Ervaringen (geplande) keizersnede

30-08-2022 17:54 73 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanwege een stuitligging wordt er voor mij een keizersnede gepland. Ik ben er enorm zenuwachtig voor. Ik ben nooit eerder geopereerd en vind het idee van opengesneden worden eng. Ik kan niet tegen bloed, scalpels, e.d. en ben dan ook wel een beetje bang dat ik, als ik iets daarvan zie, ga flauwvallen. (Ook al lig ik technisch gesproken natuurlijk al, vind ik dat alsnog een akelig gevoel. ;) ) Naast de operatie zelf vind ik ook het herstel daarna erg spannend. Hoelang duurt het voordat de pijn minder wordt en je weer wat dingen kunt doen, bijvoorbeeld.

Heel graag zou ik wat (liefst positieve!) ervaringen lezen over keizersnedes. Vooral als je er net als ik erg tegen opzag, hoe het dan uiteindelijk was in het echt en wat je is meegevallen. En misschien hebben jullie tips waarmee ik de hele ervaring minder spannend of eng kan maken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een geplande keizersnede ivm stuit gehad die uiteindelijk met spoed werd uitgevoerd ivm dreigende hellp. Mijn dysmature dochter is daarmee 2 dagen eerder geboren dan gepland.

Ik was ook nog nooit geopereerd. Gelukkig was er nog tijd voor de ruggenprik. Wat ik het moeilijkste vond was dat mijn man en dochter naar neonatologie gingen ivm haar geboortegewicht terwijl ik nog gehecht en recovery te doen had. Ik heb mij zo ontzettend alleen gevoeld.

Het herstel verliep verder prima. De volgende dag ging de katheter er uit en werd ik gestimuleerd om te bewegen. Technisch gezien kon ik na 4 dagen weg maar mijn dochter nog niet dus mocht ik de maximale duur voor de keizersnede (10 dagen) blijven. Na 10 dagen ben ik het ziekenhuis uitgelopen. Het is dat ik de eerste 6 weken niet mocht stofzuigen, tillen en autorijden maar dat had ik na een week of 4 echt wel gekund. Ik deed alles verder van alles weer in huis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben geboren met een geplande keizersnede. Mijn moeder had een heftige bevalling gehad van mijn broer en ze vond de keizersnee daarom super, haar woorden. “Zo wil ik er wel 100!” :-D
Weinig pijn, snel geheeld, geen litteken.

Schijnt wel gek te voelen, helemaal verdoofd te zijn en dan heen en weer bewogen worden etc.

Succes, komt vast goed!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb twee keizerssnedes gehad waarvan een vanwege een stuitligging. ik zag er onwijs tegenop. en wilde het absoluut niet. Maar moet zeggen het is mij reuze meegevallen. Je ziet weinig van de echte "operatie"en bloed komt er bij een vaginale bevalling ook bij kijken maar ik zag op dat moment echt alleen maar mijn kleine fantastische mannetje.

De pijn vond ik de eerste dag erna verschrikkelijk ik moest toen zelf naar de wc lopen en dacht echt hoe dan. Maar vanaf dat moment ging het in een rap tempo beter en twee weken na mijn keizersnede liep ik met mijn kinderwagen zonder pijn rond.

Zet hem op. Jij kan dit.
Hier ook een gentle sectio ivm stuitligging. Ik was stikzenuwachtig. Maar heb het echt niet als onprettig ervaren. In tegendeel zelfs. Wel aan iedereen heel duidelijk gemaakt dat ik het echt heel spannend vond. Daar werd heel goed mee omgegaan. Over rustig de tijd voor genomen, heel veel stap voor stap uitgelegd. En daarna nog een keer. De spanning bleef maar ik had wel echt het gevoel dat er oog voor mij was en niet het zoveelste routineklusje van de dag. Maak het bespreekbaar zou ik je dus als tip willen geven.

Herstel voor mij was easy peasy. Stond op dag 3 alweer te koken. De kraamdame was ook verbaasd. Maar het blijft een operatie dus neem vooral de tijd om te herstellen en geef toe aan wat jij voelt en nodig hebt. Geef dat ook aan in je omgeving.

Ik kijk er echt met een goed gevoel op terug. Man ook, was ook veel aandacht en ruimte voor hem. Mocht er ooit een tweede komen zou ik het weer zo doen.

Maar hoezo wordt er een keizersnee voor jou gepland? Je hebt een keuze hè? Laat je goed informeren. Veel succes met de bevalling en een zorgeloze kraamtijd gewenst!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier 2x gentle sectio gehad. Beide keren is het me heel erg meegevallen. Ook het herstel!

Wij twijfelen nu over wel of niet een 3e kindje en bij mij is de twijfel vooral of het herstel wel weer zo soepel zal verlopen. Iemand ervaring? Ik snap dat het elke keer anders kan zijn en dat hoe vaker het gedaan is hoe groter de risico’s zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb 2 keizersnedes gehad.
1 ongepland, maar wel gentle.
De andere stond ingepland, maar zoon dacht dat het ook wel midden in de nacht in het weekend kon. Dikke pech, want ik wilde een foto reportage maken van de dag van de geboorte, met opstaan, ontbijt, richting ziekenhuis en zo verder. Helaas :)

Beide keren is het ondanks de hectiek prima gegaan. Na de ruggenprik mocht man erbij zijn. Je ligt, het doek is opgespannen. Je voelt wat duwen en trekken, maar totaal geen pijn. En dan gaat het doek neer en word je baby op je borst gelegd! die blijft daar liggen tot jij zover bent. Voordeel daarvan is dat omdat jij zo in de wolken bent met je baby, er 0 aandacht naar je buik gaat.
De verpleegster liet mij ook nog de placenta zien.
Voordeel van een keizersnee is ook dat je minder vloeit, omdat er al heel veel word afgezogen tijdens de operatie.
Laat de telefoon over aan een van het personeel. Ik heb prachtige foto's gekregen!

Het is daarna een paar dagen ziekenhuis met baby. Man kan heerlijk slapen en voorbereiden, zonder verlies van nachtrust. Jij staat onder constante bewaking.
En na 3 dagen ongeveer, mag je naar huis. Zorg voor kraamzorg met uitgestelde kraamhulp en extra kraamzorg.
Ik raad je echt aan om 5 weken niet tillen, je echt aan te houden. Dat is de snelste manier om weer mobiel te worden.
Succes met je keizersnee!
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Een stuitligging hoeft niet door middel van een keizersnee geboren te worden hè? Ik denk dat kennis en voorbereiden helpt. Dat kan ook betekenen dat je, omdat jij en de arts de risico’s als voldoende laag beoordelen, kiest voor een vaginale stuitbevalling. Dat heb ik zelf gedaan, niet vanwege angst voor een keizersnee, maar omdat de risico’s op complicaties in mijn geval zeer laag werden ingeschat en ik dan het liever vaginaal wilde proberen. Het risico dat het toch een keizersnee kon worden (30-40%) nam ik voor lief.
Ik heb me uitgebreid laten voorlichten door artsen.

Voor jou is het denk ik goed dat je om ervaringen vraagt, maar wellicht ook om te lezen wat een keizersnee inhoudt. Zodat je weet wat er gaat gebeuren en wat alle stappen zijn in het proces. Spreek ook met je partner af wat je wil dat hij doet: bij de baby blijven als deze bijvoorbeeld even geholpen moet worden met even op gang komen door de kinderarts. En ik zou het in het ziekenhuis ook duidelijk aangeven dat je het heel spannend vindt, dan is er waarschijnlijk wel iemand die speciaal op jouw welzijn let.
Je kunt het!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook ks...was gepland, maar dochter wilde niet wachten dus toch spoed sectio.

Het was netjes en prima geregeld. Aardig personeel en man bij mijn hoofd. Daarna ook goed en snel hersteld. Weinig last gehad en litteken is mooi geheeld.

Tweede kind is regulier geboren en dat vond ik qua beleving prachtig, maar de ks vond ik makkelijker.

Gewoon aangeven in het ziekenhuis. Ze zijn wel wat gewend.
Alle reacties Link kopieren Quote
2 keizersnedes gehad, ongepland en gepland. Laat je goed begeleiden, wees eerlijk over je zenuwen. Bij mij deed de ruggenprik eigenlijk geen zeer. De 2e keer kon ik door een raampje in het doek kijken hoe ze mijn dochter uit mijn buik tilden. Wil je zoiets niet, zeggen! Als het goed is voel je alleen geduw en getrek, het gaat heel vlot. Daarna mocht ik dochters zsm vasthouden (nog liggend). Toen werd ik even van ze gescheiden voor het hechten en naar de uitslaapkamer, dat vond ik wel lastig. Voor man was het juist n heel intiem eerste half uurtje :-)
Herstel van beide keren vlot. Heeft ook veel te maken met bloedverlies. Kennis beviel ook die dag en was veel bloed verloren, zij voelde zich lang heel zwak. Ik ging op dag 2 volgens mij even uit bed. Voelt eng (je voelt de wond zitten), maar de pijn is me meegevallen. Als je wat verder in je herstel zit laat je lichaam ook goed zelf voelen als je je te druk maakt.
Weet nog wel dat ik bij baby 1 moest huilen omdat man na 5dgn weer ging werken. Hoe moest ik dat doen?? Ik had baby nog niet eens verschoond! Hier heeft de kraamhulp heel goed mee geholpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier een KS gehad bij de eerste. Was niet de bedoeling, maar heb als goed ervaren. Nu bij de tweede neig ik naar een geplande.

Ik vond het allemaal reuze meevallen. Van de OK heb ik weinig meegekregen, puur vanwege de adrenaline ‘hij komt’. Ik moest spugen van de ruggenprik en toen dat klaar was, was hij er al voor m’n gevoel.

Herstel is ook goed gegaan. Eigenlijk geen tot weinig pijn gehad. Kon ook vrij snel weer uit bed en naar de wc lopen. Natuurlijk heb je ongemakken en moet je niet te streng zijn voor jezelf. Thuis was het weer even wennen om uit bed te komen etc. Dat ging in het ZKH net wat soepeler. Gun jezelf het herstel :)
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier ook 2 keizersnede gehad. Gentle section. Echt..ik zou er zo weer voor tekenen. En ik had dezelfde angsten als jij.
Ik verging van de pijn bij de 1e(en had 'maar' 3 uur een weënstorm) die hele ruggenprik was een verademing. Het doet echt niet zoveel pijn als de horrorverhalen, een inenting vond ik pijnlijker. Het ging net als in de film. Alle pijn ging weg. Ik ging liggen, ik werd niet vastgebonden op verzoek(gentle keizersnede dus) mijn man en zusters zaten naast me. Verder voel je helemaal niks op wat verdoofd getrek bij je buik na. Echt geen enkele pijn. Op verzoek werd mijn katheter pas geplaatst na de ruggenprik. Dat merkte ik dus noet eens.Dat was namelijk iets waar ik moeite mee had en tegen opzag om te ondergaan.Er word constant uitgelegd wat er gebeurd(met jou, dus niet 'we gaan je nu openmaken ofzo) je ziet geen bloed, geen scalpels, niets. Je word heel strak in de gaten gehouden en gerustgesteld en dan hoor je dat de baby komt en tadaa daar word ineens je baby omhooggehouden vanachter dat groene doek. Heel vreemd. Ik was bang dat ik mij dan niet zou hechten, maar daarom krijg je meteen je baby op je borst, wel lig je nog helemaal plat.

Daarna werd baby meegenomen en lag ik daar alleen, de 2e keer bleef er iemand bij me op verzoek. Maar het is maar 5 a 10 minuutjes. Je krijgt je baby meteen terug en zonder pijn was ik direct gehecht.(aan de baby)

Wat ik niet wist is dat je na een keizersnede nog naweeën hebt, dat was zeer onaangenaam omdat de verdoving ook uitwerkte en je net een buikoperatie hebt gehad. Maar ik kreeg heel snel een morfinepompje, een iets te goede. Want ik was knetterhigh maar wel op een gelukzalige roze wolk.

Ja, je bent een kleine week echt herstellende van een operatie. Luiers lukt je de 1e dagen niet. Stiekem vond ik het ook wel heerlijk in de woonkamer, man en kraamverzorgende alles doen, en ik lag lekker met baby te tutten.

Een positieve en eerlijk verhaal dus :)
Mijn ervaring is dat een normale bevalling word geromantiseerd. Ik ben niet verder gekomen dan persweeën, maar ik vond dat zoveel zwaarder. En vooral de vrouwen die een bevalling de hemel imprezen, maar vooral om hun realiteit van hoe immens de pijn is, te verbergen voor aanstaande moeders.

Voor beiden manieren valt wat te zeggen, maar bij een keizersnede weet je wat er gaat gebeuren, idealiseer de complicaties van een normale bevalling niet. Mijn hele familie heeft ze gehad, incontinentie, 2 dagen weeën en andere ingrijpende dingen..dat heb ik allemaal niet gehad en is mij bespaard door die keizersnede.
Er zijn hele mooie bevallingen, maar ook vrouwen die er traumahelikopters aan overhouden.

Tip: vraag om een gentle sectie, of iemand die bij je blijft wanneer je op de tafel ligt maar je baby zijn apgarscore krijgt, als je wilt. Of het nou eenzaamheid is of dit unieke moment wilt delen, er is dan iemand.

Mijn grootste tip is een bed regelen via thuiszorg in de woonkamer. Dan hoef je geen trappen te lopen en ben je de hele dag bij je baby, ook helpt dat bed je met opstaan of jezelf omhoog trekken met een verhoogde rugleuning, heerlijk om zo betrokken te zijn en je kindje kan dan bij je zijn terwijl jij herstelt. Word gewoon vergoed, laat het 2 weken eerder geleverd worden, want niet elk kind houd zich aan de keizersnede datum
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik mocht na 3 dagen alweer ernaar huis, zelfs al eerder maar het ziekenhuisprotocol is leidend met een minimum aan dagen. Mijn kindjes lagen naast mij in zo'n doorzichtig babybedje. Wel een meter van mijn bed geplaatst. Maar ik mocht hem gewoon naast mijn bed plaatsen. Dan kan je ook makkelijk je kindje oppakken en in je armen hebben wanneer jij wilt.
Heb je al aangegeven dat je 'angst' hebt voor bloed? Bijna alle ziekenhuizen bieden nu gentle sectie aan en dat is er dus om het voor jou zo fijn mogelijk te maken en je baby zo veel mogelijk bij je te hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werd met 42 weken ingeleid zonder succes, dat werd een ks, zonder haastige spoed.
Ik lag op mijn rug en ter hoogte van mijn borst stond een scherm, dus ik kon zelf niks zien. Mijn vriend bleef ook aan mijn kant van het scherm. Ik was eerder bang dat hij zou flauwvallen 😉

Dochter mocht in wiegje naast mijn bed slapen. Lidteken is mooi geworden. Ligt in een huidplooi en is niet een verdikte streep. Mijn moeder heeft een lelijk verticaal lidteken, maar dat was spoedks.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een spoedkeizersnede gehad. Van te voren leek het mij één van de engste dingen die me kon overkomen. Maar op het moment zelf kon ik alle angst loslaten en voelde ik alleen nog gezonde spanning. Ik werd zo goed begeleid. Reken er maar op dat ze er alles aan doen om het jou zo comfortabel mogelijk te maken en je gerust te stellen.
Ik vond het uiteindelijk een prachtige ervaring en kijk er echt met een fijn gevoel op terug.

Mijn tip: laat foto's maken! Ook al denk je van tevoren dat je ze nooit gaat kijken omdat je het eng vindt. Dat dacht ik ook maar ze zijn me nu heel dierbaar.

Wat betreft je herstel wil ik je vooral meegeven heel rustig aan te doen. Het is slim om te zorgen dat je alvast wat eten in de vriezer hebt of om mensen te vragen de eerste weken voor je te koken. Ook in huis en met de verzorging van onze dochter had ik de eerste weken wel extra hulp nodig. Mijn man heeft toen de kraamzorg (die bij ons langer mocht blijven) verlof opgenomen. Ook kwam er vaak iemand helpen met bijvoorbeeld in bad doen of met de kleine kroelen als ik wilde kolven.
Kraambezoek liet ik echt alleen komen als mijn man ook thuis was.
Maar even lekker rustig aan doen die eerste weken is ook wel lekker hoor. Daarna krijg je het de komende jaren nog druk zat :D

Veel succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik.lees.mee, ben in verwachting en eigenlijk niet van plan weer zo'n waardeloze zogenaamd natuurlijke bevalling mee te maken van 2 dagen
Lorem Ipsum
Ik heb er 2 gehad. Eerste van stuit en kind lag met een been opgetrokken en andere naar beneden. Niet te doen, en ben zo blij dat niet heb geprobeerd.

2e keer ivm spanning op buik al indicatie, ook stuit en placenta lag half voor baarmoedermond, dat was heel snel beslist.

Ik had meer angst voor een bevalling waarbij de kans dat ik blijvend maar vooral kind blijvend beschadigd zou worden. Geen moment getwijfeld.

En ja ik vond wel zwaar, vooral de 2e keer.
En helemaal niet iets waar ik zomaar voor zou kiezen, maar met de cijfers over complicaties bij stuitbevallingen en dan de complicaties tegen de cijfers van keizersnedes wegzetten, bij moeder en kind, was ik er zo uit. Onderzoek door AMC gaf aan dat keizersnedes echt niet zonder risico's zijn maar dat de risico's op blijvende schade bij moeder en kind bij stuitbevallingen veel hoger ligt.

En de dag dat mijn oudste gehaald werd, kwam ik op kamer met dame die wel stuitbevalling had geprobeerd zonder keizersnede, volledig uitgeput na uren en uren drama en ook uitgescheurd/flink ingeknipt en kind had verlamming (parese) aan arm en met tang gehaald uiteindelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een spoedkeizersnede gehad vorig jaar. Ongepland vanwege prematuur gebroken vliezen en dwarse ligging. De operatie zelf gaat snel en doet geen pijn. Wel is het wrikken en trekken (niet leuk om te lezen misschien, maar spieren worden gescheurd ipv gesneden ivm vlotter herstel) een gekke gewaarwording. Helaas had ik een snel dalende bloeddruk van de ruggenprik, waardoor ik er verder niet veel van heb meegekregen.

Het herstel ging goed. Ik heb dezelfde avond een stukje moeten lopen, ivm transport naar een ander ziekenhuis (baby moest naar een specialistisch ziekenhuis). Hoewel ik dat op adrenaline deed kon ik het wel. De dagen erna heb ik iedere dag gewandeld, steeds een stukje verder. Opstaan en overeind komen is echt weken lastig geweest, omdat je daarvoor je buikspieren nodig hebt en die heb je gewoon even niet meer. Is ook weer goed gekomen.

Weken na de operatie heb ik veel tintelingen gehad, omdat zenuwverbindingen opnieuw ontstaan. Ook dat gaat weer over.

Mijn litteken is trouwens heel netjes. Ben er echt best oké mee.
Ik heb na mijn spoed ks, een geplande gehad bij mijn laatste bevalling. Echt wat een feest, ik kan het iedereen aanraden.

De ruggeprik voelde ik wel maar niet echt pijnlijk, een infuus prikken vind ik veel pijnlijker. Verder gaat alles in alle rust, je ziet niks van de operatie, en het herstel gaat ook echt heel vlot. Binnen 48 uur was ik weer thuis. Ze duwen en trekken tijdens de ingreep wel hard aan je buik dus het gaat niet zachtzinnig, maar daar voel je behalve wat druk echt niks van vanwege de verdoving.

Communiceer goed met de mensen daar. Tijdens de ingreep voelde ik me naar en misselijk, dan krijg je van de anesthesist wat spul en voel je je direct beter.

En houdt je aan de regels qua rustig aan doen na de ingreep, dan ben je er veel sneller en met veel minder pijn weer bovenop.
Niet zozeer tips, maar wel een prima ervaring hier. Ook geplande keizersnede in verband met stuitligging. Vanaf week twintig lag mijn spruit raar, en toen zei men: als het zo blijft, wordt het een keizersnede, maar het kan echt nog alle kanten op.
Maar ik wist al: ja, dat zal vast wel kunnen, maar dat gaat niet gebeuren. Ik wist het gewoon zeker. Het kind heeft uberhaupt de hele zwangerschap nauwelijks bewogen. Dus zelf was ik er mentaal allang op ingesteld dat het een keizersnede zou worden.
Uiteindelijk braken de vliezen vijf dagen voor de geplande datum, dat had ik dan weer niet zien aankomen. Uiteindelijk die nacht naar het ziekenhuis gegaan, nog een paar uurtjes toch nog weeën mogen ervaren (yay...) en tegen de ochtend was ik eerder ongeduldig dan nerveus. Keizersnede zelf was erg snel gebeurd, een rare gewaarwording.
LuciFee2022 schreef:
30-08-2022 19:45

En ja ik vond wel zwaar, vooral de 2e keer.
En helemaal niet iets waar ik zomaar voor zou kiezen, maar met de cijfers over complicaties bij stuitbevallingen en dan de complicaties tegen de cijfers van keizersnedes wegzetten, bij moeder en kind, was ik er zo uit. Onderzoek door AMC gaf aan dat keizersnedes echt niet zonder risico's zijn maar dat de risico's op blijvende schade bij moeder en kind bij stuitbevallingen veel hoger ligt.
Ik had in principe voor een stuitbevalling mogen kiezen. Maar de gynaecoloog legde het bij mij zo uit: een keizersnede is wat meer risico voor de moeder, een gewone bevalling is wat meer risico voor het kind.

Tja.
Dat was zo bekeken dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was ook ontzettend angstig enbsnf voor het onbekende. Ik was bang dat ik helemaal van links naar rechts over de hele breedte open gesneden zou worden. :facepalm:

Er stond een keizersnede gepland omdat mijn dochtertje in stuit lag en dat al 5 maanden. We hebben ook nog een draai poging gedaan maar dat mocht niet baten.

De keizersnede stond gepland maar 10 dagen eerder braken mijn vliezen spontaan. Het werd een spoed keizersnede maar het woord "spoed" moes je niet te letterlijk nemen.
Omdat ik om 00.30 uur nog een paar tompouce had gegeten en mijn vliezen braken rond 1.45 uur werd er gewacht tot de ochtend. Om 8:00 uur werd de keizersnede uitgevoerd. Om heel eerlijk te zijn vond ik alles wel prima kon mij niet snel genoeg gaan. De weeën waren ondertussen ontzettend hevig en de ontsluiting ging ook snel.
Ik heb mij gewoon volledig over gegeven en dacht ik ben vast in goede handen.

Ik vond het zelfs een hele mooie ervaring. En is mij echt heel erg mee gevallen. Een dag later schuifelde ik al rond. Zaterdagochtend keizersnede en maandagochtend thuis. Ik voelde mij zo snel zo goed dat ik teveel deed en ik een irritatie aan de wond kreeg. Maar dat is helemaal goed gekomen toen ik het toch wat rustiger aan ging doen.
De wond zie ik nu 3,5 jaar later bijna niet meer. Ik was verbaasd over de incisie hoe klein het was.
Kwa pijn heb ik het prima met paracetamol kunnen doen.
Ik heb echt niets mee gekregen wat ze allemaal aan het doen waren. En er was iemand die met mijn telefoon overal foto's van heeft gemaakt. Toen ze uit mijn buik gehaald werd mocht ik mee kijken. Echt geweldig. En daarna werd mijn dochtertje na gekeken en direct bij mij op de borst gelegd. Terwijl mijn dochtertje bij mij op de borst lag hebben ze mij gehecht.

Succes en maak je niet gek het komt vast allemaal goed. :hug:
Blijf in jezelf geloven !
Alle reacties Link kopieren Quote
Jufjoke schreef:
30-08-2022 20:54
Ik had in principe voor een stuitbevalling mogen kiezen. Maar de gynaecoloog legde het bij mij zo uit: een keizersnede is wat meer risico voor de moeder, een gewone bevalling is wat meer risico voor het kind.

Tja.
Dat was zo bekeken dan.
Dit is mij inderdaad ook verteld!
En ik vond daarbij de risico’s die het kind kon oplopen tijdens de stuitbevalling zwaarder wegen dan de risico’s die ik kon oplopen tijdens de keizersnede.


Het is vooral belangrijk te doen waar jij je goed bij voelt. Ik wilde het wel natuurlijk proberen en ze hebben bij mij nog proberen te draaien (vond ik trouwens ook niet vervelend) maar ons kind lag muurvast.
Toen was de keuze voor mij wel snel gemaakt. Ook omdat hij met zijn benen steeds anders lag: in de hurksprong met 1 been naar beneden, kleermakerszit en uiteindelijk op de dag zelf met beide benen in zijn nek.

Ik heb er nooit problemen mee gehad dat ik niet natuurlijk bevallen ben. Bij de eerste moest ik wel even wennen (toen werkte de ruggenprik te goed en heb ik zelfs geen duwen en trekken gevoeld) dat was echt taadaa hier is uw baby.
Bij de tweede was ie net te laag gezet waardoor ik iets teveel voelde, op dat moment niet altijd even fijn maar voor het proces vind ik het achteraf wel beter.

Ik heb trouwens van tevoren gevraagd of er iemand tegen mij wilde blijven praten tijdens de operatie en ruggenprik. Dit is heel goed opgevangen. Tijdens de ruggenprik hebben ze lekker met me zitten kletsen en tijdens de keizersnede zelf heeft mijn man gewoon de hele tijd lieve dingen gezegd. Toen man mee mocht voor de check bij de arts (apgarscore etc) bleef de anesthesist met me kletsen.
Bij de eerste mochten man en kind bij het hechten en op recovery blijven. Super fijn! Bij de tweede moest ik naar ic (weekend en recovery was dicht, wel gentle sectio) ook hier hebben ze heel goed meegedacht. Ik heb denk ik maar 15 minuten daar gelegen. Ijsje gekregen en ik mocht weer gaan. Dacht dat ik het heel vervelend zou vinden, maar tijdens het hechten lag ie wel bij me en toen ik terug kwam op de kraamsuite lag ie bij papa op de borst en was ook alles goed en perfect!
Alle reacties Link kopieren Quote
Alvast bedankt voor jullie fijne reacties! Heb ik zeker wat aan. Ik zal later wat uitgebreider op sommige reacties reageren.
NM1717 schreef:
30-08-2022 21:54

Ik heb er nooit problemen mee gehad dat ik niet natuurlijk bevallen ben. Bij de eerste moest ik wel even wennen (toen werkte de ruggenprik te goed en heb ik zelfs geen duwen en trekken gevoeld) dat was echt taadaa hier is uw baby.
Bij de tweede was ie net te laag gezet waardoor ik iets teveel voelde, op dat moment niet altijd even fijn maar voor het proces vind ik het achteraf wel beter.
Ik heb dat ook gehad. Ik was zo hevig verdoofd dat ik niets, maar dan ook niets voelde. Geen druk, geen duwen of trekken, ik voelde niet eens of ze al wel begonnen waren. En dan houden ze opeens een kind omhoog! Wonderlijke ervaring. Best bizar.
Nadeel daarvan is dat het bij mij echt drie dagen heeft geduurd voordat ik weer kon lopen of zelfs maar mijn tenen bewegen. Dat was wel oprecht naar, omdat alle andere kraamvrouwen diezelfde dag al hun tenen en voeten weer konden bewegen, en al vrij snel weer op konden staan om te gaan douchen. Ik heb me in die dagen echt wel zorgen gemaakt of dat nog wel goed zou komen. Maar dat deed het gelukkig.

Ik praat zelf trouwens niet in termen als 'natuurlijke bevalling '. Niet dat ik er aanstoot aan neem, maar een bevalling is een bevalling. Of jouw kind via je buik of via je vagina eruit komt, is wat mij betreft totaal onbelangrijk. Ik ben daar fel op omdat ik het gevoel had destijds dat er echt wel mensen waren die me aan wilden praten dat het iets Heel Ergs was dat ik niet natuurlijk was bevallen. Wat een kolder.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven