Zwanger
alle pijlers
kinderwens maar zo veel schrik!
woensdag 11 april 2012 om 13:20
ik heb altijd geweten dat ik kinderen wil.
gisteren hebben mijn vriend en ik gesproken over onze kinderwens...
eerst geeft het een leuk gevoel, maar hoe meer ik erover nadenk word ik gewoonweg paniekerig!
van toen ik klein was vond ik zwanger zijn en vooral bevallen heel angstaanjagend!
ik heb nu het gevoel dat ik nooit de definitieve stap zal durven zetten en echt zeggen: nu stop ik met de pil en gaan we ervoor...
is dit normaal, herkennen veel vrouwen dit of wil dit gewoon zeggen dat ik er nog helemaal niet klaar voor ben? ik ben 28, mijn vriend 35... onze relatie zit goed, het heeft helemaal niets met hem te maken, het blijft door mijn hoofd spoken: juist ik zal een hele moeilijke zwangerschap hebben, een vreselijke bevalling en kan ik wel voor een baby zorgen? misschien faal ik als moeder...
gisteren hebben mijn vriend en ik gesproken over onze kinderwens...
eerst geeft het een leuk gevoel, maar hoe meer ik erover nadenk word ik gewoonweg paniekerig!
van toen ik klein was vond ik zwanger zijn en vooral bevallen heel angstaanjagend!
ik heb nu het gevoel dat ik nooit de definitieve stap zal durven zetten en echt zeggen: nu stop ik met de pil en gaan we ervoor...
is dit normaal, herkennen veel vrouwen dit of wil dit gewoon zeggen dat ik er nog helemaal niet klaar voor ben? ik ben 28, mijn vriend 35... onze relatie zit goed, het heeft helemaal niets met hem te maken, het blijft door mijn hoofd spoken: juist ik zal een hele moeilijke zwangerschap hebben, een vreselijke bevalling en kan ik wel voor een baby zorgen? misschien faal ik als moeder...
woensdag 11 april 2012 om 13:23
woensdag 11 april 2012 om 13:25
Praktisch: voor een baby zorgen kun je leren, net als al die anderen die het bij hun eerste geleerd hebben.
Hoe je zwangerschap en bevalling gaan lopen weet je niet. Dat weet niemand. Wel dat het maximaal 9 maanden duurt. Dus als het tegenvalt, het gaat ook weer voorbij.
Het is helemaal niet erg dat je paniekerig bent. Het is ook een ingrijpende keuze die niet terug te draaien valt.
Ik vond het ook eng, maar mijn kind is nu 15 maanden en ik denk eigenlijk bijna nooit meer aan de bevalling of zwangerschap.Dat is dus een fase. En het is gewoon ontzettend leuk om een kind te hebben.
Zwanger zijn en bevallen zijn maar 1 aspect, dat gaat over. Houd dat voor ogen. Het hebben van een kind is levenslang. EN dat is wel leuk.
Hoe je zwangerschap en bevalling gaan lopen weet je niet. Dat weet niemand. Wel dat het maximaal 9 maanden duurt. Dus als het tegenvalt, het gaat ook weer voorbij.
Het is helemaal niet erg dat je paniekerig bent. Het is ook een ingrijpende keuze die niet terug te draaien valt.
Ik vond het ook eng, maar mijn kind is nu 15 maanden en ik denk eigenlijk bijna nooit meer aan de bevalling of zwangerschap.Dat is dus een fase. En het is gewoon ontzettend leuk om een kind te hebben.
Zwanger zijn en bevallen zijn maar 1 aspect, dat gaat over. Houd dat voor ogen. Het hebben van een kind is levenslang. EN dat is wel leuk.
woensdag 11 april 2012 om 13:25
woensdag 11 april 2012 om 13:29
Toen ik van de eerste zwanger was, ( wat overigens ook gepland was) kreeg ik ook ineens last van paniek aanvallen, echt van shiit nu ben ik echt zwanger! er komt een kind oh mijn God! En van mijn vriendinnen hoor ik hetzelfde.. nu ben ik zwanger van de tweede en heb totaal geen paniek gevoeld, vind het alleen maar heerlijk en kan niet wachten tot de baby komt. En inderdaad, zwanger zijn en bevallen is niks vergeleken bij opvoeden.
woensdag 11 april 2012 om 13:30
quote:misspenny schreef op 11 april 2012 @ 13:22:
Och, kijk het nog eens een paar maanden aan. Je hebt het er net gisteren over gehad! Wie weet krijg je er dan steeds meer zin in.
Ik denk trouwens wel dat er genoeg vrouwen zijn die het altijd een beetje eng blijven vinden.
maar we hebben er nog over gepraat, maar gisteren sprak hij over volgend jaar... PANIEK!!
als ik zie hoe blij vrouwen zijn als ze zwanger zijn, ik kan me niet voorstellen dat ik me alleen blij zou kunnen voelen, bij mij zou paniek overheersen
Och, kijk het nog eens een paar maanden aan. Je hebt het er net gisteren over gehad! Wie weet krijg je er dan steeds meer zin in.
Ik denk trouwens wel dat er genoeg vrouwen zijn die het altijd een beetje eng blijven vinden.
maar we hebben er nog over gepraat, maar gisteren sprak hij over volgend jaar... PANIEK!!
als ik zie hoe blij vrouwen zijn als ze zwanger zijn, ik kan me niet voorstellen dat ik me alleen blij zou kunnen voelen, bij mij zou paniek overheersen
woensdag 11 april 2012 om 13:35
Je hoéft ook niet alleen maar blij te zijn als ze zwanger bent. Roepen wel veel vrouwen of dat ze op een roze wolk zitten maar dat is echt niet bij iedereen..
Ik vond zwanger zijn helemaal niets aan... Vond het echt niet leuk. Geen zware zwangerschap, alleen veel moe en in het begin best wel wat misselijk. De eerste maanden na de zwangerschap moest ik er niet aan denken om nog eens zwanger te zijn.
Inmiddels (kleine is net een jaar) kan ik niet meer wachten om weer zwanger te zijn...
Ik vond zwanger zijn helemaal niets aan... Vond het echt niet leuk. Geen zware zwangerschap, alleen veel moe en in het begin best wel wat misselijk. De eerste maanden na de zwangerschap moest ik er niet aan denken om nog eens zwanger te zijn.
Inmiddels (kleine is net een jaar) kan ik niet meer wachten om weer zwanger te zijn...
woensdag 11 april 2012 om 13:35
quote:kathrien schreef op 11 april 2012 @ 13:30:
[...]
maar we hebben er nog over gepraat, maar gisteren sprak hij over volgend jaar... PANIEK!!
als ik zie hoe blij vrouwen zijn als ze zwanger zijn, ik kan me niet voorstellen dat ik me alleen blij zou kunnen voelen, bij mij zou paniek overheersen
je hoeft niet alleen blij te zijn als je zwanger bent hoor.
Ik was ook regelmatig en paniek en vond het eng. Vond bevallen ook eng. Maar denk ook dat veel vrouwen dat bij hun eerste hebben. Je hebt er geen controle over, weet niet wat er met je lichaam gebeurt, wat er in je lichaam gebeurt. En noem maar op. Maar tegelijkertijd kun je ook blij zijn en zeker blije momenten hebben als je zwanger bent.
Als je je angsten ook maar blijft delen. Het is er allebei. En zwanger zijn is maar 9 maanden. Dat gaat weer voorbij. Voor een kind zorgen kun je leren.
[...]
maar we hebben er nog over gepraat, maar gisteren sprak hij over volgend jaar... PANIEK!!
als ik zie hoe blij vrouwen zijn als ze zwanger zijn, ik kan me niet voorstellen dat ik me alleen blij zou kunnen voelen, bij mij zou paniek overheersen
je hoeft niet alleen blij te zijn als je zwanger bent hoor.
Ik was ook regelmatig en paniek en vond het eng. Vond bevallen ook eng. Maar denk ook dat veel vrouwen dat bij hun eerste hebben. Je hebt er geen controle over, weet niet wat er met je lichaam gebeurt, wat er in je lichaam gebeurt. En noem maar op. Maar tegelijkertijd kun je ook blij zijn en zeker blije momenten hebben als je zwanger bent.
Als je je angsten ook maar blijft delen. Het is er allebei. En zwanger zijn is maar 9 maanden. Dat gaat weer voorbij. Voor een kind zorgen kun je leren.
woensdag 11 april 2012 om 13:35
woensdag 11 april 2012 om 13:41
Hahaha, zo herkenbaar Kathrien! Ik heb tot aan de bevalling zelf het gevoel gehad dat het niet echtnwaar kon zijn dat ik moeder werd. Voor mijn gevoel kon er net zo goed een konijn uit komen, zo onwerkelijk was het.
En het paniekerige gevoel: kan ik het wel, ik zal vast niet zus en zo (allerlei rampscenario's) dat had ik ook hoor.
Nu moet ik op gaan schieten om straks mijn jongste aan te moedigen bij school voetbal. Nee, het werd geen konijn;). En nee: het was uiteindelijk allemaal een stuk makkelijker als het leek.
We zijn zoogdieren, he, moederinstinct bestaat echt. En voor de rest heb je familie en zonodig professionals om op terug te vallen.
Geen paniek: het komt allemaal goed
En het paniekerige gevoel: kan ik het wel, ik zal vast niet zus en zo (allerlei rampscenario's) dat had ik ook hoor.
Nu moet ik op gaan schieten om straks mijn jongste aan te moedigen bij school voetbal. Nee, het werd geen konijn;). En nee: het was uiteindelijk allemaal een stuk makkelijker als het leek.
We zijn zoogdieren, he, moederinstinct bestaat echt. En voor de rest heb je familie en zonodig professionals om op terug te vallen.
Geen paniek: het komt allemaal goed
woensdag 11 april 2012 om 13:49
quote:anouar schreef op 11 april 2012 @ 13:41:
Hahaha, zo herkenbaar Kathrien! Ik heb tot aan de bevalling zelf het gevoel gehad dat het niet echtnwaar kon zijn dat ik moeder werd. Voor mijn gevoel kon er net zo goed een konijn uit komen, zo onwerkelijk was het.
En het paniekerige gevoel: kan ik het wel, ik zal vast niet zus en zo (allerlei rampscenario's) dat had ik ook hoor.
Nu moet ik op gaan schieten om straks mijn jongste aan te moedigen bij school voetbal. Nee, het werd geen konijn;). En nee: het was uiteindelijk allemaal een stuk makkelijker als het leek.
We zijn zoogdieren, he, moederinstinct bestaat echt. En voor de rest heb je familie en zonodig professionals om op terug te vallen.
Geen paniek: het komt allemaal goed hahaha oh jee, aan die konijn had ik nog niet gedacht!
Hahaha, zo herkenbaar Kathrien! Ik heb tot aan de bevalling zelf het gevoel gehad dat het niet echtnwaar kon zijn dat ik moeder werd. Voor mijn gevoel kon er net zo goed een konijn uit komen, zo onwerkelijk was het.
En het paniekerige gevoel: kan ik het wel, ik zal vast niet zus en zo (allerlei rampscenario's) dat had ik ook hoor.
Nu moet ik op gaan schieten om straks mijn jongste aan te moedigen bij school voetbal. Nee, het werd geen konijn;). En nee: het was uiteindelijk allemaal een stuk makkelijker als het leek.
We zijn zoogdieren, he, moederinstinct bestaat echt. En voor de rest heb je familie en zonodig professionals om op terug te vallen.
Geen paniek: het komt allemaal goed hahaha oh jee, aan die konijn had ik nog niet gedacht!
woensdag 11 april 2012 om 13:54
ik vind het zo'n akelig idee, een baby in je buik! de eerste beweging die je voelt zou voor mij echt een freak moment zijn denk ik...
maanden misselijk, rugpijn, water ophouden naast het feit dat je eruit ziet alsof je 2 meloenen hebt ingeslikt
( en ik heb een hele smalle taille, zal hij er wel inpassen?? 
)
kan iemand me even de mooie dingen opnoemen
maanden misselijk, rugpijn, water ophouden naast het feit dat je eruit ziet alsof je 2 meloenen hebt ingeslikt
( en ik heb een hele smalle taille, zal hij er wel inpassen?? ) kan iemand me even de mooie dingen opnoemen
woensdag 11 april 2012 om 13:56
[quote]kathrien schreef op 11 april 2012 @ 13:49:
[...]
Anouar, heb je bewust voor een kind gekozen? of was het een "ongelukje"?
dat lijkt mij het probleem, ik weet dat dit een angst is die niet voorbij gaat voor ik zwanger zou zijn, maar als ik me niet over deze angst kan zetten kan ik ook mijn kinderwens niet waarmaken...
ik denk dat ik het altijd zal blijven uitstellen uit "schrik voor..."
[...]
Anouar, heb je bewust voor een kind gekozen? of was het een "ongelukje"?
dat lijkt mij het probleem, ik weet dat dit een angst is die niet voorbij gaat voor ik zwanger zou zijn, maar als ik me niet over deze angst kan zetten kan ik ook mijn kinderwens niet waarmaken...
ik denk dat ik het altijd zal blijven uitstellen uit "schrik voor..."
woensdag 11 april 2012 om 13:59
Ik heb 2 kinderen. Ben bij beide zwangerschappen niet misselijk geweest, geen water vast gehouden, heb ook een smalle taille maar ze zijn beide gewoon geboren, vond het heerlijk om zwanger te zijn, die eerste schopjes vond ik geweldig, de bevalling van vooral de 2e zou ik zo weer willen doen, duurde maar 45 minuten etc.
De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest...
De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest...
woensdag 11 april 2012 om 14:02
Kathrien ik ben zwanger van mijn tweede kindje en vind er ook geen bal aan. Eng vind ik het niet, alleen ben ik gewoon niet goed in zwanger-zijn.
De hormonen, mijn veranderende lijf, mijn buien, noem maar op.
Maar dit is tijdelijk en soms even doorbijten. Er komen betere tijden aan.
Als jij al loopt te miepen over een schopje van je baby in je buik dan weet ik niet of je er uberhaupt wel aan moet beginnen want dan krijg je nog een zwaaaaaare zware dobber. Zo'n schopje is namelijk niks vergeleken bij "de rest".
De hormonen, mijn veranderende lijf, mijn buien, noem maar op.
Maar dit is tijdelijk en soms even doorbijten. Er komen betere tijden aan.
Als jij al loopt te miepen over een schopje van je baby in je buik dan weet ik niet of je er uberhaupt wel aan moet beginnen want dan krijg je nog een zwaaaaaare zware dobber. Zo'n schopje is namelijk niks vergeleken bij "de rest".
woensdag 11 april 2012 om 14:05
Ik was zeer gewenst zwanger, maar een paar weken voor de bevalling wist ik het ineens zeker: ik kon dit niet. Totale paniek. Maar ik kon niet meer terug hè. Gelukkig maar, want die bevalling viel me reuze mee (je lichaam kan meer aan dan je denkt) en een kind hebben is echt onvergelijkbaar mooi.
En ja, het kan ook mis gaan. Je kunt ook morgen onder de tram lopen, maar daarom blijf je toch ook niet binnen?
O, en ik vond zwanger zijn ook niet leuk, eerder raar en onhandig. Maar ik zou het zo weer doen.
En ja, het kan ook mis gaan. Je kunt ook morgen onder de tram lopen, maar daarom blijf je toch ook niet binnen?
O, en ik vond zwanger zijn ook niet leuk, eerder raar en onhandig. Maar ik zou het zo weer doen.
woensdag 11 april 2012 om 14:07
quote:Suy schreef op 11 april 2012 @ 14:02:
Kathrien ik ben zwanger van mijn tweede kindje en vind er ook geen bal aan. Eng vind ik het niet, alleen ben ik gewoon niet goed in zwanger-zijn.
De hormonen, mijn veranderende lijf, mijn buien, noem maar op.
Maar dit is tijdelijk en soms even doorbijten. Er komen betere tijden aan.
Als jij al loopt te miepen over een schopje van je baby in je buik dan weet ik niet of je er uberhaupt wel aan moet beginnen want dan krijg je nog een zwaaaaaare zware dobber. Zo'n schopje is namelijk niks vergeleken bij "de rest".nee kan me goed voorstellen dat zo'n schopje niets is, maar in vergelijking met al die mensen wat ik dan hoor praten over: zalig, wonderbaarlijk... denk ik: niet leuk!
Kathrien ik ben zwanger van mijn tweede kindje en vind er ook geen bal aan. Eng vind ik het niet, alleen ben ik gewoon niet goed in zwanger-zijn.
De hormonen, mijn veranderende lijf, mijn buien, noem maar op.
Maar dit is tijdelijk en soms even doorbijten. Er komen betere tijden aan.
Als jij al loopt te miepen over een schopje van je baby in je buik dan weet ik niet of je er uberhaupt wel aan moet beginnen want dan krijg je nog een zwaaaaaare zware dobber. Zo'n schopje is namelijk niks vergeleken bij "de rest".nee kan me goed voorstellen dat zo'n schopje niets is, maar in vergelijking met al die mensen wat ik dan hoor praten over: zalig, wonderbaarlijk... denk ik: niet leuk!
woensdag 11 april 2012 om 14:08
Kathrien,
Kan me best voortellen dat je het eng vindt hoor. Het is inderdaad niet niks. Maar er is zeker ook heel veel moois zoals anderen hierboven ook aangeven.
Ik heb 1 dochter en mijn zwangerschap was op wat misselijkheid de eerste paar weken en wat vocht vasthouden tegen het einde na, echt heerlijk! Ik vond het dus geweldig om zwanger te zijn en zou het dolgraag nogeens willen. ( off topic; helaas lig ik momenteel in scheiding en zit het er voorlopig dus even niet in)
Vooral de echo's, de schopjes, het groeien van je buik en ook de voorbereidingen van bijvoorbeeld het kamertje vond ik echt heel fijn en leuk.
Hoe de zwangerschap en bevalling bij jou gaan lopen, dat weet je niet. Dat weet niemand van tevoren.
Haal diep adem en als jullie graag een kindje willen, geef jezelf dan over aan het idee. 1 stapje tegelijk. ( het zwanger WORDEN kan ook heel leuk zijn toch? )
Kan me best voortellen dat je het eng vindt hoor. Het is inderdaad niet niks. Maar er is zeker ook heel veel moois zoals anderen hierboven ook aangeven.
Ik heb 1 dochter en mijn zwangerschap was op wat misselijkheid de eerste paar weken en wat vocht vasthouden tegen het einde na, echt heerlijk! Ik vond het dus geweldig om zwanger te zijn en zou het dolgraag nogeens willen. ( off topic; helaas lig ik momenteel in scheiding en zit het er voorlopig dus even niet in)
Vooral de echo's, de schopjes, het groeien van je buik en ook de voorbereidingen van bijvoorbeeld het kamertje vond ik echt heel fijn en leuk.
Hoe de zwangerschap en bevalling bij jou gaan lopen, dat weet je niet. Dat weet niemand van tevoren.
Haal diep adem en als jullie graag een kindje willen, geef jezelf dan over aan het idee. 1 stapje tegelijk. ( het zwanger WORDEN kan ook heel leuk zijn toch? )
woensdag 11 april 2012 om 14:09
quote:kathrien schreef op 11 april 2012 @ 14:05:
is het egoistisch of onvolwassen als ik ook schrik heb voor mijn lichaam wat drastisch zal veranderen...? want ook hier spelen zich enge scenario's over af in mijn hoofd...Ook dat scheelt heel erg per persoon. Mijn lichaam is eigenlijk niet noemenswaardig veranderd. Ik ben er wel meer tevreden mee dan voor mijn zwangerschap, want hee, het is misschien niet het mooiste lijf, maar het heeft wel het leukste kind voortgebracht
is het egoistisch of onvolwassen als ik ook schrik heb voor mijn lichaam wat drastisch zal veranderen...? want ook hier spelen zich enge scenario's over af in mijn hoofd...Ook dat scheelt heel erg per persoon. Mijn lichaam is eigenlijk niet noemenswaardig veranderd. Ik ben er wel meer tevreden mee dan voor mijn zwangerschap, want hee, het is misschien niet het mooiste lijf, maar het heeft wel het leukste kind voortgebracht
woensdag 11 april 2012 om 14:13
bedankt alvast voor jullie reacties, fijn om te horen dat ik toch niet zo "raar" ben op dat gebied en dat er nog veel vrouwen zijn die paniek kennen zowel voor als tijdens de zwangerschap...
( ik dacht dat ik een uitzondering was en dan maar zou moeten wachten tot ooit dit angstgevoel zou weggaan )
het zal toch pas voor volgend jaar zijn waarschijnlijk, en ik veronderstel dat ik het gewoon moet laten gebeuren en denken: hey, als iedereen het kan, waarom zou ik het dan niet aankunnen?
( ik dacht dat ik een uitzondering was en dan maar zou moeten wachten tot ooit dit angstgevoel zou weggaan )
het zal toch pas voor volgend jaar zijn waarschijnlijk, en ik veronderstel dat ik het gewoon moet laten gebeuren en denken: hey, als iedereen het kan, waarom zou ik het dan niet aankunnen?
