Zwanger
alle pijlers
Het is weer ingewikkeld
donderdag 29 september 2011 om 14:02
Voor dit onderwerp heb ik maar een nieuwe nick aangemaakt, want ben er niet echt trots op...
Een maand of 4 geleden zijn mijn partner en ik uit elkaar gegaan. Zogezegd, omdat hij het met mij niet meer zag zitten. Uiteindelijk bleek (natuurlijk) dat hij een ander heeft... We wonen nog steeds in hetzelfde huis, totdat het is verkocht en ondertussen mijden we elkaar zoveel mogelijk.
Natuurlijk ben ik woest dat hij mij heeft bedrogen. Ik vind dat de verantwoordelijkheid grotendeels bij hem ligt, al ben ik ook woest op die vrouw met wie hij dus nu een relatie heeft (die overigens zelf ook nog getrouwd is, ik twijfel of haar man op de hoogte is van hun relatie).
Nadat ik een maand of twee/drie enorm in de put heb gezeten, krabbel ik langzaam overeind en begin ik me de toekomst zonder hem véél rooskleuriger voor te stellen dan een toekomst met hem. Sinds een maand ongeveer probeer ik mijn sociaal leven terug wat op te krikken en dat begint te lukken. Ik spreek vaker af met collega's buiten het werk en met vriendinnen van vroeger (door verhuizingen enzo was dat allemaal erg verwaterd).
En nu mijn probleem: vorige week heb ik een man terug gezien die ik al jaren ken, maar de laatste twee jaar (door dus te verhuizen) maar een paar keer heb gezien. We waren met een heel groepje iets aan het drinken, bleven met tweeën over...je kent het wel...en uiteindelijk stonden we te kussen. Ik was volledig overdonderd, had het niet zien aankomen. Maar ben er dus wel op ingegaan en heb hem niet tegen gehouden. Maar hij heeft dus wel een vriendin met wie hij kinderen heeft!! Ik vind dat dat zijn verantwoordelijkheid is en niet de mijne, maar het zit me toch helemaal niet lekker. Temeer omdat ik zelf ook een beetje nog in de omgekeerde situatie zit en me heel goed kan voorstellen wat voor verdriet dit kan veroorzaken als het uitkomt.
Hij heeft niet aangegeven dat hij het thuis slecht heeft, dus ik vermoed dat dat wel goed gaat verder en hij dus niet nu ineens alles gaat achterlaten om met mij iets te beginnen. Wel mailen/smsen we veel en wil hij nog eens afspreken enzo.
Ik voel me heel goed bij de aandacht die ik van hem krijg, maar dus minder bij de rest. Vind het niet kunnen naar zijn vriendin toe (het zegt ook wel wat over zijn karakter helaas....) en ben bang dat ik zelf verliefd ga worden (volgens mij ben ik het al een beetje) en uiteindelijk dus gekwetst zal worden.
Shit zeg, ik weet gewoon niet meer wat te doen (ja natuurlijk weet ik wat het meest verstandigste/fatsoenlijkste is). Heb echt in alle jaren dat ex en ik een relatie hadden nooit een stap verkeerd gezet, omdat de situatie zich niet voordeed, maar ook zeker uit principe en nu dit!! Waarom kan het leven niet simpel zijn...
Een maand of 4 geleden zijn mijn partner en ik uit elkaar gegaan. Zogezegd, omdat hij het met mij niet meer zag zitten. Uiteindelijk bleek (natuurlijk) dat hij een ander heeft... We wonen nog steeds in hetzelfde huis, totdat het is verkocht en ondertussen mijden we elkaar zoveel mogelijk.
Natuurlijk ben ik woest dat hij mij heeft bedrogen. Ik vind dat de verantwoordelijkheid grotendeels bij hem ligt, al ben ik ook woest op die vrouw met wie hij dus nu een relatie heeft (die overigens zelf ook nog getrouwd is, ik twijfel of haar man op de hoogte is van hun relatie).
Nadat ik een maand of twee/drie enorm in de put heb gezeten, krabbel ik langzaam overeind en begin ik me de toekomst zonder hem véél rooskleuriger voor te stellen dan een toekomst met hem. Sinds een maand ongeveer probeer ik mijn sociaal leven terug wat op te krikken en dat begint te lukken. Ik spreek vaker af met collega's buiten het werk en met vriendinnen van vroeger (door verhuizingen enzo was dat allemaal erg verwaterd).
En nu mijn probleem: vorige week heb ik een man terug gezien die ik al jaren ken, maar de laatste twee jaar (door dus te verhuizen) maar een paar keer heb gezien. We waren met een heel groepje iets aan het drinken, bleven met tweeën over...je kent het wel...en uiteindelijk stonden we te kussen. Ik was volledig overdonderd, had het niet zien aankomen. Maar ben er dus wel op ingegaan en heb hem niet tegen gehouden. Maar hij heeft dus wel een vriendin met wie hij kinderen heeft!! Ik vind dat dat zijn verantwoordelijkheid is en niet de mijne, maar het zit me toch helemaal niet lekker. Temeer omdat ik zelf ook een beetje nog in de omgekeerde situatie zit en me heel goed kan voorstellen wat voor verdriet dit kan veroorzaken als het uitkomt.
Hij heeft niet aangegeven dat hij het thuis slecht heeft, dus ik vermoed dat dat wel goed gaat verder en hij dus niet nu ineens alles gaat achterlaten om met mij iets te beginnen. Wel mailen/smsen we veel en wil hij nog eens afspreken enzo.
Ik voel me heel goed bij de aandacht die ik van hem krijg, maar dus minder bij de rest. Vind het niet kunnen naar zijn vriendin toe (het zegt ook wel wat over zijn karakter helaas....) en ben bang dat ik zelf verliefd ga worden (volgens mij ben ik het al een beetje) en uiteindelijk dus gekwetst zal worden.
Shit zeg, ik weet gewoon niet meer wat te doen (ja natuurlijk weet ik wat het meest verstandigste/fatsoenlijkste is). Heb echt in alle jaren dat ex en ik een relatie hadden nooit een stap verkeerd gezet, omdat de situatie zich niet voordeed, maar ook zeker uit principe en nu dit!! Waarom kan het leven niet simpel zijn...
donderdag 29 september 2011 om 14:33
Tjah.. Zij stal jouw koekie, jij steelt die van een ander.. Jullie doen allebei hetzelfde.
Het is zwaar klote.. Ja... Je hebt het niet zelf opgezocht.. Nee vast niet.. Maar je kunt nu wel het heft in handen nemen en het afkappen.
Ik keur wat je doet af.. Maar het zijn natuurlijk jouw zaken. Mocht je hier mee door willen gaan, is het in my humble opinion in ieder geval logisch dat je niet meer boos bent op die andere vrouw.
Ik wens je veel sterkte en vooral ook de kracht om dit af te kappen. Want dit gaat nog zeer doen.
X
Het is zwaar klote.. Ja... Je hebt het niet zelf opgezocht.. Nee vast niet.. Maar je kunt nu wel het heft in handen nemen en het afkappen.
Ik keur wat je doet af.. Maar het zijn natuurlijk jouw zaken. Mocht je hier mee door willen gaan, is het in my humble opinion in ieder geval logisch dat je niet meer boos bent op die andere vrouw.
Ik wens je veel sterkte en vooral ook de kracht om dit af te kappen. Want dit gaat nog zeer doen.
X
donderdag 29 september 2011 om 14:35
quote:mika65 schreef op 29 september 2011 @ 14:32:
Wat haal jij je op de hals. Je bent net 4 maanden bij je partner weg en nu zit je in een situatie waar je ook niet vrolijk van gaat worden. Want hier gaan ook tranen over vallen. Mijn advies? Kappen met die man!Gezellig allemaal in 1 huis totdat het huis verkocht is.
