Zwanger
alle pijlers
Kan geen afscheid nemen van ingevroren embryo's
vrijdag 21 juni 2013 om 12:21
Na jaren proberen om zwanger te raken is dat 3 jaar geleden middels een (onverwachte) IVF in 1 x maal gelukt. Dat voelt nog steeds als een wonder en we genieten nog elke dag van ons kindje.
Uit deze IVF behandeling zijn 3 embryoos ontstaan waarvan dus 1 teruggeplaatst. Voor de andere 2 hebben wij gekozen om deze in te laten vriezen. Een tijd geleden ( als je kind ongeveer 2 jaar is) kregen wij een brief van het ziekenhuis om aan te geven wat je met deze embryo's wil. Er zijn een aantal opties,
1. terugplaatsen voor een nieuwe zwangerschap,
2. embryo afstaan aan andere vrouw, of afstaan voor
3. wetenschappelijk onderzoek/ produktie van stamcellen.
Man en ik waren er toen al wel (voorzichtig) aan uit dat we geen 2e zwangerschap meer zouden aangaan. Echter ik kan het niet over mijn hart verkrijgen de embryo's te laten vernietigen. Het voelt als een stukje van ons, voor mij betekent dit wel iets. Optie 2 en 3 zijn persoonlijk voor mij/ ons geen optie. Vernietigen klinkt ook zo hard....het zouden in principe 2 mensjes kunnen worden! Daarom brief teruggestuurd om invriesperiode nog te verlengen, maar onherroepelijk komt deze vraag opnieuw....
Het liefst zou ik er op een of andere manier afscheid van willen nemen o.i.d. Misschien raar voor sommigen, of gaat wat ver maar zo voelt het wel! Is er iemand die dit herkent? Zijn er misschien nog wel andere opties die ik niet ken?
Ik hoor het graag.
Uit deze IVF behandeling zijn 3 embryoos ontstaan waarvan dus 1 teruggeplaatst. Voor de andere 2 hebben wij gekozen om deze in te laten vriezen. Een tijd geleden ( als je kind ongeveer 2 jaar is) kregen wij een brief van het ziekenhuis om aan te geven wat je met deze embryo's wil. Er zijn een aantal opties,
1. terugplaatsen voor een nieuwe zwangerschap,
2. embryo afstaan aan andere vrouw, of afstaan voor
3. wetenschappelijk onderzoek/ produktie van stamcellen.
Man en ik waren er toen al wel (voorzichtig) aan uit dat we geen 2e zwangerschap meer zouden aangaan. Echter ik kan het niet over mijn hart verkrijgen de embryo's te laten vernietigen. Het voelt als een stukje van ons, voor mij betekent dit wel iets. Optie 2 en 3 zijn persoonlijk voor mij/ ons geen optie. Vernietigen klinkt ook zo hard....het zouden in principe 2 mensjes kunnen worden! Daarom brief teruggestuurd om invriesperiode nog te verlengen, maar onherroepelijk komt deze vraag opnieuw....
Het liefst zou ik er op een of andere manier afscheid van willen nemen o.i.d. Misschien raar voor sommigen, of gaat wat ver maar zo voelt het wel! Is er iemand die dit herkent? Zijn er misschien nog wel andere opties die ik niet ken?
Ik hoor het graag.
vrijdag 21 juni 2013 om 12:28
Je gaat de embryo's zelf niet meer gebruiken, vernietigen wil je niet. Waarom dan niet anderen helpen door ze af te staan voor onderzoek??
Persoonlijk vind ik het inderdaad wat ver gaan dat je er afscheid van wilt nemen, maar ieder heeft daar zijn eigen mening over natuurlijk, geen probleem. Het zijn klompjes cellen, meer niet.
Kan me voorstellen dat het een ingrijpende periode voor je is geweest, dat wel.
Hoe lang krijg je de tijd om erover na te denken?
Persoonlijk vind ik het inderdaad wat ver gaan dat je er afscheid van wilt nemen, maar ieder heeft daar zijn eigen mening over natuurlijk, geen probleem. Het zijn klompjes cellen, meer niet.
Kan me voorstellen dat het een ingrijpende periode voor je is geweest, dat wel.
Hoe lang krijg je de tijd om erover na te denken?
vrijdag 21 juni 2013 om 12:32
ik zou ze niet afstaan voor wetenschappelijk onderzoek maar afstaan aan een andere vrouw die geen kinderen kan krijgen .. Maar alleen maar als je écht zeker bent dat je zelf geen kinderen meer wil..
Vernietigen is ook zo zinloos.. heeft tenslotte hoop moeite en geld gekost om zover te komen..
