Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
maandag 4 februari 2013 om 10:12
-kissyfur02
Wat vervelend het doet mij gewoon aan van alles twijfelen. Ik weet niet hoe het voor jou voelt?
Nu heb ik nog geen zekerheid. Eindelijk na 2 weken geen bloedingen meer. Die trouwens ook erg vaag waren.
Lees ook dat je ook in spanning was voor de eerste keer seks. Had ik ook heel erg afgelopen weekend weer voor het eerst.
Ik was toch wel gespannen, uiteindelijk nog wat kunnen ontspannen en was het toch wel fijn.
-Hertje opzich gaat het nu wel redelijk m'n gedachten dwalen nog wel heel erg af. En soms
op m'n werk toch even een dipje. Aangezien ik in de kinder opvang werk.
Maar haal er ook mooie dingen uit:).
Ik ben er nu allemaal wel veel meer bezig. En als ik straks duidelijkheid heb wat er 'mis' met me is of misshien niets wil ik er zeker meteen voor gaan!
De dokter sprak nu al over minimaal 3 maanden qua onderzoek. Maar voor m'n gevoel duurt dat nu allemaal heel lang.
Terwijl de 'planning' anders was. Maar goed het is beter als we eerst weten hoe en wat.
-Druppel 7 weken nog vrij 'pril'. Maar voor mijn gevoel al zoveel meer.
-Schaapje inderdaad we hebben altijd gezegd dat het meer als welkom zou zijn als het eerder zou gebeuren.
Succes druppel! Hoop dat het goed uitpakt voor jou/jullie.
Wat vervelend het doet mij gewoon aan van alles twijfelen. Ik weet niet hoe het voor jou voelt?
Nu heb ik nog geen zekerheid. Eindelijk na 2 weken geen bloedingen meer. Die trouwens ook erg vaag waren.
Lees ook dat je ook in spanning was voor de eerste keer seks. Had ik ook heel erg afgelopen weekend weer voor het eerst.
Ik was toch wel gespannen, uiteindelijk nog wat kunnen ontspannen en was het toch wel fijn.
-Hertje opzich gaat het nu wel redelijk m'n gedachten dwalen nog wel heel erg af. En soms
op m'n werk toch even een dipje. Aangezien ik in de kinder opvang werk.
Maar haal er ook mooie dingen uit:).
Ik ben er nu allemaal wel veel meer bezig. En als ik straks duidelijkheid heb wat er 'mis' met me is of misshien niets wil ik er zeker meteen voor gaan!
De dokter sprak nu al over minimaal 3 maanden qua onderzoek. Maar voor m'n gevoel duurt dat nu allemaal heel lang.
Terwijl de 'planning' anders was. Maar goed het is beter als we eerst weten hoe en wat.
-Druppel 7 weken nog vrij 'pril'. Maar voor mijn gevoel al zoveel meer.
-Schaapje inderdaad we hebben altijd gezegd dat het meer als welkom zou zijn als het eerder zou gebeuren.
Succes druppel! Hoop dat het goed uitpakt voor jou/jullie.
maandag 4 februari 2013 om 19:51
hallo allemaal,
Ik zou hier graag meeschrijven. Al een tijdje lees ik hier mee. Een paar weken geleden bleek bij de tweede echo dat het hartje met 11 weken gestopt was met kloppen. Vervolgens een curettage gehad. Helaas bleek tijdens de nacontrole mijn baarmoeder nog niet schoon te zijn. Nu slik ik primolut in de hoop dat ik straks een schoonmaakbloeding (brrrr) krijg en weer een normale cyclus.
Zoals ik ook bij jullie lees, valt vooral de lichamelijke nasleep me erg zwaar. Ook zie ik tegen de te verwachten bloeding op en maak ik me zorgen dat het misschien niet meer lukt om nog zwanger te worden.
Voor dit alles liep ik overigens ook hard. Met Evy zat ik bijna aan de 5 km, maar sinds half november heb ik niet meer gelopen, dus dat zal straks wel tegenvallen.
Ik zou hier graag meeschrijven. Al een tijdje lees ik hier mee. Een paar weken geleden bleek bij de tweede echo dat het hartje met 11 weken gestopt was met kloppen. Vervolgens een curettage gehad. Helaas bleek tijdens de nacontrole mijn baarmoeder nog niet schoon te zijn. Nu slik ik primolut in de hoop dat ik straks een schoonmaakbloeding (brrrr) krijg en weer een normale cyclus.
Zoals ik ook bij jullie lees, valt vooral de lichamelijke nasleep me erg zwaar. Ook zie ik tegen de te verwachten bloeding op en maak ik me zorgen dat het misschien niet meer lukt om nog zwanger te worden.
Voor dit alles liep ik overigens ook hard. Met Evy zat ik bijna aan de 5 km, maar sinds half november heb ik niet meer gelopen, dus dat zal straks wel tegenvallen.
maandag 4 februari 2013 om 20:31
maandag 4 februari 2013 om 20:52
Welkom murpeltje voor jou. Wat verdrietig dat jij het ook hebt moeten meemaken.
