Zwanger
alle pijlers
Ex wel/niet bij bevalling
donderdag 1 mei 2014 om 21:57
Ik ben benieuwd hoe de meeste van jullie hier tegenaan kijken.
Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger. Relatie is over gegaan net voordat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Hoewel we niet helemaal hetzelfde in de situatie staan willen we de verstandhouding zo goed mogelijk houden in het belang van ons ongeboren kindje. Dit zorgt echter voor van mijn kant uit in ieder geval krampachtig neutraal blijven om hem niet voor het hoofd te stoten. Omdat wanneer er een situatie zich voordoet waarin ik het niet met hem eens ben meteen gespeeld word met de kaart dat ik hem geen positie als vader gun etc... Die strijd wil ik voorkomen.
Maar nu komt de bevalling steeds dichterbij en hoewel ik er lichamelijk gezien niet tegenop zie lig ik toch al nachten wakker over het feit dat ex als vanzelf sprekend ervan uitgaat dat hij bij de bevalling aanwezig is. Ik zie hier echt heel erg tegenop. Zijn aanwezigheid bezorgd mij heel veel onrust en stress. En door heel de situatie uit ik dat amper maar lichamelijk des te meer. Ik gun hem echt wel om zijn kind geboren te zien worden maar ik ben gewoon niet mezelf met hem in mijn buurt en bij zoiets heftigs als de bevalling weet ik niet goed hoe ik mezelf daarin zou kunnen redden.
Daarom overweeg ik nu om hem pas te bellen/toe te laten als ik gedoucht en aangekleed ben. Maar vind het echt heel lastig om voor deze keuze te gaan. Het voelt heel egoïstisch om hierin voor mezelf te kiezen en daarnaast weet ik dat dit 100% zeker strijd op gaat leveren wat ik juist wil voorkomen.
Kan ik dit maken om hem niet toe te laten en hoe ga ik dit bespreken met hem en wanneer zonder dat de bom ontploft.
Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger. Relatie is over gegaan net voordat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Hoewel we niet helemaal hetzelfde in de situatie staan willen we de verstandhouding zo goed mogelijk houden in het belang van ons ongeboren kindje. Dit zorgt echter voor van mijn kant uit in ieder geval krampachtig neutraal blijven om hem niet voor het hoofd te stoten. Omdat wanneer er een situatie zich voordoet waarin ik het niet met hem eens ben meteen gespeeld word met de kaart dat ik hem geen positie als vader gun etc... Die strijd wil ik voorkomen.
Maar nu komt de bevalling steeds dichterbij en hoewel ik er lichamelijk gezien niet tegenop zie lig ik toch al nachten wakker over het feit dat ex als vanzelf sprekend ervan uitgaat dat hij bij de bevalling aanwezig is. Ik zie hier echt heel erg tegenop. Zijn aanwezigheid bezorgd mij heel veel onrust en stress. En door heel de situatie uit ik dat amper maar lichamelijk des te meer. Ik gun hem echt wel om zijn kind geboren te zien worden maar ik ben gewoon niet mezelf met hem in mijn buurt en bij zoiets heftigs als de bevalling weet ik niet goed hoe ik mezelf daarin zou kunnen redden.
Daarom overweeg ik nu om hem pas te bellen/toe te laten als ik gedoucht en aangekleed ben. Maar vind het echt heel lastig om voor deze keuze te gaan. Het voelt heel egoïstisch om hierin voor mezelf te kiezen en daarnaast weet ik dat dit 100% zeker strijd op gaat leveren wat ik juist wil voorkomen.
Kan ik dit maken om hem niet toe te laten en hoe ga ik dit bespreken met hem en wanneer zonder dat de bom ontploft.
donderdag 1 mei 2014 om 22:21
In mijn tijd mocht je zelfs bevallen zonder de aanstaande vader erbij, ook al was je nog bij elkaar. Het is echt belangrijk dat je je richt op het belangrijkste wat je dan moet doen: het kind gezond ter wereld brengen.
Als hij dichtbij kan wachten en meteen na de geboorte zijn kind mag zien, moet dat toch aardig in de buurt komen van het gevoel aanwezig te zijn?
Als hij dichtbij kan wachten en meteen na de geboorte zijn kind mag zien, moet dat toch aardig in de buurt komen van het gevoel aanwezig te zijn?
donderdag 1 mei 2014 om 22:21
Nou sorry hoor, maar hier is weinig compromis mogelijk. Je hebt nu al spanning, dat is echt het laatste wat je kunt gebruiken. Hoe eerder je eerlijk bent hoe beter.
Natuurlijk is hij in de buurt. En natuurlijk mag hij als eerste jullie kindje zien. Maar het baren moet jij op jouw manier kunnen doen.
Natuurlijk is hij in de buurt. En natuurlijk mag hij als eerste jullie kindje zien. Maar het baren moet jij op jouw manier kunnen doen.
donderdag 1 mei 2014 om 22:21
weegschaal2014, 19 minuten geleden
Ik ben benieuwd hoe de meeste van jullie hier tegenaan kijken. Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger. Relatie is over gegaan net voordat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Hoewel we niet helemaal hetzelfde in de situatie staan willen we de verstandhouding zo goed mogelijk houden in het belang van ons ongeboren kindje.
TO, vertel eerst eens wat je hiermee bedoelt?
Want als het zo is dat hij het kind niet wilde (als je dat bedoelt met niet hetzelfde in de situatie staan) en jullie daarom uit elkaar zijn, dan zie ik geen enkele reden waarom hij erbij zou moeten zijn.
Maar dat is mijn interpretatie.
Plus een enorm déjà vu.
Ik ben benieuwd hoe de meeste van jullie hier tegenaan kijken. Ik ben inmiddels 7 maanden zwanger. Relatie is over gegaan net voordat ik erachter kwam dat ik zwanger was. Hoewel we niet helemaal hetzelfde in de situatie staan willen we de verstandhouding zo goed mogelijk houden in het belang van ons ongeboren kindje.
TO, vertel eerst eens wat je hiermee bedoelt?
Want als het zo is dat hij het kind niet wilde (als je dat bedoelt met niet hetzelfde in de situatie staan) en jullie daarom uit elkaar zijn, dan zie ik geen enkele reden waarom hij erbij zou moeten zijn.
Maar dat is mijn interpretatie.
Plus een enorm déjà vu.
Huts!
donderdag 1 mei 2014 om 22:21
Gaat hij mee naar de controles bij de verloskundige? Is het niet een idee om dit met de verloskundige erbij te bespreken?
Ik denk dat het sowieso een idee is dat jullie ergens gaan praten over hoe je dit ouderschap samen vorm kan geven. Je bent nu erg krampachtig bezig om je ex niet voor het hoofd te stoten, omdat dat strijd op levert. Ik ben bang dat je dat de eerste maanden van je kindje nog meer op gaat breken zelfs dan bij de bevalling.
Het is goed dat je dit samen met je ex wilt doen, maar hij moet zich wel realiseren dat ook al is hij vader, hij niet meer de positie van partner heeft en dat dit betekent dat niet alles zo zal gaan als hij wil. Net zoals dat het niet allemaal zo zal gaan als jij dat wilt. In jullie beider belang en in dat van jullie kind, lijkt het me zinnig dat jullie goede afspraken maken over hoe jullie omgaan met verschillen van mening.
Ik denk dat het sowieso een idee is dat jullie ergens gaan praten over hoe je dit ouderschap samen vorm kan geven. Je bent nu erg krampachtig bezig om je ex niet voor het hoofd te stoten, omdat dat strijd op levert. Ik ben bang dat je dat de eerste maanden van je kindje nog meer op gaat breken zelfs dan bij de bevalling.
Het is goed dat je dit samen met je ex wilt doen, maar hij moet zich wel realiseren dat ook al is hij vader, hij niet meer de positie van partner heeft en dat dit betekent dat niet alles zo zal gaan als hij wil. Net zoals dat het niet allemaal zo zal gaan als jij dat wilt. In jullie beider belang en in dat van jullie kind, lijkt het me zinnig dat jullie goede afspraken maken over hoe jullie omgaan met verschillen van mening.
donderdag 1 mei 2014 om 22:22
donderdag 1 mei 2014 om 22:22
quote:Susan schreef op 01 mei 2014 @ 22:16:
[...]
Het is niet leuk, maar als ik zou weten dat mijn aanwezigheid maakt dat de moeder zich gespannen of niet op haar gemak voelt, waardoor er een risico is dat de bevalling minder vlot verloopt dan zou ik er zelf liever voor kiezen om er niet bij te zijn. Juist omdat het ook zijn kind is, zou je verwachten dat hij wil dat alles zo vlot mogelijk verloopt. Het gaat bij degene die aan het bevallen is niet alleen om haar belang, maar ook om het belang van het kind.Zojuist aan mijn vriend gevraagd en als hij ook maar iets zou kunnen helpen om de bevalling beter te laten verlopen en zijn kind dus goed ter wereld te laten kom zou hij dat doen. Hij zou met alle liefde op de gang staan, het gaat namelijk om zijn kind. Als vriend van TO om zijn kind geeft kan hij wel op de gang wachten.
