De prikbitches

quote:Pop77 schreef op 13 november 2012 @ 21:30:

En nu een ego-update:

24 weken zwanger, en het gaat zo goed. Ik voel me goed, voel me erg bevoorrecht en gelukkig!

Kindjes groeien goed, en ik ook Wat fijn om te lezen, geniet ervan!

Thee, ik kan me herinneren dat er hier wel meiden zijn geweest die het ook koud hadden. Lekker warm aankleden en kruikje mee naar bed? Bij mij gingen de meeste klachten over toen de fsh erbij kwam. Heftig hoor, het pgd traject. Ik hoop op veel gezonde embryo's voor jullie. Zal de komende tijd jullie topic in de gaten houden, ben benieuwd. Veel succes!



Muisz! Wat leuk om je even te lezen en fijn dat het goed gaat!



Sawasdee succes morgen, zet m op!

@ kuuk: dank voor je reactie! Maandag heb ik weer een echo van mijn buik en daarop volgend de start met puregon. Daar geef wil weer aan dat ik het zo koud heb. Ik heb nu thuis bij 20graden een wollen trui en een dikke sjaal om

Komt vast goed

@ eva: dankje! Wij hopen ook op gezonde embryo's! Lief van je

Thee_graag, ik herken je klachten niet. Bij mij leek het juist wel het tehenovergestelde. Normaal gesproken ben ik echt een koukleum, maar nu had ik het vooral warm. Misschien dat andere prikbitches zich hierin herkennen?



Dotje, gefeliciteerd met de mooie echo en wat fijn dat alles goed gaat!



Jemie, voor jou komt volgende week ook weer iets meer duidelijkheid in zicht. Fijn.



Muisz, wat heerlijk om te lezen dat het zo goed gaat. Ik heb wel interesse in het boek Open Zenuw, maar wellicht iemand anders ook?



Cc, je berichtje ontroerde me. Oh, wat zou ik me die dankbaarheid goed kunnen voorstellen. Ik heb al menig traantje gelaten bij de fantasie over zwanger zijn. Oh, wat zou ik dan gelukkig zijn!



1001nacht, hoe gaat het? Nog niet in de verleiding gekomen? Knap hoor!



Edc, hopelijk heb je vanmorgen bericht gekregen dat vandaag de tp is! En oh, wat hoop ik dat het gezellig druk wordt op het bankje!!



Gister idd de pregnyl gespoten. Oef, wat was ik zenuwachtig! Gelukkig is alles goed gegaan. Moest wel even huilen toen die erin zat. Blijkbaar toch de spanning die er uit moest. Heb alleen last van een zere plek op mijn buik. Er is niets te zien maar het voelt beurs aan. Herkenbaar? Morgen om deze tijd is de punctie achter de rug!

@sawasdee, ik heb een blauwe plek van de gregnyl van gisteravond! Ik heb trouwens allemaal harde plekjes onder mijn huid van het prikken.... Met de deca en de gonal ging het zo ontzettend goed, alleen af en toe wat blauwe plekken. Maar nu met de bloedverdunners de laatste weken heb ik dus allemaal harde 'schijfjes' onder mijn huid.

Die naalden zijn trouwens hetzelfde als van de deca.. net zo 'bot'. De pregnylnaald gisteravond vond ik stukken fijner. Kunnen die naalden niet op alle spuiten???



Iemand ervaring met die harde plekjes??



Succes morgen sawasdee!! En daarna lekker laten verwennen door je man!

Hee.. we zitten misschien wel samen op het wachtbankje! Die wordt gezellig vol dan want edc en maantje zitten er dan al!

Goedemiddag!



ik heb al eerder kort om het hoekje gekeken, en ook de afgelopen weken heb ik regelmatig hier gelezen. Met name om het verhaal van Sawasdee te volgen, aangezien onze verhalen enigszins vergelijkbaar en zijn en toen ook nog gelijk opliepen.



Ik ben januari 2011 gestopt met de pil, januari 2012 naar de huisarts, en al snel bleek er een probleem te zijn met het zaad van mijn man. Daarom een TESE operatie in september, waarin 2 rietjes zijn ‘gevonden’. In oktober begonnen met de eerste Icsi poging, maar helaas gisteren na het advies van het ziekenhuis besloten de poging af te breken.



Ik deed mee met een onderzoek naar de dosering GonalF. Er waren daarbij 2 testgroepen. Bij beide groepen werd er op dag 1 van GonalF een beginmeting gedaan. Bij de ene groep wordt vervolgens de dosering bepaald aan de hand van die meting, bij de andere groep wordt de standaard dosis voorgeschreven. Ik viel helaas in de tweede groep, en kreeg 150 eenheden, de standaard. Ik heb gisteren begrepen dat als ik niet met het onderzoek had meegedaan, ik basis van mijn AMH ( 1,1) en mijn leeftijd (33), anders 300 eenheden zou hebben gekregen.



Zondag viel de telling op dag 9 wat tegen (ik geloof 5 kleintjes aan de ene kant, 4 aan de andere kant), maar gisteren, dag 11, was de telling nog slechter. Slechts 1 echte goede, en 2 die nog redelijk aan het groeien waren, en 2 die misschien nog zouden doorgroeien. Dus max 5, maar zeer waarschijnlijk maar 2 of 3.



Aangezien het doel van het onderzoek er ook op is gericht dat de kwaliteit belangrijker is dan de kwantiteit, maakte ik me zondag nog niet echt zorgen. Gisteren was de telling wel een teleurstelling, maar werd er tijdens de echo wel gesproken over óf een extra echo, of een punctie op vrijdag. Wel zou het nog worden overlegd met de supervisor. ’s Middags werd ik teruggebeld, en werden we geadviseerd deze poging te staken. Een grote teleurstelling, maar wel begrijpelijk. Nu mijn man dus niet veel zaad heeft, moeten we natuurlijk wel zuinig zijn op het zaad dat is ingevroren! Ik sta dus echt achter deze keuze, maar een baalgevoel overheerst.



Dus nu – stoppen met prikken, een maandje niets, dan weer de pil, en dan begin 2013 opnieuw aan de prik! Ik ben uit het onderzoek gestapt, en begin dus volgende keer met 300 eenheden.



Sawasdee, ontzettend veel succes met de punctie, ik weet niet of het bij jou ook zo spannend is wat er is ingevroren, maar veel succes, het leek mij een ontzettende spannende dag, om van 2 kanten uitslagen te krijgen. En dan hopelijk gevolgd door een terugplaatsing die blijft plakken!



Alle anderen – het is ontzettend fijn om hier af en toe vergelijkbare verhalen te lezen. Soms maakt het me onzeker, omdat ik bijvoorbeeld lees dat andere vrouwen dan met 150 eenheden dan wel overstimulatie krijgen (niet dat dat fijn is hoor!! dat snap ik goed! maar dat er dus wel lichamen zijn die wel op deze dosis reageren). Of ik las dat Kuuk bijvoorbeeld 225 spoot, en ik zoveel minder kreeg. Maar meer nog dan de onzekerheid, is het vooral heel erg fijn om ervaringen te lezen. En nu dan ook te delen – wellicht dat iemand weer wat aan mijn verhaal heeft. Ik worstel nog een beetje met het wel/niet ermee bezig zijn, vandaar dat ik me nog niet helemaal in dit topic meng. Dat heb ik trouwens met het hele vivaforum  maar wellicht in 2013 –en in de tussentijd duim ik voor jullie allemaal, wens ik jullie succesverhalen toe, en lees ik om een hoekje mee!

Dotje, fijn om van je te horen. Een 3 begrafenissen in 2 weken, heftig hoor. Alvast een hele fijne vakantie gewenst. Geniet ervan! Kan me niet meer herinneren wanneer wij voor het laatst zijn geweest en het zit er voorlopig ook niet in...



Jemie, spannende tijden voor jou zo in afwachting op de uitslag. Sterkte!



Edc, al bericht gehad? Dat je gisteren alweer bent gaan werken. Pas goed op jezelf hoor!



Sawasdee, nog maar 1 nachtje...



Maantje, hup op het bankje zodat wij weer heel hard kunnen duimen!



Muisz, wat heerlijk dat het zo goed gaat. Het is je van harte gegund. Hier dus nog niet echt doorslapen. Ben nu al blij als ik het hier weet te rekken van 00.00/01.00 tot een uur of 5.30/6.00.

Verwacht de bv volgende maand af te bouwen (zie kolven met mijn werk en reistijd echt niet zitten) en met flesvoeding meer ritme te creëren.



Kidon, bedankt voor je lieve reactie.



In de Flair van deze week trouwens een positief verhaal van vrouw die niet meer had verwacht zwanger te raken. Ook iets met verouderde eierstokken. Door in zichzelf te geloven toch zwanger geraakt. Wonderlijk verhaal vond ik het. Niet gek dat mensen zeggen dat je er niet zo mee bezig moet zijn als ze ook dit soort verhalen lezen...

Klaveraas welkom.

Niet onzeker worden. Het zegt niks en ook al reageer je de ene keer goed op medicatie, kan een andere keer heel anders zijn.

Bij poging 1 had ik 150 eh Gonal -> 50+ eiblaasjes -> poging afgebroken.

Poging 2 120 eh Puregon -> 19 eicellen na punctie terwijl er op de echo maar 8 follikels te zien waren.

Poging 3 ene dag 90 eh, andere dag 100 Puregon -> 6 eicellen terwijl er meer follikels waren.

Poging 4 112,5 eh Menopur, 3 dominante follikels na 14 dagen stimuleren, poging afgebroken.



Snap je wat ik bedoel?

Wel teleurstellend he, zon afgebroken poging..

@klaveraas, wat vreselijk zeg dat jullie de poging nu moesten staken. Maar ik snap dat je achter het besluit staat! Dikke knuffel voor jou!

Bij mijn man is de zaadkwaliteit ook heel erg slecht. Gelukkig hoefde hij geen TESE-operatie. Maar icsi is bij ons de enige mogelijkheid. Bij onze kliniek hebben ze een paar weken voor de punctie het zaad al ingevroren, om te kunnen bekijken of het na het ontdooien nog goed was (anders zou hij op de punctie dag 'vers' moeten afleveren) Ik was daar ook heel gespannen voor (al was het bij ons natuurlijk veel makkelijker geweest om opnieuw 'af te leveren'!) Maar dat ontdooien ging 'op proef' helemaal goed en later na de punctie dus weer. En van de 3 bruikbare eicellen voor icsi (ja, 11 follikels en dan maar 4 eitjes hebben waarvan er 1 ook nog niet bruikbaar was was een vette tegenvaller) werden ze ook nog eens alledrie bevrucht (1 afgevallen, 1 tp, maar mislukt)

Volgens de kliniek gaat het 'ontdooien' van zaad (en embryo's) tegenwoordig heel erg goed. Probeer je daar dus niet te veel zorgen om te maken (ja, makkelijker gezegd dan gedaan!)

Bij mij blijkt achteraf de dosering van 225 ook niet het gewenste resultaat te hebben gehad. De arts wil bij een volgende poging andere medicatie en een andere dosering... Maar ik ken het 'vergelijken' waar jij het over hebt ook wel!!

Ow CC, ik snap wat he bedoelt over dat verhaal! Zondagmorgen een tv programma gezien over een vrouw die geen kinderen heeft gekregen (ook niet na ivf) Ze was er zwaar depressief door geworden, huwelijk voorbij.. En toen ze een hondje nam kwam alles weer goed met haar, ze is weer helemaal gelukkig en blij. Haar advies voor andere vrouwen waar het niet lukt "er is meer in het leven dan kinderen krijgen, focus je niet te veel op die wens.."



Die hond... die deed het hem.... Gelukkig was het tv-programma op de tijd dat veel mensen nog lekker in bed liggen, dus eigenlijk hoop ik dat veel mensen het niet gezien hebben. Ik wil namelijk niet te horen krijgen dat we een hondje moeten nemen....

Ha Eva, wat een lieve reactie.



je hebt helemaal gelijk. En dat weet ik ook wel. En ik weet dat je in dit proces nooit zekerheden hebt. Maar daar zat ook mijn valkuil - ik was me helemaal aan het voorbereiden op eventuele teleurstellingen en een spannende punctie dag, kijken hoeveel er in de rietjes van mijn vriend zouden zitten, hopen dat er in ieder geval 1 bevrucht zou worden,.... en dan komt die dag er niet eens omdat mijn lichaam niet genoeg mee werkt. die mogelijkheid was niet in mijn hoofd opgekomken



Maar goed, we zijn alleen tijd kwijt, en ik weet nu hoe het prikken moet, weet hoe het proces loopt, dus gaan er in 2013 weer met frisse moed voor.



Ik hou me de hele tijd vast aan de gedachte dat het eerste nieuws was dat er met de afwijking van mijn man tot een paar jaar geleden helemaal niets meer mogelijk was. Nog steeds is het al bijzonder dat er uberhaupt wat gevonden is tijdens de TESE. Ik was al druk in mijn hoofd met allerhande andere opties/levensplannen etc. Dat we dit traject nog in mogen, is dan ook iets, waar ik op zich al heel erg blij om ben. Jammer dat het naieve (misschien lukt het wel in 1 keer!) er nu af is, maar nog steeds heb ik nog wel een positief gevoel erbij. het kan gewoon nog steeds.

Welkom "nieuwelingen"!



Sawasdee en Kuuk, ik heb inderdaad ook altijd een beurse/ opgezet voelende plek van de pregnyl. Dat schijnt niet zozeer (alleen) door de dikkere naald te komen, maar door een reactie op de eiwitten in de pregnyl.

Kuuk, wat gaat het bij jou trouwens alweer snel!!



Eva, sorry als je het al een keer gemeld hebt (of misschien niet kwijt wilt), maar is bij jou de AMH-waarde wel een keer gemeten? En is er een oorzaak voor de gigantische aantallen eicellen tijdens de eerste twee pogingen en juist het tegenvallende aantal tijdens de laatste twee pogingen?



Pop, Muisz, Cicciette, Dotje (en wie ik nu vergeet): wat fijn die positieve en leuke berichten. Dat fleurt dit topic toch weer wat van op:-)

kuuk, zag net pas jouw bericht. Jij ook bedankt! Ik maak me zelf ook niet zo'n zorgen om dat ontdooien, maar mijn vriend wel, omdat hij echt heel erg tegen een nieuwe TESE opziet. Niet om de lichamelijke kant,maar omdat de eerste TESE voor zijn gevoel ook invloed gehad op hoe hij zich voelt.

Fijn dat jouw man geen TESE hoefde, en slim dat het eerst getest is hoe het ontdooien ging.

Jij ook succes met deze nieuwe terugplaatsing!

Kuuk, ook een belachelijk verhaal! Zoals jij het schrijft moet ik er een beetje om lachen, maar het is natuurlijk dieptriest. Hoopgevend verhaal over het ontdooien van zaad en embryo's. Wat is de reden dat ze ingevroren zaad gebruikten? Mijn man heeft voor onze ICSI "vers" geleverd Geen ervaring trouwens met harde schijven onderhuids. Doet het ook pijn? Klinkt vervelend. Sterkte.



Sawasdee, onze berichten hebben elkaar gekruist. Oooooh ik wens ook zooooo dat jij en alle andere dames hier zwanger worden! Maakt me ook emotioneel.



Thee, herken je klacht niet maar sterkte!

Jemie, mijn AMH is niet geprikt, omdat mijn zkh daar geen reden toe ziet, en ook de meerwaarde er niet van in ziet. Eigenlijk hoef ik het ook niet te weten, ben alleen maar bang voor nog meer slecht nieuws.

De reden voor de wisselende hoeveelheden, tja, zeg het maar. Het streven is ook om tussen de 5 en 10 follikels te krijgen, maar het is heel moeilijk om de juiste dosering te bepalen.



Over het verhaal van die vrouw op tv... Ja, dan ben ik misschien ook wel diep triest, maar het helpt mij wel om op andere dingen te focussen. Er is ook meer in het leven dan alleen maar kinderen. En als ik me in de afgelopen 5 jaar alleen maar op die kinderwens had gefocust, dan was ik waarschijnlijk allang stapelgek geworden. En ja, mijn 2 honden zijn daarin ook heel belangrijk. Ze geven me afleiding, zorgen dat ik de deur uit kom op moeilijke dagen, het geeft vrolijkheid in huis. Is dat nou diep triest? Maar wat nou als je oud bent, nooit geen kinderen hebt gekregen, en gelukkig bent geworden van een hond? Is dat diep triest? Is dat lachwekkend? Of is dat gewoon heel fijn voor diegene? Sorry, maar het schoot me heel even in het verkeerde keelgat.

@CC, onze kliniek doet de bevruchtingen niet zelf, maar werkt daarvoor samen met DD. Als het zaad al van slechte kwaliteit is zijn ze bang dat het na de reis naar DD niet meer leeft... Vandaar dat ze het liefst 'cryo-zaad' gebruiken. Maar als het niet anders kan, dan gebruiken ze 'vers'.

Enne.. ik moest zondagmorgen ook wel even lachen toen ik het hoorde hoor. Maar ik besefte me ook meteen dat dit het vooroordeel/advies van sommige 'onwetenden' negatief kan beïnvloeden..

Wat naar dat je dat dieptriest vindt, Kuuk. Want het kan toch zo lopen, dat je ook na ivf kinderloos blijft (50% van de gevallen). Het lijkt mij heel mooi dat je dan uiteindelijk toch nog heel blij kan zijn met je leven en gelukkig kan zijn.



Uit ervaring kan ik je vertellen dat dieren een mens heel erg goed kunnen doen. Na miskraam nummer drie heb ik een hond aangeschaft. Hij is inmiddels alweer bijna 2 jaar oud. En wat heeft het me goed gedaan om uren door de bossen met hem te lopen. Wat doet het me goed om hem te zien rennen en spelen en wat geeft het me een warm gevoel als ik binnenkom en er staat iemand enthousiast te kwispelen. Een hond is geen kind en ook geen vervanging voor een kind. Mijn kinderwens is nog net zo groot, maar op verdrietige dagen brengt mijn hond me wel vreugde en hij brengt me buiten.



En er is meer in het leven dan kinderen, gelukkig maar. Ik zie het vaak niet hoor, als ik heel verdrietig ben, maar gelukkig zie ik het sommige dagen wel. Er is meer dan je kinderwens en er is veel meer dan het verdriet dat het met zich mee brengt. Het is goed om je te richten op dingen die je vreugde brengen.

Hallo Allemaal



Zoals ik eerder al schreef ben ik meer een lezer dan schrijver, maar moet nu toch even mijn verhaal kwijt....



Anderhalve week geleden hebben we op vrijdag onze eerste IUI gehad. Zaadkwaliteit was goed. Moest 1 Miljoen zijn, was 2,8. Super dus. Alles ging goed. Aanstaande vrijdag/ zaterdag moet ik ongesteld worden. Als dat niet gebeurt moet ik maandag langskomen voor een bloedtest.

Nu heb ik al sinds gistermiddag steken links en rechts in mijn onderbuik, ter hoogte van mijn heupbot, maar wel meer naar het midden. (hoop dat het duidelijk is) Vanacht gedroomd dat ik zwanger was. Vanmorgen een test gedaan: negatief.

Bij mijn vorige zwangerschap teste ik op dinsdag positief en moest de donderdag daarna ongesteld worden (wat dus niet gebeurde)

En nu weet ik het niet meer. Die steken moeten toch iets zijn? Lees op internet dat het een soort bandenpijn kan zijn. Kan datgebeuren voordat het HCG aanwezig is in ju urine? Wordt gewoon een beetje zenuwachtig. Heb de afgelopen anderhalve week nergens last van gehad, maar ben er nu zo enorm mee bezig......... En dat wil ik niet! Word nu een beetje gek van mezelf!!!

Sawasdee, je mag het boek hebben hoor! Als jij de verzendkosten betaalt, komt het naar je toe. Mail je adres maar.



Ik heb ook nog het boek Stil Verdriet in de aanbieding. Iemand interesse?

Eva en Chaja, ik ben blij met jullie reacties. Ik heb zelf al mijn hele leven katten en beleef daar sowieso veel plezier aan, maar toen ik vorig jaar een jonkie erbij kreeg voelde het toch ergens alsof ik mijn (moeder)liefde daar een beetje aan kwijt kon. Zonder dat het een vervanging voor een kind is, zonder dat ik het überhaupt wil vergelijken met een kind, maar inderdaad wat jullie ook schrijven : het geeft veel warmte en vrolijkheid in huis. Ik vind dat zelf helemaal niet triest, maar ik pas er wel voor op om dit op deze manier aan "buitenstaanders" te melden omdat het nog weleens verkeerd begrepen wordt .



Overigens doe ik zelf ook erg mijn best om andere (leuke) dingen van het leven te blijven zien en lukt dat meestal ook goed, zonder dat het enkel is om mezelf af te leiden van de medische molen: gewoon om een fijn leven te leiden en niet één aspect allesoverheersend te laten zijn. Ik doe werk dat ik leuk vind, Jemieman en ik ondernemen vaak gezellige dingen en inderdaad, ik geniet elke dag weer als ik thuis kom en er zitten twee lieve poezen op mij te wachten.

Chaja, Zo voel ik het ook! Mooie post!



Lissy, het kan van alles zijn. Je eierstokken die terug naar hun normale vorm gaan (heb je hormonen gebruikt?), Je baarmoeder die zich klaarmaakt voor een menstruatie, je baarmoeder die bezig is zich klaar te maken voor een zwangerschap, je darmen, je banden, tja, wat niet! Je maakt jezelf helemaal gek zo, en daar schiet je niks mee op. Adem in, adem uit, en probeer rustig te wachten.

@ Eva: ik heb geen hormonen gebruikt, en heb dit nog niet eerder gehad als ik ongesteld moest worden. Maar dit kan natuurlijk de eerste keer zijn. Ben er echt niet de hele tijd mee bezig. Maar kon het de afgelopen anderhalve week prima laten en gewoon de dingen doen die ik moest/wilde doen, zonder bezig te zijn met een eventuele zwangerschap. Relativeringsvermogen is aanwezig, maar nu heel even verstopt. Ga het wel weer even zoeken en weer verder....



En nu is de hond ook vandaag even ergens anders. Dat zij afleiding geeft is absoluut waar! Lekker wandelen. Ruimte geven aan gedachtes en rust vinden. (maar ik heb makkelijk praten, want wij hebben al een kindje)

Muisz, daar ben ik blij mee! Ik heb je email adres opgeschreven en zal je een berichtje sturen.



Klaveraas, ik kom straks nog even terug om op jouw bericht te reageren!

quote:Chaja_ schreef op 14 november 2012 @ 13:43:

Wat naar dat je dat dieptriest vindt, Kuuk. Want het kan toch zo lopen, dat je ook na ivf kinderloos blijft (50% van de gevallen). Het lijkt mij heel mooi dat je dan uiteindelijk toch nog heel blij kan zijn met je leven en gelukkig kan zijn.



Uit ervaring kan ik je vertellen dat dieren een mens heel erg goed kunnen doen. Na miskraam nummer drie heb ik een hond aangeschaft. Hij is inmiddels alweer bijna 2 jaar oud. En wat heeft het me goed gedaan om uren door de bossen met hem te lopen. Wat doet het me goed om hem te zien rennen en spelen en wat geeft het me een warm gevoel als ik binnenkom en er staat iemand enthousiast te kwispelen. Een hond is geen kind en ook geen vervanging voor een kind. Mijn kinderwens is nog net zo groot, maar op verdrietige dagen brengt mijn hond me wel vreugde en hij brengt me buiten.



En er is meer in het leven dan kinderen, gelukkig maar. Ik zie het vaak niet hoor, als ik heel verdrietig ben, maar gelukkig zie ik het sommige dagen wel. Er is meer dan je kinderwens en er is veel meer dan het verdriet dat het met zich mee brengt. Het is goed om je te richten op dingen die je vreugde brengen.



@Chaja, zo is mijn reactie ook niet bedoeld en zo moet je hem ook niet lezen hoor! Wij hebben zelf inmiddels 2 katten en zijn daar heel erg blij mee omdat het zoveel troost geeft!

Maar ik bedoel -en dat bedoelde ik ook echt met die post- dat sommige mensen nog wel eens de opmerking geven "Dan neem je toch een hond!" Dat is zo'n cliché om dat te zeggen. Want ik ben van mening dat een dier heel veel troost kan geven maar dat een dier niet die specifieke plek inneemt die een kind wel in zou nemen! Als dat zo was dan zouden de dierenasiels minder vol zitten en de fertiliteits-afdelingen gesloten kunnen worden....

Je hebt me echt verkeerd begrepen! Het was echt niet kwetsend bedoeld!