Zwanger
alle pijlers
Kind: Leuk, maar geen 'heilig moeten'.
vrijdag 9 november 2012 om 09:42
zijn hier ook andere ambivalente mensen mbt kinderen? Ik wilde nooit kinderen, maar was/ben gek op kinderen in het algemeen, vind ze meestal echt leuk. Nu hebben CCman en ik besloten ons 'open'te stellen voor de mogelijkheid van het krijgen van een kind. Voorbehoedsvrije sex dus. Ik heb ook al met ovulatietestje zitten klooien, gewoon omdat ik het leuk vind. Maar als iemand zou zeggen (die het kan weten!) CC, jij kan geen kinderen krijgen, dan zou ik dat eerlijk gezegd ook niet heel erg vinden. Ja misschien jammer, maar het geeft ook mogelijkheden, geen kind Mijn vraag is, zijn er meer mensen die er zo over denken, dus niet heel erg JAAAAAAAA (oergevoel etc) of NEEEEE, DAT NOOIT!!!
vrijdag 9 november 2012 om 09:44
quote:ccbloom schreef op 09 november 2012 @ 09:43:
sorry, verkeerde pijler...dacht dat ik hem op zwanger plaatste. Hoe pas ik dit aan? (Ik neem aan dat hier de meesten al kinderen hebben
)
Ik heb het voor je verplaatst naar de pijler Zwanger.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva forum
sorry, verkeerde pijler...dacht dat ik hem op zwanger plaatste. Hoe pas ik dit aan? (Ik neem aan dat hier de meesten al kinderen hebben
)Ik heb het voor je verplaatst naar de pijler Zwanger.
Met vriendelijke groet,
Moderator Viva forum
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
vrijdag 9 november 2012 om 09:45
Yep, zo zijn wij ook te werk gegaan.
Als er een baby zou komen was die erg welkom, zou er geen baby komen dan was dat geen ramp want met z'n tweeën hadden wij ook een erg leuk leven.
De baby is er gekomen en we zijn er dolgelukkig mee, hebben zelfs spijt dat we er niet eerder aan begonnen zijn.
Maar goed, het leven voordat Kind geboren werd was leuk en zou ook leuk zijn gebleven zonder Kind.
Zou hem nu alleen nooit meer willen missen
Als er een baby zou komen was die erg welkom, zou er geen baby komen dan was dat geen ramp want met z'n tweeën hadden wij ook een erg leuk leven.
De baby is er gekomen en we zijn er dolgelukkig mee, hebben zelfs spijt dat we er niet eerder aan begonnen zijn.
Maar goed, het leven voordat Kind geboren werd was leuk en zou ook leuk zijn gebleven zonder Kind.
Zou hem nu alleen nooit meer willen missen
vrijdag 9 november 2012 om 09:47
Gister al een heel lang topic over geweest!
Geeft niet hoor haha, in ieder geval ik had dus geen kinderwens en het is ons overkomen. Ben nu moeder van een tweeling.
Ik ben er heel blij dat het ons is overkomen anders had ik nooit de stap genomen.
En ik vond dat we gelijk klaar waren, want de keus voor een eventuele 2e had ik ook nooit genomen.
Nu denk ik, wat erg dat ik nooit moeder wilde worden..dan had ik dit allemaal moeten missen.
Succes
Geeft niet hoor haha, in ieder geval ik had dus geen kinderwens en het is ons overkomen. Ben nu moeder van een tweeling.
Ik ben er heel blij dat het ons is overkomen anders had ik nooit de stap genomen.
En ik vond dat we gelijk klaar waren, want de keus voor een eventuele 2e had ik ook nooit genomen.
Nu denk ik, wat erg dat ik nooit moeder wilde worden..dan had ik dit allemaal moeten missen.
Succes
vrijdag 9 november 2012 om 09:47
vrijdag 9 november 2012 om 09:49
Persoonlijk kan ik me er niks bij voorstellen omdat wij heel bewust wel voor kinderen hebben gekozen. Mijn kind heeft mijn leven een stuk mooier gemaakt en ik zou hem nimmer nooit meer willen missen. Een kind beïnvloedt je leven zodanig dat het niet een 'zomaar, doen we even'dingetje is. Je kunt nu maar zo zwanger raken, sta je daar dan wel voor de 100% achter?
vrijdag 9 november 2012 om 09:49
Wij hebben 2 kinderen maar het hoefde net persé van ons.. we zijn erg gelukkig met de kinderen
We hebben in onze omgeving veel gezien hoe het medisch traject mensen sloopten wij hebben toen zitten praten en tegen elkaar gezegd als wij kinderen mogen krijgen da n is het alleen op de natuurlijke manier en anders is er iets anders voor ons weg gelegd
Wij zijn dus gelukkig dat we 2 mooie kinderen hebben maar het was niets vereist
We hebben in onze omgeving veel gezien hoe het medisch traject mensen sloopten wij hebben toen zitten praten en tegen elkaar gezegd als wij kinderen mogen krijgen da n is het alleen op de natuurlijke manier en anders is er iets anders voor ons weg gelegd
Wij zijn dus gelukkig dat we 2 mooie kinderen hebben maar het was niets vereist
vrijdag 9 november 2012 om 09:51
Och .. toen wij begonnen jaaaren terug hebben we van te voren goed besproken hoe ver we gaan in het geval dat..
En dat was voor beiden niet zo ver..
Wij hadden beiden: een kind is leuk, geweldig maar niet zaligmakend. We willen graag een kind van ons samen.. Dus du moment dat er zaad en eitje van een ander betrokken zouden zijn was het voor ons klaar.. MAar dat is een persoonlijke keuze.. Maar dat was wel de onze.. Net als adoptie ook niet voor ons bespreekbaar was. Het is maar wat je wil..
Wil je persé ouders worden dan zul je waarschijnlijk ver gaan.. Ik vind het om te lezen al vreselijk al die behandelingen en wat het kan doen met je relatie.. pfff.. dus in die zin petje af voor de mensen in de MM.. IK / WIJ zouden daar niet voor hebben gekozen.. Maar nogmaals.. dat is heel persoonlijk..
Gelukkig is het ons gelukt en zijn we ouders geworden van onze kinderen en daar zijn we dankbaar voor.. Want willen is 1 , krijgen is weer heel wat anders..
En dat was voor beiden niet zo ver..
Wij hadden beiden: een kind is leuk, geweldig maar niet zaligmakend. We willen graag een kind van ons samen.. Dus du moment dat er zaad en eitje van een ander betrokken zouden zijn was het voor ons klaar.. MAar dat is een persoonlijke keuze.. Maar dat was wel de onze.. Net als adoptie ook niet voor ons bespreekbaar was. Het is maar wat je wil..
Wil je persé ouders worden dan zul je waarschijnlijk ver gaan.. Ik vind het om te lezen al vreselijk al die behandelingen en wat het kan doen met je relatie.. pfff.. dus in die zin petje af voor de mensen in de MM.. IK / WIJ zouden daar niet voor hebben gekozen.. Maar nogmaals.. dat is heel persoonlijk..
Gelukkig is het ons gelukt en zijn we ouders geworden van onze kinderen en daar zijn we dankbaar voor.. Want willen is 1 , krijgen is weer heel wat anders..
vrijdag 9 november 2012 om 09:52
Uitermate herkenbaar! Zo'n drie/vier jaar geleden stond ik er net zo in. Inmiddels is onze dochter bijna drie en ben ik erg blij dat het wel gelukt is. Maar dat 'onverschillige' gevoel heb ik nog steeds en dat is één van de redenen dat er bij ons geen tweede komt. Ik heb dus gewoon echt geen sterke kinderwens, maar heb in de praktijk wel genoeg moedergevoelens en liefde om mijn kind (hopelijk) fijn te laten opgroeien...
vrijdag 9 november 2012 om 09:53
3 x nooit in mijn berichtje haha
Ik heb niet dat als ik het van te voren had geweten dat ik er dan eerder aan had begonnen.
Ik was dus per ongeluk zwanger op mijn 32e. Had nog best 3 of 4 jaar later gemogen wat mij betreft.
