hier al helemaal geen goede ervaringen mee! *zucht*
Nou ja... Net dus de echo gehad. En ja hoor: op de linkereierstok een dikke follikel van 19 mm.
Hoe kan je daar nou overheen kijken?!!
Bloed wilden ze niet afnemen. De uitslagen zouden dan 2 weken (!!!!!) later pas komen. Grrrr...
Nu weet ik dus niet wat ze in Gent gaan doen. Ik kan ze nu niet meer bereiken, en ik moet zo de deur uit. En ik heb nou even echt geen zin om voor een buisje bloed naar Gent te gaan rijden. Bovendien zeiden ze dat ik een echo moest laten maken, en niet een echo + bloed prikken. Bah bah bah!
donderdag 6 oktober 2011 om 10:06
KK, even aansluiten op het buitenland verhaal:
assisted hatching doen ze ook in Gent.
Wij zijn naar Gent gegaan omdat op dat moment TESE maar in 2 ziekenhuizen in Nederland mocht worden gedaan. (is inmiddels meer geloof ik)
Onze gyn in het eerste ziekenhuis hier legde toen uit hoe dat zat: In nederland zijn ze heel voorzichtig met die nieuwe technieken en willen ze eerst uitgebreid onderzoeken hoe dat werkt en of er risico's aan verbonden zijn. Daardoor duurt het vreselijk lang voordat het in nederland toegestaan wordt. In Belgie en Duitsland zijn ze daar sneller mee en daarom doen ze het daar al tijden.
Ik ben bij Delta Lloyd verzekerd en dat valt onder de CZ groep. CZ heeft een contract met het UZ Gent en daarom wordt bij ons alles volledig vergoed.
Bij andere zorgverzekeringen is het soms tot een bepaald bedrag vergoed en moet je de rest zelf bijleggen. In dat geval loont het om medicijnen in Belgie te halen omdat ze daar minder duur zijn. Op het forum van ivfmoeders staat daar volgens mij wel het een en ander over.
Magic, goed bezig!
Beng, een kleine kans is ook een kans... Wel spannend dat je overtijd bent. Of geloof je eer zelf helemaal niet in? (in dat geval is overtijd zijn gewoon irritant... )
Pop, dat piekeren is een bekend probleem, en ja, die grens verschuift steeds. Maar op het moment dat het klaar is voor jullie, dan weet je dat vanzelf wel. MagiC is er ook een jaar tussenuit geweest, volgens mij. En die zijn nu vol goede moed verder gegaan. Dat kan ook.
En hoe is het met de rest?
Abctje, hoe gaat het bij jou?
En kaetje?
En yam? Lig je nog lekker onder je steen? Lekker blijven liggen zolang dat goed voelt hoor...
En merel?
En haiti?
En peggy?
En de rest?
assisted hatching doen ze ook in Gent.
Wij zijn naar Gent gegaan omdat op dat moment TESE maar in 2 ziekenhuizen in Nederland mocht worden gedaan. (is inmiddels meer geloof ik)
Onze gyn in het eerste ziekenhuis hier legde toen uit hoe dat zat: In nederland zijn ze heel voorzichtig met die nieuwe technieken en willen ze eerst uitgebreid onderzoeken hoe dat werkt en of er risico's aan verbonden zijn. Daardoor duurt het vreselijk lang voordat het in nederland toegestaan wordt. In Belgie en Duitsland zijn ze daar sneller mee en daarom doen ze het daar al tijden.
Ik ben bij Delta Lloyd verzekerd en dat valt onder de CZ groep. CZ heeft een contract met het UZ Gent en daarom wordt bij ons alles volledig vergoed.
Bij andere zorgverzekeringen is het soms tot een bepaald bedrag vergoed en moet je de rest zelf bijleggen. In dat geval loont het om medicijnen in Belgie te halen omdat ze daar minder duur zijn. Op het forum van ivfmoeders staat daar volgens mij wel het een en ander over.
Magic, goed bezig!
Beng, een kleine kans is ook een kans... Wel spannend dat je overtijd bent. Of geloof je eer zelf helemaal niet in? (in dat geval is overtijd zijn gewoon irritant... )
Pop, dat piekeren is een bekend probleem, en ja, die grens verschuift steeds. Maar op het moment dat het klaar is voor jullie, dan weet je dat vanzelf wel. MagiC is er ook een jaar tussenuit geweest, volgens mij. En die zijn nu vol goede moed verder gegaan. Dat kan ook.
En hoe is het met de rest?
Abctje, hoe gaat het bij jou?
En kaetje?
En yam? Lig je nog lekker onder je steen? Lekker blijven liggen zolang dat goed voelt hoor...
En merel?
En haiti?
En peggy?
En de rest?
donderdag 6 oktober 2011 om 14:01
Hier ook een meelezer.....
@Kimmue: voor mij geldt hetzelfde. Zeer postieve ervaringen met Dusseldorf!!! Om te beginnen, geen wachtlijsten!!! En 1e keer zwanger via ICSI en daarna bij 2e cryo terugplaatsing!
Ook in mijn omgeving alleen maar postieve ervaringen. Ook bij mensen die al 6 jaar bezig waren.... en in Dusseldorf met een juiste diagnose (welke in NL nooit gesteld is) nu een prachtige dochter hebben!
Vond het mooi gezegd kimmue en daar sluit ik me bij aan.
"Nu hoop ik dat ik niemand voor het hoofd stoot want snap ook dat in Düsseldorf ook stellen zullen zijn die hun kinderwens moeten proberen af te sluiten )"
Overigens, ik ben CZ verzekerd en ik kreeg de ICSI behandeling vergoedt. Wat ik niet vergoed kreeg was de opslag van de embryo's in vriezer en de narcose voor de punctie (hier heb ik voor gekozen en uiteraard betaal je dan de kosten zelf, a 250 euro geloof ik.... maar had het er graag voor over.
Assisted hatching kreeg ik ook niet vergoed.
Ik raad in ieder geval iedereen aan om naar Dusseldorf te gaan en nog niemand ontmoet met een negatieve ervaring.
Succes dames!!
@Kimmue: voor mij geldt hetzelfde. Zeer postieve ervaringen met Dusseldorf!!! Om te beginnen, geen wachtlijsten!!! En 1e keer zwanger via ICSI en daarna bij 2e cryo terugplaatsing!
Ook in mijn omgeving alleen maar postieve ervaringen. Ook bij mensen die al 6 jaar bezig waren.... en in Dusseldorf met een juiste diagnose (welke in NL nooit gesteld is) nu een prachtige dochter hebben!
Vond het mooi gezegd kimmue en daar sluit ik me bij aan.
"Nu hoop ik dat ik niemand voor het hoofd stoot want snap ook dat in Düsseldorf ook stellen zullen zijn die hun kinderwens moeten proberen af te sluiten )"
Overigens, ik ben CZ verzekerd en ik kreeg de ICSI behandeling vergoedt. Wat ik niet vergoed kreeg was de opslag van de embryo's in vriezer en de narcose voor de punctie (hier heb ik voor gekozen en uiteraard betaal je dan de kosten zelf, a 250 euro geloof ik.... maar had het er graag voor over.
Assisted hatching kreeg ik ook niet vergoed.
Ik raad in ieder geval iedereen aan om naar Dusseldorf te gaan en nog niemand ontmoet met een negatieve ervaring.
Succes dames!!
donderdag 6 oktober 2011 om 14:31
Hoi Rosafreno en Kimmie... Wat een heerlijk positief bericht over Dusseldorf. Wat fijn om te lezen dat het daar zo perfect ging en dat jullie wens is uitgekomen!
De kliniek waar ik onder behandeling ben, doet zelf geen bevruchtingen; dit doet momenteel Dusseldorf. Wie weet brengen de goede resultaten mij nu ook wat geluk, is welkom!
De eerste keer, in juni, zijn wij uitgeweken naar Belgie, Genk.
Deze keer ga ik voor de Duitse versie: Heidi, Hans oder Heino...
Karan, wat een stomme teleurstelling weer. Hoe kunnen ze nou zomaar over zo'n mega EI heen kijken? Knuffel hoor....
