Zwanger
alle pijlers
keizersnede algehele narcose, waar?
vrijdag 4 mei 2012 om 14:04
En bedoel je met stemmingmakerij dat je écht denkt dat iedere gyn altijd in het belang van de vrouw en het kind handeld? Hoe verklaar je dan dat gyn's zo vaak van handelswijze verschillen en van zienswijze. Gyn's zijn nu eenmaal mensen. Je hebt goede gyn's en slechte gyn's. Die laatste groep handeld wel degelijk vaak uit eigenbelang. Of het nu gaat om of iets praktischer is of beter te declarenen, het kan allemaal voorkomen en ik heb helaas tal van voorbeelden hiervan in de praktijk gehoord.
vrijdag 4 mei 2012 om 14:21
@ Nic. Ik ben niet bang voor de pijn hoor. Maar een pijnloze bevalling is nu eenmaal (bijna) niet mogelijk. De weeen doen ook al pijn Er zijn slechts weinig vrouwen die daar zonder pijn doorkomen.
Wat betreft je opmerking over gyneacologen ben ik het met je eens. Er zijn er genoeg die voor de $$ gaan.
Wat betreft je opmerking over gyneacologen ben ik het met je eens. Er zijn er genoeg die voor de $$ gaan.
vrijdag 4 mei 2012 om 14:21
vrijdag 4 mei 2012 om 14:30
@ italiagirl: we hoeven het ook niet over alles eens te zijn maar ik vond persoonlijk toen ik mijn weeën voelde dat ze op het begin pijnlijk waren. toen ik mezelf meer ontspande, angsten los liet en ook echt de keuze maakte om het niet te ervaren als pijn, dat ze ook echt geen pijn meer deden. Niet dat het allemaal enorm prettig was maar pijn is voor mij iets anders. Maar ik denk dat dát dus heel persoonlijk is.
vrijdag 4 mei 2012 om 14:34
quote:Nic1983 schreef op 04 mei 2012 @ 13:50:
Daar basseer je dat op? 65% van de protocollen is helemaal niet evedince based!
Een stuit kan ms tot meer complicaties leiden tov een ideale ligging met hoofd naar beneden. Maar niet tov een ks. Sowieso spelen veel meer factoren een rol dus je kunt niet zomaar zeggen dat een stuit bij een vaginale bevalling leidt tot meer complicatiesIn 2000 werd er in een groot onderzoek aangetoond dat een geplande keizersnede voor het kind veiliger is dan een vaginale stuitbevalling. Dit onderzoek is in veel verschillende landen uitgevoerd, waardoor er vraagtekens bij de uitkomst werden gezet. Inmiddels is echter uit Nederlandse cijfers ook gebleken dat een geplande keizersnede veiliger is voor het kind dan een vaginale stuitbevalling.
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Daar basseer je dat op? 65% van de protocollen is helemaal niet evedince based!
Een stuit kan ms tot meer complicaties leiden tov een ideale ligging met hoofd naar beneden. Maar niet tov een ks. Sowieso spelen veel meer factoren een rol dus je kunt niet zomaar zeggen dat een stuit bij een vaginale bevalling leidt tot meer complicatiesIn 2000 werd er in een groot onderzoek aangetoond dat een geplande keizersnede voor het kind veiliger is dan een vaginale stuitbevalling. Dit onderzoek is in veel verschillende landen uitgevoerd, waardoor er vraagtekens bij de uitkomst werden gezet. Inmiddels is echter uit Nederlandse cijfers ook gebleken dat een geplande keizersnede veiliger is voor het kind dan een vaginale stuitbevalling.
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
vrijdag 4 mei 2012 om 14:35
@ mali: volgens mij is dat idd best een heel moeilijk gebied. Ik ken geen wet die zegt dat het mag. Er is binnekort een interessante conferentie die hier dus over gaat: de human right in childbirth conference. De centrale vraag tijdens die conferentie is wie nu uiteindelijk verantwoordelijk is voor de baring, hoe die verloopt, waar, met welke interventies etc etc. Aan de ene kant mag de moeder bepalen hoe ze bevalt en waar. Maarja, een arts kan ook niet gedwongen worden om iets uit te voeren. Interessant onderwerp. En helemaal als het om dit soort vraag stukken gaat. Maar dat het zomaar mag, dat er zelfs een wet voor bestaat, dat gaat er idd bij mij ook niet in! Dan zou het ook niet zo moeiljk zijn.
vrijdag 4 mei 2012 om 14:49
quote:Solomio schreef op 04 mei 2012 @ 14:34:
[...]
In 2000 werd er in een groot onderzoek aangetoond dat een geplande keizersnede voor het kind veiliger is dan een vaginale stuitbevalling. Dit onderzoek is in veel verschillende landen uitgevoerd, waardoor er vraagtekens bij de uitkomst werden gezet. Inmiddels is echter uit Nederlandse cijfers ook gebleken dat een geplande keizersnede veiliger is voor het kind dan een vaginale stuitbevalling.
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Er worden veel onderzoeken gedaan en helaas spreken ze elkaar vooral vaak tegen. Lees je bijvoorbeel het volgende onderzoek dan kom je tot een heel andere conclusie: Am J Obstet Gynecol. 2004 Sep;191(3):864-71.
Het is trouwens een recenter onderzoek zoals je ziet.
Helaas gaan beide onderzoeken alleen over de gevolgen voor kinderen en komen de moeders er niet aan te pas. Maar uit andere onderzoeken blijkt dat het sterftecijfer bij geplande ks veel hoger zijn dan bij vaginale bevallingen.
[...]
In 2000 werd er in een groot onderzoek aangetoond dat een geplande keizersnede voor het kind veiliger is dan een vaginale stuitbevalling. Dit onderzoek is in veel verschillende landen uitgevoerd, waardoor er vraagtekens bij de uitkomst werden gezet. Inmiddels is echter uit Nederlandse cijfers ook gebleken dat een geplande keizersnede veiliger is voor het kind dan een vaginale stuitbevalling.
http://www.stuitlig.nl/anneke.php
Er worden veel onderzoeken gedaan en helaas spreken ze elkaar vooral vaak tegen. Lees je bijvoorbeel het volgende onderzoek dan kom je tot een heel andere conclusie: Am J Obstet Gynecol. 2004 Sep;191(3):864-71.
Het is trouwens een recenter onderzoek zoals je ziet.
Helaas gaan beide onderzoeken alleen over de gevolgen voor kinderen en komen de moeders er niet aan te pas. Maar uit andere onderzoeken blijkt dat het sterftecijfer bij geplande ks veel hoger zijn dan bij vaginale bevallingen.
vrijdag 4 mei 2012 om 15:17
Omdat het nu toch over stuitliggingen gaat, even mijn ervaring. Mijn eerste bleek tijdens de bevalling een onverwachte stuit. Uiteindelijk is hij er (met knip) op de normale manier uit gekomen. Het kan dus wel.
Nu ik zwanger ben van de tweede blijkt die (voorlopig) ook in een stuit te liggen. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Volgens mijn VK hebben natuurlijk geboren stuitkinderen tov keizersneekinderen lichte achterstand, maar lopen ze na twee jaar weer helemaal gelijk.
Gynaecologen zijn het ook niet eens. De ene helft is voor, de andere helft is tegen. Wat ik zelf pittig vind, is de kans op complicaties bij het kind. Bij een keizersnee is dat 0.5 procent, bij een natuurlijke bevalling 1 procent. Een op de honderd is dan best veel.
Maar dit artikel zegt weer dat kinderen bij een keizersnee vaker hersenletsel hebben. En dat is helemaal eng.
Zelf ben ik er nog niet uit, ik hoop maar dat de baby nog draait. Hoef ik geen keuze te maken.
Nu ik zwanger ben van de tweede blijkt die (voorlopig) ook in een stuit te liggen. Ik weet nog niet wat ik ga doen. Volgens mijn VK hebben natuurlijk geboren stuitkinderen tov keizersneekinderen lichte achterstand, maar lopen ze na twee jaar weer helemaal gelijk.
Gynaecologen zijn het ook niet eens. De ene helft is voor, de andere helft is tegen. Wat ik zelf pittig vind, is de kans op complicaties bij het kind. Bij een keizersnee is dat 0.5 procent, bij een natuurlijke bevalling 1 procent. Een op de honderd is dan best veel.
Maar dit artikel zegt weer dat kinderen bij een keizersnee vaker hersenletsel hebben. En dat is helemaal eng.
Zelf ben ik er nog niet uit, ik hoop maar dat de baby nog draait. Hoef ik geen keuze te maken.
vrijdag 4 mei 2012 om 22:37
Beide dingen nooit meegemaakt, wel een narcose na de bevalling vanwege natoucheren. Ik kan je zeggen dat is geen pretje. Ik werd heel raar wakker, en was emotioneel helemaal van de kaart. Weken heb ik nog last gehad van de narcose, in combinatie met het ontzwangeren. Vooral met slapen heb ik het moeilijk gehad de eerste weken (ja ook als de baby wel stil was).
Ik snap je angst trouwens wel, het lijkt mij namelijk ook verschrikkelijk om een ks te ondergaan. Maar het lijkt me nog verschrikkelijker om niet gelijk de baby te kunnen zien. Het eerste wat je namelijk wilt weten is of alles goed is, en je wilt hem/haar gelijk zien.
