Zwanger
alle pijlers
Grens leeftijd zwanger worden
zaterdag 25 juli 2020 om 18:51
zaterdag 25 juli 2020 om 21:24
Vroeger zei ik dat ik jonger moeder wilde zijn dan mijn moeder. Ze was 32 toen ik werd geboren. Vroeger leek me dat stokout.
De natuur besliste voor ons en op mijn 26e werd zoon 1 geboren (ongepland,niet ongewenst zwanger) en op mijn 28e werd onze tweede zoon geboren. Samen met oudste van man hebben we er nu 3 en is het genoeg.
In mijn vriendengroep zijn er vrouwen vrijgezel met kinderwens die toch inmiddels richting de 40 gaan. Ik zou het ze ontzettend gunnen nog een leuke man te ontmoeten voor het te laat is en die alleen geen optie vinden.
Het leven is niet maakbaar.
De natuur besliste voor ons en op mijn 26e werd zoon 1 geboren (ongepland,niet ongewenst zwanger) en op mijn 28e werd onze tweede zoon geboren. Samen met oudste van man hebben we er nu 3 en is het genoeg.
In mijn vriendengroep zijn er vrouwen vrijgezel met kinderwens die toch inmiddels richting de 40 gaan. Ik zou het ze ontzettend gunnen nog een leuke man te ontmoeten voor het te laat is en die alleen geen optie vinden.
Het leven is niet maakbaar.
zaterdag 25 juli 2020 om 21:24
gordijn87 schreef: ↑25-07-2020 19:54Dit vind ik mooi gezegd.
Wel aangevuld met een disclaimer, want zoals hier ook al gezegd wordt, als je op je 50ste nog moeder wilt worden, allerlei ziekenhuizen, medische rondes en hormonen moet hebben om het op te starten, dan ben je mijn inziens wel te oud, maar dat zijn volgens mij de extreme gevallen die vooral in de media veel uitgelicht worden.
Eens! Hoe je het ook draait of keert een vrouw heeft nu eenmaal een 'natuurlijke houdbaarheid' als het gaat om vruchtbaar zijn. Voor mij zou dat inderdaad de grens zijn.
Echter sommige vrouwen komen ook vervroegd in de overgang waardoor ze midden 30 al via dr natuurlijke weg geen kinderen meer kunnen krijgen. Dan ga je een hele andere kant op en daar gaat het nu niet over. Maar eens hoor, ik zou dan inderdaad op je 50e nog allerlei behandelingen in het buitenland te ver vinden gaan om alsnog moeder te worden. Maar ook ik denk dat het dan om de uitzonderlijke gevallen gaat.
zaterdag 25 juli 2020 om 21:25
Ik kwam mijn vriend tegen toen we allebei 29 waren. Ik werd zwanger op mijn 33e, zoon werd geboren toen ik 34 was. En nu ben ik 37 voor de tweede. Als ik vriend eerder was tegen gekomen waren we er misschien wel eerder voor gegaan. Soms vind ik het wel jammer dat we al relatief oud zijn en zou ik nog best een derde willen. Maar ja, dit soort dingen zijn niet altijd volledig planbaar... We kijken per moment hoe we erin staan.
zaterdag 25 juli 2020 om 22:02
Ik weet dat de maatschappij vindt dat je best nog moeder kan worden op je 45e. Zelf had ik ruim voor mn 30e al twee kinderen. Ik wilde altijd jong moeder worden en dat is me gegunt. Ik had op m'n 22e een koophuis met mijn huidige man.
Als de situatie er naar is kan ik me voorstellen dat je later moeder wordt, maar als je de keuze hebt vind ik het best egoïstisch als je pas na een relatie van 15 jaar s aan kinderen gaat denken. Denk dat het dan ook lastiger is je 'eigen leven' aan de kant te zetten en je aan te passen aan een leven met kinderen.
Ik hoop trouwens ook jong oma te worden en leuke dingen te doen met mijn kleinkinderen. Die kans is groter nu ik jong moeder ben geworden.
Nu bijna 40 en 2 hele leuke pubers in huis! Heerlijk!
Als de situatie er naar is kan ik me voorstellen dat je later moeder wordt, maar als je de keuze hebt vind ik het best egoïstisch als je pas na een relatie van 15 jaar s aan kinderen gaat denken. Denk dat het dan ook lastiger is je 'eigen leven' aan de kant te zetten en je aan te passen aan een leven met kinderen.
Ik hoop trouwens ook jong oma te worden en leuke dingen te doen met mijn kleinkinderen. Die kans is groter nu ik jong moeder ben geworden.
Nu bijna 40 en 2 hele leuke pubers in huis! Heerlijk!
zaterdag 25 juli 2020 om 22:18
Zelf wilde ik altijd voor mijn 32e kinderen. Ben nu 30 en heb helaas een punt achter mijn langdurige relatie moeten zetten. Hierdoor wordt deze grens niet meer haalbaar, maar aan de andere kant ben ik blij dat ik met ex geen kinderen heb want dat was gewoonweg niet stabiel/betrouwbaar genoeg uiteindelijk. Blijkt maar weer eens dat het leven niet te plannen is.
Vind dat er naast leeftijd (voor mij) ook andere factoren belangrijk zijn, voornamelijk stabiliteit op mentaal/emotioneel en financieel vlak. En verder graag ook een relatie met een fijne betrouwbare man
Vind dat er naast leeftijd (voor mij) ook andere factoren belangrijk zijn, voornamelijk stabiliteit op mentaal/emotioneel en financieel vlak. En verder graag ook een relatie met een fijne betrouwbare man
zaterdag 25 juli 2020 om 22:26
Nou, vrijheden terug, mwah. De mijne zijn 14 en 12. Je brengt ze niet meer naar oma en oma komt ook niet meer oppassen maar tot midden in de nacht alleen vinden ze ook nog niks. Uit eten ofzo zou praktisch gezien wel kunnen, maar dan willen ze echt mee. Als er wat te eten valt zijn ze altijd van de partij.rozekoek1988 schreef: ↑25-07-2020 21:17Ik heb geen kinderwens meer. Maar persoonlijke grens zou denk ik op 38 liggen. Niet dat het na m’n 38e misschien niet meer zou kunnen, maar ver in de 40 nog met een basisschool-kind: nee.
Vind het juist ook een heerlijk idee, dat wanneer ik 40 ben, zoonlief 14 is.
Oké, pubers zullen ook pittig zijn, maar dan kan ik wel weer eens een avondje weg zonder oppas, uitslapen en meer je vrijheden terug (of zie ik dat fout, moeders met pubers?).
De avonden zijn niet meer van jezelf want ze blijven net zo laat op als jij en willen dan een film kijken of spel doen dat hen bekoort. En dat is niet per se jouw favo genre. Uitslapen ben ik na al die jaren zo verleerd dat ik het niet eens meer waardeer. En verder vragen ze nog steeds aandacht.
zaterdag 25 juli 2020 om 22:39
Shhhhh laat ons nou in de waan pleaseMarelyse schreef: ↑25-07-2020 22:26Nou, vrijheden terug, mwah. De mijne zijn 14 en 12. Je brengt ze niet meer naar oma en oma komt ook niet meer oppassen maar tot midden in de nacht alleen vinden ze ook nog niks. Uit eten ofzo zou praktisch gezien wel kunnen, maar dan willen ze echt mee. Als er wat te eten valt zijn ze altijd van de partij.
De avonden zijn niet meer van jezelf want ze blijven net zo laat op als jij en willen dan een film kijken of spel doen dat hen bekoort. En dat is niet per se jouw favo genre. Uitslapen ben ik na al die jaren zo verleerd dat ik het niet eens meer waardeer. En verder vragen ze nog steeds aandacht.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 25 juli 2020 om 22:53
Die grens ligt voor iedereen anders en dat is ook prima.
Voor mijzelf lag de grens op 40. Toen is ook mijn jongste geboren. Maar ik had makkelijk praten, want ik had al kinderen.
Mijn jongste is nu 7 en ik moet er echt niet meer aan denken om nu nog een peuter te hebben. Komt misschien door de aanstaande overgang, maar ik heb gewoon geen zin meer in jonge kinderen (en heel soms ook niet meer in pubers).
Maar ik heb makkelijk praten. Wat ik zou doen als ik op mijn 40ste nog geen kinderen had? Ik heb oprecht geen idee.
Voor mijzelf lag de grens op 40. Toen is ook mijn jongste geboren. Maar ik had makkelijk praten, want ik had al kinderen.
Mijn jongste is nu 7 en ik moet er echt niet meer aan denken om nu nog een peuter te hebben. Komt misschien door de aanstaande overgang, maar ik heb gewoon geen zin meer in jonge kinderen (en heel soms ook niet meer in pubers).
Maar ik heb makkelijk praten. Wat ik zou doen als ik op mijn 40ste nog geen kinderen had? Ik heb oprecht geen idee.
zaterdag 25 juli 2020 om 22:59
zaterdag 25 juli 2020 om 22:59
Sorry
. Toen de mijne peuters waren dacht ik ook dat pubers een makkie moesten zijn, want die sliepen tenminste een gat in de dag. Toen schreven wijze pubermoeders hier ook dat dat in de praktijk een pietsie tegenviel. Ze hadden gelijk.
zaterdag 25 juli 2020 om 23:04
Ik? Nee was eind 20. Kwam vriend alleen relatief jong, toen ik 20, was tegen
Anders was het waarschijnlijk in de 30 geweest.
anoniem_397598 wijzigde dit bericht op 25-07-2020 23:05
12.06% gewijzigd
zaterdag 25 juli 2020 om 23:04
Wat zeg je? Ik hoor je niet hoor
Nee grapje. Ik geloof het helaas. Ik heb nog stille hoop dat 4-10 wel een chille leeftijd is
Alhoewel ik moet zeggen, nr. 1 is nu net 3 en mis toch ook wel dat koddige nu dat eraf vliegt en hij ineens zo veel meer ‘kind’ is dan waggelend propje. Maar niet getreurd want nr. 2 zit nog in de buik dus krijg er weer 1
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 25 juli 2020 om 23:07
En je gaat door tot je een elftal hebtlux- schreef: ↑25-07-2020 23:04Wat zeg je? Ik hoor je niet hoor
Nee grapje. Ik geloof het helaas. Ik heb nog stille hoop dat 4-10 wel een chille leeftijd is
Alhoewel ik moet zeggen, nr. 1 is nu net 3 en mis toch ook wel dat koddige nu dat eraf vliegt en hij ineens zo veel meer ‘kind’ is dan waggelend propje. Maar niet getreurd want nr. 2 zit nog in de buik dus krijg er weer 1
?Want nummer 2 is over 3 à 3.5 jaar ook geen peuter meer.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zaterdag 25 juli 2020 om 23:09
mijn grens ligt op 40. en dat ben ik nu. ik heb 2 kinderen de eerste met 30 en de tweede met 34. als ik ze niet had gehad was die grens misschien anders geweest.
mijn moeder was 36 toen ze mij kreeg en mijn broer met 43. mijn ouders waren al lang met pensioen toen mijn broer nog thuis woonde, laten we zeggen dat ik hen een leukere pensioenperiode had gegund. dat ligt ook aan de opvoeding (waar ze naar mijn idee geen fut meer voor hadden) en zijn karakter.
maar wat anderen doen moeten ze zelf weten.
ik vind het wel jammer dat de jongste al groot wordt en ik nu echt geen peuter/ kleuter meer heb. die leeftijd vond ik zo leuk. ik heb lang getwijfeld over een derde maar ik moet er nu ook niet meer aan denken, ik ben blij dat het allemaal makkelijker is nu. geen gesjouw meer met kinderwagens, voeding, luiers, gebroken nachten etc.
mijn moeder was 36 toen ze mij kreeg en mijn broer met 43. mijn ouders waren al lang met pensioen toen mijn broer nog thuis woonde, laten we zeggen dat ik hen een leukere pensioenperiode had gegund. dat ligt ook aan de opvoeding (waar ze naar mijn idee geen fut meer voor hadden) en zijn karakter.
maar wat anderen doen moeten ze zelf weten.
ik vind het wel jammer dat de jongste al groot wordt en ik nu echt geen peuter/ kleuter meer heb. die leeftijd vond ik zo leuk. ik heb lang getwijfeld over een derde maar ik moet er nu ook niet meer aan denken, ik ben blij dat het allemaal makkelijker is nu. geen gesjouw meer met kinderwagens, voeding, luiers, gebroken nachten etc.
daenerys79 wijzigde dit bericht op 25-07-2020 23:19
11.54% gewijzigd
Don't cry, buy a bag and move on.
