Zwanger
alle pijlers
Ik denk dat ik kinderen wil!? Wow!!
zaterdag 3 september 2011 om 18:05
Al sinds ik klein ben, weet ik dat ik kinderen wil. Zeker twee, maar wellicht ook best vier. (Afhankelijk van hoe de eerste uitvalt :p.) Echter, ik heb al jaren het gevoel dat ik kinderen wil 'als ik later groot ben'. Inmiddels ben ik 29, wat groot genoeg is, maar nog altijd heb ik het gevoel dat kinderen iets is wat later nog wel eens komt.
Tenminste, tot deze week! Ik heb deze week gedroomd dat ik een dochtertje had. En het was zo'n geweldige superdroom! Ik heb wel eens eerder over kinderen gedroomd, maar dat waren dan altijd van die halve nachtmerries. Dan droomde ik dat ik ongewenst zwanger was of dat de bevalling een ramp was.
Deze droom was geheel anders. Ik droomde niet over zwanger zijn, niet over een bevalling, maar over een babytje. Mijn babytje. Een dochtertje. Als ik er aan terug denk, zie ik haar nog precies voor me. Klein, donkere haartjes en felblauwe ogen.
En nu voel ik me al dagenlang raar. Het is net alsof de optie van kinderen krijgen ineens BAM voor m'n neus ligt. Het kan NU! (Vooropgesteld dat alles goed gaat uiteraard, ik heb helaas diverse voorbeelden gezien van hoe 't ook heel anders kan uitpakken, dus daar ben ik me zeker van bewust.)
Maar dus WOW! Ik ben blij! Het voelt goed!
Nou, dat wou ik zomaar even delen. En ik ben ook wel benieuwd naar jullie ervaringen. Wanneer wist je dat je kinderen wilde? En wanneer werd het van een algemene wens van 'ooit nog eens' een concrete optie? En hoe voelde je je toen? Ben benieuwd of er nog meer vrouwen zijn die hier zo in extase van geraken
Tenminste, tot deze week! Ik heb deze week gedroomd dat ik een dochtertje had. En het was zo'n geweldige superdroom! Ik heb wel eens eerder over kinderen gedroomd, maar dat waren dan altijd van die halve nachtmerries. Dan droomde ik dat ik ongewenst zwanger was of dat de bevalling een ramp was.
Deze droom was geheel anders. Ik droomde niet over zwanger zijn, niet over een bevalling, maar over een babytje. Mijn babytje. Een dochtertje. Als ik er aan terug denk, zie ik haar nog precies voor me. Klein, donkere haartjes en felblauwe ogen.
En nu voel ik me al dagenlang raar. Het is net alsof de optie van kinderen krijgen ineens BAM voor m'n neus ligt. Het kan NU! (Vooropgesteld dat alles goed gaat uiteraard, ik heb helaas diverse voorbeelden gezien van hoe 't ook heel anders kan uitpakken, dus daar ben ik me zeker van bewust.)
Maar dus WOW! Ik ben blij! Het voelt goed!
Nou, dat wou ik zomaar even delen. En ik ben ook wel benieuwd naar jullie ervaringen. Wanneer wist je dat je kinderen wilde? En wanneer werd het van een algemene wens van 'ooit nog eens' een concrete optie? En hoe voelde je je toen? Ben benieuwd of er nog meer vrouwen zijn die hier zo in extase van geraken
zondag 4 september 2011 om 15:48
quote:Maleficent schreef op 04 september 2011 @ 15:35:
[...]
Dat is indd jouw mening. Ik heb haar ook een aantal keer zien inhakken op een moeder die echt leed had meegemaakt (kindje wat overleden was in de buik onder andere), dat heeft niks meer te maken met wat andere mensen denken en niet durven te posten.En daarom staat er ook het woordje "vaak" . Sommige opmerkingen zijn inderdaad not done.
[...]
Dat is indd jouw mening. Ik heb haar ook een aantal keer zien inhakken op een moeder die echt leed had meegemaakt (kindje wat overleden was in de buik onder andere), dat heeft niks meer te maken met wat andere mensen denken en niet durven te posten.En daarom staat er ook het woordje "vaak" . Sommige opmerkingen zijn inderdaad not done.
maandag 12 september 2011 om 00:00
Ik heb ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wilde. Zeker nadat mijn schoonzus heel erg veranderde door de komst van haar oudste. Dit heeft zeker 8 jaar geduurd. Maar ongeveer anderhalf jaar geleden begon er toch iets te veranderen. Dat ging in eerste instantie erg langzaam, maar sinds mijn zusje ook een kind heeft en wel gewoon mijn zus is gebleven en ik een geweldig nichtje heb weet ik zeker dat ik het wil gaan proberen. Gelukkig denkt mijn man er hetzelfde over. We hebben nog niet besloten wanneer ik stop met de pil, maar dat zal waarschijnlijk nog dit jaar zijn. Ik vind het nu vooral nog erg spannend allemaal en ben benieuwd naar de reacties van familie en bekenden, vooral omdat ik altijd geroepen heb geen kinderen te willen.
Lijkt me een mooie droom op de een of andere manier
zondag 2 oktober 2011 om 22:53
@horekaatje Jeetje, acht jaar lang anders door een kind!? Ik kan me voorstellen dat je daardoor schrikt. Gelukkig heb je nu ook een positief voorbeeld. En mooi dat je met de pil gaat stoppen! Spannend!
@dithje Ja, niet iedereen zit erop te wachten natuurlijk. Maar bedankt voor je berichtje. En ja, het was een heel mooie droom!
@dithje Ja, niet iedereen zit erop te wachten natuurlijk. Maar bedankt voor je berichtje. En ja, het was een heel mooie droom!
maandag 3 oktober 2011 om 07:30
Ik dacht bij de titel ook meteen aan Elninjoo
Het moment waarop ik het zeker wist...poeh, geen idee eigenlijk. Ik had altijd het beeld voor me dat ik uit huis meteen ging samenwonen, dan trouwen en dan kinderen. En zo is het ook gegaan haha! Ongeveer 6 jaar geleden gingen we in een flatje samenwonen, 2 jaar terug hebben we een huis gekocht, afgelopen april zijn we getrouwd en vandaag heb ik de 20-weken echo geheel volgens "plan" dus. Wel hebben we heel bewust als huwelijksreis onze droom waargemaakt en hebben we een rondreis door west amerika gemaakt. Dit wilden we nog graag doen voordat er kinderen zouden komen. Maar toen we terug waren ben ik met de pil gestopt en tot onze grote verbazing was ik meteen zwanger. Dat hadden we niet helemaal verwacht hihi. Manlief is het overigens met elke beslissing eens hoor. Ook hij wilde iig getrouwd zijn eerst. Dat vinden wij allebei gewoon heel belangrijk als basis voor een kindje.
Het moment waarop ik het zeker wist...poeh, geen idee eigenlijk. Ik had altijd het beeld voor me dat ik uit huis meteen ging samenwonen, dan trouwen en dan kinderen. En zo is het ook gegaan haha! Ongeveer 6 jaar geleden gingen we in een flatje samenwonen, 2 jaar terug hebben we een huis gekocht, afgelopen april zijn we getrouwd en vandaag heb ik de 20-weken echo geheel volgens "plan" dus. Wel hebben we heel bewust als huwelijksreis onze droom waargemaakt en hebben we een rondreis door west amerika gemaakt. Dit wilden we nog graag doen voordat er kinderen zouden komen. Maar toen we terug waren ben ik met de pil gestopt en tot onze grote verbazing was ik meteen zwanger. Dat hadden we niet helemaal verwacht hihi. Manlief is het overigens met elke beslissing eens hoor. Ook hij wilde iig getrouwd zijn eerst. Dat vinden wij allebei gewoon heel belangrijk als basis voor een kindje.
maandag 3 oktober 2011 om 07:38
Zit op iphone dus kan niet editten 
wil nog ff toevoegen dat ik 27 ben nu. Heb altijd geroepen dat ik jong moeder wilde worden, maar dat zat er qua stabiliteit en financiën niet echt in. Ben nu ook nog niet oud, maar wilde het best nog wel eerder. Maar goed, ik vond een goede basis (koophuis, voldoende inkomen, getrouwde ouders) belangrijker dan het vroeg kinderen krijgen. Nu is de tijd er gewoon perfect voor, toen niet
wil nog ff toevoegen dat ik 27 ben nu. Heb altijd geroepen dat ik jong moeder wilde worden, maar dat zat er qua stabiliteit en financiën niet echt in. Ben nu ook nog niet oud, maar wilde het best nog wel eerder. Maar goed, ik vond een goede basis (koophuis, voldoende inkomen, getrouwde ouders) belangrijker dan het vroeg kinderen krijgen. Nu is de tijd er gewoon perfect voor, toen niet
woensdag 29 augustus 2012 om 15:47
Ik had ook gedacht dat ik nooit kinderen zou willen..ben 31...en sinds een week of twee begin ik te veranderen...raar gevoel hoor..nog nooit zo sterk gehad...Met vriend gepraat..ik wil het echter nu nog niet, maar binnen enkele jaren als ik mijn studie verpleegkunde afgerond heb en we een groter huis hebben.. Als mijn gevoel zo sterk blijft zal het er wel van komen, vriend staat er ook open voor!
