Zwanger
alle pijlers
is dit nu zwanger zijn?
donderdag 11 september 2014 om 07:22
Dames,
Ik ben nu 7 weken zwanger en mijn god nog nooit in mijn leven heb ik mij zo rot gevoeld zo ziek zo vanalles.
Eten lukt voor geen meter. Eten maken voor geen halve meter zelfs.
Mijn vriend kan niets Goeds doen. Ik hou enorm veel van hem. En ik doe dat niet expres maar ik verdraag hem niet in mijn buurt.
Ik ben zo moe. Zelfs als ik niet doe ben ik de luiheid zelve. En ergste van al ik ben een vat vol twijfels. Was het wel oké om aan kinderen te beginnen. Hebben we wel goed na gedacht is dit wel wat ik wil. En ja dat is wat ik wil maar toch die twijfels die duivelse gedacht. Soms kijk ik naar mijn vriend en denkt er iets in mij is dit echt de man die jij als vader van je kind wou. Ja natuurlijk maar momenteel kan hij niets juist doen en ik vind het zo erg. Deze zw maakt van mij een heks. En tot een paar dagen geleden had ik een extreme zin in seks. En nu is die zin verdwenen naar onder nul.
Wat ik wil met deze post geen idee. Iemand die zegt dat dit gevoel niet zo blijft
Ik ben nu 7 weken zwanger en mijn god nog nooit in mijn leven heb ik mij zo rot gevoeld zo ziek zo vanalles.
Eten lukt voor geen meter. Eten maken voor geen halve meter zelfs.
Mijn vriend kan niets Goeds doen. Ik hou enorm veel van hem. En ik doe dat niet expres maar ik verdraag hem niet in mijn buurt.
Ik ben zo moe. Zelfs als ik niet doe ben ik de luiheid zelve. En ergste van al ik ben een vat vol twijfels. Was het wel oké om aan kinderen te beginnen. Hebben we wel goed na gedacht is dit wel wat ik wil. En ja dat is wat ik wil maar toch die twijfels die duivelse gedacht. Soms kijk ik naar mijn vriend en denkt er iets in mij is dit echt de man die jij als vader van je kind wou. Ja natuurlijk maar momenteel kan hij niets juist doen en ik vind het zo erg. Deze zw maakt van mij een heks. En tot een paar dagen geleden had ik een extreme zin in seks. En nu is die zin verdwenen naar onder nul.
Wat ik wil met deze post geen idee. Iemand die zegt dat dit gevoel niet zo blijft
donderdag 11 september 2014 om 07:26
Ja, dit is zwanger zijn.
Alles wat je opnoemt herken ik, behalve dan het niet eten. Ik vrat alles wat los en vast zat.
Na week 12 voelde ik me een stuk beter. Jij hopelijk ook!
Die twijfels zijn ook heel normaal hoor. Zelfs nu 3 jaar later heb ik nog mijn twijfels over vanalles met betrekking tot het ouderschap
Gefeliciteerd met je zwangerschap en een hele fijne zwangerschap gewenst!
Alles wat je opnoemt herken ik, behalve dan het niet eten. Ik vrat alles wat los en vast zat.
Na week 12 voelde ik me een stuk beter. Jij hopelijk ook!
Die twijfels zijn ook heel normaal hoor. Zelfs nu 3 jaar later heb ik nog mijn twijfels over vanalles met betrekking tot het ouderschap
Gefeliciteerd met je zwangerschap en een hele fijne zwangerschap gewenst!
donderdag 11 september 2014 om 07:29
Och eerst een knuffel! Naar gevoel he! Maar als het goed is wordt het echt beter hoor.
Tot twee weken geleden was ik ook zwaar lamlendig en werd overal misselijk van. Zelfs van onze "huislucht". Kon bijna niet meer thuiszijn zonder te kokhalzen, haha!
Nu, 13 weken en lig het liefste nog steeds voor 22:00 in bed, geen zin in seks, lui en kan gewoon geen aanrakingen van andere mensen verdragen, MAARRRR; ben alleen nog beetje misselijk na het avondeten, verder niet meer!
Echt, de 7,8,9 weken zijn het ergst. Vanaf weekje of 10 wordt het langzamerhand beter. Niet helemaal, maar je gaat je echt weer war beter voelen!
Tot twee weken geleden was ik ook zwaar lamlendig en werd overal misselijk van. Zelfs van onze "huislucht". Kon bijna niet meer thuiszijn zonder te kokhalzen, haha!
