Zwanger
alle pijlers
Huisarts
maandag 22 juli 2013 om 18:44
Deze maand zijn mijn man en ik 13 maanden bezig om zwanger te worden. Na veel discussies en tranen toch nu besloten om een afspraak bij de huisarts te maken. Ik heb dit nog een aantal weken tegen gewerkt omdat ik ontzettend bang ben.. Klinkt misschien raar, maar ben bang om naar de huisarts te gaan.. Wat als...? Mijn man heeft waarschijnlijk groot gelijk en uiteindelijk zal het misschien wat meer rust geven maar nu nog even niet.
Misschien komt het ook wel om dat ik niet weet wat ons te wachten staat..
Lees al een anderhalf jaar mee op het Viva forum en had nu even de behoefte om van me af te schrijven..
Misschien komt het ook wel om dat ik niet weet wat ons te wachten staat..
Lees al een anderhalf jaar mee op het Viva forum en had nu even de behoefte om van me af te schrijven..
maandag 22 juli 2013 om 19:00
Gewoon gaan, heeft mij een hoop rust gegeven. Bij mij was er wel iets mis, nog steeds trouwens, maar doordat snel duidelijk was wat er gedaan kon worden, loopt hier nu wel een kereltje van 2 rond.
De kans dat er trouwens iets mis is, is relatief klein en als er toch iets is, ze kunnen tegenwoordig heel veel.
De kans dat er trouwens iets mis is, is relatief klein en als er toch iets is, ze kunnen tegenwoordig heel veel.
maandag 22 juli 2013 om 19:46
maandag 22 juli 2013 om 20:09
maandag 22 juli 2013 om 20:12
Bekende van me en haar man zijn ook na een jaar proberen naar de HA gegaan.
Er bleek met haar niets aan de hand te zijn maar zijn zaad was van slechte kwaliteit.
Met medische hulp hebben ze nu een kindje. Zonder medische hulp was de kans dat het spontaan gelukt zou zijn, zeer klein.
Er bleek met haar niets aan de hand te zijn maar zijn zaad was van slechte kwaliteit.
Met medische hulp hebben ze nu een kindje. Zonder medische hulp was de kans dat het spontaan gelukt zou zijn, zeer klein.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 22 juli 2013 om 21:21
Wat enorm rot dat jullie nog niet zwanger zijn zeg! Maar, ik zou zeker ook naar de huisarts gaan hoor!
Wellicht kunnen onderzoeken echt uitkomst bieden..
Wist je dat maar slechts 5% echt kinderloos blijft ? Dat is echt heel weinig, grote kans dat jullie met onderzoekjes en eventuele hulp alsnog zwanger raken! Succes
Wellicht kunnen onderzoeken echt uitkomst bieden..
Wist je dat maar slechts 5% echt kinderloos blijft ? Dat is echt heel weinig, grote kans dat jullie met onderzoekjes en eventuele hulp alsnog zwanger raken! Succes
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
maandag 22 juli 2013 om 21:23
quote:kiek0910 schreef op 22 juli 2013 @ 20:09:
En het is niet angst voor een kinderwens maar meer voor het onwetende van de medische molen voor als er wat mis is..
Probeer het stap voor stap te doen.
(Makkelijker gezegd dan gedaan, hoor! )
De huisarts zal je waarschijnlijk vragen naar je cyclus, dus neem je agenda of n overzichtje mee. Daarnaast zal hij/zij vragen naar je levensstijl: leef en eet je gezond, rook of drinken jullie, etc.
Een volgende stap zal een verwijzing naar een gynaecoloog of fertiliteitsarts zijn.
Dan zullen er enkele onderzoeken gepland worden, je partner zal een keer sperma in moeten leveren. De arts zal jou middels een echo willen bekijken, etc. Maar dat is alweer een volgende stap.
Nu eerst naar de huisarts en dan pas de volgende stap. Succes!
En het is niet angst voor een kinderwens maar meer voor het onwetende van de medische molen voor als er wat mis is..
Probeer het stap voor stap te doen.
(Makkelijker gezegd dan gedaan, hoor! )
De huisarts zal je waarschijnlijk vragen naar je cyclus, dus neem je agenda of n overzichtje mee. Daarnaast zal hij/zij vragen naar je levensstijl: leef en eet je gezond, rook of drinken jullie, etc.
Een volgende stap zal een verwijzing naar een gynaecoloog of fertiliteitsarts zijn.
Dan zullen er enkele onderzoeken gepland worden, je partner zal een keer sperma in moeten leveren. De arts zal jou middels een echo willen bekijken, etc. Maar dat is alweer een volgende stap.
Nu eerst naar de huisarts en dan pas de volgende stap. Succes!
dinsdag 23 juli 2013 om 08:51
Wees niet bang, de onzekerheid is veel erger!
De opluchting was bij mij heel groot, ook al was ik ook erg bang om de stap te zetten. Ik zit nu een paar maanden in wat ze noemen de malle molen, maar vind het persoonlijk erg mee vallen tot nu toe. Ben voornamelijk blij dat er iets gedaan wordt waardoor we kans hebben om zwanger te worden.
Mijn ha vroeg trouwens niet zo heel veel, hij wist genoeg na wat we verteld hadden en schreef gelijk een doorverwijzing.
Sterkte en succes!
De opluchting was bij mij heel groot, ook al was ik ook erg bang om de stap te zetten. Ik zit nu een paar maanden in wat ze noemen de malle molen, maar vind het persoonlijk erg mee vallen tot nu toe. Ben voornamelijk blij dat er iets gedaan wordt waardoor we kans hebben om zwanger te worden.
Mijn ha vroeg trouwens niet zo heel veel, hij wist genoeg na wat we verteld hadden en schreef gelijk een doorverwijzing.
Sterkte en succes!
donderdag 25 juli 2013 om 21:25
quote:peacelovestarbucks schreef op 23 juli 2013 @ 08:51:
Ben voornamelijk blij dat er iets gedaan wordt waardoor we kans hebben om zwanger te worden.
Dit.
Toen ik voor het eerst naar de huisarts ging, vond ik het ook eng. Heel eng. Want het gevoel dat de medische molen op de loer lag was eng. Dat was iets wat bij andere mensen gebeurde, maar niet bij ons.
Het tegendeel bleek waar. Het probleem lag niet alleen bij mij, maar ook bij mijn vriend.
En stap voor stap gingen we verder. Eerst de onderzoeken bij mij, toen onderzoeken bij mijn vriend, behandeling bij mijn vriend (wat geen verschil maakte), en daarna het nieuws dat er alleen ICSI mogelijk was.
Maar ieder stapje is een los iets. En op ieder moment besluit je om door te gaan of dat je (tijdelijk) stopt. Daar ben je zelf bij.
Dus de huisarts is stap 1. Daarna zie je wel weer verder...
Ben voornamelijk blij dat er iets gedaan wordt waardoor we kans hebben om zwanger te worden.
Dit.
Toen ik voor het eerst naar de huisarts ging, vond ik het ook eng. Heel eng. Want het gevoel dat de medische molen op de loer lag was eng. Dat was iets wat bij andere mensen gebeurde, maar niet bij ons.
Het tegendeel bleek waar. Het probleem lag niet alleen bij mij, maar ook bij mijn vriend.
En stap voor stap gingen we verder. Eerst de onderzoeken bij mij, toen onderzoeken bij mijn vriend, behandeling bij mijn vriend (wat geen verschil maakte), en daarna het nieuws dat er alleen ICSI mogelijk was.
Maar ieder stapje is een los iets. En op ieder moment besluit je om door te gaan of dat je (tijdelijk) stopt. Daar ben je zelf bij.
Dus de huisarts is stap 1. Daarna zie je wel weer verder...
