Klapper de klapper... Maar wachten!

28-04-2012 23:02 40 berichten
Alle reacties Link kopieren
...
Als ik het goed begrijp ben je oproepkracht nu. Dat geeft inderdaad weinig zekerheid en daardoor niet echt een basis. Ik werk ook op die manier, dus het blijft afwachten of je überhaupt morgen werk hebt. Dat brengt ook weer stress met zich mee.



Er is alleen wel verschil tussen werken op oproepbasis en het hebben van een vast contract voor onbepaalde tijd. In deze tijd wordt dat laatste niet vaak gegeven. Gewoon een jaarcontract met vaste uren zou al heel veel schelen dan. Ben je actief aan solliciteren naar andere banen of doe je alleen dit?



Jullie zitten met dubbele onzekerheid omdat je vriend nog in opleiding zit. Ik weet niet wat zijn vooruitzichten natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
precies!

en daarom is het gewoon zo moeilijk...

ik wil zo graag... maar 'het kan' niet omdat er gewoon geen zekerheid is! ... en dat is heel moeilijk.



en ik weet dat er mensen zijn die zeggen... alles komt op z'n pootjes terecht...



maar ik vind een basis gewoon ontzettend belangrijk!
Het is ook belangrijk voor jou en waarschijnlijk komt het ook wel op z'n pootjes terecht, maar je kunt het 'lot' altijd een beetje sturen natuurlijk.



Zou een eerste stap niet zijn voor jou om een vaste baan te zoeken en uit die flex-pool te gaan? Dan heb je echt meer zekerheid. Solliciteer je nu bijvoorbeeld?
Alle reacties Link kopieren
Kan je onderhandelen met het bestuur van die flex-pool? Word je vaak gevraagd om in te vallen?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
ben nu gelukkig aan het werk...

maar dat is omdat ik nu fulltime beschikbaar ben!

en als we een kindje heb, wil ik niet 5 dagenn werken ! en dan word ik als een van de laatste gebeld. ze kunnen beter iemand hebben die bijv. hele week kan werken mocht een leerkracht zijn, dan dat er 2-3-4 verschillende leerkrachten voor een groep staan..



ja we gaan mischien voor een kindje als hij klaar is....

ik weet wel dat er altijd 'een reden is' omdat het er misschien iets speelt... maar toekomst voor baan (wat ik gewoon ook zo graag wil, en wat zo goed te combineren is als je kindje hebt) (als je contract hebt)....



solliciteren op baan in het onderwijs heeft geen zin...

het werkt via een bestuur en je moet eerst invaller zijn voor je uit eindelijk pool terecht komt die veel rechten heeft opgebouwd zodatje uberhaubt mag gaan solliciteren.
Alle reacties Link kopieren
In welke regio zit je dan? Solliciteren heeft wel degelijk zin denk ik behalve als je persé onder dit bestuur wilt werken.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
TO, ik heb je OP niet kunnen lezen maar voor wat het waard is: de manier waarop je het onderwerp benaderd vind ik zeer verstandig. Eerst de schaapjes op het droge. Maar laat je niet verblinden door het ideaalbeeld. Dus ideaal is 2 a 3 dagen met een vast contract. Dit zit er vaak gewoon niet in. Zoek dus naar een andere mogelijkheid. Is er bijvoorbeeld een sociaal vangnet voor die flexpool (kan iemand je kind opvangen en naar KDV brengen als jij gebeld wordt) of kan je beter in een andere richting gaan zoeken? Laat je kinderwens nou niet ondersneeuwen als je daar verdrieig van wordt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Enn schreef op 29 april 2012 @ 01:56:

In welke regio zit je dan? Solliciteren heeft wel degelijk zin denk ik behalve als je persé onder dit bestuur wilt werken.



regio drenthe.

hier werkt men allemaal met een bestuur... helaas!

waar ik nu werk wil men mij graag hebben, maar helaas zijn er regels...



300 miljoen bezuinigen was de bedoeling... maar nu het passend onderwijs van de baan is... is er misschien een kleine kans voor mij!
Ik ben niet zo thuis in het passend onderwijs, maar ik denk niet dat in deze flexpool blijven jouw enige kans op werk is. Dat geloof ik gewoon niet. En dat is niet lullig bedoelt.
Alle reacties Link kopieren
TO, had je iets aan mijn tip om bij dat andere topic te gaan schrijven?
Alle reacties Link kopieren
TO zelfs al hebben jij en je partner een vast contract met goed salaris en alles 'op papier" voor elkaar. Dan kan nog een van jullie werkgevers volgend jaar failliet zijn, je mooie huis in de fik vliegen, een ongeluk krijgen en arbeidsongeschikt raken enz enz.



Ik wil je niet bang maken maar ik bedoel hiermee: garanties heb je nooit!

Dus als jullie kinderen willen dan ga ervoor en geniet ervan!
Alle reacties Link kopieren
quote:bijenrompje schreef op 29 april 2012 @ 01:58:

TO, ik heb je OP niet kunnen lezen maar voor wat het waard is: de manier waarop je het onderwerp benaderd vind ik zeer verstandig. Eerst de schaapjes op het droge.



Dat werkt ook niet altijd...



Mijn vriend en ik hadden allebei een goede baan en allebei een leaseauto. Het kon niet op, 2 keer per jaar ver weg op vakantie, mooi huis, etc.

Twee weken voordat wij met ICSI begonnen (waren wij op aangewezen helaas), stond ik ontslagen en wel op straat. Vooralsnog geen probleem want vriend had nog een baan en daar redden we het prima mee.

Totdat hij een paar maanden later compleet onverwacht ook ontslagen werd.



En daar zaten we dan...



Ik was inmiddels voor mezelf begonnen, en dat ging prima al verdiende ik nog niet heel veel geld. En met de uitkering van mijn vriend erbij konden we het prima rooien. Maar ondanks keihard solliciteren en veel (vervolg) sollicitatiegesprekken kon mijn vriend geen baan krijgen.

Ik ben nu 7 maanden zwanger en hij heeft nu net een baan gevonden.



Echt... Je kan alles van tevoren geregeld willen hebben, maar zoveel is dat in deze tijd niet meer waard!

Wij redden het prima met minder inkomsten, ook al moeten we nu echt opletten met wat we uitgeven en zijn de dure vakanties voorbij.



Dus TO, je kan nu nog een paar jaar proberen om alles te regelen, maar je kan soms niet voorspellen hoe je leven er over een half jaar uitziet. Ik zou er gewoon voor gaan!
TO, ik heb ook je openingspost niet kunnen lezen, maar de reacties die je tot nu toe geeft, begrijp ik wel. Ik studeer nog, ben volgend jaar mei klaar. Dan wil mijn vriend graag nog tweemaal kindloos op vakantie en daarna gaan wij voor een kindje. Maar ook ik zit nu al te denken: is het wel verstandig om meteen als ik werk heb zwanger te worden? De zwangerschapsverlof duurt hier een jaar, vind de werkgever dat wel goed, of sta ik meteen op straat? Mijn viend is ouder, dus echt tijden wachten zitten we gewoon ook niet op te wachten.



En ja, ik ben ook jaloers op iedereen om mij heen die zwanger wordt. Net deze week weer van iemand te horen gekregen dat ze zwanger is en dat doet me dan zelfs een beetje pijn. Want: zij mag dit wel al en ik moet nog wachten. En mensen reageren hier soms fel op dat soort jaloezie, maar zo voel ik dat nou eenmaal. (Al ben ik natuurlijk ook blij voor de zwangeren in kwestie! )



Ik heb geen tips, maar gedeelde smart is halve smart
Ik begrijp wat je wil. Het zou veel fijner zijn als je een vast contract hebt, maar.... ik heb nu drie jaar gewerkt voor een bestuur in het onderwijs en krijg nog geen vast contract, want dan zitten ze aan me vast. Dus sta ik na 3 jaar op straat. Weer opnieuw voor een ander bestuur de vervangerspool in of na 3 maanden opnieuw voor dit bestuur de vervangerspool in.

Wacht niet op een vast contract dat je na 3 jaar ook niet krijgt.

Zet je leven daarvoor niet in de wacht.
Alle reacties Link kopieren
Als mensen verdriet gaan vergelijken en zelfs bedoelen te zeggen dat zij recht hebben op meer verdriet omdat er kanker in het spel is, dan snap ik heel goed dat TO haar berichten weghaalt. Haar goed recht!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven