Zwanger
alle pijlers
is dit nu zwanger zijn?
donderdag 11 september 2014 om 07:22
Dames,
Ik ben nu 7 weken zwanger en mijn god nog nooit in mijn leven heb ik mij zo rot gevoeld zo ziek zo vanalles.
Eten lukt voor geen meter. Eten maken voor geen halve meter zelfs.
Mijn vriend kan niets Goeds doen. Ik hou enorm veel van hem. En ik doe dat niet expres maar ik verdraag hem niet in mijn buurt.
Ik ben zo moe. Zelfs als ik niet doe ben ik de luiheid zelve. En ergste van al ik ben een vat vol twijfels. Was het wel oké om aan kinderen te beginnen. Hebben we wel goed na gedacht is dit wel wat ik wil. En ja dat is wat ik wil maar toch die twijfels die duivelse gedacht. Soms kijk ik naar mijn vriend en denkt er iets in mij is dit echt de man die jij als vader van je kind wou. Ja natuurlijk maar momenteel kan hij niets juist doen en ik vind het zo erg. Deze zw maakt van mij een heks. En tot een paar dagen geleden had ik een extreme zin in seks. En nu is die zin verdwenen naar onder nul.
Wat ik wil met deze post geen idee. Iemand die zegt dat dit gevoel niet zo blijft
Ik ben nu 7 weken zwanger en mijn god nog nooit in mijn leven heb ik mij zo rot gevoeld zo ziek zo vanalles.
Eten lukt voor geen meter. Eten maken voor geen halve meter zelfs.
Mijn vriend kan niets Goeds doen. Ik hou enorm veel van hem. En ik doe dat niet expres maar ik verdraag hem niet in mijn buurt.
Ik ben zo moe. Zelfs als ik niet doe ben ik de luiheid zelve. En ergste van al ik ben een vat vol twijfels. Was het wel oké om aan kinderen te beginnen. Hebben we wel goed na gedacht is dit wel wat ik wil. En ja dat is wat ik wil maar toch die twijfels die duivelse gedacht. Soms kijk ik naar mijn vriend en denkt er iets in mij is dit echt de man die jij als vader van je kind wou. Ja natuurlijk maar momenteel kan hij niets juist doen en ik vind het zo erg. Deze zw maakt van mij een heks. En tot een paar dagen geleden had ik een extreme zin in seks. En nu is die zin verdwenen naar onder nul.
Wat ik wil met deze post geen idee. Iemand die zegt dat dit gevoel niet zo blijft
donderdag 11 september 2014 om 10:38
Ik snap precies hoe je je voelt ik ben 13 weken nu en ik kan me man iets meer verdragen maar hij moet vooral van me afblijven en geen domme dingen zeggen, dus over is het nog niet het is heel erg! En als iemand iets doet waar ik het totaal niet mee eens ben kan ik maar moeilijk mijn mond houden, geloof me dat had ik nooit!
Ze zeggen dat het beter word en het is echt zo vanaf week 12 werd het ietsje beter maar helemaal over , dat duurt nog even denk ik...
Ze zeggen dat het beter word en het is echt zo vanaf week 12 werd het ietsje beter maar helemaal over , dat duurt nog even denk ik...
Liever spijt van iets wat je heb gedaan, dan spijt van iets wat je niet heb gedaan
donderdag 11 september 2014 om 10:43
Allereerst: het is maar tijdelijk... echt!
Iedereen zegt altijd dat het eerste trimester het ergst is, maar ik vind elke trimester heeft zijn voor-en nadelen. Ik vind kinderen super, maar zwanger zijn, daar vind ik echt niets aan! Ik heb een dochter, en ik heb echt mijn best gedaan door met buikbanden enzo het zwanger zijn 'leuk te maken', maar echt, leuk ben ik het nooit gaan vinden. (Hoewel het zwangerschapsverlof wel fijn was!
Nu ben ik weer 7 weken zwanger en herinner ik me dus weer helemaal waarom het ook al weer niet leuk is om zwanger te zijn. Ik ben ook behoorlijk misselijk en hartstikke moe.
En je wil niet klagen, want zwanger zijn moet maar heerlijk zijn. Maar goed, dat is het dus lang niet altijd ...
Nu de tips :
- Zeg op een moment dat je je goed voelt tegen je vriend: 'luister schat, ik ben mezelf niet helemaal op het moment en ik vind het ook verschrikkelijk. Vergeet alsjeblieft dat ik af en toe zo tegen je uitval!'