Ben nu 40 en ik voel dat ik rustiger ben, niet het gevoel meer heb dat ik iets mis. Dat heeft heel lang geduurd. Toen ze nog baby waren was ik nog onwijs onrustig, heb zeker nog 2 jaar gehad dat ik onwijs de behoefte had om heel veel dingen voor mezelf te doen, zoals stappen, festivals, terassen, werken, winkelen, dat gevoel is nu gehalveerd.
De kinderen zijn groter en gaan overal mee naar toe. En festival en af en toe een kroegentocht daar hebben we oppas voor.
Ik heb niet dat als ik het van te voren had geweten dat ik er dan eerder aan had begonnen.
Ik was dus per ongeluk zwanger op mijn 32e. Had nog best 3 of 4 jaar later gemogen wat mij betreft.
Ben nu 40 en ik voel dat ik rustiger ben, niet het gevoel meer heb dat ik iets mis. Dat heeft heel lang geduurd. Toen ze nog baby waren was ik nog onwijs onrustig, heb zeker nog 2 jaar gehad dat ik onwijs de behoefte had om heel veel dingen voor mezelf te doen, zoals stappen, festivals, terassen, werken, winkelen, dat gevoel is nu gehalveerd.
De kinderen zijn groter en gaan overal mee naar toe. En festival en af en toe een kroegentocht daar hebben we oppas voor.
vrijdag 9 november 2012 om 10:00
Mijn eierstokken zijn nooit gaan rammelen, toch heb ik nu twee kinderen waar ik erg blij mee ben. Ik heb lang gedacht leuk kinderen, maar wel later. Totdat ik zelf vond dat ik de knoop door moest hakken, ik was toen 32. Dus toen moest ik van mijzelf beslissen, Nee ze komen er niet, of Ja we gaan er vanaf nu voor. Dus toen ook gestopt met voorbehoedsmiddelen, geen ovulatie-testen, geen geplande sex op vruchtbare dagen.
Maar wel zwanger binnen een half jaar en toen pas wist ik zeker dat ik het toch wel heel graag wilde, een kind.
Nou had dat bij mij ook te maken met heftige, verdrietige dingen rondom kinderen in mijn directe omgeving. Zoals een ernstig ziek kind, doodgeboren baby, een moeder die bijna gehandicapt werd door de bevalling. Hierdoor had ik toch wel bepaalde angsten. Om nou 'zomaar' van een zorgenvrij leven, vrijwillig de stap te maken naar een leven waarbij je je constant zorgen maakt...
Eerlijk gezegd maken kinderen je wel extra kwetsbaar voor ellende. De pijn(tjes) die je kind heeft, daar heb jij ook pijn en verdriet van. De gedachte dat er echt iets ernstigs met je kind kan gebeuren, maakt je bij voorbaat al gek.
En toch, vind ik het geweldig om kinderen te hebben. De wereld door de ogen van je kinderen zien is geweldig. Dan zie weer echt hoe mooi de bloemen, vlinders etc. zijn. Samen lachen om flauwe mopjes is geweldig. De knuffels die ik van mijn kinderen krijg, zijn echt geweldig. etc. etc.
Maar goed, ook hier geen oergevoel, maar wel een blije mama.
Maar wel zwanger binnen een half jaar en toen pas wist ik zeker dat ik het toch wel heel graag wilde, een kind.
Nou had dat bij mij ook te maken met heftige, verdrietige dingen rondom kinderen in mijn directe omgeving. Zoals een ernstig ziek kind, doodgeboren baby, een moeder die bijna gehandicapt werd door de bevalling. Hierdoor had ik toch wel bepaalde angsten. Om nou 'zomaar' van een zorgenvrij leven, vrijwillig de stap te maken naar een leven waarbij je je constant zorgen maakt...
Eerlijk gezegd maken kinderen je wel extra kwetsbaar voor ellende. De pijn(tjes) die je kind heeft, daar heb jij ook pijn en verdriet van. De gedachte dat er echt iets ernstigs met je kind kan gebeuren, maakt je bij voorbaat al gek.
En toch, vind ik het geweldig om kinderen te hebben. De wereld door de ogen van je kinderen zien is geweldig. Dan zie weer echt hoe mooi de bloemen, vlinders etc. zijn. Samen lachen om flauwe mopjes is geweldig. De knuffels die ik van mijn kinderen krijg, zijn echt geweldig. etc. etc.
Maar goed, ook hier geen oergevoel, maar wel een blije mama.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
vrijdag 9 november 2012 om 10:00
Heel herkenbaar! Ik was al 35, had de kinderwens eigenlijk helemaal afgesloten voordat ik Kazman leerde kennen, maar hij wou zo graag... En ach, het leek mij ook wel leuk! Toen een beetje 'nu of nooit-gevoel' vanwege leeftijd, dus maar met de pil gestopt. Vier weken later was ik zwanger en dát was wel een schok!
9 maanden lang een kutzwangerschap gehad, maar geen moment spijt gehad van het idee dat er een kind kwam. En nu nooit spijt van dat Kazkind er is, al zijn we wél heel blij als hij een nachtje uit logeren is en we weer ouderwets met zijn tweeën zijn...
9 maanden lang een kutzwangerschap gehad, maar geen moment spijt gehad van het idee dat er een kind kwam. En nu nooit spijt van dat Kazkind er is, al zijn we wél heel blij als hij een nachtje uit logeren is en we weer ouderwets met zijn tweeën zijn...
vrijdag 9 november 2012 om 10:05
Ik snap het wel hoor! Zelf sta ik er eigenlijk ook zo in. Waarom moet je alles met 100% zekerheid gepland hebben? Ook wel mooi als iets je gewoon overkomt - of niet. Gewoon het leven nemen zoals het komt. Deden ze vroeger ook en op veel plaatsen nog steeds. Een beetje daarvan overnemen is echt niet verkeerd (al wil ik ook niet pleiten voor alles op zijn beloop laten en 12 kinderen krijgen, maar goed, dat is bij TO toch niet meer aan de orde)
Niet iedereen heeft dat oermoedergevoel. Hoeft ook niet. Je groeit er wel in, daar ben ik van overtuigd. Als je tenminste niet de rotsvaste overtuiging hebt dat je kinderloos wilt blijven, maar goed, dan ga je ook niet stoppen met anticonceptie natuurlijk.
Niet iedereen heeft dat oermoedergevoel. Hoeft ook niet. Je groeit er wel in, daar ben ik van overtuigd. Als je tenminste niet de rotsvaste overtuiging hebt dat je kinderloos wilt blijven, maar goed, dan ga je ook niet stoppen met anticonceptie natuurlijk.
vrijdag 9 november 2012 om 10:11
Ik zou het jammer vinden als ik geen kinderen zou kunnen krijgen, maar mijn wereld zou niet totaal instorten en ik zou ook niet de medische molen ingaan. Kinderen brengen nl. ook een hoop zorgen en verantwoordelijkheden met zich mee, en ik denk dat het leven makkelijker is zonder deze extra belasting.
Dat 'intense oergevoel' heb ik ook (nog) nooit gehad, maar ik ben nu op een punt in mijn leven dat het me wel leuk lijkt om samen met mijn vriend een kind te krijgen. Eerlijk gezegd zit daar ook wel een stukje nieuwsgierigheid bij: hoe voelt het nou om zwanger te zijn, en een eigen kind te hebben? Is dat echt allesovertreffende liefde?
(ik schrijf nu in de ik-vorm maar vriend denkt er hetzelfde over)
Dus ja, we gaan het gewoon proberen maar als het niet lukt dan leven we ook vrolijk verder.
Dat 'intense oergevoel' heb ik ook (nog) nooit gehad, maar ik ben nu op een punt in mijn leven dat het me wel leuk lijkt om samen met mijn vriend een kind te krijgen. Eerlijk gezegd zit daar ook wel een stukje nieuwsgierigheid bij: hoe voelt het nou om zwanger te zijn, en een eigen kind te hebben? Is dat echt allesovertreffende liefde?
(ik schrijf nu in de ik-vorm maar vriend denkt er hetzelfde over)
Dus ja, we gaan het gewoon proberen maar als het niet lukt dan leven we ook vrolijk verder.
vrijdag 9 november 2012 om 10:20
Zo stonden wij er ook in toen ik stopte met anticonceptie. Komt het dan is het welkom, komt het niet dan heeft het zo moeten zijn. In ons geval kwam het niet en dat ging knagen, het verlangen werd steeds heftiger. We zijn zelfs de medische molen ingestapt terwijl dat eigenlijk de grens was. We hebben nu 1 kind en daar is het bij gebleven, meer dan 1 wilde we al niet. Het heftige verlangen ineens heeft me wel verrast.
vrijdag 9 november 2012 om 10:27
Ik denk dat je heel makkelijk kan zeggen het is leuk als er een kind komt maar als het niet komt is het ook goed zolang je nog niet weet dat je onvruchtbaar bent.
Ik had ook nooit een kinderwens. Sterker nog ik vond kleine kinderen vaak maar lastig en vervelend.
Toen ik op latere leeftijd mijn vriend ontmoette en hij nog wel kinderen wilde, leek het mij ook wel leuk vooral omdat ik destijds ook een heel leuk buurkind kreeg.
Maar inderdaad als ik geen kind meer kreeg was het ook goed.
Tot ik maand na maand steeds maar weer ongesteld werd. Toen besefte ik steeds meer dat ik eigenlijk echt wel graag een kind wilde. Gelukkig was het niet nodig omdat ik uiteindelijk spontaan zwanger werd maar ik was inmiddels wel zo ver dat ik tot het uiterste zou zijn gegaan om een kind te krijgen.
Het idee dat ik wel eens telaat kon zijn daar kreeg het erg benauwd van.
En toch als ik geen kind had gekregen had ik dat wel erg gevonden maar was mijn leven nu ook weer niet compleet ingestort ook zonder kind kun je een waardevol leven leiden.
Ik had ook nooit een kinderwens. Sterker nog ik vond kleine kinderen vaak maar lastig en vervelend.
Toen ik op latere leeftijd mijn vriend ontmoette en hij nog wel kinderen wilde, leek het mij ook wel leuk vooral omdat ik destijds ook een heel leuk buurkind kreeg.
Maar inderdaad als ik geen kind meer kreeg was het ook goed.
Tot ik maand na maand steeds maar weer ongesteld werd. Toen besefte ik steeds meer dat ik eigenlijk echt wel graag een kind wilde. Gelukkig was het niet nodig omdat ik uiteindelijk spontaan zwanger werd maar ik was inmiddels wel zo ver dat ik tot het uiterste zou zijn gegaan om een kind te krijgen.
Het idee dat ik wel eens telaat kon zijn daar kreeg het erg benauwd van.
En toch als ik geen kind had gekregen had ik dat wel erg gevonden maar was mijn leven nu ook weer niet compleet ingestort ook zonder kind kun je een waardevol leven leiden.
vrijdag 9 november 2012 om 10:34
quote:fiddeldee schreef op 09 november 2012 @ 10:24:
Ik vind dat je alleen een kind moet krijgen met dat JAAAAA gevoel. En anders gewoon niet.
Toch ben ik blij dat ik er wat nuchterder aan begonnen ben. Toen mijn kinderen prematuur geboren zijn en hun start in het ziekenhuis hadden, ben ik iig niet van een roze wolk gedonderd. Ik had geen leuke kraamtijd, maar daar ben ik niet teleurgesteld over geweest. Dat heeft me wel eens een opmerking opgeleverd dat we toch wel errug nuchter waren.
Ik was domweg realistisch, dat we uiteindelijk een gezond kindje mee naar huis konden nemen, deed mij de handjes dichtknijpen. Ik heb nooit in een roze wolk geloofd. Of dat kinderen krijgen alleen maar leuk is.
Ik vind dat je alleen een kind moet krijgen met dat JAAAAA gevoel. En anders gewoon niet.
Toch ben ik blij dat ik er wat nuchterder aan begonnen ben. Toen mijn kinderen prematuur geboren zijn en hun start in het ziekenhuis hadden, ben ik iig niet van een roze wolk gedonderd. Ik had geen leuke kraamtijd, maar daar ben ik niet teleurgesteld over geweest. Dat heeft me wel eens een opmerking opgeleverd dat we toch wel errug nuchter waren.
Ik was domweg realistisch, dat we uiteindelijk een gezond kindje mee naar huis konden nemen, deed mij de handjes dichtknijpen. Ik heb nooit in een roze wolk geloofd. Of dat kinderen krijgen alleen maar leuk is.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