Wat haal jij je op de hals. Je bent net 4 maanden bij je partner weg en nu zit je in een situatie waar je ook niet vrolijk van gaat worden. Want hier gaan ook tranen over vallen. Mijn advies? Kappen met die man!Gezellig allemaal in 1 huis totdat het huis verkocht is.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
donderdag 29 september 2011 om 14:35
Ja, mika, dat is dus ook mijn angst dat hier weer miserie van komt, dat weet ik eigenlijk ook wel...
En tot vorige week riep ik ook dat ik voorlopig écht nog geen nieuwe relatie wilde en dit is ook geen relatie... en alle aandacht is gewoon heel fijn, maar ja...ik weet dat het voor mezelf veel beter zou zijn als ik eerst weer even op mijn eigen benen ga staan en even helemaal alleen zijn. Het kwam gewoon superonverwacht.
En tot vorige week riep ik ook dat ik voorlopig écht nog geen nieuwe relatie wilde en dit is ook geen relatie... en alle aandacht is gewoon heel fijn, maar ja...ik weet dat het voor mezelf veel beter zou zijn als ik eerst weer even op mijn eigen benen ga staan en even helemaal alleen zijn. Het kwam gewoon superonverwacht.
donderdag 29 september 2011 om 14:37
quote:Mylene_Valerie schreef op 29 september 2011 @ 14:33:
[...]
Die discussies zijn hier op het forum ontelbare keren gevoerd.
Wat ik alleen denk, ook niet janken als iemand jouw kerel afpakt. Daar scheelt het nogal aan. Dat bij hun het onterecht is en het een k..bitch is, maar zelf hetzelfde doen. Niet zielig dan doen zoals to dat iemand er vandoor is met haar kerel en zelf een ander gezin ontwricht. Ja dat denk ik dan.
Dáár ben ik het ook mee eens.
Maar het gezeik van 'ja maar het is moreel fout als je iets begint met een bezette man' dat zal allemaal wel, maar de bezette man in kwestie is veel en veel fouter.
[...]
Die discussies zijn hier op het forum ontelbare keren gevoerd.
Wat ik alleen denk, ook niet janken als iemand jouw kerel afpakt. Daar scheelt het nogal aan. Dat bij hun het onterecht is en het een k..bitch is, maar zelf hetzelfde doen. Niet zielig dan doen zoals to dat iemand er vandoor is met haar kerel en zelf een ander gezin ontwricht. Ja dat denk ik dan.
Dáár ben ik het ook mee eens.
Maar het gezeik van 'ja maar het is moreel fout als je iets begint met een bezette man' dat zal allemaal wel, maar de bezette man in kwestie is veel en veel fouter.
donderdag 29 september 2011 om 14:39
quote:perseph0ne schreef op 29 september 2011 @ 14:33:
Ik keur wat je doet af.. Maar het zijn natuurlijk jouw zaken. Mocht je hier mee door willen gaan, is het in my humble opinion in ieder geval logisch dat je niet meer boos bent op die andere vrouw.
Maar op je eigen (ex)vent, want dat is de lamlul in dezen.
Ik keur wat je doet af.. Maar het zijn natuurlijk jouw zaken. Mocht je hier mee door willen gaan, is het in my humble opinion in ieder geval logisch dat je niet meer boos bent op die andere vrouw.
Maar op je eigen (ex)vent, want dat is de lamlul in dezen.
donderdag 29 september 2011 om 14:40
Wat rot allemaal voor je TO, maar op de lange duur zal je hier ook niet gelukkig van worden.
Mijn vriend had ook een relatie toen ik hem leerde kennen, maar heeft die relatie gelijk voor mij verbroken en is nooit meer van mijn zijde geweken... Ik was daarvoor trouwens ook heel netjes en braaf en vond het ook echt niet fair van mezelf,m aar was ook verliefd. Mijn advies is toch er mee te stoppen, hij heeft niet alleen en vriendin, maar ook kinderen en is dus niet van plan om vor jou te kiezen. Sterkte iig!
Mijn vriend had ook een relatie toen ik hem leerde kennen, maar heeft die relatie gelijk voor mij verbroken en is nooit meer van mijn zijde geweken... Ik was daarvoor trouwens ook heel netjes en braaf en vond het ook echt niet fair van mezelf,m aar was ook verliefd. Mijn advies is toch er mee te stoppen, hij heeft niet alleen en vriendin, maar ook kinderen en is dus niet van plan om vor jou te kiezen. Sterkte iig!
donderdag 29 september 2011 om 14:44
quote:Captain_Obvious schreef op 29 september 2011 @ 14:37:
[...]
Dáár ben ik het ook mee eens.
Maar het gezeik van 'ja maar het is moreel fout als je iets begint met een bezette man' dat zal allemaal wel, maar de bezette man in kwestie is veel en veel fouter.
dat hangt geheel af van je eigen normen en waarden.
TO's waarde is dat je als vrouw ook fout bent als je een bezette man strikt; ze is immers boos op de minnares van haar ex.
Volgens haar eigen normen en waarden is ze zelf dus fout bezig en dat zou al genoeg reden moeten zijn om ermee te kappen.
Maar als ze zo makkelijk haar normen en waarden overboord gooit heb ik nog een tweede reden: hij maakt je niet gelukkig. Hij houdt je aan het lijntje door te beloven dat hij weg gaat bij zijn vrouw maar hij doet het niet. Of hij doet het wel, maar dan zul je misschien altijd wantrouwig zijn of hij je ook niet bedriegt en je zult altijd te maken hebben met een misschien wel rancuneuze ex en boze, verdrietige kinderen.
Nogmaals, verliefdheid overkomt je, maar het is aan jou de keus om aan elke impuls gehoor te geven of om je dirften in bedwang te houden en na te denken.
[...]
Dáár ben ik het ook mee eens.
Maar het gezeik van 'ja maar het is moreel fout als je iets begint met een bezette man' dat zal allemaal wel, maar de bezette man in kwestie is veel en veel fouter.
dat hangt geheel af van je eigen normen en waarden.
TO's waarde is dat je als vrouw ook fout bent als je een bezette man strikt; ze is immers boos op de minnares van haar ex.
Volgens haar eigen normen en waarden is ze zelf dus fout bezig en dat zou al genoeg reden moeten zijn om ermee te kappen.
Maar als ze zo makkelijk haar normen en waarden overboord gooit heb ik nog een tweede reden: hij maakt je niet gelukkig. Hij houdt je aan het lijntje door te beloven dat hij weg gaat bij zijn vrouw maar hij doet het niet. Of hij doet het wel, maar dan zul je misschien altijd wantrouwig zijn of hij je ook niet bedriegt en je zult altijd te maken hebben met een misschien wel rancuneuze ex en boze, verdrietige kinderen.
Nogmaals, verliefdheid overkomt je, maar het is aan jou de keus om aan elke impuls gehoor te geven of om je dirften in bedwang te houden en na te denken.
donderdag 29 september 2011 om 14:46
quote:mirthe_1980 schreef op 29 september 2011 @ 14:02:
Ik voel me heel goed bij de aandacht die ik van hem krijg, maar dus minder bij de rest. Vind het niet kunnen naar zijn vriendin toe (het zegt ook wel wat over zijn karakter helaas....) en ben bang dat ik zelf verliefd ga worden (volgens mij ben ik het al een beetje) en uiteindelijk dus gekwetst zal worden.Het zegt ook wat over je eigen karakter, als je hiermee doorgaat..
