Zwanger
alle pijlers
De prikbitches
maandag 5 november 2012 om 08:45
maandag 5 november 2012 om 09:17
Alles op dit forum is pijnlijk.. Als ik hoor over 2 embryo's terugplaatsen dan vind ik dat zelf ook pijnlijk... gewoon, omdat wij dat nooit zullen mogen. En daarmee de kansen voor ons sowieso lager liggen.. Het cryo-onderwerp is ook pijnlijk. Het lijkt een extra zekerheid voor de toekomst, terwijl het helemaal niets zegt..
Het is ook pijnlijk dat er voor velen een langer traject beschikbaar is. Sommigen beginnen met iui. Als dat niet helpt is er altijd nog ivf en daarna icsi... Het is natuurlijk niet te hopen dat je zó lang het hele traject door moet. Maar wij vonden het zelf best wel confronterend dat er voor ons maximaal 3 vergoede pogingen zijn. Je begint al bij het eindstation zeg maar....
Kidon en 1001nacht, succes met wachten!
Het is ook pijnlijk dat er voor velen een langer traject beschikbaar is. Sommigen beginnen met iui. Als dat niet helpt is er altijd nog ivf en daarna icsi... Het is natuurlijk niet te hopen dat je zó lang het hele traject door moet. Maar wij vonden het zelf best wel confronterend dat er voor ons maximaal 3 vergoede pogingen zijn. Je begint al bij het eindstation zeg maar....
Kidon en 1001nacht, succes met wachten!
maandag 5 november 2012 om 10:18
Sawasdee, balen van die hoofdpijn. Vandaag bel je hè? Ben benieuwd wanneer je dan straks je eerste meting hebt.
1001nacht, ook voor jou duim ik!
Kidon, aftellen nu. Ik zou ook zelf testen en niet de bloedtest kunnen afwachten. Veel te spannend!
Lauraine, welkom! Hier geen ervaring mee dus. Maar sterkte met het traject.
Laten we er alsjeblieft voor uitkijken dat we hier de verschillende situaties gaan vergelijken en beoordelen. Dan voel ik de volgende pijnlijke (en zinloze) discussie aankomen en dat zou zonde zijn wat mij betreft. Uiteindelijk zitten we allemaal in hetzelfde schuitje: namelijk de MMM. En dat is kl
1001nacht, ook voor jou duim ik!
Kidon, aftellen nu. Ik zou ook zelf testen en niet de bloedtest kunnen afwachten. Veel te spannend!
Lauraine, welkom! Hier geen ervaring mee dus. Maar sterkte met het traject.
Laten we er alsjeblieft voor uitkijken dat we hier de verschillende situaties gaan vergelijken en beoordelen. Dan voel ik de volgende pijnlijke (en zinloze) discussie aankomen en dat zou zonde zijn wat mij betreft. Uiteindelijk zitten we allemaal in hetzelfde schuitje: namelijk de MMM. En dat is kl
maandag 5 november 2012 om 10:47
maandag 5 november 2012 om 13:14
*breekt weer eens in*
Eens met Kuuk inderdaad, het is allemaal pijnlijk, daarom schrijven we het hier van ons af. Ik heb nooit cryo's gehad maar misschien komt dat ooit nog wel en dan is het fijn dat hier al advies en info van anderen staat! Ik filter wat ik kan gebruiken en sommige dingen laat ik voor wat het is.
Kidon en 1001nacht, ik duim ook mee!
*Breekt weer uit*
Eens met Kuuk inderdaad, het is allemaal pijnlijk, daarom schrijven we het hier van ons af. Ik heb nooit cryo's gehad maar misschien komt dat ooit nog wel en dan is het fijn dat hier al advies en info van anderen staat! Ik filter wat ik kan gebruiken en sommige dingen laat ik voor wat het is.
Kidon en 1001nacht, ik duim ook mee!
*Breekt weer uit*
maandag 5 november 2012 om 15:42
Ik snap wel wat je bedoelt KK. Een cryo is inderdaad een luxe. Laat staan meerdere cryo's. En dat het een luxe is mag ook gezegd worden. Maar het is wel zo dat er mensen zijn die in een luxepositie zitten en die andere overwegingen maken dan mensen die (jammergenoeg) niet in die situatie zitten.
Leed is niet te vergelijken dus laten we dat ook niet doen. Ik denk dat KK wel gelijk heeft en dat er meningen genoeg gegeven zijn ten aanzien van vers-cryo terugplaatsing en dat die ook nog eens allemaal hetzelfde zijn. Als iemand zegt het pijnlijk te vinden dan lijkt me dat genoeg om daar respect voor te hebben en er (voor nu in elk geval) over op te houden.
