Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
maandag 11 juni 2012 om 22:12
maandag 11 juni 2012 om 23:02
quote:coentje80 schreef op 11 juni 2012 @ 22:10:
Tabletjes met opname in zh uiteindelijk 36 en 2x4 tabletjes.
Ik heb zelf Alles mogen beslissen, na het slechte nieuws en dit voelde voelt goed.Wat fijn dat 2x4 tabletjes geholpen hebben! Ik wilde dat ook erg graag. Heb 4x4 tabletjes gehad, daarna een behandeling met staafjes die in mijn baarmoedermond werden geplaatst om de uitdrijving op te wekken.. en uiteindelijk na 8 dagen een curettage.
Tabletjes met opname in zh uiteindelijk 36 en 2x4 tabletjes.
Ik heb zelf Alles mogen beslissen, na het slechte nieuws en dit voelde voelt goed.Wat fijn dat 2x4 tabletjes geholpen hebben! Ik wilde dat ook erg graag. Heb 4x4 tabletjes gehad, daarna een behandeling met staafjes die in mijn baarmoedermond werden geplaatst om de uitdrijving op te wekken.. en uiteindelijk na 8 dagen een curettage.
maandag 11 juni 2012 om 23:06
Ik had er bij mjin eerste zwangerschap wel rekening mee gehouden dat het een miskraam kon worden. Maar toch hartstikke genoten van iedere dag. Dat ben ik zeker ook van plan als ik weer zwanger word! Want volgens mij was het verdriet er echt niet minder om omdat ik toevallig ingecalculeerd had dat dit kon gebeuren.
dinsdag 12 juni 2012 om 00:54
Op 13 mei, Moederdag, heb ik een miskraam gehad. Als dat niet was gebeurd zouden we deze week onze zwangerschap bekendmaken. Iedereen die in dezelfde periode als ik was uitgerekend maar bij wie het wel goed is gegaan, brengt het ook nu naar buiten. En dat doet pijn.. Hoe gaan/gingen jullie daarmee om?
dinsdag 12 juni 2012 om 02:47
Hoi Coentje,
Fijn om je weer terug te zien op het forum. Gaat het weer een beetje met je? Ik schreef ook op het forum uitgerekend tm 15 december.
Voor deze zwangerschap heb ik ook een miskraam gehad waar ik wekenlang mee heb rondgelopen. Uiteindelijk heb ik in november vorig jaar een curettage gehad.
Na mn curettage ben ik eigenlijk alleen maar hysterisch bezig geweest om weer zwanger te raken wat na een paar maanden weer gelukt was. Ook ben ik meteen de volgende dag weer voluit gaan werken om het zo snel moegelijk te kunnen vergeten. Stom, stom, stom denk ik nu.
Want in plaats van blij te zijn met mn zwangerschap ben ik eigenlijk alleen nog maar in mineurstemming geweest. Vind er ook opeens niks meer aan, maar ondertussen ben ik wel voor elk bezoekje aan de VK zo nerveus dat ik bijna over mn nek ga als ik er weer heen moet. Diep vanbinnen moet ik er dus wel degelijk wat aanvinden want anders hoef je ook niet bang te zijn dat het misgaat. Wat voor mij ook een heel moeilijk moment was was 2 weken geleden toen mn kindje geboren had moeten worden. Ik heb me toen zo ellendig en depressief gevoeld.
Heb as woensdag een afspraak bij mn huisarts om over mn negatieve gevoelens te praten want ik kan absoluut niet van deze zwangerschap genieten en merk dat ik me er steeds voor afsluit dat ik uberhaupt zwanger ben. Ik hoop dat ik hulp kan krijgen mn miskraam een plekje te geven want dit is gewoon zoo zonde van deze bijzondere tijd. Bovendien ben ik bang dat ik als ik zo doorga misschien ook niet blij kan zijn als mn kindje eenmaal geboren is.
Dacht eigenlijk dat ik de enigste was die zo maf was met deze gevoelens te kampen maar nu zie ik dat er meer mensen mee zitten.
