Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
vrijdag 20 september 2013 om 12:33
Sorry voor mijn late reactie dames! Maar erg bedankt voor jullie berichtjes!
Ik heb best wel even in een rotperiode gezeten na de curettage en kon echt even weinig hebben. Gelukkig gaat dat nu beter. Ik denk ook dat het de hormonen nog waren en die zijn nu voor mijn gevoel wel ver weg. Heb ook begin van de week een witte zwangerschapstest gehad dus dat is ook (nu in dit geval haha) positief!
Fijn dat het bij de zwangeren allemaal goed gaat! Hopelijk blijft dat zo!
Schaapje/Loulou hoe is het met jou?
Ik heb best wel even in een rotperiode gezeten na de curettage en kon echt even weinig hebben. Gelukkig gaat dat nu beter. Ik denk ook dat het de hormonen nog waren en die zijn nu voor mijn gevoel wel ver weg. Heb ook begin van de week een witte zwangerschapstest gehad dus dat is ook (nu in dit geval haha) positief!
Fijn dat het bij de zwangeren allemaal goed gaat! Hopelijk blijft dat zo!
Schaapje/Loulou hoe is het met jou?
maandag 4 november 2013 om 15:45
Hoi meiden, het topic is een beetje doodgebloeid zie ik, maar ik wilde jullie toch even laten weten dat ik afgelopen vrijdag heb ontdekt dat ik weer zwanger ben!!! Het is nog allemaal heel erg pril en ik ben echt onwijs onzeker, maar dit is nu de tweede ronde na de laatste miskraam/curettage.
Veel succes voor jullie allemaal!
Veel succes voor jullie allemaal!
maandag 4 november 2013 om 16:22
Hallo allemaal,
Ik kom zojuist dit topic tegen op de 1e bladzijde maar zie dat het een tijdje stil is geweest.
Zelf was ik eigenlijk nog wel op zoek naar een topic met dit onderwerp.
Heb 3 weken geleden een miskraam gehad (bij 6,5 week). Wat natuurlijk erg verdrietig is. Heb het er met momenten ook nog best lastig mee maar merk ook dat de wens alleen maar groter is geworden.
Kreeg van de VK het advies om 1 menstruatie af te wachten...maar het was geen verplichting. Maar merk dat mijn geduld nu al aardig op begon te raken.
Wat hebben jullie gedaan?
Ps: ik ben niet gecuretteerd. Lichaam heeft het zelf "opgelost
en kissyfur proficiat!
Ik kom zojuist dit topic tegen op de 1e bladzijde maar zie dat het een tijdje stil is geweest.
Zelf was ik eigenlijk nog wel op zoek naar een topic met dit onderwerp.
Heb 3 weken geleden een miskraam gehad (bij 6,5 week). Wat natuurlijk erg verdrietig is. Heb het er met momenten ook nog best lastig mee maar merk ook dat de wens alleen maar groter is geworden.
Kreeg van de VK het advies om 1 menstruatie af te wachten...maar het was geen verplichting. Maar merk dat mijn geduld nu al aardig op begon te raken.
Wat hebben jullie gedaan?
Ps: ik ben niet gecuretteerd. Lichaam heeft het zelf "opgelost
en kissyfur proficiat!
maandag 4 november 2013 om 16:30
Hoi Meiden,
Ik kwam op 29 oktober erachter dat ik zwanger was, erg leuk want mijn partner en ik wilde het heel graag. Zwanger worden was wel heel snel, augustus Mirena spiraal eruit, een keer ongesteld en raak. Zaterdag begon bij mij het bloeden, eerst denk je innesteling bloed, zondag werd het ergen en vandaag is het los gebarsten. Eigenlijk heb ik op dit moment mijn miskraam.
Ik was morgen 6 weken zwanger, helaas nu niet meer!
Maar het lezen van jullie verhalen geeft een mens moet, want ook wij hebben gezegd, we pakken gelijk door, na deze bloeding gaan we het gewoon weer proberen!
Hoelang duurt een bloeding?
En natuurlijk moet ik het geestelijk verwerken, maar ik heb al zoveel meegemaakt in mijn leven dat ik dit ook wel kan handelen!
Liefs Flairtje
Ik kwam op 29 oktober erachter dat ik zwanger was, erg leuk want mijn partner en ik wilde het heel graag. Zwanger worden was wel heel snel, augustus Mirena spiraal eruit, een keer ongesteld en raak. Zaterdag begon bij mij het bloeden, eerst denk je innesteling bloed, zondag werd het ergen en vandaag is het los gebarsten. Eigenlijk heb ik op dit moment mijn miskraam.