Helaas is de middag weer een opeenstapeling van tegenslagen geweest. En als ik er niet emotioneel bij betrokken zou zijn had ik er vast vreselijk om kunnen lachen:
Eerst bloedprikken: het lab had niet doorgekregen dat het een spoedje was dus ik werd terug gestuurd naar afdeling voorplantingsgeneeskunde voor aanvulling op formulier: er werd ter plekke 'spoed!' Opgeschreven, dat had ik ook wel kunnen verzinnen.
Het bloedprikken zelf ging goed, maar die jonge doos ziet 'hcg' op formulier staan en feliciteerde me...!?
Toen liep echo weer 45 min uit, maar kon daarna gelijk door naar arts. Die had nog geen bloeduitslagen en echo was nog steeds zelfde, curettage werd nog steeds afgeraden omdat het stukje weefsel vrij klein is (ongeveer 2 x 1 cm) dus toch maar weer receptje voor die 'kut-pillen'
De arts toch nog eens met het lab gebeld waar uitslagen bleven: jaaaaa.... Nou..... Ehhhhh ze weten niet waar mijn bloedstaaltje gebleven was
En als klap op de vuurpijl ging ik dus die pillen halen in de ziekenhuis apotheek waar ik werd geholpen door een hoogzwangere...
Dik 3,5 uur ziekenhuis, geen steek verder. Nu maar duimen dat die pillen wel hun werk gaan doen en dat de arts morgen belt met gunstige bloeduitdlagen. Voor vandaag ben ik er wel even klaar mee...!
Helaas is de middag weer een opeenstapeling van tegenslagen geweest. En als ik er niet emotioneel bij betrokken zou zijn had ik er vast vreselijk om kunnen lachen:
Eerst bloedprikken: het lab had niet doorgekregen dat het een spoedje was dus ik werd terug gestuurd naar afdeling voorplantingsgeneeskunde voor aanvulling op formulier: er werd ter plekke 'spoed!' Opgeschreven, dat had ik ook wel kunnen verzinnen.
Het bloedprikken zelf ging goed, maar die jonge doos ziet 'hcg' op formulier staan en feliciteerde me...!?
Toen liep echo weer 45 min uit, maar kon daarna gelijk door naar arts. Die had nog geen bloeduitslagen en echo was nog steeds zelfde, curettage werd nog steeds afgeraden omdat het stukje weefsel vrij klein is (ongeveer 2 x 1 cm) dus toch maar weer receptje voor die 'kut-pillen'
De arts toch nog eens met het lab gebeld waar uitslagen bleven: jaaaaa.... Nou..... Ehhhhh ze weten niet waar mijn bloedstaaltje gebleven was
En als klap op de vuurpijl ging ik dus die pillen halen in de ziekenhuis apotheek waar ik werd geholpen door een hoogzwangere...
Dik 3,5 uur ziekenhuis, geen steek verder. Nu maar duimen dat die pillen wel hun werk gaan doen en dat de arts morgen belt met gunstige bloeduitdlagen. Voor vandaag ben ik er wel even klaar mee...!
maandag 4 februari 2013 om 21:03
maandag 4 februari 2013 om 21:15
Shit zeg Druppel, dat was wel veel tegenslag! Wat een ellende...
Hopelijk belt die dokter een beetje op tijd morgen.
Ik wilde vandaag wel weer hardlopen, maar na de eerste dag weer echt aan het werk was ik toch wel erg moe. Morgen weer een poging wagen!
Murpeltje, wat vreselijk, bij 11 weken... Veel sterkte!
Eerste keer seks vond ik ook eng, voelde ook een beetje vreemd. Nou ja, komt wel weer goed.
Hopelijk belt die dokter een beetje op tijd morgen.
Ik wilde vandaag wel weer hardlopen, maar na de eerste dag weer echt aan het werk was ik toch wel erg moe. Morgen weer een poging wagen!
Murpeltje, wat vreselijk, bij 11 weken... Veel sterkte!
Eerste keer seks vond ik ook eng, voelde ook een beetje vreemd. Nou ja, komt wel weer goed.
maandag 4 februari 2013 om 21:17
bedankt voor de hug en het welkom
druppel: heel vervelend en naar. (en helaas herkenbaar, bij mij begaf vorige week ná de hele echo het echo-apparaat het en het had niets opgeslagen, dus mocht de hele echo weer opnieuw) dan voel je je zo zielig (en de zwangerschap gaat al mis, én dan een curettage, waarna er nog restweefsel achterblijft (of was dat bij Kissyfur?) en dan verloopt daarna ook de rest in het ziekenhuis zo knullig.....)
ik hoop dat je bloedwaarden morgen heel goed blijken te zijn!
druppel: heel vervelend en naar. (en helaas herkenbaar, bij mij begaf vorige week ná de hele echo het echo-apparaat het en het had niets opgeslagen, dus mocht de hele echo weer opnieuw) dan voel je je zo zielig (en de zwangerschap gaat al mis, én dan een curettage, waarna er nog restweefsel achterblijft (of was dat bij Kissyfur?) en dan verloopt daarna ook de rest in het ziekenhuis zo knullig.....)
ik hoop dat je bloedwaarden morgen heel goed blijken te zijn!
maandag 4 februari 2013 om 21:17
bedankt voor de hug en het welkom
druppel: heel vervelend en naar. (en helaas herkenbaar, bij mij begaf vorige week ná de hele echo het echo-apparaat het en het had niets opgeslagen, dus mocht de hele echo weer opnieuw) dan voel je je zo zielig (en de zwangerschap gaat al mis, én dan een curettage, waarna er nog restweefsel achterblijft (of was dat bij Kissyfur?) en dan verloopt daarna ook de rest in het ziekenhuis zo knullig.....)
ik hoop dat je bloedwaarden morgen heel goed blijken te zijn!
druppel: heel vervelend en naar. (en helaas herkenbaar, bij mij begaf vorige week ná de hele echo het echo-apparaat het en het had niets opgeslagen, dus mocht de hele echo weer opnieuw) dan voel je je zo zielig (en de zwangerschap gaat al mis, én dan een curettage, waarna er nog restweefsel achterblijft (of was dat bij Kissyfur?) en dan verloopt daarna ook de rest in het ziekenhuis zo knullig.....)
ik hoop dat je bloedwaarden morgen heel goed blijken te zijn!
maandag 4 februari 2013 om 22:05
Ahh nee druppel! Pff wat slordig allemaal en al helemaal bij zoiets als dit.. Bij mij was het ook maar een heel klein stukje dat er nog zat en werd juist wel een curettage geadviseerd. Raar hè dat dat zo verschilt. Hoe erg ik er toen ook tegenop zag.. Achteraf ben ik blij want als het goed is, is het nu helemaal weg.. Dat weet ik donderdag zeker..
Murpeltje, ook van mij 'welkom' (het klinkt altijd zo raar want o dit topic wil je helemaal niet zijn). Ik was iig diegene waarbij de gyn eerst zonder verdoving een stukje dat nog vast zat uit de baarmoedermond heeft gehaald nadat ik bijna 5 dagen wee-achtige krampen heb gehad...en zo'n twee weken daarna moest ik dus alsnog een curettage omdat er nog een heel klein stukje zat waardoor ik bleef vloeien.. Nu moet ik dus donderdag terug voor nacontrole en hoop nu dat het echt klaar is..
Merk jij al iets van die pillen? Onbegrijpelijk eigenlijk dat ze bij een curettage niet even goed checken of het echt weg is hè? Ik ben daar nu ook zo bang voor dat het nog niet weg is..
Ik heb weinig lichamelijke nasleep gehad verder.. Althans als in pijn daarna of zo. En psychisch kwam er nog een klap met de curettage.
Hier vanavond lekker een uur gaan zwemmen. Ben er helemaal gaar van nu haha dus ga lekker slapen. Ik wil in het voorjaar het hardlopen ook weer oppakken. Heb in september mee gedaan met een 10km wedstrijd en het jaar ervoor 5km. Heb in het voorjaar ook met een loopgroepje meegedaan, erg gezellig.
Ben trouwens ook ooit begonnen met evy
Murpeltje, ook van mij 'welkom' (het klinkt altijd zo raar want o dit topic wil je helemaal niet zijn). Ik was iig diegene waarbij de gyn eerst zonder verdoving een stukje dat nog vast zat uit de baarmoedermond heeft gehaald nadat ik bijna 5 dagen wee-achtige krampen heb gehad...en zo'n twee weken daarna moest ik dus alsnog een curettage omdat er nog een heel klein stukje zat waardoor ik bleef vloeien.. Nu moet ik dus donderdag terug voor nacontrole en hoop nu dat het echt klaar is..
Merk jij al iets van die pillen? Onbegrijpelijk eigenlijk dat ze bij een curettage niet even goed checken of het echt weg is hè? Ik ben daar nu ook zo bang voor dat het nog niet weg is..
Ik heb weinig lichamelijke nasleep gehad verder.. Althans als in pijn daarna of zo. En psychisch kwam er nog een klap met de curettage.
Hier vanavond lekker een uur gaan zwemmen. Ben er helemaal gaar van nu haha dus ga lekker slapen. Ik wil in het voorjaar het hardlopen ook weer oppakken. Heb in september mee gedaan met een 10km wedstrijd en het jaar ervoor 5km. Heb in het voorjaar ook met een loopgroepje meegedaan, erg gezellig.
Ben trouwens ook ooit begonnen met evy
dinsdag 5 februari 2013 om 08:03
Onee, druppel, wat een gedoe... Dat is echt niet leuk! Hoop dat de medicijnen doen wat ze moeten doen en dat zonder al te veel krampen
Chicka, succes met klussen, hopelijk is feb n goede klus-en-klaar maand (en blijft t hangen). Ga je nog hulp zoeken?
Ik ken je gevoel n beetje, ook mk in april/mei 12 alleen had t geluk dat t weer raak was in nov, alleen weer mk dus nu nog met lege handen en nu wachten tot we weer met frisse moed aan de gang kunnen.
Chicka, succes met klussen, hopelijk is feb n goede klus-en-klaar maand (en blijft t hangen). Ga je nog hulp zoeken?
Ik ken je gevoel n beetje, ook mk in april/mei 12 alleen had t geluk dat t weer raak was in nov, alleen weer mk dus nu nog met lege handen en nu wachten tot we weer met frisse moed aan de gang kunnen.
. Hoe gaat het nu met je?
dinsdag 5 februari 2013 om 12:21
Och Druppel, het lijkt dan ook wel of alle ellende tegelijkertijd komt he? En alsof niets meewerkt.
Murpeltje; jeetje... Bij 11 weken pas.... Wat erg voor je. Ik ben zo bang dat ik in een volgende zwangerschap (mocht die ooit nog eens komen) zoveel angst heb dat het dan weer mis gaat. En heb daar zelf nu de grens van 9,5 wkn bij in mijn hoofd omdat de MA toen werd ontdekt bij mij. Maar 11 weken kan dus gewoon ook...
Jij had dus ook direct een curettage? Had je daar zelf voor gekozen?
Murpeltje; jeetje... Bij 11 weken pas.... Wat erg voor je. Ik ben zo bang dat ik in een volgende zwangerschap (mocht die ooit nog eens komen) zoveel angst heb dat het dan weer mis gaat. En heb daar zelf nu de grens van 9,5 wkn bij in mijn hoofd omdat de MA toen werd ontdekt bij mij. Maar 11 weken kan dus gewoon ook...
Jij had dus ook direct een curettage? Had je daar zelf voor gekozen?
dinsdag 5 februari 2013 om 17:19
Kissyfur: geen idee waarom bij jou het voorstel curettage is en bij druppel en mijzelf pillen en 'natuurlijke' weg voor het restweefsel?
en heel knap 10 km, als ik eenmaal op 5 km zit (zat daar nog 3 sessies met Evy vanaf toen ik zwanger werd) dan denk ik dat het daarbij blijft
druppel: waren je bloedwaarden ok?
derpina: Eigenlijk best goed, misschien scheelt het dat wij al een hele mooie dochter hebben en dat ik er - rationeel gezien- vrede mee kan hebben omdat 'het anders toch niet goed geweest was'. De frustratie over de lichamelijk nasleep overheerst op dit moment en ik ben niet zo'n held, dus bang voor wat het effect van die pillen gaat zijn.
Ik denk ook dat als ik (binnen afzienbare tijd) weer zwanger word het makkelijker te verteren is dan wanneer ik op de uitgerekende datum nog steeds met lege handen sta..
Voor jou lijkt het me gelet op je werk helemaal zwaar. Mijn werk biedt juist fijne afleiding. Werk je op een baby of verticale groep? Dat lijkt me echt heel confronterend.
south: Ja, tegen ons werd ook na de 8-weken echo gezegd dat het daarna bijna nooit meer fout gaat, want het lag zo mooi op schema en het hartje klopte in het juiste tempo enz. Dus ondanks dat het al niet echt goed voelde (vergeleken met zwangerschap dochter) krijg je dan toch hoop en je zit al zo dicht bij de magische 12-weken grens. Als ik nog een keer zwanger mag worden, zal het denk ik heel lang duren voordat ik er vertrouwen in kan hebben. Nu weten wij helaas allemaal ook dat een echo ook maar een momentopname is, die eigenlijk geen garanties geeft. Ik denk overigens niet dat het fout kan/zal gaan door de stress en de angst hoor. Alleen als ik me probeer voor te stellen dat ik ooit weer daar bij de vlos op het bed moet gaan liggen voor een echo kan ik wel letterlijk misselijk van angst worden. Dus een pretje zullen de eerste weken zeker niet worden.
Ik heb idd direct voor een curettage gekozen. Gelet op de termijn van de zwangerschap en daardoor ook al groot deel placenta, adviseerde de gynaecoloog dat ivm te verwachten bloedverlies, Maar de eerlijkheid gebiedt mij ook te zeggen dat ik het doodeng vond om met een dood kindje in mijn buik rond te blijven lopen. Ik was echt in paniek en wilde het er zsm uit hebben. Was dat bij jou ook zo? (ben half grieperig, maar probeer vanavond nog wel wat meer van dit to te lezen)
en heel knap 10 km, als ik eenmaal op 5 km zit (zat daar nog 3 sessies met Evy vanaf toen ik zwanger werd) dan denk ik dat het daarbij blijft
druppel: waren je bloedwaarden ok?
derpina: Eigenlijk best goed, misschien scheelt het dat wij al een hele mooie dochter hebben en dat ik er - rationeel gezien- vrede mee kan hebben omdat 'het anders toch niet goed geweest was'. De frustratie over de lichamelijk nasleep overheerst op dit moment en ik ben niet zo'n held, dus bang voor wat het effect van die pillen gaat zijn.
Ik denk ook dat als ik (binnen afzienbare tijd) weer zwanger word het makkelijker te verteren is dan wanneer ik op de uitgerekende datum nog steeds met lege handen sta..
Voor jou lijkt het me gelet op je werk helemaal zwaar. Mijn werk biedt juist fijne afleiding. Werk je op een baby of verticale groep? Dat lijkt me echt heel confronterend.
south: Ja, tegen ons werd ook na de 8-weken echo gezegd dat het daarna bijna nooit meer fout gaat, want het lag zo mooi op schema en het hartje klopte in het juiste tempo enz. Dus ondanks dat het al niet echt goed voelde (vergeleken met zwangerschap dochter) krijg je dan toch hoop en je zit al zo dicht bij de magische 12-weken grens. Als ik nog een keer zwanger mag worden, zal het denk ik heel lang duren voordat ik er vertrouwen in kan hebben. Nu weten wij helaas allemaal ook dat een echo ook maar een momentopname is, die eigenlijk geen garanties geeft. Ik denk overigens niet dat het fout kan/zal gaan door de stress en de angst hoor. Alleen als ik me probeer voor te stellen dat ik ooit weer daar bij de vlos op het bed moet gaan liggen voor een echo kan ik wel letterlijk misselijk van angst worden. Dus een pretje zullen de eerste weken zeker niet worden.
Ik heb idd direct voor een curettage gekozen. Gelet op de termijn van de zwangerschap en daardoor ook al groot deel placenta, adviseerde de gynaecoloog dat ivm te verwachten bloedverlies, Maar de eerlijkheid gebiedt mij ook te zeggen dat ik het doodeng vond om met een dood kindje in mijn buik rond te blijven lopen. Ik was echt in paniek en wilde het er zsm uit hebben. Was dat bij jou ook zo? (ben half grieperig, maar probeer vanavond nog wel wat meer van dit to te lezen)
dinsdag 5 februari 2013 om 20:01
Bloedwaarden zijn binnengekomen. Hcg was ten opzichte van donderdag wel gedaald. Dat is een goed teken want dat betekend dat het geen actief zwangerschapsweefsel is dat op de echo te zien was maar waarschijnlijk een stolsel.
Ik heb voor twee dagen cytotec erbij gekregen en moet donderdag weer voor bloed, echo en controle.
De arts verwacht dan dat hcg verder gedaald of misschien wel weg is.
Ook kreeg ik de verontschuldigingen over de gang van zaken gisteren.
Vanmiddag tweede lading cytotec gepropt, meer als wat gerommel en licht bruinverlies gebeurd er tot op heden niet.
@ kissyfur
Ze willen bij mij niet curetteren omdat het stukje relatief klein is. En (nu met de gunstige bloedwaarden) de kans groot is dat het vanzelf komt of zelfs oplost. Vaak komen zulke resten in het uiterste geval met de eerste menstruatie mee,
@murpeltje
Wat is primolut precies dan , merk je daar iets van? Wat een naar verhaal ook bij jou zeg. Ik denk ook dat het vertrouwen en het genieten na een miskraam anders zal zijn.
En wat knap dat je er al vrede mee kunt hebben. Ik met het verlies van onze ukkies (ik had 2 vruchtjes) op zich, inmiddels ook wel. Maar de lichamelijke nasleep en het idee dat het daardoor alleen maar langer gaat duren, frusteert me
Ik heb dan al een dochter van 16 uit eerdere relatie. Maar mijn lief en ik stonden al met 1 been in de MMM omdat wel al 14 maanden bezig waren om een kindje te maken, we waren zo blij dat het eindelijk gelukt was... Ik gun hem zo het alles overstijgende gevoel van liefde voor hetbkindje dat hem pappa gaat maken.
@chicka
Succes met de BPS!
Zwaai en veel liefs
Ik heb voor twee dagen cytotec erbij gekregen en moet donderdag weer voor bloed, echo en controle.
De arts verwacht dan dat hcg verder gedaald of misschien wel weg is.
Ook kreeg ik de verontschuldigingen over de gang van zaken gisteren.
Vanmiddag tweede lading cytotec gepropt, meer als wat gerommel en licht bruinverlies gebeurd er tot op heden niet.
@ kissyfur
Ze willen bij mij niet curetteren omdat het stukje relatief klein is. En (nu met de gunstige bloedwaarden) de kans groot is dat het vanzelf komt of zelfs oplost. Vaak komen zulke resten in het uiterste geval met de eerste menstruatie mee,
@murpeltje
Wat is primolut precies dan , merk je daar iets van? Wat een naar verhaal ook bij jou zeg. Ik denk ook dat het vertrouwen en het genieten na een miskraam anders zal zijn.
En wat knap dat je er al vrede mee kunt hebben. Ik met het verlies van onze ukkies (ik had 2 vruchtjes) op zich, inmiddels ook wel. Maar de lichamelijke nasleep en het idee dat het daardoor alleen maar langer gaat duren, frusteert me
Ik heb dan al een dochter van 16 uit eerdere relatie. Maar mijn lief en ik stonden al met 1 been in de MMM omdat wel al 14 maanden bezig waren om een kindje te maken, we waren zo blij dat het eindelijk gelukt was... Ik gun hem zo het alles overstijgende gevoel van liefde voor hetbkindje dat hem pappa gaat maken.
@chicka
Succes met de BPS!
Zwaai en veel liefs
woensdag 6 februari 2013 om 11:53
druppel: primolut zijn pilletjes die een kunstmatige menstruatie opwekken, inderdaad in de hoop dat alles er dan mee uitkomt. vanzelf komt er nl geen menstruatie, omdat mijn baarmoeder nog niet schoon is en ik nog wat hcg heb.
