Zwanger
alle pijlers
Lesbisch koppel met kinderwens, hoe en waar?
maandag 11 november 2013 om 12:33
Hey allemaal! Ik (23j) en mijn partner (29j) willen heel graag een kindje via IVF. We willen een eicel van mij laten bevruchten en bij haar laten inplanten (hebben geen donor, zal door anonieme gebeuren dus).
Maar we zitten nog met zeer veel vragen. Ten eerste waar kunnen we het beste terecht? Wij zijn van limburg, belgie. Maar al moet ik naar de ander kant van de wereld rijden (bij wijze van spreken) maakt niet uit, kindje gaat voor! De wens is dus zeer groot.
Ik heb al veel gelezen van jette maar ook in gent zijn ze vooral heel holebi-vriendelijk?
Wij kennen zelf geen koppel die dit gaat doen of heeft gedaan dus zitten we natuurlijk met zeer veel vragen. Dus als er iemand is die haar ervaring hiermee wilt delen, wij danken jullie nu al voor jullie tijd! Groetjes Christina en Lieve
Maar we zitten nog met zeer veel vragen. Ten eerste waar kunnen we het beste terecht? Wij zijn van limburg, belgie. Maar al moet ik naar de ander kant van de wereld rijden (bij wijze van spreken) maakt niet uit, kindje gaat voor! De wens is dus zeer groot.
Ik heb al veel gelezen van jette maar ook in gent zijn ze vooral heel holebi-vriendelijk?
Wij kennen zelf geen koppel die dit gaat doen of heeft gedaan dus zitten we natuurlijk met zeer veel vragen. Dus als er iemand is die haar ervaring hiermee wilt delen, wij danken jullie nu al voor jullie tijd! Groetjes Christina en Lieve
maandag 11 november 2013 om 14:19
TO, erg duidelijk en bij deze uitleg snap ik je keuze volkomen. Laat je goed voorlichten over alle voors en tegens die IVF heeft (geld, gezondheid, psyche, etc). Zorg dat je van de hoed en de rand weet, dan zul je bij tegenslagen (en die zijn er vaak bij IVF) weten wat je moet doen als stel. Succes en hopelijk vind je veel antwoorden op alle vragen.
maandag 11 november 2013 om 14:19
maandag 11 november 2013 om 14:21
Je zei ook de wereld over te willen, bij wijze van spreken. Mocht België (dat over het algemeen veel coulanter is in dit soort procedures dan Nederland) niet gaan lukken, overweeg dan Spanje. Daar is het de normaalste zaak van de wereld om een donor-eicel te krijgen. In principe is dit bij jullie ook aan de orde. Jij bent de donor, jouw vriendin wil graag een donor.
maandag 11 november 2013 om 14:23
quote:jules schreef op 11 november 2013 @ 14:19:
TO, erg duidelijk en bij deze uitleg snap ik je keuze volkomen. Laat je goed voorlichten over alle voors en tegens die IVF heeft (geld, gezondheid, psyche, etc). Zorg dat je van de hoed en de rand weet, dan zul je bij tegenslagen (en die zijn er vaak bij IVF) weten wat je moet doen als stel. Succes en hopelijk vind je veel antwoorden op alle vragen.Dankjewel!
TO, erg duidelijk en bij deze uitleg snap ik je keuze volkomen. Laat je goed voorlichten over alle voors en tegens die IVF heeft (geld, gezondheid, psyche, etc). Zorg dat je van de hoed en de rand weet, dan zul je bij tegenslagen (en die zijn er vaak bij IVF) weten wat je moet doen als stel. Succes en hopelijk vind je veel antwoorden op alle vragen.Dankjewel!
maandag 11 november 2013 om 14:27
IVF en zeker de optie die jullie willen betekent: beide hormonen spuiten, jij om eicellen te laten groeien en zij om te zorgen dat jullie cyclussen gelijk lopen.
Jij krijgt vervolgens de punctie (en dat is echt niet fijn) en bij haar worden een paar dagen later (indien gelukt) 1 (of mss 2) embyro's teruggeplaatst. en dan mag zij verer met hormonen gebruiken om te zorgen dat de embryo blijft zitten.
dat is het verhaal in het kort.
en dsan heb je maar 3 pogingen (hier in NL in ieder geval) en zijn de kosten (als het niet vergoed wordt) voor IVF/ICSI hoog.
Jij krijgt vervolgens de punctie (en dat is echt niet fijn) en bij haar worden een paar dagen later (indien gelukt) 1 (of mss 2) embyro's teruggeplaatst. en dan mag zij verer met hormonen gebruiken om te zorgen dat de embryo blijft zitten.
dat is het verhaal in het kort.
en dsan heb je maar 3 pogingen (hier in NL in ieder geval) en zijn de kosten (als het niet vergoed wordt) voor IVF/ICSI hoog.
maandag 11 november 2013 om 15:31
In het Geertgen hóef je geen eicellen te doneren als je dat niet wil. Als je gebruik wil maken van donorzaad kunnen ze daar evt. wel in bemiddelen. Maar daar heb ik me niet in verdiept verder. Ik weet alleen dat er meerdere mogelijkheden zijn.
Het is hier al eerder gezegd, maar ik benadruk het ook nog maar eens: denk niet te licht over ivf! Ik heb in totaal 4 puncties gehad en 11 terugplaatsingen. En dat was heftig! Ons hele leven stond in het teken van hormonen, afpraken en echo's, puncties en teruglaatsingen. Feestjes en afspraken moesten op het laatste moment gecanceld worden, tijdens een gezellige bbq 'stiekem' naar de wc met 2 injecties... De stress, de tegenslagen.. We kunnen inmiddels een boek schrijven. En natuurlijk heb je het er voor over. Méér dan zelfs. Maar dat kan ik nu makkelijk zeggen (14 weken zwanger na onze aller-aller-laatste cryo)
Wat ik je zou aanraden? Vraag een intake aan bij het Geertgen én in Gent (of Genk). De wachtlijst voor een intake in het GG is slechts enkele weken. De wachtlijst voor een intake in Gent is -schrik niet- 4-6 maanden!
Wij zijn zowel in het GG als in Gent geweest. In het GG hebben we de 11 tp's gedaan. Als we verder hadden moeten gaan dan was het waarschijnlijk Gent geworden (al was dit voor ons een stuk duurder en hadden we ook langer moeten sparen)
Maar doe dus een intake of oriënterend gesprek bij 2 klinieken/ziekenhuizen, zodat je echt alle opties na kunt gaan!
Heel veel succes!
Het is hier al eerder gezegd, maar ik benadruk het ook nog maar eens: denk niet te licht over ivf! Ik heb in totaal 4 puncties gehad en 11 terugplaatsingen. En dat was heftig! Ons hele leven stond in het teken van hormonen, afpraken en echo's, puncties en teruglaatsingen. Feestjes en afspraken moesten op het laatste moment gecanceld worden, tijdens een gezellige bbq 'stiekem' naar de wc met 2 injecties... De stress, de tegenslagen.. We kunnen inmiddels een boek schrijven. En natuurlijk heb je het er voor over. Méér dan zelfs. Maar dat kan ik nu makkelijk zeggen (14 weken zwanger na onze aller-aller-laatste cryo)
Wat ik je zou aanraden? Vraag een intake aan bij het Geertgen én in Gent (of Genk). De wachtlijst voor een intake in het GG is slechts enkele weken. De wachtlijst voor een intake in Gent is -schrik niet- 4-6 maanden!
Wij zijn zowel in het GG als in Gent geweest. In het GG hebben we de 11 tp's gedaan. Als we verder hadden moeten gaan dan was het waarschijnlijk Gent geworden (al was dit voor ons een stuk duurder en hadden we ook langer moeten sparen)
Maar doe dus een intake of oriënterend gesprek bij 2 klinieken/ziekenhuizen, zodat je echt alle opties na kunt gaan!
Heel veel succes!
maandag 11 november 2013 om 15:40
quote:-kuuk- schreef op 11 november 2013 @ 15:31:
Wat ik je zou aanraden? Vraag een intake aan bij het Geertgen én in Gent (of Genk). De wachtlijst voor een intake in het GG is slechts enkele weken. De wachtlijst voor een intake in Gent is -schrik niet- 4-6 maanden!
Heel veel succes!
goh wat is de wachttijd dan langer geworden. toen ik in gent begon (nu 4 1/2 jaar geleden) was de wachttijd 6 weken of zo voor de intake. en in het UMC (waar wij ook konden) zeker 2 jaar.........
Enne gefeliciteerd!!!!
Wat ik je zou aanraden? Vraag een intake aan bij het Geertgen én in Gent (of Genk). De wachtlijst voor een intake in het GG is slechts enkele weken. De wachtlijst voor een intake in Gent is -schrik niet- 4-6 maanden!