[...]
Het is niet leuk, maar als ik zou weten dat mijn aanwezigheid maakt dat de moeder zich gespannen of niet op haar gemak voelt, waardoor er een risico is dat de bevalling minder vlot verloopt dan zou ik er zelf liever voor kiezen om er niet bij te zijn. Juist omdat het ook zijn kind is, zou je verwachten dat hij wil dat alles zo vlot mogelijk verloopt. Het gaat bij degene die aan het bevallen is niet alleen om haar belang, maar ook om het belang van het kind.Zojuist aan mijn vriend gevraagd en als hij ook maar iets zou kunnen helpen om de bevalling beter te laten verlopen en zijn kind dus goed ter wereld te laten kom zou hij dat doen. Hij zou met alle liefde op de gang staan, het gaat namelijk om zijn kind. Als vriend van TO om zijn kind geeft kan hij wel op de gang wachten.
donderdag 1 mei 2014 om 22:23
Susan : als jij al met persweeen en het hoofdje er zowat uit ligt, dan is je enige gedachte "hoe krijg ik dat kind eruit!". Dat dan je ex binnen komt maakt op zo'n moment denk ik niet meer uit en zal ook niet ineens resulteren in het terugtrekken van het kindje en een enorm risico voor het kind of de moeder lijkt me. Daarom lijkt me dat wel een goed compromis, hem erbij laten op HET moment zelf. Kan weinig meer mis gaan en als vrouw ben je dan zo bezig met dat kind eruit krijgen denk ik. Tijdens het hele gebeuren totaan de echte bevalling, oké. Dat levert stress op, kan ik me voorstellen. Maar op dat laatste moment lijkt me dat wel meevallen uiteindelijk.
Maar goed, uiteindelijk blijft het toch TO's beslissing. Wat wij ook zeggen
Maar goed, uiteindelijk blijft het toch TO's beslissing. Wat wij ook zeggen
donderdag 1 mei 2014 om 22:24
Je wilt hem er pas bij hebben als je gedoucht en aangekleed bent.....(voel je je anders te kwetsbaar als je er naakt bij ligt.)waarom niet hem erbij hebben als de baby er pas is en hij bijvoorbeeld de navelstreng kan doorknippen. Het is ook zijn kind en wat er ook gespeeld heeft hij wil graag betrokken blijven. Voor de baby is het natuurlijk ook fijn dat de vader vanaf begin betrokken bleef, ondanks dat pappa en mamma niet bij elkaar zijn.Wat de toekomst ook brengt....dit kan een begin zijn van een goede verstandhouding omwille van het kind. Die hier niet voor heeft gekozen.
donderdag 1 mei 2014 om 22:26
Heel lastig dat TO. Ook ik ben niet meer samen met de vader van baby en mijn bevalling staat ook voor de deur. Mijn irritatie factor naar hem was heel laag. Ik heb heel lang getwijfeld of ik hem wel bij de bevalling wil hebben. Maar ik merk dat hoe dichter ik bij de bevalling kom, ik het wel kan tolereren. Hoever ben je nu TO?Ik denk dat het voor jullie verstandhouding wel het beste als hij er bij is. Nou moet ik wel zeggen dat hij ook bij echo's is geweest en ik hem nu puur als vader van mijn kind kan zien . Het blijft toch zijn kind en een heel bijzonder moment. In hoeverre kan je met hem praten? Hoe denkt hij erover? Misschien dat jullie een middenweg kunnen vinden. Dat hij bijvoorbeeld op de gang wacht of iets dergelijks?
donderdag 1 mei 2014 om 22:27
quote:Desperate_Housewive schreef op 01 mei 2014 @ 22:23:
Susan : als jij al met persweeen en het hoofdje er zowat uit ligt, dan is je enige gedachte "hoe krijg ik dat kind eruit!". Dat dan je ex binnen komt maakt op zo'n moment denk ik niet meer uit en zal ook niet ineens resulteren in het terugtrekken van het kindje en een enorm risico voor het kind of de moeder lijkt me. Daarom lijkt me dat wel een goed compromis, hem erbij laten op HET moment zelf. Kan weinig meer mis gaan en als vrouw ben je dan zo bezig met dat kind eruit krijgen denk ik. Tijdens het hele gebeuren totaan de echte bevalling, oké. Dat levert stress op, kan ik me voorstellen. Maar op dat laatste moment lijkt me dat wel meevallen uiteindelijk.
Maar goed, uiteindelijk blijft het toch TO's beslissing. Wat wij ook zeggen Dat klopt, maar ze weet dan tijdens de ontsluitingsfase ook dat hij straks aan het voeteneinde zal staan en dan zal ze die weerstand en die spanning nog wel voelen. Ik zag vooral tijdens mijn eerste bevalling enorm tegen het persen op en dat was nog veel erger geweest als ik had geweten dat tijdens het persen iemand erbij zou komen die ik er niet bij wilde.
Susan : als jij al met persweeen en het hoofdje er zowat uit ligt, dan is je enige gedachte "hoe krijg ik dat kind eruit!". Dat dan je ex binnen komt maakt op zo'n moment denk ik niet meer uit en zal ook niet ineens resulteren in het terugtrekken van het kindje en een enorm risico voor het kind of de moeder lijkt me. Daarom lijkt me dat wel een goed compromis, hem erbij laten op HET moment zelf. Kan weinig meer mis gaan en als vrouw ben je dan zo bezig met dat kind eruit krijgen denk ik. Tijdens het hele gebeuren totaan de echte bevalling, oké. Dat levert stress op, kan ik me voorstellen. Maar op dat laatste moment lijkt me dat wel meevallen uiteindelijk.
Maar goed, uiteindelijk blijft het toch TO's beslissing. Wat wij ook zeggen Dat klopt, maar ze weet dan tijdens de ontsluitingsfase ook dat hij straks aan het voeteneinde zal staan en dan zal ze die weerstand en die spanning nog wel voelen. Ik zag vooral tijdens mijn eerste bevalling enorm tegen het persen op en dat was nog veel erger geweest als ik had geweten dat tijdens het persen iemand erbij zou komen die ik er niet bij wilde.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 1 mei 2014 om 22:30
Anders in de situatie staan zit hem inderdaad ook in het gewenst zijn van het kindje. Hij wilde het of als traditioneel gezin doen of abortus. Beide was voor mij geen optie hier heeft hij zich min of meer bij neergelegd. Wil wel betrokken worden straks.
Hij is mee geweest naar de echo's naar de verloskundige ga ik alleen.
En straks als ons kindje er is vind ik veel makkelijker omdat het dan gaat over het belang van ons kindje niet hij of ik.
Het heeft mijn voorkeur om eerst te douchen en aan te kleden omdat ik het inderdaad niet prettig vind om open en bloot te liggen voor zijn neus. En ja seks hebben we natuurlijk ook gehad maar dat voelt voor mij echt heeeeel anders en de verstandhouding is op dit moment echt niet zo dat ik me in zijn aanwezigheid prettig voel naakt.
Hij is mee geweest naar de echo's naar de verloskundige ga ik alleen.
En straks als ons kindje er is vind ik veel makkelijker omdat het dan gaat over het belang van ons kindje niet hij of ik.
Het heeft mijn voorkeur om eerst te douchen en aan te kleden omdat ik het inderdaad niet prettig vind om open en bloot te liggen voor zijn neus. En ja seks hebben we natuurlijk ook gehad maar dat voelt voor mij echt heeeeel anders en de verstandhouding is op dit moment echt niet zo dat ik me in zijn aanwezigheid prettig voel naakt.
donderdag 1 mei 2014 om 22:32
Wat ik mij afvraag:
Waarom is het in het belang van het kind dat jullie het samen opvoeden?
Als jouw kind bij jou alleen opgroeit, zal het niet zo gauw zijn vader missen.
(maar dan moet je natuurlijk voldoende inkomen en tijd hebben (d.w.z. geld voor de opvang, en je een beroep op familie kunt doen bij problemen) )
Waarom is het in het belang van het kind dat jullie het samen opvoeden?
Als jouw kind bij jou alleen opgroeit, zal het niet zo gauw zijn vader missen.
(maar dan moet je natuurlijk voldoende inkomen en tijd hebben (d.w.z. geld voor de opvang, en je een beroep op familie kunt doen bij problemen) )
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
donderdag 1 mei 2014 om 22:32
Ik zou sowieso mediation of zoiets dergelijks overwegen om de verstandhouding beter te maken, het lijkt me vreselijk om het ouderschap aan te gaan met iemand met wie je al vanaf het begin in een soort strijd verwikkeld bent en bij wie je je zo niet op je gemak voelt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 1 mei 2014 om 22:32
Susan : hmm, dat is idd iets waar ik niet echt ervaring mee heb. Ik had geen tijd om me ook maar ergens druk over te maken. Bevalling was binnen 4 uur gepiept hier.
Lastig dus...wat jij zegt klinkt ook weer logisch. Maar toch vind ik het ook niet echt kunnen om hem dit moment te ontnemen.
Denk toch dat er echt eens goed gepraat moet worden met de vader. Echt openhartig. Misschien dat dat gevoel dat TO nu heeft nog voor de bevalling kan worden "opgelost", zeg maar.
Lastig dus...wat jij zegt klinkt ook weer logisch. Maar toch vind ik het ook niet echt kunnen om hem dit moment te ontnemen.
Denk toch dat er echt eens goed gepraat moet worden met de vader. Echt openhartig. Misschien dat dat gevoel dat TO nu heeft nog voor de bevalling kan worden "opgelost", zeg maar.
donderdag 1 mei 2014 om 22:32
Ik spreek trouwens uit ervaring... Heb in een soort gelijke situatie gezeten.
Wij hadden geen relatie meer.
Bewust gekozen om hem wel bij de bevalling te hebben maar met een derde persoon die ik erbij wilde hebben en afspraken gemaakt over de rollen.
Na de bevalling is hij nooit meer weg gegaan en zijn wij uit eindelijk getrouwd en hebben nog een kindje gekregen waar hij uiteraard helemaal alleen bij was
Wij hadden geen relatie meer.
Bewust gekozen om hem wel bij de bevalling te hebben maar met een derde persoon die ik erbij wilde hebben en afspraken gemaakt over de rollen.
Na de bevalling is hij nooit meer weg gegaan en zijn wij uit eindelijk getrouwd en hebben nog een kindje gekregen waar hij uiteraard helemaal alleen bij was
donderdag 1 mei 2014 om 22:33
donderdag 1 mei 2014 om 22:35
donderdag 1 mei 2014 om 22:37
quote:Desperate_Housewive schreef op 01 mei 2014 @ 22:32:
Susan : hmm, dat is idd iets waar ik niet echt ervaring mee heb. Ik had geen tijd om me ook maar ergens druk over te maken. Bevalling was binnen 4 uur gepiept hier.
Lastig dus...wat jij zegt klinkt ook weer logisch. Maar toch vind ik het ook niet echt kunnen om hem dit moment te ontnemen.
Denk toch dat er echt eens goed gepraat moet worden met de vader. Echt openhartig. Misschien dat dat gevoel dat TO nu heeft nog voor de bevalling kan worden "opgelost", zeg maar.
Bij mij duurde het de eerste keer erg lang. In eerste instantie zeiden ze in het ziekenhuis dat de verwachting was dat de baby rond het middaguur geboren zou worden en het werd uiteindelijk pas in de avond (met vacuümpomp), ik heb me achteraf wel afgevraagd of de weeën zijn gestagneerd doordat ik zo tegen het persen opzag. Ik denk dat het echt wel invloed kan hebben.
Zou hij niet met een webcam kunnen meekijken in een andere ruimte in het ziekenhuis en dan meteen na de geboorte na de verloskamer om de navelstreng door te knippen?
Susan : hmm, dat is idd iets waar ik niet echt ervaring mee heb. Ik had geen tijd om me ook maar ergens druk over te maken. Bevalling was binnen 4 uur gepiept hier.
Lastig dus...wat jij zegt klinkt ook weer logisch. Maar toch vind ik het ook niet echt kunnen om hem dit moment te ontnemen.
Denk toch dat er echt eens goed gepraat moet worden met de vader. Echt openhartig. Misschien dat dat gevoel dat TO nu heeft nog voor de bevalling kan worden "opgelost", zeg maar.
Bij mij duurde het de eerste keer erg lang. In eerste instantie zeiden ze in het ziekenhuis dat de verwachting was dat de baby rond het middaguur geboren zou worden en het werd uiteindelijk pas in de avond (met vacuümpomp), ik heb me achteraf wel afgevraagd of de weeën zijn gestagneerd doordat ik zo tegen het persen opzag. Ik denk dat het echt wel invloed kan hebben.
Zou hij niet met een webcam kunnen meekijken in een andere ruimte in het ziekenhuis en dan meteen na de geboorte na de verloskamer om de navelstreng door te knippen?
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 1 mei 2014 om 22:38
donderdag 1 mei 2014 om 22:41
Dat je wil douchen enzo na de bevalling snap ik wel, maar ik vind dat je je daar zeker wel overheen moet zetten.
Hij 'moet' in ieder geval zijn kindje ook zo snel mogelijk kunnen zien (als hij niet bij de geboorte mag zijn).
En niet hoeven wachten totdat jij opgefrist bent, dat vind ik gewoon niet kunnen.
Hij 'moet' in ieder geval zijn kindje ook zo snel mogelijk kunnen zien (als hij niet bij de geboorte mag zijn).
En niet hoeven wachten totdat jij opgefrist bent, dat vind ik gewoon niet kunnen.
