Zwanger
alle pijlers
gestoord van alle dikke buiken
donderdag 25 april 2013 om 12:38
Daar zitten we weer, in de wachtkamer tussen alle dikke buiken. Ik had ook een dikke buik kunnen hebben nu, maar helaas. Het mocht niet zo zijn. En dan nu weer kijken of we mogen beginnen met prikken vandaag. Vorige keer konden we wel prikken, maar had de arts verkeerd ingeschat hoe snel de 2 eitjes zouden groeien. Dus ze waren al gesprongen voordat ik uberhaupt ovitrelle had kunnen spuiten. Ging dus weer eens niet door vorige keer. Voor niets geprikt. Ben benieuwd hoe het deze keer weer gaat. En dan al die dikke buiken hier. Verberg me maar liever even in mijn telefoon 
donderdag 25 april 2013 om 13:11
quote:teepje schreef op 25 april 2013 @ 12:55:
ik vind het ook altijd heel raar als ze die wachtkamers combineren, dat is in mijn ziekenhuis ook zo, dikke buiken en vruchtbaarheidsbehandelingen. Sterkte!En de mensen die komen voor anticonceptie als spiraaltje... Ik vind het ook een gekke combinatie.
ik vind het ook altijd heel raar als ze die wachtkamers combineren, dat is in mijn ziekenhuis ook zo, dikke buiken en vruchtbaarheidsbehandelingen. Sterkte!En de mensen die komen voor anticonceptie als spiraaltje... Ik vind het ook een gekke combinatie.
donderdag 25 april 2013 om 13:17
hier in de vruchtbaarheidskliniek... niet eens normale gynaecologie afdeling maar dus echt alleen voor fertiliteitsbehandelingen. hebben ze een fotowand met babies en geboortekaartjes van patienten. misschien om hun succesverhalen te kunnen vertellen of om je moed te geven oid... maar ik vond het een zeer onprettig uitzicht tijdens de iui's!
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
donderdag 25 april 2013 om 13:23
Hoi TO,
Ik heb gewerkt op de Gynaecologie en we kregen dit verwijt/opmerking wel vaker. We zijn er serieus mee aan de slag gegaan, maar wegens ruimte-gebrek is het nooit gelukt een eigen ruimte te creëren voor patiënten met vruchtbaarheidsbehandelingen.
Ik wens je veel sterkte!
Lemonlover, dat vind ik best wel ver gaan, dat je die gedachten had. Gaat zo'n zwangerschapswens zo ver dat je het een ander misgunt om een knappe baby te krijgen?
Ik heb gewerkt op de Gynaecologie en we kregen dit verwijt/opmerking wel vaker. We zijn er serieus mee aan de slag gegaan, maar wegens ruimte-gebrek is het nooit gelukt een eigen ruimte te creëren voor patiënten met vruchtbaarheidsbehandelingen.
Ik wens je veel sterkte!
Lemonlover, dat vind ik best wel ver gaan, dat je die gedachten had. Gaat zo'n zwangerschapswens zo ver dat je het een ander misgunt om een knappe baby te krijgen?
donderdag 25 april 2013 om 13:25
donderdag 25 april 2013 om 13:29
Ik werk nu regelmatig voor de gynaecologen op een buitenpoli en ook daar komt het verwijt. Helaas is er wegens ruimtegebrek niet veel aan te doen. Ik bied wel eens aan om de wachtkamer naast de onze te gebruiken in een geval dat een patiënte het moeilijk heeft. Die is van de röntgen.
Ik heb zelf geen vruchtbaarheidsbehandelingen gehad, maar wel twee missed abortions waardoor ik ook meerdere keren patiënt ben geweest bij de gynaecoloog. (En een zwangerschap die niet vlekkeloos verliep, maar dat is niet helemaal relevant.) Gek genoeg vond ik het bij gynaecologie niet erg, die dikke buiken. Ik hield vooral in mijn achterhoofd dat de meeste zwangeren ook niet voor hun lol bij de gynaecoloog lopen. En dat ze misschien wel een heel voortraject hebben gehad. Ik vond dat bij de verloskundige moeilijker.
Hoe dan ook wens ik je veel sterkte en ik hoop dat je ooit zelf een van die 'dikke buiken' bent.