Ik was morgen 6 weken zwanger, helaas nu niet meer!
Maar het lezen van jullie verhalen geeft een mens moet, want ook wij hebben gezegd, we pakken gelijk door, na deze bloeding gaan we het gewoon weer proberen!
Hoelang duurt een bloeding?
En natuurlijk moet ik het geestelijk verwerken, maar ik heb al zoveel meegemaakt in mijn leven dat ik dit ook wel kan handelen!
Liefs Flairtje
One Life life it!
maandag 4 november 2013 om 16:58
Hallo flairtje,
Wat rot voor je
Bij 6.5 kreeg ik d.m.v. een echo de bevestiging dat het mis was. Ik had toen al een week licht bloedverlies (veegjes na toiletbezoek en later 1,5 inlegkruisje per dag) De dag van de echo zette het 's middags ook echt door (leek wel iets psychisch, had zoiets van als het dan toch fout is dan laat het ook maar z.s.m. gebeuren) 2 dagen erna ben ik het vruchtje verloren en toen heb ik nog een dag of 4 gevloeid.
Het schijnt per persoon te verschillen dus het zal afwachten zijn hoe het bij jou zal verlopen. Hoop dat het bij jou ook "vanzelf" gaat en je geen curettage hoeft te ondergaan.
Heel veel sterkte! Hopelijk kunnen we inderdaad wat steun bij elkaar en andere meiden vinden hier.
Wat rot voor je
Bij 6.5 kreeg ik d.m.v. een echo de bevestiging dat het mis was. Ik had toen al een week licht bloedverlies (veegjes na toiletbezoek en later 1,5 inlegkruisje per dag) De dag van de echo zette het 's middags ook echt door (leek wel iets psychisch, had zoiets van als het dan toch fout is dan laat het ook maar z.s.m. gebeuren) 2 dagen erna ben ik het vruchtje verloren en toen heb ik nog een dag of 4 gevloeid.
Het schijnt per persoon te verschillen dus het zal afwachten zijn hoe het bij jou zal verlopen. Hoop dat het bij jou ook "vanzelf" gaat en je geen curettage hoeft te ondergaan.
Heel veel sterkte! Hopelijk kunnen we inderdaad wat steun bij elkaar en andere meiden vinden hier.
maandag 4 november 2013 om 20:16
Flairtje en meis wat klote! En Flairtje; je zit er nog middenin
Mijn eerste miskraam kwam ook rond 6 weken. Ik kreeg eerst enorme krampen en een dag erna begon het bloedverlies. De krampen werden op een gegeven moment zo erg dat ik het echt niet meer trok. Ben toen op de 5e dag naar de gyn geweest en toen bleek dat er een stukje weefsel vast zat in de baarmoederwond waardoor mijn lichaam het steeds, tevergeefs, probeerde af te stoten en ik dus een soort weeën had. Gelukkig was het na het bezoek aan de gyn over (de pijn althans). Ik bleef namelijk licht bloeden. Uiteindelijk ben ik drie weken later nog gecuretteerd omdat er nog een stukje weefsel zat.
De tweede keer had ik helemaal geen bloedverlies of krampen. Op de echo bleek dat het een leeg vruchtzakje was; er zat geen embryo in. Dat was bij ongeveer 9 weken. Dus wederom een curettage. Nu ben ik twee cycli verder dus weer zwanger, maar ik kan niet zeggen dat ik me er goed onder voel. Ik ben zooooo enorm onzeker en bang dat het weer mis gaat.
Ik moet trouwens zeggen dat ik de tweede mk blij was met een curettage en dat het juist niet vanzelf op gang kwam. Ik had namelijk echt vervelende ervaringen daarmee door mijn eerste mk. Maar dat is denk ik per keer ook wel verschillend.
Hopelijk vinden jullie ook steun in dit topic zoals ik dat destijds gevonden heb! Wie weet reageren er nog meer meiden nu er weer wat meer geschreven wordt. Al hoop ik natuurlijk dat bij iedereen de zwangerschap goed blijft gaan!
Sterkte meiden!
Mijn eerste miskraam kwam ook rond 6 weken. Ik kreeg eerst enorme krampen en een dag erna begon het bloedverlies. De krampen werden op een gegeven moment zo erg dat ik het echt niet meer trok. Ben toen op de 5e dag naar de gyn geweest en toen bleek dat er een stukje weefsel vast zat in de baarmoederwond waardoor mijn lichaam het steeds, tevergeefs, probeerde af te stoten en ik dus een soort weeën had. Gelukkig was het na het bezoek aan de gyn over (de pijn althans). Ik bleef namelijk licht bloeden. Uiteindelijk ben ik drie weken later nog gecuretteerd omdat er nog een stukje weefsel zat.
De tweede keer had ik helemaal geen bloedverlies of krampen. Op de echo bleek dat het een leeg vruchtzakje was; er zat geen embryo in. Dat was bij ongeveer 9 weken. Dus wederom een curettage. Nu ben ik twee cycli verder dus weer zwanger, maar ik kan niet zeggen dat ik me er goed onder voel. Ik ben zooooo enorm onzeker en bang dat het weer mis gaat.
Ik moet trouwens zeggen dat ik de tweede mk blij was met een curettage en dat het juist niet vanzelf op gang kwam. Ik had namelijk echt vervelende ervaringen daarmee door mijn eerste mk. Maar dat is denk ik per keer ook wel verschillend.
Hopelijk vinden jullie ook steun in dit topic zoals ik dat destijds gevonden heb! Wie weet reageren er nog meer meiden nu er weer wat meer geschreven wordt. Al hoop ik natuurlijk dat bij iedereen de zwangerschap goed blijft gaan!
Sterkte meiden!
maandag 4 november 2013 om 20:43
Hallo Meis29 en Flairtje, (helaas) veel herkenning, ik heb 1,5 week geleden ook een miskraam gehad bij 6,5 weken. Ik zou donderdag de echo hebben bij de verloskundige..
Ik was zo blij met de positieve test, en vind het nu best lastig om met lege handen te staan.. Ik heb er lichamelijk niet zo heel veel last van gehad, wel flink bloedverlies en buikpijn maar het was te doen, ik hoefde niet naar het ziekenhuis.
Meis 29: bij mij leek het ook wel een beetje psychisch. Ik had er al niet helemaal een goed gevoel over, mijn testen bleven erg licht. Toen ook een beetje bloedverlies. Na een dag liet ik voor mijn gevoel los en toen begon het echte vloeien. Misschien ook wel toeval, misschien ook niet..
Flairtje: ik heb een week gevloeid, waarvan de 2e tot en met 5e dag flink. Ik kon wel werken (was midden in de herfstvakantie dus onderbezetting op werk), maar had gevoelsmatig graag een dag of twee thuis gebleven.
Ik heb er meer moeite mee dan ik dacht, ik ben vrij nuchter maar ben toch wel echt verdrietig. Mijn man doet echt zijn best maar voor hem is het toch anders, hij was eigenlijk nog niet eens aan het idee gewend van een nieuwe zwangerschap en toen was het voor zijn gevoel al weer voorbij. Ik was eigenlijk al weer bezig met dromen, kamertje inrichten, lekker knuffelen met zo'n kleintje en het was voor mij dus een grotere klap. Herkenbaar voor jullie?
Kissyfur: wat fijn dat je weer zwanger bent, gefeliciteerd. Ben je al wat minder onzeker? Deze moet gewoon lekker blijven zitten hoor, ik duim voor je!
Ik was zo blij met de positieve test, en vind het nu best lastig om met lege handen te staan.. Ik heb er lichamelijk niet zo heel veel last van gehad, wel flink bloedverlies en buikpijn maar het was te doen, ik hoefde niet naar het ziekenhuis.
Meis 29: bij mij leek het ook wel een beetje psychisch. Ik had er al niet helemaal een goed gevoel over, mijn testen bleven erg licht. Toen ook een beetje bloedverlies. Na een dag liet ik voor mijn gevoel los en toen begon het echte vloeien. Misschien ook wel toeval, misschien ook niet..
Flairtje: ik heb een week gevloeid, waarvan de 2e tot en met 5e dag flink. Ik kon wel werken (was midden in de herfstvakantie dus onderbezetting op werk), maar had gevoelsmatig graag een dag of twee thuis gebleven.
Ik heb er meer moeite mee dan ik dacht, ik ben vrij nuchter maar ben toch wel echt verdrietig. Mijn man doet echt zijn best maar voor hem is het toch anders, hij was eigenlijk nog niet eens aan het idee gewend van een nieuwe zwangerschap en toen was het voor zijn gevoel al weer voorbij. Ik was eigenlijk al weer bezig met dromen, kamertje inrichten, lekker knuffelen met zo'n kleintje en het was voor mij dus een grotere klap. Herkenbaar voor jullie?
Kissyfur: wat fijn dat je weer zwanger bent, gefeliciteerd. Ben je al wat minder onzeker? Deze moet gewoon lekker blijven zitten hoor, ik duim voor je!
maandag 4 november 2013 om 20:50
Oja, ik ga niet een cyclus wachten, heb ik besloten. De kans op zwangerschap per cyclus is al niet zo hoog, en ik ben ook al wat ouder. Ik heb niet het idee dat het mij helpt in de verwerking om te wachten, en mijn verloskundige zei ook dat het (inderdaad) een advies is om te wachten maar dat het geen kwaad kan als je dat niet doet.