Heel veel succes!
goh wat is de wachttijd dan langer geworden. toen ik in gent begon (nu 4 1/2 jaar geleden) was de wachttijd 6 weken of zo voor de intake. en in het UMC (waar wij ook konden) zeker 2 jaar.........
Enne gefeliciteerd!!!!
maandag 11 november 2013 om 15:54
Dankje Mikado. In het UMC 2 jaar?! (daar hebben wij in 2011 een intake gehad en konden binnen een week terecht voor een gesprek...)
Wij waren kort geleden (3 dagen na onze laatste tp, we gingen er vanuit dat het ook deze keer niet ging lukken, én we stonden al 4/5 maanden op de wachtlijst) in Gent. Ze gaven toen aan dat de wachtlijst nóg langer was inmiddels. Ik ken zelfs iemand die na een mislukte poging 4 maanden moest wachten op een evaluatie...... Het is een érg prettig zh, erg prettige benadering, maar ook érg groot en erg lange wachtlijsten (in tegenstelling tot het Geertgen)
Wij waren kort geleden (3 dagen na onze laatste tp, we gingen er vanuit dat het ook deze keer niet ging lukken, én we stonden al 4/5 maanden op de wachtlijst) in Gent. Ze gaven toen aan dat de wachtlijst nóg langer was inmiddels. Ik ken zelfs iemand die na een mislukte poging 4 maanden moest wachten op een evaluatie...... Het is een érg prettig zh, erg prettige benadering, maar ook érg groot en erg lange wachtlijsten (in tegenstelling tot het Geertgen)
maandag 11 november 2013 om 15:56
To ik ben het eens met Kuuk. Ik heb in hetzelfde traject gezeten als Kuuk en IVF is echt de laatste optie. Die ook nog eens erg belastend is voor je privé leven.
De kosten in nl zijn per IVF poging ong 5000,- bij jullie waarschijnlijk meer aangezien jullie waarschijnlijk meer medicatie nodig hebben. Waarschijnlijk komen hierbij ook nog de kosten voor het donorsperma.
Wat ik nog eerst zou doen is echt uitzoeken wat de kosten zijn voor deze procedure en meer informatie hierover. Dit alles bij het zkh van jullie keuze.
Ik weet niet waarom je zwanger wil worden, maar dmv de hormonen kan je veel zwangerschapsklachten krijgen en ook veel meiden komen ook aan door de hormonen. Natuurlijk is dit maar van korte duur maar het kan zeker wel.
Succes en ik hoop dat jullie krijgen wat jullie wensen.
De kosten in nl zijn per IVF poging ong 5000,- bij jullie waarschijnlijk meer aangezien jullie waarschijnlijk meer medicatie nodig hebben. Waarschijnlijk komen hierbij ook nog de kosten voor het donorsperma.
Wat ik nog eerst zou doen is echt uitzoeken wat de kosten zijn voor deze procedure en meer informatie hierover. Dit alles bij het zkh van jullie keuze.
Ik weet niet waarom je zwanger wil worden, maar dmv de hormonen kan je veel zwangerschapsklachten krijgen en ook veel meiden komen ook aan door de hormonen. Natuurlijk is dit maar van korte duur maar het kan zeker wel.
Succes en ik hoop dat jullie krijgen wat jullie wensen.
maandag 11 november 2013 om 16:00
Buiten de hele discussie over IVF viel mij het volgende op:quote:xtina859 schreef op 11 november 2013 @ 12:33:
Hey allemaal! Ik (23j) en mijn partner (29j) willen heel graag een kindje via IVF. We willen een eicel van mij laten bevruchten en bij haar laten inplanten (hebben geen donor, zal door anonieme gebeuren dus).
In België is het voor zover ik weet nog mogelijk om sperma van een anonieme donor te gebruiken. Maar waarom een anonieme donor? Ik begrijp heel goed dat jullie een kindje 'van jezelf' willen hebben, maar hoe je het ook wendt of keert: er komt een man aan te pas en de helft van de genen van jullie kind is afkomstig van de biologische vader.
Natuurlijk zal jullie kindje de eerste 10 jaar wel tevreden zijn met de uitleg dat hij/zij twee mama's heeft, maar er komt een dag dat jullie kind begrijpt hoe het zit met de bloemetjes en de bijtjes, en dat hij/zij dan benieuwd is naar de biologische vader.
Een keuze voor een anonieme donor vind ik daarom een egoistische keuze, die uitsluitend vanuit jullie kinderwens wordt gemaakt. Maar bedenk wel dat je een mens op de wereld zet, die er hoe dan ook recht op heeft te weten waar de helft van zijn/haar genen vandaan komen!
Om deze reden is het in Nederland niet meer mogelijk anoniem zaad te doneren. Hier moet een spermadonor ermee akkoord gaan dat zijn gegevens aan het volwassen kind bekend gemaakt worden als het kind dit wil.
Hey allemaal! Ik (23j) en mijn partner (29j) willen heel graag een kindje via IVF. We willen een eicel van mij laten bevruchten en bij haar laten inplanten (hebben geen donor, zal door anonieme gebeuren dus).
In België is het voor zover ik weet nog mogelijk om sperma van een anonieme donor te gebruiken. Maar waarom een anonieme donor? Ik begrijp heel goed dat jullie een kindje 'van jezelf' willen hebben, maar hoe je het ook wendt of keert: er komt een man aan te pas en de helft van de genen van jullie kind is afkomstig van de biologische vader.
Natuurlijk zal jullie kindje de eerste 10 jaar wel tevreden zijn met de uitleg dat hij/zij twee mama's heeft, maar er komt een dag dat jullie kind begrijpt hoe het zit met de bloemetjes en de bijtjes, en dat hij/zij dan benieuwd is naar de biologische vader.
Een keuze voor een anonieme donor vind ik daarom een egoistische keuze, die uitsluitend vanuit jullie kinderwens wordt gemaakt. Maar bedenk wel dat je een mens op de wereld zet, die er hoe dan ook recht op heeft te weten waar de helft van zijn/haar genen vandaan komen!
Om deze reden is het in Nederland niet meer mogelijk anoniem zaad te doneren. Hier moet een spermadonor ermee akkoord gaan dat zijn gegevens aan het volwassen kind bekend gemaakt worden als het kind dit wil.
maandag 11 november 2013 om 16:36
@ adoptiemama: Ik denk dat TO met "anonieme" donor iemand bedoelt die wel donor voor hen is, maar niet binnen de eigen vrienden- en kennissenkring. Iemand die dus zaad gedoneerd heeft aan de spermadonorbank. En als ze zich in Nederland laten behandelen kan hun kind later sowieso gegevens van (en een ontmoeting met) de donor krijgen. In België is het donorschap geloof ik wel volledig anoniem.
maandag 11 november 2013 om 17:44
In Belgie maken ze vaak gebruik van de donorbank in Denemarken.
Ik kan me voorstellen dat TO over anonieme donor praat. In Belgie is het normaler om een anonieme donor te krijgen dan een bekende.
Adoptiemama, kinderen krijgen is per definitie egoïstisch. Ik vind dat je, mits je het kunt bewijzen met verschillende wetenschappelijke studies, niet mag zeggen dat een anonieme donor "slechter" is. In landen om ons heen vinden ze juist anoniem donorschap beter dan bekend donorschap.
Maar ik kan me wel voorstellen dat dit jouw mening is en in de argumenten die je geeft kan ik me ook vinden. Maar ik probeer het ook altijd van de andere kant te bekijken. Wat heb je aan een donorvader? Die wil toch niets van je? Je weet dan wie het is en vervolgens sta je bij hem op de stoep en heeft hij echt helemaal geen zin in jou! Als je een anonieme donor hebt, dan is dat gedeelte duidelijk. Je kunt het wel willen, maar het is gewoon onmogelijk. Misschien geeft dit op korte termijn stress, maar op langere termijn (omdat je er toch niets mee kunt) juist veel minder dan bij een bekende donor die niets van je wil weten.
Ik kan me voorstellen dat TO over anonieme donor praat. In Belgie is het normaler om een anonieme donor te krijgen dan een bekende.
Adoptiemama, kinderen krijgen is per definitie egoïstisch. Ik vind dat je, mits je het kunt bewijzen met verschillende wetenschappelijke studies, niet mag zeggen dat een anonieme donor "slechter" is. In landen om ons heen vinden ze juist anoniem donorschap beter dan bekend donorschap.
Maar ik kan me wel voorstellen dat dit jouw mening is en in de argumenten die je geeft kan ik me ook vinden. Maar ik probeer het ook altijd van de andere kant te bekijken. Wat heb je aan een donorvader? Die wil toch niets van je? Je weet dan wie het is en vervolgens sta je bij hem op de stoep en heeft hij echt helemaal geen zin in jou! Als je een anonieme donor hebt, dan is dat gedeelte duidelijk. Je kunt het wel willen, maar het is gewoon onmogelijk. Misschien geeft dit op korte termijn stress, maar op langere termijn (omdat je er toch niets mee kunt) juist veel minder dan bij een bekende donor die niets van je wil weten.
maandag 11 november 2013 om 18:02
@jules: ik ben het helemaal met je eens dat een kinderwens altijd egoistisch is; gelukkig maar, anders stierf de mensheid al snel uit
Of de bio-vader ooit iets zal betekenen in het leven van de - dan - volwassene is niet belangrijk. Wél is van belang dat ieder mens uiteindelijk wil weten hoe zijn/haar vader eruit ziet, of dat tekentalent of die sportieve inslag van de bio-vader afkomstig is, of de bio-vader ook zo'n rare kromme pink heeft, dat soort dingen. Ik weet uit ervaring vanuit de adoptiewereld hoe ver die wens kan gaan, die zal bij donorkinderen niet anders zijn. Vandaar mijn opmerking over een anonieme donor.
Of de bio-vader ooit iets zal betekenen in het leven van de - dan - volwassene is niet belangrijk. Wél is van belang dat ieder mens uiteindelijk wil weten hoe zijn/haar vader eruit ziet, of dat tekentalent of die sportieve inslag van de bio-vader afkomstig is, of de bio-vader ook zo'n rare kromme pink heeft, dat soort dingen. Ik weet uit ervaring vanuit de adoptiewereld hoe ver die wens kan gaan, die zal bij donorkinderen niet anders zijn. Vandaar mijn opmerking over een anonieme donor.
maandag 11 november 2013 om 18:07
maandag 11 november 2013 om 19:42
En als je in Nederland door een anonieme/onbekende donor wordt geholpen dan ben je verzekerd dat de donor je wel (minstens eenmaal) te woord zal willen staan. Althans, die verklaring/belofte tekenen ze op het moment dat ze donor worden.
Dat donor- en adoptiekinderen per definitie nieuwsgierig worden naar hun afkomst is niet altijd waar. Bij sommigen kan die wens inderdaad ver gaan, een obsessie worden zelfs, maar ik ken ook (en echt van héél dichtbij) de ervaring dat adoptiekinderen totaal geen enkele behoefte aan hun land van herkomst, biologische familie etc.
Dat donor- en adoptiekinderen per definitie nieuwsgierig worden naar hun afkomst is niet altijd waar. Bij sommigen kan die wens inderdaad ver gaan, een obsessie worden zelfs, maar ik ken ook (en echt van héél dichtbij) de ervaring dat adoptiekinderen totaal geen enkele behoefte aan hun land van herkomst, biologische familie etc.
maandag 11 november 2013 om 20:15
Het blijft een erg gevoelig onderwerp. Voor beide kanten (bekende donor en onbekende donor) is wat te zeggen, zowel positief als negatief. Het mooiste zou zijn als de donor, in het geval van een lesbisch stel, een bepaalde rol in het leven van het kind krijgt. Een rol die voor alle deelnemers (het stel, de donor en het kind) een bevredigende situatie creëert. En ook al ken ik zulke verhalen, ze blijven zeldzaam.
maandag 11 november 2013 om 21:47
Wat ik niet snap is dat je zegt dat het ook haar kindje is als zij zwanger wordt. Biologisch gezien is het haar kindje niet, ook niet als zij het draagt. Misschien dat het qua gevoel iets uit maakt, maar moet zij het kindje perse gedragen hebben om zich moeder te voelen? Als zij graag zwanger wil worden en jij niet, waarom dan niet gewoon met haar eitje?
Wij hebben een kindje via icsi en ondanks dat wij het geluk hadden dat dit relatief snel gegaan is, was het heel zwaar. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen (en nog zes weken thuis rust gehad) door complicaties. Hormonen doen heel veel met je lichaam en alle spanningen doen ook heel veel met je relatie. De hormonen om mijn lichaam klaar te maken voor een cryo terugplaatsing vond ik qua bijwerkingen nog erger dan de hormonen om de eitje te laten groeien.
Wij hebben een kindje via icsi en ondanks dat wij het geluk hadden dat dit relatief snel gegaan is, was het heel zwaar. Ik heb een week in het ziekenhuis gelegen (en nog zes weken thuis rust gehad) door complicaties. Hormonen doen heel veel met je lichaam en alle spanningen doen ook heel veel met je relatie. De hormonen om mijn lichaam klaar te maken voor een cryo terugplaatsing vond ik qua bijwerkingen nog erger dan de hormonen om de eitje te laten groeien.
maandag 11 november 2013 om 21:55
