Er weer voor gaan na een miskraam

@nansie heb je nog wat gedaan met het vruchtje?

@ Nansie: mijn gyneacoloog gaf aan dat dat ene achterhaald advies is, uit de tijd dat de termijnecho's er nog niet/nauwelijks waren om de duur van een zwangerschap te bepalen. De gyn gaf aan dat je lichaam heel goed zelf kan bepalen wanneer het weer 'klaar' is voor een nieuwe zwangerschap. Ik heb zelf een curretage gehad en 34 dagen daarna een menstruatie. De cyclus die daarop volgde was ik weer zwanger. Ik zou doen waar jij jezelf prettig bij voelt!

Zo, daar was ik ook weer eens even. Eerst iedereen even af



@Coentje, hoe gaat het? Het schiet bij jou al lekker op he? Fijn, aftellen! Die vermoeidheid herken ik, zzzzz....



@Yezka, bij jou ook spannend, ben heel erg benieuwd!



@Nansie, wij hebben bij de eerste mk een cyclus afgewacht, de tweede keer niet. Ik werd beide keren niet gelijk weer zwanger, ik geloof er dus erg in dat je lijf zelf wel weet wat het beste is. Als je het psychisch aan kunt, zei mijn gyn, is er op zich fysiek niets op tegen om meteen weer door te gaan



Hier zijn het even wat spannende dagen geweest...Zondagavond had ik opeens wat bruine vegen bij het afvegen. Ik schrok me kapot, dat heb ik nl. nog nooit gehad. Ik had geen krampen ofzo, en het bleef lichtbruin en heel weinig, dus ik maakte me nog niet echt zorgen.

Maar gisteren was het nog niet opgehouden, dus ik heb toch het zh gebeld. Daar deden ze nogal praktisch: is het bruin? Heb je kramp? Nee? Nou, bruin is oud, geen kramp is goed. Tja, zij zijn de experts..Ik moet zeggen: ik voel me ook niet super bezorgd ofzo. Volgende week woensdag hebben we de 2e echo dus dan zullen we meer weten. Vandaag is het bruinverlies helemaal weg, hopelijk blijft dat zo. Op zich probeer ik zo te denken: vorige keren had ik totaal geen bloedverlies, helemaal niets en toen was het toch misgegaan. Misschien is het bloedverlies nu eens een goed teken, misschien toch iets van innesteling. Fingers crossed...

@roan; Jeetje RoAn, wat spannend weer. Getsie... Ik heb bij alletwee mijn zwangerschappen ook een beetje bruinverlies gehad. De eerste werd mijn lieve en mooie dochter, de tweede ging dus mis. Maar daar had ik naast de zenuwen ook echt een slecht gevoel bij.



@nansie; wij hebben ook echt geen ronde overgeslagen hoor. Vond ik zo'n onzin. Ik wil alle kansen pakken, want blijkbaar is onze kans op een zwangerschap niet zo heel groot (2 zwangerschappen in totaal 32 rondes).



Ach ja... We wachten maar weer af, volgende week hoop ik niet ongesteld te worden. Dat zou dan precies 4 jaar na mijn eerste positieve test zijn. Lijkt me zo leuk...

Hoi meiden,



Ik zou me ook -helaas- aan willen sluiten. Ik heb een week geleden een miskraam gehad, het was m'n eerste zwangerschap. Ik kreeg vorige week op woensdag ineens bloedingen. Eerst bruin, daarna helderrood en dat werd steeds meer. Donderdagochtend was het zoveel dat ik wel wist dat het foute boel was. Dat bleek inderdaad zo te zijn. Die avond kreeg ik een echo, daarop was een vruchtje van 6 weken te zien, terwijl ik toen ongeveer 8 weken was. Diezelfde avond nog is alles goed op gang gekomen en was de miskraam een feit.

Ik vond en vind het heel onwerkelijk dat het mij overkomt, al begin ik nu een beetje aan het idee te wennen.

De bloedingen zijn nu voorbij, dus ik kan me me zo langzamerhand weer gaan richten op de eisprong die gaat komen, wel raar om weer dat proces in te gaan van wachten op je vruchtbare dagen enzo.



Ik hoop met jullie van gedachte te kunnen wisselen, want ik merk dat het me erg bezighoudt.



Groetjes,

Chicka

Welkom Chicka. Wat rot dat jij hier ook doorheen moet. Stel hier gerust al je vragen of vertel wat je bezig houdt. Je vindt hier vast veel herkenning.

Hoi, ik zou me ook graag willen aansluiten. Ik heb vorige week helaas ook een miskraam gehad met 9 weken en 5 dagen. Met 7.6 nog een goede echo gehad, maar helaas toch mis gegaan. Ik was helaas ook nog ver weg in het buitenland (vakantie), dus dat was even extra slikken. Op maandagavond (nl tijd dinsdagochtend vroeg) wat bloedverlies, dinsdag ook bloedverlies (rood, maar ongeveer hoeveelheid van 1 maandverbandje max), woensdag ook nog en toch maar even de vk gebeld (wilde ze eigenlijk niet storen op noodnummer), was toch afwachten, maar wist zelf eigenlijk al dat het niet goed was. Mijn borsten waren al weer slap en buik weer stuk dunner. Dinsdag en woensdag wel wat rustig aan gedaan, want na te veel lopen en doen toch last van rug en buik. Woensdagavond veel buik- en rugpijn. Niet in golven, maar aan een stuk door (maar ja bij jongste ook een weeënstorm gehad bij de bevalling, was ook zonder pauze) en woensdagnacht (donderdagochtend nl tijd) het vruchtzakje verloren. En toen moest ik donderdagavond nog terugvliegen. Dus onder de pijnstillers en met heel dik maandverband in het vliegtuig gezeten. Vrijdagavond nog een groot stuk weefsel verloren. Gister een echo gehad en ik ben gelukkig wel helemaal schoon, hoef iig niet gecureteerd te worden (al had ik natuurlijk liever stiekem toch nog een kindje gezien ookal wist ik dat dat niet kon, vond het toch ook wel confronterend. Waar eerder nog een kloppend boontje te zien was was nu alleen een lege ruimte).

Vandaag voor het eerst weer gaan werken. Maar dat was toch iets pittiger dan ik dacht. Ik was al gestopt met vloeien, maar aan het einde begon het toch weer een beetje. Ben ook 2 uur eerder naar huis gegaan. Emotioneel was het helemaal wat confronterender dan ik had verwacht. Maar ja nu heb ik dit iig gehad. Vloeien is gelukkig ook maar heel weinig geweest, echt even door te veel inspanning denk ik.

Wel raar hoor om er nu weer opnieuw voor te gaan.

Dit was trouwens mijn derde zwangerschap en zou ons derde kindje zijn.



O ja Nansie volgens mijn vk was er medisch gezien geen reden om te wachten (zei ze uit zichzelf). Als het voor ons beter zou voelen moeten we dat doen, maar medisch gezien hoeft het niet zei ze. Er is niet meer kans op een miskraam. Het lichaam regelt het zelf wel, als het er nog niet klaar voor is word je gewoon niet zwanger zei zij. Emotioneel is dat misschien anders, maar dat kan iedereen alleen zelf bepalen. Wij zijn iig niet van plan een pauze in te lassen. Niet dat ik verwacht dat ik gelijk weer zwanger zal zijn.



O ja volgens mijn vk hebben de meeste vrouwen gemiddeld vier weken na hun miskraam weer een eisprong en worden ze gemiddeld na 6 weken weer ongesteld. Maar op internet lees ik 3 tot 8 weken (tot eerste menstruatie en gemiddeld 4 tot 6 weken). Wat is jullie ervaring? Of wat is jullie gezegd? Nu is mijn cyclus over het algemeen iets langer, dus zal nu ook wel wat langer zijn dan gemiddeld helaas. Maar de miskraam is verder dus voorspoedig verlopen en het feit dat mijn borsten en buik weer normaal zijn lijkt er volgens de vk wel op te wijzen dat de hormonen ook al uit mijn lichaam aan het gaan zijn. Nu maar hopen dat dat echt zo is.

Jij ook welkom, Zonnestraal. En wat ik ook al tegen Chicka zei: Wat rot dat jij hier ook doorheen moet. Stel hier gerust al je vragen of vertel wat je bezig houdt. Je vindt hier vast veel herkenning.

(Sorry, ik weet geen nieuwe manier meer om iemand hier te begroeten, maar het is iedere keer even gemeend).

@sproetje: met het vruchtje heb ik niets gedaan. De eerste dag dat ik vloeide ben ik het denk ik al vrij snel kwijtgeraakt. Er kwam toen in elk geval meerdere keren iets groots. Ik heb er niet aan gedacht om op een emmertje of zo te plassen. Had het eigenlijk wel willen zien. Maar ach, zo is het ook goed.



Afgelopen zondag kreeg ik opnieuw bloedverlies en deze keer ook met tamelijk pijnlijke krampen en ik vloei nog steeds behoorlijk. Volgende week heb ik een controle-echo en ik hoop dat dan alles echt weg is. Ik wil nu weer verder...



O ja, ik heb een zwangerschapstest gedaan gisteren in de veronderstelling dat ik nog maar een licht streepje zou zien, maar het was echt een hele dikke, donkere streep. Er zit dus blijkbaar nog veel hcg in mijn lijf. Misschien voel ik me daarom zo moe?



Wij gaan geen pauze inlassen. Na de vorige miskraam was ik meteen weer zwanger en ik hoop dat het nu weer zo gaat. Met dit keer dan hopelijk een goede zwangerschap! Drie keer is scheepsrecht.



@zomerzonnestraaltje: ik heb ook eerst een goede echo gehad. Iets eerder dan jij, bij 7 weken. Twee weken later had ik weer een echo en bleek het hartje een paar dagen daarvoor te zijn gestopt. Dus bij 8,5 week ongeveer. Ik dacht altijd dat een echo met goede hartactie betekende dat het wel goed zat, maar dat is blijkbaar niet zo. Ik wil volgende keer liever wat later mijn eerste echo, denk ik. Ik hoor liever meteen het slechte nieuws, dan zoals nu eerst een goede echo en daarna alsnog slecht nieuws.



Sterkte meiden.

Welkom Chicka en Zomerzonnestraal, hoop dat jullie ook troost maar ook hoop vinden in dit topic! @Chicka, deel al je gedachten hier vooral, dat helpt je. Ach @Zonnestraal, en dat op je vakantie in een vreemde omgeving...hoop dat je het goed een plekje kunt geven. Geef gerust toe aan die moeheid hoor! Enerzijds heb je nog volop hormonen in actie die je moe maken, anderzijds is het emotioneel ook pokke-vermoeiend. @Coentje80 neem jij ook iets eerder rust, foei! Zorg goed voor jullie!



Ik ben vanochtend bij de gynaecoloog geweest voor na-controle, ik ben helemaal okee bevonden. Inwendige echo gehad, alles zag er goed uit en er zaten alweer blaasjes in mijn ene eierstok - mooi om te zien hoor, go follikels! 'Geen reden voor onrust, geen tekenen van afwijkingen whatsoever, ga maar fijn verder met oefenen', zei ie. Wij zijn gerust gesteld! En mijn vriend heeft die roofdier-blik weer van toen ik stopte met de pil, haha! Strak geteld zou ik begin volgende week een eisprong kunnen hebben. Fijn weekend allemaal! )

Eiknal, dat is iig goed nieuws. Nu hopen dat je ze ook kunt benutten deze maand .



Hier gister even echt een dipdag gehad, zowel lichamelijk als emotioneel. Had echt even veel moeite met de miskraam. Was al gestopt met vloeien (nou ja 2 dagen alleen een heel klein beetje na veel inspanning, 1 x op de dag), maar gister dus weer wat gaan vloeien en rugpijn, buikpijn, etc. Voelde me echt even rot. Gelukkig hoefde m'n man maar een halve dag te werken en was de jongste heel lief voor me. 's Middags nog even lekker m`n bed ingekropen. Maar 's avonds kon ik echt niet slapen, wel moe, maar te druk in het hoofd. Maar voel me nu weer veel beter. Viel me wel even tegen, had me nog niet zo gevoeld emotioneel. Moet voor mezelf nu toch wel erkennen dat ik het echt even moet verwerken, voelt zo als aanstellen. Maar ja moet er maar even doorheen. Maar misschien voel ik me juist wel veel beter doordat ik het gister echt even heb toegelaten. Het is al een week geleden, maar ergens natuurlijk ook pas. Maar voel me nu wel weer goed. Lichamelijk ook weer, dat scheelt ook een hoop.



Heb vannacht besloten dat ik toch een soort van afscheidsritueel wil doen ookal heb ik in het vliegtuig al afscheid genomen. Eigenlijk vind ik het onzin en zo overdreven, maar blijkbaar heb ik toch behoefte aan meer afsluiting. Ik merk ook wel dat de hele omstandigheden het ook wel extra heftig maken voor me. Dat ik ook moeite heb dat een plekje te geven. Maar ik heb ook het idee dat ik dat vannacht en gister nu wel een beetje heb gedaan juist door het verdriet maar even echt te voelen en niet steeds te proberen weg te drukken. En alsof ik nu eindelijk m'n kop toch meer uit het zand haal. Hebben jullie nog iets gedaan om afscheid te nemen of het af te sluiten?



Donderdag was ik weer voor het eerst wezen werken, maar dat was lichamelijk en emotioneel toch zwaarder dan ik dacht. Kan me ook voorstellen dat ik daardoor me gister zo voelde. Nu gelukkig weekend kan ik even bijkomen.



Even een vraagje hoelang na de miskraam hebben jullie bloedverlies gehad? En hadden jullie ook dat het weg was (donderdag was het echt weg, alleen 1x met afvegen licht veegje roze na dag werken en te veel inspanning en woensdag alleen 1x spotting). Nu lijkt het ook weer weg, maar ja durf er dus niet meer op te vertrouwen dat het nu echt stopt. Ik had gehoopt dat ik er dit weekend echt helemaal vanaf zou zijn (vk zei dat ik na 2 dagen echt geen bloed, dus ook zonder dat kleine beetje er van uit mag gaan dat het over is en ik weer alles mag doen). Ik wil nu wel weer eens sex hebben. Nu natuurlijk al 1,5 week niet door miskraam en de dagen daarvoor omdat we met oudste dochter op de kamer sliepen op vakantie, daarvoor niet door vermoeidheid en doordat m`n hoofd er even niet naar stond door andere zaken die speelden (verlies van iemand in de omgeving), daardoor is het denk ik al wel meer dan 3 weken geleden .

Hoi allemaal, hier ben ik weer even!



Chicka en zomerzonnestraal, wat verschrikkelijk dat jullie dit ook mee moeten maken. Veel sterkte en ik hoop dat jullie wat steun voor jullie verdriet kunnen vinden!



@zomerzonnestraal

Ik heb in totaal 5 weken bloedverlies gehad maar dit was niet helemaal normaal omdat de boel niet goed losliet. Na mijn curretage heb ik twee weken bloedverlies gehad. Een vriendin van mij met een spontane miskraam had ook 2 weken bloedverlies.



Begrijpelijk dat je je nog niet goed voelt. Neem de tijd ervoor!



Ik had ook behoefte aan een afscheidsritueel. Afgelopen week heb ik een "engeltje" gekocht voor aan mijn pandora-armband. Dit was voor mij een echt punt om het af te sluiten en weer door te gaan. Voor mij is het dan ook al wat langer geleden.



@eiknal Fijn zeg dat alles goed is en er al weer eitjes gespot zijn:)



@nansie confronterend hè, zo'n streep op de zwangerschapstest.

Ik vond het zelf ook heel confronterend om geen streep meer te hebben, dat voelde zo definitief.



@chicka hoe is het nu met jou?



@coentje I am contingent THE Days!! Hoe gaat het daar?



@yezka al nieuws?



@roan Aah nee, bruinverlies wil je gewoon niet zien! Is het nog steeds rustig? Nog een paar dagen tot je echo!



@south hoe is het bij jou?



@hier ik zit weer in mijn vruchtbare dagen. Ik hoop dat het deze maand raak gaat zijn. We gaan er ons best voor doen:)

quote:sproetje21 schreef op 27 oktober 2012 @ 13:54:

Hoi allemaal, hier ben ik weer even!



Chicka en zomerzonnestraal, wat verschrikkelijk dat jullie dit ook mee moeten maken. Veel sterkte en ik hoop dat jullie wat steun voor jullie verdriet kunnen vinden!



@zomerzonnestraal

Ik heb in totaal 5 weken bloedverlies gehad maar dit was niet helemaal normaal omdat de boel niet goed losliet. Na mijn curretage heb ik twee weken bloedverlies gehad. Een vriendin van mij met een spontane miskraam had ook 2 weken bloedverlies.



Begrijpelijk dat je je nog niet goed voelt. Neem de tijd ervoor!



Ik had ook behoefte aan een afscheidsritueel. Afgelopen week heb ik een "engeltje" gekocht voor aan mijn pandora-armband. Dit was voor mij een echt punt om het af te sluiten en weer door te gaan. Voor mij is het dan ook al wat langer geleden.



@eiknal Fijn zeg dat alles goed is en er al weer eitjes gespot zijn:)



@nansie confronterend hè, zo'n streep op de zwangerschapstest.

Ik vond het zelf ook heel confronterend om geen streep meer te hebben, dat voelde zo definitief.



@chicka hoe is het nu met jou?



@coentje I am counting THE Days!! Hoe gaat het daar?



@yezka al nieuws?



@roan Aah nee, bruinverlies wil je gewoon niet zien! Is het nog steeds rustig? Nog een paar dagen tot je echo!



@south hoe is het bij jou?



@hier ik zit weer in mijn vruchtbare dagen. Ik hoop dat het deze maand raak gaat zijn. We gaan er ons best voor doen:)

@yezka al nieuws?



Nee, nog geen nieuws. Maar ik heb een lange luteale fase, dus kan pas eind deze week testen.

Ik meld me ook maar weer eens. Ik had twee dagen geleden alweer wat bloedverlies. Ik ga er maar vanuit dat dit door gaat zetten en dat we wederom naar de volgende ronde gaan.

Ik heb met mijn man wel besproken dat ik contact op ga nemen met het ziekenhuis waar we eigenlijk al een afspraak hadden staan voordat ik positief testte van de mk. We willen nu wel eens weten waarom het steeds zo lang duurt en onze kansen zo klein zijn. Hoewel ik denk dat er niet snel een oorzaak gevonden zal worden, stiekem hoop ik op wat hormonale hulp waardoor ik betere eisprongen zal hebben oid. (als daar de oorzaak zou liggen)



Yezka, wat spannend weer bij jou.



Sproet, veel succes in de vruchtbare fase.



Nansie, ik weet nog hoe blij ik was met een lege test. (en toen keek ik een paar minuten later en zat er weeeeer een licht streepje op... Eentje waarvan ik momenteel een gat in de luht zou springen)



RoAn, hoe is het nu? Nog bruinverlies? Al meer zekerheid?



Coentje, hoe is het met jouw zenuwen? Je gaat al aardig richting de "veilige" zone.



Zomerzonnestraal, als je het bloedverlies niet vertrouwd, neem dan contact op met vk of gyn. Heb ik ook gedaan toen ik me op een gegeven moment zo slap voelde en het al een paar dagen bleef stromen. (ze wilde me toen zelfs in een ambulance meenemen, maar dat aanbod heb ik vriendelijk doch dringend afgeslagen)



Afscheidsritueeltje; ik heb van de week nog even naar de echo foto's gekeken, die zitten in een tasje met de testen, de intake kaart van de vk en de kaarten die ik van vriendinnetjes heb gekregen. Verder hadden wij een bedeltje gekocht voor aan de armband van mijn dochter. Het was toch haar broertje of zusje en het speelkameraadje dat ze nu (nog) niet krijgt.

Ik vind het ook steeds enorm moeilijk als mijn dochter zich thuis alleen verveelt en vraagt of er alsjeblieft iemand komt spelen. De tijd tussen haar en een broertje of zusje blijft groeien, de kloof wordt groter. Gelukkig heeft ze echt veel leuke buurjongetjes en meisjes.

Hoi lieve allemaal,



Ook ik moet mij helaas aansluiten bij jullie verhalen.

Eind juli bleek bij de termijnecho dat er een "missed abortion"was...een leeg vruchtzakje.

Enkele dagen later kreeg ik mijn eerste curretage, helaas onvoldoende schoon en kreeg ik een ontsteking. Dus binnen 5 dagen 2x een curretage.

Sindsdien weer mijn normale cyclus (28dgn) teruggekregen.

Nu ben ik echter sinds vorige week vrijdag overtijd.

Heb al twee keer nega getest....wordt er super onzeker van joh!

Ga vanalles denken nu...

Schijnzwangerschap, vervroegde overgang etc...

Heb wel verschijnselen zoals gespannen borsten en misselijkheid...maar in hele lichte mate...



Ook ik hoop dat ik mijn gedachten kan uitwisselen met jullie...

@ Sweatpea: Welkom hier, al had ik natuurlijk liever dat dat niet nodig was geweest. Jeetje wat heftig zeg, 2x een curretage en ook nog een ontsteking. Dat hakt er denk ik wel even flink in? Heb je dat al ene beetje een plekje kunnen geven? En wat een onzekere toestand nu, van veel kwaaltjes weet je ook gewoon niet altijd waar je dat kan 'plaatsen', ik kan me voorstellen dat er van alles door je hoofd spookt.



@ South: Wat balen zeg dat je menstruatie begonnen is Wel wat eerder dan verwacht denk ik? Lijkt mee een verstandige keuze om toch een afspraak te maken bij het ziekenhuis, je hoopt natuurlijk dat er niets bijzonders gevonden is. Maar misschien is het inderdaad ene kwestie van wat hormonale hulp en dat dat net het zetje in de rug is wat jullie nodig hebben. Ik hoop het voor je!



@ Yezka: Dit wordt weer een spannende week zeg voor jou, ik ga heel hard voor je duimen!



@ Sproetje: Succes met het benutten van je vruchtbare dagen!



@ Zomerzonnestraal: Ook welkom hier, heftig hoor om eerst een kloppend hartje gezien te hebben en daarna alsnog een miskraam krijgen. Ik heb geen spontane miskraam gehad, maar een curretage nadat via echo wat vastgesteld dat er geen hartactie was. Ik denk dat het qua bloedverlies dus ook anders was in mijn geval, ze hebben natuurlijk al zoveel mogelijk weggehaald op dat moment... Ik heb zelf nog een dag of 3/4 gevloeid, en merklte wel dat dat heftiger werd als ik me meer inspande. Dus lekker rustig aan doen dit weekend!



@ Eiknal: Fijn dat je helemaal goedgekeurd bent door de gyn, en veel succes deze week



@ Coentje: Inderdaad al aardig richting veilige zone, hoe voel je je nu?



@ Hier: Met mij alles ok, soms een beetje gevoelige buik, maar niet dusdanig dat ik me er zorgen over maak. Ik kijk wel heel erg uit naar de echo, wil zooo graag weten of het goed zit. En tegelijkertijd heb ik ook zoiets 'Ja, en dan zit het goed, de vorige keer stopte het hartje ook pas met kloppen bij 8+2', zelfs bij een kloppend hartje zal ik er nog niet gerust op zijn. Bij mijn echo-centrum zijn ze helaas niet zo happig op veel/extra echo's, dus ik ben er bang voor dat daarna alsnog moet wachten tot 11/12 weken voor de tweede echo. Maar vriend heeft als gezegd dat we zeker om een echo gaan vragen voor 2 weken later & als ze daar niet mee acoord gaan betalen we die echo zelf. Ik vind het echt fijn dat hij me zo goed begrijpt!

@ Jayla2 Bedankt voor je lieve woorden ...tis idd harder aangekomen dan ik had gedacht....ik had echt het gevoel dat de bodem onder mij verdween...

Gelukkig gaat het nu ietsje beter...behalve die onzekerheid of het ooit nog goed komt...was onze 1e zwangerschap...



Ik kan ook erg goed begrijpen dat je zeker wilt weten dat alles goed zit bij jou! Ook al zijn ze bij jouw echocentrum niet zo happig op extra echo's tis jouw zorgvraag. Anders zou ik als ik jou was je zorgverzekeraar bellen om te vragen of je een extra echo vergoed kan krijgen...ivm je verleden....

Super lief dat je vriend het anders zelf wel wil betalen.

Suc6 iig!

@sweetpea jeetje wat een heftig verhaal!

Afgelopen cyclus (dus ook de tweede na mijn curretage) had ik ook van allerlei vage klachten en werd ik meer dan een week te laat ongesteld.

Van alles heb ik in mijn hoofd gehaald, was er vannovertuigd dat ik onvruchtbaar was geworden na de curretage of hevige verklevingen had.

Ben zelfs weer bij de gyn geweest omdat ik me echt niet goed voelde. Hij gaf aan dat het vaker voor komt na een curretage dat je veel last hebt bij het op gang komen van je cyclus. Aangezien jij twee curretages hebt gehad lijkt me dat jij hier ook last van kunt hebben.

Ik hoop dat je gauw ongesteld wordt en weer verder kunt. Sterkte met alles!