Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
zaterdag 26 januari 2013 om 14:54
Ik ben ook benieuwd naar mijn cyclus. Die was bij mij ook onregelmatig, met de laatste twee cycli voor de zwangerschap van 36 dagen.
Ik ga van de week een zwangerschapstest doen om te kijken of alle hcg uit m'n lijf is, en daarna weer aan de ovulatietesten.
Maar ik vind het wel spannend, straks duurt het heel erg lang!
Hoewel ik het meeste vertrouwen heb dat het snel weer goed zal gaan.
Vivaschaapje, ik ben ook nog erg moe. Ga zo ook weer even slapen. Bij mij weten enkele naaste collega's ervan, wel fijn. Ik ga volgende week woensdag proberen aan het werk te gaan. Dan ben ik al twee weken thuis geweest.
Ik hou het ook maar op zware griep voor de rest denk ik!
Ik ga van de week een zwangerschapstest doen om te kijken of alle hcg uit m'n lijf is, en daarna weer aan de ovulatietesten.
Maar ik vind het wel spannend, straks duurt het heel erg lang!
Hoewel ik het meeste vertrouwen heb dat het snel weer goed zal gaan.
Vivaschaapje, ik ben ook nog erg moe. Ga zo ook weer even slapen. Bij mij weten enkele naaste collega's ervan, wel fijn. Ik ga volgende week woensdag proberen aan het werk te gaan. Dan ben ik al twee weken thuis geweest.
Ik hou het ook maar op zware griep voor de rest denk ik!
maandag 28 januari 2013 om 07:11
Hey meiden,
Hier is het weekend flink anders gelopen dan gepland. Zaterdag avond ineens flink bloedverlies. Zondag ochtend een enorm stolsel verloren en wat kramp. Helaas werd dat steeds erger en ibuprofen en paracetamol hielpen niet. Bloed verlies bleef ook fors en de krampen namen alleen maar toe.
Ik moest poepen, plassen, overgeven... Alles tegelijk. Toch het ziekenhuis maar even gebeld en ik zou teruggebeld worden door arts. Dit duurde allemaal langer dan beloofd. Dus zelf nog maar gebeld.
Ondertussen waren de krampen zo hevig dat ik niet meer winst waar ik het zoeken moest. De gyn belde terug en ik mocht langskomen zodat ik pijnstilling kon krijgen en onderzoek wat er nu aan de hand was.
Eenmaal in het ziekenhuis mocht ik gelijk door en kreeg een spuit in mijn bovenbeen tegen de pijn.
Er bleek een stuk weefsel half te zijn blijven hangen en bmm was te nauw om deze door te laten. Ik had dus gewoon weeën!
(Ik weet nu ook dat baby 2 van mij ook gerust met de keizersnede mag komen!) de gyn stelde voor om te proberen dit weefsel te verwijderen. Alles had ik ervoor over om van die helse pijn af te komen.
Het is de gyn gelukt het weefsel eruit te krijgen en daarmee was een spoedcurettage gelukkig van de baan.
De pijn was ook gelijk over, wat een opluchting!
Wel moest ik een paar uur ter observatie blijven en om 18.00 uur zou er nog een controle echo gemaakt worden of alles weg was.
Gelukkig was dat het geval en ik mocht naar huis. Doodmoe, maar pijnvrij. Ik had me de zondag iets anders voorgesteld.
De conclusie van de gyn was dat de cytotec tabletten niets gedaan hebben en dat mijn lichaam zaterdag zelf de mk in gang heeft gezet. Donderdag moet ik nog een echo laten maken en hopelijk kunnen we dit achter ons laten en ons richten op de toekomst.
Hier is het weekend flink anders gelopen dan gepland. Zaterdag avond ineens flink bloedverlies. Zondag ochtend een enorm stolsel verloren en wat kramp. Helaas werd dat steeds erger en ibuprofen en paracetamol hielpen niet. Bloed verlies bleef ook fors en de krampen namen alleen maar toe.
Ik moest poepen, plassen, overgeven... Alles tegelijk. Toch het ziekenhuis maar even gebeld en ik zou teruggebeld worden door arts. Dit duurde allemaal langer dan beloofd. Dus zelf nog maar gebeld.
