Er weer voor gaan na een miskraam

@ Derpina; oke dat is echt snel dan haha, ik ben echt heel erg benieuwd! Ik ga er maar niet van uit, en ga er maar gewoon van uit dat alles nu goed is. Dat zou namelijk echt al een hele geruststelling zijn! Ik laat jullie vanmiddag daarna iets weten!



@ Knuffeltje; wat heftig meid! Het is zo klote een miskraam en al helemaal als je al zolang bezig bent! Ik hoop dat je hier wat steun kunt vinden!

@knuffeltje; wat een narigheid meid. Wat vervelend dat je je al zo had kunnen hechten aan het kindje doordat je al wel een goede echo had gehad. Op mijn eerste echo (met 9.5wkn) was het meteen niet goed en dus had ik nog geen binding. Dat maakte het enigzins makkelijker.

Ook wij zijn nu bijna twee jaar bezig. Wel voor nr 2. Want we hebben gelukkig al een prachtige dochter. Maar och wat gunnen wij haar toch een broertje of zusje...

Thanks dames voor jullie reacties..

Hoe lang zijn jullie al bezig? En zijn er dames die in een behandeling zitten zij de ziekenhuis?

Ik zit nu maar aan het afwachten of ik over twee weken mijn menstruatie krijg of een positieve zw test haha.. We blijven gewoon verder klussen

Heey dames!

Ben ik weer. Had nog even een spoedje op werk toen ik terug was, dus vandaar dat ik niet meteen kon reageren.



Het was allemaal goed, schoon, leeg etc !!! Ben echt heel erg opgelucht nu!!!!



En ze zag al een eitje groeien dat al 1,5 cm was (of de follikel was al 1,5 cm?).. dus het zou zomaar kunnen dat ik een dezer dagen mijn eisprong al heb...



Ze heeft het niet met zoveel woorden gezegd, had nu weer een andere gyn namelijk en deze zei je moet eigenlijk even wachten tot je weer één keer ongesteld bent geweest met weer zwanger worden.. terwijl die andere zei je kunt er meteen weer voor gaan. Dus ik vroeg maar waarom dan? Ja anders is het lastig straks te bepalen hoe ver je zwanger bent en moet je dan allemaal extra echo's en bloedonderzoeken.. ik denk, ja en ? haha. En toen zei ik van ja, maar vorig jaar heb ik maar drie keer een eisprong gehad (althans ongesteld geworden) dus als ik nu snel een eisprong heb, wil ik eigenlijk niet bewust die overslaan...toch? En zeker niet als het alleen maar om zoiets iets en niet vanwege dat het slecht zou zijn voor je lichaam of kindje.. of zie ik dat nu verkeerd en kijk ik teveel door mijn ik-wil-weer-zwanger-worden-en-wel-nu-bril? Ze zei ook nog van, het is niet verboden... dus ik denk dat ik niet ga wachten hoor!!!



Dus eigenlijk ben ik best wel blij, ook al was het verder een beetje vaag.



Afgesproken dat ik over drie maanden terug kom en dan krijg ik een hormonenonderzoek (als het dan nog nodig is hihi).



(Heb even geknipt en geplakt van het andere topic, want anders moest ik het twee keer typen ).



@ Knuffeltje; wij zijn eigenlijk pas vanaf oktober 2012 bezig. Ik heb in 2012 maar 3x een eisprong gehad dus en daarom werd ik doorverwezen. En toen bleek ik net zwanger! Dus hoefde het niet meer.. dat werd dus helaas een miskraam en nu gaan we over drie maanden kijken of het nog nodig is, het traject in.. ik hoop het niet..

Kissyfur, de vk zei toen tegen mij dat we er gelijk weer voor konden gaan. Dat het voor de gezondheid van eventueel kindje of mij niet uit zou maken, dat ik gewoon mijn gevoel moest volgen. Als je lichaam er nog niet aan toe is dan word je toch niet zwanger, zei ze. En idd ook dat er vroeger werd aangeraden om te wachten, omdat de duur van de zwangerschap anders lastiger te bepalen was, maar dat dat nu geen probleem meer was, want de termijn wordt toch precies bepaalt met een echo. Dus als jouw/jullie gevoel zegt gelijk benutten dat ei, gewoon doen. Kan helemaal geen kwaad volgens mijn vk en de meeste adviezen die ik heb gehoord en gelezen. En soms heb je geluk en word je cyclus regelmatiger na een miskraam. Het tegenovergestelde komt ook voor, maar lijkt me voor jou niet echt mogelijk . Ook schijn je de eerste maanden na de miskraam extra vruchtbaar te zijn. Ik heb maar 2 menstruaties gehad na mijn miskraam, de derde ronde was ik zwanger (oktober miskraam in januari een positieve test). Zo snel ben ik nog niet eerder zwanger geraakt.

@ zonnestraal; jaa klopt dat zei ze ook. Dat het alleen om praktische redenen afgeraden werd. Dus we doen inderdaad lekker waar we zin in hebben !

Kissyfur, fijn dat t schoon is, eindelijk een positief verhaal! Ik zou ook gewoon aan de gang gaan, baat t niet dan schaadt t niet ...



Derpina, is idd niet fijn dat je nog last hebt van hormonen, of van iets anders (en niet alleen voor je vriend, je voelt je er zelf ook unhappy en niet-jezelf door). Ik had vorige week nog n enorme emo-bui, moest gewoon huilen toen ik hoorde dat buitenlandse vriendin van een vriend haar inburgeringsexamen gehaald had, ben nooit zo emo



Knuffeltje, helaas ook welkom, wat sneu en balen, zeker na zo'n lange tijd proberen. Zijn jullie nog niet de medische molen ingegaan na bijna 2 jr? Wij zijn nu ook ruim 2 jaar bezig, nog niet in ziekenhuis, want 1e keer na ruim n jaar zwanger (toen intake by gyn net gepland zou worden), helaas mk, toen na 7mnd zwanger, alleen weer mk. Nu aan t wachten op 1e cyclus (of eisprong, maar ik heb nog geen signalen gezien, nu 3wkn na curretage).

even kort, want nog steeds grieperig en hele dag gewerkt.

Derpina, wat goed dat je juist ook nu extra voldoening uit je werk kan halen!



Kissyfur: joehoe! helemaal schoon, een nieuwe start en er gewoon weer voor kunnen gaan, ben jaloers

(en zou ook niet wachten als dat niet hoeft)

Kissfur02: ik hoop dat jullie niet in die traject hoeven te gaan maar lekker spontaan zwanger worden!



Jamuz:

Ik zit nu 1 jaar bij de ziekenhuis heb eerst een lange tijd Clomid gebruikt maar dat was geen succes bij mij. Toen zijn wij rond oktober begonnen met puregon injectie en bij de twee ronde was het al raak.

Ik heb ook een curretage gehad en weet ook niet hoe mij cyclus nu zal zijn.. Het is nu 4 weken geleden en hoop dat ik mij ei te pakken heb haha.. Zo niet dan mag ik eind deze maand weer beginnen met puregon injectie.

En hoop stiekem dat het gelijk raak is na de MK omdat je dan meer vruchtbaar bent.

@Kissyfur

Aan de ene kant vind ik het heel vervelend dat ze niet willen curetteren. Maar de reden is dat de kans toch vrij groot is dat mijn lichaam dit zelf (al dan niet met hulp van cytotec) doet.

Bij een curettage is er altijd een heel klein risico op beschadiging die een toekomstige zwangerschap kan bemoeilijken.

Aangezien wij al bijna 1,5 jr bezig zijn, wil ik daarmee geen enkel risico nemen, omdat ik nu een beetje ongeduldig ben



Wat fijn dat jouw nacontrole helemaal goed was. En ik kanme heel goed voorstellen dat je niet een menstruatie gaat afwachten als dat medisch gezien niet nodig is. Inderdaad die termijn kan met echo ook heeeeel goed worden vastgesteld.



@Knuffeltje

Jij ook hier Helaas hier ook een welkom!

Het is trouwens met het oog op infectie gevaar dat je geen gemeenschap mag hebben als je nog vloeit na een miskraam (en trouwens bevalling ook). De baarmoedermond staat dan nog iets open en bacterien kunnen dan makkelijker naar binnen.



@South

Wat een verschil in beleving.

Mijn eerste echo met 9.3 was ook niet goed, maar ik voelde juist een al enorme binding met de inhoud van mijn buik. Dit gevoel werd eigenlijk alleen maar sterker toen ik zag en hoorde dat het er twee waren. Misschien ook wel omdat ik welliswaar al een (bijna volwassen) dochter uit eerdere relatie heb, en dit voor mij en Drupman toch een beetje voelt als de eerste keer.

En ik denk dat het ook wel mee speelt dat we al zo lang uitkeken naar deze zwangerschap, en hiervoor al met 1 been in de MMM zaten. Dus het voelde ook een beetje aan een ontsnapping aan de verplichte sex en allerlei medische narigheid...



@Jamaz

Hoe gaat het bij jou?



@Deprina

Wat knap dat je voldoende afstand kunt nemen zodat je je werk gewoon kunt doen. Ik merk dat mijn 'allergie' voor zwangeren en babies toch weer een beetje terug is. Het liefst houd ik ze op afstand.



@Murpeltje

Ik heb nog geen idee hoe we straks verder gaan in MMM of dat we zelf aan de gang moeten. Eerste hobbel is nu nog dat mijn baarmoeder schoon moet worden en de rest is een stap verder.

Gyn heeft in het begin wel een keer gezegd dat ze het plan dat gemaakt was aan de hand van alle resultaten gewoon willen voortzetten, maar ik heb dus geen idee wat dat inhoud.

Ik hoop wel dat ze er een beetje de vaart in houden want we worden er ook niet jonger op (35 en 41)



Verder gaat het een stuk beter met me. Zowel lichamelijk als mentaal.

Ik heb de knop omgezet. Ik probeer zoveel mogelijk de draad weer op te pakken. Voor ik zwanger werd was ik bezig met afvallen. Daar ga ik nu weer mee verder, de afgelopen weken heb ik mezelf wat meer laten gaan met eten (en drinken). Daar gaat nu de rem weer op. Ik ben van de week weer voor het eerst wezen hardlopen... En heb daar nu nog spierpijn van, maar wil dit toch weer regelmatig gaan doen. Studieboeken zijn weer uit de hoek waar ik ze ingegooid vandaan.



Lichamelijk lijkt alles ook weer normaler te worden. De buikpijn is over, ik vloei niet meer, mijn basale lichaamstemp is al een halve graad gedaald.

De dosis cytotec vorige week heeft niet veel gedaan, alleen beetje bruinverlies en wat gerommel. Ik twijfel dus hevig of ik de herhaling wel wil nemen.

Ik ben dat vieze kleffe maandverband zo zat, en het doet toch niks.

@ Druppel; fijn dat het gelukkig wat beter met je gaat! Ik hoop echt voor je dat het er snel uit komt en je weer verder kunt gaan.



Ik had dat ook dat voordat ik zwanger was, ik wilde gaan afvallen, niet heel extreem, maar gewoon de slechte dingen laten staan. Door al de negatieve emoties de laatste tijd is dat weer een beetje in het 100 gelopen.. dus na de carnaval ga ik dat ook weer oppakken. Ben inmiddels alweer twee weken aan het sporten, dus dat is een begin



Ik heb sinds eergister weer een beetje bloedverlies en dat vind ik zo raar. Eerst was het alleen bij het afgeven, maar nu zie ik het ook in het maandverband. Het is wel heel weinig, en zou het met een inlegkruisje ook afkunnen, maar omdat ik geen idee heb of het door gaat zetten draag ik toch maar een maandverbandje.. volgens de gyn kon dat ook komen door de folikkel die nu aan het groeien is...?

druppel:

Ik herken je zo! ik dacht ook, doe maar weer een cur, dan is het tenminste klaar en kunnen we vooruit. Op zich vind ik het prima als het zo met die pillen ook loskomt (er gebeurt in mij op dit moment vanalles, maar of het genoeg is?) en ik heb er niet zoveel vertrouwen meer in dat het nu ineens wel met wat pillen goed komt...

we zullen nog even vol moeten houden!

wanneer heb jij weer een echo? ik mag de 18e weer en hoop zo dat alles dan weg is.



wij worden er overigens ook niet jonger op (ik nog 35, vriend 39), maar tot nu toe zijn we er tweemaal voor gegaan en tweemaal was het meteen raak. ook ik ben wel bang dat dat nu niet meer het geval zal zijn, bijvoorbeeld door die curettage of vervroegde overgang of weet ik veel wat. ben stiekem toch bang dat die tweede er niet meer gaat komen en daarom gehaast. En dan moeten we nu maar lijdzaam afwachten en dat valt niet mee als je een controlfreak eerste klas bent.



Ik heb me ook ontzettend laten gaan, als in: ik ben zielig, dus ik mag chips/nootjes/engelse drop enz enz.

Zodra de dagen langer worden en het iets aangenamer wordt, wil ik wel weer lekker buiten gaan lopen, maar voor nu, zolang ik zielig op een vrijdagavond met carnaval thuis zit te bloeden, laat ik het lekker zo!



kissyfur: ik hoop voor je dat het een follikel is.



knuffeltje: ik hoop met je mee, dat de rest van de mm je nu bespaart blijft!

@druppel; het is inderdaad een verschil in beleving. Dat kwam vooral omdat ik een sterk voor gevoel had dat het niet goed zat. (geen bloedverlies of what so ever... Maar gewoon een enorm vervelend gevoel) Mijn fijngevoelige dochter (3jr) heeft de m*iskraam dan ook voo*rspeld. Midden in de nacht riep ze ineens iets heel bijzonders.

Wij waren voor deze zwangerschap ook al anderhalf jaar bezig en we waren juist aan het wachten op de uitslagen van de eerste testen, toen ik een positieve zw. test in handen had. Dus daar zal het verschil in beleving niet in zitten.

Ik wilde ook niets weten van een kindje en was dan ook heel erg boos en verdrietig toen de gyn. die de curettage deed op de echo precies liet zien waar de armpjes en beentjes zaten.

south: dat gevoel had ik ook.

zelfs na de eerste goede echo! en ik had ook geen bloedverlies.

mijn vriend had het al aan heel veel mensen verteld en was heel blij en dat stoorde me enorm. Ook als hij het er met onze dochter over had, dacht ik 'man loop nou niet zo hard van stapel'. Het 9 maanden dagboekje dat ik van een vriendin kreeg heb ik zo achterin een kast gemikt, geen enkele behoefte gehad om ook maar iets op te schrijven. De 8-weken echo idem dito. Bij dochter kon ik naar die plaatjes blijven kijken, nu in een doos waar ook alle kinderkunst in gaat, niet meer naar omgekeken. Bij eerste zwangerschap keek ik uit naar de echo's, 'leuk baby kijken' en nu trilde ik van de zenuwen toen ik moest gaan liggen voor de echo waarbij het verkeerd bleek.



Ik voelde me daar wel schuldig om en heb bij die laatste echo om de fotootjes gevraagd. Daar heb ik vaak op gekeken en nog weleens en ik heb ze ook aan een aantal mensen laten zien.

Ik dacht altijd dat ik een kindje zou blijven koesten no matter what, maar het gevoel dat het niet goed was en dus weg moest overheerste. Ik was ook blij dat ik snel een curettage kon krijgen.



Sorry voor de egopost, maar de herkenning doet me op een vreemde manier goed. (mij is verweten dat ik niet blij was met de zwangerschap en gevraagd waarom ik nou niet genoot en dan is het goed om te lezen dat er ook anderen met zo'n voorgevoel zijn)

Druppel: ik ben allang gestopt met met vloeien na mijn MK heb maar 1week gevloeid en nu is het al 4 weken geleden.

Ik heb vandaag wel licht roze/bruin verlies bij het afvegen en weet nu niet of mijn menstruatie eraan komt of het iets anders is..

Afwachten is het maar..

Oh Murpeltje, wat herkenbaar wat je schrijft. Ik voelde me ook steeds heel ongemakkelijk als iemand me feliciteerde met de zwangerschap. Soms zei ik dat dan ook tegen mensen, die dan vervolgens de onzekerheid een beetje uit mijn hoofd probeerden te praten. Vooral mijn man had het er moeilijk mee, die werd soms echt boos op me. Maar mijn dochter die dus van niets wist, bevestigde mijn gevoel met haar bijzondere uitspraak. (kan hem helaas niet plaatsen ivm herkenbaarheid) Ook al hield ik natuurlijk nog wel een sprankje hoop hoor.



@druppel; wat erg trouwens dat het er bij jou zelfs twee waren.

Als ik jullie verhalen lees ben ik wel blij dat we t toch nog niet verteld hadden.... Lijkt me echt zwaar om eerst felicitaties te krijgen en dan alsnog de teleurstelling.



Heb ook alles mbt zwangerschap in grote la gegooid, incl het boek 'zorgeloos zwanger' oid wat ik vorige week nog via MvM thuisgestuurd kreeg...



Haha... jezelf verwennen met lekkere dingen herken ik...en de afvalplannen nu ook . Twee mnd niet sporten en meer eten + een skivakantie heeft toch n paar kilootjes extra opgelevert.

Heb binnenkort bruiloft van naast familielid dus dat motiveert enigszins. Heb nog wel t idee dat m'n borsten nog steeds groter zijn dan voor zwangerschap. Hebben jullie dat ook?



Verder voel ik me helemaal prima nu! curretage is nu 3 wkn geleden, echt nergens meer last van. Zw test gaf vanochtend niets meer aan dus neem aan dat hcg nu weg is. Het komt dus echt goed! Ook alweer lekker aan t sporten, vanmorgen 7km hardgelopen, was heerlijk.



Emotioneel gaat t ook prima, alleen soms nog n brok in m'n keel als ik aan alles terugdenk en denk "waarom...????". Op dit moment geen probleem met zwangeren en baby's, heb vorige week 2 Kraamvisites in m'n eentje gedaan... Weet echter uit ervaring dat dit zo weer kan omslaan en dat ik t weer lastiger vind. Deze week ook weer n collega zwanger, voor de 2e keer in de periode dat wij bezig zijn ... Dat steekt dan wel even.



Enige waar ik nu bang voor ben is t weer opnieuw gaan proberen, met waarschijnlijk weer de maandelijkse teleurstellingen en onzekerheid. Ook voelde ik deze week de cyste regelmatig, dan ga je je toch weer vanalles indenken. Over 2wkn naar gyn voor controle.



Ik probeer ook weer wat leuks of uitdagends in te plannen om zinnen wat te verzetten, bijv speciale vakantie, hardloopevenement, cursusje of vierdaagse lopen ofzo. Lastig, want je hoopt toch dat je niet te ver vooruit hoeft te plannen...

ja, south mijn vriend snapte ook maar niet dat ik weer niet net zo gelukkig was als met mijn eerste zwangerschap en hij vond dat ik mij maar te druk maakte en zo...Dochter is er ook totaal niet meer mee bezig, terwijl ze over andere heftige dingen altijd echt lang doordenkt.



jamaz: waar de felicitaties mij mateloos irriteerden, ben ik heel blij met de steun die het me later opgeleverd heeft. ik denk dat ik het bij een eventuele (hopelijk snelle) volgende zwangerschap misschien nog wel eerder zal vertellen dan pas bij na de eerste echo. bovendien was het al heel goed zichtbaar en vinden wij dat dochter het als eerste mag en moet weten en die gaat dan toch haar mond niet houden



Wat fijn dat je je alweer zo goed voelt en lekker bezig bent, wil ik ook!

Gewoon lekker plannen, als er iets heel leuks tussenkomt, is het allemaal zo weer geannulleerd, toch?



Juist nu gun ik anderen nog meer een goede zwangerschap en een kindje, maar ik heb makkelijk praten, want wij hebben er natuurlijk al één. Het stak mij wel heel erg toen mijn leidinggevende mij gisteren vroeg of ik deze zomer extra wil waarnemen op een andere afdeling waar twee collega's dan met verlof zijn..dan sta je zelf de restanten van je zwangerschap nog uit te bloeden (sorry, maar dat is gewoon zo) en dan heb je het al zo moeilijk, omdat je fantasie om samen met die ene collega de hele zomer met een dikke buik thuis te zitten en te babymutsen niet meer doorgaat en dan word je juist nu gevraagd of je dan in hun plaats extra wil gaan werken....dat was wel echt een huge slik moment.



Maar goed, ik zwelg ook in zelfmedelijden op dit moment, want ik heb koorts (gewoon van griep) en loop leeg en kan dus ook niet meer naar carnaval met vrienden, vriend en kind en ik vond eigenlijk dat ik wel even losgaan met carnaval verdiend had..



jamaz: mag die cyste blijven zitten, moet ie vanzelf weggaan of gaan ze je opereren? en mag je dan niet zwanger worden?

Hey lieve dames, even een kort berichtje ben een beetje brak na de eerste avond carnaval.. Hihi.



Ik herken jullie wel hoor ik was eigenlijk ook vanaf het eerste moment erg onzeker en had een slecht voorgevoel, heel raar. Man wuifde dat ook telkens weg en bleef hoop houden..wij hadden het onze ouders en broer/zussen ook al verteld en daar was ik achteraf ook wel blij om omdat die ons toen heel erg gesteund hebben.



En het was inderdaad een follikel, althans dat zei ze. Dus ben benieuwd hihi. Ik ga nu geen ovulatietesten doen maar wel om de dag even haha. Dan ben ik er niet heel bewust mee bezig maar laten we ook niet zomaar de kans schieten.



Ik zal de komende paar dagen wss niet heel veel reageren ivm carnaval

Hoi dames, heb sinds gisteren last van roze/bruine afscheiding dacht eerst dat het mijn menstruatie was maar nu twijfel ik,

Weet iemand wat dit betekend?

@ knuffeltje; geen idee. Ik heb dat ook al een paar dagen. Toen ik donderdag bij de gynaecoloog was kon ze zien dat er een follikel was van ongeveer 1,5 cm dus mijn eisprong zou niet heel lang meer moeten duren vanaf toen. En nu las ik op internet dat je ook een ovulatiebloeding kunt hebben, dus daar dacht ik bij mij aan.. Want ik kon volgens haar nog niet ongesteld worden omdat de curettage pas twee weken geleden was..

Hoihoi terug van weggeweest hier:)



@kissy Ik heb de eerste twee maanden na mijn curretage ook een bloeding gehad tijdens mijn eisprong. Ik had en heb dit verder nooit. Ik las op internet dat dit kan komen door schommelingen in je hormoonhuishouding.



@south hoe is ie daar? Als het goed is zit je nog op het wachtbankje of..?! Na deze cyclus een rustcyclus?



@niet blij met zwangerschap/ raar gevoel. Hier ook gehad. Op een of andere manier vond ik het vreselijk om zwanger te zijn. Ik zei ook de hele tijd tegen vriend en moeder dat het niet goed zat.Vriend werd er ook boos om. Mensen die ik het later vertelde vonden het raar toen ik zei dat ik het helemaal niet leuk vond om zwanger te zijn.

Wat een feest der herkenning dat jullie dit ook hebben gehad. Ik was bang dat het iets raars was, maar blijkbaar is dat dus het moedergevoel...

@south

Heel raar maar ik was dolblij tot de nacht voor mijn echo. Ik heb die nacht gedroomd dat ik hevig bloedend op de wc zat. En de echo waar ik weken naar had uitgekeken wilde ik het liefst afzeggen...



@Jamaz

Ik was ook zo blij dat niemand het nog wist, alleen mijn schoonzusje. Die weet ook als enige dat we bezig zijn. Wij wilden het na de eerste echo pas gaan vertellen, maar ik denk dat we de volgende keer toch nog iets langer wachten



@murpeltje

Beterschap. Hoop dat je snel opknapt!



Hier gisteren na sporten ook wat bruin/roze afscheiding. Tegen mijn eigen planning in toch maar weer cytotec gepropt om mijn lichaam een handje te helpen. Sinds die is er niet veel meer gekomen.



Vanmorgen heb ik een zwangerschapstest gedaan en deze was:





NEGATIEF!!!!



Nooit gedacht ooit zo blij te kunnen zijn met een omo-witte test. Maar het voelt als weer een stapje dichterbij een nieuwe kans. Nu duimen dat donderdag de controle ook goed is en mijn cyclus weer gauw op gang komt...

@ druppel; jaaaaa dat had ik ook toen ik na m'n curettage testte! Dan is het ineens andersom en ben je zo blij met geen streep. Fijn meid op naar de volgende ronde!



@ sproetje; ja de gyn zei ook al dat dat kan.. Op zich wel fijn want dan weet je ongeveer wanneer je eisprong is hihi..

Kissyfur: Ik heb morgen een afspraak staan met mijn gyn dus dan heb ik wat meer duidelijkheid.

Gisteravond heel klein beetje bloed en bruin verlies maar het is echt niet geen normale ongi.

Dit is de eerste keer dat ik dit mee maak maar het kan ook komen door de curretage..

Ik laat jullie morgen wel weten!