Elke maand onzekerheid

19-09-2012 00:08 21 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zal proberen om het kort te houden, maar ik zit hier best wel mee. Dus bij voorbaat sorry voor een eventuele lange OP.



Eind augustus 2011 ben ik gestopt met de pil, niet meteen met het doel een kind te krijgen maar meer met de gedachte: "We zien wel wat het wordt, eerst maar rustig ontpillen." Kindje zou bij mij en mijn partner wel welkom zijn, dus we hebben sindsdien geen voorbehoedsmiddelen meer gebruikt. Inmiddels ben ik nog steeds niet zwanger en merk dat ik nu toch wel zenuwachtig ben 'of alles wel goed komt'. Niet dat ik iedere maand zit te huilen als ik toch weer ongesteld word, maar toch iedere keer een beetje spannend en dan toch weer teleurgesteld worden.



Ik heb altijd bijgehouden wanneer ik menstrueerde, dit is redelijk regelmatig (om de 30 tot 32 dagen). Een paar maanden geleden was ik een week overtijd en wilde de vlag al uithangen, maar de test bleek negatief. Een paar dagen later kreeg ik alsnog m'n menstruatie, nog pijnlijker dan normaal. Partner dacht en denkt dat het een vroege miskraam is geweest, ik 'hoop' het maar omdat ik dan in ieder geval wél zwanger kan worden. Voordat m'n menstruatie doorbrak, ben ik een dag gaan raften (daarom deed ik dus ook eerst die test, zou die positief zijn geweest dan had ik het raften afgezegd) dus toen ik daarna zo heftig ongesteld werd, vroegen we ons toch wel af of er niet toch sprake was van een prille zwangerschap, ondanks de test.



Nu een zwangerschap steeds langer uitblijft, word ik zenuwachtig en vraag me af of er iets mis is. Zou een ovulatietest mij kunnen vertellen of ik überhaupt een eisprong heb, of werken die dingen niet goed? En wanneer wordt het tijd om naar de huisarts te gaan? Wat is dan het vervolgtraject?
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend dat het lang duurt! Je kunt zeker ovulatietests gaan doen of elke dag 's ochtends voor het opstaan temperaturen en daar grafiekjes van maken. Er zijn ook genoeg boeken waar deze dingen op een rijtje staan. Als je die gegevens van een paar maanden meeneemt naar een arts dan is dat sowieso heel waardevolle informatie.



Ik weet zo uit mijn hoofd niet precies wanneer je naar de huisarts zou moeten maar ik dacht na iets van 2 jaar, behalve als je al ouder bent, dan eerder. Maar je kunt natuurlijk altijd gewoon een afspraak maken.
Alle reacties Link kopieren
Haihai ik heb hier helaas veel ervaring mee.



Ga eerst ovulatietesten doen om te kijken of je inderdaad een ovulatie hebt, en meet tegelijkertijdvoor 2 maanden elke ochtend op een vast tijdstip je temPeratuur op.

Normaliter is het gebruikelijk dat je na een jaar proberen naar de huisarts gaat, maar hij zal je ook vragen bovenstaande dingen te doen.
Als je al vanaf augustus 2011 bezig bent, zou ik zeker naar de huisarts gaan voor een doorverwijzing. Een paar simpele onderzoeken kunnen al meer zekerheid bieden. Zo kan het zaad van je vriend getest worden en kan er bij jou gekeken worden of en wanneer je een eisprong hebt. Misschien sex je iedere maand wel net op het verkeerde moment! Mijn eisprong was bv ook altijd laat in mn cyclus.
Met een cyclus van 30-32 dagen kan je eisprong vallen binnen een grote periode. Een maand ovulatietesten gebruiken, is dan best een idee. Ik heb dat ook gedaan, heb een cyclus van 30-31 dagen en kwam er door de ovulatietesten achter dat mijn eisprong pas op dag 19 was. In mijn geval was het daarna al snel raak. Maar na een jaar proberen de huisarts bezoeken is niet raar.
Alle reacties Link kopieren
@Knappekloon Dat temperaturen, daar heb ik ook over gelezen. Maar kan dit ook als je, zoals ik, in ploegendienst werkt? Even de wekker zetten is geen probleem, maar stel, ik zet die om half 9. Na een nachtdienst heb ik om half 9 pas anderhalf uur geslapen. Na een dagdienst ben ik om half 9 bijna zover dat ik op ga staan (bij wijze van, want ik ben nogal een langslaper ) Heeft dat temperaturen dan wel zin?



