Zwanger
alle pijlers
De Prikbitches
maandag 12 maart 2012 om 17:10
Bedankt voor al jullie lieve zorgen en lieve woorden!
Het doet me goed, de herkenning, de lieve woorden, het helpt echt!
quote:dolfijntje01 schreef op 12 maart 2012 @ 08:57:
Hier blijven de krampen doorgaan en vanochtend iets bruine afscheiding. Ben bang dat het toch echt niet is gelukt. Durf ook niet te testen. Wacht liever de bloedtest van woensdag af dan dat er weer met koeieletters "niet zwanger" staat.
Dolfijn, herkenbaar! Ik wil dus ook niet wéér een negatieve test (heb de afgelopen jaren wat afgetest.. net voor 'n feestje of ik wel 'n wijntje zou nemen (ja hoor, test was negatief), of omdat ik toch 'n paar dagen overtijd was (lichaam van slag, cyclus in de war, test negatief). En nu dus geen test.. maar mijn lijf geeft het wel aan. Nog geen rood bloed, maar wel genoeg bruinverlies voor een tampon en inlegkruisje. Vanmorgen de laatste Utro-bolletje ingebracht. Dus nu zal het wel op gang komen.
Morgen het ZH bellen om te besrpeken hoe nu verder.
Volgende stap is ICSI. Voor Popman en mij geen verschil in traject, maar voor het lab wel. Daarvoor moeten we eerst voor een evaluatie naar het ZH. En ik denk dat ik een cyclus moet wachten voor ik weer door mag. Ik hoop eigenlijk dat ik dan volgende ronde weer verder mag, dus half april starten. Want half mei gaan we met vakantie. Maar goed, niet te veel vooruit kijken, eerst maar even flink balen.
Had vandaag veel afleiding op 't werk, dat was wel fijn.
Zie op tegen de avond/nacht. Samen met Popman, verdriet zal dan wel toeslaan.
Dolfijn, hoe is het bij jou? Leef zo met je mee meid!
Kuuk, heb ook aan jou gedacht vandaag, spannend!!
Haiti, bij jou ook spannend!
Maris, ik had na de punctie wel last van mijn buik, maar kon wel gewoon lopen,zitten, etc. Ik ben niet gaan werken, omdat ik in mijn baan veel overleg heb, heen en weer ga tussen locaties, en ik me niet sterk voelde om al die mensen onder ogen te komen. Mijn baan vraagt een alerte houding, en mensen te woord staan. En dat had ik niet gekund. De spanning dat men in het lab met je eitjes bezig is... killing! Ik had zondag punctie, maandag telefonische uitslag over aantal bevruchtingen, en dinsdag de update over de bevruchtingen. Die spanning... in een baan waarin je veel alleen bent is dat misschien wel te doen. Maar ik vond het heel fijn om thuis te zijn. Ik had dinsdag de terugplaatsing, en ben woensdag weer gaan werken, dat ging prima.
Fijn dat je eitjes goed groeien, en dat het er genoeg zijn! (dat vond ik zo'n geruststelling!). En wat de punctie betreft.. ik ben nu net klaar met de eerste poging, en zou nu weer meteen doorwillen. Zie er absoluut niet meer tegenop (spuiten, hormonen, punctie). Maar zie wel op tegen de spanning, het verdriet, de frustratie, het wachten, afhankelijk zijn, de zorgen van ouders (die vertel ik niets van volgende poging, dat weet ik nu al!).
Floor, huilen kan lekker opluchten. Goed dat je steeds stapjes neemt. Vervelend dat je gevallen bent, klinkt pijnlijk! Houd je taai, en wees lief voor jezelf!
Ben vast vanalles vergeten, maar dat komt wel weer.
Het doet me goed, de herkenning, de lieve woorden, het helpt echt!
quote:dolfijntje01 schreef op 12 maart 2012 @ 08:57:
Hier blijven de krampen doorgaan en vanochtend iets bruine afscheiding. Ben bang dat het toch echt niet is gelukt. Durf ook niet te testen. Wacht liever de bloedtest van woensdag af dan dat er weer met koeieletters "niet zwanger" staat.
Dolfijn, herkenbaar! Ik wil dus ook niet wéér een negatieve test (heb de afgelopen jaren wat afgetest.. net voor 'n feestje of ik wel 'n wijntje zou nemen (ja hoor, test was negatief), of omdat ik toch 'n paar dagen overtijd was (lichaam van slag, cyclus in de war, test negatief). En nu dus geen test.. maar mijn lijf geeft het wel aan. Nog geen rood bloed, maar wel genoeg bruinverlies voor een tampon en inlegkruisje. Vanmorgen de laatste Utro-bolletje ingebracht. Dus nu zal het wel op gang komen.
Morgen het ZH bellen om te besrpeken hoe nu verder.
Volgende stap is ICSI. Voor Popman en mij geen verschil in traject, maar voor het lab wel. Daarvoor moeten we eerst voor een evaluatie naar het ZH. En ik denk dat ik een cyclus moet wachten voor ik weer door mag. Ik hoop eigenlijk dat ik dan volgende ronde weer verder mag, dus half april starten. Want half mei gaan we met vakantie. Maar goed, niet te veel vooruit kijken, eerst maar even flink balen.
Had vandaag veel afleiding op 't werk, dat was wel fijn.
Zie op tegen de avond/nacht. Samen met Popman, verdriet zal dan wel toeslaan.
Dolfijn, hoe is het bij jou? Leef zo met je mee meid!
Kuuk, heb ook aan jou gedacht vandaag, spannend!!
Haiti, bij jou ook spannend!
Maris, ik had na de punctie wel last van mijn buik, maar kon wel gewoon lopen,zitten, etc. Ik ben niet gaan werken, omdat ik in mijn baan veel overleg heb, heen en weer ga tussen locaties, en ik me niet sterk voelde om al die mensen onder ogen te komen. Mijn baan vraagt een alerte houding, en mensen te woord staan. En dat had ik niet gekund. De spanning dat men in het lab met je eitjes bezig is... killing! Ik had zondag punctie, maandag telefonische uitslag over aantal bevruchtingen, en dinsdag de update over de bevruchtingen. Die spanning... in een baan waarin je veel alleen bent is dat misschien wel te doen. Maar ik vond het heel fijn om thuis te zijn. Ik had dinsdag de terugplaatsing, en ben woensdag weer gaan werken, dat ging prima.
Fijn dat je eitjes goed groeien, en dat het er genoeg zijn! (dat vond ik zo'n geruststelling!). En wat de punctie betreft.. ik ben nu net klaar met de eerste poging, en zou nu weer meteen doorwillen. Zie er absoluut niet meer tegenop (spuiten, hormonen, punctie). Maar zie wel op tegen de spanning, het verdriet, de frustratie, het wachten, afhankelijk zijn, de zorgen van ouders (die vertel ik niets van volgende poging, dat weet ik nu al!).
Floor, huilen kan lekker opluchten. Goed dat je steeds stapjes neemt. Vervelend dat je gevallen bent, klinkt pijnlijk! Houd je taai, en wees lief voor jezelf!
Ben vast vanalles vergeten, maar dat komt wel weer.
maandag 12 maart 2012 om 17:19
Zojuist de gynaecologe gesproken.... Ze doen het niet. We moeten ons erbij neerleggen en met adoptie ofzo bezig gaan.... Ik snap het niet meer. "het gebeurd bijna nooit dat iemand op zo'n vergadering wordt afgewezen..." Fijn, we hebben de hoofdprijs weer. Dit is zo niet eerlijk. Leven verpest door een onkundige arts en het blijft ons dus achtervolgen......
Ik heb even niets bijgelezen.. doe ik vanavond of morgen... Nu ga ik de aanmeldingsformulieren voor de Vu invullen. Heb België ook al gebeld..
