Lastige situatie met vriendin

Ik twijfel al heel lang, wil ik hier een topic voor openen…
Maar weet gewoon niet meer zo goed wat ik er mee moet.
Ik wil ook geen zeikerd zijn, en ook duidelijk maken dat ik wel blij ben voor vriendin maar haar gedrag maakt het moeilijk om 100 procent blij te zijn.

Wij zijn nu 14 maanden bezig met zwanger worden, en een goede vriendin is in januari begonnen en was meteen zwanger.
Dit was even verwerken voor mij, maar was nog maar 6 maanden bezig dus verder vond ik dat ik niet verdrietig mocht zijn dat zij wel zwanger was en ik niet.

Alleen vanaf dat zij zwanger is, is de vriendschap zo erg veranderd. Ze liet (gelukkig) via whatsapp weten dat ze zwanger was maar stuurde zonder aankondiging gewoon een positieve test. Vond dat wel even pittig.
Maar ja, verdriet op zij gezet en haar gefeliciteerd. Ik heb toen als blijk van ‘blijdschap’ een kaartje en cadeautje gestuurd. Dit werd niet in dank afgenomen want ze was nog maar zo kort zwanger en dit was raar.
Na die kaart maakte zij en haar vriend grapjes dat ik zogenaamd haar baby zou gaan claimen en stelen. Ze kon er zelf hartelijk om lachen. Ik heb huilend gezegd dat ik haar baby niet wil.

Verder maakt ze opmerkingen dat ik eerder zwanger had moeten zijn, maar zij kon niet wachten tot ik eindelijk zwanger zou zijn en haar leven stop zetten want dat zou betekenen dat zij ook jaren moet wachten als het op dit tempo gaat…

Ze heeft ook in het begin van de zwangerschap gezegd dat ze niet teveel verdriet van mij wilde horen rondom het niet zwanger worden want negativiteit is slecht voor de baby en ze wilt geen miskraam.


Verder heeft ze altijd nare opmerkingen gehad, dat ik te obsessief bezig ben met zwanger worden. Dat ik nooit zwanger word als ik dit of dat doe. Dat ik het los moet laten.
Toen ik vorig jaar september een positieve test had zei ze dat ik hem verkeerd aflas, dat hij vals positief was en dat het geen miskraam is als het fout gaat voor je menstruatie begint.
Heb het nooit een miskraam genoemd, gewoon domme pech.
Afgelopen maand had ik het idee dat het goed zat. Had de zelfde klachten als vorig jaar september, maar geen positieve test gehad. Waarop zij zegt je kan er niet vanuit gaan dat het goed zat zonder test. Nee dat kan niet, maar mag toch wel verdrietig zijn?

Verder verwacht ze wel dat ik interesse toon, dat ik haar dokter afspraken onthoud en echo’s. Maar vorige maand ging zij even mee naar het ziekenhuis, omdat ik bloed moest prikken. Ze wist dat ik de volgende dag de uitslag zou krijgen maar hoorde pas na een week wat van haar.
Vind dat best jammer, want ik probeer ondanks m’n eigen verdriet, sombere dagen er wel voor haar te zijn.
Ik ga binnenkort terug in therapie omdat ik het gevoel heb richting een depressie te gaan.
Als ik haar vertel hoe het gaat, zegt ze oh kut, en begint over zichzelf.

Verder stuurt ze ook echo foto’s zonder aankondiging, ze stuurde een spraak memo met de hartslag van de baby. Zonder aankondiging. Had mij graag voorbereid op dingen zoals dit, in plaats van overvallen worden met haar baby’s hartslag.


Ongetwijfeld zal ik nu wel als de egoïstische vriendin over komen. Maar een andere vriendin van mij is ook zwanger, en die toont gewoon interesse. Daar is ruimte voor mijn verdriet. Zij onthoud mijn nod (wist dit heel lang niet, maar vind het lief dat ze die noteert in dr agenda). Ze leest mn topics hier en appt mij, vraagt hoe het gaat, onthoud de afspraken die ik heb bij de gynaecoloog.
Maar hierdoor is er voor mij ook ruimte voor haar om blij te zijn, om echo foto’s te willen zien, benieuwd hoe het gaat.

Een andere vriendin gaat binnenkort voor een
Volgend kindje proberen. We hebben gister met zijn vieren een goed gesprek gehad, hoe gaat het zijn als zij straks eerder zwanger is van de volgende, en ik niet van m’n eerste. Ik vond het fijn om hier over te praten. We hebben beide ons ei kwijt gekund. We hebben een mooi gesprek gehad. Ik heb ook geen verdrietige gevoelens over het feit dat zij misschien wel eerder zwanger is.

Ik vind het zo moeilijk, 2 zwangere vriendinnen, beide totaal andere situatie. De wilt mijn verdriet niet zien, maar verwacht van mij wel veel dingen.
Binnenkort is haar baby shower. Er komen samen met de zwangere 6 mensen. Ik voel mij nu bezwaard. Ik wil niet komen, maar als ik niet ga dan is de vriendschap 100 procent klaar. En misschien is dat wel beter. Een andere vriendin heeft ook moeite met haar zwangerschap. Zij heeft al een kind, maar tijdens haar zwangerschap, bevalling en kraamtijd was er geen interesse voor haar, waardoor zij ook weinig zin heeft moeite te doen.

Sorry als het een warrig verhaal is. Ik heb het idee dat ik toch niet beter word van die vriendschap. Het voelt als eenrichtingsverkeer. En soms gebeurd dat wel bij vriendschappen. De ene keer vraagt de een meer aandacht dan de ander. Maar meestal is er wel een balans of lost het zich van zelf op. Maar ik heb het idee dat ik mijn verdriet op zij moet zetten, en alleen maar m’n nek moet uit steken voor haar.

Lila-Linda schreef: ↑

11-09-2022 17:15

Maar ook aangeven dat ze blij is, dat ze er niet doorheen hoeft, is begrip tonen voor hoe moeilijk het voor jou is

Ja daar heb je zeker gelijk in en zo had ik het niet bekeken!
Snap zeker dat ze blij is, ben blij dat zij idd niet er doorheen hoefde maar had er zelf liever ook niet doorheen gegaan.

Komt op mij ook een beetje over als je bijvoorbeeld ziek bent, iets ergs hebt oid en iemand zegt wat kut, ben blij dat ik hier niet doorheen hoef oid.

Ze zal het ongetwijfeld ook moeilijk vinden
Om de juiste dingen te zeggen en dat merk ik bij veel mensen. Maar de meeste zeggen gewoon ik vind het heel erg kut voor je. En dat is het ook

Lila-Linda schreef: ↑

11-09-2022 17:19

Blujf hulp zoeken hoor
Want een klotejeugd komt keihard de hoek om, zodra je straks.moeder bent
Ongelooflijk hard

Ja ik ben blij dat ik op tijd aan de bel getrokken heb en dat ik naar de pop poli mag. Ik ben van mening dat je nooit klaar bent met groeien, en hoop dat ik met psychische hulp gewoon sterker in m’n schoenen kom te staan. Zeker als moeder straks.
Door mijn jeugd ben ik in ieder geval bewust van dingen die ik absoluut wel en niet wil voor m’n kind

Lila-Linda schreef: ↑

11-09-2022 17:23

Maar juist als je straks moeder bent, en van je.kind houden. Snap je niet meer hoe jouw moeder zo anders in het leven stond
En dat is heel moeilijk

Ja het is bij mij m’n vader die het moeilijk maakte. Vind het nu al moeilijk te behappen hoe hij dit heeft kunnen doen wat er gebeurd is. Maar het contact met hem is al jaren verbroken en dat blijft zo. Heeft veel meer rust geboden

Kokora schreef: ↑

11-09-2022 18:15

100% Eens. Raar mens, deze "vriendin". Ik zou het niet in mn hoofd gehaald hebben echos en hartslag te sturen naar vriendin met kinderwens waar het nog niet wil lukken.

Ik vond het heel confronterend en had dat gezegd. Dat ik even schrok, en dat ik het niet verwacht had. We sturen vaker spraakmemos dus had ook gewoon gedacht dat het een verhaal zou zijn. Kreeg alleen ok terug.

Lila-Linda schreef: ↑

11-09-2022 18:20

Ik heb mijn vriendin met kinderwens veel eerder dan anderen verteld dat het bij ons raak was
Zo kon ze wennen aan het idee,voordat het nieuws openbaar werd

Toevallig met vrienden gisteren over gehad, ze zei hoe zou jij willen horen wanneer we zwanger zijn en het is eerder dan jij? En toen zei ik liever via whatsapp, niet random een foto zonder context, maar zei ook als dan (onbedoeld) de tranen in m’n ogen schieten wordt jij er ook niet mee geconfronteerd.
Want ondanks dat ik het moeilijk vind, moet ik er aan wennen, ben ik wel blij dat een ander zwanger is. Maar zal niet uit m’n vel springen van blijdschap. Er blijft toch een naar randje aan zitten bij mij.
Vond het lief dat ze het vroeg.

aikidoka schreef: ↑

11-09-2022 19:34

Ik zou afstand nemen van deze vriendin, raar gedrag, nare manier van communiceren.

Voor jezelf zou ik inderdaad hulp zoeken. Wanhopen terwijl je net begonnen bent met IUI vind ik tamelijk heftig, qua reactie. Ook het zien dat anderen je inhalen als ze ook zwanger raken. Het is echt geen wedstrijd. Natuurlijk zou je liever zonder hulp zwanger worden en daar mag je ook verdrietig over zijn.

Het is idd geen wedstrijd maar een traject is niet makkelijk en kost veel energie