Ik ben 33 jaar, mijn man is 45. Hij heeft een dochtertje uit een eerder huwelijk en kan dus weldegelijk kinderen verwekken, tenminste, we gaan er vanuit dat ze niet stiekem van de melkboer blijkt te zijn . Moet hij dan ook getest worden? En wat voor testen krijgen wij dan?



Ik heb gelezen over de testen van Sensitest, heeft iemand daar ervaring mee? Ik ben best wel bang om naar de huisarts te gaan, het maakt het zo 'officieel' allemaal... 'Verminderd vruchtbaar' klinkt zo.. als een labeltje
Sperma testje voor de man is de meest simpele test die er is. Je vriend is wel wat ouder dus zou zo maar kunnen dat de kwaliteit wat minder is.

En so what dat een bezoek aan de huisarts officieel is? Je wilt toch kinderen??

Mij mij ging het ook allemaal niet vanzelf, mijn vriend is ook 14 jaar ouder en iets mindere zaadkwaliteit en evengoed 2 kinderen uit zn 1e huwelijk. En ik had een lange cyclus met niet altijd een eisprong. Heb hormonen gebruikt. Maar hoe dan ook, ik ben nu wel een kleine jongen van 6 weken aan het voeden.

Zet gewoon die stap meid! En doe evengoed die ovulatie testen; want eer je bij de gynaecoloog terecht kan ben je vaak al weer weken verder.
Alle reacties Link kopieren
.
Alle reacties Link kopieren
heb je al ovulatietesten gebruikt? Wellicht kan dat wat inzicht geven over wanneer je je eisprong hebt. Want je kunt wippen als de konijnen maar als dat niet rond de periodevan je eisprong is dan zitten die zaadjes daar voor niets :-) Ik zou dat eerst nog een paar maanden proberen en daarna even naar de huisarts.
Alle reacties Link kopieren
Na een jaar een gesprek aanvragen met de huisarts is heel normaal. De weg om je vruchtbaarheid te onderzoeken kan daarna nog best lang duren, zaadtest, echo's, etc. Het kost allemaal tijd en voor je het weet ben je weer zo een half jaar verder. Voor nu: hop, ovulatietesten kopen! Google even op goedkope, want je gaat er in rap tempo doorheen. Mijn gyn heeft me geadviseerd 2x op een dag te testen, omdat het kan gebeuren dat je hem anders mist (aug. 2010 gestopt).



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Naar de huisarts gaan, verwijzing gynaecologie
Alle reacties Link kopieren
Bij ons heeft het bijna twee jaar geduurd voordat ik zwanger raakte. In januari '10 gestopt met de pil, eerst een paar maanden 'ontpilt'. Na 1,5 jaar wilde ik nog niet naar de huisarts, want zelf dacht ik dat er een andere reden dan lichamelijk mee kon spelen.

Ik wilde graag weten of mijn vriend zijn sperma goed was en we hebben dus een spermatest gedaan. Er zitten twee testen in een verpakking, ik heb nog een test over, dus als je deze wilt hebben, dan stuur je me maar een pb'tje met je adres.

Zijn uitslag was goed. Zelf ben ik toen ovulatietesten gaan gebruiken en gaan temperaturen. Precies in die tijd was ook het andere aspect veranderd (wel helaas) en toen was ik binnen 2 maanden zwanger!

Over 3 maanden verwachten wij onze dochter .
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar hoor. Bij ons heeft het bij de oudste 3 jaar geduurd, de tweede was in 2 maanden een feit. Het kan dus verschillen. Ik ken de verhalen ook precies omgekeerd, van de oudste binnen 1 maand zwanger, van de tweede na 2,5 jaar pas. Het is denk ik inderdaad handig om je cyclus nu te leren kennen en na een jaar kom je ook in aanmerking voor een doorverwijzing naar de gyn.



Wij hebben niets ondernomen, ik had mezelf nog tot na een bepaalde datum gegeven en dan zouden we naar de gyn gaan maar toen was ik dus toch eindelijk zwanger geworden. Achteraf gezien had ik niet zo lang willen wachten maar gelukkig is het hier allemaal goed gekomen.



Succes en sterkte, maar niet wanhopen he. Zwanger worden is nu eenmaal een van de weinige dingen in het leven die niet afdwingbaar zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Misschien zijn ovulatie testen wel een goed idee.

Ik heb ook een cyclus van 30-32 dagen. Jaren geleden werd ik ook maar niet zwanger. Snapte er niks van. Kom ik er achter dat ik pas een late eisprong heb en een hele korte fase daarna.

Eisprong op dag 20 of later.

Toen ik dat eenmaal doorhad was ik pats boem in verwachting. Dat tot 4 x toe;-).



Ik gebruik trouwens de dipsticks van Zwanger en Kids!
Alle reacties Link kopieren
Hoi TO,

Wat frustrerend is dat hè. Je wist iets heel graag maar het lukt niet.

Wij zijn inmiddels bijna 5 jaar bezig voor onze eerste.

Wel in de medische molen. Wij zijn na 2 jaar doorverwezen naar het fertiliteits centrum. Ik hoefde geen temperatuurlijsten te laten zien.

Tip is om inderdaad ovulatietesten te doen om te kijken wanneer je eisprong is. Ik gebruikte altijd van Clearblue, dan heb je geen gezeik met streepjes, maar een smiley.

Over naar het zkh stappen, je kunt alles in je eigen tempo doen. Ik zou in elk gvql niet zelf gaan klooien met van die thuis sperma testen, want dat zegt helemaal niks! Het is een heel andere manier van testen dan in een lab gebeurd.

Veel succes!
Alle reacties Link kopieren
Bedenk dat een jaar proberen normaal en gemiddeld is. Per maand hebt je (als je gezond bent) 20% kans. Ook een regelmatige cyclus is positief.



Ik zou aanraden om te gaan temperaturen (iedere dag op dezelfde tijd terwijl je nog in bed ligt) en in de vruchtbare periode ovulatietesten te gebruiken. Koop goedkope testen via internet (bijvoorbeeld sensitest). Die van clearblue zijn erg goed maar ook heel erg duur! Als het goed is zou je door deze combinatie je eisprong moeten kunnen zien.



Mocht het dan nog niet lukken dan kan je naar de huisarts. Sommige huisartsen doen zelf onderzoeken en andere verwijzen je door naar het ziekenhuis. Bedenk wel dat jullie beiden achter de onderzoeken en een eventueel traject moeten staan! Onderzoeken die vrij standaard zijn in dit soort gevallen

- bloedtesten voor jou

- zaadtest voor je man (thuistesten zijn niet betrouwbaar!, en de kwaliteit kan door tal van zaken verminderen. Dat hij een kind heeft is dus geen garantie)

- interne echo (s) voor jou.

Je komt echt niet zomaar in een traject terecht. Maar als jij nu 33 bent zou ik geen tijden meer wachten. Vanaf 35 is er al een vermindering van je vruchtbaarheid. En onderzoeken, wachtlijsten en trajecten kunnen erg lang duren.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben blij dat jullie niet meteen al aan allerlei enge kwalen denken. Binnenkort gaan m'n man en ik een weekje op vakantie, ik ga echt proberen om het dan even los te laten (categorie "denk niet aan een roze olifant", want ik weet allang dat de vakantie precies tussen twee menstruaties in valt, maar goed )



Gezien het feit dat jullie allemaal zeer positief zijn over de ovulatietesten, heb ik er meteen een stel besteld. 24 Stuks, dus we kunnen voorlopig vooruit. Ik neem aan dat er een gebruiksaanwijzing bij zit? De een zegt namelijk 1x per dag testen, de andere 2x.



Eerst maar eens proberen met die test en samen op vakantie. We hebben best een stressvolle periode achter de rug (externe factoren, geen relatieproblemen dus) en ik denk dat dat wellicht ook meespeelt.
Bij de testen staat precies op welke dag je moet beginnen met de testen. Succes en geniet van je vakantie.
Alle reacties Link kopieren
Er zijn al een heleboel nuttige reacties gegeven. Mij vielen twee dingen op in je posts:quote:mater_matuta schreef op 19 september 2012 @ 00:08:

Voordat m'n menstruatie doorbrak, ben ik een dag gaan raften (daarom deed ik dus ook eerst die test, zou die positief zijn geweest dan had ik het raften afgezegd)...