Ik heb even niets bijgelezen.. doe ik vanavond of morgen... Nu ga ik de aanmeldingsformulieren voor de Vu invullen. Heb België ook al gebeld..
maandag 12 maart 2012 om 17:47
Kuuk wat een teleurstelling. Maar dit is niet het enige ziekenhuis hoor, houd moed!
Wat is de reden dat jullie zijn afgewezen? Misschien wel 'prettig' om dat helder te hebben. Zodat je voor een eventueel ander ziekenhuis goed kunt weerleggen (eventueel met artsenverklaringen) waarom jullie dat geen reden vinden voor afwijzing.
Aan de ene kant is het natuurlijk wel goed dat het ziekenhuis streng kijkt naar bepaalde situaties, maar ik kan me voorstellen dat als je behandelend arts zegt dat het 'mag', je er vanuit gaat dat het fertiliteitsteam die beoordeling volgt.
Hopelijk krijgen jullie in een ander ziekenhuis wel groen licht!
Wat is de reden dat jullie zijn afgewezen? Misschien wel 'prettig' om dat helder te hebben. Zodat je voor een eventueel ander ziekenhuis goed kunt weerleggen (eventueel met artsenverklaringen) waarom jullie dat geen reden vinden voor afwijzing.
Aan de ene kant is het natuurlijk wel goed dat het ziekenhuis streng kijkt naar bepaalde situaties, maar ik kan me voorstellen dat als je behandelend arts zegt dat het 'mag', je er vanuit gaat dat het fertiliteitsteam die beoordeling volgt.
Hopelijk krijgen jullie in een ander ziekenhuis wel groen licht!
maandag 12 maart 2012 om 18:14
maandag 12 maart 2012 om 18:53
maandag 12 maart 2012 om 19:15
Oh nee Kuuk, wat een enorme klap in jullie gezicht. Weer een teleurstelling - en wat voor een. En die "het gebeurt bijna nooit" die is hier in huis ook heel bekend, wij krijgen 'm ook altijd te incasseren....
Succes met de opnames morgen.
En ook een voor Pop, wat ontzettend *piep*. Het was je zo gegund!
Mijn schoonzus loopt op alle dagen. Ook zo'n leuke tactische in de categorie "volgend jaar nemen we een kind" die op andermans feestje haar zwangerschap met veel bombarie aankondigt. Op het zoveel jaar trouwen van een oom en tante nr 2, op een etentje ter ere van de verjaardag van oma de echo's over tafel bij nr 1. En dan van ons verwachten dat we enthousiast reageren.
Bij de 2e zwangerschap zag ik 'm aankomen, wij zijn dus niet geweest op het feestje en hebben de grootse aankondiging gemist. Dat had niet gemogen, wij hebben "hun" moment verpest aldus zwager en schoonzus....en schoonmoeder vindt dat eigenlijk ook wel een beetje. Terwijl ik het dus schandalig vindt om de aandacht zo op jezelf te vestigen terwijl iemand zijn 35-jarige huwelijksfeest viert. Nou ja, heb een kraamcadeautje gekocht en man mag het brengen als de spruit geboren is/wordt 1 dezer dagen. Ik ga niet mee op visite.
Succes met de opnames morgen.
En ook een voor Pop, wat ontzettend *piep*. Het was je zo gegund!
Mijn schoonzus loopt op alle dagen. Ook zo'n leuke tactische in de categorie "volgend jaar nemen we een kind" die op andermans feestje haar zwangerschap met veel bombarie aankondigt. Op het zoveel jaar trouwen van een oom en tante nr 2, op een etentje ter ere van de verjaardag van oma de echo's over tafel bij nr 1. En dan van ons verwachten dat we enthousiast reageren.
