Zwanger
alle pijlers
Dreigende vroeggeboorte
dinsdag 22 oktober 2013 om 14:12
Momenteel lig ik alweer 7 weken met bedrust plat wegens een dreigende vroeggeboorte. Bij 20 weken zwangerschap had ik bloedverlies en bleek dat ik al ontsluiting had en de vliesjes eruit hingen. Dit was een hele grote schok voor mij en mijn partner! Een paar uur later hebben de artsen meteen een noodcerclage geplaatst. Deze operatie is gelukkig goed gegaan waar we heel dankbaar voor zijn!!
Na 1.5 week in het ziekenhuis mocht ik het thuis proberen met bedrust. Heerlijk om weer thuis te zijn en een beetje ontspannen en weer vertrouwen in je lichaam terug te krijgen. Dit is 3 weekjes goed gegaan. Bij controle in het academisch ziekenhuis (Radboud) bleek dat mijn baarmoedermond snel is verkleind en ook had ik volledige funneling. Ik moest meteen worden opgenomen en de artsen zeiden dat ze uit ervaringen wisten dat ik binnen nu en 2 weken zou bevallen. Weer een hele schok en wij werden meteen voorbereid door gesprekken te voeren bij de Neonatalogie-artsen, en een rondleiding op de afdeling gekregen. Wat komt er in een keer veel op je af! Toch ben ik heel dankbaar nu in goede handen te zijn!
Momenteel lig ik nu 3 weken in het Radboud, bijna 28 weken zwanger en ik ben over het algemeen heel positief ingesteld en gaan de dagen vlotjes voorbij. Alleen heb ik nu even een gigantische dip (en voel mij daar zo schuldig over!) Ik blijf voorlopig hier maar het valt me soms zo zwaar alles alleen te moeten ondergaan - alleen slapen, alleen de mooie momentjes samen met je bewegende ukkie meemaken. (Partner komt vaak op bezoek maar de kleine is vaak bewegelijk in de avonduren als ik in bed lig). Ik heb ontzettend veel steun aan mijn partner en familie, ze zijn geweldig! Maar de onzekerheid wordt me soms te veel en ook niet thuis in je omgeving mogen zijn met bedrust (waar ik veel rust vind).
Zijn er meiden die een dreigende vroeggeboorte hebben meegemaakt of voor een lange periode bedrust hebben moeten houden?
Ik moet mezelf weer even omringen met positiviteit!
Na 1.5 week in het ziekenhuis mocht ik het thuis proberen met bedrust. Heerlijk om weer thuis te zijn en een beetje ontspannen en weer vertrouwen in je lichaam terug te krijgen. Dit is 3 weekjes goed gegaan. Bij controle in het academisch ziekenhuis (Radboud) bleek dat mijn baarmoedermond snel is verkleind en ook had ik volledige funneling. Ik moest meteen worden opgenomen en de artsen zeiden dat ze uit ervaringen wisten dat ik binnen nu en 2 weken zou bevallen. Weer een hele schok en wij werden meteen voorbereid door gesprekken te voeren bij de Neonatalogie-artsen, en een rondleiding op de afdeling gekregen. Wat komt er in een keer veel op je af! Toch ben ik heel dankbaar nu in goede handen te zijn!
Momenteel lig ik nu 3 weken in het Radboud, bijna 28 weken zwanger en ik ben over het algemeen heel positief ingesteld en gaan de dagen vlotjes voorbij. Alleen heb ik nu even een gigantische dip (en voel mij daar zo schuldig over!) Ik blijf voorlopig hier maar het valt me soms zo zwaar alles alleen te moeten ondergaan - alleen slapen, alleen de mooie momentjes samen met je bewegende ukkie meemaken. (Partner komt vaak op bezoek maar de kleine is vaak bewegelijk in de avonduren als ik in bed lig). Ik heb ontzettend veel steun aan mijn partner en familie, ze zijn geweldig! Maar de onzekerheid wordt me soms te veel en ook niet thuis in je omgeving mogen zijn met bedrust (waar ik veel rust vind).
Zijn er meiden die een dreigende vroeggeboorte hebben meegemaakt of voor een lange periode bedrust hebben moeten houden?
Ik moet mezelf weer even omringen met positiviteit!
donderdag 24 oktober 2013 om 10:17
donderdag 24 oktober 2013 om 10:23
Goedemorgen Roseberry, ben je de nacht goed doorgekomen?
Wat een spannende dag dinsdag met het bloedverlies. Ik kan me voorstellen dat je dan meteen de ergste dingen denkt. Fijn dat ze je zo snel hebben kunnen gerust stellen.
En heerlijk dat je man er zo vroeg was gisteren. Dan kun je toch weer wat dingen met hem delen (zoals de CTG) die je normaal alleen doet. Kan hij het allemaal regelen met zijn werk?
Succes vandaag!
Wat een spannende dag dinsdag met het bloedverlies. Ik kan me voorstellen dat je dan meteen de ergste dingen denkt. Fijn dat ze je zo snel hebben kunnen gerust stellen.
En heerlijk dat je man er zo vroeg was gisteren. Dan kun je toch weer wat dingen met hem delen (zoals de CTG) die je normaal alleen doet. Kan hij het allemaal regelen met zijn werk?
Succes vandaag!
donderdag 24 oktober 2013 om 12:28
Vandaag precies 28 weken zwanger! Weer een mooie mijlpaal bereikt! Op naar de volgende!
Hoi Druppel, bedankt voor je lieve berichtje! Ik wens jou veel genieten van je zwangerschap toe!
Toffifee: Oh goed om te weten!! Dat moet ik eens gaan uitzoeken welke patatzaak dat is...krijg er na drie weken stiekem best trek in... Mijn ouders nemen wel altijd een maaltijdsalade mee en dat is fijn. Ik zal de rest van de familie eens vragen of ze wat eten mee willen brengen van thuis (je voelt je toch een beetje bezwaard). Al zouden ze dat met alle liefde willen doen hoor!
Pop1980: bedankt voor je berichtje! Inderdaad, hormonen werken ook mee maar we gaan weer vrolijk en positief de toekomst tegemoet. Dipjes probeer ik maar gewoon toe te laten.
MarijeMarije: ik ben de nacht goed doorgekomen, slapen lukt aardig gelukkig! Soms lijkt het wel alsof ik mijn persoonlijk plasrecord wil verbeteren haha (soms om de twee uur eruit!) Manlief werkt in ploegendienst dus de ene week werkt hij vroeg in de ochtend, de andere week in de avond. Perfect om langs te komen dan kost het hem geen uren Maar op zijn werk zijn ze heel meelevend hoor dat zit gelukkig wel goed!
lief dat je zo meeleeft!
Hoi Druppel, bedankt voor je lieve berichtje! Ik wens jou veel genieten van je zwangerschap toe!
Toffifee: Oh goed om te weten!! Dat moet ik eens gaan uitzoeken welke patatzaak dat is...krijg er na drie weken stiekem best trek in... Mijn ouders nemen wel altijd een maaltijdsalade mee en dat is fijn. Ik zal de rest van de familie eens vragen of ze wat eten mee willen brengen van thuis (je voelt je toch een beetje bezwaard). Al zouden ze dat met alle liefde willen doen hoor!
Pop1980: bedankt voor je berichtje! Inderdaad, hormonen werken ook mee maar we gaan weer vrolijk en positief de toekomst tegemoet. Dipjes probeer ik maar gewoon toe te laten.
MarijeMarije: ik ben de nacht goed doorgekomen, slapen lukt aardig gelukkig! Soms lijkt het wel alsof ik mijn persoonlijk plasrecord wil verbeteren haha (soms om de twee uur eruit!) Manlief werkt in ploegendienst dus de ene week werkt hij vroeg in de ochtend, de andere week in de avond. Perfect om langs te komen dan kost het hem geen uren Maar op zijn werk zijn ze heel meelevend hoor dat zit gelukkig wel goed!
lief dat je zo meeleeft!
donderdag 24 oktober 2013 om 12:53
28 weken, joehoe! Super goed, op naar de 30! (En daarna 32, 34, 37). Maar elke dag is er een, moet je maar denken!
Toffifee heeft gelijk, de folders van verschillende zaakjes liggen bij de verpleging. Dan is het echter wel vaak een stuk afgekoeld als je het eenmaal hebt, het os zo'n roteind lopen. Vandaar de tip van de verpleging, die gaan het dan met hun step ophalen . Er is 1 frietbezorger die ook nog even belt als hij bijna bij het ziekenhuis is, dan kan je man alvast naar de ingang lopen. Daar heb ik met vriendinnen pizza besteld, en bij de hoofdingang opgegeten. Maar jij mag je bed niet uit begrijp ik, dat is wel balen.
Wat man ook wel eens deed is zelf langs de Mac rijden en alles in een thermostaat stoppen, dan aten we het samen op in de bezoekersruimte. Was de friet wel een beetje taai, maar daar neem je al genoegen mee na zoveel weken.
Je klinkt heel positief, goed zo! Inderdaad accepteren dat je af en toe een dip hebt is het beste, je ontkomt er niet aan. Wel fijn dat je man vaak kan langskomen. Heb je op dit moment een leuke buurvrouw? Dan is het pas echt makkelijker om de tijd door te komen. Het moeilijkste vond ik dat je steeds weer moet afwachten wat voor type er naast je komt liggen. Gelukkig probeert de verpleging er een beetje op te letten of er een match is, maar soms is er geen andere kamer vrij natuurlijk.
Heb je 's nachts al wel eens iemand horen bevallen op kamer 16? Dat is de poliklinische bevalkamer. Heb 1 keer meegemaakt dat een vrouw daar zo hard tekeer ging dat ik er op kamer 14 wakker van werd. Maar dat gebeurt gelukkig niet vaak.
Mijn eerste buurvrouw beviel trouwens op onze badkamer, daar was de hele afdeling nogal van geschrokken, was nog nooit gebeurd! Lig ik 's ochtends nog een beetje te doezelen in bed, hoor ik haar ineens roepen "er komt iets uit!!" en vervolgens baby-gehuil, echt bizar! Er was een verpleegkundige bij die de baby opving gelukkig, die drukte ook meteen op de noodknop, dus toen stond de hele kamer ineens vol witte pakken. Lekker wakker worden
Gelukkig maakten moeder en kind het goed daarna.
Fijne dag vandaag, krijg je nog bezoek?
Toffifee heeft gelijk, de folders van verschillende zaakjes liggen bij de verpleging. Dan is het echter wel vaak een stuk afgekoeld als je het eenmaal hebt, het os zo'n roteind lopen. Vandaar de tip van de verpleging, die gaan het dan met hun step ophalen . Er is 1 frietbezorger die ook nog even belt als hij bijna bij het ziekenhuis is, dan kan je man alvast naar de ingang lopen. Daar heb ik met vriendinnen pizza besteld, en bij de hoofdingang opgegeten. Maar jij mag je bed niet uit begrijp ik, dat is wel balen.
Wat man ook wel eens deed is zelf langs de Mac rijden en alles in een thermostaat stoppen, dan aten we het samen op in de bezoekersruimte. Was de friet wel een beetje taai, maar daar neem je al genoegen mee na zoveel weken.
Je klinkt heel positief, goed zo! Inderdaad accepteren dat je af en toe een dip hebt is het beste, je ontkomt er niet aan. Wel fijn dat je man vaak kan langskomen. Heb je op dit moment een leuke buurvrouw? Dan is het pas echt makkelijker om de tijd door te komen. Het moeilijkste vond ik dat je steeds weer moet afwachten wat voor type er naast je komt liggen. Gelukkig probeert de verpleging er een beetje op te letten of er een match is, maar soms is er geen andere kamer vrij natuurlijk.
Heb je 's nachts al wel eens iemand horen bevallen op kamer 16? Dat is de poliklinische bevalkamer. Heb 1 keer meegemaakt dat een vrouw daar zo hard tekeer ging dat ik er op kamer 14 wakker van werd. Maar dat gebeurt gelukkig niet vaak.
Mijn eerste buurvrouw beviel trouwens op onze badkamer, daar was de hele afdeling nogal van geschrokken, was nog nooit gebeurd! Lig ik 's ochtends nog een beetje te doezelen in bed, hoor ik haar ineens roepen "er komt iets uit!!" en vervolgens baby-gehuil, echt bizar! Er was een verpleegkundige bij die de baby opving gelukkig, die drukte ook meteen op de noodknop, dus toen stond de hele kamer ineens vol witte pakken. Lekker wakker worden
Gelukkig maakten moeder en kind het goed daarna.
Fijne dag vandaag, krijg je nog bezoek?
donderdag 24 oktober 2013 om 13:30
Roseberry, gefeliciteerd met 28 weken! Wat fan-tas-tisch dat je het al zo lang volgehouden hebt. Echt chapeau voor jou, je bent nu al een TOPmama. Diep respect dat je al zo'n tijd in het ziekenhuis ligt en de moed er meestal in weet te houden. Natuurlijk heb je wel eens een dipje, je bent ook maar een mens. Dat lijkt me niet meer dan normaal.
Ik heb zelf met 28 weken een week in het ziekenhuis gelegen vanwege dreigende vroeggeboorte van mijn tweeling. Daarna heb ik zeven weken thuis op de bank doorgebracht. Ze zijn gezond ter wereld gekomen met 36 weken. Ik wens jou hetzelfde toe!
Wat ik deed was mezelf proberen te vermaken, maar tegelijkertijd geen hoge eisen of keiharde doelen stellen. Ik zat in mijn coconnetje en kon me moeilijk zetten tot dingen die 'moesten' zoals me inlezen in borstvoeding of het uitzoeken van geboortekaartjes. Ik weet niet hoe jij dit ervaart?
Dus wat ik deed was heel erg met de dag leven. Ik puzzelde veel (laat iemand een flink stuk hard karton meebrengen) en las veel tijdschriften en boeken. Ook maakte ik een afstreepkalender richting de volgende mijlpaal (eerst 32 weken, daarna 34, toen 36). Het was heerlijk om elke dag weer een kruis te kunnen zetten. Vind je het leuk om crea bezig te zijn? Ga tekenen of knippen en plakken. Vergeet ook niet om foto's van jezelf te maken. Nu heb je die dikke buik nog. Ik koester die foto's.
Heel veel sterkte en zet hem op!
Ik heb zelf met 28 weken een week in het ziekenhuis gelegen vanwege dreigende vroeggeboorte van mijn tweeling. Daarna heb ik zeven weken thuis op de bank doorgebracht. Ze zijn gezond ter wereld gekomen met 36 weken. Ik wens jou hetzelfde toe!
Wat ik deed was mezelf proberen te vermaken, maar tegelijkertijd geen hoge eisen of keiharde doelen stellen. Ik zat in mijn coconnetje en kon me moeilijk zetten tot dingen die 'moesten' zoals me inlezen in borstvoeding of het uitzoeken van geboortekaartjes. Ik weet niet hoe jij dit ervaart?
Dus wat ik deed was heel erg met de dag leven. Ik puzzelde veel (laat iemand een flink stuk hard karton meebrengen) en las veel tijdschriften en boeken. Ook maakte ik een afstreepkalender richting de volgende mijlpaal (eerst 32 weken, daarna 34, toen 36). Het was heerlijk om elke dag weer een kruis te kunnen zetten. Vind je het leuk om crea bezig te zijn? Ga tekenen of knippen en plakken. Vergeet ook niet om foto's van jezelf te maken. Nu heb je die dikke buik nog. Ik koester die foto's.
Heel veel sterkte en zet hem op!
donderdag 24 oktober 2013 om 15:46
Gefeliciteerd, 28 weken al! Dat heb je toch maar mooi bij elkaar 'gelegen'
Wat fijn dat je man op deze manier ruimte heeft om langs te komen. En ook fijn dat ze op zijn werk meelevend zijn, dat maak je ook vaak genoeg anders mee.
Vraag je familie inderdaad om wat lekker eten mee te nemen. Waarschijnlijk voelen zij zich ook heel machteloos in deze situatie en zijn ze allang blij als ze iets voor je kunnen doen. En eten meebrengen is dan een concrete actie. Het is meteen handig voor de toekomst. Als je kleine geboren is, is het ook heerlijk als mensen af en toe wat eten meebrengen en dat blijven ze dan misschien automatisch wel doen.
Eet smakelijk zometeen en succes met al het plassen in de nacht.
Wat fijn dat je man op deze manier ruimte heeft om langs te komen. En ook fijn dat ze op zijn werk meelevend zijn, dat maak je ook vaak genoeg anders mee.
Vraag je familie inderdaad om wat lekker eten mee te nemen. Waarschijnlijk voelen zij zich ook heel machteloos in deze situatie en zijn ze allang blij als ze iets voor je kunnen doen. En eten meebrengen is dan een concrete actie. Het is meteen handig voor de toekomst. Als je kleine geboren is, is het ook heerlijk als mensen af en toe wat eten meebrengen en dat blijven ze dan misschien automatisch wel doen.
Eet smakelijk zometeen en succes met al het plassen in de nacht.
donderdag 24 oktober 2013 om 15:53
Gefeliciteerd 28 weken! Dat gaat de goede kant op meid:)
Ik weet zeker dat je familieleden met alle liefde eten voor je willen maken hoor en af en toe een patatje laten bezorgen , heerlijk!
Heb je inmiddels al wat bedacht om de tijd door te komen?
Ik ben toch maar begonnen met haken Hihi, het lukt mij al aardig. Heb mooi roze/donkerrood garen gekocht en ik ga een dekentje maken. Niet te moeilijk beginnen hè, het is verslavend dus misschien ook wel wat voor jou!
Fijn trouwens dat ze op het werk van je man zo meeleven, dat geeft toch weer een goed gevoel lijkt mij.
Zet hem op, op naar de 29 weken
Ik weet zeker dat je familieleden met alle liefde eten voor je willen maken hoor en af en toe een patatje laten bezorgen , heerlijk!
Heb je inmiddels al wat bedacht om de tijd door te komen?
Ik ben toch maar begonnen met haken Hihi, het lukt mij al aardig. Heb mooi roze/donkerrood garen gekocht en ik ga een dekentje maken. Niet te moeilijk beginnen hè, het is verslavend dus misschien ook wel wat voor jou!
Fijn trouwens dat ze op het werk van je man zo meeleven, dat geeft toch weer een goed gevoel lijkt mij.
Zet hem op, op naar de 29 weken
Droom niet je leven maar leef je dromen
donderdag 24 oktober 2013 om 18:32
Franses, wat een heftig verhaal van de bevalling in de badkamer! ''Goedemorgen'' inderdaad...poe! dat is even schrikken!
Inderdaad, ik heb kamer 16 ook ontdekt als de poliklinische bevalkamer! Ik lag gewoon rustig op bed met de laptop en ik hoor me toch een ''gekreun''! ik dacht jeetje...maar de verpleging gaf toen aan dat het de poliklinische bevalkamer is sindsdien al een paar keer gehoord. Toch een mooi geluid, iemand is toch bezig een mooi mensje op de wereld te zetten
Ik heb trouwens de voedingsassistentes gevraagd om de middagsnack eens per week voor de langliggers...en ze zei dat ze dat morgen meteen gaan regelen (kom maar op met die hap!) Ook heb ik de over de foldertjes nagevraagd en dat was inderdaad ook geen probleem om een keer eens iets te bestellen!
Frutje: Wat fijn dat je tweeling tot 36 weken zijn blijven zitten bij je! wat was bij jou de reden voor een dreigende vroeggeboorte? Had jij al ontsluiting of cerclage? Fijn dat je die periode thuis hebt mogen uitzitten! ikzelf leef ook bij de dag en dat bevalt mij eigenlijk prima achter mijn ziekenhuisbed heb ik een whiteboard hangen en elke dag schrijft de verpleging er weer een dagje bij, heel fijn! Ik probeer mij wel in te lezen in het e.e.a. over de komst van de baby. Ook lees ik veel tijdschriften en blogs en tv etc
Hoi Wolfje, wat goed dat je weer bent begonnen met haken! En..je bracht mij meteen op een idee! Ik ga ook maar beginnen met een dekentje haken, recht toe recht aan moet mij wel lukken (mijn streven was een Nijntje) maar dat lukt mij gewoon echt niet vind ik wel jammer hoor! Maar zo ben ik toch weer bezig voor onze bink!
Inderdaad, ik heb kamer 16 ook ontdekt als de poliklinische bevalkamer! Ik lag gewoon rustig op bed met de laptop en ik hoor me toch een ''gekreun''! ik dacht jeetje...maar de verpleging gaf toen aan dat het de poliklinische bevalkamer is sindsdien al een paar keer gehoord. Toch een mooi geluid, iemand is toch bezig een mooi mensje op de wereld te zetten
Ik heb trouwens de voedingsassistentes gevraagd om de middagsnack eens per week voor de langliggers...en ze zei dat ze dat morgen meteen gaan regelen (kom maar op met die hap!) Ook heb ik de over de foldertjes nagevraagd en dat was inderdaad ook geen probleem om een keer eens iets te bestellen!
Frutje: Wat fijn dat je tweeling tot 36 weken zijn blijven zitten bij je! wat was bij jou de reden voor een dreigende vroeggeboorte? Had jij al ontsluiting of cerclage? Fijn dat je die periode thuis hebt mogen uitzitten! ikzelf leef ook bij de dag en dat bevalt mij eigenlijk prima achter mijn ziekenhuisbed heb ik een whiteboard hangen en elke dag schrijft de verpleging er weer een dagje bij, heel fijn! Ik probeer mij wel in te lezen in het e.e.a. over de komst van de baby. Ook lees ik veel tijdschriften en blogs en tv etc
Hoi Wolfje, wat goed dat je weer bent begonnen met haken! En..je bracht mij meteen op een idee! Ik ga ook maar beginnen met een dekentje haken, recht toe recht aan moet mij wel lukken (mijn streven was een Nijntje) maar dat lukt mij gewoon echt niet vind ik wel jammer hoor! Maar zo ben ik toch weer bezig voor onze bink!
donderdag 24 oktober 2013 om 23:02
Roseberry en wolfje, ik ben niet veel creatiever! Ook ik ging in het ziekenhuis voor het rechttoe rechtaan dekentje. Mijn zus had 2 rollen van dat platte garen gestuurd (a la tagliatelle zeg maar) en een dikke haaknaald. Mijn dekentje is ook afgekomen, maar nu helaas veel te zwaar voor baby! Jammer, want hij is wel heel mooi geworden. Gelukkig heeft het wel voor afleiding gezorgd..
vrijdag 25 oktober 2013 om 21:07
Hoi Roseberry, geen tijd gehad om eerder op de dag te kijken. Mijn jongste is vandaag jarig, dus we hadden een drukke dag Wel erg leuk ook. Ik hoop dat bij jou alles goed is gegaan vandaag en je weer een dag erbij mag tellen.
Morgen weekend, dat betekent voor jou misschien wat meer bezoek? En heb je al eten 'besteld' bij familie? Slaap lekker voor zo meteen en "hang in there".
Morgen weekend, dat betekent voor jou misschien wat meer bezoek? En heb je al eten 'besteld' bij familie? Slaap lekker voor zo meteen en "hang in there".
maandag 28 oktober 2013 om 13:23
Hoi dames!
Alles is gelukkig nog steeds goed met mij en de kleine! Dit weekend heb ik fijn bezoek gehad van familie en ze hadden eten voor mij meegebracht! (Yummie!) nu al drie dagen lekker anders gegeten en vanavond maar weer aan de ziekenhuisprak
Vrijdag hebben wij een groeiecho gehad van onze binkie! Bij 28+1 woog hij 1340 gram! Dat is een mooi gewicht waar we erg blij mee zijn! Gelukkig gaat het met onze knul erg goed!
De artsen zijn aan het overleggen of ik eventueel thuis bedrust mag houden. Ik kijk er ontzettend naar uit want ik denk dat de rust die ik thuis vind mij erg goed zal doen. Toch is het ook spannend alhoewel we in beide gevallen weten dat het afwachten is tot er iets gebeurd (harde buiken, weeën, slijmverlies en of bloedverlies). Ik hoop dat het ons is gegund een paar weken thuis samen te kunnen genieten en ontspannen van mijn gezellige bewegende buik. ik heb daar geloof ik toch wel erg veel behoefte aan. Hopelijk kunnen we samen een mooi plan maken zodat ik thuis kan gaan rusten op bed. Ik hoor aan het eind van vandaag hopelijk meer!
Veel liefs!
Alles is gelukkig nog steeds goed met mij en de kleine! Dit weekend heb ik fijn bezoek gehad van familie en ze hadden eten voor mij meegebracht! (Yummie!) nu al drie dagen lekker anders gegeten en vanavond maar weer aan de ziekenhuisprak
Vrijdag hebben wij een groeiecho gehad van onze binkie! Bij 28+1 woog hij 1340 gram! Dat is een mooi gewicht waar we erg blij mee zijn! Gelukkig gaat het met onze knul erg goed!
De artsen zijn aan het overleggen of ik eventueel thuis bedrust mag houden. Ik kijk er ontzettend naar uit want ik denk dat de rust die ik thuis vind mij erg goed zal doen. Toch is het ook spannend alhoewel we in beide gevallen weten dat het afwachten is tot er iets gebeurd (harde buiken, weeën, slijmverlies en of bloedverlies). Ik hoop dat het ons is gegund een paar weken thuis samen te kunnen genieten en ontspannen van mijn gezellige bewegende buik. ik heb daar geloof ik toch wel erg veel behoefte aan. Hopelijk kunnen we samen een mooi plan maken zodat ik thuis kan gaan rusten op bed. Ik hoor aan het eind van vandaag hopelijk meer!
Veel liefs!
maandag 28 oktober 2013 om 13:58
Wat fijn om te horen dat het nog goed gaat met je. En wat een mooi gewicht al van jullie zoon. Dat soort dingen geven moed en de kracht om vol te blijven houden denk ik.
Mooi vooruitzicht dat je misschien een paar weken naar huis mag. Ik kan me voorstellen dat je daar een stuk meer op je gemakt bent. Lukt het je dan ook om voldoende rust te nemen? Kun je het loslaten als je huis rommelig is en er een was moet worden gedaan? En probeer ook dan familie in te schakelen voor helpen in het huishouden, koken en dat soort dingen.
Mooi vooruitzicht dat je misschien een paar weken naar huis mag. Ik kan me voorstellen dat je daar een stuk meer op je gemakt bent. Lukt het je dan ook om voldoende rust te nemen? Kun je het loslaten als je huis rommelig is en er een was moet worden gedaan? En probeer ook dan familie in te schakelen voor helpen in het huishouden, koken en dat soort dingen.