Ik zou je angst wel bespreken met de gyn of vk, ik neem aan dat ze hier vaker mee te maken hebben. Misschien zijn er mildere oplossingen dan een algehele narcose.
Ik snap je angst trouwens wel, het lijkt mij namelijk ook verschrikkelijk om een ks te ondergaan. Maar het lijkt me nog verschrikkelijker om niet gelijk de baby te kunnen zien. Het eerste wat je namelijk wilt weten is of alles goed is, en je wilt hem/haar gelijk zien.
Ik zou je angst wel bespreken met de gyn of vk, ik neem aan dat ze hier vaker mee te maken hebben. Misschien zijn er mildere oplossingen dan een algehele narcose.
vrijdag 4 mei 2012 om 23:31
Ik kan me best voorstellen dat je bang bent voor een keizersnede. Maar is iedere vrouw die voort het eerst gaat bevallen niet in meer of mindere mate bang, of het nou om een vaginale bevalling of een keizersnede gaat? Ik heb tijdens mijn eerste zwangerschap midden op straat tegen mijn man staan schreeuwen dat ik het gewoon niet ging doen, dat bevallen. Het werd vast en zeker verschrikkelijk, ik zou uitscheuren tot aan mijn kin, de pijn zou ongetwijfeld een levenslang trauma opleveren en een ruggenprik wilde ik al helemaal niet, want dat zou betekenen dat ik nooit een band met mijn kind zou opbouwen. Tja, hormonen in combinatie met angst voor het onbekende.
Uiteindelijk duurde de bevalling lang, heb ik zo ongeveer iedere pijnstiller gehad die er bestaat en werd het bijna een keizersnede. Mijn man en mijn moeder waren erbij en die waren na afloop uitgeput en half getraumatiseerd. Ik schijn geroepen te hebben dat het best wel meeviel .
Kortom: angst is normaal. Je moet die angst alleen niet de kans geven om te gaan regeren en jezelf aanpraten dat je dingen wil die eigenlijk irrationeel en ook niet zo verstandig zijn. Een algehele narcose is niet niks. Na twee uur verdwaasd wakker worden terwijl je kind al aangekleed, gevoed, geknuffeld etc. is terwijl jij er niks van meegekregen hebt ook niet. Probeer je angst te overwinnen en zorg dat je dat die allereerste momenten van je kind volledig meemaakt. Achteraf ben je daar waarschijnlijk blij om.
Uiteindelijk duurde de bevalling lang, heb ik zo ongeveer iedere pijnstiller gehad die er bestaat en werd het bijna een keizersnede. Mijn man en mijn moeder waren erbij en die waren na afloop uitgeput en half getraumatiseerd. Ik schijn geroepen te hebben dat het best wel meeviel .
Kortom: angst is normaal. Je moet die angst alleen niet de kans geven om te gaan regeren en jezelf aanpraten dat je dingen wil die eigenlijk irrationeel en ook niet zo verstandig zijn. Een algehele narcose is niet niks. Na twee uur verdwaasd wakker worden terwijl je kind al aangekleed, gevoed, geknuffeld etc. is terwijl jij er niks van meegekregen hebt ook niet. Probeer je angst te overwinnen en zorg dat je dat die allereerste momenten van je kind volledig meemaakt. Achteraf ben je daar waarschijnlijk blij om.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
zaterdag 5 mei 2012 om 01:21
Ga er in ieder geval maar van uit dat je na de ruggeprik minder voelt als bij een vaginale bevalling.
Even op je tanden bijten en inderdaad wat gesprekjes met een psycholoog. Veel succes en ik hoop voor jullie een mooi kindje en daar doe je het voor.
En als het kindje er eenmaal is wil je je leven ervoor geven en was dat prikje maar een eitje.
Even op je tanden bijten en inderdaad wat gesprekjes met een psycholoog. Veel succes en ik hoop voor jullie een mooi kindje en daar doe je het voor.
En als het kindje er eenmaal is wil je je leven ervoor geven en was dat prikje maar een eitje.
zondag 6 mei 2012 om 12:42
quote:hkgirl schreef op 04 mei 2012 @ 08:50:
Ik weet bijna 100% zeker dat je geen arts zult kunnen vinden die op grond van je ireeële angsten bereid is om jou een volledige narcose te geven bij een ks. Daar moet simpelweg een medische indicatie voor zijn, anders wordt het niet gedaan. Hoe rot het ook voor je is zal je het idd gewoon moeten ondergaan, je zult er echt wel goed doorheen komen ook al denk je nu misschien panisch te worden. Wèl kan je aan je arts iets vragen om een beetje rustig te worden, maar die volledige narcose kan je onder normale omstandigheden wel vergeten. Misschien kan je ook een aantal sessies bij een psycholoog aanvragen die je helpt met je angsten? Heel veel succes en sterkte, ik wens je een wolk van een gezonde baby toe!
Vooral dat laatste: je hebt nog even de tijd om dit met de arts te bespreken.
De gynaecoloog bepaalt niet de vorm van anesthesie, daar gaat de anesthesist over. En deze kan je dan doorverwijzen naar een psycholoog om naar je angsten te kijken.
je angst is voor buitenstaanders irreeel, voor jou zo reeel als maar zijn kan.
Maar ook de andere kant: voor jouw gevoel is algehele anesthesie een mogelijkheid, voor een anesthesist in dit geval niet.
Want weet je de reden waarom niet? Algehele anesthesie bij een ks gaat anders dan bij andere operaties om heel veel verschillende redenen. Er zitten 2 grote risico's aan vast, 1 voor jou en 1 voor het nog ongeboren kind.
Als je wilt, kan ik je dat wel uitleggen maar hoeft misschien niet voor je.
Neem gewoon zsm contact op met je gyn, via de gyn met de anesthesist en via 1 van hen hoop ik dat je zsm bij een psycholoog terecht kan, ws lukt dat wel bij een psych die in het zh werkt
Ik weet bijna 100% zeker dat je geen arts zult kunnen vinden die op grond van je ireeële angsten bereid is om jou een volledige narcose te geven bij een ks. Daar moet simpelweg een medische indicatie voor zijn, anders wordt het niet gedaan. Hoe rot het ook voor je is zal je het idd gewoon moeten ondergaan, je zult er echt wel goed doorheen komen ook al denk je nu misschien panisch te worden. Wèl kan je aan je arts iets vragen om een beetje rustig te worden, maar die volledige narcose kan je onder normale omstandigheden wel vergeten. Misschien kan je ook een aantal sessies bij een psycholoog aanvragen die je helpt met je angsten? Heel veel succes en sterkte, ik wens je een wolk van een gezonde baby toe!
Vooral dat laatste: je hebt nog even de tijd om dit met de arts te bespreken.
De gynaecoloog bepaalt niet de vorm van anesthesie, daar gaat de anesthesist over. En deze kan je dan doorverwijzen naar een psycholoog om naar je angsten te kijken.
je angst is voor buitenstaanders irreeel, voor jou zo reeel als maar zijn kan.
Maar ook de andere kant: voor jouw gevoel is algehele anesthesie een mogelijkheid, voor een anesthesist in dit geval niet.
Want weet je de reden waarom niet? Algehele anesthesie bij een ks gaat anders dan bij andere operaties om heel veel verschillende redenen. Er zitten 2 grote risico's aan vast, 1 voor jou en 1 voor het nog ongeboren kind.
Als je wilt, kan ik je dat wel uitleggen maar hoeft misschien niet voor je.
Neem gewoon zsm contact op met je gyn, via de gyn met de anesthesist en via 1 van hen hoop ik dat je zsm bij een psycholoog terecht kan, ws lukt dat wel bij een psych die in het zh werkt
Je bent zelf een theepot
zondag 6 mei 2012 om 14:01
Ik heb een keizersnede gehad onder algehele narcose vanwege mijn hart en had het achteraf zo graag anders gehad. Ik werd wakker, helemaal suf, had ineens ontzettend veel pijn (want die komt niet langzaamaan terug maar is er ineens als je wakker wordt) en kon alleen maar huilen. Toen ik met bed en al naar Neonatologie werd gebracht (mijn dochtertje is te vroeg geboren) voelde ik me alleen maar verdoofd. Ik snapte niet dat dat mijn meisje was wat daar lag, had totaal geen moedergevoel. Ik kon wel janken (en deed dat ook).
Achteraf heb ik de foto's bekeken die zijn gemaakt en die vond ik juist heel mooi om te zien. We hebben er expres voor gekozen ze in zwart-wit te laten maken, en dat zag er prachtig uit. Ik was er zo graag 'bij' geweest! Ondanks dat ze meteen gereanimeerd moest worden (wat overigens waarschijnlijk veroorzaakt is door de narcose!).
Drie dagen later is mijn dochtertje vanwege allerlei factoren onverwacht overleden en nu vind ik het nóg erger dat ik er niet bewust bij was. Die minuten had ik extra met haar kunnen meemaken!
Kortom, mijn dringende advies is toch om je over je angsten heen te zetten... Het is geen pretje.
Achteraf heb ik de foto's bekeken die zijn gemaakt en die vond ik juist heel mooi om te zien. We hebben er expres voor gekozen ze in zwart-wit te laten maken, en dat zag er prachtig uit. Ik was er zo graag 'bij' geweest! Ondanks dat ze meteen gereanimeerd moest worden (wat overigens waarschijnlijk veroorzaakt is door de narcose!).
Drie dagen later is mijn dochtertje vanwege allerlei factoren onverwacht overleden en nu vind ik het nóg erger dat ik er niet bewust bij was. Die minuten had ik extra met haar kunnen meemaken!
Kortom, mijn dringende advies is toch om je over je angsten heen te zetten... Het is geen pretje.
zondag 6 mei 2012 om 14:12
quote:brunetteparis schreef op 06 mei 2012 @ 13:00:
@ suzanne: als je het uit wilt leggen graag! Geloof je natuurlijk sowieso hoor maar ben wel benieuwd.
Ik zal het idd ook met de gyn bespreken binnenkort.
Ik zal het proberen in zoveel mogelijk lekentaal te doen.
gewone algehele anesthesie bestaat uit een slaapmiddel, een pijnstiller en evt spierverslapper. Van elk onderdeel zijn er meerdere soorten, de keuze voor welke hangt vnl af van de conditie en leeftijd van de patient
Daarbij is nuchter zijn belangrijk. Reden daarvoor is dat anders de kans bestaat dat maaginhoud de longen inloopt (aspiratie) wat hele grote complicaties kan geven.
We noemen iemand nuchter als hij /zij x uur niets heeft gegeten en gedronken (daar is de laatste tijd wat in veranderd gelukkig waardoor je tegenwoordig nog tot 2 uur van te voren heldere vloeistof mag drinken). Maar er zijn ook situaties waarin we iemand per definitie niet nuchter beschouwen. Een zwangere bijv, door de druk vanuit de buik omhoog waardoor de maaglediging niet optimaal is. (en er zijn nog meer situaties waarin we iemand als niet nuchter beschouwen ook al zou dat wel zou zijn op basis van niet-eten)
Als iemand niet nuchter is en wel onder algehele anesthesie zou moeten gaat het in slaap maken anders, om het risico van aspireren zo laag mogelijk te houden.
Daarbij komt dat bij een ks er een buisje in de luchtpijp moet (intuberen) en dat bij zwangeren lastiger kan zijn (vocht vasthouden). Dat maakt het dus soms nog lastiger om aspiratie te voorkomen.
Dit isdus het risico voor jou.
Dan die voor het kind:
Zolang het kindje in je buik zit, krijgt het de middelen van de anesthesie via jouw bloedsomloop. Dat zou niet zo'n probleem zijn als je een gewone operatie krijgt als zwangere (en het kind er dus in blijft zitten) maar het kind komt er uit, moet dus zelf gaan ademen. De middelen die we geven dempen de ademhaling. En dus in dit geval van een baby dat zelfstandig moet gaan ademhalen.
Dit heeft tot gevolg dat de as. moeder een soort van minimale anesthesie krijgt en pas de rest als er afgenaveld is.
Je ziet eigenlijk wel min of meer een suffiger kind als er algehele anesthesie wordt gegeven. Kind komt trager op gang.En wordt moet er werd zijn.
In de afgelopen 5-6 jaar heb ik 2x algehele anesthesie meegemaakt ivm medische redenen bij de moeder.
vergeet ook niet dat je niet alleen bent op de OK he? je man is erbij en de anesthesioloog en de anesthesiemedewerker,
@ suzanne: als je het uit wilt leggen graag! Geloof je natuurlijk sowieso hoor maar ben wel benieuwd.
Ik zal het idd ook met de gyn bespreken binnenkort.
Ik zal het proberen in zoveel mogelijk lekentaal te doen.
gewone algehele anesthesie bestaat uit een slaapmiddel, een pijnstiller en evt spierverslapper. Van elk onderdeel zijn er meerdere soorten, de keuze voor welke hangt vnl af van de conditie en leeftijd van de patient
Daarbij is nuchter zijn belangrijk. Reden daarvoor is dat anders de kans bestaat dat maaginhoud de longen inloopt (aspiratie) wat hele grote complicaties kan geven.
We noemen iemand nuchter als hij /zij x uur niets heeft gegeten en gedronken (daar is de laatste tijd wat in veranderd gelukkig waardoor je tegenwoordig nog tot 2 uur van te voren heldere vloeistof mag drinken). Maar er zijn ook situaties waarin we iemand per definitie niet nuchter beschouwen. Een zwangere bijv, door de druk vanuit de buik omhoog waardoor de maaglediging niet optimaal is. (en er zijn nog meer situaties waarin we iemand als niet nuchter beschouwen ook al zou dat wel zou zijn op basis van niet-eten)
Als iemand niet nuchter is en wel onder algehele anesthesie zou moeten gaat het in slaap maken anders, om het risico van aspireren zo laag mogelijk te houden.
Daarbij komt dat bij een ks er een buisje in de luchtpijp moet (intuberen) en dat bij zwangeren lastiger kan zijn (vocht vasthouden). Dat maakt het dus soms nog lastiger om aspiratie te voorkomen.
Dit isdus het risico voor jou.
Dan die voor het kind:
Zolang het kindje in je buik zit, krijgt het de middelen van de anesthesie via jouw bloedsomloop. Dat zou niet zo'n probleem zijn als je een gewone operatie krijgt als zwangere (en het kind er dus in blijft zitten) maar het kind komt er uit, moet dus zelf gaan ademen. De middelen die we geven dempen de ademhaling. En dus in dit geval van een baby dat zelfstandig moet gaan ademhalen.
Dit heeft tot gevolg dat de as. moeder een soort van minimale anesthesie krijgt en pas de rest als er afgenaveld is.
Je ziet eigenlijk wel min of meer een suffiger kind als er algehele anesthesie wordt gegeven. Kind komt trager op gang.En wordt moet er werd zijn.
In de afgelopen 5-6 jaar heb ik 2x algehele anesthesie meegemaakt ivm medische redenen bij de moeder.
vergeet ook niet dat je niet alleen bent op de OK he? je man is erbij en de anesthesioloog en de anesthesiemedewerker,
Je bent zelf een theepot
zondag 6 mei 2012 om 14:15
Mijn eerste bevalling was een nachtmerrie. ik liep bij de gyn vanwege medicijnen voor paniekaanvallen. Er stond met koeienletters op mijn dossier dat ze mij pijbestrijding moesten geven. Maar ja niemand had mij verteld dat je midden in de nacht niks krijgt.
Ik heb een hele vervelende bevalling en nasleep gehad.
Toen ik zwanger was van de 2e kon ik alleen maar huilen als ik aan de bevalling dacht. Ik ben toen via de huisarts doorverwezen naar een andere gyn in hetzelfde ziekenhuis en deze was heel aardig. Hij had het dossier gelezen en ik moch van hem kiezen wat ik wilde, een keizersnede, een morfinepompje of een inleiding met een ruggenprik. Heb voor het laatste gekozen. Deze bevalling was zo anders!
Wat ik ermee wil zeggen is dat je het moet bespreken met het ziekenhuis. Ik kreeg destijds ook heel veel commentaar van mensen in de trant vanL stel je niet aan, echte vrouwen bevallen natuurlijk en het ziekenhuis gaat je echt geen keizersnede geven alleen omdat jij dat vraagt.
Nou dat deed het ziekenhuis dus wel. Ze schieten er nl ook geen moer mee op wanneer de moeder ligt te panikeren in de ok. Bespreek je angsten en vraag naar de mogelijkheden en doe vooral wat jij denkt dat voor jou het beste is.
Succes!
Ik heb een hele vervelende bevalling en nasleep gehad.
Toen ik zwanger was van de 2e kon ik alleen maar huilen als ik aan de bevalling dacht. Ik ben toen via de huisarts doorverwezen naar een andere gyn in hetzelfde ziekenhuis en deze was heel aardig. Hij had het dossier gelezen en ik moch van hem kiezen wat ik wilde, een keizersnede, een morfinepompje of een inleiding met een ruggenprik. Heb voor het laatste gekozen. Deze bevalling was zo anders!
Wat ik ermee wil zeggen is dat je het moet bespreken met het ziekenhuis. Ik kreeg destijds ook heel veel commentaar van mensen in de trant vanL stel je niet aan, echte vrouwen bevallen natuurlijk en het ziekenhuis gaat je echt geen keizersnede geven alleen omdat jij dat vraagt.
Nou dat deed het ziekenhuis dus wel. Ze schieten er nl ook geen moer mee op wanneer de moeder ligt te panikeren in de ok. Bespreek je angsten en vraag naar de mogelijkheden en doe vooral wat jij denkt dat voor jou het beste is.
Succes!
zondag 6 mei 2012 om 14:26
Er is een goede reden om bij voorkeur een ks met een ruggeprik te doen. Narcosemiddelen passeren de placenta en zorgen ervoor dat het kindje 'suf' ter wereld komt. Daarnaast krijg je bij een ks onder narcose pas nadat het kindje geboren is de pijnstillers. Dit maakt dat de kans veel groter is op awarenes, oftewel dat je ondanks de narcose alles 'meemaakt'. Dit is dus afgezien van welk hechtingsprobleem dan ook!
Een ruggeprik brengt ook risico's met zich mee, net als een algehele narcose. Dat is zeker waar. Toch denk ik dat je van elke anesthesist het advies zult krijgen om voor een ruggeprik te kiezen, aangezien de risico's die daaraan verbonden zijn kleiner zijn zowel voor moeder als kind.
Een tip: kies niet voor een academisch ziekenhuis. Als je dan toch voor een ruggeprik gaat, loop je daar weer het 'risico' dat een jonge assistent prikt. In een klein niet-academisch ziekenhuis kun je ervan uit gaan dat er alleen ervaren anesthesisten rondlopen. Dat maakt de procedure sneller en waarschijnlijker ook minder pijnlijk.
Je kunt er ook om vragen om wat kalmerends te krijgen in combinatie met een ruggeprik, al zal dat waarschijnlijk pas zijn als het kindje geboren is. Men wil niet het risico lopen dat er iets van bij het kindje terecht komt!
Succes met je keuze....
ps. Jaren geleden deden ze in het OLVG nog wel ks onder narcose op verzoek van de moeder.... Weet niet of dat nog steeds zo is. Vrees dat elke anesthesist er naar zal streven om je een ruggeprik te geven.
Een ruggeprik brengt ook risico's met zich mee, net als een algehele narcose. Dat is zeker waar. Toch denk ik dat je van elke anesthesist het advies zult krijgen om voor een ruggeprik te kiezen, aangezien de risico's die daaraan verbonden zijn kleiner zijn zowel voor moeder als kind.
Een tip: kies niet voor een academisch ziekenhuis. Als je dan toch voor een ruggeprik gaat, loop je daar weer het 'risico' dat een jonge assistent prikt. In een klein niet-academisch ziekenhuis kun je ervan uit gaan dat er alleen ervaren anesthesisten rondlopen. Dat maakt de procedure sneller en waarschijnlijker ook minder pijnlijk.
Je kunt er ook om vragen om wat kalmerends te krijgen in combinatie met een ruggeprik, al zal dat waarschijnlijk pas zijn als het kindje geboren is. Men wil niet het risico lopen dat er iets van bij het kindje terecht komt!
Succes met je keuze....
ps. Jaren geleden deden ze in het OLVG nog wel ks onder narcose op verzoek van de moeder.... Weet niet of dat nog steeds zo is. Vrees dat elke anesthesist er naar zal streven om je een ruggeprik te geven.
zondag 6 mei 2012 om 15:06
@ frahim: wat een verschrikkelijk verhaal zeg Afschuwelijk dat je dit hebt mee moeten maken... xxx
@ suzanne: bedankt voor je uitleg, is me duidelijk
@cupcakegirl: wat erg dat je zo bang was, en fijn dat het uiteindelijk bij de 2e zo goed is gegaan. Ik ga het zeker overleggen met de gyn. Ik wil me er graag overheen zetten. Het is ook niet dat het nu mijn dagelijks functioneren belemmert als ik eraan denk hoor (zoals bij paniekaanvallen e.d.) maar ben wel bang. Maar na het gesprek met de gyn en als ik precies weet wat er gebeuren gaat, zal ik me misschien zekerder voelen. Nu is het nog zo onzeker!
@ beanie: die pijnstilling NA de geboorte klinkt ook niet zo fijn nee. Tuurlijk wel zo veilig, maar het is dus minder prettig dan ik dacht allemaal.
Afschuwelijk dat je dit hebt mee moeten maken... xxx@ suzanne: bedankt voor je uitleg, is me duidelijk
@cupcakegirl: wat erg dat je zo bang was, en fijn dat het uiteindelijk bij de 2e zo goed is gegaan. Ik ga het zeker overleggen met de gyn. Ik wil me er graag overheen zetten. Het is ook niet dat het nu mijn dagelijks functioneren belemmert als ik eraan denk hoor (zoals bij paniekaanvallen e.d.) maar ben wel bang. Maar na het gesprek met de gyn en als ik precies weet wat er gebeuren gaat, zal ik me misschien zekerder voelen. Nu is het nog zo onzeker!
@ beanie: die pijnstilling NA de geboorte klinkt ook niet zo fijn nee. Tuurlijk wel zo veilig, maar het is dus minder prettig dan ik dacht allemaal.
zondag 6 mei 2012 om 15:54
Mijn zoon lag toen ik 32 weken zwanger was ook in stuit. Ik kreeg elke twee weken een echo omdat hij niet meer goed groeide en er minder vruchtwater was. Hij is tussen 32 en 38 weken nog 3 keer vanzelf gedraaid (ik heb daar niks van gemerkt). Ik ben 1m58 lang en weeg 52 kilo, dus echt veel ruimte was er niet. Misschien komt het gewoon goed!
zondag 6 mei 2012 om 17:02
Hey Brunetteparis,
Ik kan mij goed voorstellen dat je het heel eng en spannend vind zo'n ruggeprik.
Er zijn al zoveel reacties geweest inmiddels. Ik hoop dat je inmiddels wat meer gerustgesteld bent.
Wat door iemand gezegd werd (of door meerdere) is dat je bij algehele narcose je kindje naderhand aangekleed en wel bij je krijgt. En dat dat voor de moeder-kind band niet bevorderlijk is. Logisch natuurlijk.
Maar ik kreeg mijn kindje ook pas na 3 uur te zien, aangekleed en wel. Ik had toch echt een ruggeprik.... Dat was 9 jaar geleden.
3 weken geleden ben ik via een geplande ks bevallen van mijn 2e kindje. Dat ging totaal anders! Nu was ik mij wel heel erg bewust van alles (dus ook de ruggeprik) en wat viel dat mee zeg!
Ook mocht ik mijn baby op mijn borst houden meteen na de geboorte (eerst even een kleine check-up) en mocht ik alles meemaken. Er is zelfs door het ziekenhuis zelf opnames gemaakt die we later terug hebben gekeken met een verpleegkundige. De beelden hebben we meegekregen op dvd. Ik heb kunnen zien hoe ze mijn kindje uit mijn buik tilden..... Wauw!
Ik mocht trouwens kiezen tussen een ruggeprik of een algehele narcose. Ik ben ontzettend blij dat ik heb gekozen voor de ruggeprik!
Heel veel succes met het maken van je beslissing!
Ik kan mij goed voorstellen dat je het heel eng en spannend vind zo'n ruggeprik.
Er zijn al zoveel reacties geweest inmiddels. Ik hoop dat je inmiddels wat meer gerustgesteld bent.
Wat door iemand gezegd werd (of door meerdere) is dat je bij algehele narcose je kindje naderhand aangekleed en wel bij je krijgt. En dat dat voor de moeder-kind band niet bevorderlijk is. Logisch natuurlijk.
Maar ik kreeg mijn kindje ook pas na 3 uur te zien, aangekleed en wel. Ik had toch echt een ruggeprik.... Dat was 9 jaar geleden.
3 weken geleden ben ik via een geplande ks bevallen van mijn 2e kindje. Dat ging totaal anders! Nu was ik mij wel heel erg bewust van alles (dus ook de ruggeprik) en wat viel dat mee zeg!
Ook mocht ik mijn baby op mijn borst houden meteen na de geboorte (eerst even een kleine check-up) en mocht ik alles meemaken. Er is zelfs door het ziekenhuis zelf opnames gemaakt die we later terug hebben gekeken met een verpleegkundige. De beelden hebben we meegekregen op dvd. Ik heb kunnen zien hoe ze mijn kindje uit mijn buik tilden..... Wauw!
Ik mocht trouwens kiezen tussen een ruggeprik of een algehele narcose. Ik ben ontzettend blij dat ik heb gekozen voor de ruggeprik!
Heel veel succes met het maken van je beslissing!
maandag 7 mei 2012 om 12:23
Brunetteparis
Hier precies het zelfde, de angst voor het live meemaken.
Ik weet nog niet hoe mijn kindje er straks bij ligt, maar weet nu al dat ik ook niet voor de ruggeprik ga.
Naar mijn weten, mag een ziekenhuis jou ook niet verplichten tot een ruggeprik en is de keuze aan degene die geopereerd moet worden.
Waarom doet jou ziekenhuis geen keizersnede onder algehele narcose?!
In omgeving Amsterdam zijn genoeg ziekenhuis en zeker de 'grote' ziekenhuizen doen volgens mij gewoon de narcose algeheel mocht je dit willen.
@troeta wat een belachelijke opmerking. En die algemene regel van jou is ook uit je duim gezogen, want dat is dus niet waar. Als je geen idee hebt waar je over praat en je er niet in verdiept kun je beter niet reageren.
Hier precies het zelfde, de angst voor het live meemaken.
Ik weet nog niet hoe mijn kindje er straks bij ligt, maar weet nu al dat ik ook niet voor de ruggeprik ga.
Naar mijn weten, mag een ziekenhuis jou ook niet verplichten tot een ruggeprik en is de keuze aan degene die geopereerd moet worden.
Waarom doet jou ziekenhuis geen keizersnede onder algehele narcose?!
In omgeving Amsterdam zijn genoeg ziekenhuis en zeker de 'grote' ziekenhuizen doen volgens mij gewoon de narcose algeheel mocht je dit willen.
@troeta wat een belachelijke opmerking. En die algemene regel van jou is ook uit je duim gezogen, want dat is dus niet waar. Als je geen idee hebt waar je over praat en je er niet in verdiept kun je beter niet reageren.
