Zwanger
alle pijlers
Kan geen afscheid nemen van ingevroren embryo's
vrijdag 21 juni 2013 om 12:21
Na jaren proberen om zwanger te raken is dat 3 jaar geleden middels een (onverwachte) IVF in 1 x maal gelukt. Dat voelt nog steeds als een wonder en we genieten nog elke dag van ons kindje.
Uit deze IVF behandeling zijn 3 embryoos ontstaan waarvan dus 1 teruggeplaatst. Voor de andere 2 hebben wij gekozen om deze in te laten vriezen. Een tijd geleden ( als je kind ongeveer 2 jaar is) kregen wij een brief van het ziekenhuis om aan te geven wat je met deze embryo's wil. Er zijn een aantal opties,
1. terugplaatsen voor een nieuwe zwangerschap,
2. embryo afstaan aan andere vrouw, of afstaan voor
3. wetenschappelijk onderzoek/ produktie van stamcellen.
Man en ik waren er toen al wel (voorzichtig) aan uit dat we geen 2e zwangerschap meer zouden aangaan. Echter ik kan het niet over mijn hart verkrijgen de embryo's te laten vernietigen. Het voelt als een stukje van ons, voor mij betekent dit wel iets. Optie 2 en 3 zijn persoonlijk voor mij/ ons geen optie. Vernietigen klinkt ook zo hard....het zouden in principe 2 mensjes kunnen worden! Daarom brief teruggestuurd om invriesperiode nog te verlengen, maar onherroepelijk komt deze vraag opnieuw....
Het liefst zou ik er op een of andere manier afscheid van willen nemen o.i.d. Misschien raar voor sommigen, of gaat wat ver maar zo voelt het wel! Is er iemand die dit herkent? Zijn er misschien nog wel andere opties die ik niet ken?
Ik hoor het graag.
Uit deze IVF behandeling zijn 3 embryoos ontstaan waarvan dus 1 teruggeplaatst. Voor de andere 2 hebben wij gekozen om deze in te laten vriezen. Een tijd geleden ( als je kind ongeveer 2 jaar is) kregen wij een brief van het ziekenhuis om aan te geven wat je met deze embryo's wil. Er zijn een aantal opties,
1. terugplaatsen voor een nieuwe zwangerschap,
2. embryo afstaan aan andere vrouw, of afstaan voor
3. wetenschappelijk onderzoek/ produktie van stamcellen.
Man en ik waren er toen al wel (voorzichtig) aan uit dat we geen 2e zwangerschap meer zouden aangaan. Echter ik kan het niet over mijn hart verkrijgen de embryo's te laten vernietigen. Het voelt als een stukje van ons, voor mij betekent dit wel iets. Optie 2 en 3 zijn persoonlijk voor mij/ ons geen optie. Vernietigen klinkt ook zo hard....het zouden in principe 2 mensjes kunnen worden! Daarom brief teruggestuurd om invriesperiode nog te verlengen, maar onherroepelijk komt deze vraag opnieuw....
Het liefst zou ik er op een of andere manier afscheid van willen nemen o.i.d. Misschien raar voor sommigen, of gaat wat ver maar zo voelt het wel! Is er iemand die dit herkent? Zijn er misschien nog wel andere opties die ik niet ken?
Ik hoor het graag.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:35
Goh moeilijk zeg. Dit zijn allerlei van die morele vraagstukken die je kan hebben omdat dit ook wetenschappelijk tot stand komt.
Heel theoretisch gezien,
A:je hebt je zwangerschap te danken aan de wetenschap. En kunt daar iets voor terug geven.
B: Ik weet inhoudelijk de feiten van de behandeling niet, maar in gevallen worden er volgens mij hormonen van andere vrouwen gespoten waardoor je een eisprong kan hebben. Dus heb je ook wat te danken aan de vrouwen die dit doneren en kun je met jouw embryo's ook weer andere vrouwen helpen.
In de praktijk voelen dit voor jou als jouw kindjes en is een zwangerschap voor jou geen optie meer. Daar zit hem denk ik eerder de kneep en is dat hetgeen wat je moet verwerken.
Persoonlijk zou ik ze afstaan aan andere ouders. De moeder word hier zelf zwanger van en of het nu jullie dna is, dat zou mij niet uitmaken. Ik zou het de anderen gunnen, zeker als de andere optie is dat het 'vernietigd' word.
Dus neem je bedenktijd en kies tegen die tijd wat er moet gebeuren.
Heel theoretisch gezien,
A:je hebt je zwangerschap te danken aan de wetenschap. En kunt daar iets voor terug geven.
B: Ik weet inhoudelijk de feiten van de behandeling niet, maar in gevallen worden er volgens mij hormonen van andere vrouwen gespoten waardoor je een eisprong kan hebben. Dus heb je ook wat te danken aan de vrouwen die dit doneren en kun je met jouw embryo's ook weer andere vrouwen helpen.
In de praktijk voelen dit voor jou als jouw kindjes en is een zwangerschap voor jou geen optie meer. Daar zit hem denk ik eerder de kneep en is dat hetgeen wat je moet verwerken.
Persoonlijk zou ik ze afstaan aan andere ouders. De moeder word hier zelf zwanger van en of het nu jullie dna is, dat zou mij niet uitmaken. Ik zou het de anderen gunnen, zeker als de andere optie is dat het 'vernietigd' word.
Dus neem je bedenktijd en kies tegen die tijd wat er moet gebeuren.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:36
quote:Orzoo schreef op 21 juni 2013 @ 12:39:
Ik zou wetenschappelijk onderzoek toch overwegen. Zit je niet met het idee dat er misschien ergens een kind rondloopt dat biologisch van jullie is, maar heb je er toch iets "nuttigs" mee gedaan.
Maar zowiezo niks doen totdat je er vrede mee hebt.Dit zou ik ook doen.
Ik zou wetenschappelijk onderzoek toch overwegen. Zit je niet met het idee dat er misschien ergens een kind rondloopt dat biologisch van jullie is, maar heb je er toch iets "nuttigs" mee gedaan.
Maar zowiezo niks doen totdat je er vrede mee hebt.Dit zou ik ook doen.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:42
Ik zou ze in elk geval niet zomaar laten vernietigen. Jij hebt zelf een kindje gekregen waar je heel erg van geniet doordat de wetenschap de moeite heeft genomen te onderzoeken hoe je stellen die het niet lukt via de natuurlijke weg kinderen te krijgen kunt helpen. Ik zou dus kiezen om een ander die wellicht het geluk niet heeft dat ze zelf goede eicellen heeft of die een partner heeft die geen goede zaadcellen heeft te helpen en als dat niet zou kunnen of het je echt tegenstaat zou ik ze afstaan aan diezelfde wetenschap voor onderzoek waar andere stellen in de toekomst profijt van hebben.
Ik zie het een beetje als met orgaandonatie. Je kunt, vind ik dus!, niet zeggen geef mij maar een nieuwe nier als ik die nodig heb als je je niet opgeeft als orgaandonor mocht jouzelf iets overkomen. Zo'n gevoel heb ik hier ook bij, je hebt er zelf profijt van gehad en geniet daar nog elke dag van, hopelijk voor de rest van jullie leven. Dan is de logische stap om daar ook iets voor terug te doen, met het overgebleven wetenschappelijk materiaal mogelijkheden voor andere op hetzelfde geluk te creëren.
Ik zie het een beetje als met orgaandonatie. Je kunt, vind ik dus!, niet zeggen geef mij maar een nieuwe nier als ik die nodig heb als je je niet opgeeft als orgaandonor mocht jouzelf iets overkomen. Zo'n gevoel heb ik hier ook bij, je hebt er zelf profijt van gehad en geniet daar nog elke dag van, hopelijk voor de rest van jullie leven. Dan is de logische stap om daar ook iets voor terug te doen, met het overgebleven wetenschappelijk materiaal mogelijkheden voor andere op hetzelfde geluk te creëren.
vrijdag 21 juni 2013 om 13:57
quote:Sunemom schreef op 21 juni 2013 @ 13:42:
Ik zou ze in elk geval niet zomaar laten vernietigen. Jij hebt zelf een kindje gekregen waar je heel erg van geniet doordat de wetenschap de moeite heeft genomen te onderzoeken hoe je stellen die het niet lukt via de natuurlijke weg kinderen te krijgen kunt helpen. Ik zou dus kiezen om een ander die wellicht het geluk niet heeft dat ze zelf goede eicellen heeft of die een partner heeft die geen goede zaadcellen heeft te helpen en als dat niet zou kunnen of het je echt tegenstaat zou ik ze afstaan aan diezelfde wetenschap voor onderzoek waar andere stellen in de toekomst profijt van hebben.
Ik zie het een beetje als met orgaandonatie. Je kunt, vind ik dus!, niet zeggen geef mij maar een nieuwe nier als ik die nodig heb als je je niet opgeeft als orgaandonor mocht jouzelf iets overkomen. Zo'n gevoel heb ik hier ook bij, je hebt er zelf profijt van gehad en geniet daar nog elke dag van, hopelijk voor de rest van jullie leven. Dan is de logische stap om daar ook iets voor terug te doen, met het overgebleven wetenschappelijk materiaal mogelijkheden voor andere op hetzelfde geluk te creëren.
Hier ben ik het dus helemaal mee eens.
Ookal is het natuurlijk iets anders, ik heb zelf meegedaan aan Moeders voor Moeders, in het begin van mijn zwangerschap. Als ik mag genieten van een kind, waarom niet een bijdrage doen om een ander dat geluk ook te geven? En nu kan TO die bijdrage doen, door de cellen aan de wetenschap te schenken. Maar ik snap ook wel dat dat een heel persoonlijke beslissing is...
Ik zou ze in elk geval niet zomaar laten vernietigen. Jij hebt zelf een kindje gekregen waar je heel erg van geniet doordat de wetenschap de moeite heeft genomen te onderzoeken hoe je stellen die het niet lukt via de natuurlijke weg kinderen te krijgen kunt helpen. Ik zou dus kiezen om een ander die wellicht het geluk niet heeft dat ze zelf goede eicellen heeft of die een partner heeft die geen goede zaadcellen heeft te helpen en als dat niet zou kunnen of het je echt tegenstaat zou ik ze afstaan aan diezelfde wetenschap voor onderzoek waar andere stellen in de toekomst profijt van hebben.
Ik zie het een beetje als met orgaandonatie. Je kunt, vind ik dus!, niet zeggen geef mij maar een nieuwe nier als ik die nodig heb als je je niet opgeeft als orgaandonor mocht jouzelf iets overkomen. Zo'n gevoel heb ik hier ook bij, je hebt er zelf profijt van gehad en geniet daar nog elke dag van, hopelijk voor de rest van jullie leven. Dan is de logische stap om daar ook iets voor terug te doen, met het overgebleven wetenschappelijk materiaal mogelijkheden voor andere op hetzelfde geluk te creëren.
Hier ben ik het dus helemaal mee eens.
Ookal is het natuurlijk iets anders, ik heb zelf meegedaan aan Moeders voor Moeders, in het begin van mijn zwangerschap. Als ik mag genieten van een kind, waarom niet een bijdrage doen om een ander dat geluk ook te geven? En nu kan TO die bijdrage doen, door de cellen aan de wetenschap te schenken. Maar ik snap ook wel dat dat een heel persoonlijke beslissing is...
