Zwanger
alle pijlers
Er weer voor gaan na een miskraam
maandag 11 juni 2012 om 12:52
Ik zou graag mijn ervaringen delen met meiden die pas geleden een miskraam hebben gehad van hun eerste kindje.
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
Ik merk dat deze ervaringen de beleving van het eventueel weer zwanger worden beinvloeden.
Het krijgen van een kindje blijft nog steeds een wens,
Maar ik merk dat ik er heel anders tegen aan kijk als de eerste keer en zie dit ook terug in het forum.
Ik zou dus graag in dit topic despannend momenten willen delen met lotgenoten. Vooral omdat het allemaal nog zo pril is.
Groetjes Coentje
maandag 30 juli 2012 om 22:10
Hahaa nog weer herkenbaar Marlika, ook wij vorig jaar getrouwd en niemsnd op de hoogte van de miskraam. Ik ben net 30 geworden en had zelf ook een beetje het gevoel dat de tijd begon te dringen. Maar dat is natuurlijk niet zo. Weet niet hoe oud je bent trouwens 
.
Toch moet dat natuurlijk geen overweging zijn en moet je echt je gevoel volgen.
Ik woon in een dorp en houd normaal ontzettend van een of meerdere drankjes, dus dat is soms wel heel lastig. Het lijkt van te voren alsof het iedereen direct op zal vallen, maar dat valt echt ontzettend mee, alhoewel een vakantie natuurlijk wel lastig is.
Ik heb het aan het lot over gelaten, had het nog maanden geduurd had ik een 30 feestje gehad waar ik niet had hoeven sjoemelen me volle wijnglazen die ik her en der neerzette... En als het nog maanden had geduurd dan was dat zo. Maar nu het direct weer raak is, ben ik toch wel megablij dat we gewoon door zijn gegaan!
In ieder geval een hele fijne vakantie alvast, en ik ben heel benieuwd!
.Toch moet dat natuurlijk geen overweging zijn en moet je echt je gevoel volgen.
Ik woon in een dorp en houd normaal ontzettend van een of meerdere drankjes, dus dat is soms wel heel lastig. Het lijkt van te voren alsof het iedereen direct op zal vallen, maar dat valt echt ontzettend mee, alhoewel een vakantie natuurlijk wel lastig is.
Ik heb het aan het lot over gelaten, had het nog maanden geduurd had ik een 30 feestje gehad waar ik niet had hoeven sjoemelen me volle wijnglazen die ik her en der neerzette... En als het nog maanden had geduurd dan was dat zo. Maar nu het direct weer raak is, ben ik toch wel megablij dat we gewoon door zijn gegaan!
In ieder geval een hele fijne vakantie alvast, en ik ben heel benieuwd!
maandag 30 juli 2012 om 22:17
Ben 31 dus zeker ook het tijd dringt gevoel, meeb.
Kan me voorstellen, wat een opluchting! Vooral ook omdat het de vorige keer wel even duurde.
Ja, dit wordt wel een behoorlijke feestvakantie, dus dat wordt wel lastig, de vorige keren kon ik het inderdaad nog wel onzichtbaar doen alsof en af en toe wel een glaasje drinken.
Mijn vriend vindt dat we deze ronde over moeten slaan, maar goed, zoals ik al zei voor mijn gevoel dringt de tijd....
Kan me voorstellen, wat een opluchting! Vooral ook omdat het de vorige keer wel even duurde.
Ja, dit wordt wel een behoorlijke feestvakantie, dus dat wordt wel lastig, de vorige keren kon ik het inderdaad nog wel onzichtbaar doen alsof en af en toe wel een glaasje drinken.
Mijn vriend vindt dat we deze ronde over moeten slaan, maar goed, zoals ik al zei voor mijn gevoel dringt de tijd....
maandag 30 juli 2012 om 22:24
@coentje
Ten eerste heel erg veel succes....
Ik merk vaak dat ik zelf heel nuchter hierin heb gestaan, wat voor mezelf erg prettig was overigens. Ik had zelf erg veel aan de rationele en wetenschappelijke benadering van de miskraam, maar ik kan me ook voorstellen dat dit niet voor iedereen zo werkt.
Natuurlijk ben ik nu als de dood dat er weer iets misgaat, maar ik merk ook dat je lichaam of psyche zichzelf lijkt te beschermen. Ik ben nu lang niet in een jofelstemming, de ene dag durf ik wat meer te geloven dat ik echt zwanger ben, maar de meeste dagen bereid ii me voor op weer dat slechte nieuws.
Dus ondanks de rationele benadering geeft het krijgen van een miskraam een ontzettende knauw en beïnvloed het in ieder geval voor mij wel de eerste weken van de nieuwe zwangerschap.
Maar angst dat het misgaat hoort er denk ik bij en zorgt er ook weer voor dat het wonder gevoel dat heerst als het straks wel goed blijkt te gaan, zo voelt zoals ik denk dat het voelt.
Sterkte coentje
Ten eerste heel erg veel succes....
Ik merk vaak dat ik zelf heel nuchter hierin heb gestaan, wat voor mezelf erg prettig was overigens. Ik had zelf erg veel aan de rationele en wetenschappelijke benadering van de miskraam, maar ik kan me ook voorstellen dat dit niet voor iedereen zo werkt.
Natuurlijk ben ik nu als de dood dat er weer iets misgaat, maar ik merk ook dat je lichaam of psyche zichzelf lijkt te beschermen. Ik ben nu lang niet in een jofelstemming, de ene dag durf ik wat meer te geloven dat ik echt zwanger ben, maar de meeste dagen bereid ii me voor op weer dat slechte nieuws.
Dus ondanks de rationele benadering geeft het krijgen van een miskraam een ontzettende knauw en beïnvloed het in ieder geval voor mij wel de eerste weken van de nieuwe zwangerschap.
Maar angst dat het misgaat hoort er denk ik bij en zorgt er ook weer voor dat het wonder gevoel dat heerst als het straks wel goed blijkt te gaan, zo voelt zoals ik denk dat het voelt.
Sterkte coentje
maandag 30 juli 2012 om 22:28
Ik heb het een aantal mensen verteld en ook een aantal niet. Maar als er naar gevraagd werd, dan zei ik het gewoon. Ik heb wel eens een lastige situatie meegemaakt waarbij iemand tijdens een afscheidsetentje voor een zwangerschapsverloffer helemaal los ging over hoe mooi het was dat de natuur zo goed regelt en dat een vrouwenlichaam zo mooi en sterk is en dat het allemaal vanzelf gaat etc. Ik was toen net 4 weken geleden gecuretteerd en dat wist de zwangere collega/vriendin die zich heel opgelate voelde en probeerde nog te redden wat er te redden was...
Die heb ik een dag later op kantoor maar eens uit haar droomwereldje gehaald.... (ze had nota bene zelf 2 kinderen en ik weet niet hoor, maar een bavalling is ook geen walk in the park, mooi dat het er allemaal zo voor is gemaakt (knip, scheur, auw)...) Ze schrok wel...
Zo had ik ook een klant die vroeg wanneer ik hem nou eens ging vertellen dat ik zwanger was.... Ook hij zal die vraag nooit meer stellen
Botte horken heb je toch in deze wereld...
Die heb ik een dag later op kantoor maar eens uit haar droomwereldje gehaald.... (ze had nota bene zelf 2 kinderen en ik weet niet hoor, maar een bavalling is ook geen walk in the park, mooi dat het er allemaal zo voor is gemaakt (knip, scheur, auw)...) Ze schrok wel...
Zo had ik ook een klant die vroeg wanneer ik hem nou eens ging vertellen dat ik zwanger was.... Ook hij zal die vraag nooit meer stellen
Botte horken heb je toch in deze wereld...
maandag 30 juli 2012 om 22:31
@marlika,
Joh 1 ronde maken uitstellen is niet zo heel erg lang natuurlijk
Wij hebben het nog aan niemand verteld. Als echo volgende week goed is wil ik het wel aan mijn ouders vertellen en zal dan ook over de curretage vertellen. Verder weet ik eigenlijk nog niet of ik dat ga zeggen tegen iedereen, vraag me af wat de toegevoegde waarde dan is.
Ik hoorde laatst weer zo'n naar verhaal over een jonge vrouw die een nare ziekte kreeg en daardoor geen kinderen meer kon krijgen. Toen dacht ik wel, bijna 30, ik zou ook knettergek zijn als ik bewust wacht....
Vrees dat ik het je niet makkelijk maak...
Joh 1 ronde maken uitstellen is niet zo heel erg lang natuurlijk
Wij hebben het nog aan niemand verteld. Als echo volgende week goed is wil ik het wel aan mijn ouders vertellen en zal dan ook over de curretage vertellen. Verder weet ik eigenlijk nog niet of ik dat ga zeggen tegen iedereen, vraag me af wat de toegevoegde waarde dan is.
Ik hoorde laatst weer zo'n naar verhaal over een jonge vrouw die een nare ziekte kreeg en daardoor geen kinderen meer kon krijgen. Toen dacht ik wel, bijna 30, ik zou ook knettergek zijn als ik bewust wacht....
Vrees dat ik het je niet makkelijk maak...
maandag 30 juli 2012 om 22:37
Biebsel, die horken ken ik ook! 2 dagen na curretage vroeg mijn collegaatje of ik zwanger was, want ik had zo'n mooi buikje. Grrrrr, zonder miskraam was dat al een rotopmerking geweest, maar nu wist ik me echt even geen houding te geven.
Een buurman die (wel schattig trouwens) gewoon zegt: ik vind jullie zo'n leuk stel, ik had gedacht dat jullie allang aan de kinderen zouden zijn begonnen....
Tja.
Een buurman die (wel schattig trouwens) gewoon zegt: ik vind jullie zo'n leuk stel, ik had gedacht dat jullie allang aan de kinderen zouden zijn begonnen....
Tja.
maandag 30 juli 2012 om 22:48
Ja, mensen flappen er alles maar uit...
Ik stond een paar dagen voor moederdag in de rij bij de kassa van de supermarkt. Moederdag viel dit jaar precies 14 dagen na mijn uitgerekende datum, dus de uiterlijke dag dat ik bevallen zou zijn. Bij de kassa stonden moederdagkadootjes. Een oudere man achter mij wees ernaar en zei dat hij zeker wist dat ik dit jaar zo'n doos bonbons zou krijgen.... Ik stamelde nog iets van 'Ik weet heel zeker van niet'. Maar hij hield vol en ik stond jankend af te rekenen bij die kassière... Ik was ook nog kei-ongesteld.
Ik stond een paar dagen voor moederdag in de rij bij de kassa van de supermarkt. Moederdag viel dit jaar precies 14 dagen na mijn uitgerekende datum, dus de uiterlijke dag dat ik bevallen zou zijn. Bij de kassa stonden moederdagkadootjes. Een oudere man achter mij wees ernaar en zei dat hij zeker wist dat ik dit jaar zo'n doos bonbons zou krijgen.... Ik stamelde nog iets van 'Ik weet heel zeker van niet'. Maar hij hield vol en ik stond jankend af te rekenen bij die kassière... Ik was ook nog kei-ongesteld.
maandag 30 juli 2012 om 23:10
South sterkte, je verhaal is heel herkenbaar, maar dat heb je misschien al terug gelezen.
Algemeen:
Hormonen en gevoelens e.d. Zij toch voor iedereen heel anders. Voor mij werkt mijn gevoel volgen en delen.
Die bottebijl wordt helaas regelmatig gehakt.
Mijn ratio zegt dan, die mensen zijn niet wijzer en vervolgens gaan mijn emoties de boel weer in de war schoppen en denk ik ......daar zijn ze weer.
Iedereen trusten en sterkte liefs coentje
Algemeen:
Hormonen en gevoelens e.d. Zij toch voor iedereen heel anders. Voor mij werkt mijn gevoel volgen en delen.
Die bottebijl wordt helaas regelmatig gehakt.
Mijn ratio zegt dan, die mensen zijn niet wijzer en vervolgens gaan mijn emoties de boel weer in de war schoppen en denk ik ......daar zijn ze weer.
Iedereen trusten en sterkte liefs coentje
maandag 30 juli 2012 om 23:33
@meeb, alereerst proficiat en bedankt!
Hier normaal gesproken ook heel rationeel en ook de miskraam kan ik rationeel benaderen. Ik heb ook geen binding met het vruchtje en niet de behoefte gevoeld om afscheid te nemen of iets te ondernemen. Wat ik wel prettig vond is de bevestiging dat het gewoon domme pech was en er geen afwijkingen zijn gevonden door de patholoog. Wel heb ik gemerkt dat je he gevoel wel moet volgen, onderbewust krijg je veel mee.
Ik heb wel erg veel last van de hormonen. Ook als na het stoppen van de pil. Gelukkig was ik snel zwanger en hoop dat dit nu net
als bij jouw weer zo is. Inmiddels ben ik er weer klaar voor.
Wij worden nu omringd door goed nieuws, dit is echt super fijn,
maar hierdoor heb ik gewoon soms mijn emoties niet onder
controle, dan zie ik vragende of begripvolle blikken en schiet ik vol.
Heb gewoon graag structuur en duidelijkheid en de miskraam heeft
me erg onzeker gemaakt.Het verhaal van biebsel is zo herkenbaar.
Hier normaal gesproken ook heel rationeel en ook de miskraam kan ik rationeel benaderen. Ik heb ook geen binding met het vruchtje en niet de behoefte gevoeld om afscheid te nemen of iets te ondernemen. Wat ik wel prettig vond is de bevestiging dat het gewoon domme pech was en er geen afwijkingen zijn gevonden door de patholoog. Wel heb ik gemerkt dat je he gevoel wel moet volgen, onderbewust krijg je veel mee.
Ik heb wel erg veel last van de hormonen. Ook als na het stoppen van de pil. Gelukkig was ik snel zwanger en hoop dat dit nu net
als bij jouw weer zo is. Inmiddels ben ik er weer klaar voor.
Wij worden nu omringd door goed nieuws, dit is echt super fijn,
maar hierdoor heb ik gewoon soms mijn emoties niet onder
controle, dan zie ik vragende of begripvolle blikken en schiet ik vol.
Heb gewoon graag structuur en duidelijkheid en de miskraam heeft
me erg onzeker gemaakt.Het verhaal van biebsel is zo herkenbaar.
dinsdag 31 juli 2012 om 08:54
Coentje: ook jij heel veel sterkte. Mocht je vragen hebben oid, stel ze! Wat ik nog wilde delen was dat toen onze zoon na een heftige bevalling (30 uur ruim) ter wereld kwam, was mijn eerste gedachte we gaan de Maxicosi echt gebruiken... Dat geeft wel aan hoe spannend ik het tot het laatste moment heb gevonden. Daarna was het klaar, maar dan ook helemaal. Weg spanning en volop genieten, heerlijk! Ik weet niet hoe het een evtuele volgende zwangerschap zal zijn, maar dat zien we dan wel weer.
Normaal gesproken ben ik ook heel relaxed en nuchter en ben ik van "we zien wel en het komt wel goed links of rechts om" maar helaas lukt(e) me dat hiermee niet.
Ik ga dan ook niet zeggen het komt wel goed, want dat is echt bijna de vreselijkste opmerking die ik heb gehad ( op de opmerking, waarom ben je zo verdrietig, het is toch niet je laatste kans om zwanger te worden na)! Hopelijk hebben jullie allemaal binnenkort net zo'n mooi kindje als ik en kunnen jullie met volle teugen genieten! Geniet nu ik iedergeval nog even van ononderbroken nachten.....
Normaal gesproken ben ik ook heel relaxed en nuchter en ben ik van "we zien wel en het komt wel goed links of rechts om" maar helaas lukt(e) me dat hiermee niet.
Ik ga dan ook niet zeggen het komt wel goed, want dat is echt bijna de vreselijkste opmerking die ik heb gehad ( op de opmerking, waarom ben je zo verdrietig, het is toch niet je laatste kans om zwanger te worden na)! Hopelijk hebben jullie allemaal binnenkort net zo'n mooi kindje als ik en kunnen jullie met volle teugen genieten! Geniet nu ik iedergeval nog even van ononderbroken nachten.....
dinsdag 31 juli 2012 om 08:58
@biebsel.
Vragen heb ik niet, genoeg voorbeelden om me heen onzekerheden genoeg, maar dan kom ik altijd gewoon ff hierheen. In mijn directe omgeving is er gelukkig ook niemand die dit heeft meegemaakt.
Wat betreft die onderbroken nachten, ja heerlijk, daar zie ik wel tegenop. Eerst maar eens zwanger worden en blijven.
Gr. Coentje
Vragen heb ik niet, genoeg voorbeelden om me heen onzekerheden genoeg, maar dan kom ik altijd gewoon ff hierheen. In mijn directe omgeving is er gelukkig ook niemand die dit heeft meegemaakt.
Wat betreft die onderbroken nachten, ja heerlijk, daar zie ik wel tegenop. Eerst maar eens zwanger worden en blijven.
Gr. Coentje
dinsdag 31 juli 2012 om 10:29
quote:biebsel79 schreef op 31 juli 2012 @ 08:54:
Geniet nu ik iedergeval nog even van ononderbroken nachten..... Ik begrijp echt dat je het zo niet bedoeld, maar deze heb ik ook al vaker gehoord en vind ik net zo kwetsend als eerder genoemde opmerkingen. Wat kan mij de gebroken nachten nou schelen? Daar moet je sowieso doorheen, of het nou nu is of over een jaar.
Geniet nu ik iedergeval nog even van ononderbroken nachten..... Ik begrijp echt dat je het zo niet bedoeld, maar deze heb ik ook al vaker gehoord en vind ik net zo kwetsend als eerder genoemde opmerkingen. Wat kan mij de gebroken nachten nou schelen? Daar moet je sowieso doorheen, of het nou nu is of over een jaar.
dinsdag 31 juli 2012 om 14:15
dinsdag 31 juli 2012 om 14:33
Ja, ik mag vrijdag voor de curettage.
Kom net terug van de gyn. Die moest natuurljjk nog een echo maken en toen ging ze even uitgebreid vertellen waar alles zat.
Vond ik echt niet leuk om te zien en te horen. Ik wilde er helemaal geen beeld van. Maar nu weet ik gewoon dat er dus echt een dood mini-mensje in me zit. Verder zei ze dat het nog uizondelijk lang goed is gegaan en dat het dus echt het hartje is dat er mee is gestopt, hoogstwaarschijnlijk vanwege een fout in het dna.
Verder vond ik al het bloedprikken en voorbereidingen met annestetist etc. een welkome afleiding na dit trieste bezoek. En nu maar weer even bijslapen.
Ben zoooooo moe.
Kom net terug van de gyn. Die moest natuurljjk nog een echo maken en toen ging ze even uitgebreid vertellen waar alles zat.
Vond ik echt niet leuk om te zien en te horen. Ik wilde er helemaal geen beeld van. Maar nu weet ik gewoon dat er dus echt een dood mini-mensje in me zit. Verder zei ze dat het nog uizondelijk lang goed is gegaan en dat het dus echt het hartje is dat er mee is gestopt, hoogstwaarschijnlijk vanwege een fout in het dna.
Verder vond ik al het bloedprikken en voorbereidingen met annestetist etc. een welkome afleiding na dit trieste bezoek. En nu maar weer even bijslapen.
Ben zoooooo moe.
woensdag 1 augustus 2012 om 09:31
Hoi allemaal,
Mag ik af en toe met jullie meeschrijven?
Gister heb ik te horen gekregen dat ons kindje niet meer leeft na bijna 10 weken zwangerschap.
We hadden bij 7 weken ook al geen goede echo. Het kindje liep achter in groei en we hadden een trage hartactie. Waarschijnlijk is het kindje overleden twee dagen na de eerste echo.
Ik ben gister bij het ziekenhuis geweest en heb gekozen voor medicatie (afwachten was al geen optie meer) omdat je bij curretage onder algehele narcose moet en ik dat niet zag zitten. Het kan zijn dat het alsnog moet als mijn baarmoeder niet goed schoon is over twee weken.
Hadden jullie ook al een soort van voorgevoel? Ik had de laatste week nauwelijks nog klachten.