Oh dat is wel heel heftig, mogen jullie nu gelijk hierna de mm in of juist niet meer, omdat nu gebleken is dat jullie wel 'zelf' zwanger kunnen worden?
Oh dat is wel heel heftig, mogen jullie nu gelijk hierna de mm in of juist niet meer, omdat nu gebleken is dat jullie wel 'zelf' zwanger kunnen worden?
woensdag 6 februari 2013 om 17:52
@ Druppel; jeetje wat een heftig verhaal zeg!! Hopelijk werkt het dan snel met die pillen! Vind je het niet vervelend dat je nu nog langer moet afwachten en ze aan het proberen zijn het weg te krijgen terwijl het met een curettage zo gebeurd is? Ook al is het maar een klein stukje, dat was het bij mij ook. Ik denk als ze mij dat hadden aangeboden ik ook meteen die pillen geprobeerd had, maar dat hebben ze niet eens als optie genoemd.. het was of afwachten en maar zien wanneer het er uit kwam of een curettage. Aan de andere kant, nu is het wel klaar. Althans dat hoop ik.. morgen nacontrole.
Ik had afgelopen weekend 1,5 dag dat ik wat kleine steekjes had thv mijn navel en toen hebben we ook voor de eerste keer weer seks gehad. Nu heb ik sinds gisteren weer wat menstruatieachtige krampen.. misschien beeld ik het me ook wel in, maar heb al geruime tijd haast niks gevoeld in mijn buik dus nu gaat alles opvallen.
Ik weet niet eens of het überhaupt mogelijk is dat ik afgelopen weekend al een eisprong heb gehad, ruim een week na de curettage? Mijn miskraam is natuurlijk al op 6 januari echt begonnen, dus misschien dat het in het licht daarvan wel zou kunnen.. ik weet het niet en zit mezelf weer gek te maken hihi. Morgen zal ik het weten!
Ik had afgelopen weekend 1,5 dag dat ik wat kleine steekjes had thv mijn navel en toen hebben we ook voor de eerste keer weer seks gehad. Nu heb ik sinds gisteren weer wat menstruatieachtige krampen.. misschien beeld ik het me ook wel in, maar heb al geruime tijd haast niks gevoeld in mijn buik dus nu gaat alles opvallen.
Ik weet niet eens of het überhaupt mogelijk is dat ik afgelopen weekend al een eisprong heb gehad, ruim een week na de curettage? Mijn miskraam is natuurlijk al op 6 januari echt begonnen, dus misschien dat het in het licht daarvan wel zou kunnen.. ik weet het niet en zit mezelf weer gek te maken hihi. Morgen zal ik het weten!
woensdag 6 februari 2013 om 17:54
@ South; het komt vast allemaal goed de volgende keer! Ik herken je angst wel hoor, want ik zou daar denk ik ook echt heel bang voor zijn, maar als je dan hoort hoeveel vrouwen het meemaken en waarbij het daarna toch goed gaat
@ Murpeltje; het is fijn hè, dat hardlopen? Je maakt heel je hoofd zo lekker leeg, lekker muziekje op en dan gaan! Haha. Ik wil het als het iets warmer is echt wel weer gaan oppakken (mits ik niet zwanger ben).
@ Murpeltje; het is fijn hè, dat hardlopen? Je maakt heel je hoofd zo lekker leeg, lekker muziekje op en dan gaan! Haha. Ik wil het als het iets warmer is echt wel weer gaan oppakken (mits ik niet zwanger ben).
woensdag 6 februari 2013 om 18:25
- Murpeltje
Momenteel op 2 groepen baby en dreumes groep. Aangezien er even een terug loop was op
de baby groep. Verl baby's over naar de dreumesgroep.
Gelukkig komen er weer wat nieuwe kindjes. Volgende week 3 en daarna komen er weer 4 bij geloof ik.
Tja, aan 1 kant is het confronterend er lopen ook wat zwangere moeders rond.
De eerste week had ik het er erg moeilijk mee, heb me toen ook even 2 dagen ziekgemeld. Trok
het eventjes niet. Omdat ik er echt op ging letten en een beetje met m'n gedachte afdwaalde.
En ik wil geen fout maken qua voeding of iets dergelijks. En ook gewoon af en toe een soort steek in je hart.
Maar aan de andere kant kindjes voelen dingen heel goed aan. Geven een extra lachje een knuffel of iets dergelijks. En dat maakt dan ook wel weer wat goed zeg maar. En met hun hoef je niet te praten. Ze maken je wel vrolijk door iets wat ze doen.
Gelukkig zijn mijn bloedingen nu gestopt. Baal wel dat ik weer tijdelijk de pil moet slikken. Maar aangezien ik nog de rest vd onderzoeken moet afwachten maakt het uit eindelijk niet uit. Hoop dat over een tijdje mijn lichaam weer rustig en op orde is.
