Lentekriebels, indian summer

@ Knor: goeie over dat ondergoed! Ga maandag meteen sjoppen met O! Hopelijk zoekt ie geen barbie ondergoed uit

Als tv kijken al onder een 'vaute' moeder valt. Ben ik de 'slechtste' moeder van het lentetopic.

Scheelt weer voor de andere moeders



Alhoewel..... Wel net koekjes gebakken en 1 is aan het dansen en zingen op Caro Emerald.



Ik ben er heilig van overtuigt dat iedereen hier haar kleine ukkel op de beste manier opvoed!

En alleen jij weet wat de beste manier voor jou en je kleintje is.



Vond het artikel mij voor namelijk irriteren omdat dat in mijn ogen zo geschreven was dat de manier waarom ik het nu al 2x eerder heb gedaan volgens de schrijfster een hele 'vaute' manier was omdat dat kind zich maar aan mij moet aanpassen.



Tuurlijk moet het kind zich aanpassen net als dat ik mijn leven heb moeten aanpassen.



En nu stop ik.... Hormonen enzo.



Heb trouwens wel het idee dat de kleine iets lager is gaan liggen! Had zowaar honger vanmorgen.

Nog even 3 dagen wachten en dan mag het komen (gewoon thuis)

Hahaha Nic en als O dat nou de mooiste vind?!

Tja... dan moet het maar ben ik bang haha!

Nou Nic, ik heb de artikelen gelezen, vond ze interessant. Heb het viva artikel niet gelezen, want niet goed leesbaar met telefoon. kan me er wel iets bij voorstellen. Om het eerste artikel over het programmeren moest ik wel een beetje lachen. En kan me er wel een klein beetje in vinden. Wel moet ik zeggen dat ik het niet helemaal herken, het beeld dat de auteur schetst dat de maatschappij verwacht dat ouders hun baby aan willen passen, of zouden moeten laten aanpassen, aan het ritme van de ouders. In mijn ervaring wordt bv nog altijd gepromoot, wordt daarbij voeden op verzoek geadviseerd en is het tegenwoordig not done om je baby te laten huilen... Of ben ik de enige die dat zo ervaart? Wil herken ik het hele slaapverhaal en het beleid ten aanzien van het laten slapen in een apart bedje.



Nu ga ik eten, jammer, want miepie ligt zo lekker op me te slapen

@ Miep: ik denk dat dat wel erg afhankelijk is van je omgeving en woonplaats. Zo adviseerde mijn CB mij bij O om hem zeker een kwartier te laten huilen. De KA van het ZH vond het maar raar dat ik dat niet kon. Zij vertelde zelfs dat ze alle baby's op de afdelig gewoon liet huilen als er net was gevoed en verschoont... we hebben het dan over zieke baby's... moest toen wel even slikken aangezien O een week op neonatalogie heeft gelegen. Wie weet hoe vaak hij om mij heeft gehuild en zij hem heeft laten huilen!



Over BV, ik moet zeggen dat mijn VK, CB en het ZH wel BV stimuleerde. Ik welke mate weet ik niet omdat ik die stimulans niet nodig had, ik heb altijd, als klein meisje al, geweten dat ik dit zo ging doen. Ik merkte wel in het ZH dat ze dan wel "voor" BV waren maar toch met opmerkelijke adviezen smeten die imo al heel lang uit de tijd zijn. Zoals 2x 20 min voeden op schema etc. Daarbij hebben ze O zelfs KV gegeven zonder dat ik dat wist dus zonder toestemming...

Toen O een jaar was geweest werd er op het CB ook actief gevraagd wanneer ik ging stoppen, het was toch wel mooi geweest etc. Dat staat haaks op het WHO advies.



Dan mijn omgeving. Bijvoeden pas vanaf 6 maanden was zielig, BV was "raar" al helemaal in het openbaar. Na 6 maanden vonden ze het niet alleen vreemd maar heb ik zelf dingen gehoord als dat ik hem niet los kan laten, dat het pornesk was etc. Vond ik schokkend moet ik eerlijk zeggen. Als mensen er een sexuele lading aangeven zijn ze wat mij betreft niet goed snik dus ik heb het me ook niet aangetrokken. Al wordt je wel moe van je steeds moeten verdedigen terwijl je alleen het beste voor je kindje wil.



Maar ik denk dat veel moeders negatieve reacties uit hun omgeving krijgen. Gewoon omdat iedereen anders tegen opvoeden en voeden aankijkt. Ik kreeg ik vaak de vraag of mijn baby BV krijgt. Bij een bevestging daarop kreeg ik een goedkeurende knik van diegene (vaak oudere dames in de rij bij de super ofzo) Dan bedenk ik me ook direct hoe ze zouden reageren bij een afwijzend antwoord. Ws met een negatieve blik of een terchtwijzing. Daar zou ik ook gek van worden als ik KV zou geven. Zeker als je geen keuze hebt zoals Rammel. Mensen staan snel klaar met hun oordeel zonder de situatie te kennen. Of de feiten. Zoals mijn oma van 88 die vind dat het toch echt heel raar is om je kindje niet te laten huilen en hem altijd "mee te zeulen" in mijn draagdoek... Tja, ik laat het altijd maar. Ieder zijn kijk. Over 60 jaar zal ik ws ook mijn mening hebben over hoe het dan allemaal gaat. Heb wel besloten dat ik mijn mond ga houden tegen (schoon) dochters en kleinkinderen. Ik weet hoe irritant het is!



En dat artikel, tja het is een knipoog dat programeren. En donders groot uitvergroot. Maarja, wie doet dat niet als je iets wil overbrengen? Ze heeft bereikt wat ze wilde want we praten er over

We zijn weer thuis en Noor gedraagt zich ineens heel anders op vakantie ging ze na de fruithap meteen slapen. Hoefde dan niet eens terug, viel als een blok in slaap voor een uur of 2. Nu ligt ze te murmelen enzo. Gisteren bij de middagslaap hetzelfde, echt huilen terwijl die op vakantie geen enkele moeite kostte. Denk dat het de drukte was. Veel mensen en drukte om zich heen, dus veel indrukken en daar doet ze het blijkbaar goed op. Maar die kan ik haar niet geven hier in huis helaas. Bij verjaardagen enzo slaapt ze ook altijd goed. Baal er wel een beetje van. De vakantie ging zo lekker en het was fijn om even je handen vrij te hebben soms en Noor deed het prima. En dan kom je thuis en begint het "gedoe" weer ik hield mijn hart vast voor de vakantie eigenlijk, maar nu vind ik het thuis lastiger dan op Texel. Vannacht ook 3 keer eruit geweest voor de speen. Moet echt iets bedenken zodat die in bed blijft liggen. En ze was om half 8 wakker, terwijl ze op vakantie rustig tot 8.15 doorsliep. Helaas pindakaas, de rustige tijd is dus weer voorbij!

Ach Ivetje, kan me voorstellen dat je het jammer vindt dat het nu weer wat moeizamer gaat met slapen. Maar misschien is het maar tijdelijk. Kleine kindjes reageren vaak op veranderingen door ineens moeilijk te slapen, dus wellicht is het over een paar dagen weer anders. Fingers crossed!



@artikelen Nic: Ik heb ook het artikel over het 'programmeren' gelezen en vond het eigenlijk wel grappig bedacht en ook wel luchtig. Het is duidelijk een beetje gechargeerd, daarom zou ik me sowieso al niet al te veel aangesproken voelen. Net zoals cabaretiers die soms heel hard iets kunnen aanpakken, dan weet je natuurlijk ook wel dat de waarheid genuanceerder is.



In het algemeen is opvoeden iets wat erg persoonlijk is en ook sterk cultureel bepaald. Er zijn inderdaad ook elke 20 jaar weer nieuwe ideeën en inzichten over opvoeden en dat zal ook wel zo blijven. We kunnen niet beter doen dan onze kinderen verzorgen en opvoeden naar ons beste kunnen en op een manier die bij je past. We moeten elkaar niet vertellen dat we elkaars methoden vreselijk vinden, want wie heeft de waarheid in pacht? Maar ik denk wel dat het altijd goed is om open te staan voor nieuwe inzichten en ideeën. Immers, al doende leert men...



@Nic: Onze kinderopvang mevrouw was dat boek aan het lezen waar jij het over had, 'de taal van huilen', of iets dergelijks. We hebben het er nog even over gehad. Wat zij er wel goed aan vond is dat het boek inzicht biedt in dat de omgang met huilen van kinderen ook sterk cultureel bepaald wordt. Wat we allebei minder goed vonden is dat het boek ook weer een bepaalde methode bepleit van hoe je om moet gaan met huilen. Want ook hiervoor geldt dat het weer een soort regel wordt waar je je aan vast gaat houden in plaats van dat je per kind en per moment een inschatting maakt (op basis van je eigen gevoel erover) hoe je moet reageren op dat moment.



@'natuurlijk' ouderschap: In het algemeen heb ik een beetje moeite met het feit dat de hele hoek van attachment parenting etc. vindt dat zij zo dicht bij de natuur staan. Tot op zekere hoogte is dat misschien wel zo, qua instincten mbt kind dichtbij je houden en voeden en zo, maar in zekere zin ook niet. Dat verheerlijken van het kind, het volledig aanpassen aan wat je kind wilt, is volgens mij helemaal niet zo natuurlijk. Volgens mij is de 'echte' natuur, eigenlijk wreed en hard. In de 'echte natuur', zoals primitieve volkeren leven, sterft 1 op de 250 vrouwen tijdens de bevalling. In de 'echte' natuur sterft 1 op de 3 (of zoiets) kinderen voordat ze volwassen zijn. In de 'echte' natuur krijgen mensen gewoon kinderen, zonder dat ze er persé bij stil staan of ze dat willen. Kinderen zijn een onderdeel van het bestaan, een bestaan dat niet om de kinderen draait maar om overleven. In dat harde leven is er geen ruimte om heel veel bezig te zijn met wat het kind nu wil, het kind wordt gewoon betrokken bij dit bestaan en moet zich daarin aanpassen.



Kortom, ik denk dat 'natuurlijk' helemaal niet perse is wat wij willen voor onze kinderen en ook denk ik dat attachment parenting of 'natuurlijk ouderschap' niet persé natuurlijk is. Ik denk dat wat Ainodis zegt, eigenlijk het dichts bij de natuur staat: Jij past jouw leven aan na de komst van een kind en een kind past zich aan aan jouw leven.



Zo, dat was weer even het filosofische zondagochtend momentje..

Ja hoor, 3 kwartier geslapen en weer wakker en de afgelopen 2 weken was het gewoon echt 2 uur slapen en er zat eindelijk ritme in. Slapen van half 10 tot half 12 en 's middags van 3 tot 4 ongeveer. Dat is nu dus weer naar de knoppen en kom vandaag weer uit op 3 slaapjes overdag gok ik zo. Baal hier zo van eigenlijk. Dacht een ritme gevonden te hebben, maar niet dus.

@Nic: Ik ben het wel met je eens dat 'wij', de nederlandse vrouwen van vruchtbare leeftijd, vaak een heel verkeerd idee hebben van hoe het is om kinderen te krijgen en wat 'normaal' gedrag is van een babietje. Het had mij heel wat frustraties bespaart als ik een wat realistischer beeld had gehad van te voren. Dus ik vind het lovenswaardig dat je strijdt voor een realistischer kijk op het geheel, ik denk dat daar veel mensen mee geholpen zijn.

quote:Ivetje schreef op 07 oktober 2012 @ 10:53:

Ja hoor, 3 kwartier geslapen en weer wakker en de afgelopen 2 weken was het gewoon echt 2 uur slapen en er zat eindelijk ritme in. Slapen van half 10 tot half 12 en 's middags van 3 tot 4 ongeveer. Dat is nu dus weer naar de knoppen en kom vandaag weer uit op 3 slaapjes overdag gok ik zo. Baal hier zo van eigenlijk. Dacht een ritme gevonden te hebben, maar niet dus.quote:

Linda77 schreef op 24 september 2012 @ 13:19:

Hebben jullie nog tips wat betreft het omschakelen van haar dag/nacht ritme? quote:Accepteren dat wanneer jij denk dat ze het snappen, het weer van voor af aan begint

Ivetje, wat gebeurd als je 's nachts niet voor een speen gaat? R. is soms echt klaarwakker midden in de nacht en gaat dan (hard ) babbelen met haar knuffellap. Na een half uurtje slaapt ze tegenwoordig zelf weer in. Of gaat Noor echt huilen?

@artikelen. Vind er even niks van geloof ik. Snap de knipoog, maar denk niet dat het de manier is om te zorgen dat er positief over gesproken wordt. Wel door medestanders, niet door mensen die je aan het denken wilt zetten.



@methode opvoeden. Ik doe maar wat Volg geen stijl of stroming. Kijk hoe R.'s reactie is en pas me daar op aan. Wel denk ik na over waarom ik het een of het ander zal doen. Soms pakt het goed uit en soms niet. Tja..... Geen kind, situatie of moeder is hetzelfde. Informatie geven over jouw inzicht is prima, maar respecteer ook de ander.

Ben trouwens benieuwd naar Blondje! Die zal uiterlijk komende week bevallen als het nog niet gebeurd is!

Rammel : ze ligt al te huilen dan. Ze zoekt in haar slaap haar speen, maar kan hem niet vinden en dan huilt ze. Speen erin en ze slaapt meteen weer. Werkt dus beter dan een half uur naar gebrabbel luisteren ik hoor nl alles, dus dan zou ik echt een half uur wakker liggen.

En accepteren dat het zo gaat, ik weet het...maar het is wel irritant. Maar denk dat het idd met indrukken te maken heeft. Misschien langer wakker houden 's morgens dan maar.

Dacht meer aan de lange termijn oplossing

Natuurlijk werkt een speentje sneller, maar misschien als ze niet echt overstuur is kan je het gewoon even afwachten. Als ze niet verdrietig is, dan is een half uur gebrabbel voor jou irritant maar leert ze misschien wel om zelf weer in slaap te vallen zonder speen. Heb je zomaar kans dat die wakkere periode steeds korter wordt. Roep ook maar wat hoor hahaha.



En toppers hier om loom te maken:

buiten wandelen en zwemmen. Elke dag even een half uurtje fietsen?

Ik ga zometeen even de stad in als manlief voetbal kijkt. Maar van een stuk wandelen slaapt ze niet beter. Dat doe ik al zo vaak. Ze kreeg natuurlijk afgelopen week ineens van 6 mensen aandacht en nu maar van 2 die ook nog eens zichzelf soms vermaken. Ze heeft afgelopen week geen moment alleen gespeeld, er was altijd wel iemand met haar bezig en dat is natuurlijk wel intensief voor d'r.

Over 's nachts. Ik heb haar weleens laten liggen, ik wacht ook weleens maar dan word het huilen alleen maar harder en is ze echt wakker uiteindelijk. Nu slaapt ze gewoon door tijdens dat zoeken naar de speen.

Haai Google! Ik duim voor je dat T het net zo goed doet als Noor op een afwijkend schema

Lieve allemaal,



Vorige week zondag 30 september ben ik bevallen van een prachtige gezonde dochter!!!!



We zitten al de hele week op een heeeeelijke roze wolk, wat is ze lief! En gemakkelijk! En wat voelt het goed en natuurlijk.



Ze dronk van begin af aan al supergoed aan de borst en is na een beetje afvallen alweer aan de stijgende lijn begonnen op mijn voeding. Toch heel bijzonder hoe dat menselijk lichaam werkt!!



De bevalling was erg pittig, heeft 24 uur geduurd maar hoe cliche ook...het was het allemaal zooo waard, ben echt stapelverliefd op haar!!! En geniet ook zo van mijn vriend als vader, wat is dat mooi om te zien hoe hij moeiteloos die rol aanneemt..zo schattig hoe hij tegen haar kletst als hij haar verschoont of in bad doet



Ik zal kijken of ik tussen de bedrijven door nog even een fotootje en haar naam op Hyves kan zetten. Is niet mijn sterkste kant haha :-/



Sorry voor de ego post en respect dat het jullie lukt bij te blijven op het forum!! Tot gauw!! Zwaai!

oh Blondje wat super! van e gefeliciteerd met jullie dochter! en wat klink je gelukkig!

super dat je dat toch even laat weten hier!

(enne handig op 30 september, krijg je toch mooi kinderbijslag op 1 januari hihi)

Heel veel geluk met elkaar!

@ Aju: ik had dat eigenlijk ook bij het lezen van dat artikel, had daarom ook niet echt in de gaten dat het zo heftig ontvangen zou worden. Als ik een artikel lees over iemand die vind dat peuters van 2 niet meer aan de borst moeten en dat is op zo'n manier geschreven dan haal ik mijn ouders op en ga door met de rest van mijn leven. Had niet zo in de gate dat andere daar anders mee om gaan. Moet wel zeggen dat ik nu wat moeilijk zulke blog's deel, beetje bang om iemand op de tenen te staan. Gaat ook wel weer over want dat ligt aan mezelf denk ik!



@ Aju over de taal van huilen: ben ik met je eens. Maar ik gebruik een boek ook nooit als richtlijn maar om meer inzicht te krijgen of dingen uit ander perspectief te zien. Was altijd erg anti huilen en het voelde heel slecht. Iets waardoor ik me opgelaten voelde en wat ik zsm wilde stoppen. Door er anders tegen aan te kijken kan ik beter relativeren en bedenken dat huilen ook niet alleen negatief is. Maar ik volg vooral mijn eigen gevoel, als iets niet lekker voelt doe ik het niet. En ik probeer zelf te bepalen wat “waar” is voor mezelf. Ik lees ook heel reguliere boeken, wil zo breed mogelijk geïnformeerd zijn. Denk sowieso dat het goed is om niet alleen boeken uit je eigen straatje te lezen. Heb zelfs Frits Bolkenstein in de kast staan haha want wil op alle gebieden weten hoe verschillende mensen over iets denken! Ik trek zelf mijn conclusies wel.



@ natuurlijk oudersschap: ik pik van alles wat mee. Ik geloof wel dat dieren zich ( en dan mn primaten) zich aanpassen aan hun kinderen. Zo wordt het paar gedrag anders, de verdeling van taken etc. Dat wordt anders naar mate kinderen ouders worden. Ik voed mijn kinderen NIET child-centerd op. Ik moet zeggen dat er ook best veel verschil bestaat tussen diverse AP methodes. Ik volg er niet één. Ook hier kijk ik gewoon wat ik het beste vind. Ik stel wel grenzen. Gewoon omdat iedereen daar toch mee moet leren om gaan. Daarbij wordt ieder kind sowieso al met grenzen geconfronteert zoals de tijd, niet oneindige hoeveelheid geld etc. Ook dat hoort bij het leven. Daarbij mogen ze mijn grenzen niet overschrijden. Maar heb mijn grenzen wel bijgesteld voor mijn kinderen en dat is denk ik ook wel gezond. Ze moeten wel de ruimte krijgen de wereld te ontdekken, spelen, troep maken etc. Maar wel binnen mijn grens, wat ik aan kan.



Over de wrede natuur. Daar ben ik het maar deels mee eens Aju. Bijv. dat sterfte cijfer bij bevallingen. Dat is een Afrikaans cijfer maar niet van primitieve stammen maar van dorpen en steden waar honger is, HIV heerst etc. Primaten sterven zelden bij een bevalling. Natuurlijk wel ooit net als wij mensen in het westen. Maar met een gezond lijf, gezonde voeding etc kan een mens gewoon bevallen. De hygiëne speelt in Afrika ook een grote rol. In Aziën, Zuid Amerika en diverse plekken in Afrika waar mensen nog echt in de Jungle leven ligt het sterfte cijfer helemaal niet zo hoog! In Amerika is een Childbirth Center waar vrouwen bevallen zonder VK of gyn. Het percentage KS in 1,7 %, het sterfte cijfer niet hoger dan in de rest van Amerika! Verdere ingrepen worden niet gedaan, dus geen interventies, geen pompen&tangen etc. Zal er eens iets over opzoeken op internet als je daar over wil lezen.

De kindersterfte idemdito. Dat is ook een Afrikaans cijfer met slecht drinkwater waar kinderen sterven aan diaree.



Wat niet wegneemt dat er in de natuur niet zo moeilijk wordt gedaan over dood gaan. Ik met eerlijk zeggen dat ik het ook gruwelijk Westers vind om daar zo mee om te gaan. De angst die daarom heerst, dezelfde angst die heerst rondom bevallen. En ms ook wel om het leven zelf. Maar nu ga ik ms te diep daarop in .



Ik zelf zie mezelf ook liever lang leven en mijn kindjes opgroeien maar niet tegen iedere prijs.



Denk wel dat primitieve volkeren veel sensitiever met kinderen omgaan. Dus zonder hun kinderen in het middelpunt te plaatsen zijn ze toch veel communicatiever met hen bezig. Voelen ze beter alles aan. Logisch, ze worden niet afgeleid door TV, werk, internet etc. In onze drukke maatschappij staan we zelden meer stil bij de non verbale communicatie die nog wel atijd 94% ofzo van onze communicatie beslaat. We zien nog maar moeilijk aan elkaar wat iemand wil, hoe hij zich voelt wanneer er geen woord wordt gesproken.





Tot slot. Omdat we ontwikkeld zijn zullen wij ook onze opvoed methode moeten ontwikkelen. We willen onze kinderen klaar stomen voor een leven in deze maatschappij. Daar hoort een ander methode bij als wanneer je in een commune leeft midden in de Jungle. Primitieve volkeren hoeven zich niet af te vragen wat de zin is van het bestaan, wat je moet doen met je leven, zij maken zich niet druk over gisteren en morgen maar leven vandaag. Door veel in het verleden en de toekomst te leven maak je leven automatisch ingewikkelder en komen er ook meer problemen om de hoek kijken. Daar moet je je kind in begeleiden denk ik.