En wat je zegt, klopt. Ik heb tussen IUI en IVF een jaar gewacht. Ik was er duidelijk nog niet aan toe en omdat wij geen reden weten waarom het niet lukt, wilden we het ook nog even 'zo' proberen. Ik had sterk behoefte aan die pauze. Wij waren toen al 2,5 jaar constant aan het onderzoeken, behandelen, kijkoperatie, etc. Het hele gebeuren maakte me onzeker en mat. Nu sta ik er veel sterker in.
Beng, ook al twijfjel je, het is natuurlijk toch wel spannend zo. Ik duim voor je, hoor!
Pop, ik ben het met je eens, het is gewoon lastig, die stomme mmm. Net als velen hier heb ook ik heb mijn grens iedere keer een stukje moeten verschuiven.. (vandaar ook dat ik een jaar gestopt ben met behandelingen.... )
Sookie, fijn te lezen dat je al wat minder teleurgesteld raakt. Ik hoop op mooie, maar vooral goeie eitjes voor je!
De kliniek waar ik onder behandeling ben, doet zelf geen bevruchtingen; dit doet momenteel Dusseldorf. Wie weet brengen de goede resultaten mij nu ook wat geluk, is welkom!
De eerste keer, in juni, zijn wij uitgeweken naar Belgie, Genk.
Deze keer ga ik voor de Duitse versie: Heidi, Hans oder Heino...
Karan, wat een stomme teleurstelling weer. Hoe kunnen ze nou zomaar over zo'n mega EI heen kijken? Knuffel hoor....
En wat je zegt, klopt. Ik heb tussen IUI en IVF een jaar gewacht. Ik was er duidelijk nog niet aan toe en omdat wij geen reden weten waarom het niet lukt, wilden we het ook nog even 'zo' proberen. Ik had sterk behoefte aan die pauze. Wij waren toen al 2,5 jaar constant aan het onderzoeken, behandelen, kijkoperatie, etc. Het hele gebeuren maakte me onzeker en mat. Nu sta ik er veel sterker in.
Beng, ook al twijfjel je, het is natuurlijk toch wel spannend zo. Ik duim voor je, hoor!
Pop, ik ben het met je eens, het is gewoon lastig, die stomme mmm. Net als velen hier heb ook ik heb mijn grens iedere keer een stukje moeten verschuiven.. (vandaar ook dat ik een jaar gestopt ben met behandelingen.... )
Sookie, fijn te lezen dat je al wat minder teleurgesteld raakt. Ik hoop op mooie, maar vooral goeie eitjes voor je!
Lekker laten leven...
donderdag 6 oktober 2011 om 16:44
donderdag 6 oktober 2011 om 16:53
Nou... Vanavond pregnyl erin en dan woensdag terugplaatsing.
Maarja, durf er bijna niet meer op te hopen eigenlijk...
Stom, want de eerste keer ging het allemaal goed en alleen vorige maand ging het ontdooien niet goed...
Vandaag wel lekker naar de sauna geweest, dus ben weer helemaal ontspannen.
(Voor hoelang weet ik niet want vanavond moet ik voor t eerst een cursus geven helemaal in mijn eentje... Toch wel een klein beetje spannend eigenlijk... )
Maarja, durf er bijna niet meer op te hopen eigenlijk...
Stom, want de eerste keer ging het allemaal goed en alleen vorige maand ging het ontdooien niet goed...
Vandaag wel lekker naar de sauna geweest, dus ben weer helemaal ontspannen.
(Voor hoelang weet ik niet want vanavond moet ik voor t eerst een cursus geven helemaal in mijn eentje... Toch wel een klein beetje spannend eigenlijk... )
donderdag 6 oktober 2011 om 16:55
Ik kom weer even (snel) langswaaien. Nogal druk hier + een erg zieke kat, komt er dus steeds niet van om te schrijven hier.
Karan: Jeetje wat vervelend dat het elke keer zo gedoe is! Ziekenhuis maakt er wel een potje van heb ik het idee. Sterkte!
Kimmie en Rosafrena, bedankt voor jullie verhalen! Wij hebben het er wel overgehad of als wij ivf moeten gaan doen of we dan in Nederland laten doen of in buitenland. Hou jullie verhaal in mijn achterhoofd.
Sookie fijn dat je minder teleurgesteld bent. Hopelijk komen er no gmeer eitjes!
Pop mooi geschreven. En wat je zegt "ik heb er zin in", dat had ik ook heel erg. Die onderzoeken/wachten/onderzoeken was niks voor mij, wilde 'echt' iets doen, een kans hebben.
Voor mij gaat het maandag weer beginnen, dan de eerste fm en dan hopelijk snel de iui.
Karan: Jeetje wat vervelend dat het elke keer zo gedoe is! Ziekenhuis maakt er wel een potje van heb ik het idee. Sterkte!
Kimmie en Rosafrena, bedankt voor jullie verhalen! Wij hebben het er wel overgehad of als wij ivf moeten gaan doen of we dan in Nederland laten doen of in buitenland. Hou jullie verhaal in mijn achterhoofd.
Sookie fijn dat je minder teleurgesteld bent. Hopelijk komen er no gmeer eitjes!
Pop mooi geschreven. En wat je zegt "ik heb er zin in", dat had ik ook heel erg. Die onderzoeken/wachten/onderzoeken was niks voor mij, wilde 'echt' iets doen, een kans hebben.
Voor mij gaat het maandag weer beginnen, dan de eerste fm en dan hopelijk snel de iui.
donderdag 6 oktober 2011 om 17:35
nog even terugkomen op wat ik gisteren schreef...
Taartje ik bedoel eigenlijk niet eens zozeer stress zelf. Manlief vind zijn werk namelijk heel erg leuk en heeft die tijd niet als vervelend ervaren (ik wel een beetje). Hij is echt een workaholic. Ik bedoel meer dat zijn lijf continue in de 6de versnelling heeft gezeten en eigenlijk dus nooit tot rust kwam. Hetzelfde geld een beetje voor mij en bij mij speelde dan ook nog stress en emotionele problemen mee. Maar ik bedoel dus meer de hoge belasting voor het lijf, of daar een relatie mee zou zijn.
Want zoals ik al schreef, volgens mij is het loslaten echt onzin. dat gaat toch niet meer als je zo'n diepe wens hebt? Hoe kan je dat gevoel uitzetten? Ons lukte dat in ieder geval niet hoor...
Karan, wat vervelend zeg bah daar zou ik ook van balen! Hopelijk komt het allemaal goed, ik duim voor je!
Eva, ik ken ook goede verhalen uit Dusseldorf. Het is idd dat ze terughoudend in NL zijn hoor. Qua 1 of meerdere embryo's heb ik daar begrip voor, maar op andere zaken zouden we soms wel iets verder mogen gaan denk ik. Al blijft het lastig... Ik hoop zo dat het niet nodig is en dat je deze poging zwanger wordt!
Pop, spannend hoor, succes!!!
Hier verder alles goed. Ben een beetje moe, vannacht erg slecht geslapen en dat hakt er gelijk zo is. Voel me niet echt topfit zeg maar, beetje misselijk, beetje duf... Maar bloeddruk is goed dus zal wel van slaaptekort komen.
xx Floortje
Taartje ik bedoel eigenlijk niet eens zozeer stress zelf. Manlief vind zijn werk namelijk heel erg leuk en heeft die tijd niet als vervelend ervaren (ik wel een beetje). Hij is echt een workaholic. Ik bedoel meer dat zijn lijf continue in de 6de versnelling heeft gezeten en eigenlijk dus nooit tot rust kwam. Hetzelfde geld een beetje voor mij en bij mij speelde dan ook nog stress en emotionele problemen mee. Maar ik bedoel dus meer de hoge belasting voor het lijf, of daar een relatie mee zou zijn.
Want zoals ik al schreef, volgens mij is het loslaten echt onzin. dat gaat toch niet meer als je zo'n diepe wens hebt? Hoe kan je dat gevoel uitzetten? Ons lukte dat in ieder geval niet hoor...
Karan, wat vervelend zeg bah daar zou ik ook van balen! Hopelijk komt het allemaal goed, ik duim voor je!
Eva, ik ken ook goede verhalen uit Dusseldorf. Het is idd dat ze terughoudend in NL zijn hoor. Qua 1 of meerdere embryo's heb ik daar begrip voor, maar op andere zaken zouden we soms wel iets verder mogen gaan denk ik. Al blijft het lastig... Ik hoop zo dat het niet nodig is en dat je deze poging zwanger wordt!
Pop, spannend hoor, succes!!!
Hier verder alles goed. Ben een beetje moe, vannacht erg slecht geslapen en dat hakt er gelijk zo is. Voel me niet echt topfit zeg maar, beetje misselijk, beetje duf... Maar bloeddruk is goed dus zal wel van slaaptekort komen.
xx Floortje
donderdag 6 oktober 2011 om 19:53
wat een positieve berichten over Dusseldorf! Goed om te lezen. Mijn vriendin die na 5 jaar nog steeds kinderloos is en uitbehandeld in NL gaat ook naar Dld. Ik hoop van harte dat het haar ook succes brengt.....
Grenzen verschuiven inderdaad in de MMM, maar hoever ze verschuiven is voor iedereen anders. Wij hebben een donor overwogen, stonden al op de wachtlijst. Maar nu zou ik dat niet meer willen, we hebben inmiddels een kind van ons samen en voor een 2e zou ik nooit een donor willen. Onze omstandigheden zijn veranderd nu we al een kind hebben. De wens voor een 2e is enorm groot, maar onze grenzen zijn wel duidelijker afgebakend. Hoewel ik de grens van doorspuiten nog wel zie opschuiven als we binnen 1,5 jaar geen 2e verwachten.
Ik hoop uiteraard dat ik eerder zwanger ben. Deze maand heb ik geen hoop. Laat die menstruatie nou maar snel doorzetten, dan kunnen we de volgende ronde in!
Grenzen verschuiven inderdaad in de MMM, maar hoever ze verschuiven is voor iedereen anders. Wij hebben een donor overwogen, stonden al op de wachtlijst. Maar nu zou ik dat niet meer willen, we hebben inmiddels een kind van ons samen en voor een 2e zou ik nooit een donor willen. Onze omstandigheden zijn veranderd nu we al een kind hebben. De wens voor een 2e is enorm groot, maar onze grenzen zijn wel duidelijker afgebakend. Hoewel ik de grens van doorspuiten nog wel zie opschuiven als we binnen 1,5 jaar geen 2e verwachten.
Ik hoop uiteraard dat ik eerder zwanger ben. Deze maand heb ik geen hoop. Laat die menstruatie nou maar snel doorzetten, dan kunnen we de volgende ronde in!
donderdag 6 oktober 2011 om 20:11
Floor, balen dat je slecht geslapen hebt! Werk je nog veel? Kun je dat een beetje volhouden?
Beng, ik hoop met je mee dat je snel weer zwanger bent! ou fantastich zijn.. Jullie blijven het alleen op de 'natuurlijke' manier proberen? Geen behandelingen? (bij jou bedoel ik dan, je man spuit natuurlijk al...)
Ik heb vandaag een super fijn gesprek gehad met mijn leidinggevende. Zij gaat een paar weken met vakantie en zei dat ik niet moest schromen om me ziek te melden als ik het lichamelijk (of mentaal) even niet meer trek. Ze zei dat ze het heel erg zou vinden als ik over mijn grenzen ga op het werk en dat daardoor de behandeling minder kans van slagen heeft.. Heel lief!!!
Beng, ik hoop met je mee dat je snel weer zwanger bent! ou fantastich zijn.. Jullie blijven het alleen op de 'natuurlijke' manier proberen? Geen behandelingen? (bij jou bedoel ik dan, je man spuit natuurlijk al...)
Ik heb vandaag een super fijn gesprek gehad met mijn leidinggevende. Zij gaat een paar weken met vakantie en zei dat ik niet moest schromen om me ziek te melden als ik het lichamelijk (of mentaal) even niet meer trek. Ze zei dat ze het heel erg zou vinden als ik over mijn grenzen ga op het werk en dat daardoor de behandeling minder kans van slagen heeft.. Heel lief!!!
donderdag 6 oktober 2011 om 20:20
Eva, nee ik werk nu niet zoveel. Ik werk als oproepkracht en helaas hebben ze nu weinig diensten. Ik heb nu dus ook ww aangevraagd. Voelt heel raar om dat te doen voor 1 maand (daarna ga ik met verlof hopelijk) maar goed nu komen we wel erg veel geld tekort...