Bij de 2e zwangerschap zag ik 'm aankomen, wij zijn dus niet geweest op het feestje en hebben de grootse aankondiging gemist. Dat had niet gemogen, wij hebben "hun" moment verpest aldus zwager en schoonzus....en schoonmoeder vindt dat eigenlijk ook wel een beetje. Terwijl ik het dus schandalig vindt om de aandacht zo op jezelf te vestigen terwijl iemand zijn 35-jarige huwelijksfeest viert. Nou ja, heb een kraamcadeautje gekocht en man mag het brengen als de spruit geboren is/wordt 1 dezer dagen. Ik ga niet mee op visite.
maandag 12 maart 2012 om 19:17
Kuuk, waarom willen ze jullie niet helpen? Hopelijk kan je naar het ziekenhuis van Dolfijn, zij is daar altijd zo positief over. voor deze teleurstelling en weer nieuwe onzekerheid. En dan ook nog de opnamen vandaag...
Dolfijn en Pop, ik duim me suf. Heb de hele dag aan jullie gedacht.
Floor, fijn dat je alles er even uit kon gooien.
Eva, bijna weer beginnen dus. Spannend hoor!
Blog en Taartje, het is dus bijna zover voor jullie beiden. Blog, gewoon je gevoel volgen hoor! Is toch prima om je niet te laten strippen als je je nog goed voelt?
Hier is alles goed, geen nieuws eigenlijk. Veel visite, gezellig maar ook druk.
Dolfijn en Pop, ik duim me suf. Heb de hele dag aan jullie gedacht.
Floor, fijn dat je alles er even uit kon gooien.
Eva, bijna weer beginnen dus. Spannend hoor!
Blog en Taartje, het is dus bijna zover voor jullie beiden. Blog, gewoon je gevoel volgen hoor! Is toch prima om je niet te laten strippen als je je nog goed voelt?
Hier is alles goed, geen nieuws eigenlijk. Veel visite, gezellig maar ook druk.
maandag 12 maart 2012 om 19:24
maandag 12 maart 2012 om 19:32
Oh Merel, had nog niet op jou gereageerd! Wat lekker tactisch van je schoonzus. He... Ook confronterend voor jullie, jullie zouden tegelijk uitgerekend zijn, en nu is zij weer zwanger. Heftig hoor. Wel heel fijn om te lezen dat het goed met je gaat. En knap hoor zoveel sporten!! Lekker dat je het ook echt merkt aan je lichaam, geeft vast veel voldoening. Ik vind het leuk dat je af en toe nog eens langskomt hier, ook al kan ik me heel goed voorstellen dat je afstand neemt.
Beng, ook al zon fijne schoonzus. Heerlijk, maar niet heus.
Beng, ook al zon fijne schoonzus. Heerlijk, maar niet heus.
anoniem_101970 wijzigde dit bericht op 12-03-2012 19:40
Reden: Toch een beetje te herkenbaar
Reden: Toch een beetje te herkenbaar
% gewijzigd
maandag 12 maart 2012 om 20:16
Poe, wat een tactloze schoonzussen. Je zou toch denken dat mensen die dichtbij je staan toch echt beter zouden moeten weten en de situatie wat beter zouden aanvoelen. Maar niet dus
Kuuk, ongeloofelijk. Wat een teleurstelling voor je. Goed om te horen dat je het er niet bij laat zitten, maar wat moet jij opboxen tegen het gezondheidszorg systeem zeg. Heb bewondering voor je (terechte!) standvastigheid. Houd moed en je moet maar zo denken: er zijn meer wegen naar Rome. Niet rechtsom? Dan maar links om! Succes met de opnamen morgen. Het staat in mijn agenda hoor! ("kuuk, 18 uur" haha!)
Kuuk, ongeloofelijk. Wat een teleurstelling voor je. Goed om te horen dat je het er niet bij laat zitten, maar wat moet jij opboxen tegen het gezondheidszorg systeem zeg. Heb bewondering voor je (terechte!) standvastigheid. Houd moed en je moet maar zo denken: er zijn meer wegen naar Rome. Niet rechtsom? Dan maar links om! Succes met de opnamen morgen. Het staat in mijn agenda hoor! ("kuuk, 18 uur" haha!)
maandag 12 maart 2012 om 20:31
Ach lieve pop, wat naar voor je het is gewoon stom stom stom
Dolfijn, ik blijf gewoon duimen en denk aan je
Ikke, succes morgen met testen. Je klinkt nog heel rustig
Maris, gefeliciteerd met de mooie eitjes en de aanstaande punctie, toi toi toi.
Kuuk, ach lieverd, het is ook soms zo oneerlijk. Stom ziekenhuis. Nogmaals respect voor je strijdvaardigheid
Floortje, fijn dat jij je beter voelt.
Dolfijn, ik blijf gewoon duimen en denk aan je
Ikke, succes morgen met testen. Je klinkt nog heel rustig
Maris, gefeliciteerd met de mooie eitjes en de aanstaande punctie, toi toi toi.
Kuuk, ach lieverd, het is ook soms zo oneerlijk. Stom ziekenhuis. Nogmaals respect voor je strijdvaardigheid
Floortje, fijn dat jij je beter voelt.
maandag 12 maart 2012 om 20:46
Op de bank met thee en chocolade-paaseitjes.. Popman en ik hebben goed gepraat, maar kunnen onze echte emoties nog niet echt kwijt. Zolang het nog geen rood bloed is, hoopt Popman nog op een tussentijdse bloeding of zoiets.. Ik zeg.. hopen op een wonder. Niet realistisch. Maar we hebben ook al weer kunnen lachen samen, en hebben onze eigen grapjes en grollen, onze manier om 't te verwerken.
Popman heeft eerlijk toegegeven dat het voor hem niet meer hoeft. Hij zou goed kunnen leven zonder kinderen, genieten van de vrijheid. Maar hij weet ook dat ik nog lang zover niet ben, en wil wel mee in het verdere traject. Diep vanbinnen wil hij het ook, maar wil zich ook beschermen, zegt hij, tegen nog meer tegenslag. En wil mij beschermen, maar dat lukt niet.
Moeilijk, moeilijk.
Maar dan lees ik het berichtje van Kuuk.. rillingen over m'n lijf. Ik ben er stil van. Kuuk.. heel veel !!
En een tip om ook eens bij 'mijn' ziekenhuis te informeren: www. ivf. nl maar dan zonder spaties. Hebben de transvaginale echo ooit als eerste geintroduceerd bij de eicelpunctie, en zijn als eerste gestart bij inwendige follikelmetingen. Beiden technieken zijn nu landelijk niet meer weg te denken.
Klein team, 3 ivf-artse, die wel van een uitdaging houden, maar ook realistisch zijn. Ze geven geen valse hoop.
Ikke, jij ook aan de chocolade als troost? Balen!!
Over de schoonzussen.. Ik kan ook een hoofdstuk aan 't boek toevoegen. Wat zijn schoonzussen soms tactloos! Wat is dat toch met vrouwen onderling? Mijn ene schoonzus vertelde heel leuk dat zij zwanger werd door er niet zoveel mee bezig te zijn, zij had bijv. een nieuw paard gekocht en werd daarna zwanger.. dus. Goede tip... ik houd helemaal niet van paarden
M'n andere schoonzus zwijgt het hele onderwerp gewoon dood. Net of het er niet is. Maar wel klagen klagen over haar zwangerschap, moeilijke bevalling, etc. Nooit vragen hoe het met mij gaat. En nog veel meer, maar wil dat liever niet schrijven uit angst herkend te worden.
Merel, Beng, Eva.. grouphug om alle nare schoonzusverhalen van ons af te schudden!!
Dolfijn, ik hoop zo dat jij nu goed nieuws hebt!!
Popman heeft eerlijk toegegeven dat het voor hem niet meer hoeft. Hij zou goed kunnen leven zonder kinderen, genieten van de vrijheid. Maar hij weet ook dat ik nog lang zover niet ben, en wil wel mee in het verdere traject. Diep vanbinnen wil hij het ook, maar wil zich ook beschermen, zegt hij, tegen nog meer tegenslag. En wil mij beschermen, maar dat lukt niet.
Moeilijk, moeilijk.
Maar dan lees ik het berichtje van Kuuk.. rillingen over m'n lijf. Ik ben er stil van. Kuuk.. heel veel !!
En een tip om ook eens bij 'mijn' ziekenhuis te informeren: www. ivf. nl maar dan zonder spaties. Hebben de transvaginale echo ooit als eerste geintroduceerd bij de eicelpunctie, en zijn als eerste gestart bij inwendige follikelmetingen. Beiden technieken zijn nu landelijk niet meer weg te denken.
Klein team, 3 ivf-artse, die wel van een uitdaging houden, maar ook realistisch zijn. Ze geven geen valse hoop.
Ikke, jij ook aan de chocolade als troost? Balen!!
Over de schoonzussen.. Ik kan ook een hoofdstuk aan 't boek toevoegen. Wat zijn schoonzussen soms tactloos! Wat is dat toch met vrouwen onderling? Mijn ene schoonzus vertelde heel leuk dat zij zwanger werd door er niet zoveel mee bezig te zijn, zij had bijv. een nieuw paard gekocht en werd daarna zwanger.. dus. Goede tip... ik houd helemaal niet van paarden
M'n andere schoonzus zwijgt het hele onderwerp gewoon dood. Net of het er niet is. Maar wel klagen klagen over haar zwangerschap, moeilijke bevalling, etc. Nooit vragen hoe het met mij gaat. En nog veel meer, maar wil dat liever niet schrijven uit angst herkend te worden.
Merel, Beng, Eva.. grouphug om alle nare schoonzusverhalen van ons af te schudden!!
Dolfijn, ik hoop zo dat jij nu goed nieuws hebt!!
maandag 12 maart 2012 om 21:06
Hier ook een dikke grouphug voor iedereen....
Jeej wat voel ik me leeg.. Maar! Heb een privé-fertiliteitsarts uit Antwerpen gesproken, telefonisch. Wow, wat een fijn mens! Ze belooft helemaal nog niets, stuurde ons zelfs terug voor een consult in het zh wat ons afwees... (hoog-risico-gyn, die meestal doorstuurt naar haar, maar dus eerst een eerste indruk geeft zonder dat je naar belgie hoeft te rijden!)
Vanavond meteen gemaild. Als ze ons wil zien, moet ik toch weer naar het zh waar ik absoluut geen vertrouwen in heb.
En de papieren voor de VU ingevuld met kuukvriend. En ook hier is gejankt én gelachen... Riep hij een aantal maanden geleden dat België wel een pokke-end rijden is.. vanavond zei hij "daar is ook wel weer een mouw aan te passen". Ook al moeten we daar een groot deel zelf betalen. Zij snapt in ieder geval dat ik bereid ben de risico's te nemen. Zij snapt dat ik in me 'reserve-tijd' zit. Wel wil ze, dat áls het zover komt dat ik dan in een universitair ziekenhuis onder controle kom en beval. Dat wordt dus niet U. Dat wordt dan A. of R. Beiden niet naast de deur, maar goed, ik hoef daar natuurlijk niet zo lang te blijven als 2 jaar terug (10 weken).
De Belgische arts: "Ga eerst maar naar deze arts. Zij doet hoog-risico-zwangerschappen en zal je daarna hoogstwaarschijnlijk naar mij doorverwijzen. Ook al heeft zij vanmorgen op dezelfde vergadering gezeten, dan nog kent ze je verhaal niet, ze moet je zíen want je bent waarschijnlijk in levende lijve zó anders als wat men van het papier leest...."
Het 'vastbijten' in iets nieuws houdt me op de been, en dat is de komende dagen wel nodig.....
Vanmiddag heb ik het 'script' gelezen voor de komende draaidagen. Het is heftig, maar wel heel mooi! Woensdag gaan we zelfs naar mijn prothese-maker en laat ik dus ook mijn benen zien......
(owww ja... het is niet ned. 1 maar ned. 2!!!)