Als ik het voor het zeggen had zwaaide ik met een toverstafje en kregen jullie allemaal een kadootje. Kon dat maar.....
Leed is niet te vergelijken dus laten we dat ook niet doen. Ik denk dat KK wel gelijk heeft en dat er meningen genoeg gegeven zijn ten aanzien van vers-cryo terugplaatsing en dat die ook nog eens allemaal hetzelfde zijn. Als iemand zegt het pijnlijk te vinden dan lijkt me dat genoeg om daar respect voor te hebben en er (voor nu in elk geval) over op te houden.
Als ik het voor het zeggen had zwaaide ik met een toverstafje en kregen jullie allemaal een kadootje. Kon dat maar.....
maandag 5 november 2012 om 18:13
quote:knappekloon schreef op 04 november 2012 @ 22:03:
Zullen we nu ophouden met het hele verhaal over de Cryos of verse terugplaatsingen?
Ja het is goed dat het even wordt besproken, en blijkbaar is iedereen hier van mening dat ze nooit een vers embryo laten schieten.
Klaar toch.
Zullen we nu ook allemaal beseffen dat een cryo een wonder is en dat ontzettend veel stellen dit wonder niet eens hebben, dus dat dit hele onderwerp vooral pijnlijk is.
Ik vind dit een scherpe reactie, is dat zo bedoeld knappekloon?
Laat ik er dit over zeggen: als we in dit topic al niet meer mogen schrijven over wonderen, waar dan wel?
Zullen we nu ophouden met het hele verhaal over de Cryos of verse terugplaatsingen?
Ja het is goed dat het even wordt besproken, en blijkbaar is iedereen hier van mening dat ze nooit een vers embryo laten schieten.
Klaar toch.
Zullen we nu ook allemaal beseffen dat een cryo een wonder is en dat ontzettend veel stellen dit wonder niet eens hebben, dus dat dit hele onderwerp vooral pijnlijk is.
Ik vind dit een scherpe reactie, is dat zo bedoeld knappekloon?
Laat ik er dit over zeggen: als we in dit topic al niet meer mogen schrijven over wonderen, waar dan wel?
maandag 5 november 2012 om 19:32
Lieve meiden,
Ik lees hier ook altijd mee, maar breek nu even in met een vraag. Heb een vraag voor de meiden die ook een laparoscopische operatie hebben ondergaan, waarbij er niet alleen gekeken is, maar ook 'ingegrepen is'. Wanneer zijn jullie weer gaan werken? Ik heb vorige week een laparoscopische operatie ondergaan waarbij een van mijn eileiders +cyste die daar zat is verwijderd. Er is mij bij het ontslag niks verteld over werkhervatting. Heb vandaag naar de afdeling gebeld om het na te vragen. De verpleegkundige zei pas na de eerste poli afspraak over 6 weken! Ik kan me dat niet voorstellen. Dus heb ik naar de poli gebeld en daar zij de medewerker die ik aan de telefoon had, dat ik weer mocht gaan werken wanneer ik me daartoe instaat voelde. Groot verschil en erg verwarrend.
Ik lees hier ook altijd mee, maar breek nu even in met een vraag. Heb een vraag voor de meiden die ook een laparoscopische operatie hebben ondergaan, waarbij er niet alleen gekeken is, maar ook 'ingegrepen is'. Wanneer zijn jullie weer gaan werken? Ik heb vorige week een laparoscopische operatie ondergaan waarbij een van mijn eileiders +cyste die daar zat is verwijderd. Er is mij bij het ontslag niks verteld over werkhervatting. Heb vandaag naar de afdeling gebeld om het na te vragen. De verpleegkundige zei pas na de eerste poli afspraak over 6 weken! Ik kan me dat niet voorstellen. Dus heb ik naar de poli gebeld en daar zij de medewerker die ik aan de telefoon had, dat ik weer mocht gaan werken wanneer ik me daartoe instaat voelde. Groot verschil en erg verwarrend.
maandag 5 november 2012 om 19:35
@m1982, bij mij is een eileider laparoscopisch verwijderd vanwege een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik ben een week thuis geweest. Daarna was is ik lichamelijk opgeknapt en wilde ik weer aan het werk. Geestelijk gaf me dat nl afleiding. Persoonlijk vond ik het niet zo'n grote ingreep, had wat last van de narcose.
maandag 5 november 2012 om 19:50
M1982 ik meen me te herinneren dat ik best veel pijn heb gehad en dat ik zeker 2 weken paracetamol heb geslikt (endo was flink weggehaald) Ik weet het niet meer precies, is al te lang geleden, maar ik denk dat ik na 3 weken weer aan het werk ben gegaan. Toen was ik redelijk pijnvrij en voelde ik me weer goed genoeg om te werken. Ik denk dat het heel erg verschillend is per persoon, pijn, maar ook welk werk je doet. Heel veel beterschap en ik hoop dat je wens snel in vervulling zal gaan
maandag 5 november 2012 om 19:52
Hallo meiden,
Het spijt mij dat ik zomaar even inval in jullie topic, zeker gezien het feit dat ik zwanger ben en daarom misschien niet echt welkom ben hier. Ik zit alleen al dagen met iets in mijn hoofd waar ik niet uitkom.
Mijn beste vriendin is al heel lang bezig om zwanger te worden. Het is al jaren een gevecht, ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Ze blijven hoop houden maar het is absoluut niet makkelijk.
Ik was zelf helemaal niet bezig met zwanger worden. Ik heb wel een vaste relatie, maar wij waren er nog niet echt aan toe. Ik had ook voor mezelf besloten het haar te vertellen als we er wel aan toe waren, om haar een beetje voor te bereiden. Maar nu ben ik heel onverwachts zwanger en zijn mijn vriend en ik best in shock, en daarom ook niet direct heel blij (en ik snap heel goed dat dit voor anderen onbegrijpelijk kan zijn).
Nou wilde ik het haar eigenlijk persoonlijk vertellen op het moment dat ik er zelf uit ben en weet wat ik wil. Alleen ga ik zaterdag met haar op vakantie en vind ik dat ik het (ruim) van te voren moet zeggen. Misschien vindt zij het veel te moeilijk om dan een week met mij opgescheept te zitten?
Ik zit al drie dagen voor me uit te staren en bang te zijn om het te vertellen. Ik durf het niet. Durf haar nummer niet te bellen en al helemaal niet bij haar langs te gaan. Ze kan nogal blokkeren als iets haar kwetst en daar kan ik heel slecht mee omgaan. Ik ben gewoon echt misselijkmakend zenuwachtig. Wat kan ik het beste doen? Het is zeker te laf om haar een e-mail te sturen waarin ik alles uitleg en waarmee zij de tijd heeft om het te verwerken en te reageren wanneer zij daar aan toe is. Of maak ik het nu te zwaar?
Nogmaals sorry dat ik met zo'n vraag op jullie topic binnenstorm maar ik weet echt niet wat ik moet doen en hoop dat jullie me hiermee kunnen helpen.
Alvast bedankt.
Savon
Het spijt mij dat ik zomaar even inval in jullie topic, zeker gezien het feit dat ik zwanger ben en daarom misschien niet echt welkom ben hier. Ik zit alleen al dagen met iets in mijn hoofd waar ik niet uitkom.
Mijn beste vriendin is al heel lang bezig om zwanger te worden. Het is al jaren een gevecht, ziekenhuis in, ziekenhuis uit. Ze blijven hoop houden maar het is absoluut niet makkelijk.
Ik was zelf helemaal niet bezig met zwanger worden. Ik heb wel een vaste relatie, maar wij waren er nog niet echt aan toe. Ik had ook voor mezelf besloten het haar te vertellen als we er wel aan toe waren, om haar een beetje voor te bereiden. Maar nu ben ik heel onverwachts zwanger en zijn mijn vriend en ik best in shock, en daarom ook niet direct heel blij (en ik snap heel goed dat dit voor anderen onbegrijpelijk kan zijn).
Nou wilde ik het haar eigenlijk persoonlijk vertellen op het moment dat ik er zelf uit ben en weet wat ik wil. Alleen ga ik zaterdag met haar op vakantie en vind ik dat ik het (ruim) van te voren moet zeggen. Misschien vindt zij het veel te moeilijk om dan een week met mij opgescheept te zitten?
Ik zit al drie dagen voor me uit te staren en bang te zijn om het te vertellen. Ik durf het niet. Durf haar nummer niet te bellen en al helemaal niet bij haar langs te gaan. Ze kan nogal blokkeren als iets haar kwetst en daar kan ik heel slecht mee omgaan. Ik ben gewoon echt misselijkmakend zenuwachtig. Wat kan ik het beste doen? Het is zeker te laf om haar een e-mail te sturen waarin ik alles uitleg en waarmee zij de tijd heeft om het te verwerken en te reageren wanneer zij daar aan toe is. Of maak ik het nu te zwaar?
Nogmaals sorry dat ik met zo'n vraag op jullie topic binnenstorm maar ik weet echt niet wat ik moet doen en hoop dat jullie me hiermee kunnen helpen.
Alvast bedankt.