Ik voel me heel goed bij de aandacht die ik van hem krijg, maar dus minder bij de rest. Vind het niet kunnen naar zijn vriendin toe (het zegt ook wel wat over zijn karakter helaas....) en ben bang dat ik zelf verliefd ga worden (volgens mij ben ik het al een beetje) en uiteindelijk dus gekwetst zal worden.Het zegt ook wat over je eigen karakter, als je hiermee doorgaat..
donderdag 29 september 2011 om 15:02
TO: je schrijft "Ik voel me heel goed bij de aandacht die ik van hem krijg" en "Waarom kan het leven niet simpel zijn."
Punt 1: het zou best eens kunnen zijn dat het helemaal geen verliefdheid ís, maar puur een aandachtskwestie. Je hebt immers jaren aandacht gehad en iemand om je heen, en nu sta je er alleen voor. Iedere 'gek' die dan langsloopt en je aandacht geeft, zou al voldoen. Dus wees je bewust van je beweegredenen, voordat je op verkeerde basis iets nieuws start en je jezelf laat gebruiken (want dat is niet zíjn verantwoordelijkheid, maar de jouwe). Nog even afgezien van het feit dat hij al een vriendin heeft!
Punt 2: Het leven ís simpel (in dit geval), maar jíj bent degene die het nu moeilijk maakt. Ook hier weer: bewustzijn.
Succes.
Punt 1: het zou best eens kunnen zijn dat het helemaal geen verliefdheid ís, maar puur een aandachtskwestie. Je hebt immers jaren aandacht gehad en iemand om je heen, en nu sta je er alleen voor. Iedere 'gek' die dan langsloopt en je aandacht geeft, zou al voldoen. Dus wees je bewust van je beweegredenen, voordat je op verkeerde basis iets nieuws start en je jezelf laat gebruiken (want dat is niet zíjn verantwoordelijkheid, maar de jouwe). Nog even afgezien van het feit dat hij al een vriendin heeft!
Punt 2: Het leven ís simpel (in dit geval), maar jíj bent degene die het nu moeilijk maakt. Ook hier weer: bewustzijn.
Succes.
donderdag 29 september 2011 om 15:30
Ben je verslaafd aan drama?
Denk je dat het goed voor je is om in zo'n toestand verzeild te raken? Verliefd worden opeen man die onbeschikbaar is... Nog afgezien van het feit dat je een ander toch niet aan wil doen wat je net zelf hebt meegemaakt...
Afkappen die zooi meid, niet eens over nadenken. Het leven is hé´´el simpel soms.
Denk je dat het goed voor je is om in zo'n toestand verzeild te raken? Verliefd worden opeen man die onbeschikbaar is... Nog afgezien van het feit dat je een ander toch niet aan wil doen wat je net zelf hebt meegemaakt...
Afkappen die zooi meid, niet eens over nadenken. Het leven is hé´´el simpel soms.
donderdag 29 september 2011 om 16:39
Ik wist van te voren al dat hij bezet was. En hij heeft mij zeker niet gezegd dat hij zijn relatie gaat verbreken.
En nee, ik vind het leven niet simpel als verstand en gevoel lijnrecht tegenover elkaar staan. Het kan goed zijn hoor, wat hierboven wordt gesuggereerd, dat het meer een aandachtskwestie is dan verliefdheid, maar op dit moment lijken die gevoelens wel veel op elkaar...
En waarom hij zo leuk is. Tsja, ik heb hem altijd leuk gevonden, maar daar stopte het, omdat we allebei dus bezet waren en ik het niet als mogelijkheid zag... tot het dus gebeurde.
En nee, ik vind het leven niet simpel als verstand en gevoel lijnrecht tegenover elkaar staan. Het kan goed zijn hoor, wat hierboven wordt gesuggereerd, dat het meer een aandachtskwestie is dan verliefdheid, maar op dit moment lijken die gevoelens wel veel op elkaar...
En waarom hij zo leuk is. Tsja, ik heb hem altijd leuk gevonden, maar daar stopte het, omdat we allebei dus bezet waren en ik het niet als mogelijkheid zag... tot het dus gebeurde.