@Coentje, ik hoop dat je snel weer zwanger zult zijn en er ook een beetje van kan genieten. Het is al heel goed denk ik dat je over je gevoel praat hier. Iets wat ik bv ook helemaal niet heb gedaan. Maar misschien dat je er straks toch wat positiever instaat omdat je je gevoel hebt kunnen uiten en tegen die tijd misschien een plekje hebt kunnen geven.
Fijn om je weer terug te zien op het forum. Gaat het weer een beetje met je? Ik schreef ook op het forum uitgerekend tm 15 december.
Voor deze zwangerschap heb ik ook een miskraam gehad waar ik wekenlang mee heb rondgelopen. Uiteindelijk heb ik in november vorig jaar een curettage gehad.
Na mn curettage ben ik eigenlijk alleen maar hysterisch bezig geweest om weer zwanger te raken wat na een paar maanden weer gelukt was. Ook ben ik meteen de volgende dag weer voluit gaan werken om het zo snel moegelijk te kunnen vergeten. Stom, stom, stom denk ik nu.
Want in plaats van blij te zijn met mn zwangerschap ben ik eigenlijk alleen nog maar in mineurstemming geweest. Vind er ook opeens niks meer aan, maar ondertussen ben ik wel voor elk bezoekje aan de VK zo nerveus dat ik bijna over mn nek ga als ik er weer heen moet. Diep vanbinnen moet ik er dus wel degelijk wat aanvinden want anders hoef je ook niet bang te zijn dat het misgaat. Wat voor mij ook een heel moeilijk moment was was 2 weken geleden toen mn kindje geboren had moeten worden. Ik heb me toen zo ellendig en depressief gevoeld.
Heb as woensdag een afspraak bij mn huisarts om over mn negatieve gevoelens te praten want ik kan absoluut niet van deze zwangerschap genieten en merk dat ik me er steeds voor afsluit dat ik uberhaupt zwanger ben. Ik hoop dat ik hulp kan krijgen mn miskraam een plekje te geven want dit is gewoon zoo zonde van deze bijzondere tijd. Bovendien ben ik bang dat ik als ik zo doorga misschien ook niet blij kan zijn als mn kindje eenmaal geboren is.
Dacht eigenlijk dat ik de enigste was die zo maf was met deze gevoelens te kampen maar nu zie ik dat er meer mensen mee zitten.
@Coentje, ik hoop dat je snel weer zwanger zult zijn en er ook een beetje van kan genieten. Het is al heel goed denk ik dat je over je gevoel praat hier. Iets wat ik bv ook helemaal niet heb gedaan. Maar misschien dat je er straks toch wat positiever instaat omdat je je gevoel hebt kunnen uiten en tegen die tijd misschien een plekje hebt kunnen geven.
dinsdag 12 juni 2012 om 09:31
quote:yezka schreef op 11 juni 2012 @ 23:06:
Ik had er bij mjin eerste zwangerschap wel rekening mee gehouden dat het een miskraam kon worden. Maar toch hartstikke genoten van iedere dag. Dat ben ik zeker ook van plan als ik weer zwanger word! Want volgens mij was het verdriet er echt niet minder om omdat ik toevallig ingecalculeerd had dat dit kon gebeuren.
Nee natuurlijk heb je daarom niet minder verdriet!
Ik heb er ook rekening mee gehouden en vooral de laatste weken ben ik er ook mee bezig geweest, achteraf zal dat een voorgevoel zijn, maar maakt het vedriet echt niet minder. Wel ben ik heel blij dat mijn omgeving het al wist heb heel veel steun ervaren en nog steeds.
Maar wat heftig dat die behandeling zo lang moest duren, hier zouden ze na 2dagen over gaan op curretage. Vond het idee dat er iets levensloos in mijn buik zat zo erg, de eerste week heb ik het daar heel moeilijk mee gehad.
Ik had er bij mjin eerste zwangerschap wel rekening mee gehouden dat het een miskraam kon worden. Maar toch hartstikke genoten van iedere dag. Dat ben ik zeker ook van plan als ik weer zwanger word! Want volgens mij was het verdriet er echt niet minder om omdat ik toevallig ingecalculeerd had dat dit kon gebeuren.
Nee natuurlijk heb je daarom niet minder verdriet!
Ik heb er ook rekening mee gehouden en vooral de laatste weken ben ik er ook mee bezig geweest, achteraf zal dat een voorgevoel zijn, maar maakt het vedriet echt niet minder. Wel ben ik heel blij dat mijn omgeving het al wist heb heel veel steun ervaren en nog steeds.
Maar wat heftig dat die behandeling zo lang moest duren, hier zouden ze na 2dagen over gaan op curretage. Vond het idee dat er iets levensloos in mijn buik zat zo erg, de eerste week heb ik het daar heel moeilijk mee gehad.
dinsdag 12 juni 2012 om 09:36
quote:lezer46 schreef op 12 juni 2012 @ 00:54:
Op 13 mei, Moederdag, heb ik een miskraam gehad. Als dat niet was gebeurd zouden we deze week onze zwangerschap bekendmaken. Iedereen die in dezelfde periode als ik was uitgerekend maar bij wie het wel goed is gegaan, brengt het ook nu naar buiten. En dat doet pijn.. Hoe gaan/gingen jullie daarmee om?
Wij hadden toen uiteindelijk aan iedereen bekendgemaakt dat ik zwanger was. Paar dagen later bij de echo bleek het mis te zijn.
Ik ben open en eerlijk naar iedereen toe plus het schrijven op het forum. Het gaat langzaamaan beter, voel me nu redelijk goed, maar doen het wel rustig aan, ook met werken. Ben erg moe geweest ook. We zien verder wel hoe het loopt en of en wanneer ik weer zwanger wordt, wens is er wel maar gereserveerd. Begrip al om maar is toch iets wat je denk ik pas echt begrijpt als je het meemaakt. Vandaar dit topic. En fijn dat je je aansluit!
Op 13 mei, Moederdag, heb ik een miskraam gehad. Als dat niet was gebeurd zouden we deze week onze zwangerschap bekendmaken. Iedereen die in dezelfde periode als ik was uitgerekend maar bij wie het wel goed is gegaan, brengt het ook nu naar buiten. En dat doet pijn.. Hoe gaan/gingen jullie daarmee om?
Wij hadden toen uiteindelijk aan iedereen bekendgemaakt dat ik zwanger was. Paar dagen later bij de echo bleek het mis te zijn.
Ik ben open en eerlijk naar iedereen toe plus het schrijven op het forum. Het gaat langzaamaan beter, voel me nu redelijk goed, maar doen het wel rustig aan, ook met werken. Ben erg moe geweest ook. We zien verder wel hoe het loopt en of en wanneer ik weer zwanger wordt, wens is er wel maar gereserveerd. Begrip al om maar is toch iets wat je denk ik pas echt begrijpt als je het meemaakt. Vandaar dit topic. En fijn dat je je aansluit!
dinsdag 12 juni 2012 om 09:44
@schimmeltteentje
Wat heftig!! Zorg goed voor jezelf en praat erover met mensen die begrip kunnen tonen, ik weet vanuit prive en werk dat dit heel belangrijk is.
Wat balen dat je nu niet van je zwangerschap kan genieten want het is natuurlijk ook heel bijzonder! Ik ben daar ook wel een beetje bang voor.
Ik kreeg van jullie toen al zoveel knuffels en begrip dat ik me weer aansloot bij zwanger worden vanaf juni. Niet dat we daar nu heel erg mee bezig zijn, maar leek me leuk. Al snel merkte ik dat ik er zo anders tegenaan kijk nu dat ik dit topic heb geopend.
Niet om die miskraam nu direct te verwerken, want heb het idee dat dat wel aardig lukt, maat vooral ook om dadelijk met die gevoelens om te gaan, waar jij nu tegenaan loopt want dat is natuurlijk ook mijn angst.
Hopelijk kun je je verhaal straks kwijt en toch nog een beetje genieten van het wondertje in je buik.
En anders deel je zoveel mogelijk met ons!
Sterkte en een dikke knuffel liefs Coentje
Wat heftig!! Zorg goed voor jezelf en praat erover met mensen die begrip kunnen tonen, ik weet vanuit prive en werk dat dit heel belangrijk is.
Wat balen dat je nu niet van je zwangerschap kan genieten want het is natuurlijk ook heel bijzonder! Ik ben daar ook wel een beetje bang voor.
Ik kreeg van jullie toen al zoveel knuffels en begrip dat ik me weer aansloot bij zwanger worden vanaf juni. Niet dat we daar nu heel erg mee bezig zijn, maar leek me leuk. Al snel merkte ik dat ik er zo anders tegenaan kijk nu dat ik dit topic heb geopend.
Niet om die miskraam nu direct te verwerken, want heb het idee dat dat wel aardig lukt, maat vooral ook om dadelijk met die gevoelens om te gaan, waar jij nu tegenaan loopt want dat is natuurlijk ook mijn angst.
Hopelijk kun je je verhaal straks kwijt en toch nog een beetje genieten van het wondertje in je buik.
En anders deel je zoveel mogelijk met ons!
Sterkte en een dikke knuffel liefs Coentje
dinsdag 12 juni 2012 om 11:32
quote:lezer46 schreef op 12 juni 2012 @ 00:54:
Op 13 mei, Moederdag, heb ik een miskraam gehad. Als dat niet was gebeurd zouden we deze week onze zwangerschap bekendmaken. Iedereen die in dezelfde periode als ik was uitgerekend maar bij wie het wel goed is gegaan, brengt het ook nu naar buiten. En dat doet pijn.. Hoe gaan/gingen jullie daarmee om?
Jemig... op moederdag... Wat een kl*testreek van moeder natuur. Ik vond zelf moederdag ook heel pittig. Ik was uitgerekend op koninginnedag en had dus uiterlijk op moederdag moeten bevallen. Ik ben allebei de dagen met mijn deken over mijn hoofd in bed gebleven. Ik denk dat het enige wat je kunt doen is erover blijven praten en jezelf toestaan verdriet te hebben. Dat kun je ook tegen vriendinnen die zwanger zijn zeggen. "Ik vind het moeilijk, maar ik gun het je van harte".
Daarnaast heb ik het vruchtje begraven op een hele mooie plek tussen de wortels van een boom. Toen dit voorjaar de blaadjes uitliepen, wist ik dat mijn 'kindje' doorgroeide in de boom. Dat troost mij een beetje.
Op 13 mei, Moederdag, heb ik een miskraam gehad. Als dat niet was gebeurd zouden we deze week onze zwangerschap bekendmaken. Iedereen die in dezelfde periode als ik was uitgerekend maar bij wie het wel goed is gegaan, brengt het ook nu naar buiten. En dat doet pijn.. Hoe gaan/gingen jullie daarmee om?
Jemig... op moederdag... Wat een kl*testreek van moeder natuur. Ik vond zelf moederdag ook heel pittig. Ik was uitgerekend op koninginnedag en had dus uiterlijk op moederdag moeten bevallen. Ik ben allebei de dagen met mijn deken over mijn hoofd in bed gebleven. Ik denk dat het enige wat je kunt doen is erover blijven praten en jezelf toestaan verdriet te hebben. Dat kun je ook tegen vriendinnen die zwanger zijn zeggen. "Ik vind het moeilijk, maar ik gun het je van harte".
Daarnaast heb ik het vruchtje begraven op een hele mooie plek tussen de wortels van een boom. Toen dit voorjaar de blaadjes uitliepen, wist ik dat mijn 'kindje' doorgroeide in de boom. Dat troost mij een beetje.
dinsdag 12 juni 2012 om 12:03
@yezka,
Heb jij de miskraam thuis gekregen dat je dit hebt kunnen doen?
Ik heb er voor gekozen naar het zh te gaan, het vruchtje is daarna door de patholoog onderzocht o chromosoom afwijkingen.
Praten helpt mij te verwerken ik weet niet of die moeilijke momenten nog komen maar voorlopig gaat het best goed, lichamelijk iig nog tijd nodig om bij te koemn, doe het rustig aan en slaap veel.
Ik heb geen moeite met zwangeren vriendinnen en kleine kinderen, vind het juist erg fijn voor hen dat het wel goed is gegaan en dat hen dit niet is overkomen. Hoop dat het mij hun geluk ook nog overkomt. Wat minder in de prive sfeer heb ik veel lotgenoten en hoor veel ervaringen aan, dit sterkt me. Heb ook veel steun ontvangen juist van de vriendinnen met pasgeboren baby's die weten hoe kwetsbaar het is.
De tijd zal het leren hoe het verrder vergaat.
Liefs coentje
Heb jij de miskraam thuis gekregen dat je dit hebt kunnen doen?
Ik heb er voor gekozen naar het zh te gaan, het vruchtje is daarna door de patholoog onderzocht o chromosoom afwijkingen.
Praten helpt mij te verwerken ik weet niet of die moeilijke momenten nog komen maar voorlopig gaat het best goed, lichamelijk iig nog tijd nodig om bij te koemn, doe het rustig aan en slaap veel.
Ik heb geen moeite met zwangeren vriendinnen en kleine kinderen, vind het juist erg fijn voor hen dat het wel goed is gegaan en dat hen dit niet is overkomen. Hoop dat het mij hun geluk ook nog overkomt. Wat minder in de prive sfeer heb ik veel lotgenoten en hoor veel ervaringen aan, dit sterkt me. Heb ook veel steun ontvangen juist van de vriendinnen met pasgeboren baby's die weten hoe kwetsbaar het is.
De tijd zal het leren hoe het verrder vergaat.
Liefs coentje
dinsdag 12 juni 2012 om 12:40
quote:coentje80 schreef op 12 juni 2012 @ 09:31:
[...]
Maar wat heftig dat die behandeling zo lang moest duren, hier zouden ze na 2dagen over gaan op curretage. Vond het idee dat er iets levensloos in mijn buik zat zo erg, de eerste week heb ik het daar heel moeilijk mee gehad.Ik wilde zelf eigenlijk geen curettage en in het ziekenhuis hebben ze alles geprobeerd om dat te voorkomen. Maar uiteindelijk had ik geen keuze meer, omdat mijn cervix wel open stond en dat geeft kans op infecties.. Ik was bang dat ik aan de curettage een verkleving zou overhouden (1% kans) en dat bleek ook gebeurd te zijn. Daar heb ik toen ook weer een operatie voor gehad.
[...]
Maar wat heftig dat die behandeling zo lang moest duren, hier zouden ze na 2dagen over gaan op curretage. Vond het idee dat er iets levensloos in mijn buik zat zo erg, de eerste week heb ik het daar heel moeilijk mee gehad.Ik wilde zelf eigenlijk geen curettage en in het ziekenhuis hebben ze alles geprobeerd om dat te voorkomen. Maar uiteindelijk had ik geen keuze meer, omdat mijn cervix wel open stond en dat geeft kans op infecties.. Ik was bang dat ik aan de curettage een verkleving zou overhouden (1% kans) en dat bleek ook gebeurd te zijn. Daar heb ik toen ook weer een operatie voor gehad.
dinsdag 12 juni 2012 om 12:42
quote:coentje80 schreef op 12 juni 2012 @ 12:03:
@yezka,
Heb jij de miskraam thuis gekregen dat je dit hebt kunnen doen?
Nee, er was me in het ziekenhuis gevraagd of ik het vruchtje mee wilde nemen. Daar moet je je na een curettage overigens niet te veel van voorstellen. Het is gewoon een bakje met wat lijkt op menstruatiebloed. Er is bij mij geen chomosoom-onderzoek gedaan.
Was er bij jou een speciale reden dat dat wel is gedaan?
@yezka,
Heb jij de miskraam thuis gekregen dat je dit hebt kunnen doen?