Nu, 13 weken en lig het liefste nog steeds voor 22:00 in bed, geen zin in seks, lui en kan gewoon geen aanrakingen van andere mensen verdragen, MAARRRR; ben alleen nog beetje misselijk na het avondeten, verder niet meer!
Echt, de 7,8,9 weken zijn het ergst. Vanaf weekje of 10 wordt het langzamerhand beter. Niet helemaal, maar je gaat je echt weer war beter voelen!
donderdag 11 september 2014 om 07:32
donderdag 11 september 2014 om 07:34
Dit klinkt als een zeer zwangere vrouw. Gefeliciteerd. Het hoort er allemaal bij. Je zit nu in de meest nare periode van je zwangerschap. Meestal gaat dit over als je lichaam de zwangerschap geaccepteerd c.q gewend is. En deze gedachtes en gevoelens horen er gewoon bij. Er is zelfs een prachtig woord voor bedacht: "Ambivalente" gevoelens.
Het komt en het gaat. Dit is tijdelijk en meestal rond een maand of 3, 4 , is alles weer gewoon. Zowel geestelijk als lichamelijk. Er komt een tijd dat je enkel maar gaat genieten. Duurt nog even een aantal weken, maar dat hoort nu eenmaal bij een beginnende zwangerschap. Tegen mij werd destijds wel eens gezegd: Wees maar blij dat je je flink beroerd voelt, doen de hormonen goed hun werk. Daar hield ik me maar aan vast. Komt goed. Heus, geloof me.
Het komt en het gaat. Dit is tijdelijk en meestal rond een maand of 3, 4 , is alles weer gewoon. Zowel geestelijk als lichamelijk. Er komt een tijd dat je enkel maar gaat genieten. Duurt nog even een aantal weken, maar dat hoort nu eenmaal bij een beginnende zwangerschap. Tegen mij werd destijds wel eens gezegd: Wees maar blij dat je je flink beroerd voelt, doen de hormonen goed hun werk. Daar hield ik me maar aan vast. Komt goed. Heus, geloof me.
donderdag 11 september 2014 om 07:38
Bedankt dames voel mij ineens terug een beetje normaal mijn vriend kijkt soms naar mij en dan zie ik hem echt denken van ik wil iets zeggen maar ik durf niet. gisteren was ik aan het geeuwen en hij zei je bent toch niet moe schat. Kzeg jawel eigenlijk. Hij zo hoe kan dat nu je hebt daarnet dutje gedaan. Ineens vloog deze heks op haar bezem en hij heeft het geweten hoor. Dat hij hem dringend eens mocht verdiepen in het lichaam van zen zwangere vrouw zegt hij maar schat dat is nog maar zo mini klein hoor. Ja en dan!!!!! Deze morgen kreeg hij een boek mee naar het werk over zwanger zijn!
donderdag 11 september 2014 om 07:54
Ja, heel herkenbaar!
Die twijfels ook. Komt goed!
Ik heb een tijdje geleefd op boterhammen pindakaas, appels en cola. Het enige waar ik zin in had.
Eet waar je lijf zin in heeft, eet vaak kleine porties en start met een cracker in bed voordat je opstaat.
De vermoeidheid en die heksengevoelens gaan ook over. Vanaf week 11 was dat bij mij grotendeels voorbij!
Eerste trimester is een lastige.
Die twijfels ook. Komt goed!
Ik heb een tijdje geleefd op boterhammen pindakaas, appels en cola. Het enige waar ik zin in had.
Eet waar je lijf zin in heeft, eet vaak kleine porties en start met een cracker in bed voordat je opstaat.
De vermoeidheid en die heksengevoelens gaan ook over. Vanaf week 11 was dat bij mij grotendeels voorbij!
Eerste trimester is een lastige.
donderdag 11 september 2014 om 08:39
Het hoort er allemaal bij, maar je kunt er wel voor kiezen om er al of niet aan toe te geven. Je bent geen slaaf van je hormonen.
Je kunt natuurlijk ook gewoon niet zo uitvallen tegen je vriend, ook al irriteert hij je mateloos.
Je kunt natuurlijk ook gewoon niet zo uitvallen tegen je vriend, ook al irriteert hij je mateloos.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 11 september 2014 om 08:57
Probeer een beetje te relativeren en om jezelf (op de bezem) te lachen, dat helpt! Ik zit nu in mijn 2e trimester en dan ga je je echt beter voelen, promise. Nu is dit mijn 2e zwangerschap, dus maak je je niet meer zo druk om die stemmingswisselingen. Omdat je weet dat het weer over gaat! Bij beide zwangerschappen was/ben ik een kluizenaar. Niet sociaal, lekker in mijn eigen cocon, niet bereikbaar voor de buitenwereld, ik weet niet hoe snel ik naar huis moet gaan na mijn werk en me op moet sluiten in mijn eigen, kleine wereldje. Het is tijdelijk, gaat vanzelf weer voorbij (als ik stop met borstvoeding, haha) en gelukkig heb ik geen partner en heeft niemand er last van. Vriendinnen weten inmiddels wel dat ik over een jaartje weer terug op aarde ben en laten me met rust. Laat mij maar lekker broeden! Heeft ook niemand last van mijn opspelende hormonen, haha.
donderdag 11 september 2014 om 09:17
Matroesjka, zeg je ook tegen depressieve mensen dat ze maar niet meer zo moeten denken en doen? Ik denk niet dat to het zelf leuk vindt dat ze zo op haar vriend reageert, en toch he?
Het is iig erg herkenbaar wat je schrijft. Probeer je rust te pakken, probeer te eten, dan zal het met je moodswings ook wel wat beter gaan. Mocht het eten echt niet lukken bespreek het dan met de vk en huisarts. Wellicht kunnen ze iets voor je betekenen.
Het is iig erg herkenbaar wat je schrijft. Probeer je rust te pakken, probeer te eten, dan zal het met je moodswings ook wel wat beter gaan. Mocht het eten echt niet lukken bespreek het dan met de vk en huisarts. Wellicht kunnen ze iets voor je betekenen.
donderdag 11 september 2014 om 09:18
ja maar dan komt het met 30 weken weer. zwaar gevoel. niet goed bukken ,continu plassen, moe in het quadraat terwijl je nog zoooveeel moet doen. stomme maagzuur vooral dat je het krijgt bij dingen die je juiste graag eet of drinkt..en oja had ik continu plassen al gezegd? dat je in bed ligt, WEEER naar de toilet moet, en 1 seconde in bed ligt en dan weer hetzelfde gevoel..grrrrrrrrr...
daarnaast is het getrappel dan weer erg leuk etc maar ik vond het dus op het laatst niet meer leuk. Begin geen last gehad tot ong 30 weken..
daarnaast is het getrappel dan weer erg leuk etc maar ik vond het dus op het laatst niet meer leuk. Begin geen last gehad tot ong 30 weken..
Puck
donderdag 11 september 2014 om 09:25
Het helpt wel als je vriend niet steeds gaat roepen: ja maar het is nog maar zooooooo klein. Dat doet er fysiek niet toe, je bent vanaf het begin mega hartstikke zwanger. Je hormoonspiegels houden geen rekening met: ja maar, het is nog maar pril en klein. Die hormoonspiegels knallen van het begin door het plafond. En daar kun je je echt flink beroerd van voelen. Moe moe moe moe, moe tot op het bot, en misselijk. Probeer je in te houden en het niet erger te maken door zo kwaad te worden. Maar laat hem dat even goed lezen, want zoals je het omschrijft snapt hij er nog niets van. Ik hoefde mijn vriend niets uit te leggen, die zag het aan me en dacht: oké, dit is dus zwanger zijn.
donderdag 11 september 2014 om 09:32
Jeetje wat herkenbaar! en fijn om te lezen dat je dan niet de enige bent.. het lijkt of iedereen op een roze wolk zit en er niet voor durven uitkomen hoe ze in werkelijkheid zich voelen. Ook vooral het gedeelte dat een aantal mensen durven te zeggen "maar joh het is nog zo klein" dat ik bijna dacht dat ik me aanstelde..
Ook herkenbaar is dat ik bijna liever gewoon thuis blijf, helaas moet ik naar mijn werk waar gister mijn teamleider een opmerking plaatste omdat ik even zat op een plek waar je niet echt hoort te zitten maar met mijn werk loop je de hele dag en ik kon niet meer.. ze vond dat ik daar niet kon zitten.. ik dacht dat ik ontplofte toen ze dat zei!!! ik ben maar even weggelopen en me teruggetrokken en heb erg gehuild van haar opmerking. (zullen allemaal de hormonen wel zijn) Ik ben nu 14 weken, hoop net als jij dat het snel weer overgaat.. dit zal mijn geduldige vriend vast ook hopen
Ook herkenbaar is dat ik bijna liever gewoon thuis blijf, helaas moet ik naar mijn werk waar gister mijn teamleider een opmerking plaatste omdat ik even zat op een plek waar je niet echt hoort te zitten maar met mijn werk loop je de hele dag en ik kon niet meer.. ze vond dat ik daar niet kon zitten.. ik dacht dat ik ontplofte toen ze dat zei!!! ik ben maar even weggelopen en me teruggetrokken en heb erg gehuild van haar opmerking. (zullen allemaal de hormonen wel zijn) Ik ben nu 14 weken, hoop net als jij dat het snel weer overgaat.. dit zal mijn geduldige vriend vast ook hopen
donderdag 11 september 2014 om 09:44
Ik ben nu 6 weken zwanger en ik herken het eigenlijk niet, behalve de twijfels dan. Maar op een roze wolk zit ik echt niet, hoor. Ik dacht dat je je heel anders zou voelen als je zwanger bent, maar daar heb ik, behalve zere borsten en vermoeidheid, geen last van. Ik durf alleen nog niet blij te zijn met mijn zwangerschap, omdat het nog zo pril is. Wie zegt dat het niet alsnog fout gaat? En daar voel ik me dan weer schuldig over naar het kindje.
Mijn man en ik praten er wel veel over. Hij kan zich niet veel voorstellen bij wat ik voel, maar hij voelt natuurlijk ook niets. Weet jouw vriend dat je je zo rot voelt? Probeer er in ieder geval samen over te praten. Dan kan hij er rekening mee houden en weet hij dat het niet aan hem ligt. Dat scheelt misschien weer wat irritaties, van jou en van hem.
Sterkte! Het schijnt beter te worden over een paar weken...
Mijn man en ik praten er wel veel over. Hij kan zich niet veel voorstellen bij wat ik voel, maar hij voelt natuurlijk ook niets. Weet jouw vriend dat je je zo rot voelt? Probeer er in ieder geval samen over te praten. Dan kan hij er rekening mee houden en weet hij dat het niet aan hem ligt. Dat scheelt misschien weer wat irritaties, van jou en van hem.
Sterkte! Het schijnt beter te worden over een paar weken...
donderdag 11 september 2014 om 10:10
heeel herkenbaar ook ik at veel minder dan normaal in t begin, maar er zijn ook wel leukere kanten aan zwanger zijn, wacht maar tot de buik groeit en je voelt je kleine bewegen, echt heel bijzonder. kwa dat betreft zeg ik van geen paniek het word nog wel beter, en die twijfels enzo blijven toch wel hele zwangerschap door heb ze zelf soms ook wel eens.
sometimes believing and hoping is all we have
donderdag 11 september 2014 om 10:19
Ja, dit is nu zwanger zijn. Het begin is het zwaarste! Ik pleit ook voor verlof in de eerste weken!
Tips:
Leg het uit aan je vriend (dat juist het begin zwaar is, met vermoeidheid en misselijkheid en andere hormonenellende).
Hou je in, wees je bewust van de invloed van je hormonen. Gewoon even tot tien tellen en bedenken of het redelijk is om zo boos te zijn.
Eet vaak kleine beetjes, dat helpt tegen de misselijkheid.
Tegen de vermoeidheid helpt niks, gewoon aan toegeven.
Tips:
Leg het uit aan je vriend (dat juist het begin zwaar is, met vermoeidheid en misselijkheid en andere hormonenellende).
Hou je in, wees je bewust van de invloed van je hormonen. Gewoon even tot tien tellen en bedenken of het redelijk is om zo boos te zijn.
Eet vaak kleine beetjes, dat helpt tegen de misselijkheid.
Tegen de vermoeidheid helpt niks, gewoon aan toegeven.
donderdag 11 september 2014 om 10:20
Meid, je bent één groot vat hormonen nu, en hoe je op die hormonen reageert dat is voor iedereen anders. Die roze wolk schijnt wel te bestaan, maar ik heb hem tijdens mijn beide zwangerschappen niet kunnen ontdekken hoor, het was eerder een soort grijze smog die om mij heen hing. De roze wolk kwam wel, een paar dagen na de bevalling.
Alles wat je noemt herken ik, behalve het heksengedrag. Leg je vriend op een rustig moment uit hoe je je voelt, en probeer hem een beetje te ontzien. Tel eens wat vaker tot tien.
Verder, heel veel succes. Het wordt beter, echt. En dat kindje gaat er komen, en je gaat het soms best moeilijk krijgen, maar het gaat je heel veel moois brengen.
Alles wat je noemt herken ik, behalve het heksengedrag. Leg je vriend op een rustig moment uit hoe je je voelt, en probeer hem een beetje te ontzien. Tel eens wat vaker tot tien.
Verder, heel veel succes. Het wordt beter, echt. En dat kindje gaat er komen, en je gaat het soms best moeilijk krijgen, maar het gaat je heel veel moois brengen.
donderdag 11 september 2014 om 10:33
Zoals ik al zei mijn vriend doet echt super zijn best. Als koken weer niet lukt geen probleem hij doet het wel. Of hij eet een boterham. Alleen zijn opmerking dat ik nu nog niet moe kon zijn want dat het nog mini was maakte mij echt Boos. Het is toch niet omdat het nog mini is, dat ik lieg als ik zeg dat ik moe ben. Ik heb een hele leuke site gevonden http://www.dezwangereman.nl/
Leuk geschreven die gaat hij straks eens lezen zei hij
Ik denk dat het voor hem allemaal nog niet echt is behalve het feit dat ik me rot voel en dat er een 2e streep op de test verscheen ziet of voelt hij niets. Ik denk of ik hoop na de eerste echo dat hij dan wel gaat beseffen dat er toch del echt iets in mijn buik zit. En bedankt voor de tips trouwens. Drinken lukt wel. Vooral melk producten vind ik zalig.
En ik vind dit inderdaad zelf niet leuk op zo tegen mijn vriend te doen het is echt een schat van een man. Die heel veel aandacht en knuffels nodig heeft maar dat lukt mij momenteel niet. Snachts samen dicht tegen elkaar geplakt slapen ik word er gek van maar dat laat ik hem wel gewoon doen Ookal komt m'n haar recht te staan. Ik wil hem echt niet weg duwen of het hem onmogelijk maken.
Leuk geschreven die gaat hij straks eens lezen zei hij
Ik denk dat het voor hem allemaal nog niet echt is behalve het feit dat ik me rot voel en dat er een 2e streep op de test verscheen ziet of voelt hij niets. Ik denk of ik hoop na de eerste echo dat hij dan wel gaat beseffen dat er toch del echt iets in mijn buik zit. En bedankt voor de tips trouwens. Drinken lukt wel. Vooral melk producten vind ik zalig.
En ik vind dit inderdaad zelf niet leuk op zo tegen mijn vriend te doen het is echt een schat van een man. Die heel veel aandacht en knuffels nodig heeft maar dat lukt mij momenteel niet. Snachts samen dicht tegen elkaar geplakt slapen ik word er gek van maar dat laat ik hem wel gewoon doen Ookal komt m'n haar recht te staan. Ik wil hem echt niet weg duwen of het hem onmogelijk maken.
donderdag 11 september 2014 om 10:38
We zullen gelijk ook nog maar een ander geheim verklappen. De roze wolk na de bevalling is maar voor weinig weggelegd.
Zoek iets waar je trek in hebt en ga dat eten. Zeker elk uur iets eten. En loop even weg als je het niet meer trekt. Even naar buiten voor frisse lucht. Slaap meer en verwacht niets. Neem elk uur zoals het komt en maak er iets leuks van.
Ik vond zwanger zijn een ramp. 3 x 9 maanden alleen maar zwak, ziek en heel misselijk. Het is een offer dat je moet brengen maar je krijgt er na de eerste verjaardag (alle kraampjes, poepluiers, continue onder gespuugd worden verder) iets heel leuks voor terug.
Zoek iets waar je trek in hebt en ga dat eten. Zeker elk uur iets eten. En loop even weg als je het niet meer trekt. Even naar buiten voor frisse lucht. Slaap meer en verwacht niets. Neem elk uur zoals het komt en maak er iets leuks van.
Ik vond zwanger zijn een ramp. 3 x 9 maanden alleen maar zwak, ziek en heel misselijk. Het is een offer dat je moet brengen maar je krijgt er na de eerste verjaardag (alle kraampjes, poepluiers, continue onder gespuugd worden verder) iets heel leuks voor terug.
