Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
woensdag 28 maart 2012 om 17:40
Maris... wow... stuiterdestuiter..
Gefeliciteerd!!
quote:Eva82 schreef op 28 maart 2012 @ 11:41:
Nina, herkenbaar hoor. Ik merk dat ik er ook wel weer veel aan denk. Ik moet wel zeggen dat hoe langer het nu bij ons duurt, hoe minder plek het in mijn hoofd inneemt. Gek misschien.. Ook wel een soort van zelfbescherming denk ik.
Zoals Eva het omschrijft, zo ervaar ik het ook.
Maar het is er ALTIJD.. dat wel.
En opvallend hoe tegenstrijdig de verhalen zijn over het wel of niet vertellen aan je werk/omgeving dat je de hulp van het ziekenhuis nodig hebt om je kinderwens te vervullen.. Dat valt me echt op hoe verschillend de gedachten daarover zijn.
Ik denk: doen wat goed voor je voelt! Ik vind het heerlijk om op mijn werk Pop te zijn, zonder dat verdriet en frustratie. Maar kan voorstellen dat wat steun van collega's ook fijn kan zijn.
Het ligt ook helemaal aan je werk, werkplek en collega's, denk ik.
Gefeliciteerd!!
quote:Eva82 schreef op 28 maart 2012 @ 11:41:
Nina, herkenbaar hoor. Ik merk dat ik er ook wel weer veel aan denk. Ik moet wel zeggen dat hoe langer het nu bij ons duurt, hoe minder plek het in mijn hoofd inneemt. Gek misschien.. Ook wel een soort van zelfbescherming denk ik.
Zoals Eva het omschrijft, zo ervaar ik het ook.
Maar het is er ALTIJD.. dat wel.
En opvallend hoe tegenstrijdig de verhalen zijn over het wel of niet vertellen aan je werk/omgeving dat je de hulp van het ziekenhuis nodig hebt om je kinderwens te vervullen.. Dat valt me echt op hoe verschillend de gedachten daarover zijn.
Ik denk: doen wat goed voor je voelt! Ik vind het heerlijk om op mijn werk Pop te zijn, zonder dat verdriet en frustratie. Maar kan voorstellen dat wat steun van collega's ook fijn kan zijn.
Het ligt ook helemaal aan je werk, werkplek en collega's, denk ik.
woensdag 28 maart 2012 om 18:41
woensdag 28 maart 2012 om 19:00
woensdag 28 maart 2012 om 20:04
Maris, gefeliciteerd! Wat een ontzettend goed nieuws! Je zult zelf ook wel in de wolken zijn! Geniet!
(hoop dat we met z'n allen snel zullen volgen)
Ik heb ook wel last van de deca, had ik de vorige 2 keren volgens mij niet. Heb hoofdpijn en opvliegers.
Weet iemand of je er ook buikpijn van kan krijgen? Heb ik nemelijk wel last van, maar weet niet waar het vandaan komt...
En tja, schoonouders, you love them, or you hate them (al bestaat er vast ook wel iets tussenin). Ik kan ook niet zo goed met ze overweg, gesprekken gaan altijs een beetje stroef, nooit spontaan gesprekje of bij elkaar op de koffie, alleen als man erbij is... Zou wel fijn zijn als het ooit beter zou worden...
En o ja, hoort humeurwisseling ook bij de deca?
(hoop dat we met z'n allen snel zullen volgen)
Ik heb ook wel last van de deca, had ik de vorige 2 keren volgens mij niet. Heb hoofdpijn en opvliegers.
Weet iemand of je er ook buikpijn van kan krijgen? Heb ik nemelijk wel last van, maar weet niet waar het vandaan komt...
En tja, schoonouders, you love them, or you hate them (al bestaat er vast ook wel iets tussenin). Ik kan ook niet zo goed met ze overweg, gesprekken gaan altijs een beetje stroef, nooit spontaan gesprekje of bij elkaar op de koffie, alleen als man erbij is... Zou wel fijn zijn als het ooit beter zou worden...
