Ervaringen met pijnbestrijding bij bevalling

02-02-2013 16:13 82 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal. Ik ben bij de verloskundige geweest en die raadde aan een soort bevallingsplan te maken. Ik heb hier niet zo veel mee, je weet toch nooit hoe het zal lopen. Maar het advies was ook om na te denken over mogelijke pijnbestrijding etc. Er zijn verschillende mogelijkheden, ik ben wel benieuwd naar de ervaringen van anderen. Als jullie voor pijnbestrijding hebben gekozen, waar heb je voor gekozen en hoe heb je dat ervaren?
Alle reacties Link kopieren
Eerste: niet over nagedacht, ik dacht dat ik het wel zou kunnen. Op het moment dat ik wel pijnstilling wilde, kon dat niet meer.



Tweede: wel over nagedacht, ik wilde graag een ruggeprik. Toen de verloskundige voor de eerste keer kwam kijken hoe ver de ontsluiting was en of ik al naar het ziekenhuis mocht, bleek dat ik al te ver was om een ruggeprik te krijgen.



Helaas geen ervaring dus. Of eigenlijk wel, dat je er op tijd bij moet zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een ruggeprik gehad. Dat was goddelijk.
Hallo?!
Alle reacties Link kopieren
Kijk hier even!
Alle reacties Link kopieren
Ik mocht niet kiezen de laatste keer. Deed mee aan een onderzoek en zat in de ruggenprikgroep. Die heb ik dus gehad. Heel fijn.
Alle reacties Link kopieren
Eerste bevallling: ruggenprik, maar werkte niet naar behoren, ondanks de ruggenprik nog erg veel pijn gehad dus tijdens ontsluitingsweeen.

(Bij persweeen staat ie sowieso uit).

Was wel erg op tijd in ziekenhuis, met 2cm al (dat had ik in bevalplan staan) dus tijd genoeg voor ruggenprik.



Tweede: Remifentanil. Voor een tweede bevalling waarbij onsluiting vaak sneller gaat was t erg fijn. Wilde nu geen ruggenprik meer ivm ervaring 1e keer en omdat ik verwachte dat er bij de 2e wellicht geen tijd voor zou zijn.



Succes!
Alle reacties Link kopieren
Het hele bevallingsgebeuren duurde trouwens rond de 25 uur bij mij. Zo'n beetje halverwege was ik uitgeput. Door de ruggeprik kon ik weer wat op krachten komen en rusten voor het laatste stukje (die andere 12 uur )



Ik had een thuisbevalling gepland, maar toch naar het ziekenhuis gegaan. Geen spijt van, het gaat zoals het gaat en na een halve dag creperen vond ik het mooi geweest.
Hallo?!
Over het bevallingsplan: je kunt uiteraard niet van tevoren plannen hoe je bevalling gaat lopen. Je kunt echter wel een heleboel dingen van tevoren bedenken die je graag zou zien gebeuren als dat mogelijk is. Waar wil je het liefst bevallen, kindje na de geboorte binnen een uur voor het eerst aanleggen aan de borst, kind en moeder niet scheiden, vader knipt de navelstreng door, wie mogen er bij zijn etc.



En als je bijvoorbeeld een ruggenprik zou willen moet je in het ziekenhuis bevallen. Dus wel of geen pijnbestrijding en welke vorm, dat is wel iets om over na te denken!
Alle reacties Link kopieren
quote:hanglamp schreef op 02 februari 2013 @ 16:25:

Eerste bevallling: ruggenprik, maar werkte niet naar behoren, ondanks de ruggenprik nog erg veel pijn gehad dus tijdens ontsluitingsweeen.

(Bij persweeen staat ie sowieso uit). Ik mocht hem inhouden. Okee, ik moest ook erg huilen toen ze zeiden dat hij uit moest Voorwaarde was dat ik goed de vingers van de arts weg kon persen. Dat kon ik en toen mocht ik hem houden. Gelukkig maar, want toen kwam de dokter met de vacuümpomp en toen vond ik dat wel extra fijn, maar dat wil je misschien niet horen.
Hallo?!
Geen bevalling gehad maar wel ruggeprikken, ze schoten bij mij 4 keer mis, dus zorg ook voor een plan B.
Alle reacties Link kopieren
Wat grappig. In de tijd dat ik moest bevallen (nog niet eens zo gek lang geleden) stond pijnbestrijding gelijk aan vloeken in de kerk



Geen pijnbestrijding gehad, wegens het gebrek aan enthousiasme bij VK en gebrek aan pijnprikkers in de nacht.
Alle reacties Link kopieren
Tegenwoordig zijn ze volgens mij verplicht de anesthasist op te roepen, of het nou nacht is of niet. Ik zou dapper zonder, maar na 3 uur weeenstorm vertelde de vk me dat ik nu welgeteld anderhalve cm onsluiting had. Toen ben ik van gedachte veranderd



En nu mag ik over een week of 18 weer. Eigenlijk wil ik bij voorbaat kiezen voor een ruggeprik, maar iets in me zegt toch dat ik dan een aansteller ben. Suf he? Als je het zou hebben over je arm amputeren of zo of een buikoperatie is er niemand die dat vrijwillig zonder verdoving zou doen.
Alle reacties Link kopieren
Suf ja. Gewoon doen



Het is het eindresultaat wat telt. Een gezonde moeder met gezonde baby.
Alle reacties Link kopieren
Ruggenprik bij alle 2. Ik doe dan ook lang over bevallen en het werd 2 keer keizersnede (zal je de details besparen). Zie geen nut van onnodig lijden! Ik heb trouwens de eerste helft zonder gedaan, uur of 20?! Dus geleden heb ik genoeg...
Alle reacties Link kopieren
Lang leve de ruggeprik!



Eerste bevalling was hel, duurde langer dan 30 uur, ik heb gesmeekt om pijnbestrijding maar werd volledig genegeerd. Enorm trauma, wilde nooit meer bevallen.



Aantal jaar later kwam discussie meer op gang en hoorde ik van een ziekenhuis waar ze 24/7 een ruggenprik konden geven. Ben gaan praten voordat ik zwanger was! zo belangrijk was het voor mij.



Gedurende 2e zwangerschap werd mij bij iedere controle verteld dat 2e bevallingen zoveel sneller gaan dat ik er hoogstwaarschijnlijk geen nodig zou hebben.

Echt wel! Weer 30 uur maar ditmaal uitgerust om te persen en te genieten van mijn pasgeborene.
Alle reacties Link kopieren
Wat zouden mensen antwoorden als het topic was:

Ik moet morgen een tand laten trekken en twijfel of ik verdoving zal vragen. Ze trekken immers al eeuwenlang tanden zonder verdoving, ben ik nu zo'n watje dat ik hiervoor verdoving wil?



Ter info: twee bevallingen met ruggenprik en ik zou niet weten waarom ik het nog maar zou overwegen om zonder prik te bevallen.
Welk ziekenhuis doen ze het 24/7 (ruggeprik)?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een remifentanyl pompje gekregen.

Wilde in eerste instantie een ruggenprik, maar toen ik na 3 uur 5cm ontsluiting had en ik de weeen goed aankon had ik geen zin om 1,5 uur weg te zijn voor een ruggenprik. Aangezien ik ingeleid werd en al een infuus had om het pompje gevraagd. Het gaf me tussen de weeen door net even de ontspanning die ik nodig had (weeen kwamen heel snel achter elkaar) maar de pijn van de weeen bleef ik gewoon voelen. Zelf zou ik in het vervolg hier weer voor kiezen; de pomp werd uitgezet bij het persen en ik denk dat ik het heel slecht had getrokken als ik van 0 pijn ineens de persweeen en het persen had moeten ondergaan.
This is not kosher!
Alle reacties Link kopieren
quote:clarins schreef op 02 februari 2013 @ 17:38:

Welk ziekenhuis doen ze het 24/7 (ruggeprik)?Het is volgens mii vanaf 2008 verplicht voor ieder ZH ..
Alle reacties Link kopieren
quote:erebus schreef op 02 februari 2013 @ 17:37:

Wat zouden mensen antwoorden als het topic was:

Ik moet morgen een tand laten trekken en twijfel of ik verdoving zal vragen. Ze trekken immers al eeuwenlang tanden zonder verdoving, ben ik nu zo'n watje dat ik hiervoor verdoving wil?



Ter info: twee bevallingen met ruggenprik en ik zou niet weten waarom ik het nog maar zou overwegen om zonder prik te bevallen.



Een tand is natuurlijk totaal iets anders dan een kleine baby die jouw bloedsomloop deelt. Veel van wat je eet, drinkt en toegediend krijgt heeft, al is het maar miniem, invloed op dat kind. Vandaar denk ik dat veel vrouwen het een lastige keuze vinden.



Ook is de kans dat de ontsluiting moeizamer vlot met een ruggenprik groter dan zonder. Vandaar denk ik dat standaard zonder wordt begonnen, ook bij een medische bevalling.
Alle reacties Link kopieren
Ik had een weeenstorm door een inleiding zonder dat de ontsluiting opschoot. Toen ik om een ruggenprik vroeg kon dat meteen. Ivm medicijngebruik was ik voor de bevalling al bij een anastesioloog (hoe schrijf je dat?) geweest om de mogelijkheden van pijnbestrijding te bespreken. Het was nog al een gedoe omdat de prik verkeerd gezet werd door een leerling, maar na een goede prik, te hoge dosis pijnstilling, wegvallende hartslag en bloeddruk en dus nog weer andere medicijnen om me weer bij te krijgen was het heerlijk die ruggenprik.
Alle reacties Link kopieren
Hier 3x zonder pijnbestrijding. Ook nooit serieus over nagedacht, omdat ik 3x thuis ben bevallen en dan is er toch niets mogelijk. Ik vond het voor mezelf wel te doen, maar ik beval dan ook erg snel en makkelijk. Ik kan me heel levendig voorstellen dat ik anders zou praten als ik er lang over zou doen of als het veel moeilijker zou verlopen allemaal.

Ik heb wel bij de tweede even verzucht waarom ik dit toch zo nodig thuis moest doen zonder ruggenprik, kan ik me herinneren, maar toen was er toch al niets meer aan te doen.



Ik kreeg bij de verloskundige trouwens wel een boekje over mogelijke soorten pijnbestrijding, heb jij zoiets niet gehad?
Alle reacties Link kopieren
quote:tikal schreef op 02 februari 2013 @ 17:55:

[...]





Het is volgens mii vanaf 2008 verplicht voor ieder ZH ..Is geen garantie. Als de anesthesist net ergens anders bezig is, heb je gewoon pech en moet je wachten. Dan kan het weleens net te laat zijn om nog te gaan prikken.
Alle reacties Link kopieren
quote:allis schreef op 02 februari 2013 @ 16:44:

En nu mag ik over een week of 18 weer. Eigenlijk wil ik bij voorbaat kiezen voor een ruggeprik, maar iets in me zegt toch dat ik dan een aansteller ben. Suf he? Als je het zou hebben over je arm amputeren of zo of een buikoperatie is er niemand die dat vrijwillig zonder verdoving zou doen.

Bij de eerste was de optie er niet, er was geen ruimte in de OK. Toen het wel kon, was het niet meer nodig (9 cm ontsluiting). Wel veel pijn gehad.



Bij de tweede kwam ik vrijdagavond binnen, en er was nog een anesthesist. Ik mocht zeggen wat ik wilde (hij zou erna naar huis gaan). Toen begon ik toch nog te twijfelen. Man zei uiteindelijk: doe het nou maar... Geen onnodige pijn lijden. Ben ik hem nog dankbaar voor. Uiteindelijk duurde het nog erg lang voordat hij er uit was, en was de verdoving toen al wel uitgewerkt.
Home is where your wifi connects automatically.
Ruggenprik gehad, maar de pijn kwam er nog behoorlijk goed doorheen. De scherpe randjes waren er wat af. Ik kon enigszins op bed liggen, terwijl ik daarvoor nog jammerend door de knieën gezakt voor het bed zat. Het is dus niet altijd zo dat je daarna helemaal geen pijn meer voelt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven