Het even hardop zeggen.

27-10-2012 20:12 38 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik zeg het nooit,

omdat ik bang ben dat het nooit zal gebeuren,

omdat ik denk dat als ik het zeg het er nooit van komt,

omdat ik mijn relatie geen onderlaag wil geven,

omdat.. ik het zo graag wil zeg ik het nooit.



Maar ik zou graag een kindje willen.

En het samen opvoeden en daar echt alles aan doen en voor doen.



Maar het komt maar niet op mijn pad.

En zal het er ooit van komen?



..dat gezin dat ik stiekem zo graag wil.
Alle reacties Link kopieren
'omdat ik mijn relatie geen onderlaag wil geven,'



Wat bedoel je daarmee? Je hebt een relatie maar om de een of andere reden is dit niet bespreekbaar?
Alle reacties Link kopieren
Je wil een kind en hebt een relatie? Waarom er niet eens met je man/vriend over praten? Of denk ik nu te simpel?
Your life could depend on this. Don't blink. Don't even blink. Blink and you're dead. They are fast. Faster than you can believe. Don't turn your back, don't look away, and don't blink! Good luck. - The Doctor
Wat bedoel je met onderlaag?



Kan je het er met je partner niet over hebben?
Alle reacties Link kopieren
Wil je partner het niet? Wat bedoel je met onderlaag?
Alle reacties Link kopieren
Met die onderlaag bedoel ik dat er dan druk op de relatie komt.

Daar maak ik me zorgen over.

Misschien omdat we nog maar kort bij elkaar z ijn, ik kan het toch niet na 5 maanden al bespreken, we wonen nog niet eens samen.

En met mijn ex ging het een jaar nadat we besloten hadden ervoor te gaan uit. Dat was mede omdat hij in mij toch niet de m oeder van zijn kinderen zag. ..zucht.

Heb gewoon even last van mijn hormonen..
Alle reacties Link kopieren
Zeg je dan tegen partner: ik wil geen kinderen, maar stiekem wil je ze wel.



Ik ben blond, snap het niet helemaal.
Alle reacties Link kopieren
Hoe oud zijn jullie, wonen jullie al samen?

De ene 5 maanden relatie zijn de andere niet.
Alle reacties Link kopieren
Nee joh, ik zeg niet dat ik ze niet wil. Ik bespreek het gewoon niet echt. Zeg wel dat ik ze wel zou willen, en maak het dan met een grapje af, zo van later dan he.
Omdat, als je het uitspreekt het ECHT wordt. En dat is eng en confronterend. Stel dat hij niet wil, stel dat het niet lukt? Allemaal doodeng. Mjah, als je er niet over praat gebeurt er ook niks....
Alle reacties Link kopieren
Zulke essentiële onderwerpen bespreek je toch? Of je het wel of niet zou willen? Maar wil jij het nu? Dan is het iets anders. Je kunt toch het onderwerp bespreekbaar maken zonder gelijk druk te leggen?
Alle reacties Link kopieren
We zijn 5 maanden samen en gaan eind november samen wonen.

Soms maakt hij weleens toespelingen, als grapjes, maar ik durf er gewoon niet aan te denken at hij het ook echt zou willen.



Het voelt zo stom, alsof ik steeds denk dat als ik er een volwassen gesprek over zou hebben ik dan juist alles verpest ofzo.



Getver, klink als een echte muts, maar het voelt gewoon zo lastig.
Alle reacties Link kopieren
Ja Miekie, precies, zoiets is het.
Alle reacties Link kopieren
En we zijn al 35.
Alle reacties Link kopieren
ik wil niet overkomen als tikkende eierstok vrouw die op zoek is naar zaad. Maar lang wachten vind ik ook geen fijn idee. En ik zou het met hem best willen.
Alle reacties Link kopieren
Hmm.. oke blijkbaar durf ik het niet aan te kaarten. Maar hoe hebben jullie dat gedaan? ( als er bij een van jullie ook al eens over gesproken/besloten is )
Alle reacties Link kopieren
..zucht.



Maar het even van me aftikken lucht wel op.
Alle reacties Link kopieren
Als je het niet vraagt, dan weet je toch ook niet hoe hij er over denkt? Jullie zijn blijkbaar zo gek op elkaar dat jullie gaan samen wonen, dan kan je toch ook dit onderwerp casual bespreekbaar maken. Wie weet zou hij ze ook enorm graag met jou willen en ook nu, maar durft hij ook het gesprek niet aan te gaan omdat jij de gesprekken af doet met een grapje.
Alle reacties Link kopieren
dan zou ik er toch een echt gesprekje over wagen...al is het maar om zijn idee/planning te horen...

Ik was zelf nog geen 23 toen ik het aankaartte...ging op mn 23e verjaardag samenwonen en na 5 maanden de pil de deur uit gedaan en zwanger..nu nog samen, getrouwd inmiddels, zoon van 1 en op zoek naar een groter huis omdat we nu al de volgende aan het plannen (nog niet aan het maken) zijn...samen over de toekomst nadenken/praten lijkt me essentieel

(en niet gemeen bedoeld: zeker op jou leeftijd...stel hij zegt: ik wil misschien wel helemaal geen kinderen of: ik wil op zn vroegst over 4 jaar...wat doet dat dan voor jou met jullie relatie? Is dat het je waard...want hoe je het wend of keert...je hebt geen 30 jaar de tijd meer...)

Succes en wees open!
Alle reacties Link kopieren
Zie jij in hem al wel de vader van je kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Maar je hebt toch neem ik aan in vijf maanden wel besproken of hij een kinderwens heeft? En waarom zou je niet gewoon kunnen vragen aan hem of hij er al aan toe is. Hij is 35 en jij bent 35, het lijkt me dat het voor hem nauwelijks als een verassing zal komen. En nee ik vind niet dat je jezelf dan als een tikkende tijdbom neerzet, dat zou je zijn als je op de tweede date per ongeluk expres zwanger was geworden.
Alle reacties Link kopieren
Ik moet er even wat moed voor verzamelen, maar het gesprek ga ik binnenkort wel even aan.

( dapper besluit )



Want ja ik wil wel weten of het zou kunnen, ik wil niet nog 4 jaar wachten..



Maar ik vind het eng en moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Hij wil op zich wel kinderen, in de toekomst.

Dus dat is op zich goed nieuws. Maar onze toekomst amen begint net, en hij moet alles nog op bouwen in Nederland. ( partner komt uit ander europees land )



Ik zie in hem wel de vader van mijn kinderen.
Alle reacties Link kopieren
Is ook even een stap...maar wat heb je te verliezen? Hij zal je heus niet uitlachen ofzo...je bent toch 35... (doet ie dat wel, dat zou ik errug raar vinden)...en duidelijkheid is voor beide prettig over zoiets 'groots'

Het is meer dat je weet waar je beide aan toe bent:

- nooit of misschien nooit

- binnen enkele jaren

- binnen een jaar...

En daar hoeft hij niet direct een passend antwoord op te hebben...misschien zwengel je het denken erover wel gewoon aan en komt hij er over een tijdje zelf mee..

Toi toi! komt vast goed!
Alle reacties Link kopieren
Wat maak jij het jezelf moeilijk



Ik heb vrij snel besproken met mijn partner dat ik het type 'kindjes' ben. Hoe de concrete invulling daarvan gaat worden weet ik (helaas?) nog niet.



Ik zou een gewaagd gesprek beginnen met als startzin "ik word er niet jonger op"

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven