Zwanger
alle pijlers
Ik wil mijn eicellen doneren [Geen OP]
donderdag 22 september 2022 om 10:30
Natuurlijk, ieder mens is maar op aarde gezet, en je doet het er maar mee en je maakt er maar wat van. Maar dankbaar dat ik besta? Nee hoor. Maar ik vind het niet zo nodig om dan bij voorbaat vast te wat ingewikkelde vraagstukken en dilemma’s mee te geven. En nee, je kunt natuurlijk niet alle problemen in het leven van een kind voorkomen, maar je hoeft het ook niet op te zoeken.
donderdag 22 september 2022 om 11:47
Lorem_Ipsum schreef: ↑22-09-2022 10:30Natuurlijk, ieder mens is maar op aarde gezet, en je doet het er maar mee en je maakt er maar wat van. Maar dankbaar dat ik besta? Nee hoor. Maar ik vind het niet zo nodig om dan bij voorbaat vast te wat ingewikkelde vraagstukken en dilemma’s mee te geven. En nee, je kunt natuurlijk niet alle problemen in het leven van een kind voorkomen, maar je hoeft het ook niet op te zoeken.
Eens, en "normaal" verwekte mensen hoeven ook nooit dankbaar te zijn voor hun bestaan.
En verder met je eens dat die ingewikkelde vraagstukken een extra hindernis kunnen vormen. Wat ik vooral zo jammer vind, is dat ondanks onze wetgeving, je gewoon naar het buitenland kunt gaan om anonieme donaties te ontvangen. Dan kies je dus bewust voor dit soort dilemma's. Maar dat is off topic
donderdag 22 september 2022 om 11:49
Dit ja, hele goede vragen!!Avage schreef: ↑22-09-2022 09:57(...)
Ik moet zeggen dat ik de achterliggende beweegredenen nog niet goed begrijp van TO om eicellen aan onbekenden te doneren. Je wil iets goeds doen, maar wat maakt dat dit per se goed is en voor wie dan? Van alle manieren waarop je iets goeds kan doen zeg maar, waarom dit?
Misschien nog iets om dieper over na te denken, TO. Er zijn meer manieren om iets bij te dragen aan een betere wereld; manieren met een wat voorspelbaarder uitkomst, die eenduidiger zijn.
Jouw bijdrage maakt de wereld weliswaar (nóg) maakbaarder, maar niet per se beter (in mijn ogen dan).
donderdag 22 september 2022 om 12:46
Enerzijds eens en anderzijds ook weer niet. Voor de wensouders is het overgaan tot donormateriaal nooit optie A geweest vermoed ik, maar in sommige gevallen de enige manier om ouder(s) te worden. Ik (her)ken dat verlangen een kind te mogen krijgen wel een weet dus ook hoe diep geworteld dat kan zijn en hoe pijnlijk het is op het moment dat het gewoon maar niet lijkt te lukken. Er is dan bijna geen alternatief (en adoptie is ook niet zo makkelijk als vaak gedacht wordt). Je kan dan hard roepen: accepteer het, het leven is niet maakbaar, maar dat is in mijn optiek wel hardvochtig.Lorem_Ipsum schreef: ↑22-09-2022 10:30Natuurlijk, ieder mens is maar op aarde gezet, en je doet het er maar mee en je maakt er maar wat van. Maar dankbaar dat ik besta? Nee hoor. Maar ik vind het niet zo nodig om dan bij voorbaat vast te wat ingewikkelde vraagstukken en dilemma’s mee te geven. En nee, je kunt natuurlijk niet alle problemen in het leven van een kind voorkomen, maar je hoeft het ook niet op te zoeken.
En… in een dergelijk geval had ik best willen overwegen een eicel te doneren (bij voorkeur aan een bekende). Maar aangezien je als gever geen inspraak hebt in de persoon van de ontvanger of diens gezinssamenstelling heb ik daar compleet vanaf gezien.
Dat gezegd hebbende, ik snap ook mensen die een kind niet bij voorbaat met dit soort “problemen” willen opzadelen, want in alles moet je uiteraard ook de gevolgen van het kind mee (laten) wegen en de gevolgen zijn op voorhand niet allemaal te voorspellen.
In ieder geval vind ik het mooi dat TO dit overweegt. Wat je ook doet, laat je in ieder geval goed voorlichten. Het medische en fysieke gedeelte van de IVF behandelingen vond ik goed te doen, het mentale aspect heel erg lastig.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 22 september 2022 om 19:12
Het niet kunnen krijgen van kinderen kan inderdaad een groot verdriet zijn, dat zal ik nooit ontkennen of bagatelliseren.
Ik doelde overigens niet op de kans dat het kind ongelukkig is, of niet wil leven. Dat kan altijd. Ook ga ik er vanuit dat de ouders het beste met hun kinderen voor hebben.
Ik doelde vooral op problematiek die specifiek door het zijn van een donorkind kan ontstaan. En dat gebeurt wel degelijk, ook bij gezinnen die goed begeleid zijn. Soms komen dit soort dingen pas bij volwassen donorkinderen, of wanneer ze zelf kinderen krijgen naar boven.
En natuurlijk, er zijn zoveel kinderen die een ouder niet kennen. Dat is het leven soms. Maar om er nou willens en wetens aan zo aan te beginnen, vind ik van een andere orde.
Maar inderdaad, ik ken het verdriet van die onvervulde kinderwens zelf niet.
Ik doelde overigens niet op de kans dat het kind ongelukkig is, of niet wil leven. Dat kan altijd. Ook ga ik er vanuit dat de ouders het beste met hun kinderen voor hebben.
Ik doelde vooral op problematiek die specifiek door het zijn van een donorkind kan ontstaan. En dat gebeurt wel degelijk, ook bij gezinnen die goed begeleid zijn. Soms komen dit soort dingen pas bij volwassen donorkinderen, of wanneer ze zelf kinderen krijgen naar boven.
En natuurlijk, er zijn zoveel kinderen die een ouder niet kennen. Dat is het leven soms. Maar om er nou willens en wetens aan zo aan te beginnen, vind ik van een andere orde.
Maar inderdaad, ik ken het verdriet van die onvervulde kinderwens zelf niet.
donderdag 22 september 2022 om 19:22
Lorem_Ipsum schreef: ↑22-09-2022 19:12Het niet kunnen krijgen van kinderen kan inderdaad een groot verdriet zijn, dat zal ik nooit ontkennen of bagatelliseren.
Ik doelde overigens niet op de kans dat het kind ongelukkig is, of niet wil leven. Dat kan altijd. Ik doelde vooral op problematiek die specifiek door het zijn van een donorkind kan ontstaan. En dat gebeurt wel degelijk, ook bij gezinnen die goed begeleid zijn. Soms komen dit soort dingen pas bij volwassen donorkinderen, of wanneer ze zelf kinderen krijgen naar boven.
Maar inderdaad, ik ken het verdriet van die onvervulde kinderwens zelf niet.
Ik sluit me bij deze post aan.
In mijn ogen is er niet persé wat fout aan doneren (mits dat niet anoniem gebeurt!), ik denk alleen dat zowel wensouders als doneerder goed moeten nadenken over de gevolgen voor het kind (en dus niet alleen aan hun eigen wens moeten denken). En als ouders moet je mijns inziens ook open staan voor de mogelijkheden dat het kind contact wil mijn zijn biologische kant. Ik ken helaas ook gevallen waarbij kinderen wel willen, maar niet durven te zoeken, omdat ze bang zijn de opvoedouder te kwetsen (terwijl het 1 los staat van het ander).
En voor de donerende partij: als kind is het natuurlijk ontzettend killing, als je wordt afgewezen door je biologische ouder. Dus ook als donerende partij, zou je m.i. open moeten staan voor contact. Ik zeg niet dat je een ouder moet worden, maar wel iemand die benaderbaar is.
donderdag 22 september 2022 om 19:46
Hoi! Hier dan ook een reactie van een ouder 
Ik heb een dochter van 1,5 jaar en een baby in de buik dankzij een vriendin die eicellen heeft gedoneerd. Ons verhaal is zoals zovelen die overgaan op eiceldonatie: jong begonnen aan kinderen, heel lang eigen traject gehad, maar uiteindelijk ongeschikte eigen eicellen. Je wilt niet weten hoe dankbaar ik de vriendin ben die ons heeft geholpen. Iedere dag opnieuw.
Een paar dingen die mij zo zijdelings opvallen in het topic:
- Iedereen richt zich heel erg op het stukje ivf en het daadwerkelijke doneren, terwijl dat in praktijk maar zo’n klein deel is van wat je meeneemt in je leven ervan. Je gaat toch een soort commitment aan dat je beschikbaar bent voor het kind dat uit jouw eicellen is geboren. Wij zien deze vriendin en haar gezin zo’n vier keer per jaar. Nou is dat de inspanning niet natuurlijk, maar het is dus niet even ivf doen en dat is ook niet de grootste hobbel zeg maar. Onze donor vond ivf mentaal ook totaal niet lastig trouwens.
- TO bedoelt denk ik medisch centrum kinderwens toch? Vrouwen die gebruik maken van deze bank (hebben wij ook gedaan, geen succes mee gehad, je krijgt ook maar vier eicellen) en een kindje krijgen, krijgen na 16 jaar donorgegevens. Of nou ja, eigenlijk krijgt het kind die.
- Je zou ook juist wensouders kunnen zoeken om te helpen. Dan help je dus één gezin en weet je dus ook precies wie en hoe, ipv dat je eicellen worden verdeeld via een bank. Maar dat is een eigen keus! Wij zijn iig super blij dat de donor in ons leven is.
Ik heb een dochter van 1,5 jaar en een baby in de buik dankzij een vriendin die eicellen heeft gedoneerd. Ons verhaal is zoals zovelen die overgaan op eiceldonatie: jong begonnen aan kinderen, heel lang eigen traject gehad, maar uiteindelijk ongeschikte eigen eicellen. Je wilt niet weten hoe dankbaar ik de vriendin ben die ons heeft geholpen. Iedere dag opnieuw.Een paar dingen die mij zo zijdelings opvallen in het topic:
- Iedereen richt zich heel erg op het stukje ivf en het daadwerkelijke doneren, terwijl dat in praktijk maar zo’n klein deel is van wat je meeneemt in je leven ervan. Je gaat toch een soort commitment aan dat je beschikbaar bent voor het kind dat uit jouw eicellen is geboren. Wij zien deze vriendin en haar gezin zo’n vier keer per jaar. Nou is dat de inspanning niet natuurlijk, maar het is dus niet even ivf doen en dat is ook niet de grootste hobbel zeg maar. Onze donor vond ivf mentaal ook totaal niet lastig trouwens.
- TO bedoelt denk ik medisch centrum kinderwens toch? Vrouwen die gebruik maken van deze bank (hebben wij ook gedaan, geen succes mee gehad, je krijgt ook maar vier eicellen) en een kindje krijgen, krijgen na 16 jaar donorgegevens. Of nou ja, eigenlijk krijgt het kind die.
- Je zou ook juist wensouders kunnen zoeken om te helpen. Dan help je dus één gezin en weet je dus ook precies wie en hoe, ipv dat je eicellen worden verdeeld via een bank. Maar dat is een eigen keus! Wij zijn iig super blij dat de donor in ons leven is.
donderdag 22 september 2022 om 19:57
Ja... Ook een man geeft een deel van zijn genen weg. Het grote verschil is alleen dat die productie vrij makkelijk is en plezierig. Terwijl to een behoorlijk heftig medisch traject in moet gaan. Zich vol laat spuiten met hormonen en medicatie en medische onderzoeken en ingrepen moet doorstaan. Ik ken helaas genoeg vrouwen die echt ziek zijn geweest of last hadden van bijwerkingen.
Daarnaast zijn er tegenwoordig zoveel vraagstukken en schandalen op dit gebied. Wat te denken van mensen die een kind maken van een donor eicel en donorsperma en dan een draagmoeder. En tal van varianten daarop. Daar zou ik dus niet achterstaan. Je hebt geen enkele zeggenschap. En dan staan er opeens kinderen voor je deur. Terwijl je niet weet hoe je leven dan zal zijn.
donderdag 22 september 2022 om 20:10
En dat was ook precies het moment waarop ik afhaakte…evelien2010 schreef: ↑22-09-2022 19:57Ja... Ook een man geeft een deel van zijn genen weg. Het grote verschil is alleen dat die productie vrij makkelijk is en plezierig. Terwijl to een behoorlijk heftig medisch traject in moet gaan. Zich vol laat spuiten met hormonen en medicatie en medische onderzoeken en ingrepen moet doorstaan. Ik ken helaas genoeg vrouwen die echt ziek zijn geweest of last hadden van bijwerkingen.
Daarnaast zijn er tegenwoordig zoveel vraagstukken en schandalen op dit gebied. Wat te denken van mensen die een kind maken van een donor eicel en donorsperma en dan een draagmoeder. En tal van varianten daarop. Daar zou ik dus niet achterstaan. Je hebt geen enkele zeggenschap. En dan staan er opeens kinderen voor je deur. Terwijl je niet weet hoe je leven dan zal zijn.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 22 september 2022 om 20:46
donderdag 22 september 2022 om 21:30
Maar dat is toch wel een totaal andere situatie. To heeft het over het afstaan van haar genen aan totaal onbekenden! Dan heb je geen idee wat voor mensen het zijn. En er is geen enkele band of contact. Je weet ook niet wat mensen verder met jouw materiaal gaan doen (bijvoorbeeld een kind krijgen middels donorzaad dat dan weer wordt afgestaan aan een stel of draagmoederconstructies etc).
Als je dit voor familie of goede bekenden doet is er sprake van een band. Je weet waar het kind terecht komt. En wat voor mensen de ouders zijn. Je hebt (binnen grenzen) contact met het kind. En er staan niet met 20 jaar opeens tal van totaal onbekende jongeren voor je deur om zich voor te stellen. Of die van alles van je willen (of totaal niet).
donderdag 22 september 2022 om 21:36
Ja, snap dat je dat zegt! Daarom hebben wij ook heel veel geluk dat we op deze manier ouders van twee dochters zijn. Maar… Het is niet helemaal zo dat mensen er maar mee doen wat ze willen. De kliniek die TO noemt screent mensen ontzettend goed bijvoorbeeld, constructies die je beschrijft doen ze er niet. Alleen heterostellen waarvan de vrouw zelf zwanger wordt en die de implicaties hiervan begrijpen.evelien2010 schreef: ↑22-09-2022 21:30Maar dat is toch wel een totaal andere situatie. To heeft het over het afstaan van haar genen aan totaal onbekenden! Dan heb je geen idee wat voor mensen het zijn. En er is geen enkele band of contact. Je weet ook niet wat mensen verder met jouw materiaal gaan doen (bijvoorbeeld een kind krijgen middels donorzaad dat dan weer wordt afgestaan aan een stel of draagmoederconstructies etc).
Als je dit voor familie of goede bekenden doet is er sprake van een band. Je weet waar het kind terecht komt. En wat voor mensen de ouders zijn. Je hebt (binnen grenzen) contact met het kind. En er staan niet met 20 jaar opeens tal van totaal onbekende jongeren voor je deur om zich voor te stellen. Of die van alles van je willen (of totaal niet).
Tal van jongeren zal ook wel meevallen want er worden maar mondjesmaat kinderen geboren uit deze donaties. Succes rate is erg laag omdat de eicellen dus in pakketjes van vier gaan (klinkt een beetje raar zo).
donderdag 22 september 2022 om 22:25
Ik heb een voltooid gezin maar embryo’s over. Dat vind ik ook best een lastige. Eerst dacht ik altijd: vernietigen, het is nog niks.
Nu heb ik kinderen en denk ik jeetje, zij hadden het kunnen zijn als ze een ander hadden teruggeplaatst en ineens voelen de cryootjes veel echter al als mens. Weggooien vind ik lastig.
Ik zou ze wel willen doneren maar niet zonder zeggenschap over waar ze terechtkomen. Dat is alleen lastig en daarmee liggen ze nog steeds in de vriezer. Ik vind het moeilijk.
Nu heb ik kinderen en denk ik jeetje, zij hadden het kunnen zijn als ze een ander hadden teruggeplaatst en ineens voelen de cryootjes veel echter al als mens. Weggooien vind ik lastig.
Ik zou ze wel willen doneren maar niet zonder zeggenschap over waar ze terechtkomen. Dat is alleen lastig en daarmee liggen ze nog steeds in de vriezer. Ik vind het moeilijk.
donderdag 22 september 2022 om 22:41
Ja - dat is idd een lastige als je een compleet gezin hebt. Je zou ook kunnen overwegen het aan de wetenschap te doneren (blijft lastig hoor). Heb je nog veel cryos liggen?Wombat schreef: ↑22-09-2022 22:25Ik heb een voltooid gezin maar embryo’s over. Dat vind ik ook best een lastige. Eerst dacht ik altijd: vernietigen, het is nog niks.
Nu heb ik kinderen en denk ik jeetje, zij hadden het kunnen zijn als ze een ander hadden teruggeplaatst en ineens voelen de cryootjes veel echter al als mens. Weggooien vind ik lastig.
Ik zou ze wel willen doneren maar niet zonder zeggenschap over waar ze terechtkomen. Dat is alleen lastig en daarmee liggen ze nog steeds in de vriezer. Ik vind het moeilijk.
Wij hadden destijds in ronde vier uiteindelijk drie embryos over. Een 4BB, een 3CC en een 2CC. Omdat ik die terugplaatsing überhaupt al niet zag zitten na de ellendige voorgeschiedenis hebben wij destijds twee teruggeplaatst (drie mocht ook niet omdat ik nog geen veertig was). En daar is, tegen alle verwachtingen in, een succesvolle zwangerschap uit ontstaan. Ik had toen echter mijn 2CC embryo al aan de wetenschap gedoneerd (en donor zaad aangeschaft voor de volgende poging). En ja, ik heb mij heus wel eens afgevraagd of uit die ene embryo niet net zo’n leuk kind uit had kunnen voortkomen als het kind wat we gekregen hebben. Maar dat zal ik nooit weten. Inmiddels heb ik daar vrede mee, maar ik heb wel eens gedacht: heb ik daar nu goed aan gedaan.
Koffiepot: Jouw ervaring is natuurlijk anders. Niet alleen omdat je aan de ontvangende kant hebt gestaan, maar ook omdat je de persoon van de donor kent. Bij Altrui in de UK kun je geen voorwaarden verbinden aan je donatie. Het is alles of niets dus vandaar dat het niets werd.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
donderdag 22 september 2022 om 23:09
Aan de wetenschap doneren kan nu niet, ze hebben genoeg liggen. Het zijn er nog 5. Als er nou 1 was had ik misschien laten terugplaatsen maar nu is het einde potentieel zoek. Het ging heel goed toen we eindelijk na jaren bij ivf waren beland, toen ineens hoog succesgehalte en maar 1 punctie nodig gehad, dit zouden zo nog pakweg 3 kinderen erbij kunnen zijn. Geen optie voor ons.
Maar semi-anoniem doneren en dan pas na 16 jaar mogelijk ineens kinderen voor je neus - of niet als ze niet willen of het niet weten- die onzekerheid vind ik ook niks. En wat als ze dan een ongelukkige jeugd hebben gehad en boos op jou zijn dat je ze hebt ‘weggedaan’?
Maar moeten ze dan toch maar vernietigd? Er is niet echt een goede van te maken. En nog weinig ervaringsverhalen.
Ergens wel rustig als je kind het laatste/enige embryo is. Wel veel stressvoller tijdens de behandeling!
Maar semi-anoniem doneren en dan pas na 16 jaar mogelijk ineens kinderen voor je neus - of niet als ze niet willen of het niet weten- die onzekerheid vind ik ook niks. En wat als ze dan een ongelukkige jeugd hebben gehad en boos op jou zijn dat je ze hebt ‘weggedaan’?
Maar moeten ze dan toch maar vernietigd? Er is niet echt een goede van te maken. En nog weinig ervaringsverhalen.
Ergens wel rustig als je kind het laatste/enige embryo is. Wel veel stressvoller tijdens de behandeling!
vrijdag 23 september 2022 om 06:33
Dat is ook zo! Denk dat het ook vooral vertel om maar te zeggen: als je een wens hebt om een ander gezin te helpen, kan het ook zo. Maar begrijp idd dat dat in jouw geval überhaupt dus geen scenario was. Vond het dus wel belangrijk om te schetsen dat er in Nederland geen ‘dwaze zaken’ mee gebeuren (zoals ook wel wordt beschreven in dit topic), maar feit blijft dat je idd niet weet wie de ontvangende partij isBaggal schreef: ↑22-09-2022 22:41
Koffiepot: Jouw ervaring is natuurlijk anders. Niet alleen omdat je aan de ontvangende kant hebt gestaan, maar ook omdat je de persoon van de donor kent. Bij Altrui in de UK kun je geen voorwaarden verbinden aan je donatie. Het is alles of niets dus vandaar dat het niets werd.
vrijdag 23 september 2022 om 09:06
Wombat schreef: ↑22-09-2022 22:25Ik heb een voltooid gezin maar embryo’s over. Dat vind ik ook best een lastige. Eerst dacht ik altijd: vernietigen, het is nog niks.
Nu heb ik kinderen en denk ik jeetje, zij hadden het kunnen zijn als ze een ander hadden teruggeplaatst en ineens voelen de cryootjes veel echter al als mens. Weggooien vind ik lastig.
Ik zou ze wel willen doneren maar niet zonder zeggenschap over waar ze terechtkomen. Dat is alleen lastig en daarmee liggen ze nog steeds in de vriezer. Ik vind het moeilijk.
Oei, dat is een lastige situatie ja... Ik snap dat je het die cryo's als potentiele mensen ziet.
vrijdag 23 september 2022 om 10:31
Ja ik ook hoor. En tegelijkertijd maak je het jezelf daar zo moeilijk mee. Niet dat ik nooit gedacht heb: “Oef. Heb ik door mijn donatie van de 2CC embryo nou een potentieel kind weggedaan?” Nou zijn de slagingspercentages met zo’n gefragmenteerde 2CC ronduit slecht, maar er was een kans…
Ik ben wat dat betreft ook blij dat ik niet nog een batterij cryos heb liggen. Rationeel geldt dat als je zeker weet dat door doneren geen optie is en je gezin reeds voltooid vernietigen de enige optie is. Maar ik snap dat je het ook ontzettend moeilijk vindt.
Ben benieuwd hoe je het vindt straks, TO! Het lijkt mij het lastigste dat je niet weet wat de complete uitkomst is van je donatie, behalve dan dat je iemand/een stel er mogelijk heel gelukkig mee maakt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 23 september 2022 om 19:44
Hierbij een reactie van de andere kant, wij zijn ouders geworden via een eicelbank in Nederland. Ik ben onze donor (en de organisatie achter deze eicelbank) erg dankbaar. Ook al kennen we haar niet, ik denk wel regelmatig aan haar dus ze speelt zeker een rol in de opvoeding. Onze zoon zal het gewoon weten dus geen geheimen. Een vriendin van mij is zwanger geworden via een spermadonor, zij heeft al de niet op de persoon traceerbare informatie aangevraagd voor haar dochter. Dat hebben wij nog niet gedaan.
Het traject er naar toe was voor ons heel zorgvuldig. Wij weten dat mocht onze zoon dat willen, hij met haar contact op kan nemen als hij zestien is. Ik vind juist de Nederlandse banken heel zorgvuldig werken. Het donorregister werkt goed. (los van alles wat je hoort in het nieuws over spermadonoren) Dat voorkomt dat wensouders uitwijken naar het buitenland waar het meestal een stuk onzorgvuldiger is. Zeker als het aankomt op de behandeling van donoren.
Er zijn zeker allerlei ethische vraagstukken aan verbonden. Vanuit wat er bekend is, hebben wij het wel gedaan. ik besef mij dat wij bevooroordeeld zijn. Natuurlijk snap ik dat mensen dit voor veel mensen discutabel is.
Ik vind het dus heel mooi dat je je eicellen wil doneren.
Het traject er naar toe was voor ons heel zorgvuldig. Wij weten dat mocht onze zoon dat willen, hij met haar contact op kan nemen als hij zestien is. Ik vind juist de Nederlandse banken heel zorgvuldig werken. Het donorregister werkt goed. (los van alles wat je hoort in het nieuws over spermadonoren) Dat voorkomt dat wensouders uitwijken naar het buitenland waar het meestal een stuk onzorgvuldiger is. Zeker als het aankomt op de behandeling van donoren.
Er zijn zeker allerlei ethische vraagstukken aan verbonden. Vanuit wat er bekend is, hebben wij het wel gedaan. ik besef mij dat wij bevooroordeeld zijn. Natuurlijk snap ik dat mensen dit voor veel mensen discutabel is.
Ik vind het dus heel mooi dat je je eicellen wil doneren.
vrijdag 23 september 2022 om 20:14
Ik ben ook dankbaar hoor dat ik maar 1 keer de punctiehel heb hoeven doorstaan voor 2 kinderen. Zo blij dat dat niet vaker hoefde. Liever bevallen dan dat nog een keer.Baggal schreef: ↑23-09-2022 10:31Ja ik ook hoor. En tegelijkertijd maak je het jezelf daar zo moeilijk mee. Niet dat ik nooit gedacht heb: “Oef. Heb ik door mijn donatie van de 2CC embryo nou een potentieel kind weggedaan?” Nou zijn de slagingspercentages met zo’n gefragmenteerde 2CC ronduit slecht, maar er was een kans…
Ik ben wat dat betreft ook blij dat ik niet nog een batterij cryos heb liggen. Rationeel geldt dat als je zeker weet dat door doneren geen optie is en je gezin reeds voltooid vernietigen de enige optie is. Maar ik snap dat je het ook ontzettend moeilijk vindt.
Er is dus nog wel een derde optie. Als je zelf iemand vindt die je ziet zitten om de embryo’s te ontvangen dan kan je samen naar de kliniek in Leiderdorp stappen. Daarmee omzeil je het systeem van semi-anonieme donatie. We hebben al een keer met een stel om de tafel gezeten, best een klik mee maar die vonden het idee uiteindelijk toch te bedreigend. Doemscenario dat het kind dan op een gegeven moment zou zeggen toch bij ons te willen wonen. Ik denk niet dat dan snel zou gebeuren maar dat soort scenario’s is natuurlijk nog nauwelijks ervaring mee.
We zijn verder nog niet actief op zoek gegaan naar een nieuw stel. Voelt net iets te gek.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