Vraag me eigenlijk af hoelang je nog last van de hormonen kan hebben? Of dat het gewoon een beetje stress is? Heb de laatste periode veel stess/zorgen gehad. Denk ook wel eens dat het daar aan heeft gelegen. Want ik ben snel 'boos' of dat ik in eens moet huilen. En dan ben ik ook intens verdrietig?
Hhmpf en m'n schoonzusje begon over dat ze bezig met de 2e zijn.....
Momenteel op 2 groepen baby en dreumes groep. Aangezien er even een terug loop was op
de baby groep. Verl baby's over naar de dreumesgroep.
Gelukkig komen er weer wat nieuwe kindjes. Volgende week 3 en daarna komen er weer 4 bij geloof ik.
Tja, aan 1 kant is het confronterend er lopen ook wat zwangere moeders rond.
De eerste week had ik het er erg moeilijk mee, heb me toen ook even 2 dagen ziekgemeld. Trok
het eventjes niet. Omdat ik er echt op ging letten en een beetje met m'n gedachte afdwaalde.
En ik wil geen fout maken qua voeding of iets dergelijks. En ook gewoon af en toe een soort steek in je hart.
Maar aan de andere kant kindjes voelen dingen heel goed aan. Geven een extra lachje een knuffel of iets dergelijks. En dat maakt dan ook wel weer wat goed zeg maar. En met hun hoef je niet te praten. Ze maken je wel vrolijk door iets wat ze doen.
Gelukkig zijn mijn bloedingen nu gestopt. Baal wel dat ik weer tijdelijk de pil moet slikken. Maar aangezien ik nog de rest vd onderzoeken moet afwachten maakt het uit eindelijk niet uit. Hoop dat over een tijdje mijn lichaam weer rustig en op orde is.
Vraag me eigenlijk af hoelang je nog last van de hormonen kan hebben? Of dat het gewoon een beetje stress is? Heb de laatste periode veel stess/zorgen gehad. Denk ook wel eens dat het daar aan heeft gelegen. Want ik ben snel 'boos' of dat ik in eens moet huilen. En dan ben ik ook intens verdrietig?
Hhmpf en m'n schoonzusje begon over dat ze bezig met de 2e zijn.....
woensdag 6 februari 2013 om 18:32
- Kissyfur
Het kan wel hoor! Moeder bij ons op het kdv had een miskraam gehad curettage zij vertelde dat heel open. Paa kwam ze vertellen dat er een broertje of zusje kwam en ze nu 3 maanden zwanger was.
Ben toen wel even zo brutaal geweest om te vragen hoe het zat ik snapte het niet meer.
En zij was ongeveer 1,5 daarna weer zwanger.
Maar goed je kunt ook dingen gaan associeren nu natuurlijk. Het is uit eindelijk toch een wens waar je veel mee bezig bent.
Denk maar eens niet aan een roze olifant dan weet ik zeker dat jij nu aan een roze olifant denkt.
Bedoel het niet vervelend hoop dat er morgen iets positiefs is! Ik gun het je van harte.
Het kan wel hoor! Moeder bij ons op het kdv had een miskraam gehad curettage zij vertelde dat heel open. Paa kwam ze vertellen dat er een broertje of zusje kwam en ze nu 3 maanden zwanger was.
Ben toen wel even zo brutaal geweest om te vragen hoe het zat ik snapte het niet meer.
En zij was ongeveer 1,5 daarna weer zwanger.
Maar goed je kunt ook dingen gaan associeren nu natuurlijk. Het is uit eindelijk toch een wens waar je veel mee bezig bent.
Denk maar eens niet aan een roze olifant dan weet ik zeker dat jij nu aan een roze olifant denkt.
Bedoel het niet vervelend hoop dat er morgen iets positiefs is! Ik gun het je van harte.
woensdag 6 februari 2013 om 19:02
@ Derpina; ja dat is ook zo en als ik het nuchter bekijk dan geef ik je ook echt helemaal gelijk . Wat bedoel je met 1,5? Maand? Morgen weet ik het in ieder geval zeker en dan ben ik ook van dit gepieker af .
(Dacht inderdaad aan de roze olifant hahahaha)
Kan me ook heel goed voorstellen dat je werk dan soms best confronterend is. Aan de andere kant wat je vertelt over de kinderen en af en toe een glimlach, dat is ook helemaal waar!
. Wat bedoel je met 1,5? Maand? Morgen weet ik het in ieder geval zeker en dan ben ik ook van dit gepieker af . (Dacht inderdaad aan de roze olifant hahahaha)
Kan me ook heel goed voorstellen dat je werk dan soms best confronterend is. Aan de andere kant wat je vertelt over de kinderen en af en toe een glimlach, dat is ook helemaal waar!
woensdag 6 februari 2013 om 19:22
@jamaz: waarom moeten jullie wachten, dat heb ik geloof ik even gemist. Maar jij hebt dus twee miskramen gehad.. Voelde het de tweede keer emotioneel gezien anders?
Ik zoek nog geen hulp. We zijn vanaf mei 2012 bezig, maar ik ben wel zwanger geweest en heb in oktober mk gehad (bij 8 weken). Het voelt of ik al oneindig lang bezig ben, maar feitelijk gezien valt dat best mee. Al heb ik wel wat meer kansen omdat mijn cyclus wat korter is dan gemiddeld, maar dat is natuurlijk alleen maar fijn.
Ik zoek nog geen hulp. We zijn vanaf mei 2012 bezig, maar ik ben wel zwanger geweest en heb in oktober mk gehad (bij 8 weken). Het voelt of ik al oneindig lang bezig ben, maar feitelijk gezien valt dat best mee. Al heb ik wel wat meer kansen omdat mijn cyclus wat korter is dan gemiddeld, maar dat is natuurlijk alleen maar fijn.
woensdag 6 februari 2013 om 22:10
Chicka, t wachten is gewoon op een cyclus, heb helaas nog geen eisprong-kenmerken gespot, maar dat is niet heel vreemd, curretage is nu 3wkn geleden
Derpina, denk dat t best nog hormonen zouden kunnen zijn... Ik lees overal dat dit best paar wkn kan duren (en had zelf vorige week ook nog licht positieve zw test)
Druppel, fijn dat hcg aan t dalen is, toch nog n lichtpuntje, ik kan me je frustratie heel goed indenken!
Kissyfur, Hmmm eisprong... Lastig, weet eigenlijk niet, zou kunnen, maar gelukkig weet je t snel!
Derpina, denk dat t best nog hormonen zouden kunnen zijn... Ik lees overal dat dit best paar wkn kan duren (en had zelf vorige week ook nog licht positieve zw test)
Druppel, fijn dat hcg aan t dalen is, toch nog n lichtpuntje, ik kan me je frustratie heel goed indenken!
Kissyfur, Hmmm eisprong... Lastig, weet eigenlijk niet, zou kunnen, maar gelukkig weet je t snel!
woensdag 6 februari 2013 om 22:45
Hoi hoi,
Hier hebben wij ook een miskraam gehad na 9 weken zwanger te zijn maar kwamen pas achter bij 10 weken.. Het hartje was gestopt met kloppen terwijl wij bij 6 weken 5 dagen een mooie hart klopping zagen. Wat was dat een grote klap voor mij maar mijn kinderwens werd allemaal meer van. Ik wilde gelijk weer beginnen met zwanger worden maar moest 1 week wachten tot de bloed zou gaan stoppen. Ben daarna gelijk weer begonnen met proberen en nu nog steeds klussen afwachten.. Heb mijn eerste cyclus nog niet eens gehad na mijn MK maar dat is nu 4 weken geleden. Wij zijn nu bijna twee jaar bezig met zwanger worden nu mama van een vlindertje.. Wat was ik zo gehecht aan mijn kleine ukkie.. De positieve kant van het verhaal is wel dat ik zwanger kan worden ook al is Ger helaas een MK geworden.
Hier hebben wij ook een miskraam gehad na 9 weken zwanger te zijn maar kwamen pas achter bij 10 weken.. Het hartje was gestopt met kloppen terwijl wij bij 6 weken 5 dagen een mooie hart klopping zagen. Wat was dat een grote klap voor mij maar mijn kinderwens werd allemaal meer van. Ik wilde gelijk weer beginnen met zwanger worden maar moest 1 week wachten tot de bloed zou gaan stoppen. Ben daarna gelijk weer begonnen met proberen en nu nog steeds klussen afwachten.. Heb mijn eerste cyclus nog niet eens gehad na mijn MK maar dat is nu 4 weken geleden. Wij zijn nu bijna twee jaar bezig met zwanger worden nu mama van een vlindertje.. Wat was ik zo gehecht aan mijn kleine ukkie.. De positieve kant van het verhaal is wel dat ik zwanger kan worden ook al is Ger helaas een MK geworden.
donderdag 7 februari 2013 om 09:26
- Kissyfur 1,5 week had ik er even bij moeten zetten . Toen had ze tenminste weer een test gedaan hoor. Zo als zij het vertelde.
Vind het vandag spannend voor jou! Haha
- Jamas oke dan hoop ik dat het snel allemaal een beetje weg trekt! En zo niet is het gewoon een beetje de spanningen en stress. Het is niet altijd leuk voor m'n vriend.
- knuffeltje Ah, wat heftig!
Ik snap dat het een grote klap is, als je al een tijdje bezig bent en je bent zwanger hebt het al gezin en dan gaat het toch mis.
Hoop dat het snel weer lukt en dat je tweede zwangerschap goed verloopt.
Snap het gevoel van dat je wens nu nog meer aanwezig is. Dat heb ik ook wel.
. Toen had ze tenminste weer een test gedaan hoor. Zo als zij het vertelde. Vind het vandag spannend voor jou! Haha
- Jamas oke dan hoop ik dat het snel allemaal een beetje weg trekt! En zo niet is het gewoon een beetje de spanningen en stress. Het is niet altijd leuk voor m'n vriend.
- knuffeltje Ah, wat heftig!
Ik snap dat het een grote klap is, als je al een tijdje bezig bent en je bent zwanger hebt het al gezin en dan gaat het toch mis.
Hoop dat het snel weer lukt en dat je tweede zwangerschap goed verloopt.
Snap het gevoel van dat je wens nu nog meer aanwezig is. Dat heb ik ook wel.