Niet afscheid kunnen nemen van , ja van wat eigenlijk, snap ik niet zo goed.. Het is nog niets.. het zijn nog cellen.. Daar heb je toch nog geen binding mee ? Pas bij een ontstane zwangerschap en het dragen van je kind krijg je een band.. Niet als het in de vriezer ligt..
Vernietigen is ook zo zinloos.. heeft tenslotte hoop moeite en geld gekost om zover te komen..
Niet afscheid kunnen nemen van , ja van wat eigenlijk, snap ik niet zo goed.. Het is nog niets.. het zijn nog cellen.. Daar heb je toch nog geen binding mee ? Pas bij een ontstane zwangerschap en het dragen van je kind krijg je een band.. Niet als het in de vriezer ligt..
vrijdag 21 juni 2013 om 12:36
vrijdag 21 juni 2013 om 12:37
quote:poldervrouw schreef op 21 juni 2013 @ 12:32:
ik zou ze niet afstaan voor wetenschappelijk onderzoek maar afstaan aan een andere vrouw die geen kinderen kan krijgen .. Maar alleen maar als je écht zeker bent dat je zelf geen kinderen meer wil..
Vernietigen is ook zo zinloos.. heeft tenslotte hoop moeite en geld gekost om zover te komen..
Niet afscheid kunnen nemen van , ja van wat eigenlijk, snap ik niet zo goed.. Het is nog niets.. het zijn nog cellen.. Daar heb je toch nog geen binding mee ? Pas bij een ontstane zwangerschap en het dragen van je kind krijg je een band.. Niet als het in de vriezer ligt..
Waarom niet voor wetenschappelijk onderzoek? Stamcel onderzoek is cruciaal in het zoeken naar oplossingen voor tal van ziektes waar ook jij mee te maken kan krijgen Kanker, Alzheimer etc.
Edit: het zijn geen baby's het is een klompje cellen. Niet meer en niet minder
ik zou ze niet afstaan voor wetenschappelijk onderzoek maar afstaan aan een andere vrouw die geen kinderen kan krijgen .. Maar alleen maar als je écht zeker bent dat je zelf geen kinderen meer wil..
Vernietigen is ook zo zinloos.. heeft tenslotte hoop moeite en geld gekost om zover te komen..
Niet afscheid kunnen nemen van , ja van wat eigenlijk, snap ik niet zo goed.. Het is nog niets.. het zijn nog cellen.. Daar heb je toch nog geen binding mee ? Pas bij een ontstane zwangerschap en het dragen van je kind krijg je een band.. Niet als het in de vriezer ligt..
Waarom niet voor wetenschappelijk onderzoek? Stamcel onderzoek is cruciaal in het zoeken naar oplossingen voor tal van ziektes waar ook jij mee te maken kan krijgen Kanker, Alzheimer etc.
Edit: het zijn geen baby's het is een klompje cellen. Niet meer en niet minder
vrijdag 21 juni 2013 om 12:38
Nou ik kan me heel goed voorstellen dat TO ze niet aan een andere vrouw wil afstaan hoor. Die embryo´s hebben dan toch het DNA van TO en haar man? Ik kan me heel goed voorstellen dat je dat dan ziet alsof het in feiten hun kinderen zijn die gedragen worden door een draagmoeder.. Ze kunnen uitgroeien tot kinderen die eigenlijk min of meer biologisch van TO en haar man zijn. (of begrijp ik iets verkeerd aan het proces? )
Vernietigen zou ik ook zeker niet laten doen. Waarom geen onderzoek? Ben je wel zeker dat je niet nog een kindje zou willen?
Vernietigen zou ik ook zeker niet laten doen. Waarom geen onderzoek? Ben je wel zeker dat je niet nog een kindje zou willen?
vrijdag 21 juni 2013 om 12:39
vrijdag 21 juni 2013 om 12:40
dat zou alleen het geval zijn als de embryo's daadwerkelijk uit gen-materiaal van TO en haar man zijn ontstaan, maar dat maak ik niet op uit de OP. Donatie naar een ander kinderloos stel lijkt op eiceldonatie, ik weet niet wat voor criteria daarvoor gelden. Het lijkt mij mooi om een ander kinderloos stel zo te helpen. Genen leveren maakt je nog geen ouder
vrijdag 21 juni 2013 om 12:41
pv, ik kan je gevoel me wel voorstellen omdat ik ook 2 keer een IVF procedure doorgemaakt heb. Heel dubbel destijds dat wij geen cryo's hadden.
Ik denk dat Maaike het goed verwoord en dat je er goed aan gedaan hebt door de keuze nog even uit te stellen.
Denk er nog even rustig over na met je man, daar heb je nu de tijd voor. Afscheid nemen kan ook op een andere manier, zonder dat je het weefsel in handen hebt. Koop samen bijvoorbeeld een mooi sieraad nadat jullie de brief met de definitieve beslissing op de bus hebben gedaan.
Succes met deze moeilijke keuze!
Ik denk dat Maaike het goed verwoord en dat je er goed aan gedaan hebt door de keuze nog even uit te stellen.
Denk er nog even rustig over na met je man, daar heb je nu de tijd voor. Afscheid nemen kan ook op een andere manier, zonder dat je het weefsel in handen hebt. Koop samen bijvoorbeeld een mooi sieraad nadat jullie de brief met de definitieve beslissing op de bus hebben gedaan.
Succes met deze moeilijke keuze!
vrijdag 21 juni 2013 om 12:43
Ik ben bang dat je erg harde reacties kunt krijgen... Niet iedereen zal begrijpen hoe diep het voor jou zit.
Zelf zijn wij nu met icsi 4 bezig. Als de punctie maandag of dinsdag is geweest dan wachten we op terugplaatsing 9. Ik heb 1 vmk gehad, maar tot nog toe is het nog niet gelukt om zwanger te raken.
Als het straks echt niet lukt... en we moeten na gaan denken over wat we verder willen, dan hoop ik met heel mijn hart dan we een embryo mogen gebruiken van een ander stel. We willen graag een kindje van ons samen, maar als dat niet lukt is een zaaddonor voor mij geen optie. Dan 'liever' een kindje wat genetisch gezien niet van ons samen is, maar waar ik wel zwanger van mag zijn.
Ook wij hebben nagedacht over wat we zouden doen als er uit de komende icsi wel een zwangerschap en een kindje komt en we nog cryo's over hebben... Het lijkt ons vreselijk moeilijk. Dus ik begrijp je punt.
Aan de andere kant (en dat klinkt nu heel hard) er bestaat natuurlijk ook een mogelijkheid dat beide cryo's niet door de ontdooiing heen komen.....
Dat een cryo voor (oud-)ivf-vrouwen meer is als 'een klompje cellen' zullen velen waarschijnlijk niet begrijpen....
Ik wens je heel erg veel kracht en sterkte met de beslissing die jullie gaan nemen!
p.s: ik hoorde laatst van iemand die er voor koos om de overige cryo's niet meer terug te laten plaatsen (ivm haar leeftijd en de impact van het traject) dat ze 'om het te verwerken' voor het aantal cryo's een aantal mooie bedeltjes/hangertjes aan een pandora-armband had gekocht. Het had haar heel goed gedaan!
Zelf zijn wij nu met icsi 4 bezig. Als de punctie maandag of dinsdag is geweest dan wachten we op terugplaatsing 9. Ik heb 1 vmk gehad, maar tot nog toe is het nog niet gelukt om zwanger te raken.
Als het straks echt niet lukt... en we moeten na gaan denken over wat we verder willen, dan hoop ik met heel mijn hart dan we een embryo mogen gebruiken van een ander stel. We willen graag een kindje van ons samen, maar als dat niet lukt is een zaaddonor voor mij geen optie. Dan 'liever' een kindje wat genetisch gezien niet van ons samen is, maar waar ik wel zwanger van mag zijn.
Ook wij hebben nagedacht over wat we zouden doen als er uit de komende icsi wel een zwangerschap en een kindje komt en we nog cryo's over hebben... Het lijkt ons vreselijk moeilijk. Dus ik begrijp je punt.
Aan de andere kant (en dat klinkt nu heel hard) er bestaat natuurlijk ook een mogelijkheid dat beide cryo's niet door de ontdooiing heen komen.....
Dat een cryo voor (oud-)ivf-vrouwen meer is als 'een klompje cellen' zullen velen waarschijnlijk niet begrijpen....
Ik wens je heel erg veel kracht en sterkte met de beslissing die jullie gaan nemen!
p.s: ik hoorde laatst van iemand die er voor koos om de overige cryo's niet meer terug te laten plaatsen (ivm haar leeftijd en de impact van het traject) dat ze 'om het te verwerken' voor het aantal cryo's een aantal mooie bedeltjes/hangertjes aan een pandora-armband had gekocht. Het had haar heel goed gedaan!
vrijdag 21 juni 2013 om 13:02
Je hebt nog 2 jaar tot de volgende brief komt. Die tijd heb je om in ieder geval met zekerheid te beslissen of jullie zeker weten niet voor een tweede te willen gaan en te bedenken wat je er dan wél graag mee zou willen doen.
Ik zou wel alle opties overwegen. Blijft donatie en inzetten voor wetenschappelijk onderzoek voor jullie absoluut geen optie, dan blijft er maar één mogelijkheid over; de embryootjes gaan weg.
Ik snap dat je "vernietigen" in het ziekenhuis heel bruut vind klinken. Maar misschien als je zelf op een bepaalde manier afscheid neemt? Het idee van een herinnering dat kuuk aandroeg vind ik mooi. Een ring met twee steentjes voor de embryo's is misschien wat? Kaarsjes branden? Het licht er maar net aan wat bij jullie past.
Misschien bestaat in jullie ziekenhuis ook de mogelijkheid om de embryo's zelf te krijgen en bijvoorbeeld in de tuin te begraven en er bijvoorbeeld een mooi boompje op te planten?
@Meds/anderen die hierover twijfelden: Het gaat in zo'n geval inderdaad om een embryo bestaande uit een eicel van haar en een zaadcel van haar man. Genetisch dus inderdaad volledig van hun.
Ik vind het niet vreemd dat mensen die geen vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan hebben misschien niet begrijpen wat het belang van zo'n embryo is, maar ik denk dat de gedachtengang van TO gelijk is aan die van heel veel IVF/ICSI stellen.
Ik zou wel alle opties overwegen. Blijft donatie en inzetten voor wetenschappelijk onderzoek voor jullie absoluut geen optie, dan blijft er maar één mogelijkheid over; de embryootjes gaan weg.
Ik snap dat je "vernietigen" in het ziekenhuis heel bruut vind klinken. Maar misschien als je zelf op een bepaalde manier afscheid neemt? Het idee van een herinnering dat kuuk aandroeg vind ik mooi. Een ring met twee steentjes voor de embryo's is misschien wat? Kaarsjes branden? Het licht er maar net aan wat bij jullie past.
Misschien bestaat in jullie ziekenhuis ook de mogelijkheid om de embryo's zelf te krijgen en bijvoorbeeld in de tuin te begraven en er bijvoorbeeld een mooi boompje op te planten?
@Meds/anderen die hierover twijfelden: Het gaat in zo'n geval inderdaad om een embryo bestaande uit een eicel van haar en een zaadcel van haar man. Genetisch dus inderdaad volledig van hun.
Ik vind het niet vreemd dat mensen die geen vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan hebben misschien niet begrijpen wat het belang van zo'n embryo is, maar ik denk dat de gedachtengang van TO gelijk is aan die van heel veel IVF/ICSI stellen.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:04
vrijdag 21 juni 2013 om 13:22
Dank al voor jullie reacties.
Voor mij zit het inderdaad dieper zoals een aantal van jullie ook al schreven. Voor mij is het meer dan zomaar een klompje cellen.
Zelf zwanger worden is helaas geen optie meer. Deels vanwege leeftijd van ons beiden, en gezondheid partner.
Afstaan aan een andere vrouw heb ik zeker overwogen. Ik kan me echt voorstellen dat als je zelf graag een kind wil dit een serieuze overweging is om dit aan te gaan. Maar ik vind het zelf erg raar met de gedachten te leven dat er mogelijk ergens ' ons ' kindje rondloopt wat idd helemaal genetisch van jou is...
Deze embryo, s mee naar huis nemen zoals iemand opperde is denk ik niet mogelijk. Of heeft hier iemand wel ervaring mee? Ik denk dat ze dit zeker niet doen maar heb ook nog nooit hierover geïnformeerd.
Wel mooi jullie ideeën hoe aan afscheid vorm te geven zoals een sierraad,, boom planten enz.
Voor mij zit het inderdaad dieper zoals een aantal van jullie ook al schreven. Voor mij is het meer dan zomaar een klompje cellen.
Zelf zwanger worden is helaas geen optie meer. Deels vanwege leeftijd van ons beiden, en gezondheid partner.
Afstaan aan een andere vrouw heb ik zeker overwogen. Ik kan me echt voorstellen dat als je zelf graag een kind wil dit een serieuze overweging is om dit aan te gaan. Maar ik vind het zelf erg raar met de gedachten te leven dat er mogelijk ergens ' ons ' kindje rondloopt wat idd helemaal genetisch van jou is...
Deze embryo, s mee naar huis nemen zoals iemand opperde is denk ik niet mogelijk. Of heeft hier iemand wel ervaring mee? Ik denk dat ze dit zeker niet doen maar heb ook nog nooit hierover geïnformeerd.
Wel mooi jullie ideeën hoe aan afscheid vorm te geven zoals een sierraad,, boom planten enz.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:28
Wij staan volgend jaar voor dezelfde keuze, maar dan 5 jaar na de behandeling. Als optie 3 ook hier mogelijk is (buitenland), doen we dat. Zo niet, dan moeten we nog eens diep nadenken. Ze afstaan is een mooie gedachte maar ik weet niet of we dat willen, ook gezien onze kinderen hier nogal opvallen ivm Nederlands uiterlijk.
Ik voel echter absoluut niet de binding met de embryo´s als jij.
Ik voel echter absoluut niet de binding met de embryo´s als jij.