Ik snap dat jullie het heel graag willen, maar pas je op dat je niet je hele leven erom gaat laten draaien?! Een zwangerschap betekent niet dat je opeens niets meer kan of mag! Zolang je nog niet met een aardig buikje rondloopt, kun je zulk soort dingen prima blijven doen hoor.



En verder:

quote:mater_matuta schreef op 19 september 2012 @ 01:03:

Ik ben 33 jaar, mijn man is 45. Hij heeft een dochtertje uit een eerder huwelijk en kan dus weldegelijk kinderen verwekken, ...Nee, jullie weten alleen dat hij kinderen kon verwekken, je weet niet hoe het er nu mee staat. Een spermatest, een officiele via een arts, kan daar echter meer duidelijkheid over brengen.
Alle reacties Link kopieren
@Tof: Is dat zo? Ik dacht met het raften "al dat gestuiter op het water, dat kan nooit goed zijn", ook met in m'n achterhoofd de gedachte dat vrouwen vroeger probeerden miskramen op te wekken door van de trap te springen en zo. Nu ik toch ben gaan raften (en het ging er best wild aan toe) en ik daarna toch m'n menstruatie kreeg -10 dagen later, terwijl ik altijd heel regelmatig ben, en ook veel pijnlijker dan anders- dachten we dus echt dat het toch een prille zwangerschap geweest moet zijn die door dat geraft is afgebroken. Maar dat kan dus niet, begrijp ik?



Je hebt gelijk hoor, ik moet niet alles in het teken zetten van. Dat probeer ik ook hoor. Op sommige punten valt dat best mee, ik drink nog steeds een wijntje en dergelijke

Op sommige punten valt dat NIET mee, want bij 'kwaaltjes' tussendoor (zere borsten, misselijk, steken in de buik) denk ik toch meteen: o gottegot, zou het dan tóch...?! terwijl ik juist zo'n afkeer heb van al die mensen die hier topics openen met de vraag: "Ik was gister misselijk en vandaag wil ik geen koffie, zou ik zwanger zijn?" Onwillekeurig denk ik er toch aan, en dat is moeilijk los te laten... Vind ik. M'n man is er minder mee bezig hoor, dus ik trek 'm ook niet expres aan z'n jasje rond 'het ei', we "klussen" ook niet maar we neuken gewoon , en dat dat toevallig wat vaker is rond de vruchtbare periode is gewoon te danken aan mijn verleidingskunsten



Hij weet wel dat ik er soms best een beetje mee zit, maar niet dat het op sommige momenten zo'n issue is. Ik wil namelijk niet onze relatie of ons sexleven om zeep helpen door er zo'n prestatie-iets van te maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:mater_matuta schreef op 20 september 2012 @ 11:03:

@Tof: Is dat zo? Ik dacht met het raften "al dat gestuiter op het water, dat kan nooit goed zijn", ook met in m'n achterhoofd de gedachte dat vrouwen vroeger probeerden miskramen op te wekken door van de trap te springen en zo.

Dat zal flink pijn hebben gedaan, maar volgens mij krijg je daar echt niet zomaar een miskraam van! In het beginstadium gaat het om celletjes of een celklompje, die/dat heerlijk zacht in de baarmoeder liggen te zwemmen, met vruchtwater erbij ter bescherming. Die baarmoeder ligt dan nog in een buik beschermd door allerlei andere organen, en opgehangen aan banden als een soort hangmat. Een beetje geschud leidt echt niet zomaar tot een miskraam. Dan kun je ook niet meer over kinderkopjes gaan rijden met de auto als je zwanger bent...



Een zwangerschap kan om allerlei redenen misgaan, meestal is dit dan in de eerste 12 weken, en vaak liggen er genetische foutjes aan ten grondslag, foutjes in de celdeling e.d. De kans daarop is stukken groter dan dat het misgaat door iets als raften!



Tegen de tijd dat je een aardige buik hebt, wordt dat op den duur anders, maar in het begin hoef je je daar echt nog geen zorgen om te maken!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven