Zwanger
alle pijlers
Depressie na bevalling door schoonfamilie
maandag 21 januari 2013 om 22:52
maandag 21 januari 2013 om 22:57
Nou, zo hysterisch vind ik het niet klinken. Ik zou denk ik toch ook behoorlijk over de zeik gegaan zijn. Stel je voor, je schoonmoeder en schoonzus tijdens je bevalling aan je bed.
Maar waar is die slappe vent van je in dit verhaal, TO. Want als je met iemand een appeltje moet schillen, is het wel met hem.
Maar waar is die slappe vent van je in dit verhaal, TO. Want als je met iemand een appeltje moet schillen, is het wel met hem.
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 21 januari 2013 om 22:58
Ok. Je schoonfamilie heeft zich wel een beetje ogedrongen. Hebben jullie dit van tevoren besproken? Hoe ging je partner hier mee om? Hij had immers jouw grenzen moeten helpen bewaken op dat moment.
MAAR. Je overdrijft wel. Dit is geen reden om 7 weken lang al depressief te zijn. En dat zijn idd de hormonen. Ik denk eerder dat jij moeite hebt met het verwerken van de bevalling zelf en dit afreageert op je schoonfamilie.
Praat hierover. Met je partner, met je schoonfamilie én met een prof.
MAAR. Je overdrijft wel. Dit is geen reden om 7 weken lang al depressief te zijn. En dat zijn idd de hormonen. Ik denk eerder dat jij moeite hebt met het verwerken van de bevalling zelf en dit afreageert op je schoonfamilie.
Praat hierover. Met je partner, met je schoonfamilie én met een prof.
maandag 21 januari 2013 om 22:59
Nee, je hebt geen depressie door je schoonouders. Je vindt wat je schoonouders doen en je (/jullie) onvermogen jouw grenzen te bewaken HEUL ERG door je depressie. Dat is anders.
Ga eens met de huisarts praten over hoe je je voelt, wellicht ben je gebaat bij therapie en/of medicatie. Een gesprekje met je vriend over hoe wiebelig je nu bent en wat je van hem nodig hebt (t.a.v. zijn familie) lijkt me ook een goed idee.
Ga eens met de huisarts praten over hoe je je voelt, wellicht ben je gebaat bij therapie en/of medicatie. Een gesprekje met je vriend over hoe wiebelig je nu bent en wat je van hem nodig hebt (t.a.v. zijn familie) lijkt me ook een goed idee.
maandag 21 januari 2013 om 23:02
maandag 21 januari 2013 om 23:03
Werd er op het moment dat je ging bevallen tegelijk ook een oma geboren? Met andere woorden, werd je schoonmoeder voor het eerst oma?
Wist oma ook dat je er niemand anders bij wilde hebben? Waarom stuurde haar zoon haar niet weg?
Sterkte, en spreek erover tegen je partner! Laat die het oplossen met zijn moeder!
Wist oma ook dat je er niemand anders bij wilde hebben? Waarom stuurde haar zoon haar niet weg?
Sterkte, en spreek erover tegen je partner! Laat die het oplossen met zijn moeder!
maandag 21 januari 2013 om 23:05
maandag 21 januari 2013 om 23:06
quote:mamaclaz schreef op 21 januari 2013 @ 23:00:
Ik wil dat zij weet dat ik er zo mee zit, en me onbegrepen voel. We hebben het zo vaak gezegd tijdens de zwangerschap.. We willen er niemand bij hebben!!
Ok stel ze weet het, gaat het vervelend vinden, jullie praten erover, de angel is eruit. Denk je echt dat "poef" je depressie verdwijnt als sneeuw voor de zon?
Ik denk dat dat niet realistisch is en wellicht bij je huisarts ten rade moet gaan want dit klinkt wel beetje meer dan "onbegrepen" voelen.
Ik wil dat zij weet dat ik er zo mee zit, en me onbegrepen voel. We hebben het zo vaak gezegd tijdens de zwangerschap.. We willen er niemand bij hebben!!
Ok stel ze weet het, gaat het vervelend vinden, jullie praten erover, de angel is eruit. Denk je echt dat "poef" je depressie verdwijnt als sneeuw voor de zon?
Ik denk dat dat niet realistisch is en wellicht bij je huisarts ten rade moet gaan want dit klinkt wel beetje meer dan "onbegrepen" voelen.
maandag 21 januari 2013 om 23:06
Hoe komt het dat jij , toen je weeen had en alleen wilde zijn, niet je schoonmoeder naar huis hebt gestuurd? hoe komt het dat ze ziekenhuis in en uit wandelde terwijl jij lag te beavllen en niemand haar weg heeft gestuurd? je moet voor jezelf opkomen, je man moet voor je opkomen en dat moeten jullie echt bij jezelf zoeken, ze kunnen alleen maar over je heen wandelen als jij dat LAAT gebeuren.
maandag 21 januari 2013 om 23:08
maandag 21 januari 2013 om 23:08
Ik denk dat je heel erg teleurgesteld bent in jezelf omdat je zo over je grenzen hebt laten gaan.
Alles wat je schrijft was makkelijk te voorkomen geweest als je je mond had open had getrokken en je grenzen had aangegeven.
Maar Wat een asociaal volk die schoonfamilie van jou!
Ik zou me niet laten manipuleren door het gehuil van schoonzus en over een tijdje ook aan jouw schoonmoeder vertellen dat dit absoluut niet de bedoeling was.
Hou daarbij wel in je achterhoofd dat ze het waarchijnlijk met de beste bedoelingen en uit enthousiasme gedaan hebben.
Jammer dat ze er geen rekening mee hielden hoe dat voor jou was.
Nog gefeliciteerd en geniet van je dochter!
Ga nou niet deze mooie periode verpesten door te blijven hangen in de emotie Vd bevalling.
Als je echt depressief bent ga dan naar je huisarts.
Alles wat je schrijft was makkelijk te voorkomen geweest als je je mond had open had getrokken en je grenzen had aangegeven.
Maar Wat een asociaal volk die schoonfamilie van jou!
Ik zou me niet laten manipuleren door het gehuil van schoonzus en over een tijdje ook aan jouw schoonmoeder vertellen dat dit absoluut niet de bedoeling was.
Hou daarbij wel in je achterhoofd dat ze het waarchijnlijk met de beste bedoelingen en uit enthousiasme gedaan hebben.
Jammer dat ze er geen rekening mee hielden hoe dat voor jou was.
Nog gefeliciteerd en geniet van je dochter!
Ga nou niet deze mooie periode verpesten door te blijven hangen in de emotie Vd bevalling.
Als je echt depressief bent ga dan naar je huisarts.
maandag 21 januari 2013 om 23:09
quote:mamaclaz schreef op 21 januari 2013 @ 23:06:
Ja ook alles wat tijdens de zwangerschap ais gebeurd.. Vriend raakte verlamd door ongeluk.... Zijn broer lag tijdens mijn bevalling half dood te gaan in het ziekenhuis.. En waarom ik het niet durf te zeggen? Omdat ik dan weer ga lopen janken en zwakte toon.
Nou en? Dan toon je zwakte. Je bent de vrouw van hun zoon en je hebt het moeilijk met hun gedrag toen. Je moet dit hoe dan ook gaan uitpraten anders blijft het tussen jullie in staan en wordt het veel groter dan het hoeft te zijn.
Het belangrijkste is dat jij en je kindje er goed uit zijn te komen. Nu eerst aan de slag met het verwerken van je bevalling. En dat gaat veel verder dan alleen het aandeel van je schoonfamilie, maar dat is daar zeker onderdeel van.
Ja ook alles wat tijdens de zwangerschap ais gebeurd.. Vriend raakte verlamd door ongeluk.... Zijn broer lag tijdens mijn bevalling half dood te gaan in het ziekenhuis.. En waarom ik het niet durf te zeggen? Omdat ik dan weer ga lopen janken en zwakte toon.
Nou en? Dan toon je zwakte. Je bent de vrouw van hun zoon en je hebt het moeilijk met hun gedrag toen. Je moet dit hoe dan ook gaan uitpraten anders blijft het tussen jullie in staan en wordt het veel groter dan het hoeft te zijn.
Het belangrijkste is dat jij en je kindje er goed uit zijn te komen. Nu eerst aan de slag met het verwerken van je bevalling. En dat gaat veel verder dan alleen het aandeel van je schoonfamilie, maar dat is daar zeker onderdeel van.
maandag 21 januari 2013 om 23:10
maandag 21 januari 2013 om 23:11
To, wat een herkenning, je verhaal. Ik heb soort gelijke situatie meegemaakt en maanden lang ben ik boos en verdrietig geweest. Elke keer als ik me maar even rot voelde kwam dat boven en voelde ik me nog verdrietiger en bozer worden. Nu pas, 9 maanden later, kan ik het allemaal een beetje relativeren. Wat er gebeurt is is niet leuk en vooral ook niet erg netjes van je schoonmoeder maar je reageert nu extra heftig door de hormonen. Heel veel sterkte. Ik weet hoe het voelt, probeer maar lekker te genieten van je kindje.
