Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
dinsdag 4 oktober 2011 om 20:17
Dolfijn: we gaan lekker een weekje met de familie naar terschelling, leuk ook met mn neefje en nichtje erbij.
Ginger: goed nieuws!! Ik ga vast duimen hoor!
Eva: tja tis voor iedereen anders. Ik denk dat ik er nu uiteindelijk wel vrede mee zou hebben als nummer twee niet komt. Wel heel verdrietig maar niet wanhopig. Hoop ik... Maar als je droom een groot gezin is en na de eerste gebeurt er niks meer dan moet je dat toch weer vanaf het begin af verwerken dus tja.
Ginger: goed nieuws!! Ik ga vast duimen hoor!
Eva: tja tis voor iedereen anders. Ik denk dat ik er nu uiteindelijk wel vrede mee zou hebben als nummer twee niet komt. Wel heel verdrietig maar niet wanhopig. Hoop ik... Maar als je droom een groot gezin is en na de eerste gebeurt er niks meer dan moet je dat toch weer vanaf het begin af verwerken dus tja.
dinsdag 4 oktober 2011 om 20:23
Inderdaad Haiti, zo voelt het denk ik: wel heel verdrietig maar niet wanhopig.
Ik heb het mee mogen maken hoe het is om zwanger te zijn, hoe het is om te bevallen en om kinderen op te zien groeien...
Voor Greysman was het een diepgekoesterde wens om een kindje te krijgen en om alles mee te mogen maken.
Die wens is werkelijkheid geworden en wij zijn zielsgelukkig!
Het zou natuurlijk waanzinnig fijn zijn als het lukt om een broertje of zusje voor Greysbaby te krijgen en het zou echt jammer zijn als het niet zou lukken want dan zou hij opgroeien zonder leeftijdsgenootje. Natuurlijk wel een paar jaar met de andere kids maar misschien gaat mijn zoon over 5 jaar wel al de deur uit.. Dat is toch anders....
Het leven is ook fucking oneerlijk en echt, als iemand hier problemen heeft met het feit dat ik hier nu ook schrijf, dan moet ze het echt zeggen...ik wil niemand hier voor het hoofd stoten, het is nooit mijn bedoeling geweest om iemand verdriet te doen met mijn verhalen...Voor mij zijn dit ook vreselijk spannende tijden en geloof me, ik zal er ook echt verdrietig om zijn als het niet lukt maar mijn verdriet staat niet in verhouding tot wat de meesten hier helaas mee moeten maken......
Ik heb het mee mogen maken hoe het is om zwanger te zijn, hoe het is om te bevallen en om kinderen op te zien groeien...
Voor Greysman was het een diepgekoesterde wens om een kindje te krijgen en om alles mee te mogen maken.
Die wens is werkelijkheid geworden en wij zijn zielsgelukkig!
Het zou natuurlijk waanzinnig fijn zijn als het lukt om een broertje of zusje voor Greysbaby te krijgen en het zou echt jammer zijn als het niet zou lukken want dan zou hij opgroeien zonder leeftijdsgenootje. Natuurlijk wel een paar jaar met de andere kids maar misschien gaat mijn zoon over 5 jaar wel al de deur uit.. Dat is toch anders....
Het leven is ook fucking oneerlijk en echt, als iemand hier problemen heeft met het feit dat ik hier nu ook schrijf, dan moet ze het echt zeggen...ik wil niemand hier voor het hoofd stoten, het is nooit mijn bedoeling geweest om iemand verdriet te doen met mijn verhalen...Voor mij zijn dit ook vreselijk spannende tijden en geloof me, ik zal er ook echt verdrietig om zijn als het niet lukt maar mijn verdriet staat niet in verhouding tot wat de meesten hier helaas mee moeten maken......
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:00
Dolfijn ik bedoelde puregon. Heb vrijdag pas de eerste fm.
Greys van mij mag je lekker blijven hoor
Ik wil wel even benadrukken dat het wel heel anders is als je voor je eerste kindje bezig bent, vooral omdat je dan Helemaal niet weet of je wel of niet kinderloos achter blijft.
Het is toch anders als je voor je 2de kindje gaat.
Maar de behandelingen en de emoties blijven hetzelfde natuurlijk
Greys van mij mag je lekker blijven hoor
Ik wil wel even benadrukken dat het wel heel anders is als je voor je eerste kindje bezig bent, vooral omdat je dan Helemaal niet weet of je wel of niet kinderloos achter blijft.
Het is toch anders als je voor je 2de kindje gaat.
Maar de behandelingen en de emoties blijven hetzelfde natuurlijk
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:04
Nee Greys, ik bedoel het absoluut niet veroordelend hoor!
Heel gezellig juist dat je meeschrijft, dat ik het fijne van dit topic, we zijn allemaal verschillend, maar toch hangt er hier nooit een nare sfeer! Ik denk echt dat we het gezelligste en meest meelevende topic op het internet zijn!!
Maar ik voel soms zon wanhoop, dat ik zo bang ben dat ik nooit zwanger zal zijn, mijn kindje in mij voel groeien, geen bevalling zal hebben, nooit zal weten hoe dat voelt, dat het mij soms te veel word. Ik denk dat dat gevoel een beetje weg is als je er eenmaal één hebt. Maar natuurlijk is het dan nog heel erg moeilijk als je er nog één wil, en dat lukt niet! Daar wil ik ook niet aankomen hoor! Iedereen ervaart het op zijn eigen manier.
Ik kan me alleen wel voorstellen wanneer mensen jouw verhaal horen, dat je dan heftige reacties krijgt! Niet dat die reacties terecht zijn, of dat ik het er mee eens ben! Maar ik kan me het voorstellen. Zo was het ook in dat topic over de IVF vergoedingen. Het is nu eenmaal een ver-van-je-bed show als je er zelf niet midden inzit.
Maar trek het je absoluut niet aan, ik bedoel het echt niet verkeerd!! Ik gun jullie van harte nog een baby!
Heel gezellig juist dat je meeschrijft, dat ik het fijne van dit topic, we zijn allemaal verschillend, maar toch hangt er hier nooit een nare sfeer! Ik denk echt dat we het gezelligste en meest meelevende topic op het internet zijn!!
Maar ik voel soms zon wanhoop, dat ik zo bang ben dat ik nooit zwanger zal zijn, mijn kindje in mij voel groeien, geen bevalling zal hebben, nooit zal weten hoe dat voelt, dat het mij soms te veel word. Ik denk dat dat gevoel een beetje weg is als je er eenmaal één hebt. Maar natuurlijk is het dan nog heel erg moeilijk als je er nog één wil, en dat lukt niet! Daar wil ik ook niet aankomen hoor! Iedereen ervaart het op zijn eigen manier.
Ik kan me alleen wel voorstellen wanneer mensen jouw verhaal horen, dat je dan heftige reacties krijgt! Niet dat die reacties terecht zijn, of dat ik het er mee eens ben! Maar ik kan me het voorstellen. Zo was het ook in dat topic over de IVF vergoedingen. Het is nu eenmaal een ver-van-je-bed show als je er zelf niet midden inzit.
Maar trek het je absoluut niet aan, ik bedoel het echt niet verkeerd!! Ik gun jullie van harte nog een baby!
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:19
Greys van mij mag je ook meeschrijven hoor. En jij hebt absoluut ook recht op je verdriet mocht het niet lukken. Maar niet lukken gaan we vooralsnog maar niet van uit toch!
Eva, arme jij ik snap zo goed wat je bedoelt. Ik heb dezelfde angsten gehad. En iedereen kan zeggen dat het goedkomt.... dat weet je gewoon niet. Kon je dat maar zeggen en weten dat het klopt, oh dat zou ik het meteen zeggen. Maar helaas dat kan niemand je beloven. Maar ik gun het iedereen zo!
Nog heel lief trouwens wat je zei over mijn angsten, ik heb inmiddels gelezen dat bijna iedereen dat heeft dus het zal er wel bij horen. Merk sowieso dat ik emotioneler ben de laatste weken. Ik moest ook al huilen toen we het wiegje in onze slaapkamer zetten... Zo zullen er nog wel meer tranen vloeien bij deze normaal vrij koele kikker
Eva, arme jij ik snap zo goed wat je bedoelt. Ik heb dezelfde angsten gehad. En iedereen kan zeggen dat het goedkomt.... dat weet je gewoon niet. Kon je dat maar zeggen en weten dat het klopt, oh dat zou ik het meteen zeggen. Maar helaas dat kan niemand je beloven. Maar ik gun het iedereen zo!
Nog heel lief trouwens wat je zei over mijn angsten, ik heb inmiddels gelezen dat bijna iedereen dat heeft dus het zal er wel bij horen. Merk sowieso dat ik emotioneler ben de laatste weken. Ik moest ook al huilen toen we het wiegje in onze slaapkamer zetten... Zo zullen er nog wel meer tranen vloeien bij deze normaal vrij koele kikker
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:23
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:43
Oei, moeilijk deze discussie. Ik wil er niet veel over zeggen behalve dat het fijn is om zoveel verschillende verhalen te lezen en de positieve flow vind ik heel erg prettig. Je hoeft ook niet te reageren op iedereen. Wat herkenbaar is bij alle verhalen is het verdriet dat je liefste wens misschien niet uitkomt. Maar de voor mij allesomvattende angst dat ik nooit moeder wordt is altijd bij mij. Dat maakt het voor mij soms moeilijk en zegt misschien wat meer over de persoonlijke groei die ik nog moet doormaken. N Lieve Grey, ik gun jou net als iedereen een baby & gewoon blijven schrijven!
Dolfijntje
KK, dat kriebelen had ik alleen als ik het niet op tijd uit de koelkast had gehaald
Haiti, spannend, binnenkort weer beginnen
Morgen echo nr 2 en nu lekker slapen want knallende koppijn
Dolfijntje
KK, dat kriebelen had ik alleen als ik het niet op tijd uit de koelkast had gehaald
Haiti, spannend, binnenkort weer beginnen
Morgen echo nr 2 en nu lekker slapen want knallende koppijn
dinsdag 4 oktober 2011 om 21:51
Dolfijn, hihi eh ja af toe best een hormonenbom.
Wiegje staat er omdat we het meegenomen uit NL en tja waar zet je het anders neer in de tussentijd? Babykamer staat al ledikantje ed, zolder hebben we niet..
Kraamzorg hebben ze hier niet, ik blijf 2 nachten (samen met manlief) in ziekenhuis na de geboorte. Of ik in mijn eigen ziekenhuis ga bevallen heb ik nog niet definitief besloten. Het is circa 15 min verder rijden dan het dichtsbijzijnde ziekenhuis maar het voelt wel weer heel fijn dat ik de mensen en gang van zaken daar ken... Maar we zien wel hoe ik me voel als ik eenmaal weeen heb toch...
Wiegje staat er omdat we het meegenomen uit NL en tja waar zet je het anders neer in de tussentijd? Babykamer staat al ledikantje ed, zolder hebben we niet..
Kraamzorg hebben ze hier niet, ik blijf 2 nachten (samen met manlief) in ziekenhuis na de geboorte. Of ik in mijn eigen ziekenhuis ga bevallen heb ik nog niet definitief besloten. Het is circa 15 min verder rijden dan het dichtsbijzijnde ziekenhuis maar het voelt wel weer heel fijn dat ik de mensen en gang van zaken daar ken... Maar we zien wel hoe ik me voel als ik eenmaal weeen heb toch...
dinsdag 4 oktober 2011 om 22:58
Okee ik ga heel even wat smerigs vragen.
Normaal heb ik een Goed ovulatie vaak rond die periode heb ik ook slijmerige afscheiding.
Nu heb ik nu al slijmerige afscheiding, terwijl ik nog bezig ben met de deca en de puregon, de puregon sinds vorige wk donderdag.
Zou ik dan toch een natuurlijke ovulatie hebben, zou dit een IVF in de weg kunnen staan deze maand??
Normaal heb ik een Goed ovulatie vaak rond die periode heb ik ook slijmerige afscheiding.
Nu heb ik nu al slijmerige afscheiding, terwijl ik nog bezig ben met de deca en de puregon, de puregon sinds vorige wk donderdag.
Zou ik dan toch een natuurlijke ovulatie hebben, zou dit een IVF in de weg kunnen staan deze maand??
woensdag 5 oktober 2011 om 08:50
KK, de deca houdt je eisprong tegen. Wel krijg je door de Puregon ook een mooi baarmoederslijmvlies. Dit is ook waardoor je normaal rond je eisprong zo veel slijm verliest. Dit baarmoederslijmvlies blijft nu mooi in stand door de deca en de Puregon en daarom verlies je nu al slijm. Wanneer is je eerste echo eigenlijk? Spannend!!
Over de discussie 1e / 2e kind: ik heb zelf altijd gezegd dat de wens voor een 2e of 3e of xe kind net zo groot kon zijn als voor een eerste en dat dacht ik ook altijd. Maar voor mij persoonlijk was het verlangen naar een 2e kindje duizend maal groter dan het verlangen naar een eerste. Ik had echt moeite om van Ko te genieten, van zijn snelle leren en zijn snelle vooruitgang en zijn snelle groeien. Ik was vrijwel elke dag heel bang dat ik het nooit meer mee zou mogen maken. De opluchting (na de verbazing) dat ik zo ineens weer zwanger bleek te zijn was ook enorm groot. Ineens kon ik oprecht genieten van het omrollen en de hapjes en de tandjes. Ik hoopte elke keer dat Ko pas bij zijn eerste verjaardag of nog later tandjes zou krijgen. Zonder tandjes leek hij nog iets meer een baby... Maar nu mag ik het allemaal nog een keertje meemaken.
Ik had dit vantevoren nooooooooooit gedacht. De wens voor een kindje was heel groot maar niet allesoverheersend. Maar toen Ko er eenmaal was wilde ik vanaf dag 2 al weer een 2e kindje en dat brandde gewoon een gat in mijn hart. Maar dat is dus voor mij persoonlijk.
Over de discussie 1e / 2e kind: ik heb zelf altijd gezegd dat de wens voor een 2e of 3e of xe kind net zo groot kon zijn als voor een eerste en dat dacht ik ook altijd. Maar voor mij persoonlijk was het verlangen naar een 2e kindje duizend maal groter dan het verlangen naar een eerste. Ik had echt moeite om van Ko te genieten, van zijn snelle leren en zijn snelle vooruitgang en zijn snelle groeien. Ik was vrijwel elke dag heel bang dat ik het nooit meer mee zou mogen maken. De opluchting (na de verbazing) dat ik zo ineens weer zwanger bleek te zijn was ook enorm groot. Ineens kon ik oprecht genieten van het omrollen en de hapjes en de tandjes. Ik hoopte elke keer dat Ko pas bij zijn eerste verjaardag of nog later tandjes zou krijgen. Zonder tandjes leek hij nog iets meer een baby... Maar nu mag ik het allemaal nog een keertje meemaken.
Ik had dit vantevoren nooooooooooit gedacht. De wens voor een kindje was heel groot maar niet allesoverheersend. Maar toen Ko er eenmaal was wilde ik vanaf dag 2 al weer een 2e kindje en dat brandde gewoon een gat in mijn hart. Maar dat is dus voor mij persoonlijk.
woensdag 5 oktober 2011 om 09:39
Ben het spoor een beetje bijster. Heb geprobeerd terug te zoeken maar ik kan het niet zo gauw vinden: had jij niet 2 eitjes? Maar goed; hoe dan ook, je hebt er nu in ieder geval nog wel 1 (glas is halfvol!)! Ik neem aan dat vanmiddag bekend is hoe het met de waarden / gehalten is gesteld en afhankelijk daarvan moet je misschien meer gaan spuiten? Je bedoelt, qua hoeveelheid of qua frequentie?
woensdag 5 oktober 2011 om 09:54
Sookie, je gaat voor ICSI toch? Kan me voorstellen dat je eentje dan een teleurstelling vindt! Ben ook even de tel kwijt... Is dit je eerste poging? Soms doen ze een escape-IUI als er echt te weinig eitjes zijn. Als ze een punctie gaan doen telt het als IVF/ICSI. Bij een escape-IUI telt het voor de verzekering als een IUI poging en blijft je aantal IVF/ICSI pogingen staan. Wel een enorme teleurstelling maar dan heb je tenminste nog evenveel kansen...
woensdag 5 oktober 2011 om 10:05
Sookie, balen zeg, dat er maar één eitje is. Hopelijk kun je met extra spuiten nog extra eitjes ontwikkelen.
Er wordt hier zoveel geschreven, ik kan het even niet bijhouden. Ik lees alles op mijn mobiel, maar reageren vind ik dan lastig.
voor iedereen die dat kan gebruiken. De besproken angsten snap ik heel goed.
Ik mocht afgelopen weekend stoppen met de extra hormonen, vanaf nu moet mijn lichaam het dus zelf doen. Zonder de hormonen voel ik me iets fitter, maar ik merk wel dat ik nog steeds bang ben dat er iets misgaat nu. De angst is soms nog steeds groter dan de blijdschap. Gister heb ik het op mijn werk verteld en ik heb heel veel leuke reacties gehad, iedereen was heel blij voor me.
Er wordt hier zoveel geschreven, ik kan het even niet bijhouden. Ik lees alles op mijn mobiel, maar reageren vind ik dan lastig.
voor iedereen die dat kan gebruiken. De besproken angsten snap ik heel goed.
Ik mocht afgelopen weekend stoppen met de extra hormonen, vanaf nu moet mijn lichaam het dus zelf doen. Zonder de hormonen voel ik me iets fitter, maar ik merk wel dat ik nog steeds bang ben dat er iets misgaat nu. De angst is soms nog steeds groter dan de blijdschap. Gister heb ik het op mijn werk verteld en ik heb heel veel leuke reacties gehad, iedereen was heel blij voor me.
woensdag 5 oktober 2011 om 12:12
76sookie succes, zou mooi zijn als er dan toch een IUI kan plaatsvinden. Wat jij scrhijft over een hartverscheurend gevoel dat je af en toe overvalt dat je bang bent nooit mama te gaan worden, dat is zoooo herkenbaar. Soms word ik daar zo bang van, en heel soms, in een hele negatieve bui, kan ik ook echt denken dat de rest van m'n leven dan ook helemaal geen zin heeft. Wat nmoet ik dan doen, de rest van m'n leven, kindloos..Werken? Weet je wel, dat soort gedachten. En dat ik dan net zo goed dood kan zijn.. Ja heel erg, ik weet het, maar dat geeft wel aan hoe heftig de wens is. Heb wel veel lieve mensen om me heen, doe veel, ben ondernemend etc etc etc, vind mezelf in die zin niet zielig en alleen, maar soms...
Kaetje (en geldt voor greys dan ook denk ik): bijzonder om te lezen dat het verlangen naar een 2e bij jou zo groot was zeg. Dat heb ik nog nooit eerder van iemand gehoord en heb me ook nooit zo gerealiseerd dat dat zo kan zijn. Toch een beetje het idee van: ' je hebt al een kind, dan is dat verlangen vast minder dan het allereerste heftige verlangen ' . Maar dat hoeft dus helemaal niet. O help wie weet als ik straks eentje krijg, wat er dan loskomt qua tweede kind .
Had een beetje vervelende discussie met m'n beste vriendin. Ben benieuwd wat jullie er van vinden. Zij is mama van een jongetje van bijna 1, wil vanaf 2012 ' voor de 2e gaan' , andere goede vriendin heeft dochtertje van 1,5, de 3e heeft er 2 van 2 en 5 en nog eentje is net 12 weken zwanger. Nu hebben we eens in de zoveel tijd een kledingruilparty (echt een aanrader, superleuk om te doen) maar ineens heb ik er geen zin meer in. Omdat een vriendin dus nu 12 weken zwanger is (had dat bij haar nog lang niet verwacht), er komt nog een vriendin van haar, zij is denk ik 6 maanden zwanger van de 2e, dan dus de 3 vriendinnen met kinderen, en ik...Kindloos. En misschien nog 2 meiden zonder kinderen maar niet zeker of zij komen. Misschien komt het door de wachtweken, ik weet het niet, maar ik merk dat ik gewoon geen zin heb ik al die meiden om me heen, terwijl ze stuk voor stuk erg lief zijn, en ik heel blij met ze ben. Nu was m'n beste vriendinm die altijd hel begripvol en lief is, best verbolgen, omdat ze het gevoel had dat ik haar alleen maar als mama zag en daar baalt ze van, want ze doet er alles aan om dat juist niet ' alleen maar' te zijn. En dat zie ik ook wel, en dat weet ik. Maar al die meiden bij elkaar, man, ik trek dat gewoon niet denk ik nu. Hoe zouden jullie hier mee om gaan? Ik wil ook weer niet de spelbreker zijn, en wil er ook weer niet al te veel aandacht op vestigen, maar als ik niet kom is dat wel opvallend want ik deed eerst erg enthousiast over het initiatief. Bah heb helemaal geen zin om me hier druk om te moeten maken en toch doe ik dat weer.
Sjee het is wel een erg ' vriendin- kind van- vriendin van' - verhaal geworden, ik hoop dat jullie het nog een beetje kunnen volgen....
Kaetje (en geldt voor greys dan ook denk ik): bijzonder om te lezen dat het verlangen naar een 2e bij jou zo groot was zeg. Dat heb ik nog nooit eerder van iemand gehoord en heb me ook nooit zo gerealiseerd dat dat zo kan zijn. Toch een beetje het idee van: ' je hebt al een kind, dan is dat verlangen vast minder dan het allereerste heftige verlangen ' . Maar dat hoeft dus helemaal niet. O help wie weet als ik straks eentje krijg, wat er dan loskomt qua tweede kind .
Had een beetje vervelende discussie met m'n beste vriendin. Ben benieuwd wat jullie er van vinden. Zij is mama van een jongetje van bijna 1, wil vanaf 2012 ' voor de 2e gaan' , andere goede vriendin heeft dochtertje van 1,5, de 3e heeft er 2 van 2 en 5 en nog eentje is net 12 weken zwanger. Nu hebben we eens in de zoveel tijd een kledingruilparty (echt een aanrader, superleuk om te doen) maar ineens heb ik er geen zin meer in. Omdat een vriendin dus nu 12 weken zwanger is (had dat bij haar nog lang niet verwacht), er komt nog een vriendin van haar, zij is denk ik 6 maanden zwanger van de 2e, dan dus de 3 vriendinnen met kinderen, en ik...Kindloos. En misschien nog 2 meiden zonder kinderen maar niet zeker of zij komen. Misschien komt het door de wachtweken, ik weet het niet, maar ik merk dat ik gewoon geen zin heb ik al die meiden om me heen, terwijl ze stuk voor stuk erg lief zijn, en ik heel blij met ze ben. Nu was m'n beste vriendinm die altijd hel begripvol en lief is, best verbolgen, omdat ze het gevoel had dat ik haar alleen maar als mama zag en daar baalt ze van, want ze doet er alles aan om dat juist niet ' alleen maar' te zijn. En dat zie ik ook wel, en dat weet ik. Maar al die meiden bij elkaar, man, ik trek dat gewoon niet denk ik nu. Hoe zouden jullie hier mee om gaan? Ik wil ook weer niet de spelbreker zijn, en wil er ook weer niet al te veel aandacht op vestigen, maar als ik niet kom is dat wel opvallend want ik deed eerst erg enthousiast over het initiatief. Bah heb helemaal geen zin om me hier druk om te moeten maken en toch doe ik dat weer.
Sjee het is wel een erg ' vriendin- kind van- vriendin van' - verhaal geworden, ik hoop dat jullie het nog een beetje kunnen volgen....
woensdag 5 oktober 2011 om 12:49
KS, ik kan alleen zeggen: ga niet aan je eigen gevoel voorbij. Zeg tegen je vriendin dat je haar steun heel erg waardeert en dat je ziet en weet dat ze haar best voor je doet maar dat het aan de combinatie ligt van deze groep die samen komt op dit moment. Over 5 weken was het misschien heel anders geweest, met 2 andere kinderlozen die zeker weten komen was het misschien heel anders geweest maar nu zie je het even niet zitten.
Ik vind het wel goed en eerlijk van je vriendin dat zij ook eerlijk zegt dat ze het niet leuk vindt maar daarom hoef jij nog niet tegen je zin in naar die avond toe te gaan.
Wbt de kinderwens voor een 2e of 3e of Xe: ik denk dat het net is als de MMM. Je weet niet wat het met je doet als je het niet mee maakt. Iedereen staat er anders in en reageert er anders op. Hoe het voor vrouwen/mannen/stellen persoonlijk is weet je pas als je er midden in zit...
Ik vind het wel goed en eerlijk van je vriendin dat zij ook eerlijk zegt dat ze het niet leuk vindt maar daarom hoef jij nog niet tegen je zin in naar die avond toe te gaan.
Wbt de kinderwens voor een 2e of 3e of Xe: ik denk dat het net is als de MMM. Je weet niet wat het met je doet als je het niet mee maakt. Iedereen staat er anders in en reageert er anders op. Hoe het voor vrouwen/mannen/stellen persoonlijk is weet je pas als je er midden in zit...
woensdag 5 oktober 2011 om 12:58
hej kaetje, mooie woorden . Ik weet en voel dat ik niet aan m'n eigen gevoel voorbij wil gaan, en daarom uit ik m'n twijfel ook richting m'n vriendin. Ondanks dat ik me realiseer dat het lastig kan zijn voor hen, vervelend, niet gezellig, etc. Ik wil in dit geval vooral aan mezelf denken. Maar vind dat wel lastig. Wat een gedoe he? Maar ja, zo gaat het nu eenmaal, helaas.
