Zwanger
alle pijlers
Kind in je uppie? deel 2
woensdag 22 februari 2012 om 18:20
woensdag 22 februari 2012 om 21:12
Ik heb stress! Mijn arts moet vanaf dit jaar mijn units bestellen en dan moet ik een gedeelte aan het ziekenhuis betalen en weer een gedeelte aan de Denen. Ik baalde er al van dat ik zelf 'mijn' donor niet kon aanklikken en betalen en nu is dus het ondenkbare gebeurd, het is helemaal misgegaan met de bestelling. Ze waren gisteren nog niet betaald en verstuurd en ik zit tegen mijn ovulatie aan. toen heb ik zelf het heft maar weer in eigen handen genomen en na verschillende telefoontjes naar Denemarken is het gelukt ze met spoed naar Gent te versturen! Pfffttt. Nu zouden ze vanavond aankomen in Gent. Ben dus dubbel zo benieuwd. Ik moet morgen een ovulatietest doen en bellen om te vragen of de units er zijn...hoezo stress...
woensdag 22 februari 2012 om 21:17
SW, wat goed! Ik weet van mezelf dat mijn eicel (bevrucht of onbevrucht) op dag 4/5 aankomt in de baarmoeder omdat dan de afstootverschijnselen beginnen. Mijn arts heeft dat bevestigd. Dus dag 8 klinkt toch al goed hoor, misschien is het toch echt van de innesteling.
Toen ik twee keer zwanger was, voelde ik me pas zwanger na twee weken, met duizeligheid en misselijkheid. Daarvoor voelde ik me normaal.
Heel veel succes, ik duim voor je.
Het wordt al aardig druk gezellig op de wachtbank, hopelijk kan ik me na morgen of overmorgen ook aansluiten!
Groetjes allemaal!
Toen ik twee keer zwanger was, voelde ik me pas zwanger na twee weken, met duizeligheid en misselijkheid. Daarvoor voelde ik me normaal.
Heel veel succes, ik duim voor je.
Het wordt al aardig druk gezellig op de wachtbank, hopelijk kan ik me na morgen of overmorgen ook aansluiten!
Groetjes allemaal!
woensdag 22 februari 2012 om 22:08
had ik al gemeld dat ik er weer ben afgevallen? Vanochtend ongesteld geworden. 1 dag te laat. wat een stress opeens. Terwijl ik er zo zennerig instond. zucht...
@friezin, jij bent bij MCK geweest. Kun je iets zeggen over de info avond en de tijd die er daarna tussenzit met de eerste afspraak? Dank!
hoe gaat het wachten allemaal bij iedereen? en al die rare verschijnseltjes/kwalen etc... wat een gedoe man.
Tammy, jij topt helaas alles. Ik vind het sneu voor je! Ik hoop dat het wel allemaal weer op z'n pootjes terecht komt!
@friezin, jij bent bij MCK geweest. Kun je iets zeggen over de info avond en de tijd die er daarna tussenzit met de eerste afspraak? Dank!
hoe gaat het wachten allemaal bij iedereen? en al die rare verschijnseltjes/kwalen etc... wat een gedoe man.
Tammy, jij topt helaas alles. Ik vind het sneu voor je! Ik hoop dat het wel allemaal weer op z'n pootjes terecht komt!
donderdag 23 februari 2012 om 07:54
donderdag 23 februari 2012 om 17:54
hi Friezin, Dank voor je info. En dan na de intake, zit er dan weer steeds een maand tussen al die afspraken? Moet je daar net als bij GG al die keuringen en zo doen? die heb ik natuurlijk al gehad. Hoop dat het dan wat sneller kan. Zal ook mijn dossiertje bij GG even opvragen.
Nee Utrecht niet. wilde niet eens de wachtlijst doorgeven aan mijn huisarts (die heeft alle klinieken voor mij gebeld, heel lief!), dus we gaan eerst voor MCK.
Hoop alleen dat ik niet maanden moet wachten voordat een eerste IUI kan plaatsvinden. Nou ja we zullen het zien.
Wat vond je van de info avond btw?
Nee Utrecht niet. wilde niet eens de wachtlijst doorgeven aan mijn huisarts (die heeft alle klinieken voor mij gebeld, heel lief!), dus we gaan eerst voor MCK.
Hoop alleen dat ik niet maanden moet wachten voordat een eerste IUI kan plaatsvinden. Nou ja we zullen het zien.
Wat vond je van de info avond btw?
donderdag 23 februari 2012 om 20:40
Nou, ik heb de infoavond zo goed als gemist. Trein had vertraging, ik kwam dik een uur te laat aan. Mocht gelukkig nog binnen en hoefde niet weer 3 maanden op een nieuwe te wachten. Veel info wist ik al (door jullie) en ik hoefde ook niet meer na te denken hoe of wat (want ik had al een donor).
Na het intakegesprek (half uurtje, geen big deal) duurde het een week of 3 voordat ik het akkoord kreeg. Dat was begin november. Toen gelijk afspraken voor bloedtest en uitgangsecho (wachten op mijn laaaaange cyclus) Ik hoefde niet langs psych omdat alles helder was. Ook uitstrijkje hoefde niet, had ik al gedaan. Donor kreeg bloedtest en moest 5 x doneren. Toen bleek dat ik PCOS had waardoor ik nog een keer bloed moest laten testen. Weer een echo en gesprek met arts dit keer. Toen starten met IUI, maar ik bleek geen eisprong te hebben. Maar het starten had dus ongeveer begin december al gekund, als je cyclus net gunstig is. Al met al eind augustus infoavond, begin december starten, 3kommanogwat maand.
Na het intakegesprek (half uurtje, geen big deal) duurde het een week of 3 voordat ik het akkoord kreeg. Dat was begin november. Toen gelijk afspraken voor bloedtest en uitgangsecho (wachten op mijn laaaaange cyclus) Ik hoefde niet langs psych omdat alles helder was. Ook uitstrijkje hoefde niet, had ik al gedaan. Donor kreeg bloedtest en moest 5 x doneren. Toen bleek dat ik PCOS had waardoor ik nog een keer bloed moest laten testen. Weer een echo en gesprek met arts dit keer. Toen starten met IUI, maar ik bleek geen eisprong te hebben. Maar het starten had dus ongeveer begin december al gekund, als je cyclus net gunstig is. Al met al eind augustus infoavond, begin december starten, 3kommanogwat maand.
donderdag 23 februari 2012 om 20:45
Weetje, Amphere, ik was nog niet bezig, dus deze stapjes ertussen had ik ook wel nodig, denk ik. Mocht ik nu gelijk de eerste echte keer zwanger zijn, ben ik er helemaal klaar voor. Had ik al eerder begonnen, was het misschien best een grote schrik. Ik heb het wachten tussen afspraken niet vervelend gevonden, het zorgde er voor dat ik niet de hele dag ermee bezig was. (In tegensteling tot nu.... ) Maar ik kan me goed voorstellen dat je nu, na al flink bezig te zijn geweest, liever gisteren dan vandaag wil starten bij MCK.
(overigens, ze zijn 7 dagen in de week open. SUPERfijn!)
(overigens, ze zijn 7 dagen in de week open. SUPERfijn!)
donderdag 23 februari 2012 om 22:59
Hi dames wat een dramadag!!! Vandaag 3 uur reizen naar Gent met openbaar vervoer. De trein viel uit, de tram had een ongeluk en toen moest ik dus super ver (hard)lopen. En kwam ik te laat op mijn afspraak.
Had ik het belangrijkste al gemeld? Er waren verkeerde units opgestuurd. Dus niets eigen donor, geen inseminatie. Ik moest volgende maand maar terugkomen. Dacht het niet, gelukkig draaide de arts bij toen ze hoorde wat ik er allemaal voor moet doen en ging ze bellen. Nu zouden de units morgen tegen 12.00 uur moeten aankomen. En jawel kan ik toch nog een IUI krijgen. Duimen maar dat het toch nog goed komt...morgen weer met de trein naar Gent.
Had ik het belangrijkste al gemeld? Er waren verkeerde units opgestuurd. Dus niets eigen donor, geen inseminatie. Ik moest volgende maand maar terugkomen. Dacht het niet, gelukkig draaide de arts bij toen ze hoorde wat ik er allemaal voor moet doen en ging ze bellen. Nu zouden de units morgen tegen 12.00 uur moeten aankomen. En jawel kan ik toch nog een IUI krijgen. Duimen maar dat het toch nog goed komt...morgen weer met de trein naar Gent.
vrijdag 24 februari 2012 om 16:40
vrijdag 24 februari 2012 om 20:06
Hi meiden, bedankt voor jullie reacties! En het is goedgekomen vandaag. Ze zijn gistermiddag opgestuurd en vanochtend aangekomen. De dokter wilde me niet bellen voor ze zelf had gecontroleerd dat het deze keer de juiste waren. En ze waren het. Gelukkig. Dus ik ben voor haar eigen spreekuur door haar geholpen. En hoefde dus niet te wachten tot na het spreekuur. Dat was heel fijn. De dokter glunderde ook toen ze het nieuws bracht. Het was voor haar ook erg vervelend. Wat een geweldige mensen in Gent. Ik wist het wel maar ze hebben het weer opnieuw bewezen. Wat zou het mooi zijn als het deze keer zou lukken!!!
Maandag weer naar Langenfeld voor tweede infuus. Ditmaal dus ook met de trein en sneltram ofzo. Ben benieuwd. Tot nu toe reed mijn broer me er naar toe. Maandag ga ik alleen. Ik ga proberen het voor elkaar te krijgen om de rest van de keren in Nederland te regelen met de wijkverpleging. Eerst naar de huisarts daarvoor. Gelukkig heb ik Langenfeld achter de hand zodat de behandeling wel door kan gaan.
Dus ik schuif graag aan op de wachtbank!! En begraaf me dit weekend in mijn bed en op mijn bank. Rust is het devies!
Groetjes Tammy
Maandag weer naar Langenfeld voor tweede infuus. Ditmaal dus ook met de trein en sneltram ofzo. Ben benieuwd. Tot nu toe reed mijn broer me er naar toe. Maandag ga ik alleen. Ik ga proberen het voor elkaar te krijgen om de rest van de keren in Nederland te regelen met de wijkverpleging. Eerst naar de huisarts daarvoor. Gelukkig heb ik Langenfeld achter de hand zodat de behandeling wel door kan gaan.
Dus ik schuif graag aan op de wachtbank!! En begraaf me dit weekend in mijn bed en op mijn bank. Rust is het devies!
Groetjes Tammy
zaterdag 25 februari 2012 om 09:11
zaterdag 25 februari 2012 om 09:36
Succes Amphere! Wanneer is de infoavond? Al binnenkort?
Jeumig Tammy, wat een gedoe! En wat knap van je dat je je hoofd koel houdt en ervoor gaat. Na alle heisa is een weekend in bed wel een goed idee, ja. (Alhoewel, het is schitterend weer, een beetje luieren in tuin etc kan vast ook wel )
Ik voel helemaal niks meer. Heb me vandaag moeten bedwingen om niet te testen (heb zo'n 4-dagen-voor-overtijd-testje liggen) maar ik wil toch echt wachten tot dinsdag. Als ik dan al ongesteld ben geworden is het tenminste duidelijk. Maar holymoly wat een mindfuck is zo'n wachtweek zeg!
Innova & Jive, hoe is het met jullie? Zijn jullie erbij 31 maart?
Jeumig Tammy, wat een gedoe! En wat knap van je dat je je hoofd koel houdt en ervoor gaat. Na alle heisa is een weekend in bed wel een goed idee, ja. (Alhoewel, het is schitterend weer, een beetje luieren in tuin etc kan vast ook wel )
Ik voel helemaal niks meer. Heb me vandaag moeten bedwingen om niet te testen (heb zo'n 4-dagen-voor-overtijd-testje liggen) maar ik wil toch echt wachten tot dinsdag. Als ik dan al ongesteld ben geworden is het tenminste duidelijk. Maar holymoly wat een mindfuck is zo'n wachtweek zeg!
Innova & Jive, hoe is het met jullie? Zijn jullie erbij 31 maart?
zaterdag 25 februari 2012 om 12:39
Dag allemaal,
Ik lees wel mee op mijn mobiel, maar een reactie plaatsen vanaf daar vind ik weer lastiger ...
Het gaat goed. Maar ik heb een pittige tijd achter de rug, Een van mijn ouders is overleden en dat heeft er goed ingehakt, op alle emotionele niveaus. Ik moet stapels werk inhalen, en breng veel meer tijd dan anders met mijn familie door. Het is behoorlijk omschakelen allemaal. De zwangerschap verloopt goed en zelf begin ik daarover iets rustiger te worden. Volgende week doe ik een vruchtwaterpunctie, maar de afgelopen echo's en bloedonderzoeken hebben me al zeer gerustgesteld.
Iemand vroeg pas of het zwaar is in je eentje. Dat valt wel mee. Ik denk dat het voor iedereen anders zal zijn wat zwaarder weegt. Ik vind in praktische zin (zeker gezien de zware tijden die er waren) wel dat het pittig is om alles alleen te doen. Dus als je uitgeteld bent, is het wel fijn als iemand anders de boodschappen haalt, een potje eten kookt en de was ophangt. Een stel kan dat soort dingen verdelen, maar dat doe ik nu allemaal alleen en als je energie laag is, gaat dat af van de tijd die je met vrienden kunt doorbrengen. Ik heb allemaal lieve vrienden die best een tas boodschappen willen neerzetten of vragen of ik mee-eet, (stonden in de week van het overlijden ook met pannen eten voor de deur) maar dat is niet hetzelfde, ook al is dat ook fijn... Ik heb minder moeite met het feit dat ik dingen niet kan delen. Een echo, daar geniet ik in mijn eentje net zo veel van. En ik vind het ook niet zo heel ingewikkeld om om hulp te vragen bij de medische dingen (bv als er iemand mee moet voor een onderzoek), maar die alledaagse dingen in combinatie met minder energie, daar merk ik het wel in. En ik vermoed dat dat straks met baby nog sterker is. Maar het weegt niet op tegen de grote grijns als ik op de echo zie hoe het kindje volop groeit en ontwikkelt en vingers heeft en tenen en hersenen (gelukkig maar!)...
Een andere nieuwe ervaring is dat ik de afgelopen twee jaar vooral hierover heb gesproken met mensen die dicht bij me staan en met jullie. En dan lijkt het allemaal heel normaal. Nu ben ik het ook mensen aan het vertellen die verder van me afstaan en werkgerelateerd. Dat is toch een ander verhaal, ook al reageert iedereen heel positief. Ik realiseer me weer meer hoe anders en bijzonder dit is. Ik vind ons nog meer stoere wijven! En gelukkig hoor ik dat ook veel terug in de reacties.
31 maart ben ik er niet bij. Ik leef met jullie mee, zeker met degenen die ik eerder en vaker heb ontmoet. Elke keer als er iemand van een bankje valt, of er juist enorm op blijf zitten, raakt me dat zeker. Maar in alle hectiek van de afgelopen twee maanden is het lastiger om het forum te blijven bijhouden.
Juffie: denk veel aan je, klinkt toch spannend allemaal, hou vol!
Friezin: ik duim voor je
Eligansje: je bent echte stappen aan het zetten! Goed zo! Ik kan nog een argument toevoegen, een van mijn grotere verdrieten van de afgelopen weken is dat mijn overleden ouder nooit mijn kindje zal zien (gelukkig wel wist dat ik zwanger was) en dat mijn kindje een grootouder minder heeft. Ik vertel je niet wat je moet doen, iedereen in zijn eigen tempo, dat is het allerbelangrijkste, maar ik had het graag nog gedeeld...
Alle anderen: succes en sterkte.
Ik blijf meelezen en zal af en toe een update posten!
Fijn weekend allemaal,
Ik lees wel mee op mijn mobiel, maar een reactie plaatsen vanaf daar vind ik weer lastiger ...
Het gaat goed. Maar ik heb een pittige tijd achter de rug, Een van mijn ouders is overleden en dat heeft er goed ingehakt, op alle emotionele niveaus. Ik moet stapels werk inhalen, en breng veel meer tijd dan anders met mijn familie door. Het is behoorlijk omschakelen allemaal. De zwangerschap verloopt goed en zelf begin ik daarover iets rustiger te worden. Volgende week doe ik een vruchtwaterpunctie, maar de afgelopen echo's en bloedonderzoeken hebben me al zeer gerustgesteld.
Iemand vroeg pas of het zwaar is in je eentje. Dat valt wel mee. Ik denk dat het voor iedereen anders zal zijn wat zwaarder weegt. Ik vind in praktische zin (zeker gezien de zware tijden die er waren) wel dat het pittig is om alles alleen te doen. Dus als je uitgeteld bent, is het wel fijn als iemand anders de boodschappen haalt, een potje eten kookt en de was ophangt. Een stel kan dat soort dingen verdelen, maar dat doe ik nu allemaal alleen en als je energie laag is, gaat dat af van de tijd die je met vrienden kunt doorbrengen. Ik heb allemaal lieve vrienden die best een tas boodschappen willen neerzetten of vragen of ik mee-eet, (stonden in de week van het overlijden ook met pannen eten voor de deur) maar dat is niet hetzelfde, ook al is dat ook fijn... Ik heb minder moeite met het feit dat ik dingen niet kan delen. Een echo, daar geniet ik in mijn eentje net zo veel van. En ik vind het ook niet zo heel ingewikkeld om om hulp te vragen bij de medische dingen (bv als er iemand mee moet voor een onderzoek), maar die alledaagse dingen in combinatie met minder energie, daar merk ik het wel in. En ik vermoed dat dat straks met baby nog sterker is. Maar het weegt niet op tegen de grote grijns als ik op de echo zie hoe het kindje volop groeit en ontwikkelt en vingers heeft en tenen en hersenen (gelukkig maar!)...
Een andere nieuwe ervaring is dat ik de afgelopen twee jaar vooral hierover heb gesproken met mensen die dicht bij me staan en met jullie. En dan lijkt het allemaal heel normaal. Nu ben ik het ook mensen aan het vertellen die verder van me afstaan en werkgerelateerd. Dat is toch een ander verhaal, ook al reageert iedereen heel positief. Ik realiseer me weer meer hoe anders en bijzonder dit is. Ik vind ons nog meer stoere wijven! En gelukkig hoor ik dat ook veel terug in de reacties.
31 maart ben ik er niet bij. Ik leef met jullie mee, zeker met degenen die ik eerder en vaker heb ontmoet. Elke keer als er iemand van een bankje valt, of er juist enorm op blijf zitten, raakt me dat zeker. Maar in alle hectiek van de afgelopen twee maanden is het lastiger om het forum te blijven bijhouden.
Juffie: denk veel aan je, klinkt toch spannend allemaal, hou vol!
Friezin: ik duim voor je
Eligansje: je bent echte stappen aan het zetten! Goed zo! Ik kan nog een argument toevoegen, een van mijn grotere verdrieten van de afgelopen weken is dat mijn overleden ouder nooit mijn kindje zal zien (gelukkig wel wist dat ik zwanger was) en dat mijn kindje een grootouder minder heeft. Ik vertel je niet wat je moet doen, iedereen in zijn eigen tempo, dat is het allerbelangrijkste, maar ik had het graag nog gedeeld...
Alle anderen: succes en sterkte.
Ik blijf meelezen en zal af en toe een update posten!
Fijn weekend allemaal,
zaterdag 25 februari 2012 om 12:56
Jezus Innova, wat heftig. Gecondoleerd met je ouder. Ik hoop dat er goed voor je gezord wordt, al heb je zo te lezen wel een hoop goeie mensen om je heen. Wat zal het een dubbel gevoel zijn, het geluk en het verdriet dat naast elkaar loopt. Nouja, ik weet eigenlijk niet wat ik moet zeggen, dus ik hou maar mijn mond. Sterkte Innova!