Ervaringen (geplande) keizersnede

Daveotion dinsdag 30 augustus 2022 om 17:54

Vanwege een stuitligging wordt er voor mij een keizersnede gepland. Ik ben er enorm zenuwachtig voor. Ik ben nooit eerder geopereerd en vind het idee van opengesneden worden eng. Ik kan niet tegen bloed, scalpels, e.d. en ben dan ook wel een beetje bang dat ik, als ik iets daarvan zie, ga flauwvallen. (Ook al lig ik technisch gesproken natuurlijk al, vind ik dat alsnog een akelig gevoel.

) Naast de operatie zelf vind ik ook het herstel daarna erg spannend. Hoelang duurt het voordat de pijn minder wordt en je weer wat dingen kunt doen, bijvoorbeeld.

Heel graag zou ik wat (liefst positieve!) ervaringen lezen over keizersnedes. Vooral als je er net als ik erg tegen opzag, hoe het dan uiteindelijk was in het echt en wat je is meegevallen. En misschien hebben jullie tips waarmee ik de hele ervaring minder spannend of eng kan maken?

jellycups01 dinsdag 30 augustus 2022 om 22:08

Ik heb vier keizersnedes gehad waarvan 3 gepland. Iedere keer weer enorm spannend. Maar je wordt goed begeleid door het ziekenhuispersoneel en ze zeggen ook wanneer ze gaan beginnen/wat ze gaan doen, dat vond ik erg fijn. De ruggeprik vond ik niet erg pijnlijk en als de verdoving er eenmaal in zit gaan ze eerst testen of het goed werkt voor ze echt gaan beginnen. Je voelt helemaal niks, hoort en ruikt alleen vanalles. Op een gegeven moment zeggen ze dat ze je baby gaan halen en dat voelde voor mij aan als wat geduw en getrek. Het gaat echt snel, voor je het weet is je baby geboren.

Qua herstel vond ik telkens de eerste nacht en dag erna het vervelendst. Daarna ging het iedere dag weer wat beter, kon ik al makkelijker uit bed etc. Bij de vierde keizersnede mocht ik zelfs al na twee dagen naar huis, ik wilde dat zelf heel graag en ze zagen gelukkig geen reden om me langer daar te houden. De eerste keizersnede was niet gepland dus die laat ik even achterwege maar het herstel ging bij mij na de tweede en de vierde echt heel snel, de derde duurde wel wat langer (geen idee waarom). Toen heb ik wel een aantal weken pijn gehad, in mijn buik maar ook aan mijn ribben. Maar bij de andere twee geplande keizersnedes ging het al snel beter en kon ik na een week/twee weken eigenlijk al wel weer vanalles doen. Toch heb ik me iedere keer zes weken lang rustig gehouden en niet veel gedaan of zwaar getild. Het is toch een serieuze operatie en de wond moet goed kunnen genezen, ze adviseren het niet voor niks.

Heel veel sterkte met je zenuwen en succes tijdens de keizersnede. En daarna een hele fijne kraamtijd gewenst!

NM1717 dinsdag 30 augustus 2022 om 22:27

Jufjoke schreef: ↑
30-08-2022 22:05
Ik heb dat ook gehad. Ik was zo hevig verdoofd dat ik niets, maar dan ook niets voelde. Geen druk, geen duwen of trekken, ik voelde niet eens of ze al wel begonnen waren. En dan houden ze opeens een kind omhoog! Wonderlijke ervaring. Best bizar.
Nadeel daarvan is dat het bij mij echt drie dagen heeft geduurd voordat ik weer kon lopen of zelfs maar mijn tenen bewegen. Dat was wel oprecht naar, omdat alle andere kraamvrouwen diezelfde dag al hun tenen en voeten weer konden bewegen, en al vrij snel weer op konden staan om te gaan douchen. Ik heb me in die dagen echt wel zorgen gemaakt of dat nog wel goed zou komen. Maar dat deed het gelukkig.

Ik praat zelf trouwens niet in termen als 'natuurlijke bevalling '. Niet dat ik er aanstoot aan neem, maar een bevalling is een bevalling. Of jouw kind via je buik of via je vagina eruit komt, is wat mij betreft totaal onbelangrijk. Ik ben daar fel op omdat ik het gevoel had destijds dat er echt wel mensen waren die me aan wilden praten dat het iets Heel Ergs was dat ik niet natuurlijk was bevallen. Wat een kolder.

Ah dat is ook vervelend. Ik voelde mijn benen ook een tijdje niet, pas begin van de avond een stuk sneller dan bij jou. Mijn buik deed pas later in de avond pijn. Toen ik de slappe lach had.. auw.

Ik snap jouw manier van felheid wel. Hoeveel mensen wel niet hebben gezegd: oh dat was lekker makkelijk, heb je niet al die weeën, hoef je niet te persen of dan is alles nog goed daaronder (in de zin van geen pijn dan).
Ook vriendinnen die rond dezelfde tijd wel vaginaal (dat klinkt beter dan natuurlijk he) bevallen zijn die dachten dat het voor mij wel een “makkie” was. Die liepen na een week weer vrolijk van alles te doen en ik mocht niets. Ook al voelde ik me goed. 6 weken niet tillen, in het begin niet te ver wandelen alles weer opbouwen. Daar stonden ze dan niet echt bij stil.

Een kind op de wereld zetten is gewoon een prestatie op welke manier dan ook. Een bevalling van 2 uur kan heftiger zijn dan een bevalling van 30 uur. En een keiziersnede is geen falen. Mensen hebben altijd zo snel een oordeel

dannas dinsdag 30 augustus 2022 om 22:28

Hier 2x een spoed KS waarvan de laatste onder volledige narcose. Mijn 1e bleek niet gezond te zijn dus bij de 2e vond ik eigenlijk vooral de zorg voor de baby belangrijk en ik geloofde het allemaal wel. De KS zelf vond ik prima te doen. Bij de 1e zat de verdoving erg hoog waardoor het even leek alsof ik niet kon ademen, maar dat kon ik wel, ik voelde alleen niet mijn borstkas op en neer gaan door de verdoving. Dat was wel even een rare gewaarwording.

Beide keren ging herstel soepel. En waar ik bij de 1e het idee had niet rechtop te kunnen staan (wat ik prima kon natuurlijk, dat zat in mijn hoofd omdat mijn buik pijn deed) ben ik na de 2e veel te snel weer alles gaan doen. Dat was stom want bij de 1e veel rust gehouden en toen was ik na 3 weken pijnvrij, bij de 2e had ik na 3 maanden nog steeds last. Dus mijn advies: houd echt heel goed rust, is echt beter voor je herstel.

Helaas is bij mijn 2e het litteken naar binnen geklapt en jeukt het litteken, nu 15 jaar later, soms nog. En ik heb jarenlang een doof gevoel gehad naast het litteken. Maar dat vind ik niet het einde van de wereld, enkel een beetje jammer.

rosepudding dinsdag 30 augustus 2022 om 23:08

Hier ook geplande ks ivm stuitligging. Heel eerlijk gezegd keek ik vanaf het begin van de zwangerschap al op tegen de bevalling en was blij dat het een ks werd.

Alleen hield dochter zich niet aan de planning en begon de bevalling 2 dagen voor de geplande ks en is ze eerder gehaald.

Ik had dus al ietsje weeën, ontsluiting en vliezen waren al gebroken maar ze had in het vruchtwater gepoept dus toen werd er even wat gang achter gezet.

Ruggenprik was zo gepiept en niet heel pijnlijk, maar doordat ik al weeën had was ik er niet heel bewust mee bezig.

Toen ze begonnen voelde ik de eerste incisie nog dus toen kantelden ze het bed zodat mijn benen hoger lagen en toen was het goed.
Voelde wel druk, geduw en getrek maar er zat een scherm voor dus ik zag niks.

Toen ze eruit getrokken werd haalden ze opeens het scherm neer en hield een verpleegkundige mijn hoofd omhoog zodat ik het kon zien.
Maar voor ik kon aangeven dat ik dit niet perse hoefde te zien, was ze ook al geboren.
Misschien handig om dit van te voren te bespreken.

In de ok werden er voor ons foto's gemaakt door een verpleegkundige, dit werd van te voren gevraagd of wij dit wilden.

Herstel ging voorspoedig, iets last gehad van de buikspieren (bij lachen, niesen en hoesten) maar was eigenlijk meteen weer op de been toen de ruggenprik was uitgewerkt.
Dat je benen even een tijdje niet werken vond ik wel een heel rare gewaarwording.

KamilleT woensdag 31 augustus 2022 om 00:24

Ik begrijp heel goed dat je ertegen opziet. Ik zou dan ook alles willen proberen om de baby te draaien en anders een stuitbevalling proberen. Mijn kind lag er ook niet goed voor (sterrenkijker) dus daar was een knip, vacuüm en flink wat druk van buitenaf nodig om die eruit te krijgen. Ik had al een paar keer geroepen dat ik geen keizersnee wilde. Als het echt echt echt niet anders had gekund, had ik het natuurlijk wel laten doen, maar met een gewone narcose.
Sorry, je vroeg om positieve ervaringen. Mijn zus heeft een semi spoed keizersnee gehad en vond dat 10x beter te doen dan haar vaginale bevalling. Ook de ruggeprik ging prima en deed geen pijn.

kasteelbewoner woensdag 31 augustus 2022 om 09:09

Hier een niet geplande keizersnede, niet echt spoed maar moest wel dezelfde middag. Het was een positieve ervaring, alles werd goed uitgelegd, man kon foto's maken. Ik heb wel gevraagd of het doek helemaal open kon blijven dus tijdens de hele operatie. Kind werd gelijk op mijn buik gelegd om de navelstreng uit te laten kloppen. Daarna heel kort kinderarts en vervolgens direct bij mij gelegd. Helaas door drukte moest de begeleidende verpleegkundige weg met man en kind. Kreeg wel een foto van kind en een ijsje. Dat heeft zo'n half uur geduurd (kind zat op de kamer met kind op zijn buik) en vervolgens de hele avond een bloot en vies kind aan de borst gehad. Dat was echt heel bijzonder. Pas midden in de nacht gewogen etc. en aangekleed.

De eerste dag geen pijn gehad, kreeg wel een pca pomp en ibuprofen. Normaal zou ik dat niet hebben gewild maar om het mezelf comfortabel te maken, wilde borstvoeding geven en kind de hele tijd vasthouden. Bewegen was wel echt lastig als ik bijvoorbeeld kind zelf wilde pakken uit het wiegje. Eerste nachten wat suf door de verdoving. Mocht na 36 uur het ziekenhuis verlaten (het was er erg druk) Kon wel heel snel weer goed lopen, en na een week gewoon weer helemaal. Vooral het gebruik van buikspieren bleef de eerste tijd pijnlijk. Nu na een jaar is het litteken is nog nauwelijks zichtbaar, het dove gevoel is weg, geen zwelling etc en mijn buik is weer strak. Geen bekkenbodemklachten of iets dergelijks, borstvoeding gaat (nog steeds )prima. Toch blijf ik het litteken voelen van binnen, en dat vind ik wel vervelend. Daarom was ik toch liever vaginaal bevallen.
Kind is in de winter heel veel ziek geweest dat heb ik nog weleens verweten aan de keizersnede maar dat is natuurlijk onzin want het eerste halfjaar is hij nooit ziek geweest.
Dus mocht een versie mogelijk zijn, of je kind ligt in een gunstige stuit dan zou ik gewoon bevallen met op dat gebied deskundige professional. Ik heb wel twee vriendinnen bij wie het prima ging. Anders is een keizersnede natuurlijk helemaal prima want je krijgt echt wel veel mee zeker als het geen spoed is.

Daveotion woensdag 31 augustus 2022 om 14:26

aikidoka schreef: ↑
30-08-2022 18:36
Een stuitligging hoeft niet door middel van een keizersnee geboren te worden hè? Ik denk dat kennis en voorbereiden helpt. Dat kan ook betekenen dat je, omdat jij en de arts de risico’s als voldoende laag beoordelen, kiest voor een vaginale stuitbevalling. Dat heb ik zelf gedaan, niet vanwege angst voor een keizersnee, maar omdat de risico’s op complicaties in mijn geval zeer laag werden ingeschat en ik dan het liever vaginaal wilde proberen. Het risico dat het toch een keizersnee kon worden (30-40%) nam ik voor lief.
Ik heb me uitgebreid laten voorlichten door artsen.

Voor jou is het denk ik goed dat je om ervaringen vraagt, maar wellicht ook om te lezen wat een keizersnee inhoudt. Zodat je weet wat er gaat gebeuren en wat alle stappen zijn in het proces. Spreek ook met je partner af wat je wil dat hij doet: bij de baby blijven als deze bijvoorbeeld even geholpen moet worden met even op gang komen door de kinderarts. En ik zou het in het ziekenhuis ook duidelijk aangeven dat je het heel spannend vindt, dan is er waarschijnlijk wel iemand die speciaal op jouw welzijn let.
Je kunt het!

Mag ik vragen waarom je destijds voor de stuitbevalling hebt gekozen en hoe die is verlopen?
Voor mij geldt dat ik nog nooit eerder bevallen ben. Daardoor is het niet te voorspellen of de bevalling wel voldoende vlot zou verlopen om een stuitbevalling mogelijk te maken. (Van de arts begrijp ik dat snelheid/voortgang heel belangrijk is bij een stuitbevalling. Als het niet voldoende snel vordert, dan wordt het ook een keizersnede.)
Mocht de bevalling spontaan eerder beginnen dan de datum waarop de keizersnede gepland is, dan zou ik wel de stuitbevalling willen proberen. Zo heb ik het nu afgesproken met de arts.

Daveotion woensdag 31 augustus 2022 om 14:30

KamilleT schreef: ↑
31-08-2022 00:24
Ik begrijp heel goed dat je ertegen opziet. Ik zou dan ook alles willen proberen om de baby te draaien en anders een stuitbevalling proberen. Mijn kind lag er ook niet goed voor (sterrenkijker) dus daar was een knip, vacuüm en flink wat druk van buitenaf nodig om die eruit te krijgen. Ik had al een paar keer geroepen dat ik geen keizersnee wilde. Als het echt echt echt niet anders had gekund, had ik het natuurlijk wel laten doen, maar met een gewone narcose.
Sorry, je vroeg om positieve ervaringen. Mijn zus heeft een semi spoed keizersnee gehad en vond dat 10x beter te doen dan haar vaginale bevalling. Ook de ruggeprik ging prima en deed geen pijn.

Een versie is een poosje terug al geprobeerd, maar helaas kwam ze niet voorbij een bepaald punt. Sindsdien is ze te ver ingedaald. Dus dat is een gepasseerd station. (Was ik ook erg verdrietig over.)
Het grote nadeel van de stuitbevalling vind ik dat het onvoorspelbaar is, en dat juist het laatste stukje - wanneer het hoofdje naar buiten moet komen - het allerspannendste is. Ook hebben ze weinig middelen om in te grijpen op zo'n cruciaal moment. Vacuüm kan bijvoorbeeld niet bij een stuit.

eckano woensdag 31 augustus 2022 om 14:36

KamilleT schreef: ↑
31-08-2022 00:24
Ik begrijp heel goed dat je ertegen opziet. Ik zou dan ook alles willen proberen om de baby te draaien en anders een stuitbevalling proberen. Mijn kind lag er ook niet goed voor (sterrenkijker) dus daar was een knip, vacuüm en flink wat druk van buitenaf nodig om die eruit te krijgen. Ik had al een paar keer geroepen dat ik geen keizersnee wilde. Als het echt echt echt niet anders had gekund, had ik het natuurlijk wel laten doen, maar met een gewone narcose.
Sorry, je vroeg om positieve ervaringen. Mijn zus heeft een semi spoed keizersnee gehad en vond dat 10x beter te doen dan haar vaginale bevalling. Ook de ruggeprik ging prima en deed geen pijn.

Hier niets van dat alles, het is me 100% meegevallen, alleen die buikspieren waren nog een tijdlang lastig..

Maar waarom een algehele narcose als het toch een keizersnede zou worden?

Als het echt spoed is geven ze je geloof ik een volledige narcose maar als dat niet zo is heb je niet zoveel te kiezen volgens mij...

Zullen we proberen het een beetje gezellig te houden?!

Doreia* woensdag 31 augustus 2022 om 14:59

Daveotion schreef: ↑
31-08-2022 14:26
Mag ik vragen waarom je destijds voor de stuitbevalling hebt gekozen en hoe die is verlopen?
Voor mij geldt dat ik nog nooit eerder bevallen ben. Daardoor is het niet te voorspellen of de bevalling wel voldoende vlot zou verlopen om een stuitbevalling mogelijk te maken. (Van de arts begrijp ik dat snelheid/voortgang heel belangrijk is bij een stuitbevalling. Als het niet voldoende snel vordert, dan wordt het ook een keizersnede.)
Mocht de bevalling spontaan eerder beginnen dan de datum waarop de keizersnede gepland is, dan zou ik wel de stuitbevalling willen proberen. Zo heb ik het nu afgesproken met de arts.

Bij mijn eerste had ik volledige ontsluiting en pers weeën. Maar het schoot niet op. Zijn kontje lag nog precies zo waar hij was. Ze hebben de vacuümpomp nog geprobeerd, maar na 2x geen resultaat. Toen gingen we dus naar de operatie kamer voor een keizersnee.

Je kunt dus inderdaad 'gewoon' starten en kijken wat er gebeurd en afspreken wat je wel en wat je niet wil om koste wat kost vaginaal te bevallen. Bij mijn tweede was ik heel duidelijk: ik wil starten, maar mocht er ook maar 1 hulpmiddel gebruikt moeten worden, dan gaan we voor een keizersnee. Dat werd gehonoreerd.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Tadderak30 woensdag 31 augustus 2022 om 15:05

Daveotion schreef: ↑
31-08-2022 14:30
Een versie is een poosje terug al geprobeerd, maar helaas kwam ze niet voorbij een bepaald punt. Sindsdien is ze te ver ingedaald. Dus dat is een gepasseerd station. (Was ik ook erg verdrietig over.)
Het grote nadeel van de stuitbevalling vind ik dat het onvoorspelbaar is, en dat juist het laatste stukje - wanneer het hoofdje naar buiten moet komen - het allerspannendste is. Ook hebben ze weinig middelen om in te grijpen op zo'n cruciaal moment. Vacuüm kan bijvoorbeeld niet bij een stuit.

En onderschat dat niet hè. Er is een punt van no return bij een stuitbevalling. Dat hoofd moet er dan uit. Blijkt je bekken toch net te klein of het hoofd te groot dan kan dat net betekenen dat het een paar minuten te lang duurt. Je wil er echt niet te lang bij stilstaan wat dat betekent.

nansie woensdag 31 augustus 2022 om 15:43

Ik heb een geplande keizersnede gehad bij mijn eerste kind. Hij was prematuur (geboren bij 32 weken) dus na de keizersnee verliep het bij mij wat anders dan het bij jou zal verlopen. Maar de keizersnee zelf viel erg mee.

De ruggenprik heb ik niet gevoeld.
Ik heb gevoeld dat er iemand in mijn buik wat aan het doen was, maar ik voelde geen pijn.
Ik kreeg na de keizersnee een hele lage bloeddruk (kan bijwerking zijn van ruggenprik) waardoor ik vrij lang op de verkoever heb gelegen.
Zodra ik terug was op de afdeling heb ik om een borstkolf gevraagd. Mijn kind lag op dat moment in de couveuse aan de beademing en kon de eerste weken niet zelf drinken. Als je borstvoeding wil geven, lees je dan even in over hoe dat gaat na een keizersnee. Het kan soms wat moeilijker op gang komen.
Terwijl ik op de verkoever lag, werd er een andere moeder binnengebracht met de baby in een wiegje op wielen bij zich. Ik weet niet of dat in alle ziekenhuizen zo gaat, maar dat lijkt me erg fijn.

Veel sterkte! Ik hoop dat het een fijne ervaring voor je wordt en ik wens je alvast een fijne kraamtijd.

Daveotion woensdag 31 augustus 2022 om 16:33

turquasi schreef: ↑
30-08-2022 19:41
Ik.lees.mee, ben in verwachting en eigenlijk niet van plan weer zo'n waardeloze zogenaamd natuurlijke bevalling mee te maken van 2 dagen

Wat naar dat jouw eerdere bevalling zo tegenviel.
Krijg je de mogelijkheid om te kiezen voor een geplande keizersnede?

Daveotion woensdag 31 augustus 2022 om 16:38

Jufjoke schreef: ↑
30-08-2022 22:05
Ik heb dat ook gehad. Ik was zo hevig verdoofd dat ik niets, maar dan ook niets voelde. Geen druk, geen duwen of trekken, ik voelde niet eens of ze al wel begonnen waren. En dan houden ze opeens een kind omhoog! Wonderlijke ervaring. Best bizar.
Nadeel daarvan is dat het bij mij echt drie dagen heeft geduurd voordat ik weer kon lopen of zelfs maar mijn tenen bewegen. Dat was wel oprecht naar, omdat alle andere kraamvrouwen diezelfde dag al hun tenen en voeten weer konden bewegen, en al vrij snel weer op konden staan om te gaan douchen. Ik heb me in die dagen echt wel zorgen gemaakt of dat nog wel goed zou komen. Maar dat deed het gelukkig.

Ik praat zelf trouwens niet in termen als 'natuurlijke bevalling '. Niet dat ik er aanstoot aan neem, maar een bevalling is een bevalling. Of jouw kind via je buik of via je vagina eruit komt, is wat mij betreft totaal onbelangrijk. Ik ben daar fel op omdat ik het gevoel had destijds dat er echt wel mensen waren die me aan wilden praten dat het iets Heel Ergs was dat ik niet natuurlijk was bevallen. Wat een kolder.

Ja, het is echt jammer dat er veel vooroordelen en mythes rondom bevallen bestaan. Iedere bevalling is anders lijkt mij, en hoe je je bevalling ervaart is ook nog heel persoonlijk. Een keizersnede wordt ook weleens gezien als de 'easy way out', maar ik denk dat het appels met peren vergelijken is.

aikidoka woensdag 31 augustus 2022 om 16:43

Daveotion schreef: ↑
31-08-2022 14:26
Mag ik vragen waarom je destijds voor de stuitbevalling hebt gekozen en hoe die is verlopen?
Voor mij geldt dat ik nog nooit eerder bevallen ben. Daardoor is het niet te voorspellen of de bevalling wel voldoende vlot zou verlopen om een stuitbevalling mogelijk te maken. (Van de arts begrijp ik dat snelheid/voortgang heel belangrijk is bij een stuitbevalling. Als het niet voldoende snel vordert, dan wordt het ook een keizersnede.)
Mocht de bevalling spontaan eerder beginnen dan de datum waarop de keizersnede gepland is, dan zou ik wel de stuitbevalling willen proberen. Zo heb ik het nu afgesproken met de arts.

Ik was ook nooit eerder bevallen. De bevalling is goed verlopen, wel een knip, die werd preventief gezet, maar binnen 30 minuten persen was kind er. Ik heb de vaginale bevalling gekozen, omdat het ziekenhuis veel ervaring had met stuitbevallingen en een aantal checks deed voor de bevalling ( specifieke ligging kind, afschatting gewicht, hoeveelheid vruchtwater). Daardoor werden de risico’s vrijwel gelijk aan van een hoofdligging. Daarbij ben ik vrij lang en breed gebouwd en maakte me geen zorgen of het zou passen. Ik had er vertrouwen in.

Die snelheid is inderdaad belangrijk, ik ben bijgestimuleerd tijdens de bevalling en persen mocht een half uur. Ik wilde graag vaginaal bevallen, omdat ik denk dat het voor kind en moeder fijner en beter is. Dus ik ben blij datik het mocht proberen en dat het goed gelukt is.

Doreia* woensdag 31 augustus 2022 om 17:11

Daveotion schreef: ↑
31-08-2022 16:38
Ja, het is echt jammer dat er veel vooroordelen en mythes rondom bevallen bestaan. Iedere bevalling is anders lijkt mij, en hoe je je bevalling ervaart is ook nog heel persoonlijk. Een keizersnede wordt ook weleens gezien als de 'easy way out', maar ik denk dat het appels met peren vergelijken is.

Je hebt een kind gedragen en op de wereld gezet.
We leven in de 21e eeuw, waar je niet meer dood hoeft te gaan als het vaginaal niet lukt. We hebben een fantastische ontwikkeling doorgemaakt om te mogen blijven leven na een bevalling.
Ik ben niet minder moeder, niet minder vrouw, heb niet minder gedaan dan anderen om mijn kind geboren te laten worden. Alsof het allemaal alleen maar om dat ene kleine stukje tijd gaat, dat moment door het geboortekanaal. Nu leven moeder en kind nog gewoon, gezond en wel. Waar er anders 2 begrafenissen hadden moeten worden gepland.
Dus nee, het is gewoon een bevalling.

I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe

Daveotion woensdag 31 augustus 2022 om 17:18

Doreia* schreef: ↑
31-08-2022 17:11
Je hebt een kind gedragen en op de wereld gezet.
We leven in de 21e eeuw, waar je niet meer dood hoeft te gaan als het vaginaal niet lukt. We hebben een fantastische ontwikkeling doorgemaakt om te mogen blijven leven na een bevalling.
Ik ben niet minder moeder, niet minder vrouw, heb niet minder gedaan dan anderen om mijn kind geboren te laten worden. Alsof het allemaal alleen maar om dat ene kleine stukje tijd gaat, dat moment door het geboortekanaal. Nu leven moeder en kind nog gewoon, gezond en wel. Waar er anders 2 begrafenissen hadden moeten worden gepland.
Dus nee, het is gewoon een bevalling.

Klopt, de sterfte in het kraambed was vroeger hoog. Iedere zwangerschap was opnieuw een risico. En dan waren er ook nog amper voorbehoedsmiddelen. Wat dat betreft ben ik heel blij met de huidige geneeskunde.

KamilleT donderdag 1 september 2022 om 00:24

eckano schreef: ↑
31-08-2022 14:36
Hier niets van dat alles, het is me 100% meegevallen, alleen die buikspieren waren nog een tijdlang lastig..

Maar waarom een algehele narcose als het toch een keizersnede zou worden?

Als het echt spoed is geven ze je geloof ik een volledige narcose maar als dat niet zo is heb je niet zoveel te kiezen volgens mij...

Nou, er gaat niemand in mijn rug prikken, dus ze zullen wel moeten. Voor een andere ingreep in hetzelfde gebied mocht ik wel kiezen. Ik ging voor plaatselijke verdoving, maar dat was een pijnlijke aangelegenheid. Mocht dat nog eens nodig zijn, dan maken ze me maar weg.

Joe donderdag 1 september 2022 om 00:47

Ivm herkenbaarheid

joe wijzigde dit bericht op 10-11-2022 20:51
Reden: Privacy

98.20% gewijzigd

PlayingTheAngel donderdag 1 september 2022 om 07:48

Mijn eerste lag in superman pose, haar handje naar voren, dus druk van het hoofdje en niet meer dan 4cm ontsluiting.. de 2e is geboren met een afwijking. Daardoor was het veiliger om een keizersnede te doen, iedereen wist dat ze kwam en stond er klaar voor.
In een tijd dat er nog geen keizersnedes waren was ik dus waarschijnlijk al dood geweest, net als mijn kindjes. Ontzettend fijn dat het nu veilig kan!!

Daveotion donderdag 1 september 2022 om 12:25

Ik heb nog een specifieke vraag voor jullie: hebben jullie tijdens de operatie last gehad van het gevoel flauw te vallen of duizelig te worden?
Dat is namelijk een gevoel waar ik enorm tegen opzie en ik begrijp dat dat wel voor kan komen doordat je bloeddruk kan dalen tijdens de ingreep. Ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.

Daveotion donderdag 1 september 2022 om 12:29

KamilleT schreef: ↑
01-09-2022 00:24
Nou, er gaat niemand in mijn rug prikken, dus ze zullen wel moeten. Voor een andere ingreep in hetzelfde gebied mocht ik wel kiezen. Ik ging voor plaatselijke verdoving, maar dat was een pijnlijke aangelegenheid. Mocht dat nog eens nodig zijn, dan maken ze me maar weg.

Dit klinkt alsof er toen iets niet helemaal goed gegaan is met de verdoving. In principe zou een ruggenprik bij een operatie de pijn echt helemaal weg moeten nemen.

aikidoka donderdag 1 september 2022 om 12:50

Daveotion schreef: ↑
01-09-2022 12:29
Dit klinkt alsof er toen iets niet helemaal goed gegaan is met de verdoving. In principe zou een ruggenprik bij een operatie de pijn echt helemaal weg moeten nemen.

Ik lees het alsof ze absoluut geen ruggenprik wil en dus daarom ofwel narcose wil, ofwel een andere, nog plaatselijkere verdoving. Maar dat laatste kan natuurlijk niet bij een keizersnee.

Tadderak30 donderdag 1 september 2022 om 12:51

Daveotion schreef: ↑
01-09-2022 12:25
Ik heb nog een specifieke vraag voor jullie: hebben jullie tijdens de operatie last gehad van het gevoel flauw te vallen of duizelig te worden?
Dat is namelijk een gevoel waar ik enorm tegen opzie en ik begrijp dat dat wel voor kan komen doordat je bloeddruk kan dalen tijdens de ingreep. Ben benieuwd naar jullie ervaringen hiermee.

Helaas wel. Ik ben meerdere malen weggevallen en als ik bij was (dan hogen ze je bloeddruk weer op) moest ik braken. Dat schijnt overigens niet de standaard te zijn. De een kan er blijkbaar beter tegen dan de ander.

Daveotion donderdag 1 september 2022 om 13:12

Tadderak30 schreef: ↑
01-09-2022 12:51
Helaas wel. Ik ben meerdere malen weggevallen en als ik bij was (dan hogen ze je bloeddruk weer op) moest ik braken. Dat schijnt overigens niet de standaard te zijn. De een kan er blijkbaar beter tegen dan de ander.

Jeetje, dat lijkt me echt heel rot. En is ook echt een angst van mij.

Kon je wel aangeven dat je je licht in je hoofd voelde worden of ging het zo snel dat dat niet meer lukte? Er zijn ook anesthesisten die bij voorbaat al een medicijn toedienen via het infuus dat de bloeddruk een beetje op peil moet houden. Dat zou ik het liefst willen.

Actieve topics