Zwanger
alle pijlers
Is dit normaal?
donderdag 3 mei 2012 om 00:07
Hai,
Afgelopen weekend heb ik een miskraam gehad. Tenminste, daar ga ik vanuit. Na wat beginnend bloedverlies en een nachtje wachten heb ik contact opgenomen met de verloskundige en bij de echo bleek dat het sowieso foute boel was: wat inmiddels een beginnende baby had moeten zijn, was niet meer dan een vruchtzakje die bij een zeer, zeer prille zwangerschap hoort en we zijn weggestuurd met de boodschap dat we moesten afwachten of er spontaan een miskraam op gang zou komen of dat het wonder boven wonder over een paar weken toch ineens een baby zou zijn.
Diezelfde avond ben ik wat stolsels verloren en kwam er een menstruatie (geen idee of dat in deze omstandigheden ook zo heet, maar goed) op gang. Rot natuurlijk, maar daar gaat mijn vraag verder niet over.
Wat ik nu weten wil: ik verga inmiddels van de buikpijn, terwijl het vloeien inmiddels flink af is genomen. Hoort die buikpijn erbij, of moet ik morgen als ik nog steeds zo'n buikpijn heb toch weer even langs de verloskundige? Ik heb last van pijn die het best te omschrijven is als hele hevige menstruatiepijn, echt krampen in mijn baarmoeder. Het heftigste vloeien heb ik dus volgens mij achter de rug, en naief genoeg was ik er vanuit gegaan dat het in dit stadium van mijn zwangerschap (ik had nu ruim 9 weken zwanger moeten zijn, maar de vruchtzak op de echo was hooguit vier weken) vergelijkbaar zou zijn met een wat heftige menstruatie.
Is die buikpijn reden tot paniek? Of kan ik gewoon afwachten en gaat het vanzelf over?
Afgelopen weekend heb ik een miskraam gehad. Tenminste, daar ga ik vanuit. Na wat beginnend bloedverlies en een nachtje wachten heb ik contact opgenomen met de verloskundige en bij de echo bleek dat het sowieso foute boel was: wat inmiddels een beginnende baby had moeten zijn, was niet meer dan een vruchtzakje die bij een zeer, zeer prille zwangerschap hoort en we zijn weggestuurd met de boodschap dat we moesten afwachten of er spontaan een miskraam op gang zou komen of dat het wonder boven wonder over een paar weken toch ineens een baby zou zijn.
Diezelfde avond ben ik wat stolsels verloren en kwam er een menstruatie (geen idee of dat in deze omstandigheden ook zo heet, maar goed) op gang. Rot natuurlijk, maar daar gaat mijn vraag verder niet over.
Wat ik nu weten wil: ik verga inmiddels van de buikpijn, terwijl het vloeien inmiddels flink af is genomen. Hoort die buikpijn erbij, of moet ik morgen als ik nog steeds zo'n buikpijn heb toch weer even langs de verloskundige? Ik heb last van pijn die het best te omschrijven is als hele hevige menstruatiepijn, echt krampen in mijn baarmoeder. Het heftigste vloeien heb ik dus volgens mij achter de rug, en naief genoeg was ik er vanuit gegaan dat het in dit stadium van mijn zwangerschap (ik had nu ruim 9 weken zwanger moeten zijn, maar de vruchtzak op de echo was hooguit vier weken) vergelijkbaar zou zijn met een wat heftige menstruatie.
Is die buikpijn reden tot paniek? Of kan ik gewoon afwachten en gaat het vanzelf over?
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 mei 2012 om 00:12
Kun je een beetje slapen? Wat erg voor je dat je zoveel pijn hebt. Het is al zoiets verdrietigs.
Ik heb twee miskramen gehad, maar niet zoveel pijn. Wel de vraag gesteld of we niet gewoon zouden stoppen en genieten van onze peuter.
En toch zijn we vrij snel weer gericht aan het proberen. En daarnaast blijft het verdriet van het verlies van het idee van broertje of zusje. Dat mag.
Heel veel sterkte, en hou ons op de hoogte.
Ik heb twee miskramen gehad, maar niet zoveel pijn. Wel de vraag gesteld of we niet gewoon zouden stoppen en genieten van onze peuter.
En toch zijn we vrij snel weer gericht aan het proberen. En daarnaast blijft het verdriet van het verlies van het idee van broertje of zusje. Dat mag.
Heel veel sterkte, en hou ons op de hoogte.
vrijdag 4 mei 2012 om 00:55
Herkenbare twijfels FV een miskraam kan veel met iemand doen. Neem het anders zoals de dag het je brengt ook al geeft het je misschien niet de duidelijkheid waar je misschien zo'n behoefte aan hebt.
(Wow vage zin en weet het even niet anders te schrijven.)
Sterkte.
(Wow vage zin en weet het even niet anders te schrijven.)
Sterkte.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 4 mei 2012 om 00:57
quote:fashionvictim schreef op 03 mei 2012 @ 23:04:
Heb nog nooit zoveel pijnstillers genomen als de afgelopen twee dagen, ik gebruik normaal nog niet eens aspirine dus heb volgens mij wel een vrij hoge pijngrens, maar man, man, man, wat doet het zeer.
Misschien een tip. Heb pasgeleden in het ziekenhuis gelegen met een geperforeerde blindedarm. Voordat ik in de gaten had dat het mijn blindedarm was, had ik thuis hele strips met pijnstillers genomen, werd gek van de pijn, maar niks hielp.
In het ziekenhuis vertelden ze me later dat diclofenac specifiek tegen buikpijn heel goed helpt, en de rest dus niet, daarom werkte het ook niet. Kreeg diclofenac ook ná de operatie en hielp goed.
Weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar ik denk, ik zeg het je toch even.
Sterkte maar weer FV
Heb nog nooit zoveel pijnstillers genomen als de afgelopen twee dagen, ik gebruik normaal nog niet eens aspirine dus heb volgens mij wel een vrij hoge pijngrens, maar man, man, man, wat doet het zeer.
Misschien een tip. Heb pasgeleden in het ziekenhuis gelegen met een geperforeerde blindedarm. Voordat ik in de gaten had dat het mijn blindedarm was, had ik thuis hele strips met pijnstillers genomen, werd gek van de pijn, maar niks hielp.
In het ziekenhuis vertelden ze me later dat diclofenac specifiek tegen buikpijn heel goed helpt, en de rest dus niet, daarom werkte het ook niet. Kreeg diclofenac ook ná de operatie en hielp goed.
Weet niet of je het al geprobeerd hebt, maar ik denk, ik zeg het je toch even.
Sterkte maar weer FV
vrijdag 4 mei 2012 om 01:15
Wat een mazzel dat je dat in huis hebt zeg. Ik hoop voor je dat ze voor jou ook goed werken. Fingers crossed.
Wat ik zo opvallend vond toen ik een miskraam kreeg (weet niet of je dat herkent), dat er zóveel vrouwen in mijn omgeving dat ook meegemaakt hadden. Mensen waar ik het nooit van wist. De een na de ander kwam ermee 'uit de kast'.
Ik ben het percentage vergeten, maar ik geloof dat ik toen ergens gelezen had dat meer dan de helft van de vrouwen zoiets meemaakt. Dat was voor mij toen wel enigszins troostend, omdat ik het toen geleidelijk aan meer als een soort van natuurlijk selectieproces van 'de natuur' kon zien. Iets wat het ook echt schijnt te zijn. Een embryo'tje wordt niet zomaar afgestoten, maar omdat er iets niet goed mee is. En als dat gebeurt, dan lost 'de natuur' het zelf zo op. Even simpel gesteld. Dus het is iets wat kennelijk toch ook wel weer gewoon bij het mens (vrouw) zijn en het leven (of zoiets) hoort. Ik wil het niet bagatelliseren hoor, maar je snapt wel wat ik bedoel.
Ik heb me er daarna juist een tijd heel erg mee bezig gehouden (boekjes gekocht, erover gelezen en zo) omdat ik er best verdriet van had en het ook echt wel zeer deed..
Slaap lekker en hang on
Wat ik zo opvallend vond toen ik een miskraam kreeg (weet niet of je dat herkent), dat er zóveel vrouwen in mijn omgeving dat ook meegemaakt hadden. Mensen waar ik het nooit van wist. De een na de ander kwam ermee 'uit de kast'.
Ik ben het percentage vergeten, maar ik geloof dat ik toen ergens gelezen had dat meer dan de helft van de vrouwen zoiets meemaakt. Dat was voor mij toen wel enigszins troostend, omdat ik het toen geleidelijk aan meer als een soort van natuurlijk selectieproces van 'de natuur' kon zien. Iets wat het ook echt schijnt te zijn. Een embryo'tje wordt niet zomaar afgestoten, maar omdat er iets niet goed mee is. En als dat gebeurt, dan lost 'de natuur' het zelf zo op. Even simpel gesteld. Dus het is iets wat kennelijk toch ook wel weer gewoon bij het mens (vrouw) zijn en het leven (of zoiets) hoort. Ik wil het niet bagatelliseren hoor, maar je snapt wel wat ik bedoel.
Ik heb me er daarna juist een tijd heel erg mee bezig gehouden (boekjes gekocht, erover gelezen en zo) omdat ik er best verdriet van had en het ook echt wel zeer deed..
Slaap lekker en hang on
vrijdag 4 mei 2012 om 14:59
vrijdag 4 mei 2012 om 15:35
Jeetje fash... Das mooi kut. Sterkte.
Ik heb twee keer een miskraam gehad en moest twee keer gecurreteerd worden. Wat betreft wel/niet: daar hoef je nu, in de heat of the moment, geen beslissing over te nemen he? Dat komt wel. Ik snap je, het is kut en je had al een trauma. Maar stel het denken daarover een paar weekjes uit.
Kun je jezelf een beetje verwennen? Dekentje, zielige film, chocola?
Ik heb twee keer een miskraam gehad en moest twee keer gecurreteerd worden. Wat betreft wel/niet: daar hoef je nu, in de heat of the moment, geen beslissing over te nemen he? Dat komt wel. Ik snap je, het is kut en je had al een trauma. Maar stel het denken daarover een paar weekjes uit.
Kun je jezelf een beetje verwennen? Dekentje, zielige film, chocola?
vrijdag 4 mei 2012 om 16:49
Update:
Ben net terug uit ziekenhuis en alles zit er nog. Ik vroeg nog tegen beter weten in of het misschien stiekem toch een baby aan het worden was, maar de gyn zei heel plechtig "helaas, mevrouw".
Beleid hier is om niet direct te curreteren als het al spontaan op gang is gekomen dus ik moet morgen eerst met de abortuspil aan de gang.
Vriend is gelukkig vroeg thuisgekomen en ik ga idd met een dekentje op de bank.
Liefs!
Ben net terug uit ziekenhuis en alles zit er nog. Ik vroeg nog tegen beter weten in of het misschien stiekem toch een baby aan het worden was, maar de gyn zei heel plechtig "helaas, mevrouw".
Beleid hier is om niet direct te curreteren als het al spontaan op gang is gekomen dus ik moet morgen eerst met de abortuspil aan de gang.
Vriend is gelukkig vroeg thuisgekomen en ik ga idd met een dekentje op de bank.
Liefs!
Am Yisrael Chai!
vrijdag 4 mei 2012 om 16:57
Hè wat vervelend! Ik heb ook een miskraam zonder curretage gehad en ergens vond ik het wel fijn dat mijn lijf het zo aan het 'opruimen' was, het proces voelde achteraf gezien goed. Maar bij mij kwam het ook vlot, doch wel pijnlijk. Weet niet hoe het is als het langer duurt. Dekentje, filetamericain, rauw gerookte zalm, pot thee, afstandsbediening, dat hielp mij erdoor.
(en met die filet americain ben ik nog steeds blij, want nog voordat ik ongesteld werd was ik al weer zwanger, weet niet of je al zin hebt in dat soort lichtpuntjes, maar wilde het toch even vermelden!)
(en met die filet americain ben ik nog steeds blij, want nog voordat ik ongesteld werd was ik al weer zwanger, weet niet of je al zin hebt in dat soort lichtpuntjes, maar wilde het toch even vermelden!)
vrijdag 4 mei 2012 om 18:53
quote:fashionvictim schreef op 04 mei 2012 @ 16:49:
Update:
Ben net terug uit ziekenhuis en alles zit er nog. Ik vroeg nog tegen beter weten in of het misschien stiekem toch een baby aan het worden was, maar de gyn zei heel plechtig "helaas, mevrouw".
Beleid hier is om niet direct te curreteren als het al spontaan op gang is gekomen dus ik moet morgen eerst met de abortuspil aan de gang.
Vriend is gelukkig vroeg thuisgekomen en ik ga idd met een dekentje op de bank.
Liefs!Gets wat een getut. Heb je wel iets sterkers gekregen voor de pijn? Niet te doen zo. Sterkte!
Update:
Ben net terug uit ziekenhuis en alles zit er nog. Ik vroeg nog tegen beter weten in of het misschien stiekem toch een baby aan het worden was, maar de gyn zei heel plechtig "helaas, mevrouw".
Beleid hier is om niet direct te curreteren als het al spontaan op gang is gekomen dus ik moet morgen eerst met de abortuspil aan de gang.
Vriend is gelukkig vroeg thuisgekomen en ik ga idd met een dekentje op de bank.
Liefs!Gets wat een getut. Heb je wel iets sterkers gekregen voor de pijn? Niet te doen zo. Sterkte!
vrijdag 4 mei 2012 om 19:05
Wat vervelend .
Fashionvictim, ik wil je niet nodeloos ongerust maken, maar ga er vanuit dat het verlies van een lege vruchtzak (een windei noemen ze het ook wel, stomme term vond ik dat) gepaard kan gaan met heel veel bloedverlies. Dat was bij mij het geval en bij 2 vriendinnen van mij ook.
Het klinkt misschien een beetje stom, maar zorg dat je hele grote maandverbanden bij de hand hebt. Ik had dat destijds niet en ik heb 4 uur op de WC gezeten en kon geen kant op. Het was echt heel heftig, niet te vergelijken met bloedverlies na een bevalling.
NOgmaals, ik wil je niet nodeloos bang maken, maar dan weet je in ieder geval dat het heel heftig kán zijn (uiteraard hoop ik dat het bij jou meevalt).
In ieder geval veel sterkte. Dat zijn geen leuke dingen .
Fashionvictim, ik wil je niet nodeloos ongerust maken, maar ga er vanuit dat het verlies van een lege vruchtzak (een windei noemen ze het ook wel, stomme term vond ik dat) gepaard kan gaan met heel veel bloedverlies. Dat was bij mij het geval en bij 2 vriendinnen van mij ook.
Het klinkt misschien een beetje stom, maar zorg dat je hele grote maandverbanden bij de hand hebt. Ik had dat destijds niet en ik heb 4 uur op de WC gezeten en kon geen kant op. Het was echt heel heftig, niet te vergelijken met bloedverlies na een bevalling.
NOgmaals, ik wil je niet nodeloos bang maken, maar dan weet je in ieder geval dat het heel heftig kán zijn (uiteraard hoop ik dat het bij jou meevalt).
In ieder geval veel sterkte. Dat zijn geen leuke dingen .