Ik heb zelf geen vruchtbaarheidsbehandelingen gehad, maar wel twee missed abortions waardoor ik ook meerdere keren patiënt ben geweest bij de gynaecoloog. (En een zwangerschap die niet vlekkeloos verliep, maar dat is niet helemaal relevant.) Gek genoeg vond ik het bij gynaecologie niet erg, die dikke buiken. Ik hield vooral in mijn achterhoofd dat de meeste zwangeren ook niet voor hun lol bij de gynaecoloog lopen. En dat ze misschien wel een heel voortraject hebben gehad. Ik vond dat bij de verloskundige moeilijker.
Hoe dan ook wens ik je veel sterkte en ik hoop dat je ooit zelf een van die 'dikke buiken' bent.
donderdag 25 april 2013 om 13:30
quote:lemonlover schreef op 25 april 2013 @ 13:17:
hier in de vruchtbaarheidskliniek... niet eens normale gynaecologie afdeling maar dus echt alleen voor fertiliteitsbehandelingen. hebben ze een fotowand met babies en geboortekaartjes van patienten. misschien om hun succesverhalen te kunnen vertellen of om je moed te geven oid... maar ik vond het een zeer onprettig uitzicht tijdens de iui's!
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
Ik begrijp absoluut dat het verdrietig is wanneer zwanger worden niet vanzelf gaat.
Maar ik vind het toch altijd heel bijzonder dat sommige mensen dan in verwachting zijnde ouders vervelende dingen toewensen.
Heb jij enig idee of de vrouw in kwestie zomaar in verwachting is geraakt? Misschien hebben zij dezelfde ellende meegemaakt. Met een 'normale' zorgeloze zwangerschap loop je over het algemeen niet bij de gyn.
hier in de vruchtbaarheidskliniek... niet eens normale gynaecologie afdeling maar dus echt alleen voor fertiliteitsbehandelingen. hebben ze een fotowand met babies en geboortekaartjes van patienten. misschien om hun succesverhalen te kunnen vertellen of om je moed te geven oid... maar ik vond het een zeer onprettig uitzicht tijdens de iui's!
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
Ik begrijp absoluut dat het verdrietig is wanneer zwanger worden niet vanzelf gaat.
Maar ik vind het toch altijd heel bijzonder dat sommige mensen dan in verwachting zijnde ouders vervelende dingen toewensen.
Heb jij enig idee of de vrouw in kwestie zomaar in verwachting is geraakt? Misschien hebben zij dezelfde ellende meegemaakt. Met een 'normale' zorgeloze zwangerschap loop je over het algemeen niet bij de gyn.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 25 april 2013 om 13:37
louisavuitton nee hoor ik misgun het niemand. maar soms in de wachtkamer (waar je ook altijd nog minimaal 45 min uitloop heb) was het voor mij wel een manier om zonder huilen de tijd uit te zitten. bovendien doe ik er niemand echt kwaad mee. naar mijn mening zijn pasgeboren babies gewoon zowieso niet mooi. gelukkig ben je zo geprogrammeerd dat je dat van je eigen kind wel vind.
ik heb ook weleens gehoord van een vrouw waarbij het haar hielp om in stilte op een zwangere vrouw te schelden. heeft naar mijn idee niets te maken met misgunnen... maar meer een overlevingsstrategie omdat je het zelf ook zo graag wil. Buiten dat denk ik dat iedereen, ook mensen die in 1klap zwanger raken, weleens een kindje zien lopen met zijn/haar ouders waarvan je denkt ach... die heeft helaas niet de beste eigenschappen geërfd.
hoe dan ook, ik hoop van ons eigen kind toch echt dat hij/zij mijn neus niet krijgt. en liever niet de ogen van vriend want de ene staat wat lager dan de andere. ben gek op mijn petekindje maar ze is scheel en heeft hele erge flaporen... objectief gezien ook niet echt een knap kind dus. kan natuurlijk altijd bijtrekken... maar heeft naar mijn idee echt niets te maken met misgunnen oid. Heb er ook totaal geen bezwaar tegen als mensen op die manier naar mij kijken om er zelf weer even tegen te kunnen.
ik heb ook weleens gehoord van een vrouw waarbij het haar hielp om in stilte op een zwangere vrouw te schelden. heeft naar mijn idee niets te maken met misgunnen... maar meer een overlevingsstrategie omdat je het zelf ook zo graag wil. Buiten dat denk ik dat iedereen, ook mensen die in 1klap zwanger raken, weleens een kindje zien lopen met zijn/haar ouders waarvan je denkt ach... die heeft helaas niet de beste eigenschappen geërfd.
hoe dan ook, ik hoop van ons eigen kind toch echt dat hij/zij mijn neus niet krijgt. en liever niet de ogen van vriend want de ene staat wat lager dan de andere. ben gek op mijn petekindje maar ze is scheel en heeft hele erge flaporen... objectief gezien ook niet echt een knap kind dus. kan natuurlijk altijd bijtrekken... maar heeft naar mijn idee echt niets te maken met misgunnen oid. Heb er ook totaal geen bezwaar tegen als mensen op die manier naar mij kijken om er zelf weer even tegen te kunnen.
donderdag 25 april 2013 om 13:38
quote:lemonlover schreef op 25 april 2013 @ 13:17:
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
Ik vind het niet kunnen om dit zo te delen eigenlijk. Er zitten ook mensen in de wachtkamer bij de gynaecoloog die misschien wel een groot persoonlijk drama meemaken of hebben meegemaakt. Een doodgeboorte in de voorgeschiedenis, zwanger van een niet levensvatbare baby, andere complicaties. En dan 'gun' je ze een lelijke baby?
Ik snap best dat je gevoelens niet kan dwingen, maar delen vind ik wel weer te ver gaan.
weet je wat voor mij hielp... in de wachtkamer waar ook zwangere buiken zaten zocht ik naar mensen met lelijke trekjes (liefst bij zowel man als vrouw) en stelde me dan de lelijkste babies bij ze voor. klinkt een beetje gek (en onaardig, sorry sorry sorry)maar wie weet helpt het.
Ik vind het niet kunnen om dit zo te delen eigenlijk. Er zitten ook mensen in de wachtkamer bij de gynaecoloog die misschien wel een groot persoonlijk drama meemaken of hebben meegemaakt. Een doodgeboorte in de voorgeschiedenis, zwanger van een niet levensvatbare baby, andere complicaties. En dan 'gun' je ze een lelijke baby?
Ik snap best dat je gevoelens niet kan dwingen, maar delen vind ik wel weer te ver gaan.
donderdag 25 april 2013 om 13:40
quote:GiuliettaCapuletti schreef op 25 april 2013 @ 13:38:
[...]
Ik vind het niet kunnen om dit zo te delen eigenlijk. Er zitten ook mensen in de wachtkamer bij de gynaecoloog die misschien wel een groot persoonlijk drama meemaken of hebben meegemaakt. Een doodgeboorte in de voorgeschiedenis, zwanger van een niet levensvatbare baby, andere complicaties. En dan 'gun' je ze een lelijke baby?
Ik snap best dat je gevoelens niet kan dwingen, maar delen vind ik wel weer te ver gaan.
Eens.
En dat schelden vind ik helemaal achterlijk.
Scheldt dan op jezelf. Of de gyn. Of je vent.
Of hou het iig voor jezelf.
[...]
Ik vind het niet kunnen om dit zo te delen eigenlijk. Er zitten ook mensen in de wachtkamer bij de gynaecoloog die misschien wel een groot persoonlijk drama meemaken of hebben meegemaakt. Een doodgeboorte in de voorgeschiedenis, zwanger van een niet levensvatbare baby, andere complicaties. En dan 'gun' je ze een lelijke baby?
Ik snap best dat je gevoelens niet kan dwingen, maar delen vind ik wel weer te ver gaan.
Eens.
En dat schelden vind ik helemaal achterlijk.
Scheldt dan op jezelf. Of de gyn. Of je vent.
Of hou het iig voor jezelf.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 25 april 2013 om 13:41
met nog een kleine aanvulling voor saar.... je er een voorstelling van maken om je zelf even beter te voelen is in mijn optiek iets heel anders dan mensen zoiets toe-wensen! ik heb nergens gezegd dat ik dat doe! dat is namelijk zeker niet het geval... niet bij mensen die makkelijk zwanger raken/niet zwanger raken/ of een zwangerschap met complicaties hebben! bij niemand niet! ik deed soms trouwens hetzelfde met babyfotoos van mezelf waarop ik er gewoon echt niet uitzag. gewoon een overlevingsstrategie... ik heb nergens gezegd dat ik iemand iets kwaads toewens!
donderdag 25 april 2013 om 13:44
quote:lemonlover schreef op 25 april 2013 @ 13:41:
met nog een kleine aanvulling voor saar.... je er een voorstelling van maken om je zelf even beter te voelen is in mijn optiek iets heel anders dan mensen zoiets toe-wensen! ik heb nergens gezegd dat ik dat doe! dat is namelijk zeker niet het geval... niet bij mensen die makkelijk zwanger raken/niet zwanger raken/ of een zwangerschap met complicaties hebben! bij niemand niet! ik deed soms trouwens hetzelfde met babyfotoos van mezelf waarop ik er gewoon echt niet uitzag. gewoon een overlevingsstrategie... ik heb nergens gezegd dat ik iemand iets kwaads toewens!
Nee dat begrijp ik
Mag ik aan je vragen of je kinderwens al in vervulling is gegaan?
met nog een kleine aanvulling voor saar.... je er een voorstelling van maken om je zelf even beter te voelen is in mijn optiek iets heel anders dan mensen zoiets toe-wensen! ik heb nergens gezegd dat ik dat doe! dat is namelijk zeker niet het geval... niet bij mensen die makkelijk zwanger raken/niet zwanger raken/ of een zwangerschap met complicaties hebben! bij niemand niet! ik deed soms trouwens hetzelfde met babyfotoos van mezelf waarop ik er gewoon echt niet uitzag. gewoon een overlevingsstrategie... ik heb nergens gezegd dat ik iemand iets kwaads toewens!
Nee dat begrijp ik
Mag ik aan je vragen of je kinderwens al in vervulling is gegaan?
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
donderdag 25 april 2013 om 13:46
Ik snap heel goed dat het confronterend is, maar ik zou je toch aanraden om een wat duidelijker te leggen tussen "mijn en dijn". Jouw kinderwens heeft niets te maken met de dikke buik van een ander, net zo goed als die dikke buik van een ander géén invloed heeft op jouw kinderwens. Probeer die twee dingen in je hoofd dus ook los te koppelen van elkaar, ze hebben niets met elkaar te maken en je maakt het jezelf bovendien onnodig moeilijk als je ze wél aan elkaar koppelt.
Jij weet bovendien helemaal niet wat voor verdriet er achter die "dikke buiken" zit (tussen aanhalingstekens, want het zijn geen wandelende dikke buiken natuurlijk... het zijn doodnormale vrouwen, die net als jij een kinderwens hebben en bij wie dat net als bij jou helemaal niet vanzelfsprekend of soepel verloopt, anders hadden ze niet bij de gynaecoloog gelopen). Jij legt zelf de focus verkeerd nu. Probeer ze te zien als vrouwen in plaats van als dikke buiken (dat zijn ze immers ook) en realiseer je dat het compléte vrouwen zijn. Vrouwen met ook gewoon verdriet om dingen, vrouwen die ook gewoon tegenslagen in het leven hebben, vrouwen die misschien wel met verlies te maken hebben gehad, complete vrouwen, met gevoelens en met allemaal óók hun kruis dat ze dragen moeten. Ze verschillen niet van jou, hoe graag jij ze ook wilt minimaliseren tot één aspect (broedmachine van een product dat jij ook graag wilt), waarmee je dat ene aspect goed en groot af kunt zetten tegen jouw verdriet.
Heb jij je al gerealiseerd dat van die vrouwen die bij de gynaecoloog lopen, een deel hun kind zal verliezen tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld? Die zitten er ook tussen. Dat weten ze nog niet misschien, maar dat gebeurt wel. Ben je nog steeds jaloers? Heb je je al gerealiseerd dat de vrouwen die bij de gynaecoloog lopen vrouwen zitten die héél erg ziek zijn of worden, tijdens de zwangerschap? En vrouwen die misschien wel jarenlang in hetzelfde schuitje hebben gezeten als jij nu, voordat ze een dikke buik kregen (kregen ja, niet werden!)?
Daar hoef je allemaal niet mee bezig, want de gebeurtenissen in de levens van die vrouwen hebben helemaal niets te maken met de gebeurtenissen zoals die in jouw leven plaatsvinden. Die dingen heb jij alleen maar in je hoofd aan elkaar gekoppeld en nog ten onrechte ook. Maar als je jezelf dan tóch met deze vrouwen wilt gaan vergelijken, maak dan wel gewoon een eerlijke vergelijking. Jouw verdriet is niet groter dan het verdriet dat die vrouwen in hun leven tegenkomen. We dragen allemaal ons kruis, zij óók. Niks om jaloers op te zijn dus.
Ik wens je veel succes met je vruchtbaarheidsbehandelingen en ik hoop dat het tot een goed resultaat zal leiden. Maar ik hoop ook dat het je lukt om je focus te verleggen (van buik naar vrouw) en dat het je lukt om mijn en dijn van elkaar los te koppelen. Je maakt het jezelf er namelijk onnodig moeilijk mee.
Sterkte!
Jij weet bovendien helemaal niet wat voor verdriet er achter die "dikke buiken" zit (tussen aanhalingstekens, want het zijn geen wandelende dikke buiken natuurlijk... het zijn doodnormale vrouwen, die net als jij een kinderwens hebben en bij wie dat net als bij jou helemaal niet vanzelfsprekend of soepel verloopt, anders hadden ze niet bij de gynaecoloog gelopen). Jij legt zelf de focus verkeerd nu. Probeer ze te zien als vrouwen in plaats van als dikke buiken (dat zijn ze immers ook) en realiseer je dat het compléte vrouwen zijn. Vrouwen met ook gewoon verdriet om dingen, vrouwen die ook gewoon tegenslagen in het leven hebben, vrouwen die misschien wel met verlies te maken hebben gehad, complete vrouwen, met gevoelens en met allemaal óók hun kruis dat ze dragen moeten. Ze verschillen niet van jou, hoe graag jij ze ook wilt minimaliseren tot één aspect (broedmachine van een product dat jij ook graag wilt), waarmee je dat ene aspect goed en groot af kunt zetten tegen jouw verdriet.
Heb jij je al gerealiseerd dat van die vrouwen die bij de gynaecoloog lopen, een deel hun kind zal verliezen tijdens de zwangerschap bijvoorbeeld? Die zitten er ook tussen. Dat weten ze nog niet misschien, maar dat gebeurt wel. Ben je nog steeds jaloers? Heb je je al gerealiseerd dat de vrouwen die bij de gynaecoloog lopen vrouwen zitten die héél erg ziek zijn of worden, tijdens de zwangerschap? En vrouwen die misschien wel jarenlang in hetzelfde schuitje hebben gezeten als jij nu, voordat ze een dikke buik kregen (kregen ja, niet werden!)?
Daar hoef je allemaal niet mee bezig, want de gebeurtenissen in de levens van die vrouwen hebben helemaal niets te maken met de gebeurtenissen zoals die in jouw leven plaatsvinden. Die dingen heb jij alleen maar in je hoofd aan elkaar gekoppeld en nog ten onrechte ook. Maar als je jezelf dan tóch met deze vrouwen wilt gaan vergelijken, maak dan wel gewoon een eerlijke vergelijking. Jouw verdriet is niet groter dan het verdriet dat die vrouwen in hun leven tegenkomen. We dragen allemaal ons kruis, zij óók. Niks om jaloers op te zijn dus.
Ik wens je veel succes met je vruchtbaarheidsbehandelingen en ik hoop dat het tot een goed resultaat zal leiden. Maar ik hoop ook dat het je lukt om je focus te verleggen (van buik naar vrouw) en dat het je lukt om mijn en dijn van elkaar los te koppelen. Je maakt het jezelf er namelijk onnodig moeilijk mee.
Sterkte!
donderdag 25 april 2013 om 13:50
quote:saaaaar81 schreef op 25 april 2013 @ 13:40:
[...]
Eens.
En dat schelden vind ik helemaal achterlijk.
Scheldt dan op jezelf. Of de gyn. Of je vent.
Of hou het iig voor jezelf.
dat was ik niet. iemand heeft dat hier een keertje geschreven dat zij dat deed (ook in stilte) om zich beter te voelen.
nogmaals worden mijn woorden ietwat verkeerd opgevat hier. het is echt geen kwestie van misgunnen oid. juist niet want ik weet hoe erg het is. het was voor mij gewoon een manier om ermee om te gaan. het mag blijkbaar niet gezegd worden hier.... maar in de praatgroep waar ik in zat om overal een beetje mee om te kunnen gaan werden dit soort dingen vaak gedaan hoor. ik begrijp het ook als jullie het hier niet mee eens zijn. maar het is echt geen kwestie van hopen dat er bij anderen iets misgaat omdat ik ze dat geluk misgun. ik ken de mensen immers niet. hoop dat jullie dat iig wel begrijpen.
bij een vriendin die ook in de mmm loopt maakten we pas nog soortgelijke grappen over een babyfoto van mij... gewoon om even lol te hebben tijdens zo'n shittijd. het is ook echt niet zo dat ik me vreselijke mismakingen voorstelde.. maar bv een pasgeboren baby met hetzelfde kransje haar als de vader. gewoon dat soort dingen (die natuurlijk niet heel aardig zijn, dat ben ik me bewust, maar het is wel even van een andere orde dan levensloze/gehandicapte kindjes wat hier werd aangehaald)
[...]
Eens.
En dat schelden vind ik helemaal achterlijk.
Scheldt dan op jezelf. Of de gyn. Of je vent.
Of hou het iig voor jezelf.
dat was ik niet. iemand heeft dat hier een keertje geschreven dat zij dat deed (ook in stilte) om zich beter te voelen.
nogmaals worden mijn woorden ietwat verkeerd opgevat hier. het is echt geen kwestie van misgunnen oid. juist niet want ik weet hoe erg het is. het was voor mij gewoon een manier om ermee om te gaan. het mag blijkbaar niet gezegd worden hier.... maar in de praatgroep waar ik in zat om overal een beetje mee om te kunnen gaan werden dit soort dingen vaak gedaan hoor. ik begrijp het ook als jullie het hier niet mee eens zijn. maar het is echt geen kwestie van hopen dat er bij anderen iets misgaat omdat ik ze dat geluk misgun. ik ken de mensen immers niet. hoop dat jullie dat iig wel begrijpen.
bij een vriendin die ook in de mmm loopt maakten we pas nog soortgelijke grappen over een babyfoto van mij... gewoon om even lol te hebben tijdens zo'n shittijd. het is ook echt niet zo dat ik me vreselijke mismakingen voorstelde.. maar bv een pasgeboren baby met hetzelfde kransje haar als de vader. gewoon dat soort dingen (die natuurlijk niet heel aardig zijn, dat ben ik me bewust, maar het is wel even van een andere orde dan levensloze/gehandicapte kindjes wat hier werd aangehaald)
donderdag 25 april 2013 om 13:53
quote:lemonlover schreef op 25 april 2013 @ 13:37:
louisavuitton nee hoor ik misgun het niemand. maar soms in de wachtkamer (waar je ook altijd nog minimaal 45 min uitloop heb) was het voor mij wel een manier om zonder huilen de tijd uit te zitten. bovendien doe ik er niemand echt kwaad mee. naar mijn mening zijn pasgeboren babies gewoon zowieso niet mooi. gelukkig ben je zo geprogrammeerd dat je dat van je eigen kind wel vind.
ik heb ook weleens gehoord van een vrouw waarbij het haar hielp om in stilte op een zwangere vrouw te schelden. heeft naar mijn idee niets te maken met misgunnen... maar meer een overlevingsstrategie omdat je het zelf ook zo graag wil. Buiten dat denk ik dat iedereen, ook mensen die in 1klap zwanger raken, weleens een kindje zien lopen met zijn/haar ouders waarvan je denkt ach... die heeft helaas niet de beste eigenschappen geërfd.
hoe dan ook, ik hoop van ons eigen kind toch echt dat hij/zij mijn neus niet krijgt. en liever niet de ogen van vriend want de ene staat wat lager dan de andere. ben gek op mijn petekindje maar ze is scheel en heeft hele erge flaporen... objectief gezien ook niet echt een knap kind dus. kan natuurlijk altijd bijtrekken... maar heeft naar mijn idee echt niets te maken met misgunnen oid. Heb er ook totaal geen bezwaar tegen als mensen op die manier naar mij kijken om er zelf weer even tegen te kunnen.
Ik vind het een vreemde overlevingsstrategie om je eigen verdriet zó te koppelen aan het door jou veronderstelde geluk van een ander. Ik vind het behoorlijk respectloos tegenover de andere persoon, eerlijk gezegd en het mist volgens mij z'n doel ook nog eens, omdat die ander NIKS, maar dan ook echt helemaal NIKS te maken heeft met jouw verdriet. Die ander is niet meer dan een onschuldige voorbijganger die óók gewoon verdriet heeft in haar leven. En die het nergens aan verdiend heeft om uitgescholden te worden, zelfs niet in jouw hoofd, alleen maar om de kift die jij hebt omdat je zelf verdriet hebt.
Je houdt alleen maar jezelf voor de gek bij deze "overlevingsstrategie", door je zo op een ander te focussen (en niet eens op hoe het daadwerkelijk is voor die ander, maar op de door jou misschien wel volstrekt ten onrechte veronderstelde rozengeur en maneschijn waar jij vervolgens misschien wel volstrekt ten onrechte jaloers op bent). Als je dan toch wilt overleven, probeer dan gewoon jouw verdriet bij jou te houden en dáár een weg voor te vinden, zonder daar onschuldige anderen bij te betrekken. Dat siert je niet alleen meer, dat is ook nog eens een stuk efficiënter, omdat je je eigen probleem aangaat, in plaats van bedelft onder misplaatste gevoelens voor een ander.
louisavuitton nee hoor ik misgun het niemand. maar soms in de wachtkamer (waar je ook altijd nog minimaal 45 min uitloop heb) was het voor mij wel een manier om zonder huilen de tijd uit te zitten. bovendien doe ik er niemand echt kwaad mee. naar mijn mening zijn pasgeboren babies gewoon zowieso niet mooi. gelukkig ben je zo geprogrammeerd dat je dat van je eigen kind wel vind.
ik heb ook weleens gehoord van een vrouw waarbij het haar hielp om in stilte op een zwangere vrouw te schelden. heeft naar mijn idee niets te maken met misgunnen... maar meer een overlevingsstrategie omdat je het zelf ook zo graag wil. Buiten dat denk ik dat iedereen, ook mensen die in 1klap zwanger raken, weleens een kindje zien lopen met zijn/haar ouders waarvan je denkt ach... die heeft helaas niet de beste eigenschappen geërfd.
hoe dan ook, ik hoop van ons eigen kind toch echt dat hij/zij mijn neus niet krijgt. en liever niet de ogen van vriend want de ene staat wat lager dan de andere. ben gek op mijn petekindje maar ze is scheel en heeft hele erge flaporen... objectief gezien ook niet echt een knap kind dus. kan natuurlijk altijd bijtrekken... maar heeft naar mijn idee echt niets te maken met misgunnen oid. Heb er ook totaal geen bezwaar tegen als mensen op die manier naar mij kijken om er zelf weer even tegen te kunnen.
Ik vind het een vreemde overlevingsstrategie om je eigen verdriet zó te koppelen aan het door jou veronderstelde geluk van een ander. Ik vind het behoorlijk respectloos tegenover de andere persoon, eerlijk gezegd en het mist volgens mij z'n doel ook nog eens, omdat die ander NIKS, maar dan ook echt helemaal NIKS te maken heeft met jouw verdriet. Die ander is niet meer dan een onschuldige voorbijganger die óók gewoon verdriet heeft in haar leven. En die het nergens aan verdiend heeft om uitgescholden te worden, zelfs niet in jouw hoofd, alleen maar om de kift die jij hebt omdat je zelf verdriet hebt.
Je houdt alleen maar jezelf voor de gek bij deze "overlevingsstrategie", door je zo op een ander te focussen (en niet eens op hoe het daadwerkelijk is voor die ander, maar op de door jou misschien wel volstrekt ten onrechte veronderstelde rozengeur en maneschijn waar jij vervolgens misschien wel volstrekt ten onrechte jaloers op bent). Als je dan toch wilt overleven, probeer dan gewoon jouw verdriet bij jou te houden en dáár een weg voor te vinden, zonder daar onschuldige anderen bij te betrekken. Dat siert je niet alleen meer, dat is ook nog eens een stuk efficiënter, omdat je je eigen probleem aangaat, in plaats van bedelft onder misplaatste gevoelens voor een ander.