Nee, er was me in het ziekenhuis gevraagd of ik het vruchtje mee wilde nemen. Daar moet je je na een curettage overigens niet te veel van voorstellen. Het is gewoon een bakje met wat lijkt op menstruatiebloed. Er is bij mij geen chomosoom-onderzoek gedaan.
Was er bij jou een speciale reden dat dat wel is gedaan?
dinsdag 12 juni 2012 om 18:18
quote:yezka schreef op 12 juni 2012 @ 12:42:
[...]
Nee, er was me in het ziekenhuis gevraagd of ik het vruchtje mee wilde nemen. Daar moet je je na een curettage overigens niet te veel van voorstellen. Het is gewoon een bakje met wat lijkt op menstruatiebloed. Er is bij mij geen chomosoom-onderzoek gedaan.
Was er bij jou een speciale reden dat dat wel is gedaan?Dat heb ik nagevraagd aan de gyneacoloog had namelijk begrepen dat er bij de eerste miskraam geen onderzoek volgt. In dit ziekenhuis krijg je de mystroposol (of zoiets) toegediend middels opname en volgt na twee dagen curretage, tevens wordt het vruchtje altijd opgestuurd en onderzocht. Ik heb dit dus ook niet meer gezien. Had ook geen behoefte om dit mee te nemen. 3weken na miskraam volgt dan nacontrole en uitslag.
[...]
Nee, er was me in het ziekenhuis gevraagd of ik het vruchtje mee wilde nemen. Daar moet je je na een curettage overigens niet te veel van voorstellen. Het is gewoon een bakje met wat lijkt op menstruatiebloed. Er is bij mij geen chomosoom-onderzoek gedaan.
Was er bij jou een speciale reden dat dat wel is gedaan?Dat heb ik nagevraagd aan de gyneacoloog had namelijk begrepen dat er bij de eerste miskraam geen onderzoek volgt. In dit ziekenhuis krijg je de mystroposol (of zoiets) toegediend middels opname en volgt na twee dagen curretage, tevens wordt het vruchtje altijd opgestuurd en onderzocht. Ik heb dit dus ook niet meer gezien. Had ook geen behoefte om dit mee te nemen. 3weken na miskraam volgt dan nacontrole en uitslag.
woensdag 13 juni 2012 om 09:19
Heftige verhalen allemaal... Zit met kippenvel te lezen.
Helaas weet ik nu zelf ook hoe het is om een miskraam te hebben. Pff kan het nog niet geloven en zelfs typen dat het zo is, voelt naar. Verloor gisteren bloed en ben bij de vk geweest. Bloed leek ergens anders vandaag te komen, maar in plaats van 6 weken zwanger bleek ik maar 2 tot 3 weken zwanger te zijn. Dus niet goed. Vk gokte nog op een diapauze (bevrucht ei dwaalt dan een week door de baarmoeder voor innesteling), maar dat komt maar weinig voor. Sinds gisteren veel meer bloed verlies en nu nog steeds. Conclussie, het is niet goed en we kunnen we vanuit gaan dat ik niet meer zwanger ben. Volgende week weer naar de vk voor een echo om te kijken of het 'opgeruimd' is. Zie er nu al tegenop, wachtkamer vol zwangeren... brrr.
Ik lees dus ook mee en zal dus af en toe reageren.
Helaas weet ik nu zelf ook hoe het is om een miskraam te hebben. Pff kan het nog niet geloven en zelfs typen dat het zo is, voelt naar. Verloor gisteren bloed en ben bij de vk geweest. Bloed leek ergens anders vandaag te komen, maar in plaats van 6 weken zwanger bleek ik maar 2 tot 3 weken zwanger te zijn. Dus niet goed. Vk gokte nog op een diapauze (bevrucht ei dwaalt dan een week door de baarmoeder voor innesteling), maar dat komt maar weinig voor. Sinds gisteren veel meer bloed verlies en nu nog steeds. Conclussie, het is niet goed en we kunnen we vanuit gaan dat ik niet meer zwanger ben. Volgende week weer naar de vk voor een echo om te kijken of het 'opgeruimd' is. Zie er nu al tegenop, wachtkamer vol zwangeren... brrr.