Ik ben niet dom, ik weet precies wat ik bedoel.
vrijdag 21 juni 2013 om 14:08
Ik heb eens op internet gezocht of er mensen met soortgelijke ervaringen zijn en vond dit topic op een IVF-forum. Misschien kun je er wat mee.
http://www.ivf-site.nl/Forum/index.php?topic=217.0
http://www.ivf-site.nl/Forum/index.php?topic=217.0
vrijdag 21 juni 2013 om 14:13
Deze is vast ook interessant bij het maken van je besluit:
http://www.trouw.nl/tr/nl ... a-je-niet-zomaar-af.dhtml
http://www.trouw.nl/tr/nl ... a-je-niet-zomaar-af.dhtml
vrijdag 21 juni 2013 om 14:17
quote:-kuuk- schreef op 21 juni 2013 @ 12:43:
Ik ben bang dat je erg harde reacties kunt krijgen... Niet iedereen zal begrijpen hoe diep het voor jou zit.
Zelf zijn wij nu met icsi 4 bezig. Als de punctie maandag of dinsdag is geweest dan wachten we op terugplaatsing 9. Ik heb 1 vmk gehad, maar tot nog toe is het nog niet gelukt om zwanger te raken.
Als het straks echt niet lukt... en we moeten na gaan denken over wat we verder willen, dan hoop ik met heel mijn hart dan we een embryo mogen gebruiken van een ander stel. We willen graag een kindje van ons samen, maar als dat niet lukt is een zaaddonor voor mij geen optie. Dan 'liever' een kindje wat genetisch gezien niet van ons samen is, maar waar ik wel zwanger van mag zijn.
Ook wij hebben nagedacht over wat we zouden doen als er uit de komende icsi wel een zwangerschap en een kindje komt en we nog cryo's over hebben... Het lijkt ons vreselijk moeilijk. Dus ik begrijp je punt.
Aan de andere kant (en dat klinkt nu heel hard) er bestaat natuurlijk ook een mogelijkheid dat beide cryo's niet door de ontdooiing heen komen.....
Dat een cryo voor (oud-)ivf-vrouwen meer is als 'een klompje cellen' zullen velen waarschijnlijk niet begrijpen....
Ik wens je heel erg veel kracht en sterkte met de beslissing die jullie gaan nemen!
p.s: ik hoorde laatst van iemand die er voor koos om de overige cryo's niet meer terug te laten plaatsen (ivm haar leeftijd en de impact van het traject) dat ze 'om het te verwerken' voor het aantal cryo's een aantal mooie bedeltjes/hangertjes aan een pandora-armband had gekocht. Het had haar heel goed gedaan!
Deze 2 staan lijnrecht tegenover elkaar .
Enerzijds hoop je op een embryo van een ander stel , en anderzijds twijfel je of je je eigen embryo zou afstaan.
On topic , To heel moeilijk neem de tijd , zelf zou de wetenschap een optie zijn.
Ik ben bang dat je erg harde reacties kunt krijgen... Niet iedereen zal begrijpen hoe diep het voor jou zit.
Zelf zijn wij nu met icsi 4 bezig. Als de punctie maandag of dinsdag is geweest dan wachten we op terugplaatsing 9. Ik heb 1 vmk gehad, maar tot nog toe is het nog niet gelukt om zwanger te raken.
Als het straks echt niet lukt... en we moeten na gaan denken over wat we verder willen, dan hoop ik met heel mijn hart dan we een embryo mogen gebruiken van een ander stel. We willen graag een kindje van ons samen, maar als dat niet lukt is een zaaddonor voor mij geen optie. Dan 'liever' een kindje wat genetisch gezien niet van ons samen is, maar waar ik wel zwanger van mag zijn.
Ook wij hebben nagedacht over wat we zouden doen als er uit de komende icsi wel een zwangerschap en een kindje komt en we nog cryo's over hebben... Het lijkt ons vreselijk moeilijk. Dus ik begrijp je punt.
Aan de andere kant (en dat klinkt nu heel hard) er bestaat natuurlijk ook een mogelijkheid dat beide cryo's niet door de ontdooiing heen komen.....
Dat een cryo voor (oud-)ivf-vrouwen meer is als 'een klompje cellen' zullen velen waarschijnlijk niet begrijpen....