Ik pas me dus zeker deels aan aan mijn kinderen. Punt 1 omdat ik ze zelf wilde dus dan vind ik het logisch dat je 'offers” maakt. Ik zie sommigen mensen nog stappen, alleen op vakantie gaan en tig uur werken. Dan vraag ik me af en toe wel af of kinderen krijgen handig is. Ik weet hoe het voelt als kind om “te veel' te zijn, niet erg prettig kan ik vertellen. Het laatste dat wil is dat mijn kinderen dat voelen. Op de tweede plaats. Een baby heeft gewoon natuurlijke basis behoefte. Die moet je denk ik vervullen want een baby kan niet wachten, niet zijn behoefte opzij zetten etc. In primitieve volkeren en bij de primaten worden baby's nooit alleen gelaten, is er continu mogelijkheid om je buikje vol te drinken etc. Dat biedt veiligheid, dan worden de behoeftes van een baby vervuld en dat ik denk ik wel erg belangrijk voor latere ontwikkeling. Peuters daarentegen kunnen best wachten, hebben grenzen nodig om te ontdekken & te bevechten. Dat is denk ik goed voor hun ontwikkeling.

Zij kunnen zich voor een deel aanpassen aan hun ouders en de situatie zoals die is. Baby's niet, die kun je niets uitleggen en reageren alleen instinctief. Dat is denk ik een belangrijk verschil.





Nou, Aju, dank voor deze filosofische zondagmiddag! Vind het wel leuk om zo over opvoeden enzo te sparren!

Blondje gefeliciteerd! Je klinkt heeeeerlijk in love, geniet met volle teugen meid!



@opvoedmethoden en technieken, ik voel de behoefte om te reageren maar heb de tijd even niet. Wordt vervolgd



maar hoe cool jongens, dat de ruimte er is voor het ventileren van onze mening zonder veroordeeld te worden! Doen we goed meiden!

Blondje wouw!! Jullie mooie meisje is er! Gefeliciteerd en geniet maar lekker door!

Gefeliciteerd Blondje! Wat fijn dat alles zo goed loopt en je lekker kunt genieten.



@Nic: Tja, wat is 'de' natuur?



Mbt mijzelf: ik vond in het artikel wat jij aanhaalde wel herkenbaar, dat ik in eerste instantie ook heel erg het gevoel had, enkele weken na de bevalling, van 'wanneer begint het 'gewone leven' nu weer?' Ik had nogal moeite met de omschakeling, maar ik denk wel dat ik 'm gemaakt heb. Ik ben er ook achter dat ik niet alles tegelijk kan en mijn babietje tevreden stellen nu mijn eerste prioriteit is. Ik ben het er ook mee eens dat, omdat we nu bewust een keuze maken voor kinderen, we ook de morele plicht hebben ons kind naar eigen goeddunken een warm & veilig nest te bieden. Maar hoe je dat doet, daar over verschillen dan de inzichten.



Ik ben overigens ook nog steeds heel blij met dat iedereen hier opschrijft hoe zij om gaat met de opvoeding van de kinderen. Ik vind het ook knap en heel dapper dat bijvoorbeeld Knor hier openlijk heft geschreven over de moeilijke periode gedurende de eerste maanden en dat Elsie zegt -tegen de stroming in- dat ze haar kindje wel eens laat huilen, omdat dat voor hen het beste werkt. Dat Nic haar soms niet alledaagse gezichtspunten met ons deelt en dat wij 'first-time' moeders onze dagelijkse struggles delen en proberen er het beste van te maken. En Ivetje die dan steeds maar weer zegt dat het allemaal goed komt, de schat



Ik heb echt al enorm veel geleerd van hoe verschillende mensen tegen dingen aankijken en hoe ze met bepaalde dingen omgaan. Ik ben me nog steeds aan het afvragen of wat ik doe het beste is voor mijn kind en ook voor mezelf, maar mede dankzij jullie weet ik in elk geval zeker dat ik niet zomaar iets heb gedaan omdat ik niet beter wist. En dat als ik toch iets heb gedaan waar ik achteraf van denk dat het andes had gekund, dat ik kan denke'n dat ik dat heb gedaan met de beste bedoelingen en dat ik er nu van heb geleerd. Spijt is wat de koe schijt, toch Designed (of was 't Google?)



Lieve dames, heel veel respect en dank voor jullie wijze woorden & raad, voor jullie twijfels, creatieve oplossingen, ideeën, uitprobeersels en roepen om hulp.