Ik lees dus ook mee en zal dus af en toe reageren.
woensdag 13 juni 2012 om 12:43
bij mij gebeurde het niet met de 1ste of de 2de maar met de 3de,moest ook weg gehaald worden in het ziekehuis ,vreselijke rot ervaring en was er meteen helemaal klaar mee,ik wilde niet meer.....dacht heb 2 gezonde kids wat wil ik nog meer....nu heeft mijn man door laten schemeren dat hij nog wel een kindje zou willen,nu twijfel ik toch...het lijkt me ook wel weer heel leuk...
woensdag 13 juni 2012 om 21:06
quote:oumsanae schreef op 13 juni 2012 @ 12:43:
bij mij gebeurde het niet met de 1ste of de 2de maar met de 3de,moest ook weg gehaald worden in het ziekehuis ,vreselijke rot ervaring en was er meteen helemaal klaar mee,ik wilde niet meer.....dacht heb 2 gezonde kids wat wil ik nog meer....nu heeft mijn man door laten schemeren dat hij nog wel een kindje zou willen,nu twijfel ik toch...het lijkt me ook wel weer heel leuk...
Of het nu de eerste of de derde is maakt het verdriet niet minder.
Bij mij viel het zh mee en ben vooral bang voor de onzekerheid of het wel kan en of het dan wel goed gaat.
Ik snap dat als je twee kindjes hebt en dan zo' n vereveldende ervaring dat je twijfelt of je dit nog een keer wil riskeren.
Sterkte met jullie keus.
Liefs Coentje
bij mij gebeurde het niet met de 1ste of de 2de maar met de 3de,moest ook weg gehaald worden in het ziekehuis ,vreselijke rot ervaring en was er meteen helemaal klaar mee,ik wilde niet meer.....dacht heb 2 gezonde kids wat wil ik nog meer....nu heeft mijn man door laten schemeren dat hij nog wel een kindje zou willen,nu twijfel ik toch...het lijkt me ook wel weer heel leuk...
Of het nu de eerste of de derde is maakt het verdriet niet minder.
Bij mij viel het zh mee en ben vooral bang voor de onzekerheid of het wel kan en of het dan wel goed gaat.
Ik snap dat als je twee kindjes hebt en dan zo' n vereveldende ervaring dat je twijfelt of je dit nog een keer wil riskeren.
Sterkte met jullie keus.
Liefs Coentje
woensdag 13 juni 2012 om 21:22
@coentje,ja het is ind vooral de angst hoor,want diep in mijn hart wil ik het wel....
en indd de eerste of de derde maakt niet uit het is gewoon heel verdrietig.
@yezka,ongeveer 1,1/2 jaar geleden....
en ja indd ik weet dat ik t kan,dat is indd een goeie van je,dat geeft de burger weer wat moet...zo had ik t nog niet bekeken.
en indd de eerste of de derde maakt niet uit het is gewoon heel verdrietig.
@yezka,ongeveer 1,1/2 jaar geleden....
en ja indd ik weet dat ik t kan,dat is indd een goeie van je,dat geeft de burger weer wat moet...zo had ik t nog niet bekeken.
woensdag 13 juni 2012 om 21:27
@ Kikky, heel veel sterkte meid. Weet precies hoe je je voelt. Hoop dat met de nacontrole alles weg is en je niet ook nog eens voor een vervelende behandeling naar het ziekenhuis moet.
@Oumsanae, kan me voorstellen dat je er klaar mee bent. Moet eerlijk zeggen dat ik denk dat als mijn zwangerschap nu onverhoopt ook weer verkeerd afloopt ik ook niet weet of ik het weer ga proberen. Ik heb tenslotte al een kind en om nu miskraam op miskraam te krijgen dat het een soort russische roulette wordt daar heb ik echt geen trek in.
@Coentje, bedankt voor je lieveberichtje. Wie weet zalhet bij jou beter gaan als je weer zwanger bent omdat je er naar mijn idee meer aan doet als ik om het te verwerken. En dat is toch iets anders als vergeten zoals wat ik heb gedaan.
@Oumsanae, kan me voorstellen dat je er klaar mee bent. Moet eerlijk zeggen dat ik denk dat als mijn zwangerschap nu onverhoopt ook weer verkeerd afloopt ik ook niet weet of ik het weer ga proberen. Ik heb tenslotte al een kind en om nu miskraam op miskraam te krijgen dat het een soort russische roulette wordt daar heb ik echt geen trek in.
@Coentje, bedankt voor je lieveberichtje. Wie weet zalhet bij jou beter gaan als je weer zwanger bent omdat je er naar mijn idee meer aan doet als ik om het te verwerken. En dat is toch iets anders als vergeten zoals wat ik heb gedaan.
vrijdag 15 juni 2012 om 19:56
maandag 18 juni 2012 om 09:30
Hopelijk herkent iemand dit, wordt helemaal gek van de hormonen!
ff spuien:
Na jaren lang de pil te hebben geslikt en de zwangerschap die na 10 wekend eindigde in een miskraam zijn mijn hormonen helemaal op hol geslagen.
Tot vorige week ging het best goed met me emotioneel ook redelijk rustig. Maar nu heb ik al vier dagen last van allerlij kwaaltjes waarvan ik hoop/ denk dat ze bij een aankomende menstruatie horen. Maar het zet niet door?! Klachten blijven wel, daardoor zijn ook mijn darmen weer compleet van slag.
Ben hier zo klaar mee....... Wil me gewoon weer ff normaal voelen, alles op kunnen pakken en door gaan.
Ge. Coentje
ff spuien:
Na jaren lang de pil te hebben geslikt en de zwangerschap die na 10 wekend eindigde in een miskraam zijn mijn hormonen helemaal op hol geslagen.
Tot vorige week ging het best goed met me emotioneel ook redelijk rustig. Maar nu heb ik al vier dagen last van allerlij kwaaltjes waarvan ik hoop/ denk dat ze bij een aankomende menstruatie horen. Maar het zet niet door?! Klachten blijven wel, daardoor zijn ook mijn darmen weer compleet van slag.
Ben hier zo klaar mee....... Wil me gewoon weer ff normaal voelen, alles op kunnen pakken en door gaan.
Ge. Coentje
maandag 18 juni 2012 om 09:32
quote:coentje80 schreef op 18 juni 2012 @ 09:30:
Hopelijk herkent iemand dit, wordt helemaal gek van de hormonen!
ff spuien:
Na jaren lang de pil te hebben geslikt en de zwangerschap die na 10 wekend eindigde in een miskraam zijn mijn hormonen helemaal op hol geslagen.
Tot vorige week ging het best goed met me emotioneel ook redelijk rustig. Maar nu heb ik al vier dagen last van allerlij kwaaltjes waarvan ik hoop/ denk dat ze bij een aankomende menstruatie horen. Maar het zet niet door?! Klachten blijven wel, daardoor zijn ook mijn darmen weer compleet van slag.
Ben hier zo klaar mee....... Wil me gewoon weer ff normaal voelen, alles op kunnen pakken en door gaan.
Ge. CoentjeWat heb je dan precies voor kwaaltjes?
Hopelijk herkent iemand dit, wordt helemaal gek van de hormonen!
ff spuien:
Na jaren lang de pil te hebben geslikt en de zwangerschap die na 10 wekend eindigde in een miskraam zijn mijn hormonen helemaal op hol geslagen.
Tot vorige week ging het best goed met me emotioneel ook redelijk rustig. Maar nu heb ik al vier dagen last van allerlij kwaaltjes waarvan ik hoop/ denk dat ze bij een aankomende menstruatie horen. Maar het zet niet door?! Klachten blijven wel, daardoor zijn ook mijn darmen weer compleet van slag.
Ben hier zo klaar mee....... Wil me gewoon weer ff normaal voelen, alles op kunnen pakken en door gaan.
Ge. CoentjeWat heb je dan precies voor kwaaltjes?