Ik wens je heel erg veel kracht en sterkte met de beslissing die jullie gaan nemen!
p.s: ik hoorde laatst van iemand die er voor koos om de overige cryo's niet meer terug te laten plaatsen (ivm haar leeftijd en de impact van het traject) dat ze 'om het te verwerken' voor het aantal cryo's een aantal mooie bedeltjes/hangertjes aan een pandora-armband had gekocht. Het had haar heel goed gedaan!
Deze 2 staan lijnrecht tegenover elkaar .
Enerzijds hoop je op een embryo van een ander stel , en anderzijds twijfel je of je je eigen embryo zou afstaan.
On topic , To heel moeilijk neem de tijd , zelf zou de wetenschap een optie zijn.
vrijdag 21 juni 2013 om 14:23
Lilith dan heb je me behoorlijk verkeerd begrepen!
Wij hebben hier lang over nagedacht. In eerste instantie leek het ons erg raar en onwerkelijk als een kind wat onze genen heeft bij een ander geboren wordt. Maar omdat wijzelf ook afhankelijk zijn van de wetenschap/bereidwilligheid van andere stellen hebben we onze keuze gemaakt.
Wij hebben hier lang over nagedacht. In eerste instantie leek het ons erg raar en onwerkelijk als een kind wat onze genen heeft bij een ander geboren wordt. Maar omdat wijzelf ook afhankelijk zijn van de wetenschap/bereidwilligheid van andere stellen hebben we onze keuze gemaakt.
vrijdag 21 juni 2013 om 14:31
Misschien heel raar en misschien mag of kan het niet. Maar kan je het niet begraven of cremeren?. Dat is een normale manier om afscheid te nemen als iemand of een dier of iets overlijd en dit kindje/kindjes leven nog niet maar zullen bij zo een keus ook niet meer gaan leven misschien dat dat een goeie makelijkere manier van afsluiten zou kunnen zijn?
Ik heb er geen ervaringen of iets mee en weet ook niet wat hier in normaal is en hoe jij dit zou zien.
Ik heb er geen ervaringen of iets mee en weet ook niet wat hier in normaal is en hoe jij dit zou zien.
vrijdag 21 juni 2013 om 14:42
Ik zou het juist een heel mooi idee vinden om andere vrouwen te helpen (op wat voor manier dan ook).
En zo zou ik ook zien: niet "ze gaan onderzoek doen met mijn kind" of "mijn kind groeit ergens anders op", maar "ik help andere stellen hun diepste wens waar te maken".
En zo zou ik ook zien: niet "ze gaan onderzoek doen met mijn kind" of "mijn kind groeit ergens anders op", maar "ik help andere stellen hun diepste wens waar te maken".
anoniem_30637 wijzigde dit bericht op 21-06-2013 14:44
Reden: Kleine aanvulling
Reden: Kleine aanvulling
% gewijzigd
vrijdag 21 juni 2013 om 15:04
vrijdag 21 juni 2013 om 16:21
Pauwvrouw ik begrijp je gevoel heel goed.
Ik heb onlangs het geluk gehad om zwanger te worden van nr. 3 na de tp van een cryo voorrgekomen uit een ICSI behandeling. We hebben nu nog 4 cryo's over. Nog een zwangerschap zit er niet in maar wat te doen met de cryo's? Doneren aan een ander stel zou ik nooit willen. Misschien egoistisch maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om een vol broertje of zusje van mijn dochter en zoon bij een ander stel op te laten groeien. Die hoort voor mijn gevoel ook gewoon bij ons. Ik neig nu naar doneren aan de wetenschap, maar wel met pijn in mijn hart. Misschien is het idd niet meer dan een klompje cellen maar voor mijn gevoel is het het begin van nog een wonder net als mijn andere twee en straks hopelijk drie kinderen.
Afscheid nemen op een andere manier vind ik wel een mooie gedachte overigens.
