Zwanger
alle pijlers
Ervaring ingeleid worden
woensdag 28 mei 2014 om 08:32
Hoi allemaal,
Tijdje hier niet geweest, maar nu alweer 39 weken zwanger en alles gaat gelukkig nog steeds helemaal goed. Merk wel laatste loodjes en echt zwaarder, maar nog steeds mag ik niet klagen als ik sommige andere vrouwen hun klachten hoor.
Baby is al helemaal ingedaald in m'n bekken, en iedere dag mega last van harde buiken...vrij lang ook.
Gisteren vertelde VK dat als ik wil me mag laten inleiden met 41 weken, hoef niet tot 42 weken te wachten.
Nou wil ik het liefst dat op de natuurlijke manier bevallen, en hoop van harte dat de baby er voor 41 weken zin in hebt zich in ons armen te sluiten!
Maar overweeg hard als dat niet gebeurt me in te laten leiden!
Wie heeft hier ervaring mee? Graag hoor ik ook evt complicaties die hierdoor veroorzaakt zijn.
Gelezen dat de weeën nog stuk heftiger zijn dan bij natuurlijke bevalling, wat mij onder ander tot denken...
Dank alvast voor evt. Reacties.
Tijdje hier niet geweest, maar nu alweer 39 weken zwanger en alles gaat gelukkig nog steeds helemaal goed. Merk wel laatste loodjes en echt zwaarder, maar nog steeds mag ik niet klagen als ik sommige andere vrouwen hun klachten hoor.
Baby is al helemaal ingedaald in m'n bekken, en iedere dag mega last van harde buiken...vrij lang ook.
Gisteren vertelde VK dat als ik wil me mag laten inleiden met 41 weken, hoef niet tot 42 weken te wachten.
Nou wil ik het liefst dat op de natuurlijke manier bevallen, en hoop van harte dat de baby er voor 41 weken zin in hebt zich in ons armen te sluiten!
Maar overweeg hard als dat niet gebeurt me in te laten leiden!
Wie heeft hier ervaring mee? Graag hoor ik ook evt complicaties die hierdoor veroorzaakt zijn.
Gelezen dat de weeën nog stuk heftiger zijn dan bij natuurlijke bevalling, wat mij onder ander tot denken...
Dank alvast voor evt. Reacties.
woensdag 28 mei 2014 om 09:44
Ik zou de volgende ochtend in worden geleid vanwege langdurig gebroken vliezen toen ik 's avonds toch weeen kreeg. Helaas schoot de ontsluiting niet op en de volgende dag alsnog weeenopwekkers gehad. Mijn baby reageerde daar echter totaal niet goed (langdurig veel te lage hartslag) en tot twee keer toe heb ik een paardenmiddel gehad om alle weeenactiviteit stil te leggen. Met persen (lang gedacht dat het een KS zou worden kaar uiteindelijk toch de 10cm gehaald) weer weeopwekkers en weer lage hartslag, daarom ook een knip en vacuumpomp om de baby snel genoeg geboren te laten worden.
Over een weeenstorm kan ik niet meepraten, maar wee opwekkers werken dus niet voor iedereen.
Over een weeenstorm kan ik niet meepraten, maar wee opwekkers werken dus niet voor iedereen.
woensdag 28 mei 2014 om 09:45
Apgar is wel een naam, maar dan een achternaam. Ook is het inmiddels een acroniem voor wat er wordt getest bij de baby.
Appearance (kleur),
Pulse (hartslag),
Grimace (reactie op prikkels),
Activity (spiertonus) en
Respiration (ademhaling).
Voor ieder van de onderdelen zijn 2 punten te verdelen. Een score van 0 wil je niet hebben en een score van 10 is geweldig vlak na de bevalling, niet alle kindjes halen meteen de tien.
Ik ken ook een kindje dat bij geboorte een 4, daarna 6-9, had en nu een blakend gezonde peuter is. Dus het zegt alleen wat over het moment dat de test is afgenomen.
Heb je geen bevallingsboeken gelezen, TO? Het staat bijna overal in. Of is het toch een gevalletje zwangerschapsdementie? $-)
Veel succes tijdens je bevalling en goed dat het ziekenhuis waar jij zit er voor kiest je met 41 weken in te leiden ipv week 42. Klinkt als een verstandig team!
Appearance (kleur),
Pulse (hartslag),
Grimace (reactie op prikkels),
Activity (spiertonus) en
Respiration (ademhaling).
Voor ieder van de onderdelen zijn 2 punten te verdelen. Een score van 0 wil je niet hebben en een score van 10 is geweldig vlak na de bevalling, niet alle kindjes halen meteen de tien.
Ik ken ook een kindje dat bij geboorte een 4, daarna 6-9, had en nu een blakend gezonde peuter is. Dus het zegt alleen wat over het moment dat de test is afgenomen.
Heb je geen bevallingsboeken gelezen, TO? Het staat bijna overal in. Of is het toch een gevalletje zwangerschapsdementie? $-)
Veel succes tijdens je bevalling en goed dat het ziekenhuis waar jij zit er voor kiest je met 41 weken in te leiden ipv week 42. Klinkt als een verstandig team!
woensdag 28 mei 2014 om 09:46
Hilarisch...
Ik ben bijna vijf jaar geleden (mijn hemel wat gaat dat snel, dochter is alweer bijna jarig) ingeleid met 38 weken vanwege medische redenen. Op de eerste dag kreeg ik één keer gel om de baarmoedermond te verweken. En talloze ctg's (dat is dus géén ct-scan, hahaha die las ik hier ook al). Dit was niet fijn, de gel gaf een vervelende continu kramp waar ik niks mee kon (ik had bedrust). Het voelde als opkomende maar net niet doorzettende kuitkramp zeg maar, in mijn onderbuik.
Gelukkig heeft de gel wel z'n werk gedaan en een dag erna kon ik aan het infuus. Dat is heftig, wat hier ook al geschreven werd. Je ligt namelijk aan allemaal toeters en bellen. Weeënmonitor, ctg, infuus. Je ziet elke wee al aankomen op de monitor en dan begin je 'm ook te voelen... En elke twintig minuten wordt het infuus opgehoogd en wordt het steeds heftiger. Auw. De gynaecoloog raadde me een ruggeprik aan, dat aanbod heb ik aangegrepen. Je krijgt daarvoor wel een urinecatheter, maar op zo'n moment vind je dat echt niet erg. Ruggeprik zetten (op de recovery van de operatiekamer deden ze dat) deed totaal geen pijn. Ze verdoven je huid. Dan wordt de naald voor de ruggeprik ingebracht (doet geen pijn, voelt wel een beetje gek) en alles aangesloten. Binnen een kwartier werden de weeën gereduceerd tot menstruatiekrampen, qua gevoel. En die zijn goed te behappen.
Als je waardes goed blijven (zuurstof, bloeddruk, hartslag enz.) mag je weer terug van de recovery naar de verloskamers. (Al doen ze tegenwoordig ruggeprikken ook wel vaak op de verloskamers zelf. ligt aan de faciliteiten die ze daar hebben).
Affijn, ik ben uiteindelijk vijf uur na de start van het infuus bevallen. Ongeveer na twee uur heb ik de ruggeprik gekregen. Alle complicaties die er genoemd worden heb ik niet ervaren. De ontsluiting ging snel. Geen bloeddrukdaling. Kind bleef het goed doen. Geen kraamkoorts gekregen. Ook is de ruggeprik niet uitgezet bij het persen, omdat ik goed voelde wat de bedoeling was. Klein 'nadeel'.. Hij werkte nog een paar uur door, waardoor ik niet zelf mocht douchen en gewassen ben op bed. Pas na een paar uur kon ik weer lopen en naar de wc, bijvoorbeeld.
Ik wens je een fijne bevalling toe, komt goed allemaal!
Ik ben bijna vijf jaar geleden (mijn hemel wat gaat dat snel, dochter is alweer bijna jarig) ingeleid met 38 weken vanwege medische redenen. Op de eerste dag kreeg ik één keer gel om de baarmoedermond te verweken. En talloze ctg's (dat is dus géén ct-scan, hahaha die las ik hier ook al). Dit was niet fijn, de gel gaf een vervelende continu kramp waar ik niks mee kon (ik had bedrust). Het voelde als opkomende maar net niet doorzettende kuitkramp zeg maar, in mijn onderbuik.
Gelukkig heeft de gel wel z'n werk gedaan en een dag erna kon ik aan het infuus. Dat is heftig, wat hier ook al geschreven werd. Je ligt namelijk aan allemaal toeters en bellen. Weeënmonitor, ctg, infuus. Je ziet elke wee al aankomen op de monitor en dan begin je 'm ook te voelen... En elke twintig minuten wordt het infuus opgehoogd en wordt het steeds heftiger. Auw. De gynaecoloog raadde me een ruggeprik aan, dat aanbod heb ik aangegrepen. Je krijgt daarvoor wel een urinecatheter, maar op zo'n moment vind je dat echt niet erg. Ruggeprik zetten (op de recovery van de operatiekamer deden ze dat) deed totaal geen pijn. Ze verdoven je huid. Dan wordt de naald voor de ruggeprik ingebracht (doet geen pijn, voelt wel een beetje gek) en alles aangesloten. Binnen een kwartier werden de weeën gereduceerd tot menstruatiekrampen, qua gevoel. En die zijn goed te behappen.
Als je waardes goed blijven (zuurstof, bloeddruk, hartslag enz.) mag je weer terug van de recovery naar de verloskamers. (Al doen ze tegenwoordig ruggeprikken ook wel vaak op de verloskamers zelf. ligt aan de faciliteiten die ze daar hebben).
Affijn, ik ben uiteindelijk vijf uur na de start van het infuus bevallen. Ongeveer na twee uur heb ik de ruggeprik gekregen. Alle complicaties die er genoemd worden heb ik niet ervaren. De ontsluiting ging snel. Geen bloeddrukdaling. Kind bleef het goed doen. Geen kraamkoorts gekregen. Ook is de ruggeprik niet uitgezet bij het persen, omdat ik goed voelde wat de bedoeling was. Klein 'nadeel'.. Hij werkte nog een paar uur door, waardoor ik niet zelf mocht douchen en gewassen ben op bed. Pas na een paar uur kon ik weer lopen en naar de wc, bijvoorbeeld.
Ik wens je een fijne bevalling toe, komt goed allemaal!
woensdag 28 mei 2014 om 09:48
woensdag 28 mei 2014 om 09:50
Ik ben nooit ingeleid, wil wel zeggen dat strippen bij beiden bevallingen hielp, 1x met 41 weken bij 1ste en 2x vanaf 39 weken bij 2de.
Ruggenprik gehad bij 1ste en uiteindelijk nog veel pijn maar hielp wel wat want was tijdens persen nog niet helemaal uitgewerkt en had toen geen enkele pijn, voelde voeten na afloop tintelen. Gaf ook totaal geen nare bijwerkingen. 2de keer ging t te snel, was baby binnen uur bezoek vk geboren, anders had ik wel gewild.
Beiden keren zat placenta vast dus kwam niet door ruggenprik, laatste keer uiteindelijk op laatste moment nog eruit kunnen trekken.
Strippen helpt niet altijd maar is dus zeker t proberen waard, ondanks de pijn. 1 vk ging in 1x door ondanks pijn, 2de stopte even zodat ik weer kon ontspannen, dat hielp.
Veel succes en zal duimen dat baby zich toch snel vanzelf meld.
Ruggenprik gehad bij 1ste en uiteindelijk nog veel pijn maar hielp wel wat want was tijdens persen nog niet helemaal uitgewerkt en had toen geen enkele pijn, voelde voeten na afloop tintelen. Gaf ook totaal geen nare bijwerkingen. 2de keer ging t te snel, was baby binnen uur bezoek vk geboren, anders had ik wel gewild.
Beiden keren zat placenta vast dus kwam niet door ruggenprik, laatste keer uiteindelijk op laatste moment nog eruit kunnen trekken.
Strippen helpt niet altijd maar is dus zeker t proberen waard, ondanks de pijn. 1 vk ging in 1x door ondanks pijn, 2de stopte even zodat ik weer kon ontspannen, dat hielp.
Veel succes en zal duimen dat baby zich toch snel vanzelf meld.
woensdag 28 mei 2014 om 09:55
Oh en dat strippen doet dus altijd pijn?
Ik ben op de tafel van de vk echt een beetje een mietje heb ik gemerkt... Ik vind het voelen of het hoofdje al is ingedaald al steeds zo pijnlijk...
Overigens vond ik mijn eerste bevalling, (geheel natuurlijk op gang gekomen) heel goed te doen, maar ben nu dus bang dat ik straks wat hulp nodig heb. (Al heb ik nu nog ruim twee weken tot de UD)
Ik ben op de tafel van de vk echt een beetje een mietje heb ik gemerkt... Ik vind het voelen of het hoofdje al is ingedaald al steeds zo pijnlijk...
Overigens vond ik mijn eerste bevalling, (geheel natuurlijk op gang gekomen) heel goed te doen, maar ben nu dus bang dat ik straks wat hulp nodig heb. (Al heb ik nu nog ruim twee weken tot de UD)
woensdag 28 mei 2014 om 09:57
Whaaahaha. Lach je ook niet uit maar moet wel lachen om apgar
Ik ben vrijdag 40+2 en word dan gestript. Zelf zit ik erg te dubben als ik nog niet bevallen ben om met 41 wk in te leiden. Omdat ik om me heen verhalen heb van kindjes die het daarna extra moeilijk hadden of zelfs verkeerd afliep.
De vk zegt dat ik het helemaal zelf mag weten maar zij raad het dan nog niet aan.
Ik hoop dus dat 1 of 2x strippen voldoende is.
Ik ben vrijdag 40+2 en word dan gestript. Zelf zit ik erg te dubben als ik nog niet bevallen ben om met 41 wk in te leiden. Omdat ik om me heen verhalen heb van kindjes die het daarna extra moeilijk hadden of zelfs verkeerd afliep.
De vk zegt dat ik het helemaal zelf mag weten maar zij raad het dan nog niet aan.
Ik hoop dus dat 1 of 2x strippen voldoende is.
woensdag 28 mei 2014 om 09:58
Ik heb 2 kinderen en ben 2x ingeleid.
Kind 1 bij 41 weken, die was er snel.
Kind 2 bij 39 weken, die vond het nodig om mij 2 dagen extra te laten wachten.
Ik vond beide bevallingen prima te doen, de weeen waren bij beide wel heftig, maar zo was ik er ook snel vanaf. Want bij allebei snelle bevallingen.
kind 1 is met de vacuum geboren omdat het persen wat lang duurde, hij was een sterrenkijker. En kind 2 heb ik zelf aan mogen pakken.
Geen ruggenprik, bij beide niet
Kind 1 bij 41 weken, die was er snel.
Kind 2 bij 39 weken, die vond het nodig om mij 2 dagen extra te laten wachten.
Ik vond beide bevallingen prima te doen, de weeen waren bij beide wel heftig, maar zo was ik er ook snel vanaf. Want bij allebei snelle bevallingen.
kind 1 is met de vacuum geboren omdat het persen wat lang duurde, hij was een sterrenkijker. En kind 2 heb ik zelf aan mogen pakken.
Geen ruggenprik, bij beide niet
woensdag 28 mei 2014 om 10:01
Vanwege zwangerschapsdiabetes ben ik ingeleid met 40 +3. Ik had nauwelijks ontsluiting, dus de eerste dag een ballon on dit te laten vorderen naqr 2-3 cm. De volgende dag een pul om de baarmoedermond te verweken. 'S middag kreeg ik lichte weeen zodat ik niet nog een pil mocht, maar 's nachts verdwenen ze weer. De volgende dag zelfde verhaal...
Op dag vier ( zaterdag) waren er vier vrouwen die ingeleid konden worden maar ze wilden er maar twee doen. Vanwege een stijgende bloeddruk en veel vocht was ik èèn van de ' gelukkige' twee. Om 10 uur werden mijn vliezen gebroken, ik had 3 cm ontlsluiting. Toen kwMen de echte ween op gang, maar de ontsluiting vorderde bijna niet, dus na een sessie accupunctuur ( waar ik niet echt om gevraagd had, maar ik zat zo in een roes dat ik volgens mijn vriend alles wel goed vond) kreeg ik een infuus met weeenopwekkers. Op dat een weeenstorm werd weet ik niet, maar ik kon het wel handelen qua pijn. Pijn deed het wel, maar ik was niet aan het krijsen of gillen. De ontsluiting ging wel in twee uur naar 3 naar 8 cm.
Op een gegeven moment kreeg ik persdrang bij 8 cm en ging het infuus uit en mocht ik zachtjes meepersen. Toen ik vol mocht persen ging na 20 minuten de hartslag van de baby naar beneden en is hij binnen 5 minuten met en vacuumpomp en een knip eruit getrokken. Dat kan een complicatie zijn van inleiden maar hoeft niet. Ikzelf was blij dat het klaar was, want ik werd moe.
Met precies 41 weken is mijn zoon geboren, na vier dagen inleiden. De werkelijke bevalling vanaf de gebroken vliezen duurde van 10.00 tot 19.15, wat gemiddeld is. Ik zie er postief op terug, ook omdat men in het ziekenhuis erg zorgzaam aardig was. Die vier dagen waren niet zo erg. Ik kon thuis toch ook niets meer.
Naderhand heb ik als complicatie urineretentie ( niet kunnen plassen) gehad en een week met en katheter gelopen. Ook dat kan van het inleiden komen, maar komt vrij weinig voor. De knip was binnen een week geheeld. Pijn heb ik daar nauwelijks van gehad. Oh ja, ik had ook nog een hematoom ( bloeduitstorting in de vagina) die gelukkig ook weinig pijn deed.
Het belangrijkste : wel een (tot nu toe) gezond, mooi en fijn kind!
Op dag vier ( zaterdag) waren er vier vrouwen die ingeleid konden worden maar ze wilden er maar twee doen. Vanwege een stijgende bloeddruk en veel vocht was ik èèn van de ' gelukkige' twee. Om 10 uur werden mijn vliezen gebroken, ik had 3 cm ontlsluiting. Toen kwMen de echte ween op gang, maar de ontsluiting vorderde bijna niet, dus na een sessie accupunctuur ( waar ik niet echt om gevraagd had, maar ik zat zo in een roes dat ik volgens mijn vriend alles wel goed vond) kreeg ik een infuus met weeenopwekkers. Op dat een weeenstorm werd weet ik niet, maar ik kon het wel handelen qua pijn. Pijn deed het wel, maar ik was niet aan het krijsen of gillen. De ontsluiting ging wel in twee uur naar 3 naar 8 cm.
Op een gegeven moment kreeg ik persdrang bij 8 cm en ging het infuus uit en mocht ik zachtjes meepersen. Toen ik vol mocht persen ging na 20 minuten de hartslag van de baby naar beneden en is hij binnen 5 minuten met en vacuumpomp en een knip eruit getrokken. Dat kan een complicatie zijn van inleiden maar hoeft niet. Ikzelf was blij dat het klaar was, want ik werd moe.
Met precies 41 weken is mijn zoon geboren, na vier dagen inleiden. De werkelijke bevalling vanaf de gebroken vliezen duurde van 10.00 tot 19.15, wat gemiddeld is. Ik zie er postief op terug, ook omdat men in het ziekenhuis erg zorgzaam aardig was. Die vier dagen waren niet zo erg. Ik kon thuis toch ook niets meer.
Naderhand heb ik als complicatie urineretentie ( niet kunnen plassen) gehad en een week met en katheter gelopen. Ook dat kan van het inleiden komen, maar komt vrij weinig voor. De knip was binnen een week geheeld. Pijn heb ik daar nauwelijks van gehad. Oh ja, ik had ook nog een hematoom ( bloeduitstorting in de vagina) die gelukkig ook weinig pijn deed.
Het belangrijkste : wel een (tot nu toe) gezond, mooi en fijn kind!
woensdag 28 mei 2014 om 10:08
quote:Cheery schreef op 28 mei 2014 @ 09:45:
Apgar is wel een naam, maar dan een achternaam. Ook is het inmiddels een acroniem voor wat er wordt getest bij de baby.
Appearance (kleur),
Pulse (hartslag),
Grimace (reactie op prikkels),
Activity (spiertonus) en
Respiration (ademhaling).
Voor ieder van de onderdelen zijn 2 punten te verdelen. Een score van 0 wil je niet hebben en een score van 10 is geweldig vlak na de bevalling, niet alle kindjes halen meteen de tien.
Ik ken ook een kindje dat bij geboorte een 4, daarna 6-9, had en nu een blakend gezonde peuter is. Dus het zegt alleen wat over het moment dat de test is afgenomen.
Heb je geen bevallingsboeken gelezen, TO? Het staat bijna overal in. Of is het toch een gevalletje zwangerschapsdementie? $-)
Veel succes tijdens je bevalling en goed dat het ziekenhuis waar jij zit er voor kiest je met 41 weken in te leiden ipv week 42. Klinkt als een verstandig team!
Hahahaha wel een beetje last van zwangerschapsdementie maar dat is met dit niet aan orde. Inderdaad geen bevallingsboeken gelezen of online verhalen daarover gelezen. Geen behoefte aan en wil alles op me af laten komen. Heb ik een vraag dan stel ik liever gericht zoals nu en zoek ik via Google.
Alles wat van belang is voor baby en mij verdiep ik me wel in hoor...
Apgar is wel een naam, maar dan een achternaam. Ook is het inmiddels een acroniem voor wat er wordt getest bij de baby.
Appearance (kleur),
Pulse (hartslag),
Grimace (reactie op prikkels),
Activity (spiertonus) en
Respiration (ademhaling).
Voor ieder van de onderdelen zijn 2 punten te verdelen. Een score van 0 wil je niet hebben en een score van 10 is geweldig vlak na de bevalling, niet alle kindjes halen meteen de tien.
Ik ken ook een kindje dat bij geboorte een 4, daarna 6-9, had en nu een blakend gezonde peuter is. Dus het zegt alleen wat over het moment dat de test is afgenomen.
Heb je geen bevallingsboeken gelezen, TO? Het staat bijna overal in. Of is het toch een gevalletje zwangerschapsdementie? $-)
Veel succes tijdens je bevalling en goed dat het ziekenhuis waar jij zit er voor kiest je met 41 weken in te leiden ipv week 42. Klinkt als een verstandig team!
Hahahaha wel een beetje last van zwangerschapsdementie maar dat is met dit niet aan orde. Inderdaad geen bevallingsboeken gelezen of online verhalen daarover gelezen. Geen behoefte aan en wil alles op me af laten komen. Heb ik een vraag dan stel ik liever gericht zoals nu en zoek ik via Google.
Alles wat van belang is voor baby en mij verdiep ik me wel in hoor...
woensdag 28 mei 2014 om 10:14
[quote]hybelkanin schreef op 28 mei 2014 @ 10:01:
Op een gegeven moment kreeg ik persdrang bij 8 cm en ging het infuus uit en mocht ik zachtjes meepersen. Toen ik vol mocht persen ging na 20 minuten de hartslag van de baby naar beneden en is hij binnen 5 minuten met en vacuumpomp en een knip eruit getrokken. Dat kan een complicatie zijn van inleiden maar hoeft niet. Ikzelf was blij dat het klaar was.
Dat is dus complicatie waarover ik het heb en mij twijfel geeft. Vacuümpomp gehaald worden. M'n zusje is zo op wereld gekomen en was niet fijn, ook had ze even zuurstof te kort. Nogmaals voor mezelf ben ik totaal nergens bang voor, pijn kom je overheen weet ik uit ervaring maar wil alles ten gezondheid goed doen voor baby.
Dank voor je hele verhaal. En gelukkig hebben jullie en mooie fijne gezonde baby.
Op een gegeven moment kreeg ik persdrang bij 8 cm en ging het infuus uit en mocht ik zachtjes meepersen. Toen ik vol mocht persen ging na 20 minuten de hartslag van de baby naar beneden en is hij binnen 5 minuten met en vacuumpomp en een knip eruit getrokken. Dat kan een complicatie zijn van inleiden maar hoeft niet. Ikzelf was blij dat het klaar was.
Dat is dus complicatie waarover ik het heb en mij twijfel geeft. Vacuümpomp gehaald worden. M'n zusje is zo op wereld gekomen en was niet fijn, ook had ze even zuurstof te kort. Nogmaals voor mezelf ben ik totaal nergens bang voor, pijn kom je overheen weet ik uit ervaring maar wil alles ten gezondheid goed doen voor baby.
Dank voor je hele verhaal. En gelukkig hebben jullie en mooie fijne gezonde baby.
woensdag 28 mei 2014 om 10:15
Oh ik vergeet te zeggen, mijn kind was een sterrekijker ( gezichtje ligt omhoog ipv naar beneden) dus daarom ging het persen ook langzaam. Ik heb geen pijnstlling nodig gehad. Wel heb ik vier dagen lang bijna continu een ctg gehad (ct scan zou ik afraden 
) en na het breken van de vliezen werd er ook een draadje in het hoofdje van de baby gezet om zijn hartslag en zuurstof te registreren. Zo zag de verloskundige ook op de monitor dat het niet goed met de baby ging en hij er snel uit moest. Het is lastig rondlopen met al die draden, maar daar had ik op dat moment ook geen zin in.
) en na het breken van de vliezen werd er ook een draadje in het hoofdje van de baby gezet om zijn hartslag en zuurstof te registreren. Zo zag de verloskundige ook op de monitor dat het niet goed met de baby ging en hij er snel uit moest. Het is lastig rondlopen met al die draden, maar daar had ik op dat moment ook geen zin in.
woensdag 28 mei 2014 om 10:17
quote:
wonder1970, 1 uur geleden
Waterval70, dat is een van de reden dat ik wil ingeleid worden met 41 weken. Bang dat als ik wacht vruchtwater opraakt of iets anders erg.
En kans is groot dat je alsnog ingeleid moet worden met 42 weken, dan maar met 41 weken om baby niet nog week langer te laten zitten met kans op placenta verminderd..vruchtwater etc...
Dank ook voor jouw ervaring te delen.
Verminderd vruchtwater kan gewoon gemonitord worden. Mijn zoon maakte na ruim 40 weken weinig aanstalten geboren te worden. Iedere vorm van medisch handelen brengt risico's met zich mee. Inleiden ook. Ik wilde dus een zorgvuldige afweging van de voors en tegens van afwachten, toegespitst op mijn situatie, en niet op een algemene vuistregel. Tussen 41 en 42 weken zit je in een grijs gebied: bij de een kan afwachten dan nog prima, bij de ander niet.
Ik heb er toen voor gekozen frequent echo's te laten maken (om de hoeveelheid vruchtwater te laten bepalen; geeft aan hoe goed de placenta nog werkt) en ctg's (om te controleren of de baby in goede conditie was), en af te wachten zolang die controles ok waren, tot uiterlijk 42 weken.
Uiteindelijk kon ik ook weer afspraken afzeggen, want met 41+2 kwam hij spontaan.
(Apgar en de datum is wel hilarisch. Sorry )
wonder1970, 1 uur geleden
Waterval70, dat is een van de reden dat ik wil ingeleid worden met 41 weken. Bang dat als ik wacht vruchtwater opraakt of iets anders erg.
En kans is groot dat je alsnog ingeleid moet worden met 42 weken, dan maar met 41 weken om baby niet nog week langer te laten zitten met kans op placenta verminderd..vruchtwater etc...
Dank ook voor jouw ervaring te delen.
Verminderd vruchtwater kan gewoon gemonitord worden. Mijn zoon maakte na ruim 40 weken weinig aanstalten geboren te worden. Iedere vorm van medisch handelen brengt risico's met zich mee. Inleiden ook. Ik wilde dus een zorgvuldige afweging van de voors en tegens van afwachten, toegespitst op mijn situatie, en niet op een algemene vuistregel. Tussen 41 en 42 weken zit je in een grijs gebied: bij de een kan afwachten dan nog prima, bij de ander niet.
Ik heb er toen voor gekozen frequent echo's te laten maken (om de hoeveelheid vruchtwater te laten bepalen; geeft aan hoe goed de placenta nog werkt) en ctg's (om te controleren of de baby in goede conditie was), en af te wachten zolang die controles ok waren, tot uiterlijk 42 weken.
Uiteindelijk kon ik ook weer afspraken afzeggen, want met 41+2 kwam hij spontaan.
(Apgar en de datum is wel hilarisch. Sorry )
woensdag 28 mei 2014 om 10:19
quote:south schreef op 28 mei 2014 @ 09:52:
Wat een geweldige opmerking over de apgarscore... Ik snap helemaal hoe je zoiets kunt denken als je er nog nooit van had gehoord.... Maar hilarisch is het wel....
Hahahaha snap heel goed dat je hem hilarisch vindt. Zou ik ook doen. Blij dat m'n vriend niet meeleest, die zou zeggen:,pffff echt weer wat voor jou.
Begrijp ik het goed dat wij gelijk oplopen, jij ook zwanger bent nu? Zo ja wanneer uitgerekend? Jij ook heel veel succes dan he!
Wat een geweldige opmerking over de apgarscore... Ik snap helemaal hoe je zoiets kunt denken als je er nog nooit van had gehoord.... Maar hilarisch is het wel....
Hahahaha snap heel goed dat je hem hilarisch vindt. Zou ik ook doen. Blij dat m'n vriend niet meeleest, die zou zeggen:,pffff echt weer wat voor jou.
Begrijp ik het goed dat wij gelijk oplopen, jij ook zwanger bent nu? Zo ja wanneer uitgerekend? Jij ook heel veel succes dan he!
woensdag 28 mei 2014 om 10:21
Wij! (Mijn partner dan maar ik heb net zo intensief meegeleefd). Zij is ingeleid met 41+3. Met precies 41 weken (een vrijdag) meldden we ons bij de gynaecoloog, op verzoek van onze vk. Die constateerde dat er 2 cm ontsluiting was en als de baby zich in het weekend niet zou melden, konden we maandagochtend terecht om de bevalling te laten inleiden. Zoon meldde zich niet, dus maandagochtend vroeg naar het zkh gereden, daar werden rond 7.30 de vliezen gebroken. Uiteindelijk heeft mijn vrouw nog een ruggenprik gekregen ter pijnverlichting en is ca. 11 uur nadat de vliezen waren gebroken, onze zoon geboren.
woensdag 28 mei 2014 om 10:23
quote:Miffy schreef op 28 mei 2014 @ 10:17:
[...]
Verminderd vruchtwater kan gewoon gemonitord worden. Mijn zoon maakte na ruim 40 weken weinig aanstalten geboren te worden. Iedere vorm van medisch handelen brengt risico's met zich mee. Inleiden ook. Ik wilde dus een zorgvuldige afweging van de voors en tegens van afwachten, toegespitst op mijn situatie, en niet op een algemene vuistregel. Tussen 41 en 42 weken zit je in een grijs gebied: bij de een kan afwachten dan nog prima, bij de ander niet.
Ik heb er toen voor gekozen frequent echo's te laten maken (om de hoeveelheid vruchtwater te laten bepalen; geeft aan hoe goed de placenta nog werkt) en ctg's (om te controleren of de baby in goede conditie was), en af te wachten zolang die controles ok waren, tot uiterlijk 42 weken.
Uiteindelijk kon ik ook weer afspraken afzeggen, want met 41+2 kwam hij spontaan.
(Apgar en de datum is wel hilarisch. Sorry )
Oh jouw verhaal zet mij aan het denken. Is goede optie...Sta er namelijk ook wel zo in, vandaar m'n topic hier geopend. CTG scan heb ik met 40+5 en wat daar uitkomt ga ik jouw verhaal ook bespreken met VK.
Dank je..
Hahahaha is ook hilarisch hoor...Hoef je geen sorry voor te zeggen...
[...]
Verminderd vruchtwater kan gewoon gemonitord worden. Mijn zoon maakte na ruim 40 weken weinig aanstalten geboren te worden. Iedere vorm van medisch handelen brengt risico's met zich mee. Inleiden ook. Ik wilde dus een zorgvuldige afweging van de voors en tegens van afwachten, toegespitst op mijn situatie, en niet op een algemene vuistregel. Tussen 41 en 42 weken zit je in een grijs gebied: bij de een kan afwachten dan nog prima, bij de ander niet.
Ik heb er toen voor gekozen frequent echo's te laten maken (om de hoeveelheid vruchtwater te laten bepalen; geeft aan hoe goed de placenta nog werkt) en ctg's (om te controleren of de baby in goede conditie was), en af te wachten zolang die controles ok waren, tot uiterlijk 42 weken.
Uiteindelijk kon ik ook weer afspraken afzeggen, want met 41+2 kwam hij spontaan.
(Apgar en de datum is wel hilarisch. Sorry )
Oh jouw verhaal zet mij aan het denken. Is goede optie...Sta er namelijk ook wel zo in, vandaar m'n topic hier geopend. CTG scan heb ik met 40+5 en wat daar uitkomt ga ik jouw verhaal ook bespreken met VK.
Dank je..
Hahahaha is ook hilarisch hoor...Hoef je geen sorry voor te zeggen...
woensdag 28 mei 2014 om 10:25
Ik ben ingeleid bij 38 weken, ik had al 3 cm ontsluiting, eerst werden de vliezen doorgeprikt (om 7u30). Daarna wee-opwekkers, niet te veel, want om medische redenen mocht de bevalling niet te snel gaan. Ik vond de pijn reuze meevallen, ik had het weekend voor mijn bevalling oorontsteking, dat was veel pijnlijker. Zoon werd geboren om 15u. Niet gescheurd of geknipt.
woensdag 28 mei 2014 om 10:29
met 41 weken was er bij mij nog niks verweekt o.i.d. ook nooit last gehad van harde buiken o.i.d. Met 42 weken opgenomen voor inleiding. Eerste dag gebeurde er eigenlijk niks. Ochtend erna bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben, dus door naar de verloskamer.
Daar zijn mijn vliezen gebroken om zo de bevalling verder in gang te zetten. Zonder resultaat. Men wil graag dat kindje binnen 12 uur na vliezen breken geboren is.
Daarna aan infuus met weeenopwekkers. Iedere 20 minuten werd de dosis verhoogd. Uiteindelijk kwamen er wel weeen. niet veel en ook niet heftig. Halverwege de middag was er 4 cm ontsluiting. niet veel bijgekomen dus. weeenopwekkers moesten ook uit i.v.m. dalende hartslag van de baby. Dus eindelijk besloten tot keizersnede.
Hele ziekenhuisopname verliep heel rustig en ontspannen. Vragen werder beantwoord en alles ging in goed overleg. En de anesthesist wist mij heel goed gerust te stellen (want toch wel spannend zo'n keizersnede ook al is het geen haastige spoed)
Ik heb trouwens wel een ruggenprik gehad. Ik heb daarom gevraagd tot de weeen heftiger werden en ik pas op 4 cm ontsluiting zat. (weeen toen nog draagbaar, maar ik dacht dat gaat nog heftiger worden en lang duren met dit tempo).
Voor het zetten kreeg ik een verdoving en zetten ging prima. Verdovingsspul dat ze voor tijdens een natuurlijke bevalling gebruiken dempt de pijn, je onderlichaam wordt dus niet geheel verdoofd. Weeen voelden alsof de baby zich aan het draaien was.
Die ingang hebben ze ook gebruikt voor ruggenprik tijdens de keizersnede (ander verdovingsmiddel dat ze dan gebruiken). Daarna is ie gewoon blijven zitten en heb ik via die weg pijnstilling gekregen.
Daar zijn mijn vliezen gebroken om zo de bevalling verder in gang te zetten. Zonder resultaat. Men wil graag dat kindje binnen 12 uur na vliezen breken geboren is.
Daarna aan infuus met weeenopwekkers. Iedere 20 minuten werd de dosis verhoogd. Uiteindelijk kwamen er wel weeen. niet veel en ook niet heftig. Halverwege de middag was er 4 cm ontsluiting. niet veel bijgekomen dus. weeenopwekkers moesten ook uit i.v.m. dalende hartslag van de baby. Dus eindelijk besloten tot keizersnede.
Hele ziekenhuisopname verliep heel rustig en ontspannen. Vragen werder beantwoord en alles ging in goed overleg. En de anesthesist wist mij heel goed gerust te stellen (want toch wel spannend zo'n keizersnede ook al is het geen haastige spoed)
Ik heb trouwens wel een ruggenprik gehad. Ik heb daarom gevraagd tot de weeen heftiger werden en ik pas op 4 cm ontsluiting zat. (weeen toen nog draagbaar, maar ik dacht dat gaat nog heftiger worden en lang duren met dit tempo).
Voor het zetten kreeg ik een verdoving en zetten ging prima. Verdovingsspul dat ze voor tijdens een natuurlijke bevalling gebruiken dempt de pijn, je onderlichaam wordt dus niet geheel verdoofd. Weeen voelden alsof de baby zich aan het draaien was.
Die ingang hebben ze ook gebruikt voor ruggenprik tijdens de keizersnede (ander verdovingsmiddel dat ze dan gebruiken). Daarna is ie gewoon blijven zitten en heb ik via die weg pijnstilling gekregen.
woensdag 28 mei 2014 om 10:30
woensdag 28 mei 2014 om 10:35
Eens met Miffy. Zelf ook regelmatig controles gehad, zowel echo's voor het vruchtwater en de placenta en ctg' s voor de conditie van de baby.
Uiteindelijk bij nummer 2 elke dag controle gehad in het ziekenhuis en mocht wachten totdat de baby zich zelf aandiende. Bij mijn eerste kreeg ik weeopwekkers en die hebben behalve een weeenstorm niets gedaan qua cm ontsluiting. Bij nummer 2 is dan ook duidelijk afgesproken dat er geen weeopwekkers aan te pas zouden komen. Kan dus niet mee praten over inleiden, maar begrijp wel de afweging voor afwachten of niet. Voor mij persoonlijk vond ik het afwachten (ook na de 41 weken) beter dan ingrijpen, mede door de vele controles.
Bij mijn nacontrole had de gyn het erover dat ik gewoon langer draag dan 40 weken en dat dat waarschijnlijk bij mij hoort, net als dat ik grotere baby's dan gemiddeld draag.
Uiteindelijk bij nummer 2 elke dag controle gehad in het ziekenhuis en mocht wachten totdat de baby zich zelf aandiende. Bij mijn eerste kreeg ik weeopwekkers en die hebben behalve een weeenstorm niets gedaan qua cm ontsluiting. Bij nummer 2 is dan ook duidelijk afgesproken dat er geen weeopwekkers aan te pas zouden komen. Kan dus niet mee praten over inleiden, maar begrijp wel de afweging voor afwachten of niet. Voor mij persoonlijk vond ik het afwachten (ook na de 41 weken) beter dan ingrijpen, mede door de vele controles.
Bij mijn nacontrole had de gyn het erover dat ik gewoon langer draag dan 40 weken en dat dat waarschijnlijk bij mij hoort, net als dat ik grotere baby's dan gemiddeld draag.
woensdag 28 mei 2014 om 10:41
quote:dominoo schreef op 28 mei 2014 @ 09:57:
Whaaahaha. Lach je ook niet uit maar moet wel lachen om apgar
Ik ben vrijdag 40+2 en word dan gestript. Zelf zit ik erg te dubben als ik nog niet bevallen ben om met 41 wk in te leiden. Omdat ik om me heen verhalen heb van kindjes die het daarna extra moeilijk hadden of zelfs verkeerd afliep.
De vk zegt dat ik het helemaal zelf mag weten maar zij raad het dan nog niet aan.
Ik hoop dus dat 1 of 2x strippen voldoende is.
Oh wat spannend voor jou dus ook! We zitten dus met zelfde twijfel, al ben jij een paar dagen verder dan ik met je zwangerschap.
Ziekenhuis waarbij ik loop, gaven ze me gisteren juist aan dat ik gebruik kan maken van deze keuze. Zelf al meteen voorbehandeld door me met 40+5 CTG scan te laten doen om alles te checken. Ben daar wel heel blij om..
Ook met ruggenprik zijn ze niet moeilijk, advies geven zij ook als t ondraaglijk is. Ik vind t eng door koorts wat erbij kan komen en daardoor baby meteen aan antibiotica als t geboren is.
Heel veel succes as vrijdag en hoop dat t strippen bij jou werkt. Laat je te weten?
Hahahaha m'n verwarring is ook te grappig..wie niet lacht..kun je bijna zeggen...geen humor heeft.
Whaaahaha. Lach je ook niet uit maar moet wel lachen om apgar
Ik ben vrijdag 40+2 en word dan gestript. Zelf zit ik erg te dubben als ik nog niet bevallen ben om met 41 wk in te leiden. Omdat ik om me heen verhalen heb van kindjes die het daarna extra moeilijk hadden of zelfs verkeerd afliep.
De vk zegt dat ik het helemaal zelf mag weten maar zij raad het dan nog niet aan.
Ik hoop dus dat 1 of 2x strippen voldoende is.
Oh wat spannend voor jou dus ook! We zitten dus met zelfde twijfel, al ben jij een paar dagen verder dan ik met je zwangerschap.
Ziekenhuis waarbij ik loop, gaven ze me gisteren juist aan dat ik gebruik kan maken van deze keuze. Zelf al meteen voorbehandeld door me met 40+5 CTG scan te laten doen om alles te checken. Ben daar wel heel blij om..
Ook met ruggenprik zijn ze niet moeilijk, advies geven zij ook als t ondraaglijk is. Ik vind t eng door koorts wat erbij kan komen en daardoor baby meteen aan antibiotica als t geboren is.
Heel veel succes as vrijdag en hoop dat t strippen bij jou werkt. Laat je te weten?
Hahahaha m'n verwarring is ook te grappig..wie niet lacht..kun je bijna zeggen...geen humor heeft.
woensdag 28 mei 2014 om 10:44
Grutt: bij mij kwamen ze er bij eerste controle achter dat het vruchtwater op was en moest diezelfde avond nog ingeleid worden. Mijn kind is heel de tijd gemonitord (of gemonitored?). En daar ging het prima mee. Dat was dus geen indicatie.
Maar goed, ik ben blij er zelf bij de verloskundige op aangedrongen te hebben naar het ziekenhuis te willen. En met 'Apgartje' gaat het uistekend
Maar goed, ik ben blij er zelf bij de verloskundige op aangedrongen te hebben naar het ziekenhuis te willen. En met 'Apgartje' gaat het uistekend