@south Jij weet dus ook net dat je een miskraam hebt. Net als jij vond ik het ook vreselijk om iedere keer opnieuw een echo te krijgen. Ik moest 4 keer! overnieuw omdat ze allemaal 'even' wilde kijken. Gehuild dat ik heb!
Gister heb ik mijn eerste medicatie genomen en nu ben ik in afwachting van mijn miskraam...
Heb vannacht nauwelijks geslapen omdat ik zo bang was voor wat de medicatie gaat doen. Tot nu toe nog niet veel gevoeld...
Ik heb op dit moment absoluut niet het gevoel dat ik snel weer zwanger wil worden. Ik vind het echt verschrikkelijk om dit mee te maken. Was dit bij jullie anders na de miskraam? (ik zit er nu natuurlijk nog midden in).
Mag ik af en toe met jullie meeschrijven?
Gister heb ik te horen gekregen dat ons kindje niet meer leeft na bijna 10 weken zwangerschap.
We hadden bij 7 weken ook al geen goede echo. Het kindje liep achter in groei en we hadden een trage hartactie. Waarschijnlijk is het kindje overleden twee dagen na de eerste echo.
Ik ben gister bij het ziekenhuis geweest en heb gekozen voor medicatie (afwachten was al geen optie meer) omdat je bij curretage onder algehele narcose moet en ik dat niet zag zitten. Het kan zijn dat het alsnog moet als mijn baarmoeder niet goed schoon is over twee weken.
Hadden jullie ook al een soort van voorgevoel? Ik had de laatste week nauwelijks nog klachten.
@south Jij weet dus ook net dat je een miskraam hebt. Net als jij vond ik het ook vreselijk om iedere keer opnieuw een echo te krijgen. Ik moest 4 keer! overnieuw omdat ze allemaal 'even' wilde kijken. Gehuild dat ik heb!
Gister heb ik mijn eerste medicatie genomen en nu ben ik in afwachting van mijn miskraam...
Heb vannacht nauwelijks geslapen omdat ik zo bang was voor wat de medicatie gaat doen. Tot nu toe nog niet veel gevoeld...
Ik heb op dit moment absoluut niet het gevoel dat ik snel weer zwanger wil worden. Ik vind het echt verschrikkelijk om dit mee te maken. Was dit bij jullie anders na de miskraam? (ik zit er nu natuurlijk nog midden in).
woensdag 1 augustus 2012 om 10:41
Hey sproetje.
Ik denk dat dat voor iedereen anders is. Ik had daar ook echt geen behoefte aan (nou moet ik zeggen dat ik 24 ben en dus niet op een schopstoel zit, anders was het misschien anders geweest!)
Ik heb er zelfs niet aan kunnen denken de tijd dat ik eigenlijk zwanger was geweest. Zou eind juni uitgerekend zijn en nu pas in juli gaan we er weer voor. Maar nogmaals, dat is voor iedereen anders!
Sterkte
Ik denk dat dat voor iedereen anders is. Ik had daar ook echt geen behoefte aan (nou moet ik zeggen dat ik 24 ben en dus niet op een schopstoel zit, anders was het misschien anders geweest!)
Ik heb er zelfs niet aan kunnen denken de tijd dat ik eigenlijk zwanger was geweest. Zou eind juni uitgerekend zijn en nu pas in juli gaan we er weer voor. Maar nogmaals, dat is voor iedereen anders!
Sterkte
woensdag 1 augustus 2012 om 14:26
@Sproetje; ik riep bij de echo waarbij het ontdekt werd al direct dat ik weer snel terug wilde komen voor beter nieuws. Helaas heeft het nu 16 maanden geduurd voordat ik zwanger werd en bij de eerste 13 maanden, dus ik verwacht niet dat het zo'n vaart zal lopen.
Overigens zag Southman het hele zwanger worden in eerste instantie even niet meer zitten. Maar heeft inmiddels dezelfde gedachte als ik; dit zo snel mogelijk achter de rug en opnieuw beginnen.
Ik ben trouwens 32 en we wilden eigenlijk maar zo'n 2 a 3 jaar tussen nr 1 en 2 hebben. Maar dat wordt nu dus minimaal 4 jaar. Niets aan te doen.
Vandaag moest ik een echo van mijn eigen hart laten maken, vanwege de narcose. Ik vond het enorm heftig om die harttonen te moeten horen. Ik weet namelijk nog zo goed hoe blij ik altijd was met die tonen toen ik zwanger was van mijn dochter. En dat was dus juist het geluid wat bij deze zwangerschap ontbrak. Ik moest natuurlijk weer enorm huilen.
Ik had trouwens net wat bruinverlies en heb steeds buikpijn. Ik ben bang dat het al vanzelf gaat komen. Dat zie ik echt niet zo zitten.
Overigens zag Southman het hele zwanger worden in eerste instantie even niet meer zitten. Maar heeft inmiddels dezelfde gedachte als ik; dit zo snel mogelijk achter de rug en opnieuw beginnen.
Ik ben trouwens 32 en we wilden eigenlijk maar zo'n 2 a 3 jaar tussen nr 1 en 2 hebben. Maar dat wordt nu dus minimaal 4 jaar. Niets aan te doen.
Vandaag moest ik een echo van mijn eigen hart laten maken, vanwege de narcose. Ik vond het enorm heftig om die harttonen te moeten horen. Ik weet namelijk nog zo goed hoe blij ik altijd was met die tonen toen ik zwanger was van mijn dochter. En dat was dus juist het geluid wat bij deze zwangerschap ontbrak. Ik moest natuurlijk weer enorm huilen.
Ik had trouwens net wat bruinverlies en heb steeds buikpijn. Ik ben bang dat het al vanzelf gaat komen. Dat zie ik echt niet zo zitten.
woensdag 1 augustus 2012 om 21:51
@sproetje,
Heel herkenbaar, vandaar dat ikhet topic he geopend, vond het fijn om met mensen te praten die weten wat je meemaakt.
Hier ook medicatie gehad, vanwege dezelfde reden als jij, alleen heb ik er voor gekozem dit in het ziekenhuis te doen, ik zag het thuis echt niet zitten mede omdat ik dan ook alles moest opvangen en bewaren voor de vk.
Als je het begin van dit topic leest kun je zien hoe het is gegaan. Het belangrijkste vind ik dat ik me nog steeds goed voel bij mijn keus.
Ook het weer zwangerworden was wel een vraag. Nu zie ik het weer zitten. Dieonzekerheid of het goed gaat zal altijd blijven.
@south ook
Wat confronterend. Hopelijk ze het niet door en kun je vrijdag naar het zh.
Liefs Coentje
Heel herkenbaar, vandaar dat ikhet topic he geopend, vond het fijn om met mensen te praten die weten wat je meemaakt.
Hier ook medicatie gehad, vanwege dezelfde reden als jij, alleen heb ik er voor gekozem dit in het ziekenhuis te doen, ik zag het thuis echt niet zitten mede omdat ik dan ook alles moest opvangen en bewaren voor de vk.
Als je het begin van dit topic leest kun je zien hoe het is gegaan. Het belangrijkste vind ik dat ik me nog steeds goed voel bij mijn keus.
Ook het weer zwangerworden was wel een vraag. Nu zie ik het weer zitten. Dieonzekerheid of het goed gaat zal altijd blijven.
@south ook
Wat confronterend. Hopelijk ze het niet door en kun je vrijdag naar het zh.
Liefs Coentje
zaterdag 4 augustus 2012 om 09:24
Yezka, je hebt gelijk sorry! Nou maak ik net zo'n kwetsende opmerking, niet bedoelt overigens. Ik snap dat je slapeloze nachten wilt, dat wilde ik ook heel erg graag. Nu ik ze heb besef ik me pas hoe lekker doorslapen is, vandaar. Ik gun jou alle slapeloze nachten van de hele wereld! En zal me hier snel uit de voeten maken voordat ik weer zo'n lomperd ben... Succes en sterkte meiden.
P.s. South: Ik had ook bruinverlies en buikpijn, maar het kwam toch niet vanzelf...
P.s. South: Ik had ook bruinverlies en buikpijn, maar het kwam toch niet vanzelf...