Ik heb onlangs het geluk gehad om zwanger te worden van nr. 3 na de tp van een cryo voorrgekomen uit een ICSI behandeling. We hebben nu nog 4 cryo's over. Nog een zwangerschap zit er niet in maar wat te doen met de cryo's? Doneren aan een ander stel zou ik nooit willen. Misschien egoistisch maar ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om een vol broertje of zusje van mijn dochter en zoon bij een ander stel op te laten groeien. Die hoort voor mijn gevoel ook gewoon bij ons. Ik neig nu naar doneren aan de wetenschap, maar wel met pijn in mijn hart. Misschien is het idd niet meer dan een klompje cellen maar voor mijn gevoel is het het begin van nog een wonder net als mijn andere twee en straks hopelijk drie kinderen.
Afscheid nemen op een andere manier vind ik wel een mooie gedachte overigens.
vrijdag 21 juni 2013 om 16:42
Ik weet hoe klein die dingen zijn.. In principe onzichtbaar, maar ze zitten in een buisje ingevroren dat je natuurlijk wel kunt vastpakken. Het zal zeker niet standaard zijn, en misschien reageren ze gek in het begin, maar ik weet dat er ook dames zijn die bijv. het materiaal van een curretage mee naar huis hebben gekregen. Als je het een fijne optie vindt, gewoon vragen. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Ik vind iets terug doen, want je hebt er zelf profijt van gehad wel een beetje uit balans trouwens. Je hebt zelf hormonen gebruikt, dus meedoen aan moeders voor moeders vind ik dan niet meer dan normaal. Maar je hebt hormonen van andere zwangere vrouwen gebruikt, dus het hoort zo dat je dan ook je eventuele overgebleven embryo's afstaat vind ik dan weer een overdreven redenering.
Ik vind iets terug doen, want je hebt er zelf profijt van gehad wel een beetje uit balans trouwens. Je hebt zelf hormonen gebruikt, dus meedoen aan moeders voor moeders vind ik dan niet meer dan normaal. Maar je hebt hormonen van andere zwangere vrouwen gebruikt, dus het hoort zo dat je dan ook je eventuele overgebleven embryo's afstaat vind ik dan weer een overdreven redenering.
vrijdag 21 juni 2013 om 17:02
Ik lees hier veel dat er voor de optie embryo afstaan aan een andere vrouw gekozen zou moeten worden. Waarom lopen er dan nog steeds zoveel ongewenst kinderloze stellen rond en zijn de adoptiewachtlijsten zo lang?
Gaat me om het ethische verhaal, niet om het technische.
Ik denk dat, als puntje bij paaltje komt, er weinig mensen kiezen voor deze optie omdat het meer is dan een klompje cellen weggeven. Je geeft een evt. voor 100% broer- of zusje weg.
Gaat me om het ethische verhaal, niet om het technische.
Ik denk dat, als puntje bij paaltje komt, er weinig mensen kiezen voor deze optie omdat het meer is dan een klompje cellen weggeven. Je geeft een evt. voor 100% broer- of zusje weg.
vrijdag 21 juni 2013 om 18:36
Wij zullen zo'n brief ook krijgen over een aantal jaren. Ik dacht vijf jaar na invriezing, maar misschien heb ik dat verkeerd begrepen en krijgen we de brief volgend jaar al. Mochten wij tegen die tijd definitief de keuze gemaakt hebben dat we een tweede zwangerschap niet aandurven ivm mijn gezondheid en de risico's die een zwangerschap met zich mee brengt voor mij, dan zullen we de cryo waarschijnlijk afstaan voor onderzoek.
Afstaan aan een ander stel zou ik nooit doen. Mocht de terugplaatsing lukken en er een kindje uit ontstaan dan heeft onze dochter een biologisch broertje of zusje dat ze nooit zal kennen (en wij een zoon/dochter die onze genen heeft). Met dat idee kan ik niet omgaan.
De vergelijking met orgaandonatie vind ik een beetje schreef. Tussen een kind of een nier/long/hart vind ik nogal een groot verschil zitten. Na mijn dood mogen ze alles wat ze kunnen gebruiken hebben, maar die cryo is toch echt iets wat alleen van mijn vriend en mij is.
Voor onderzoek mogen ze het wel gebruiken. Zowel tijdens de ICSI, tijdens de zwangerschap en tijdens de bevalling heb ik aan verschillende onderzoeken meegewerkt. Ik werk ook regelmatig mee aan onderzoeken over mijn chronische ziekte, daar help ik een andere graag mee. Een paar onderzoeken ondergaan, bloed/urine inleveren of vragenlijsten invullen vind ik geen probleem.
Afstaan aan een ander stel zou ik nooit doen. Mocht de terugplaatsing lukken en er een kindje uit ontstaan dan heeft onze dochter een biologisch broertje of zusje dat ze nooit zal kennen (en wij een zoon/dochter die onze genen heeft). Met dat idee kan ik niet omgaan.
De vergelijking met orgaandonatie vind ik een beetje schreef. Tussen een kind of een nier/long/hart vind ik nogal een groot verschil zitten. Na mijn dood mogen ze alles wat ze kunnen gebruiken hebben, maar die cryo is toch echt iets wat alleen van mijn vriend en mij is.
Voor onderzoek mogen ze het wel gebruiken. Zowel tijdens de ICSI, tijdens de zwangerschap en tijdens de bevalling heb ik aan verschillende onderzoeken meegewerkt. Ik werk ook regelmatig mee aan onderzoeken over mijn chronische ziekte, daar help ik een andere graag mee. Een paar onderzoeken ondergaan, bloed/urine inleveren of vragenlijsten invullen vind ik geen probleem.
zaterdag 22 juni 2013 om 12:20
Wij hebben ondertussen de termijn ook al verlengd. Ze zitten nog veilig in de vriezer in het VU.
Voor ons is proberen zwanger te worden geen optie. We zijn dankbaar en blij met onze tweeling en hebben (weer) kans op een ernstig ziek kind.
Vanwege deze erfelijke ziekte (zoon is ziek, dochter gezond) is donatie aan andere stellen geen optie.
Wij willen de cryo's graag aan de wetenschap doneren zodat ze onderzoek kunnen doen naar de ziekte, de Professor waar we lopen wacht nog op toestemming om deze dure onderzoeken te mogen uitvoeren.
Hopelijk weet je over een tijdje wat je wil met je cryo's, succes!
Voor ons is proberen zwanger te worden geen optie. We zijn dankbaar en blij met onze tweeling en hebben (weer) kans op een ernstig ziek kind.
Vanwege deze erfelijke ziekte (zoon is ziek, dochter gezond) is donatie aan andere stellen geen optie.
Wij willen de cryo's graag aan de wetenschap doneren zodat ze onderzoek kunnen doen naar de ziekte, de Professor waar we lopen wacht nog op toestemming om deze dure onderzoeken te mogen uitvoeren.
Hopelijk weet je over een tijdje wat je wil met je cryo's, succes!
zaterdag 22 juni 2013 om 12:30
quote:sabbaticalmeds schreef op 21 juni 2013 @ 12:37:
[...]
Waarom niet voor wetenschappelijk onderzoek? Stamcel onderzoek is cruciaal in het zoeken naar oplossingen voor tal van ziektes waar ook jij mee te maken kan krijgen Kanker, Alzheimer etc.
Edit: het zijn geen baby's het is een klompje cellen. Niet meer en niet minderWetenschappelijk onderzoek is ook prima maar ik denk, maar dat weet ik niet zeker omdat het niet mijn ei-cellen zijn, dat ik het niet zou doen..
[...]
Waarom niet voor wetenschappelijk onderzoek? Stamcel onderzoek is cruciaal in het zoeken naar oplossingen voor tal van ziektes waar ook jij mee te maken kan krijgen Kanker, Alzheimer etc.
Edit: het zijn geen baby's het is een klompje cellen. Niet meer en niet minderWetenschappelijk onderzoek is ook prima maar ik denk, maar dat weet ik niet zeker omdat het niet mijn ei-cellen zijn, dat ik het niet zou doen..
zaterdag 22 juni 2013 om 12:32
Goh wat lees ik toch veel reacties dat mensen het niet aan een ander stel af zouden staan..
Maar draai het eens om.. Wat als jij afhankelijk bent van een ander stel dat hun cryo's doneert, en je krijgt zo de kans op een zwangerschap en een kindje. Dan zou je toch dolgelukkig zijn?
Maar draai het eens om.. Wat als jij afhankelijk bent van een ander stel dat hun cryo's doneert, en je krijgt zo de kans op een zwangerschap en een kindje. Dan zou je toch dolgelukkig zijn?
Yarn is cheaper than therapy...
zaterdag 22 juni 2013 om 12:33
Ik denk dat ik al weet wat me tegenstaat aan wetenschappelijk onderzoek..
Als ik de garantie zou krijgen dat mijn cryos niet gebruikt worden voor onderzoek wat commercieel gewin bij is, maar echt puur voor onderzoek naar ernstige ziektes etc.. dan zou ik het prima vinden, maar als het naar een farmaceutisch bedrijf zou gaan voor nieuw medicijn voor hoofdpijn (ik noem maar wat) waar ze big bucks mee gaan verdienen, dan zou ik dat niet willen
Als ik de garantie zou krijgen dat mijn cryos niet gebruikt worden voor onderzoek wat commercieel gewin bij is, maar echt puur voor onderzoek naar ernstige ziektes etc.. dan zou ik het prima vinden, maar als het naar een farmaceutisch bedrijf zou gaan voor nieuw medicijn voor hoofdpijn (ik noem maar wat) waar ze big bucks mee gaan verdienen, dan zou ik dat niet willen
zaterdag 22 juni 2013 om 12:54
quote:jusa schreef op 22 juni 2013 @ 12:40:
*zwaait naar Peggy Sue* Alles goed?
Hé Jusa,
Ben hier eigenlijk weinig......alles gaat oké, zoon doet het goed. Wel wachten we op toestemming voor een oogoperatie, de ziekte tast zijn ogen aan.....spannend allemaal, operatie is nog niet eerder gedaan bij zo'n jong kind.
Hoe ishet met jou?
* sorry TO voor offtopic*
*zwaait naar Peggy Sue* Alles goed?
Hé Jusa,
Ben hier eigenlijk weinig......alles gaat oké, zoon doet het goed. Wel wachten we op toestemming voor een oogoperatie, de ziekte tast zijn ogen aan.....spannend allemaal, operatie is nog niet eerder gedaan bij zo'n jong kind.
Hoe ishet met jou?
* sorry TO voor offtopic*
zaterdag 22 juni 2013 om 13:06
Wat jammer dat je een ander niet blij wil maken. Tevens vraag ik me af, als het andersom was geweest; jullie kinderloos dan was je heel erg blij geweest met de mogelijkheid om een cryo van anderen te krijgen.
En nog verder; vind je een spermadonor kind ook een kind van alleen de moeder...
En vind je een geadopteerd kind dan ook niet een "echt" kind.
Lees deze site maar
http://www.embryodonatiebureau.nl/index.html
Buiten het adopteren van een kind bestaat er ook de wettelijke mogelijkheid om een embryo te adopteren.
Dit zijn embryo’s die na fertiliteitbehandelingen (IVF) zijn overgebleven bij paren, die hun kinderwens vervuld hebben en die na officiële toestemming van de betreffende paren ter beschikking gesteld worden aan paren die niet zwanger kunnen worden.
En nog verder; vind je een spermadonor kind ook een kind van alleen de moeder...
En vind je een geadopteerd kind dan ook niet een "echt" kind.
Lees deze site maar
http://www.embryodonatiebureau.nl/index.html
Buiten het adopteren van een kind bestaat er ook de wettelijke mogelijkheid om een embryo te adopteren.
Dit zijn embryo’s die na fertiliteitbehandelingen (IVF) zijn overgebleven bij paren, die hun kinderwens vervuld hebben en die na officiële toestemming van de betreffende paren ter beschikking gesteld worden aan paren die niet zwanger kunnen worden.