Savon
maandag 5 november 2012 om 20:08
Savon, ik zou zo snel mogelijk vertellen dat je zwanger bent maar niet vertellen dat je twijfels hebt en er (als dat kan) geen nadruk op leggen dat het een "ongelukje" is. Live vertellen, via sms of via mail weet ik niet. Ik denk dat het voor iedereen anders is. Ik had er zelf nooit zo'n moeite mee maar ik weet dat er ook vrouwen zijn die het liever niet live horen zodat ze eerst hun echte reactie kunnen laten gaan.
maandag 5 november 2012 om 20:13
Savon, even heel hard: nu de telefoon pakken. Niet aarzelen en gewoon doen. Geen dingen zeggen als "het was een ongelukje" of "ik weet niet wat ik moet doen" Gewoon: "ik moet je wat vertellen, ik ben zwanger en ik snap dat het voor jou moeilijk is om te horen."
Klaar, niet meer gaan vertellen door de zenuwen of je ongemakkelijkheid. Dat doet alleen maar pijn. Als je zaterdag al met haar op vakantie gaat dan echt nu bellen!
Klaar, niet meer gaan vertellen door de zenuwen of je ongemakkelijkheid. Dat doet alleen maar pijn. Als je zaterdag al met haar op vakantie gaat dan echt nu bellen!
maandag 5 november 2012 om 20:22
Hoi Dolfijntje, ja het gaat goed hier! Meisje groeit als kool en heeft van het weekend haar eerste stapjes gezet, krijgt nog steeds borstvoeding is een gezellig kletskous die het liefst de hele dag aan mama vast geplakt zit!
Met mij gaat het ook weer goed, ik zit lekker in mijn vel, werk weer en durf langzaam te dromen over een broertje of zusje (sorry dat is ook pijnlijk begrijp ik)..
Ik ben eigenlijk nooit op hyves, wel op facebook maar dat heb jij volgens mij niet? Hoe is het met jou?
Met mij gaat het ook weer goed, ik zit lekker in mijn vel, werk weer en durf langzaam te dromen over een broertje of zusje (sorry dat is ook pijnlijk begrijp ik)..
Ik ben eigenlijk nooit op hyves, wel op facebook maar dat heb jij volgens mij niet? Hoe is het met jou?
maandag 5 november 2012 om 20:27
Bedankt voor jullie reacties. En zoals ik zei, ik snap dat dit heel pijnlijk is en dat het misschien niet zo handig is van mij om dit in jullie topic te vragen.
Ik heb net gebeld, alleen nam ze helaas niet op. Maar heb nu wel de beslissing genomen het toch maar z.s.m. te vertellen, hoe moeilijk ook.
Ik heb net gebeld, alleen nam ze helaas niet op. Maar heb nu wel de beslissing genomen het toch maar z.s.m. te vertellen, hoe moeilijk ook.
maandag 5 november 2012 om 20:29
Peggy
Floortje, dat meen je niet dat je meisje al haar eertste stapjes heeft gezet! Wat gaat de tijd snel zeg. En heerlijk dat je lekker in je vel zit, goed om te horen!
Ik heb inderdaad geen Facebook, vind het te confronteerd als het klopt wat ik ervan hoor: veel babyfotos van anderen, echo's, etc. Dat doe ik mezelf liever niet aan. Dus even zelfbescherming
Maar hier gaat het redelijk. Ben nu in behandeling in Düsseldorf en nu maar hopen dat ze daar de oplossing voor ons hebben.
Floortje, dat meen je niet dat je meisje al haar eertste stapjes heeft gezet! Wat gaat de tijd snel zeg. En heerlijk dat je lekker in je vel zit, goed om te horen!
Ik heb inderdaad geen Facebook, vind het te confronteerd als het klopt wat ik ervan hoor: veel babyfotos van anderen, echo's, etc. Dat doe ik mezelf liever niet aan. Dus even zelfbescherming
Maar hier gaat het redelijk. Ben nu in behandeling in Düsseldorf en nu maar hopen dat ze daar de oplossing voor ons hebben.
maandag 5 november 2012 om 20:31
Dolfijntje, ja dat kan ik me dan voorstellen qua confrontatie.. Ik plaats ook best veel foto´s eerlijk gezegd. Maar dat is ook voor alle familie en vrienden die zo ver weg zitten.
Meisje is bizar snel hoor, geen goed voorbeeld geloof ik..
Oh ik ga zo voor je duimen dat Dusseldorf de oplossing heeft!
Meisje is bizar snel hoor, geen goed voorbeeld geloof ik..
Oh ik ga zo voor je duimen dat Dusseldorf de oplossing heeft!
