Zwanger
alle pijlers
Hoe verberg je zwangerschapskwaaltjes in die eerste maanden?
woensdag 19 oktober 2011 om 12:50
Dames,
Ik ben net met de pil gestopt en ik wil over een paar maand proberen om zwanger te worden.
Nu lees ik zo ongeveer alles wat los en vast zit over zwangerschappen, inclusief dit forum, en wat me opvalt is dat best veel vrouwen die eerste drie maanden veel klachten hebben. Misselijkheid natuurlijk, maar ook zo moe zijn dat ze niet eens meer willen sporten bijvoorbeeld.
Nu vraag ik mij zo af, hoe hou je in zo'n geval je zwangerschap nog even geheim? Op 't werk, bijvoorbeeld? Ik wil niet dat mijn collega's 't direct weten, maar het valt toch op als ik steeds de halve ochtend misselijk ben? En soms heb ik totaal chaotische weken waarin ik onverwacht veel uren maak, ook 's avonds, lukt dat dan wel?
Nu kan 't natuurlijk allemaal reuze meevallen en ik ben bovendien nog niet eens zwanger, maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
Ik ben net met de pil gestopt en ik wil over een paar maand proberen om zwanger te worden.
Nu lees ik zo ongeveer alles wat los en vast zit over zwangerschappen, inclusief dit forum, en wat me opvalt is dat best veel vrouwen die eerste drie maanden veel klachten hebben. Misselijkheid natuurlijk, maar ook zo moe zijn dat ze niet eens meer willen sporten bijvoorbeeld.
Nu vraag ik mij zo af, hoe hou je in zo'n geval je zwangerschap nog even geheim? Op 't werk, bijvoorbeeld? Ik wil niet dat mijn collega's 't direct weten, maar het valt toch op als ik steeds de halve ochtend misselijk ben? En soms heb ik totaal chaotische weken waarin ik onverwacht veel uren maak, ook 's avonds, lukt dat dan wel?
Nu kan 't natuurlijk allemaal reuze meevallen en ik ben bovendien nog niet eens zwanger, maar ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen.
woensdag 19 oktober 2011 om 15:44
Ik ben nu 5 weken zwanger en heb het idee dat de vermoeidheid begint te komen, verder nog geen kwaaltjes. Bij mijn vorige zwangerschap was ik de eerste 20 weken ontzettend moe en de eerste 12 misselijk. Ik weet alleen niet meer wanneer dat begon.
Op mijn werk zat ik toen 's middags mezelf wakker te houden en oprispingen weg te slikken Ik weet nog wel dat een collega halverwege de zwangerschap tegen me zei dat het wel goed ging, dat ik zeker niet zo veel last had ervan. Kennelijk heb ik het dus goed verborgen gehouden. Maar ja, ik had wel nagenoeg alleen mannelijke collega's.
Op mijn werk zat ik toen 's middags mezelf wakker te houden en oprispingen weg te slikken Ik weet nog wel dat een collega halverwege de zwangerschap tegen me zei dat het wel goed ging, dat ik zeker niet zo veel last had ervan. Kennelijk heb ik het dus goed verborgen gehouden. Maar ja, ik had wel nagenoeg alleen mannelijke collega's.
1+1=2
woensdag 19 oktober 2011 om 15:51
quote:Karan schreef op 19 oktober 2011 @ 15:12:
Zo... Net even het hele topic gelezen. En ja, mijn eerste reactie was ook: Pff... Doe even rustig aan en maak je er pas druk over als het zo ver is.
Maar toen herinnerde ik me weer hoe ik me voelde, ruim 2,5 jaar terug. Toen gingen wij ook 'beginnen', en ik las me ook aan alle kanten in en was er mee bezig. Heerlijk vond ik dat!
Die voorpret is gewoon ontzettend leuk! Net als de eerste keren seks met de wetenschap dat je er nu echt zwanger van kunt worden.
Lekker van genieten meid!
Zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar ik had dat totaal niet.
Vond het wel spannend etc
Zo... Net even het hele topic gelezen. En ja, mijn eerste reactie was ook: Pff... Doe even rustig aan en maak je er pas druk over als het zo ver is.
Maar toen herinnerde ik me weer hoe ik me voelde, ruim 2,5 jaar terug. Toen gingen wij ook 'beginnen', en ik las me ook aan alle kanten in en was er mee bezig. Heerlijk vond ik dat!
Die voorpret is gewoon ontzettend leuk! Net als de eerste keren seks met de wetenschap dat je er nu echt zwanger van kunt worden.
Lekker van genieten meid!
Zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar ik had dat totaal niet.
Vond het wel spannend etc
Frankly my dear, I don"t give a damn
!
woensdag 19 oktober 2011 om 17:40
quote:Floortje_1981 schreef op 19 oktober 2011 @ 15:32:
Muismiem,
ik ben het helemaal met je eens hoor. Je mag gewoon van je wens genieten. Bij ons heeft het ook ruim 3 jaar geduurd voordat het gelukt was maar daar heb ik in het begin echt geen rekening mee gehouden.
Natuurlijk heb ik babydingen ed bekeken en toen het erg lang ging duren ben ik daar mee gestopt. Eenmaal zwanger heb ik heel lang nog niets durven kopen-bekijken. Maar nu bij 31 weken durf ik eindelijk!
Over vertellen-verbergen. Ik had nauwelijks klachten, was alleen moe moe moe. Dit loste ik op door op tijd te gaan slapen en als ik vrij was tussendoor even te gaan liggen. Ik heb uiteindelijk het aan iedereen bij 16 weken verteld. Ik heb zolang gewacht omdat ik pas gestart was met een nieuwe baan en mezelf eerst wilde bewijzen...
Wow, wat een heftig verhaal Floortje! En wat geweldig mooi dat je nu 31 weken zwanger bent. Ietwat laat, maar alsnog gefeliciteerd!
En vroeg naar bed toe kan ik de meeste avonden ook wel. Dat scheelt natuurlijk al. Succes en veel plezier de komende maanden!
Muismiem,
ik ben het helemaal met je eens hoor. Je mag gewoon van je wens genieten. Bij ons heeft het ook ruim 3 jaar geduurd voordat het gelukt was maar daar heb ik in het begin echt geen rekening mee gehouden.
Natuurlijk heb ik babydingen ed bekeken en toen het erg lang ging duren ben ik daar mee gestopt. Eenmaal zwanger heb ik heel lang nog niets durven kopen-bekijken. Maar nu bij 31 weken durf ik eindelijk!
Over vertellen-verbergen. Ik had nauwelijks klachten, was alleen moe moe moe. Dit loste ik op door op tijd te gaan slapen en als ik vrij was tussendoor even te gaan liggen. Ik heb uiteindelijk het aan iedereen bij 16 weken verteld. Ik heb zolang gewacht omdat ik pas gestart was met een nieuwe baan en mezelf eerst wilde bewijzen...
Wow, wat een heftig verhaal Floortje! En wat geweldig mooi dat je nu 31 weken zwanger bent. Ietwat laat, maar alsnog gefeliciteerd!
En vroeg naar bed toe kan ik de meeste avonden ook wel. Dat scheelt natuurlijk al. Succes en veel plezier de komende maanden!
woensdag 19 oktober 2011 om 17:43
quote:Floortje_1981 schreef op 19 oktober 2011 @ 15:32:
Muismiem,
ik ben het helemaal met je eens hoor. Je mag gewoon van je wens genieten. Bij ons heeft het ook ruim 3 jaar geduurd voordat het gelukt was maar daar heb ik in het begin echt geen rekening mee gehouden.
Natuurlijk heb ik babydingen ed bekeken en toen het erg lang ging duren ben ik daar mee gestopt. Eenmaal zwanger heb ik heel lang nog niets durven kopen-bekijken. Maar nu bij 31 weken durf ik eindelijk!
Over vertellen-verbergen. Ik had nauwelijks klachten, was alleen moe moe moe. Dit loste ik op door op tijd te gaan slapen en als ik vrij was tussendoor even te gaan liggen. Ik heb uiteindelijk het aan iedereen bij 16 weken verteld. Ik heb zolang gewacht omdat ik pas gestart was met een nieuwe baan en mezelf eerst wilde bewijzen...
Dank je! En ik snap 't ook wel dat doorgewinterde moeders 't overdreven vinden. Maar 't is net wat jij zegt, alles is zo nieuw en leuk en interessant!
Mochten er echt problemen blijken te zijn, dan is dat voor mij nog vroeg genoeg om me zorgen te gaan maken. Tot dan blijf ik gewoon positief. Normaal gesproken vind ik naïviteit geen positieve eigenschap, maar als het op dit soort dingen aangaat, dan ben ik liever heel naïef totdat het tegendeel blijkt.
Dus dames, dank voor alle antwoorden en ik droom nog even lekker door
Muismiem,
ik ben het helemaal met je eens hoor. Je mag gewoon van je wens genieten. Bij ons heeft het ook ruim 3 jaar geduurd voordat het gelukt was maar daar heb ik in het begin echt geen rekening mee gehouden.
Natuurlijk heb ik babydingen ed bekeken en toen het erg lang ging duren ben ik daar mee gestopt. Eenmaal zwanger heb ik heel lang nog niets durven kopen-bekijken. Maar nu bij 31 weken durf ik eindelijk!
Over vertellen-verbergen. Ik had nauwelijks klachten, was alleen moe moe moe. Dit loste ik op door op tijd te gaan slapen en als ik vrij was tussendoor even te gaan liggen. Ik heb uiteindelijk het aan iedereen bij 16 weken verteld. Ik heb zolang gewacht omdat ik pas gestart was met een nieuwe baan en mezelf eerst wilde bewijzen...
Dank je! En ik snap 't ook wel dat doorgewinterde moeders 't overdreven vinden. Maar 't is net wat jij zegt, alles is zo nieuw en leuk en interessant!
Mochten er echt problemen blijken te zijn, dan is dat voor mij nog vroeg genoeg om me zorgen te gaan maken. Tot dan blijf ik gewoon positief. Normaal gesproken vind ik naïviteit geen positieve eigenschap, maar als het op dit soort dingen aangaat, dan ben ik liever heel naïef totdat het tegendeel blijkt.
Dus dames, dank voor alle antwoorden en ik droom nog even lekker door
woensdag 19 oktober 2011 om 17:46
quote:Karan schreef op 19 oktober 2011 @ 15:12:
Zo... Net even het hele topic gelezen. En ja, mijn eerste reactie was ook: Pff... Doe even rustig aan en maak je er pas druk over als het zo ver is.
Maar toen herinnerde ik me weer hoe ik me voelde, ruim 2,5 jaar terug. Toen gingen wij ook 'beginnen', en ik las me ook aan alle kanten in en was er mee bezig. Heerlijk vond ik dat!
Die voorpret is gewoon ontzettend leuk! Net als de eerste keren seks met de wetenschap dat je er nu echt zwanger van kunt worden.
Lekker van genieten meid!
Dank je! En ik snap 't ook wel dat doorgewinterde moeders 't overdreven vinden. Maar 't is net wat jij zegt, alles is zo nieuw en leuk en interessant!
Mochten er echt problemen blijken te zijn, dan is dat voor mij nog vroeg genoeg om me zorgen te gaan maken. Tot dan blijf ik gewoon positief. Normaal gesproken vind ik naïviteit geen positieve eigenschap, maar als het op dit soort dingen aangaat, dan ben ik liever heel naïef totdat het tegendeel blijkt.
Dus dames, dank voor alle antwoorden en ik droom nog even lekker door
Pff, en sorry voor die lege berichten, m'n browser doet wat geflipt.
Zo... Net even het hele topic gelezen. En ja, mijn eerste reactie was ook: Pff... Doe even rustig aan en maak je er pas druk over als het zo ver is.
Maar toen herinnerde ik me weer hoe ik me voelde, ruim 2,5 jaar terug. Toen gingen wij ook 'beginnen', en ik las me ook aan alle kanten in en was er mee bezig. Heerlijk vond ik dat!
Die voorpret is gewoon ontzettend leuk! Net als de eerste keren seks met de wetenschap dat je er nu echt zwanger van kunt worden.
Lekker van genieten meid!
Dank je! En ik snap 't ook wel dat doorgewinterde moeders 't overdreven vinden. Maar 't is net wat jij zegt, alles is zo nieuw en leuk en interessant!
Mochten er echt problemen blijken te zijn, dan is dat voor mij nog vroeg genoeg om me zorgen te gaan maken. Tot dan blijf ik gewoon positief. Normaal gesproken vind ik naïviteit geen positieve eigenschap, maar als het op dit soort dingen aangaat, dan ben ik liever heel naïef totdat het tegendeel blijkt.
Dus dames, dank voor alle antwoorden en ik droom nog even lekker door
Pff, en sorry voor die lege berichten, m'n browser doet wat geflipt.
woensdag 19 oktober 2011 om 17:50
Je bent niet de enige Muismiem, ik dwaal ook rond op sites over zwangerschappen zodat ik voorbereid ben. Ik vind zoals jij de voorpret heel leuk! En ik vind dat die websites geen echte ervaringen delen of ja... eh, zo'n forum met 'klussen voor de beeb en de klachten op mijn eerste NOD', dan vind ik het toch wel fijn hier wat te vragen waar nodig.
Trouwens... waarom wordt er wel alles verteld in het topic over taboes over de bevalling? En dat terwijl de TO van dat topic ook nog niet zwanger was?
Trouwens... waarom wordt er wel alles verteld in het topic over taboes over de bevalling? En dat terwijl de TO van dat topic ook nog niet zwanger was?
woensdag 19 oktober 2011 om 18:03
Ja, daar vraag je me wat. Op dat topic wordt nog veel meer vooruitgelopen . Ik ben trouwens sowieso iemand die graag weet wat me te wachten staat. Ik vind het daarom ook fijn om over rampzalige bevallingen te lezen. En over heel snelle en relatief fijne bevallingen, dat ook 
. Als ik een beeld heb van wat me ongeveer te wachten staat, dan word ik rustig. En dat is fijner dan niks weten en me allerlei idiote scenario's in m'n hoofd halen.
Maar goed, zo denkt niet iedereen erover, dat weet ik. Vind ik niet erg. Ik snap alleen niet zo goed waarom sommigen zo fel zijn
. Als ik een beeld heb van wat me ongeveer te wachten staat, dan word ik rustig. En dat is fijner dan niks weten en me allerlei idiote scenario's in m'n hoofd halen.Maar goed, zo denkt niet iedereen erover, dat weet ik. Vind ik niet erg. Ik snap alleen niet zo goed waarom sommigen zo fel zijn
woensdag 19 oktober 2011 om 18:06
quote:calvijn1 schreef op 19 oktober 2011 @ 16:36:
Dat dan weer wel
En al die tijd zit ik me al voor te bereiden op weer zo'n "Ben ik zwanger?" of "Hoe ga ik het mijn ouders vertellen?" topic...
Die blijven hilarisch!
(Maar nog niet mogen openen dus... Hopen dat daar snel verandering in komt! Maar das dan weer een beetje offtopic)
En voor TO: dat soort topics dus NIET gaan openen he!
Dat dan weer wel
En al die tijd zit ik me al voor te bereiden op weer zo'n "Ben ik zwanger?" of "Hoe ga ik het mijn ouders vertellen?" topic...
Die blijven hilarisch!
(Maar nog niet mogen openen dus... Hopen dat daar snel verandering in komt! Maar das dan weer een beetje offtopic)
En voor TO: dat soort topics dus NIET gaan openen he!
woensdag 19 oktober 2011 om 18:08
quote:muismiem schreef op 19 oktober 2011 @ 18:03:
Ja, daar vraag je me wat. Op dat topic wordt nog veel meer vooruitgelopen . Ik ben trouwens sowieso iemand die graag weet wat me te wachten staat. Ik vind het daarom ook fijn om over rampzalige bevallingen te lezen. En over heel snelle en relatief fijne bevallingen, dat ook. Als ik een beeld heb van wat me ongeveer te wachten staat, dan word ik rustig. En dat is fijner dan niks weten en me allerlei idiote scenario's in m'n hoofd halen.
En díe mijd ik dan weer als de pest! Dat hoef ik echt nog niet te weten...
Heb ooit de tekst gehoord: Bevallen? Dat is de ergste pijn die je je kan voorstellen.
Kan ik me dus niks bij voorstellen he...
Ja, daar vraag je me wat. Op dat topic wordt nog veel meer vooruitgelopen . Ik ben trouwens sowieso iemand die graag weet wat me te wachten staat. Ik vind het daarom ook fijn om over rampzalige bevallingen te lezen. En over heel snelle en relatief fijne bevallingen, dat ook
. Als ik een beeld heb van wat me ongeveer te wachten staat, dan word ik rustig. En dat is fijner dan niks weten en me allerlei idiote scenario's in m'n hoofd halen.En díe mijd ik dan weer als de pest! Dat hoef ik echt nog niet te weten...
Heb ooit de tekst gehoord: Bevallen? Dat is de ergste pijn die je je kan voorstellen.
Kan ik me dus niks bij voorstellen he...
woensdag 19 oktober 2011 om 18:10
quote:Karan schreef op 19 oktober 2011 @ 18:06:
[...]
En al die tijd zit ik me al voor te bereiden op weer zo'n "Ben ik zwanger?" of "Hoe ga ik het mijn ouders vertellen?" topic...
Die blijven hilarisch!
(Maar nog niet mogen openen dus... Hopen dat daar snel verandering in komt! Maar das dan weer een beetje offtopic)
En voor TO: dat soort topics dus NIET gaan openen he!
Ik zou niet durven
En ik hoop dat ik snel een 'Ben ik zwanger?' topic van jou zie langskomen
[...]
En al die tijd zit ik me al voor te bereiden op weer zo'n "Ben ik zwanger?" of "Hoe ga ik het mijn ouders vertellen?" topic...
Die blijven hilarisch!
(Maar nog niet mogen openen dus... Hopen dat daar snel verandering in komt! Maar das dan weer een beetje offtopic)
En voor TO: dat soort topics dus NIET gaan openen he!
Ik zou niet durven
En ik hoop dat ik snel een 'Ben ik zwanger?' topic van jou zie langskomen
woensdag 19 oktober 2011 om 18:19
Hier niet echt extreme klachten in het begin. Alleen de lucht van eten kon ik niet echt verdragen. Op een dag had mijn collega vis gekocht en de restanten weggegooid in de algemene afvalbak onder de gootsteen in de keuken. Was niet erg charmant, maar ik was blij dat de gootsteen in de buurt was. Men... wat erg. Gelukkig was er op dat moment niemand in de gang.
Heb hem er later hartelijk voor bedankt hahaha....
Heb hem er later hartelijk voor bedankt hahaha....
woensdag 19 oktober 2011 om 21:13
Ik kon het eigenlijk niet zo goed verbergen. Ik werkte in een heel klein team in een heel klein kantoor. Terwijl ik normaal best veel energie heb, was ik toen niet vooruit te slepen. Ook was ik vaak misselijk en moest ik overgeven voordat ik de deur uitging thuis, waardoor ik dan weer te laat kwam. Ik kreeg iedere dag bezorgde blikken (zag er niet uit, want heel misselijk en extreem moe), at veel minder (we lunchten altijd samen), en na een paar weken kwamen er natuurlijk vragen of alles wel goed ging, hoe het thuis ging etc. Na een paar weken dat te hebben weggewuifd, heb ik uiteindelijk maar besloten om het gewoon te vertellen. Want de symptomen van misselijkheid en moeheid werden steeds erger. Zeker omdat we zo nauw samen werkten en ook al een tijdje, ken je elkaar erg goed.
Ik geloof toen mijn baas me apart nam om te vragen of ik nog wel gelukkig was met mn werk en of het wel allemaal goed met me ging, heb ik het verteld. Ik was toen een week of 8/9 zwanger. Maar man dat scheelde wel een hoop gedoe, dan kon ik gewoon bellen dat ik nog even moest liggen want was te misselijk om gelijk op te staan etc. Gelukkig is alles gewoon goed gegaan!
Toen wij net begonnen, wilde ik ook eigenlijk het liefste gelijk zwanger worden. Gelukkig duurde het ook maar een maand of 4. Verder las ik ook alles wat los en vast zat, en ben ik net als TO, hoe meer ik weet hoe rustiger ik word. Desondanks was alles anders als ik had gedacht, haha. Mijn bevalling liep totaal anders, en ook het hele baby krijgen an sich is iets waar je totaal niets bij voor kunt stellen. Ook in de zwangerschap was ik veel minder blij, als ik had gedacht. Nu zijn we overigens net bezig voor een tweede baby, gek maar ik vind dat net zo spannend als toen.
Ik geloof toen mijn baas me apart nam om te vragen of ik nog wel gelukkig was met mn werk en of het wel allemaal goed met me ging, heb ik het verteld. Ik was toen een week of 8/9 zwanger. Maar man dat scheelde wel een hoop gedoe, dan kon ik gewoon bellen dat ik nog even moest liggen want was te misselijk om gelijk op te staan etc. Gelukkig is alles gewoon goed gegaan!
Toen wij net begonnen, wilde ik ook eigenlijk het liefste gelijk zwanger worden. Gelukkig duurde het ook maar een maand of 4. Verder las ik ook alles wat los en vast zat, en ben ik net als TO, hoe meer ik weet hoe rustiger ik word. Desondanks was alles anders als ik had gedacht, haha. Mijn bevalling liep totaal anders, en ook het hele baby krijgen an sich is iets waar je totaal niets bij voor kunt stellen. Ook in de zwangerschap was ik veel minder blij, als ik had gedacht. Nu zijn we overigens net bezig voor een tweede baby, gek maar ik vind dat net zo spannend als toen.
woensdag 19 oktober 2011 om 21:39
Op mijn werk wisten ze eerder van mijn zwangerschap dan mijn ouders. Ik werd met 6 weken zo enorm misselijk en besloot het maar gewoon te vertellen om rare roddels of verdenkingen te voorkomen. Gelukkig was mijn baas heel relaxt en mocht ik ook wat later beginnen e.d. Heb me wel af en toe ziek moeten melden, omdat ik mijn bed niet uit kon zonder over te geven, dus was erg blij dat ik het verteld had.
woensdag 19 oktober 2011 om 21:53
Ik ben nu ruim 13 weken zwanger van de tweede en heb beide keren best wat moeite gehad met verbergen hoor.
Bij de eerste was ik de eerste 17 weken kostmisselijk. De piek lag bij week 8/9 en toen had ik toevallig net vakantie. Verder een keer een smoesje dat ik wat grieperig was (maar dat kun je natuurlijk geen 12 weken zeggen). Op zich hoefde ik niet te spugen, dus dat scheelde wel.
Nu lag de piek qua misselijkheid al veel eerder, toen heb ik het echt wel even lastig gehad. Mijn moeder past 2 dagen op mijn dochter, dus haar heb ik het maar verteld met 8 weken, want ze had het toch al door. Toen tevens mijn vader en oudste zus vast verteld. Nu gaat het een stuk beter gelukkig. Ik heb nu wel vaak het ´smoesje´ gebruikt dat ik erg moe was, omdat dochter slecht geslapen had (ik zie snel heel wit, dus krijg snel vragen). En het is niet eens gelogen, want dochterlief slaapt ook niet echt super, dus ik heb ook nog erg korte nachten.
We gaan het de familie dit weekend vertellen. Ben wel blij dat ik het straks kan zeggen!
Overigens hoef je het natuurlijk helemaal niet stil te houden. Dat is geen voorgeschreven wet ofzo. Als jij het al snel met mensen wilt delen kan dat natuurlijk ook gewoon!
Ik zelf wilde dat niet (met name omdat ik het ook niet met iedereen wil delen mocht het misgaan, vandaar dat ik het zo lang mogelijk stil wilde houden).
Bij de eerste was ik de eerste 17 weken kostmisselijk. De piek lag bij week 8/9 en toen had ik toevallig net vakantie. Verder een keer een smoesje dat ik wat grieperig was (maar dat kun je natuurlijk geen 12 weken zeggen). Op zich hoefde ik niet te spugen, dus dat scheelde wel.
Nu lag de piek qua misselijkheid al veel eerder, toen heb ik het echt wel even lastig gehad. Mijn moeder past 2 dagen op mijn dochter, dus haar heb ik het maar verteld met 8 weken, want ze had het toch al door. Toen tevens mijn vader en oudste zus vast verteld. Nu gaat het een stuk beter gelukkig. Ik heb nu wel vaak het ´smoesje´ gebruikt dat ik erg moe was, omdat dochter slecht geslapen had (ik zie snel heel wit, dus krijg snel vragen). En het is niet eens gelogen, want dochterlief slaapt ook niet echt super, dus ik heb ook nog erg korte nachten.
We gaan het de familie dit weekend vertellen. Ben wel blij dat ik het straks kan zeggen!
Overigens hoef je het natuurlijk helemaal niet stil te houden. Dat is geen voorgeschreven wet ofzo. Als jij het al snel met mensen wilt delen kan dat natuurlijk ook gewoon!
Ik zelf wilde dat niet (met name omdat ik het ook niet met iedereen wil delen mocht het misgaan, vandaar dat ik het zo lang mogelijk stil wilde houden).
woensdag 19 oktober 2011 om 21:55
woensdag 19 oktober 2011 om 23:43
Ik had nergens last van de 1e 3 maanden, dus ik had er ook geen moeite mee om het geheim te houden. Inmiddels zit ik in week 21 en is het zo duidelijk als wat helaas. Heb ontzettende bekkenpijn en strompel soms echt door het leven. Als ik niet strompel, dan waggel ik wel. Geef mij die 1e 3 maanden maar terug!
donderdag 20 oktober 2011 om 11:01