Ik zou doen wat voor jou het fijnst voelt, Meid29.
Ik zou doen wat voor jou het fijnst voelt, Meid29.
maandag 4 november 2013 om 21:33
Sluit me ook even aan, hier. Voor beetje steun, support.
Op 10/10 had ik mijn eerste echo (eerste zwangerschap) Helaas bleek t hartje niet meer te kloppen bij 9 wk en 3 dagen. Zelf had ik ook ongeveer deze zwangerschapsduur uitgerekend. Het was dus net daarvoor mis gegaan. Weg roze wolk.
Op 17/10 is het met medicatie opgewekt. De na controles waren goed. Ik vloei nog wel steeds, en vandaag weer wat heftiger. Het zou 6 weken kunnen duren. Mij eisprong zou al weer na 20 dgn kunnen plaatsvinden. Eerlijk gezegd kan ik me dat niet voorstellen. Vanmiddag voelde t echt weer alsof ik leegliep. Volgens de gyn normaal, die had me hier op voorbereid.
En nu? Ik moet eerlijk gezegd nog niet denken aan een nieuwe zwangerschap. Ik lees overal dat vrouwen niet weer kunnen wachten om zwanger te zijn. Echter mijn angst is zo groot geworden. Groter dan mijn wens? Ik word er onzeker van.
Ik vloei natuurlijk ook nog erg, moet daarom ook niet aan seks denken. Zou dat er mee te maken hebben.
Hoe lang zou die angst voortduren en overheersen? Of wilde ik toch nog geen moeder worden?
Ik heb met mezelf afgesproken, dat mocht die angst nog zo groot zijn over een paar maanden, dat ik een afspraak maak bij mijn huisarts. Hij zal me vast vertellen dat de kans op een tweede miskraam niet verhoogd is.
Voor iemand herkenbaar?
Op 10/10 had ik mijn eerste echo (eerste zwangerschap) Helaas bleek t hartje niet meer te kloppen bij 9 wk en 3 dagen. Zelf had ik ook ongeveer deze zwangerschapsduur uitgerekend. Het was dus net daarvoor mis gegaan. Weg roze wolk.
Op 17/10 is het met medicatie opgewekt. De na controles waren goed. Ik vloei nog wel steeds, en vandaag weer wat heftiger. Het zou 6 weken kunnen duren. Mij eisprong zou al weer na 20 dgn kunnen plaatsvinden. Eerlijk gezegd kan ik me dat niet voorstellen. Vanmiddag voelde t echt weer alsof ik leegliep. Volgens de gyn normaal, die had me hier op voorbereid.
En nu? Ik moet eerlijk gezegd nog niet denken aan een nieuwe zwangerschap. Ik lees overal dat vrouwen niet weer kunnen wachten om zwanger te zijn. Echter mijn angst is zo groot geworden. Groter dan mijn wens? Ik word er onzeker van.
Ik vloei natuurlijk ook nog erg, moet daarom ook niet aan seks denken. Zou dat er mee te maken hebben.
Hoe lang zou die angst voortduren en overheersen? Of wilde ik toch nog geen moeder worden?
Ik heb met mezelf afgesproken, dat mocht die angst nog zo groot zijn over een paar maanden, dat ik een afspraak maak bij mijn huisarts. Hij zal me vast vertellen dat de kans op een tweede miskraam niet verhoogd is.
Voor iemand herkenbaar?
maandag 4 november 2013 om 21:46
@kissyfur; kan me voorstellen dat jouw ervaring de 1e heel anders was en je daarom de 2e keer anders hebt besloten.
Ik was er juist heel erg blij mee dat mijn lichaam het zelf helemaal had afgestoten. Dat voelt dan toch het "gezondst" al heb je hier helaas dus zelf helemaal niets over te zeggen.
Vond het lichamelijk ook wel te doen. Heb wel 5 dagen lang paracetamol geslikt tegen de buikpijn. Heb 1 dag 2 dagen vrij genomen en toen weer gaan werken. Merkte juist dat de afleiding daarbij wel fijn was. Al was ik 'savonds wel vermoeid van het "doen alsof er niets aan de hand was"
Nu gaat het lichamelijk prima...geestelijk heb ik af en toe even een dipje {lees: huilbui} dan moet ik dat even kwijt en dan gaat het wel weer oke.
@wijndop; ja mijn vk zei dus hetzelfde. Moet wel eerlijk bekennen dat ik deze week wel al 2x onveilige seks heb gehad...pff geen condooms bij de hand op dat moment en dacht tja als het raak is , is het ook geen ramp.
Mijn verstand zegt heel duidelijk , wacht je menstruatie af maar mijn gevoel zegt wat anders!
@enya. heftig jij was ook toch wel weer een stuk verder dan mij dus kan me voorstellen dat het dat ook wel wat heftiger maakt. Over seks gesproken....de 1e keer proberen liep ook uit in een zware huilbui. Maar nu gaat het steeds beter, al voelt het met momenten toch anders. Mijn vriend is gelukkig hartstikke lief voor me en heeft altijd begrip gekweekt.
Wil je bij deze in ieder geval veel sterkte wensen! En doe niets waar je je niet goed bij voelt...denk dat dat het beste advies is wat ik je kan geven. En inderdaad misschien kan je huisarts je tegen die tijd geruststellen.
Ik ga nu ook al met een ander gevoel een zwangerschap in....ben straks ook nog voorzichtiger en onzekerder. Mijn vk heeft wel gezegd dat ik met de 6,5 week mag komen voor een (inwendige) echo ter geruststelling, maar zei tevens ook dat het natuurlijk nog steeds geen garantie geeft.
Ps: ik vind dit topic echt fijn. Schrijf ook mee in een zwanger worden vanaf topic...en daar kan ik heel goed mijn verhaal kwijt, maar de nadruk ligt er natuurlijk toch op het zwanger worden/wachtbankje etc en terecht! Maar daarom is het hier zo fijn om wat lotgenoten te hebben die ook hetzelfde mee hebben gemaakt.
Ik was er juist heel erg blij mee dat mijn lichaam het zelf helemaal had afgestoten. Dat voelt dan toch het "gezondst" al heb je hier helaas dus zelf helemaal niets over te zeggen.
Vond het lichamelijk ook wel te doen. Heb wel 5 dagen lang paracetamol geslikt tegen de buikpijn. Heb 1 dag 2 dagen vrij genomen en toen weer gaan werken. Merkte juist dat de afleiding daarbij wel fijn was. Al was ik 'savonds wel vermoeid van het "doen alsof er niets aan de hand was"
Nu gaat het lichamelijk prima...geestelijk heb ik af en toe even een dipje {lees: huilbui} dan moet ik dat even kwijt en dan gaat het wel weer oke.
@wijndop; ja mijn vk zei dus hetzelfde. Moet wel eerlijk bekennen dat ik deze week wel al 2x onveilige seks heb gehad...pff geen condooms bij de hand op dat moment en dacht tja als het raak is , is het ook geen ramp.
Mijn verstand zegt heel duidelijk , wacht je menstruatie af maar mijn gevoel zegt wat anders!
@enya. heftig
jij was ook toch wel weer een stuk verder dan mij dus kan me voorstellen dat het dat ook wel wat heftiger maakt. Over seks gesproken....de 1e keer proberen liep ook uit in een zware huilbui. Maar nu gaat het steeds beter, al voelt het met momenten toch anders. Mijn vriend is gelukkig hartstikke lief voor me en heeft altijd begrip gekweekt.Wil je bij deze in ieder geval veel sterkte wensen! En doe niets waar je je niet goed bij voelt...denk dat dat het beste advies is wat ik je kan geven. En inderdaad misschien kan je huisarts je tegen die tijd geruststellen.
Ik ga nu ook al met een ander gevoel een zwangerschap in....ben straks ook nog voorzichtiger en onzekerder. Mijn vk heeft wel gezegd dat ik met de 6,5 week mag komen voor een (inwendige) echo ter geruststelling, maar zei tevens ook dat het natuurlijk nog steeds geen garantie geeft.
Ps: ik vind dit topic echt fijn. Schrijf ook mee in een zwanger worden vanaf topic...en daar kan ik heel goed mijn verhaal kwijt, maar de nadruk ligt er natuurlijk toch op het zwanger worden/wachtbankje etc en terecht! Maar daarom is het hier zo fijn om wat lotgenoten te hebben die ook hetzelfde mee hebben gemaakt.
maandag 4 november 2013 om 22:18
Hè meis29
Dank voor je bericht.
Zojuist weer totaal doorgelekt hier. Hele wc er onder. Ik zou denken dat ik inmiddels toch aardig leeg ben.... K word er ook zo elke keer aan herinnert. Grrrr.
Ik ben al niet zo goed in seks, dus ik hoop dat het niet gelijk weer een probleem is.