Wel lekker is de rust idd. Ik heb deze week ook intensieve taaltraining, elke dag 4 uur les. Dat hakt er ook wel in hoor, maar het gaat wel hard zo! Inmiddels is het bijna vloeiend, ben er best trots op.
wat fijn dat je zo'n fijne leidinggevende hebt, die zijn goud waard!
Wel lekker is de rust idd. Ik heb deze week ook intensieve taaltraining, elke dag 4 uur les. Dat hakt er ook wel in hoor, maar het gaat wel hard zo! Inmiddels is het bijna vloeiend, ben er best trots op.
wat fijn dat je zo'n fijne leidinggevende hebt, die zijn goud waard!
donderdag 6 oktober 2011 om 20:35
@knappeloon, kosten zijn denk ik vergelijkbaar met hier.Alles wordt ook vergoed in Duitsland.En de medicijnen krijg je ook gewoon in NL.Het is aleen belangrijk om te weten dat je op de faktuur die je indient bij de vezekeraar geen Assisted Hatching staat.Omdat ze het hier nog niet erkennen kunnen ze onder de vergoeding uitkomen.(Ik had Deltalloyd en ze hebben de medicijnen wel vergoed maar de rest niet omdat ze Assisted Hatching hebben toegepast en dit op de faktuur stond.Ze hebben mij verteld dat als het er niet op had gestaan ik het wel vergoed had gekregen ).
@Rosefrena , goed om te horen dat jullie er ook zulke positieve ervaring mee hebben.
Allemaal heel veel succes in NL of daabuiten en hoop dat jullie allemaal uiteindelijk zo,n mooi wondertje in jullie armen mogen sluiten.
@Rosefrena , goed om te horen dat jullie er ook zulke positieve ervaring mee hebben.
Allemaal heel veel succes in NL of daabuiten en hoop dat jullie allemaal uiteindelijk zo,n mooi wondertje in jullie armen mogen sluiten.
donderdag 6 oktober 2011 om 20:54
donderdag 6 oktober 2011 om 20:58
Weer wat geleerd: assisted hatching. Had ik dus nog nooit van gehoord.
@ 1 of 2 eitjes: bij ons was de gyn ook vrij beslist: ze doen er maar 1. En ik ben al bijna 36, toch behoorlijk oud (in vruchtbaarheidstermen dan ) Zou zelf overigens ook gekozen hebben voor 1. Als ze niet zouden kunnen invriezen zou ik daar anders inzitten, maar nu heb je bij invriezen ook weer een kans (die niet telt als poging voor de verzekering toch?)
@ grenzen: moeilijk. Ik denk nu dat ik niet verder wil gaan dan vijf nieuwe pogingen. Als ik het idee zou hebben dat er medische indicatie was waardoor een behandeling in het buitenland zou kunnen werken dan had ik dat voor de eerste wel gedaan. Is bij ons ook heel even sprake geweest van TESE, dan waren we zeker naar belgie gegaan. Bleek achteraf een niet al te goed ingelichte gyn die het over TESE
had maar toch.
@ 1 of 2 eitjes: bij ons was de gyn ook vrij beslist: ze doen er maar 1. En ik ben al bijna 36, toch behoorlijk oud (in vruchtbaarheidstermen dan ) Zou zelf overigens ook gekozen hebben voor 1. Als ze niet zouden kunnen invriezen zou ik daar anders inzitten, maar nu heb je bij invriezen ook weer een kans (die niet telt als poging voor de verzekering toch?)
@ grenzen: moeilijk. Ik denk nu dat ik niet verder wil gaan dan vijf nieuwe pogingen. Als ik het idee zou hebben dat er medische indicatie was waardoor een behandeling in het buitenland zou kunnen werken dan had ik dat voor de eerste wel gedaan. Is bij ons ook heel even sprake geweest van TESE, dan waren we zeker naar belgie gegaan. Bleek achteraf een niet al te goed ingelichte gyn die het over TESE
had maar toch.
