Zwanger
alle pijlers
Depressie na bevalling door schoonfamilie
dinsdag 22 januari 2013 om 00:17
dinsdag 22 januari 2013 om 00:35
quote:Orzoo schreef op 21 januari 2013 @ 23:49:
[...]
Nou, er zijn betere manieren om je grenzen te bewaken hoor.
en subtielere maar voor mensen die het echt niet kunnen, kan eens in de zoveel jaar uit je dak gaan beter werken.
a. ze is het kwijt
b. men zal iets meer rekening met haar houden
Ze is nu toch al volledig opgefokt door de hele situaie en dan kan schreeuwen helemaal geen kwaad want vriend doet niet en de rest dendert vrolijk verder over haar grenzen heen.
[...]
Nou, er zijn betere manieren om je grenzen te bewaken hoor.
en subtielere maar voor mensen die het echt niet kunnen, kan eens in de zoveel jaar uit je dak gaan beter werken.
a. ze is het kwijt
b. men zal iets meer rekening met haar houden
Ze is nu toch al volledig opgefokt door de hele situaie en dan kan schreeuwen helemaal geen kwaad want vriend doet niet en de rest dendert vrolijk verder over haar grenzen heen.
.Bedankt! Slaap lekker!
dinsdag 22 januari 2013 om 08:46
Dat je er een depressie van krijgt gaat misschien wel wat ver, maar verder vind ik dat er wel héél overdreven veel begrip is voor de kant van de schoonfamilie. Al waren zij daar al in verband met een ziekenbezoek, al was niet vooraf aangegeven dat ze niet welkom waren, al werd zij voor het eerst oma, so what? Het is toch totaal not-done om binnen te lopen op een bevalling als er niet heel expliciet om is gevraagd?
Als ze nou zo boos was omdat haar schoonmoeder meteen de eerste dag al op bezoek kwam, dan had ik wel begrepen dat er mensen waren die vinden dat ze zich aanstelt, maar in dit geval vind ik dat de schoonfamilie, of in elk geval de schoonmoeder, zich echt bijzonder onbeschoft en opdringerig heeft gedragen. Dat je één keer ongevraagd komt binnenlopen vind ik al raar, maar dan kun je je er eventueel nog achter verschuilen dat je uit een familie komt waar dat normaal wordt gevonden, dat je dan weggestuurd wordt en doodleuk nog een keer binnenkomt, daar kan ik echt met mijn verstand niet bij. Ik zou daar ook echt heel boos om zijn.
Als ze nou zo boos was omdat haar schoonmoeder meteen de eerste dag al op bezoek kwam, dan had ik wel begrepen dat er mensen waren die vinden dat ze zich aanstelt, maar in dit geval vind ik dat de schoonfamilie, of in elk geval de schoonmoeder, zich echt bijzonder onbeschoft en opdringerig heeft gedragen. Dat je één keer ongevraagd komt binnenlopen vind ik al raar, maar dan kun je je er eventueel nog achter verschuilen dat je uit een familie komt waar dat normaal wordt gevonden, dat je dan weggestuurd wordt en doodleuk nog een keer binnenkomt, daar kan ik echt met mijn verstand niet bij. Ik zou daar ook echt heel boos om zijn.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
dinsdag 22 januari 2013 om 08:59
Mamaclaz, weet je wat mij na mijn eerste bevalling geholpen heeft de dingen weer in perspectief te zien? Een gesprekje van 10 minuten met de arts van het consultatie bureau. Het ging nergens over maar ik voelde me ineens gehoord toen die buitenstaander mijn gevoelens bleek te snappen.
Maak een dubbele afspraak met je huisarts als dat een beetje leuke man/vrouw is en stort daar je hart uit. De opluchting en je eigen vermogen om alles in de juiste verhoudingen te zien na dat gesprek zullen je verbazen.
Maak een dubbele afspraak met je huisarts als dat een beetje leuke man/vrouw is en stort daar je hart uit. De opluchting en je eigen vermogen om alles in de juiste verhoudingen te zien na dat gesprek zullen je verbazen.
dinsdag 22 januari 2013 om 09:42
Ik heb niet alles gelezen, maar tijdens mijn zwangerschap is er ook een hoop gebeurt.
Als je dit aangeeft bij het consultatie bureau geven ze je wat extra aandacht.
Het hielp mij echt om even alles te relativeren en op een rijtje te zetten.
Door hormonen ben je even niet jezelf en zie je de berg hoger dan dat hij is.
Neemt niet weg dat als mijn schoonfamillie zo zou doen ik ook boos zou worden.
Tip van mijn kraamhulp destijds. Ga er tussen staan. Neem je kind niet mee, laat ze je kind niet oppakken.
Stuur desnoods een vriendelijke mail waarin in je aangeeft dat je kind meer rust nodig heeft.
En waarin je de regels aangeeft.
Mijn kind was bv heel klein en kon zijn temp niet goed regelen. Dus steeds maar oppakken door Mensen was niet altijd fijn voor hem.
Schoonzus had daar moeite mee. En ik kon het op dat moment niet vriendelijk overbrengen. Hormonen!!! Vandaar dus een vriendelijke mail, met advies arts erin.
Hielp wel.
Sterkte.
Als je dit aangeeft bij het consultatie bureau geven ze je wat extra aandacht.
Het hielp mij echt om even alles te relativeren en op een rijtje te zetten.
Door hormonen ben je even niet jezelf en zie je de berg hoger dan dat hij is.
Neemt niet weg dat als mijn schoonfamillie zo zou doen ik ook boos zou worden.
Tip van mijn kraamhulp destijds. Ga er tussen staan. Neem je kind niet mee, laat ze je kind niet oppakken.
Stuur desnoods een vriendelijke mail waarin in je aangeeft dat je kind meer rust nodig heeft.
En waarin je de regels aangeeft.
Mijn kind was bv heel klein en kon zijn temp niet goed regelen. Dus steeds maar oppakken door Mensen was niet altijd fijn voor hem.
Schoonzus had daar moeite mee. En ik kon het op dat moment niet vriendelijk overbrengen. Hormonen!!! Vandaar dus een vriendelijke mail, met advies arts erin.
Hielp wel.
Sterkte.
dinsdag 22 januari 2013 om 10:40
Hier ook veel herkenning. Ik vind je niet hysterisch klinken, die hormonen heb je nu eenmaal en zullen je je alleen nog maar verdrietiger laten voelen. Ik heb ook zo'n schoonfamilie, godzijdank kwam ik die niet tegen tijdens de bevalling, maar zodra kindje geboren was, wel elke dag bij mij thuis. Elke ochtend - ik stond nog lekker te douchen - hoorde ik beneden al weer gerommel en gepraat. Zaten ze doodleuk op de bank te wachten tot ze koffie kregen. In plaats van eens aan te bieden te helpen met iets, gingen ze dus doodleuk achterover zitten. Weken lang gingen mijn haren recht over eind staan zodra ik de voetstappen van hen buiten al hoorde. Ik heb er toen niets van gezegd en daar heb ik achteraf spijt van. Het is uiteindelijk (de bezoekjes en mijn gevoel / ergernis) vanzelf minder geworden - dat zal ook te maken met de verdwijnende hormonen. Bij mijn tweede zwangerschap was ik bang voor herhaling en ben ik heel duidelijk en dus eerlijk geweest. Misschien wel een beetje hard voor schoonfamilie, maar ik koos voor mezelf. Ik wilde dit niet weer. Ik raad jou aan een gesprek te beginnen over hoe jij je voelt en hoe het allemaal voor jou is geweest. Als je schoonfamilie daar niet normaal op kan reageren, laat ze dan maar even lekker. Je moet gewoon voor jezelf kiezen. (trouwens wel handig als je vriend hiervan af weet, is dat zo?)
Sterkte en kom gewoon voor jezelf op. Dit moet een mooie tijd voor je zijn!!
Sterkte en kom gewoon voor jezelf op. Dit moet een mooie tijd voor je zijn!!
dinsdag 22 januari 2013 om 11:52
Heb niet alles gelezen, maar voor een goede relatie met je schoonouders, nu en in de toekomst, kun je ook afspreken dat je beiden alleen dingen afhandelen met de eigen ouders. Hier regel ik de dingen met mijn familie, man regelt dingen met zijn familie. Samen overleggen wij hier over en komen met één mening naar buiten.
Gaat soms om negatieve dingen maar ook om positieve. We spreken af dat we mans ouders uitnodigen om te komen eten, híj belt ze op en maakt de afspaak. Beter voor de verstandhouding en beter voor mij. Veel ergenissen blijven mij zo bespaard.
Gaat soms om negatieve dingen maar ook om positieve. We spreken af dat we mans ouders uitnodigen om te komen eten, híj belt ze op en maakt de afspaak. Beter voor de verstandhouding en beter voor mij. Veel ergenissen blijven mij zo bespaard.
dinsdag 22 januari 2013 om 16:48
quote:Susan schreef op 22 januari 2013 @ 08:46:
Dat je er een depressie van krijgt gaat misschien wel wat ver, maar verder vind ik dat er wel héél overdreven veel begrip is voor de kant van de schoonfamilie. Al waren zij daar al in verband met een ziekenbezoek, al was niet vooraf aangegeven dat ze niet welkom waren, al werd zij voor het eerst oma, so what? Het is toch totaal not-done om binnen te lopen op een bevalling als er niet heel expliciet om is gevraagd?
.
Op zich heb je gelijk. MAAR. TO en haar schoonfamilie kennen elkaar nog niet zo goed. Als het in haar schoonfamilie normaal is om het zo aan te pakken dan komt het signaal van to (die ook bang is om mensen te kwetsen en daardoor minder assertief) minder duidelijk binnen.
Is het nog steeds niet netjes van ze. Maar TO schiet zelf ook niks op met ruzie. Het is in ieders belang dat TO en schoonfamilie een goede manier van communiceren vinden. En dat heeft tijd nodig.
Dat je er een depressie van krijgt gaat misschien wel wat ver, maar verder vind ik dat er wel héél overdreven veel begrip is voor de kant van de schoonfamilie. Al waren zij daar al in verband met een ziekenbezoek, al was niet vooraf aangegeven dat ze niet welkom waren, al werd zij voor het eerst oma, so what? Het is toch totaal not-done om binnen te lopen op een bevalling als er niet heel expliciet om is gevraagd?
.
Op zich heb je gelijk. MAAR. TO en haar schoonfamilie kennen elkaar nog niet zo goed. Als het in haar schoonfamilie normaal is om het zo aan te pakken dan komt het signaal van to (die ook bang is om mensen te kwetsen en daardoor minder assertief) minder duidelijk binnen.
Is het nog steeds niet netjes van ze. Maar TO schiet zelf ook niks op met ruzie. Het is in ieders belang dat TO en schoonfamilie een goede manier van communiceren vinden. En dat heeft tijd nodig.