Ik ben twee weken volledig thuis gebleven. Vorige week halve dagen begonnen. Vandaag volle dag. Zo apart dat mij baas ook niets gevraagd heeft,
Trouwens hele weekend hoestend op bed gelegen, en nog steeds een blafje, Mijn baas keek opgelucht toen ik tegen mijn collega zei dat ik gewoon de hele dag bleef. Wedden dat als ik niets zeg deze week, ze ook niet vraagt hoe t gegaan is. Moest ff klagen hoor.
Ze vroeg twee weken geleden toen ze me belde. En is het er al uit? Dat waren haar eerste woorden van het telefoongesprek. Ongelofelijk toch!
Dank voor je bericht.
Zojuist weer totaal doorgelekt hier. Hele wc er onder. Ik zou denken dat ik inmiddels toch aardig leeg ben.... K word er ook zo elke keer aan herinnert. Grrrr.
Ik ben al niet zo goed in seks, dus ik hoop dat het niet gelijk weer een probleem is.
Ik ben twee weken volledig thuis gebleven. Vorige week halve dagen begonnen. Vandaag volle dag. Zo apart dat mij baas ook niets gevraagd heeft,
Trouwens hele weekend hoestend op bed gelegen, en nog steeds een blafje, Mijn baas keek opgelucht toen ik tegen mijn collega zei dat ik gewoon de hele dag bleef. Wedden dat als ik niets zeg deze week, ze ook niet vraagt hoe t gegaan is. Moest ff klagen hoor.
Ze vroeg twee weken geleden toen ze me belde. En is het er al uit? Dat waren haar eerste woorden van het telefoongesprek. Ongelofelijk toch!
maandag 4 november 2013 om 22:27
Jee zeg! Wat een ontactische vraag inderdaad...althans kan me na het lezen van je post wel voorstellen hoe ze dit gevraagd heeft.
Mensen onderschatten vaak de impact van een miskraam. Dat heeft mijn VK ook wel gezegd. Ik kan er nu redelijk goed mee omgaan, maar stel dat het wat langer gaat duren voordat ik weer aantel, dan gaat dat verdriet echt wel weer direct bovenkomen.
Ook al was het klein, je hebt die wens dus je bent daar ontzettend blij mee. Je droomt en fantaseert erover...dus het is gewoon een verlies als het misgaat.
Wel rot als je werkgever daar zo niet mee om zou gaan. Ik zou haar daar wel feedback over geven....maar ja dat is voor mij nu makkelijk gezegd omdat ik niet in die situatie zit. Je hebt al een hoop stress aan je hoofd dus kan me voorstellen dat je dit er niet bij wil.
Maar meid, denk wel aan jezelf. Je kan beter de dagen weer voorzichtig opbouwen als dat je straks weer noodgedwongen moet afbouwen.
Mensen onderschatten vaak de impact van een miskraam. Dat heeft mijn VK ook wel gezegd. Ik kan er nu redelijk goed mee omgaan, maar stel dat het wat langer gaat duren voordat ik weer aantel, dan gaat dat verdriet echt wel weer direct bovenkomen.
Ook al was het klein, je hebt die wens dus je bent daar ontzettend blij mee. Je droomt en fantaseert erover...dus het is gewoon een verlies als het misgaat.
Wel rot als je werkgever daar zo niet mee om zou gaan. Ik zou haar daar wel feedback over geven....maar ja dat is voor mij nu makkelijk gezegd omdat ik niet in die situatie zit. Je hebt al een hoop stress aan je hoofd dus kan me voorstellen dat je dit er niet bij wil.
Maar meid, denk wel aan jezelf. Je kan beter de dagen weer voorzichtig opbouwen als dat je straks weer noodgedwongen moet afbouwen.
maandag 4 november 2013 om 22:36
Ja en dat was niet de enige niet tactische vraag.
Ze gaat 1 jan met pensioen. Dus ik heb me voorgenomen, niets meer te zeggen.
Ze had me ook gelijk ziek gemeld ivm zwangerschap. Werd ik een dag later gebeld door het UWV, wanneer ik was uitgerekend... Grrr. Toen ik dat vertelde ging ze heel betoog houden over UWV, terwijl zij mij op hoogte had moeten stellen over hoe ze me had ziek gemeld. Zelf had ik er nooit bij stil gestaan namelijk. Ik dacht ik ben nooit ziek, en nu wel even.
Hoop voor je dat je snel weer zwanger bent, en dat t deze keer lekker blijft zitten tot 40 weken, met 38 wk neem je vast ook genoegen.... . Heb je al kinderen?
Ze gaat 1 jan met pensioen. Dus ik heb me voorgenomen, niets meer te zeggen.
Ze had me ook gelijk ziek gemeld ivm zwangerschap. Werd ik een dag later gebeld door het UWV, wanneer ik was uitgerekend... Grrr. Toen ik dat vertelde ging ze heel betoog houden over UWV, terwijl zij mij op hoogte had moeten stellen over hoe ze me had ziek gemeld. Zelf had ik er nooit bij stil gestaan namelijk. Ik dacht ik ben nooit ziek, en nu wel even.
Hoop voor je dat je snel weer zwanger bent, en dat t deze keer lekker blijft zitten tot 40 weken, met 38 wk neem je vast ook genoegen.... . Heb je al kinderen?
dinsdag 5 november 2013 om 22:49
Twee weken geleden bij gyn geweest. Baarmoedermond was al bezig te sluiten. Dus het ergste geweest. Kan 2-6 wk duren, dus ik moet ff niet zo ongeduldig zijn. Het is vooral zo wisselend. Vandaag viel t wel mee. Moer gewoon steeds opletten. Op werk best lastig...
Nee ik heb nog geen kinderen. Dit was onze eerste geweest. Ik ben 30 en mijn wederhelft 36, 4,5 jr een relatie. Twee keer vaste baan, voor wat dat waard is. Huis verbouwd. De timing was dus goed.
Hoe is jullie situatie?
Nee ik heb nog geen kinderen. Dit was onze eerste geweest. Ik ben 30 en mijn wederhelft 36, 4,5 jr een relatie. Twee keer vaste baan, voor wat dat waard is. Huis verbouwd. De timing was dus goed.
Hoe is jullie situatie?
woensdag 6 november 2013 om 20:54
Wij zijn beide 29, ook 4,5 jaar samen en ik heb een vaste baan. Mijn vriend is vorig jaar zijn baan helaas verloren, heeft nu gelukkig wel weer werk en kan over het algemeen wel fulltime werken. Mja een vast contract krijgen is nu gewoon lastig.
Verder 3 jaar geleden een huis laten bouwen waar we heel gelukkig in zijn.
We wilden eigenlijk vorig jaar al aan kinderen beginnen, maar door het ontslag van mijn vriend dit toch maar even uitgesteld.
Nu zijn we er helemaal klaar voor en durven we de gok ook aan dus.
Hoe gaat het verder nu met je? Hopelijk is het vloeien inmiddels gestopt!
Verder 3 jaar geleden een huis laten bouwen waar we heel gelukkig in zijn.
We wilden eigenlijk vorig jaar al aan kinderen beginnen, maar door het ontslag van mijn vriend dit toch maar even uitgesteld.
Nu zijn we er helemaal klaar voor en durven we de gok ook aan dus.
Hoe gaat het verder nu met je? Hopelijk is het vloeien inmiddels gestopt!
woensdag 13 november 2013 om 09:57
hoi hoi dames ik ben nieuw hier ik heb in juni een miskraam gehad en door middel van curretage is het weggehaald me kleintje was gestopt met groeien met 8,5 weken.
Nu was ik alweer 5 maanden verder geen menstruatie gehad sinsdien.
Ik heb nu hystroscophie gehad en zat er een lichte verkleving die als goed is weg is ben nu 1 keer ongesteld geweest twee dagen een beet rood bloed en drie dagen alleen bruin.
Nu is het zo dat ik 7 juni ontiegelijke pijn weer had ik vermoed me eisprong maar kan dat zo zeer doen dan nog nooit gehad namelijk.
die zondag had ik hele erg steken links duurde 10 min ong zou dat dan een innesteling kunnen zijn.
Ik twijfel zo aan me eigen lichaam dat ik het soms niet meer weet vandaar dat ik hier kom praten en het kan delen met jullie voel me daarin soms zo alleen iedereen zegt geduld hebben.
Maar als je iedere dag na de curretage buikpijn hebt en alles niet gaat zoals je het wil dan slaat de onzekerheid toch wel toe hoor pfff.
Ik hoop dat jullie met mij jullie verhalen willen delen. xxx
Nu was ik alweer 5 maanden verder geen menstruatie gehad sinsdien.
Ik heb nu hystroscophie gehad en zat er een lichte verkleving die als goed is weg is ben nu 1 keer ongesteld geweest twee dagen een beet rood bloed en drie dagen alleen bruin.
Nu is het zo dat ik 7 juni ontiegelijke pijn weer had ik vermoed me eisprong maar kan dat zo zeer doen dan nog nooit gehad namelijk.
die zondag had ik hele erg steken links duurde 10 min ong zou dat dan een innesteling kunnen zijn.
Ik twijfel zo aan me eigen lichaam dat ik het soms niet meer weet vandaar dat ik hier kom praten en het kan delen met jullie voel me daarin soms zo alleen iedereen zegt geduld hebben.
Maar als je iedere dag na de curretage buikpijn hebt en alles niet gaat zoals je het wil dan slaat de onzekerheid toch wel toe hoor pfff.
Ik hoop dat jullie met mij jullie verhalen willen delen. xxx
woensdag 13 november 2013 om 19:01
Hallo Angel,
Wat vervelend dat je zoveel last hebt! Aangezien het toch al een hele poos terug is zou ik toch actie ondernemen door naar de huisarts te gaan.
Ik heb gelukkig! geen ervaring met curettage...echter ben ik ook nog steeds niet ongesteld geworden helaas (nu zo´n 4,5 week na de miskraam'
wat duurt wachten sowieso toch fucking lang!
Wat vervelend dat je zoveel last hebt! Aangezien het toch al een hele poos terug is zou ik toch actie ondernemen door naar de huisarts te gaan.
Ik heb gelukkig! geen ervaring met curettage...echter ben ik ook nog steeds niet ongesteld geworden helaas (nu zo´n 4,5 week na de miskraam'
wat duurt wachten sowieso toch fucking lang!
donderdag 14 november 2013 om 08:54
Ik moet zowiezo 3 december weer op controle komen dus ben benieuwd ff geduld nog.
Ik werd dus pas 6 maanden na de miskraam/curretage weer een beetje ongesteld owh wat duurde dat lang zeg maar wel iedere maand gewoon de ongesteldheids pijnen hebben maar niet vloeien.
Ik hoop voor jou meis 29 dat je gauw weer je menstruatie mag krijgen en dat alles weer normaal is tis toch allemaal niet niks he
En ja wachten duurt lang en vooral omdat je toch ook graag er weer voor wil gaan .
Ik werd dus pas 6 maanden na de miskraam/curretage weer een beetje ongesteld owh wat duurde dat lang zeg maar wel iedere maand gewoon de ongesteldheids pijnen hebben maar niet vloeien.
Ik hoop voor jou meis 29 dat je gauw weer je menstruatie mag krijgen en dat alles weer normaal is tis toch allemaal niet niks he
En ja wachten duurt lang en vooral omdat je toch ook graag er weer voor wil gaan .
zondag 24 november 2013 om 21:43
Hey,
Goh wat lang duurde dat bij jullie beide. Ik vind 40 dgn al lang, laat staan 6 mnd.
Ik was al weer ongesteld geworden. Wrs al 4 nov. Op 17 okt had ik de miskraam. Het is naar mijn idee gewoon aan een stuk doorgegaan. Op 7 nov stelde de gyn vast dat het een menstruatie was. Ik was totaal verbaasd!
Nu vloei ik al sinds die tijd. Soms paar dagen minder, maar nu weer wel. Vermoeiend. Ik zou niet weten hoeveel maandverband en tampons ik heb gebruikt sinds 17 okt.
Nu vraag ik me af, moet ik dit nu weer aanzien of toch weer naar gyn of huisarts. Ik vind t maar vaag.
Van seks of intimiteit is geen sprake, vorige week geprobeerd omdat ik dacht dat het over was. Maar goed, verrassing.
Dus wij zijn er nog niet mee bezig. Ik hoop dat ik ergens begin dec weer een normale menstruatie heb, dan willen we het daarna weer proberen.
Hoor graag hoe t bij jullie voorstaat.
Goh wat lang duurde dat bij jullie beide. Ik vind 40 dgn al lang, laat staan 6 mnd.
Ik was al weer ongesteld geworden. Wrs al 4 nov. Op 17 okt had ik de miskraam. Het is naar mijn idee gewoon aan een stuk doorgegaan. Op 7 nov stelde de gyn vast dat het een menstruatie was. Ik was totaal verbaasd!
Nu vloei ik al sinds die tijd. Soms paar dagen minder, maar nu weer wel. Vermoeiend. Ik zou niet weten hoeveel maandverband en tampons ik heb gebruikt sinds 17 okt.
Nu vraag ik me af, moet ik dit nu weer aanzien of toch weer naar gyn of huisarts. Ik vind t maar vaag.
Van seks of intimiteit is geen sprake, vorige week geprobeerd omdat ik dacht dat het over was. Maar goed, verrassing.
Dus wij zijn er nog niet mee bezig. Ik hoop dat ik ergens begin dec weer een normale menstruatie heb, dan willen we het daarna weer proberen.
Hoor graag hoe t bij jullie voorstaat.