- Zeg hem duidelijk wat je van hem verwacht. Mijn vriend zal bijvoorbeeld nooit uit zichzelf een massage geven, daar heb ik me bij neergelegd, en ik vraag er dus gewoon om als ik het nodig heb.
- Wees extra lief voor jezelf. Koop waar je zin in hebt. Zowel eten (zodra je daar weer zin in krijgt), als boeken, kleding, waar je maar blij van wordt! Dit helpt bij mij altijd. (ook al is het maar heel eventjes).
Laatste tip voor een leuk boekje over zwanger zijn:
- Zwanger / Aftellen tot de bevalling
Kara Nakisbendi
Iedereen zegt altijd dat het eerste trimester het ergst is, maar ik vind elke trimester heeft zijn voor-en nadelen. Ik vind kinderen super, maar zwanger zijn, daar vind ik echt niets aan! Ik heb een dochter, en ik heb echt mijn best gedaan door met buikbanden enzo het zwanger zijn 'leuk te maken', maar echt, leuk ben ik het nooit gaan vinden. (Hoewel het zwangerschapsverlof wel fijn was!
Nu ben ik weer 7 weken zwanger en herinner ik me dus weer helemaal waarom het ook al weer niet leuk is om zwanger te zijn. Ik ben ook behoorlijk misselijk en hartstikke moe.
En je wil niet klagen, want zwanger zijn moet maar heerlijk zijn. Maar goed, dat is het dus lang niet altijd ...
Nu de tips :
- Zeg op een moment dat je je goed voelt tegen je vriend: 'luister schat, ik ben mezelf niet helemaal op het moment en ik vind het ook verschrikkelijk. Vergeet alsjeblieft dat ik af en toe zo tegen je uitval!'
- Zeg hem duidelijk wat je van hem verwacht. Mijn vriend zal bijvoorbeeld nooit uit zichzelf een massage geven, daar heb ik me bij neergelegd, en ik vraag er dus gewoon om als ik het nodig heb.
- Wees extra lief voor jezelf. Koop waar je zin in hebt. Zowel eten (zodra je daar weer zin in krijgt), als boeken, kleding, waar je maar blij van wordt! Dit helpt bij mij altijd. (ook al is het maar heel eventjes).
Laatste tip voor een leuk boekje over zwanger zijn:
- Zwanger / Aftellen tot de bevalling
Kara Nakisbendi
Count your blessings...
donderdag 11 september 2014 om 10:45
tja.... het is zeker niet altijd een pretje.. vooral die hormonen!!
probeer dingen te blijven relativeren, ik kon ook zo onredelijk zijn naar mijn vriend toe, maar zag algauw in dat hij er ook niets aan kon doen.. ik voelde me tussen de 20-27 weken het beste.. 30-33 was weer helemaal ruk.. en nu gaan de laatste loodjes me redelijk af.. heb nog steeds een paar keer een bah/blehg/prut/boe dag tussen door, waarin je je gewoon rot/ziek/zwak misselijk voelt en wilt dat het voorbij is.. echter.. hierna zal het ook niet altijd een pretje zijn, dag rust, dag slaap.. geniet daarom nu lekker van het feit dat je onder een dekentje op de bank kan kruipen, je dutjes kan doen en je rust kan pakken samen met manlief...
probeer hem zeker niet van je af te duwen in deze periode, je hebt hem hard zat nodig!
probeer dingen te blijven relativeren, ik kon ook zo onredelijk zijn naar mijn vriend toe, maar zag algauw in dat hij er ook niets aan kon doen.. ik voelde me tussen de 20-27 weken het beste.. 30-33 was weer helemaal ruk.. en nu gaan de laatste loodjes me redelijk af.. heb nog steeds een paar keer een bah/blehg/prut/boe dag tussen door, waarin je je gewoon rot/ziek/zwak misselijk voelt en wilt dat het voorbij is.. echter.. hierna zal het ook niet altijd een pretje zijn, dag rust, dag slaap.. geniet daarom nu lekker van het feit dat je onder een dekentje op de bank kan kruipen, je dutjes kan doen en je rust kan pakken samen met manlief...
probeer hem zeker niet van je af te duwen in deze periode, je hebt hem hard zat nodig!
donderdag 11 september 2014 om 10:55
En bij mij hielp in de hondsberoerde weken ook om toch afleiding te gaan zoeken. Tuurlijk wel je rust pakken, maar ik deed wel dingen die mij deden afleiden van het misselijk zijn; wandelen met de hond van de schoonouders, fietsen etc. Ik had het "voordeel" dat de beroerde weken in mijn vakantie vielen en dus desnoods midden op de dag even kon gaan liggen.
donderdag 11 september 2014 om 11:22