Ondertussen waren de krampen zo hevig dat ik niet meer winst waar ik het zoeken moest. De gyn belde terug en ik mocht langskomen zodat ik pijnstilling kon krijgen en onderzoek wat er nu aan de hand was.
Eenmaal in het ziekenhuis mocht ik gelijk door en kreeg een spuit in mijn bovenbeen tegen de pijn.
Er bleek een stuk weefsel half te zijn blijven hangen en bmm was te nauw om deze door te laten. Ik had dus gewoon weeën!
(Ik weet nu ook dat baby 2 van mij ook gerust met de keizersnede mag komen!) de gyn stelde voor om te proberen dit weefsel te verwijderen. Alles had ik ervoor over om van die helse pijn af te komen.
Het is de gyn gelukt het weefsel eruit te krijgen en daarmee was een spoedcurettage gelukkig van de baan.
De pijn was ook gelijk over, wat een opluchting!
Wel moest ik een paar uur ter observatie blijven en om 18.00 uur zou er nog een controle echo gemaakt worden of alles weg was.
Gelukkig was dat het geval en ik mocht naar huis. Doodmoe, maar pijnvrij. Ik had me de zondag iets anders voorgesteld.
De conclusie van de gyn was dat de cytotec tabletten niets gedaan hebben en dat mijn lichaam zaterdag zelf de mk in gang heeft gezet. Donderdag moet ik nog een echo laten maken en hopelijk kunnen we dit achter ons laten en ons richten op de toekomst.
maandag 28 januari 2013 om 07:41
@ druppel; pff wat klote zeg en zo herkenbaar! Dat is precies hoe ik me 2-3 weken ook gevoeld heb.. Ook gewoon weeën en een stukje dat vast zat in de bmm. Ik wist ook niet meer waar ik het zoeken moest. Ik ben toen ook naar de gyn gegaan en die zei ook ik kan kijken of ik het er zo uit kan knippen en ook ik had op dat moment er alles voor over om de pijn te laten stoppen en inderdaad het stopte toen! Wat een opluchting.. Achteraf bleek helaas dat er nog wat zat (waar ik geen last van had, maar wel nog steeds bloedverlies) en was een curettage dus helaas alsnog nodig. Hoop dat je nu beter voelt druppel en dat dit het dan was!
Hier dit weekend een enorme dip gehad. Net of alles er nu pas uit kwam terwijl de miskraam al 2,5 week geleden ongeveer was.. Natuurlijk wel verdrietig geweest toen maar kon gister niet meer stoppen met huilen en voor man was dat ook best een verrassing. Die had juist gedacht dat ik me na de curettage zoveel beter voelde, wat op zich ook zeker wel zo was, maar ineens sloeg dat om. Uiteindelijk fijn om dat eruit gegooid te hebben. Zal blij zijn als deze klote maand voorbij is!
Hier dit weekend een enorme dip gehad. Net of alles er nu pas uit kwam terwijl de miskraam al 2,5 week geleden ongeveer was.. Natuurlijk wel verdrietig geweest toen maar kon gister niet meer stoppen met huilen en voor man was dat ook best een verrassing. Die had juist gedacht dat ik me na de curettage zoveel beter voelde, wat op zich ook zeker wel zo was, maar ineens sloeg dat om. Uiteindelijk fijn om dat eruit gegooid te hebben. Zal blij zijn als deze klote maand voorbij is!
maandag 28 januari 2013 om 09:04
Kissyfur en Druppel een dikke knuffel.
Kissyfur laat het maar lekker gaan. Het verdriet komt toch wanneer het wil. Het kan je nog wel vaker overvallen, laat maar toe. Maar ik weet best dat het dan ineens heel heftig en intens voelt.
Druppel, wat naar. Bij een bevalling zijn weeen ook niet leuk, maar je weet waar je het voor doet en houdt er tenminste een kind aan over. En niet alle bevallingen zijn hetzelfde. Mijn twee bevallingen waren anders. Allebei goed te doen, maar tweede viel echt alles mee. Dat wens ik iedereen toe. Ik voelde me ook gelijk weer goed en na een keizersnee moet je veel langer herstellen. Ik snap wel dat je dit waarschijnlijk niet letterlijk bedoelde, maar even als positieve noot, dat het best mee kan vallen.
Kissyfur laat het maar lekker gaan. Het verdriet komt toch wanneer het wil. Het kan je nog wel vaker overvallen, laat maar toe. Maar ik weet best dat het dan ineens heel heftig en intens voelt.
Druppel, wat naar. Bij een bevalling zijn weeen ook niet leuk, maar je weet waar je het voor doet en houdt er tenminste een kind aan over. En niet alle bevallingen zijn hetzelfde. Mijn twee bevallingen waren anders. Allebei goed te doen, maar tweede viel echt alles mee. Dat wens ik iedereen toe. Ik voelde me ook gelijk weer goed en na een keizersnee moet je veel langer herstellen. Ik snap wel dat je dit waarschijnlijk niet letterlijk bedoelde, maar even als positieve noot, dat het best mee kan vallen.
maandag 28 januari 2013 om 09:31
Dankje zomerzonnestraal. Het overviel me echt inderdaad, ik heb me de afgelopen weken echt totaal niet zo verdrietig gevoeld. Natuurlijk wel verdriet, maar ook met een heel nuchtere kijk en dat was eigenlijk erg prettig. En dit kwam dan nu ook wel best als een enorme klap. Het luchtte ook wel weer op daarna dus het is vast ergens goed voor geweest 
.
Hoe gaat het nu met jou?
.Hoe gaat het nu met jou?
maandag 28 januari 2013 om 10:25
He druppel, wat naar zeg! Een dikke knuffel voor jou. Het is inderdaad wat Zomerzonnestraal zegt, de weeën zijn zo nutteloos als je geen kindje als resultaat krijgt. Bah...
@kissyfur: ik leef met je mee. Kan je vriend je wel steunen in je verdriet?
Ik ben vandaag van het wachtbankje afgevallen, ongesteld dus. Op één of andere manier had ik me er al op ingesteld, dus de teleurstelling valt nu mee. Misschien omdat ik er de vorige keer
wel echt op gehoopt had en het me toen behoorlijk zwaar viel.
@kissyfur: ik leef met je mee. Kan je vriend je wel steunen in je verdriet?
Ik ben vandaag van het wachtbankje afgevallen, ongesteld dus. Op één of andere manier had ik me er al op ingesteld, dus de teleurstelling valt nu mee. Misschien omdat ik er de vorige keer
wel echt op gehoopt had en het me toen behoorlijk zwaar viel.
maandag 28 januari 2013 om 10:49
@chicka ik ben net als jij ook van het bankje afgevallen... Ook ongesteld, had het eigenlijk al verwacht. Soms snap ik niet waarom het niet lukt tot nu toe. Waarschijnlijk heeft moeder natuur besloten dat het nog geen tijd is...
@kissy Bij mij kwam het verdriet ook pas na de curretage. Neem je tijd ervoor, het hoeft niet meteen 'over' te zijn.
@druppel Knuffel voor jou. Heftig weekend heb je achter de rug!
@kissy Bij mij kwam het verdriet ook pas na de curretage. Neem je tijd ervoor, het hoeft niet meteen 'over' te zijn.
@druppel Knuffel voor jou. Heftig weekend heb je achter de rug!
maandag 28 januari 2013 om 12:14
@ Chicka en Sproetje; jeetje wat balen zeg toch ongesteld.. hebben jullie nu zoiets dat het toch een grotere teleurstelling is dan voordat je begon met proberen zwanger te worden? (na de miskraam nu).
Man kan me op zich wel steunen, althans hij doet erg zijn best. Ik weet ook niet echt hoe ik graag gesteund wil worden, vind dat zo moeilijk. Hij schrok gisteren wel erg van mijn verdriet en had er niet bij stil gestaan dat ik dat nu nog zo heftig voelde. Anderzijds stapt hij misschien weer erg makkelijk over op de normale gang van zaken en verwacht hij dat ik dat ook doe, althans staat hij er niet bij stil dat dat voor mij niet zo makkelijk werkt.
Ik heb wel weer een pakketje ovulatietesten besteld, omdat ik over een kleine twee weken toch wel wil gaan kijken of er iets gebeurd. Misschien dat mijn onregelmatigheid nu juist wel weer een beetje verdwijnt, ik hoop het.
Man kan me op zich wel steunen, althans hij doet erg zijn best. Ik weet ook niet echt hoe ik graag gesteund wil worden, vind dat zo moeilijk. Hij schrok gisteren wel erg van mijn verdriet en had er niet bij stil gestaan dat ik dat nu nog zo heftig voelde. Anderzijds stapt hij misschien weer erg makkelijk over op de normale gang van zaken en verwacht hij dat ik dat ook doe, althans staat hij er niet bij stil dat dat voor mij niet zo makkelijk werkt.
Ik heb wel weer een pakketje ovulatietesten besteld, omdat ik over een kleine twee weken toch wel wil gaan kijken of er iets gebeurd. Misschien dat mijn onregelmatigheid nu juist wel weer een beetje verdwijnt, ik hoop het.
maandag 28 januari 2013 om 13:22
Hoi lieve dames,
Ik had een paar weken geleden gepost dat ik met een zwangerschap van ong. 8 weken een miskraam heb gehad. De miskraam is verder natuurlijk verlopen. Met een week was het bloeden volledig gestopt. Nu heb ik sinds een week echter weer steeds een beetje bloed bij het afvegen. Ik ben dus ook bang dat er wellicht toch nog iets zit en het nog niet helemaal 'schoon' is daarbinnen. Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik heb voor de zekerheid maar een afspraak gemaakt met de huisarts voor aanstaande vrijdag, als ik dan nog steeds bloed verlies dan ga ik aandringen op een echo. Ik wil gewoon een bevestiging dat alles eruit is.
Ik denk dat het een soort afsluitingsproces is voor mij, closure. Ik wil alles eruit hebben, en gewoon rustig afwachten of en wanneer ik zwanger wordt, maar zolang ik het idee heb dat de miskraam nog niet volledig afgerond is kan ik het nog niet los laten lijkt het.
Verder moet ik zeggen dat ik me redelijk prima voel. Ik heb het verwerkt en een plekje gegeven, en ik heb geen haast met een volgende zwangerschap. Het gebeurd wanneer het gebeurd..
Ik had een paar weken geleden gepost dat ik met een zwangerschap van ong. 8 weken een miskraam heb gehad. De miskraam is verder natuurlijk verlopen. Met een week was het bloeden volledig gestopt. Nu heb ik sinds een week echter weer steeds een beetje bloed bij het afvegen. Ik ben dus ook bang dat er wellicht toch nog iets zit en het nog niet helemaal 'schoon' is daarbinnen. Hebben jullie hier ervaring mee?
Ik heb voor de zekerheid maar een afspraak gemaakt met de huisarts voor aanstaande vrijdag, als ik dan nog steeds bloed verlies dan ga ik aandringen op een echo. Ik wil gewoon een bevestiging dat alles eruit is.
Ik denk dat het een soort afsluitingsproces is voor mij, closure. Ik wil alles eruit hebben, en gewoon rustig afwachten of en wanneer ik zwanger wordt, maar zolang ik het idee heb dat de miskraam nog niet volledig afgerond is kan ik het nog niet los laten lijkt het.
Verder moet ik zeggen dat ik me redelijk prima voel. Ik heb het verwerkt en een plekje gegeven, en ik heb geen haast met een volgende zwangerschap. Het gebeurd wanneer het gebeurd..
maandag 28 januari 2013 om 13:27
Kissyfur, het verschilt bij mij per keer. Vorige maand had ik erg veel moeite met het feit dat ik niet zwanger was en nu valt het mee. Weten dat ik wel zwanger kan worden zorgt ook voor verschillende emoties. Aan de ene kant zorgt het voor frustratie omdat een kind zó binnen handbereik was/leek. Aan de andere kant is het een opluchting om te weten dat ik wel zwanger kan worden.
En wat betreft jouw verdriet: het is mijn ervaring en ook die van vriendinnen dat mannen er nou eenmaal heel anders mee omgaan. Zij voelen lichamelijk ook niet wat wij allemaal voelen. Zij hebben die krampen en hormonen niet.. Mijn vriend deed wel echt z'n best om me te begrijpen en dat voelde ook al fijn (en daarnaast ook een beetje eenzaam, maar ja, ik denk dat hij het echt niet helemaal kon en kan begrijpen).
Sterkte meid!
En wat betreft jouw verdriet: het is mijn ervaring en ook die van vriendinnen dat mannen er nou eenmaal heel anders mee omgaan. Zij voelen lichamelijk ook niet wat wij allemaal voelen. Zij hebben die krampen en hormonen niet.. Mijn vriend deed wel echt z'n best om me te begrijpen en dat voelde ook al fijn (en daarnaast ook een beetje eenzaam, maar ja, ik denk dat hij het echt niet helemaal kon en kan begrijpen).
Sterkte meid!
maandag 28 januari 2013 om 13:35
Oh, druppel, wat heftig zeg! Zoveel pijn en bloed is heel naar.
Kom er rustig van bij!
Heb jij ook dat je je nogal 'manhandled' voelt? Er gebeurde van alles met me, zonder dat ik enige inspraak had ofzo.
Dat gevoel is nu wel weg, na een weekje, maar ik had er erg last van.
Kissyfur, het is ook allemaal niet wat. Lekker uithuilen als je je zo voelt!
Kom er rustig van bij!
Heb jij ook dat je je nogal 'manhandled' voelt? Er gebeurde van alles met me, zonder dat ik enige inspraak had ofzo.
Dat gevoel is nu wel weg, na een weekje, maar ik had er erg last van.
Kissyfur, het is ook allemaal niet wat. Lekker uithuilen als je je zo voelt!
maandag 28 januari 2013 om 13:58
Ik las hier eigenlijk alleen maar mee, ik ben niet zo`n trouwe forummer , maar ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen
Ook heb ik mooi nieuws, 4,5 maand nadat we ons meisje hebben moeten verliezen, is er nieuw leven. Ik ben weer zwanger! Nu ongeveer 5,5 weken. Ik ben wel erg onzeker, maar heb ook wel vertrouwen in mijn eigen lichaam, omdat het bij Flore pure pech was.
Ook heb ik mooi nieuws, 4,5 maand nadat we ons meisje hebben moeten verliezen, is er nieuw leven. Ik ben weer zwanger! Nu ongeveer 5,5 weken. Ik ben wel erg onzeker, maar heb ook wel vertrouwen in mijn eigen lichaam, omdat het bij Flore pure pech was.
Enjoy the little things in life, for one day you`ll look back, and realize they were the big things
maandag 28 januari 2013 om 15:15
@hertje
Dat had ik juist helemaal niet. Ik had een lieve verpleegkundige en een heel aardige gyn die heel goed de tijd nam om mijn verhaal aan te horen, me heel rustig uitlegde wat hij wilde gaan doen en waarom.
Terwijl hij bezig was down under vertelde hij dat hij dus dat weefsel had zien zitten en wilde proberen dit te verwijderen. Dat zou even ongemakkelijk zijn, maar dikke kans dat de pijn daardoor snel zou afnemen.
Tot hij klaar was heeft ie ook de tijd genomen om het weefsel te laten zien. En te vragen of ik misschien achteraf een naar gevoel over de behandeling had of dat ik nog met vragen zat. En na mijn zeer nare ervaringen met de gyn die ik bij de geboorte van mijn dochter vond ik het extra naar. Ik heb dit van te voren ook aangegeven.
Al met al kijk ik er juist heel positief op terug. En dat is maar goed ook want met een beetje pech gaan we nu toch de MMM in
Dat had ik juist helemaal niet. Ik had een lieve verpleegkundige en een heel aardige gyn die heel goed de tijd nam om mijn verhaal aan te horen, me heel rustig uitlegde wat hij wilde gaan doen en waarom.
Terwijl hij bezig was down under vertelde hij dat hij dus dat weefsel had zien zitten en wilde proberen dit te verwijderen. Dat zou even ongemakkelijk zijn, maar dikke kans dat de pijn daardoor snel zou afnemen.
Tot hij klaar was heeft ie ook de tijd genomen om het weefsel te laten zien. En te vragen of ik misschien achteraf een naar gevoel over de behandeling had of dat ik nog met vragen zat. En na mijn zeer nare ervaringen met de gyn die ik bij de geboorte van mijn dochter vond ik het extra naar. Ik heb dit van te voren ook aangegeven.
Al met al kijk ik er juist heel positief op terug. En dat is maar goed ook want met een beetje pech gaan we nu toch de MMM in
maandag 28 januari 2013 om 17:46
@ Erdbeer; wij zaten 3 weken geleden in het zelfde schuitje. Bij mij bleek er dus inderdaad nog wat te zitten en ik heb afgelopen vrijdag een curettage gehad. Ik zag er zo tegenop (mede ook omdat ik al een enorme angst voor ziekenhuizen en naalden e.d. heb), maar het is me uiteindelijk erg meegevallen. Tot afgelopen vrijdag bloedde (soms alleen vloeide) ik ook nog steeds en nu is dat eigenlijk over. Bij mij was het bloeden dus toch een teken dat er nog wat zat, dus ik zou inderdaad ook even vragen om een echo zodat je het toch zeker weet.
@ Chicka; ja dat kan ik me helemaal voorstellen. Ik heb dat zelfs nu ook een beetje dat ik denk ach ik weet tenminste dát ik zwanger kan worden. Maar het doet aan de andere kant ook zoveel pijn, omdat, net wat jij ook zegt, een kindje binnen handbereik leek. Onze tijd komt nog wel en hopelijk snel hihi
Ik heb vandaag weer een setje ovulatietesten besteld. Ik wil over ongeveer 1,5 week denk ik gaan beginnen en kijken of ik een eisprong kan ontdekken. Het zijn 30 testen dus kan wel even vooruit denk ik. Moet ook binnenkort weer terug naar de gynaecoloog voor nacontrole dus misschien dat er dan ook iets te zien is. Althans ik heb hier op het forum (of in een ander topic) ook wel eens gelezen dat ze kunnen kijken of er een eitje aan het groeien is etc, klopt dat?
@ r2306; wat fijn dat je weer zwanger bent! Heel veel succes toegewenst en hopelijk overheerst het onzekere gevoel niet (al kan ik me dat wel voorstellen!)
@ Hertje & Druppel; ik heb ook wel een positieve ervaring gehad met de gynaecoloog. Heb inmiddels al drie verschillende gehad (wel gewoon hetzelfde ziekenhuis, maar omdat ik een paar keer snel tussendoor kon komen trof ik weer iemand anders, oh en de gyn die mijn curettage deed was weer een andere), maar eigenlijk allemaal even vriendelijk en begripvol. Het waren (toevallig?) wel allemaal vrouwen. Dat vond ik eigenlijk wel prettig.
@ Chicka; ja dat kan ik me helemaal voorstellen. Ik heb dat zelfs nu ook een beetje dat ik denk ach ik weet tenminste dát ik zwanger kan worden. Maar het doet aan de andere kant ook zoveel pijn, omdat, net wat jij ook zegt, een kindje binnen handbereik leek. Onze tijd komt nog wel en hopelijk snel hihi
Ik heb vandaag weer een setje ovulatietesten besteld. Ik wil over ongeveer 1,5 week denk ik gaan beginnen en kijken of ik een eisprong kan ontdekken. Het zijn 30 testen dus kan wel even vooruit denk ik. Moet ook binnenkort weer terug naar de gynaecoloog voor nacontrole dus misschien dat er dan ook iets te zien is. Althans ik heb hier op het forum (of in een ander topic) ook wel eens gelezen dat ze kunnen kijken of er een eitje aan het groeien is etc, klopt dat?
@ r2306; wat fijn dat je weer zwanger bent! Heel veel succes toegewenst en hopelijk overheerst het onzekere gevoel niet (al kan ik me dat wel voorstellen!)
@ Hertje & Druppel; ik heb ook wel een positieve ervaring gehad met de gynaecoloog. Heb inmiddels al drie verschillende gehad (wel gewoon hetzelfde ziekenhuis, maar omdat ik een paar keer snel tussendoor kon komen trof ik weer iemand anders, oh en de gyn die mijn curettage deed was weer een andere), maar eigenlijk allemaal even vriendelijk en begripvol. Het waren (toevallig?) wel allemaal vrouwen. Dat vond ik eigenlijk wel prettig.
dinsdag 29 januari 2013 om 07:52
@r2306 ik heb je topic gevolgd en wat fijn dat je nu weer zwanger bent. Wat een spannende tijd ga je tegemoet! Hopelijk lukt het je om er wat ontspannen in te staan?
@ kissy mijn eisprong kwam precies op dag 14 na mijn curretage. Succes met het vinden van je eisprong! Hoe is het nu?
Je vraag of het een grotere teleurstelling is dan voor de miskraam. Nou, dit keer ben ik er wel aardig rustig onder, maar mijn kinderwens is veel sterker geworden sinds de miskraam en mijn verlangen daardoor sterker. Niet perse het ongesteld worden vind ik vervelend maar het wachten op....
@druppel, hertjehertje en vivaschaapje hoe is het nu met jullie?
@ kissy mijn eisprong kwam precies op dag 14 na mijn curretage. Succes met het vinden van je eisprong! Hoe is het nu?
Je vraag of het een grotere teleurstelling is dan voor de miskraam. Nou, dit keer ben ik er wel aardig rustig onder, maar mijn kinderwens is veel sterker geworden sinds de miskraam en mijn verlangen daardoor sterker. Niet perse het ongesteld worden vind ik vervelend maar het wachten op....
@druppel, hertjehertje en vivaschaapje hoe is het nu met jullie?
dinsdag 29 januari 2013 om 07:56
dinsdag 29 januari 2013 om 08:10
Ik ga zo even kijken op mijn werk. Ik heb zo'n baan waarbij je het niet even rustig aan kan doen. Ik sta voor de klas.
Mijn collega is er vandaag, zij leidt de groep, en ik kom de achterstallige klusjes doen
Heb ik wel zin in, maar ik merk dat ik nog heel erg moe ben en daardoor/daarbij nog emotioneel.
Lastig hoor!
Ik wil vandaag ook een zwangerschapstest doen.
Eergisteren deed ik een ovu-test en die was positief, denk dat het hcg nog niet mijn lijf uit is.
Ik vind het best spannend, merk nu hoe diep de kinderwens zit.
Nou ja, we zullen zien hoe mijn cyclus zich oppakt.
Mijn collega is er vandaag, zij leidt de groep, en ik kom de achterstallige klusjes doen
Heb ik wel zin in, maar ik merk dat ik nog heel erg moe ben en daardoor/daarbij nog emotioneel.
Lastig hoor!
Ik wil vandaag ook een zwangerschapstest doen.
Eergisteren deed ik een ovu-test en die was positief, denk dat het hcg nog niet mijn lijf uit is.
Ik vind het best spannend, merk nu hoe diep de kinderwens zit.
Nou ja, we zullen zien hoe mijn cyclus zich oppakt.
dinsdag 29 januari 2013 om 10:37
@ Hertje; ja begrijpelijk dat dat met zo'n baan wel even lastig is. Ik heb een baan waarbij ik meestal op kantoor zit, dus dan kan ik me redelijk afzonderen en rustig aan doen. Fijn dat je collega in ieder geval de leiding neemt, zodat je rustig aan kan doen. Neem de tijd hoor en als het niet gaat, dat gewoon aangeven in plaats van dingen overhaasten.
dinsdag 29 januari 2013 om 14:26
Kissyfur, mijn leidinggevende heeft voor de komende dagen dezelfde constructie bedacht:
Invaljuf voor de klas en ik druk aan het werk met achterstallige dingen.
Dat is wel fijn, dan kan ik pauzeren wanneer het even niet meer gaat.
Sproet, hoe heb jij je eisprong gevonden? Ik deed dat met ovulatietesten, maar ik heb nog hcg in m'n lijf. De zwangerschapstest gaf net twee streepjes nog.
Dus een ovulatietest is nog niet betrouwbaar. Ben benieuwd! Misschien deze periode maar rustig afwachten zonder testen en lekker alles zijn gang laten gaan!
Invaljuf voor de klas en ik druk aan het werk met achterstallige dingen.
Dat is wel fijn, dan kan ik pauzeren wanneer het even niet meer gaat.
Sproet, hoe heb jij je eisprong gevonden? Ik deed dat met ovulatietesten, maar ik heb nog hcg in m'n lijf. De zwangerschapstest gaf net twee streepjes nog.
Dus een ovulatietest is nog niet betrouwbaar. Ben benieuwd! Misschien deze periode maar rustig afwachten zonder testen en lekker alles zijn gang laten gaan!
dinsdag 29 januari 2013 om 15:26
@hertje Nou ik voel mij eisprong altijd heel goed. Ik had erge pijn rond 2 weken na mijn eisprong. Ik dacht dat het nav de curretage zou zijn.
Precies 2 weken later werd ik ongesteld dus wist ik wat het was geweest.
Dit was overigens wel pas 6 weken nadat mijn kindje niet meer leefde, misschien dat dat ook heeft meegeholpen.
@kissy ik ben redelijk regelmatig ongesteld, mijn cyclus is tussen de 30-35 dagen.
Die 28 dagen heb ik nog nooit gehad. Na die 28 dagen werd mij cyclus overigens ineens 48 dagen... Ik slik trouwens ' zwanger worden pillen van de etos, hierdoor is mijn cyclus na de miskraam een stuk regelmatiger geworden en is inmiddels 33 dagen.
Precies 2 weken later werd ik ongesteld dus wist ik wat het was geweest.
Dit was overigens wel pas 6 weken nadat mijn kindje niet meer leefde, misschien dat dat ook heeft meegeholpen.
@kissy ik ben redelijk regelmatig ongesteld, mijn cyclus is tussen de 30-35 dagen.
Die 28 dagen heb ik nog nooit gehad. Na die 28 dagen werd mij cyclus overigens ineens 48 dagen... Ik slik trouwens ' zwanger worden pillen van de etos, hierdoor is mijn cyclus na de miskraam een stuk regelmatiger geworden en is inmiddels 33 dagen.
dinsdag 29 januari 2013 om 16:12
@ Hertje; ik denk dat ik ook maar eens een test ga doen, want wil ook wel eens zien of ik nu positief of negatief test. Misschien scheelt het dat ik een curettage heb gehad?
@ Sproetje; ja ik heb ook al heel vaak gedacht aan het beginnen met die pillen, maar er is 1 (stom) ding dat me tegenhoud en dat is dat het van die grote capsules zijn! Ik krijg die gewoon echt niet weg.. heb daar echt altijd zoveel moeite mee gehad dat ik eigenlijk naar een alternatief zocht... En als ik dan van die pillen moest slikken, brak ik ze open en nam dan gewoon de inhoud, maar dat schijnt ook weer niet goed te zijn toch?
@ Sproetje; ja ik heb ook al heel vaak gedacht aan het beginnen met die pillen, maar er is 1 (stom) ding dat me tegenhoud en dat is dat het van die grote capsules zijn! Ik krijg die gewoon echt niet weg.. heb daar echt altijd zoveel moeite mee gehad dat ik eigenlijk naar een alternatief zocht... En als ik dan van die pillen moest slikken, brak ik ze open en nam dan gewoon de inhoud, maar dat schijnt ook weer niet goed te zijn toch?
dinsdag 29 januari 2013 om 17:15
Sproetje, aha, als je je eisprong voelt, is het wel zo makkelijk! Mijn cyclus begon een beetje op regelmaat te lijken, vlak voor de positieve test. Toen werd het 36 dagen. Maar ik voel niks qua eisprong, vandaar de ovulatietesten.
Kissyfur, ik heb uiteindelijk ook een curettage gehad, precies een week geleden, maar nu nog wel een positieve test. Volgens de VK is dat twee tot vier weken na je miskraam pas weg.
(En dan begrijp ik niet hoe je cyclus dan weer op gang kan zijn, qua hormonen, dus ik laat het op zijn beloop tot de volgende menstruatie. Of bevruchting.)
Kissyfur, ik heb uiteindelijk ook een curettage gehad, precies een week geleden, maar nu nog wel een positieve test. Volgens de VK is dat twee tot vier weken na je miskraam pas weg.
(En dan begrijp ik niet hoe je cyclus dan weer op gang kan zijn, qua hormonen, dus ik laat het op zijn beloop tot de volgende menstruatie. Of bevruchting.)
dinsdag 29 januari 2013 om 17:19