En o ja, hoort humeurwisseling ook bij de deca?
woensdag 28 maart 2012 om 21:25
Over er veel mee bezig zijn: ik merk dat wanneer ik on hold sta ik erg relaxed ben. Het gegeven dat ik sowieso niet zwanger kan raken van mijn vriend zonder dat het xiekenhuis zich er tegenaan bemoeit, geeft mij rust. Het lijkt wel of ik alle zenuwen die maanden opspaar en zodra ik mag spuiten ga ik 'los'
Zal ook komen door vier keer te starten en er twee tot een punctie hebben geleid. En ergens... Heb ik niet het vertrouwen dat het bij ons zal
lukken. We starten hopelijk dit jaar de derde poging en we hebben gespaard om eventueel door te gaan. Maarmaarmaar... Tijd, geduld. Meer kan ik niet doen.
Zal ook komen door vier keer te starten en er twee tot een punctie hebben geleid. En ergens... Heb ik niet het vertrouwen dat het bij ons zal
lukken. We starten hopelijk dit jaar de derde poging en we hebben gespaard om eventueel door te gaan. Maarmaarmaar... Tijd, geduld. Meer kan ik niet doen.
woensdag 28 maart 2012 om 23:03
Maris wat geweldig! Gefeliciteerd!!
Vanmiddag telefoon gehad van gyn. uit het JB. Ze hebben daar wat intern overleg gehad en me aangeraden om een second opinion te doen in een academisch zh. Ik heb inmiddels gebeld en de formulieren doorgemaild gekregen.... Morgen invullen en op de bus incl. de verwijzing van de huisarts, want in het umc hebben we die niet gehad (zou ik vorige week al in huis hebben....) Als we in een academisch groen licht krijgen wil het JB ons meteen helpen..... (maar dan kunnen we net zo goed in dat academisch blijven toch?)
Het voelde niet als een afwijzing, wel als wéér vertraging. Want voordat we de second opinion krijgen zijn we weer dik een maand verder, dan nog weer de nodige onderzoeken en overleggen.....
Gisteravond een artikel gelezen over 'special-need' adoptie...... Per ongeluk eigenlijk, in een blad voor 'geamputeerden'. Ik stond er echt totaal niet voor open.... (voor adoptie in het algemeen)... tot gister... Op zo'n moment ga je er toch effe bij stilstaan en dacht ik 'ja, waarom niet?' Waarom niet een kindje met een reductiedefect (korter ledemaat) want we hebben toch al een aangepast huis en een aangepaste auto....
Niet dat ik nu van die situatie uit ga, maar het zit toch ergens in mijn hoofd. Mocht icsi echt nergens gaan lukken.......
Het commentaar van de arts vanmiddag was ook wel weer heftig en confronterend. "Hoe kun je aan hartfalen zo'n amputatie overhouden? Dat hebben wij echt nog nooit gezien of gehoord... Wat is er dán misgegaan?!!"
@Maris: wat betreft dat schoonouders-gedoe, dat dat me toch wel dwars zit... Komt denk ik omdat ik het altijd voor alle partijen goed wil doen (kan dus nooit) en dat ik toch het idee heb dat ik me moet bewijzen ofzo...... Schoonpa liet namelijk zondagmiddag merken dat hij het best wel bazig vindt dat de bruid mag zeggen dat gasten niet in dezelfde kleur mogen als de bruid. Ik heb nog niet echt aanvaringen met hun gehad (ga ik een beetje uit de weg), wel een aantal dingen die niet lekker zitten maar waar ik niet over wilde zeuren. Heb namelijk van de zwagers/schoonzussen en mijn vriend begrepen dat ze nooit openstaan voor kritiek en dat als je een beetje tegen ze ingaat dat ze dan zeggen dat je niet zo'n grote mond moet hebben...
Morgen gaat vriend bij ze eten.. dan zullen ze het wel tegen hem zeggen als ze pissig op me zijn.. En dan zeg ik heel stoer dat het me niets doet.. maar ondertussen...
Vanmiddag telefoon gehad van gyn. uit het JB. Ze hebben daar wat intern overleg gehad en me aangeraden om een second opinion te doen in een academisch zh. Ik heb inmiddels gebeld en de formulieren doorgemaild gekregen.... Morgen invullen en op de bus incl. de verwijzing van de huisarts, want in het umc hebben we die niet gehad (zou ik vorige week al in huis hebben....) Als we in een academisch groen licht krijgen wil het JB ons meteen helpen..... (maar dan kunnen we net zo goed in dat academisch blijven toch?)
Het voelde niet als een afwijzing, wel als wéér vertraging. Want voordat we de second opinion krijgen zijn we weer dik een maand verder, dan nog weer de nodige onderzoeken en overleggen.....
Gisteravond een artikel gelezen over 'special-need' adoptie...... Per ongeluk eigenlijk, in een blad voor 'geamputeerden'. Ik stond er echt totaal niet voor open.... (voor adoptie in het algemeen)... tot gister... Op zo'n moment ga je er toch effe bij stilstaan en dacht ik 'ja, waarom niet?' Waarom niet een kindje met een reductiedefect (korter ledemaat) want we hebben toch al een aangepast huis en een aangepaste auto....
Niet dat ik nu van die situatie uit ga, maar het zit toch ergens in mijn hoofd. Mocht icsi echt nergens gaan lukken.......
Het commentaar van de arts vanmiddag was ook wel weer heftig en confronterend. "Hoe kun je aan hartfalen zo'n amputatie overhouden? Dat hebben wij echt nog nooit gezien of gehoord... Wat is er dán misgegaan?!!"
@Maris: wat betreft dat schoonouders-gedoe, dat dat me toch wel dwars zit... Komt denk ik omdat ik het altijd voor alle partijen goed wil doen (kan dus nooit) en dat ik toch het idee heb dat ik me moet bewijzen ofzo...... Schoonpa liet namelijk zondagmiddag merken dat hij het best wel bazig vindt dat de bruid mag zeggen dat gasten niet in dezelfde kleur mogen als de bruid. Ik heb nog niet echt aanvaringen met hun gehad (ga ik een beetje uit de weg), wel een aantal dingen die niet lekker zitten maar waar ik niet over wilde zeuren. Heb namelijk van de zwagers/schoonzussen en mijn vriend begrepen dat ze nooit openstaan voor kritiek en dat als je een beetje tegen ze ingaat dat ze dan zeggen dat je niet zo'n grote mond moet hebben...
Morgen gaat vriend bij ze eten.. dan zullen ze het wel tegen hem zeggen als ze pissig op me zijn.. En dan zeg ik heel stoer dat het me niets doet.. maar ondertussen...
donderdag 29 maart 2012 om 07:14
Maris, jij bent deze maand de brenger van goed nieuws. Joehoe. Gefeliciteerd.
Ik had vanmorgen een positieve ovulatietest en dat komt wel overeen met de follikelmeting van gister.
Gister was links gesprongen en dan nu ook rechts, want die zat er gister nog "tegenaan".
Dus morgen kom ik ook op de wachtbank en dan rust ik alleen maar uit en ben ik wel even uit-gesext.
Ik had vanmorgen een positieve ovulatietest en dat komt wel overeen met de follikelmeting van gister.
Gister was links gesprongen en dan nu ook rechts, want die zat er gister nog "tegenaan".
Dus morgen kom ik ook op de wachtbank en dan rust ik alleen maar uit en ben ik wel even uit-gesext.
donderdag 29 maart 2012 om 07:37
Even een egopost, reageer later wel uitgebreid op iedereen...
Ben weer ongesteld geworden, ben er niet meer zo verdrietig van dat heb ik eergisteren gehad. Je kent je eigen lichaam zo goed dat je van te voren weet dat het niet gelukt is. Nu maar het ziekenhuis bellen voor poging 5, de papieren voor IVF ook al op de post gedaan.
Ben weer ongesteld geworden, ben er niet meer zo verdrietig van dat heb ik eergisteren gehad. Je kent je eigen lichaam zo goed dat je van te voren weet dat het niet gelukt is. Nu maar het ziekenhuis bellen voor poging 5, de papieren voor IVF ook al op de post gedaan.
donderdag 29 maart 2012 om 08:15
He shit zeg edc.. Hoeveel pogingen heb je nog voordat je naar ivf gaat? (hopelijk niet nodig natuurlijk...)
Kuuk: pff, weer geen goed nieuws uit ziekenhuis, de tijd glipt tussen je vingers door zo he?
Hier zit de pregnyl erin. Zie nog niet echt op tegen de punctie. De vorige keer was het wel pijnlijk maar duurde niet al te lang. Wel tegen de spanning van hoeveel eitjes hoeveel bevrichtingen en die wachtweken....
Kuuk: pff, weer geen goed nieuws uit ziekenhuis, de tijd glipt tussen je vingers door zo he?
Hier zit de pregnyl erin. Zie nog niet echt op tegen de punctie. De vorige keer was het wel pijnlijk maar duurde niet al te lang. Wel tegen de spanning van hoeveel eitjes hoeveel bevrichtingen en die wachtweken....
donderdag 29 maart 2012 om 09:11
Edc Snap wat je bedoelt... het is dan meer bevestiging he, omdat je het eigenlijk al weet. Maar toch doet het even pijn als ook het laatste sprankje hoop verdwijnt
Kuuk, het schiet ook niet op zeg. Zwaar frustrerend dat je eigen lot zo bepaald wordt door anderen en je er zelf maar weinig aan kunt doen.
Benieuwd hoe je schoonouders reageren tegen je vriend.
Ik heb vanmorgen nog een clearblue test gedaan en ook die gaf aan dat ik zwanger ben. Ik ben een beetje in shock geloof ik! Zo onwerkelijk, na 3,5 jaar eindelijk een positieve test in handen te hebben... Ik gun het jullie ook zo enorm!!
Kuuk, het schiet ook niet op zeg. Zwaar frustrerend dat je eigen lot zo bepaald wordt door anderen en je er zelf maar weinig aan kunt doen.
Benieuwd hoe je schoonouders reageren tegen je vriend.
Ik heb vanmorgen nog een clearblue test gedaan en ook die gaf aan dat ik zwanger ben. Ik ben een beetje in shock geloof ik! Zo onwerkelijk, na 3,5 jaar eindelijk een positieve test in handen te hebben... Ik gun het jullie ook zo enorm!!
donderdag 29 maart 2012 om 09:53
@Kuuk, sterkte meid. Dat wachten kost zoveel energie.
Geslingerd worden tussen hoop en vrees.
Blijf positief, er zijn in ieder geval kansen.
Laat je vooral je feest niet verderven hoor, wat ik met de tijd heb geleerd is dat je familie niet voor het kiezen hebt.
Die krijg je cadeau en daar moet je het mee doen.
Mijn schoonma is ook een apart verhaal en tegenwoordig gaan rare opmerklingen het ene oor in en het andere oor uit.
Zonde van mijn energie.
@Maris, hoe voel jij je eigenlijk kwa kwalen?
Toen ik zwanger was (werd een miskraam) had ik helemaal geen last van kwalen alleen een heel raar gevoel.
Een gevoel van berusting over mijn hele lichaam en een ijzersmaak in mijn mond. Dat had ik vanaf het moment van de bevruchting gehad.
Geslingerd worden tussen hoop en vrees.
Blijf positief, er zijn in ieder geval kansen.
Laat je vooral je feest niet verderven hoor, wat ik met de tijd heb geleerd is dat je familie niet voor het kiezen hebt.
Die krijg je cadeau en daar moet je het mee doen.
Mijn schoonma is ook een apart verhaal en tegenwoordig gaan rare opmerklingen het ene oor in en het andere oor uit.
Zonde van mijn energie.
@Maris, hoe voel jij je eigenlijk kwa kwalen?
Toen ik zwanger was (werd een miskraam) had ik helemaal geen last van kwalen alleen een heel raar gevoel.
Een gevoel van berusting over mijn hele lichaam en een ijzersmaak in mijn mond. Dat had ik vanaf het moment van de bevruchting gehad.