Jeej wat voel ik me leeg.. Maar! Heb een privé-fertiliteitsarts uit Antwerpen gesproken, telefonisch. Wow, wat een fijn mens! Ze belooft helemaal nog niets, stuurde ons zelfs terug voor een consult in het zh wat ons afwees... (hoog-risico-gyn, die meestal doorstuurt naar haar, maar dus eerst een eerste indruk geeft zonder dat je naar belgie hoeft te rijden!)
Vanavond meteen gemaild. Als ze ons wil zien, moet ik toch weer naar het zh waar ik absoluut geen vertrouwen in heb.
En de papieren voor de VU ingevuld met kuukvriend. En ook hier is gejankt én gelachen... Riep hij een aantal maanden geleden dat België wel een pokke-end rijden is.. vanavond zei hij "daar is ook wel weer een mouw aan te passen". Ook al moeten we daar een groot deel zelf betalen. Zij snapt in ieder geval dat ik bereid ben de risico's te nemen. Zij snapt dat ik in me 'reserve-tijd' zit. Wel wil ze, dat áls het zover komt dat ik dan in een universitair ziekenhuis onder controle kom en beval. Dat wordt dus niet U. Dat wordt dan A. of R. Beiden niet naast de deur, maar goed, ik hoef daar natuurlijk niet zo lang te blijven als 2 jaar terug (10 weken).
De Belgische arts: "Ga eerst maar naar deze arts. Zij doet hoog-risico-zwangerschappen en zal je daarna hoogstwaarschijnlijk naar mij doorverwijzen. Ook al heeft zij vanmorgen op dezelfde vergadering gezeten, dan nog kent ze je verhaal niet, ze moet je zíen want je bent waarschijnlijk in levende lijve zó anders als wat men van het papier leest...."
Het 'vastbijten' in iets nieuws houdt me op de been, en dat is de komende dagen wel nodig.....
Vanmiddag heb ik het 'script' gelezen voor de komende draaidagen. Het is heftig, maar wel heel mooi! Woensdag gaan we zelfs naar mijn prothese-maker en laat ik dus ook mijn benen zien......
(owww ja... het is niet ned. 1 maar ned. 2!!!)
maandag 12 maart 2012 om 21:26
kuuk, wat een naar nieuws maar wat zet je er weer dapper overheen. stoer wijf ben je!
geldt ook voor jou pop! al vol positiviteit en de nieuwe poging in gedachten. wat je over je vriend beschrijft heeft die van mij ook. wil mij beschermen in dit proces terwijl ik alle mogelijkheden aangrijp. vriend zou goed kunnen leven zonder kinderen. maar zolang ik door wil, gaat hij mee hoor.
floor, ik maak me wel n beetje zorgen om je.. heb je wat aan je therapeut? was je voor de zwangerschap/bevalling ook al bekend met therapie? fijn dat je dit wkd even goed gehuild en gepraat hebt.
kaetje, hoe ist? al aan het voorbereiden op school? druk met de jongens? na al het trieste nieuws hier moest ik echt even aan je denken. je bent toch echt het grote voorbeeld hier met je Kaedootje! wat n wonder!!
vanavond flink gesport! uitgeleefd op de buikspieroefening. Als die t toch niet goed doet moet ie er wel goed uit zien, haha!
geldt ook voor jou pop! al vol positiviteit en de nieuwe poging in gedachten. wat je over je vriend beschrijft heeft die van mij ook. wil mij beschermen in dit proces terwijl ik alle mogelijkheden aangrijp. vriend zou goed kunnen leven zonder kinderen. maar zolang ik door wil, gaat hij mee hoor.
floor, ik maak me wel n beetje zorgen om je.. heb je wat aan je therapeut? was je voor de zwangerschap/bevalling ook al bekend met therapie? fijn dat je dit wkd even goed gehuild en gepraat hebt.
kaetje, hoe ist? al aan het voorbereiden op school? druk met de jongens? na al het trieste nieuws hier moest ik echt even aan je denken. je bent toch echt het grote voorbeeld hier met je Kaedootje! wat n wonder!!
vanavond flink gesport! uitgeleefd op de buikspieroefening. Als die t toch niet goed doet moet ie er wel goed uit zien, haha!
