Zwanger
alle pijlers
Man 20 jaar geleden gesteriliseerd, wat kan tegenwoordig nog
zaterdag 1 maart 2014 om 10:46
Goedemorgen
Ik heb een belangrijke vraag.
Ik ben een moeder van 34 jaar, heb zelf twee kinderen van 5 en 7 jaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik drie kindjes wilde hebben. Helaas ben ik gescheiden van de vader van mijn kindjes een aantal jaren geleden.
Nu heb ik al een paar jaar een relatie met een hele lieve man die ook goed voor mijn kinderen is. Hij is zelf jong vader geworden op zijn 23e jaar. Hij heeft zelf twee volwassen dochters nu. Destijds heeft hij zich laten steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde.
Nu willen we toch een poging wagen om samen nog een kindje te proberen te krijgen.
Ik lees vaak dat sterilisatie bij een man wel ongedaan kan worden maar dan wel in de jaren vlak na de sterilisatie, ik acht dus de kans klein. Hij geeft aan dat zijn specialist destijds aangaf dat ongedaan maken goed mogelijk was ook na een lange periode. Bovendien geeft hij steeds aan dat men met de techniek nu weel verder is dan 20 jaar geleden en dat het een kwestie is van de buisjes weer aan elkaar hechten is en dan veel ´oefenen`.
Ik lees niet veel over hersteloperaties van meer dan 20 jaar lang gesteriliseerd te zijn geweest.
Ik heb de topic mbt hersteloperatie na sterilisatie man helemaal doorgespit en lees geen verhaal van mannen die zolang gesteriliseerd zijn geweest. Kent iemand zo een situatie?
Ik heb een belangrijke vraag.
Ik ben een moeder van 34 jaar, heb zelf twee kinderen van 5 en 7 jaar. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik drie kindjes wilde hebben. Helaas ben ik gescheiden van de vader van mijn kindjes een aantal jaren geleden.
Nu heb ik al een paar jaar een relatie met een hele lieve man die ook goed voor mijn kinderen is. Hij is zelf jong vader geworden op zijn 23e jaar. Hij heeft zelf twee volwassen dochters nu. Destijds heeft hij zich laten steriliseren omdat hij geen kinderen meer wilde.
Nu willen we toch een poging wagen om samen nog een kindje te proberen te krijgen.
Ik lees vaak dat sterilisatie bij een man wel ongedaan kan worden maar dan wel in de jaren vlak na de sterilisatie, ik acht dus de kans klein. Hij geeft aan dat zijn specialist destijds aangaf dat ongedaan maken goed mogelijk was ook na een lange periode. Bovendien geeft hij steeds aan dat men met de techniek nu weel verder is dan 20 jaar geleden en dat het een kwestie is van de buisjes weer aan elkaar hechten is en dan veel ´oefenen`.
Ik lees niet veel over hersteloperaties van meer dan 20 jaar lang gesteriliseerd te zijn geweest.
Ik heb de topic mbt hersteloperatie na sterilisatie man helemaal doorgespit en lees geen verhaal van mannen die zolang gesteriliseerd zijn geweest. Kent iemand zo een situatie?
zaterdag 1 maart 2014 om 12:33
quote:elinas schreef op 01 maart 2014 @ 12:08:
[...]
Zijn volwassen kinderen vinden dat zijn eigen keuze. Hij heeft trouwens een hele goede band met zijn eigen kinderen.
Hij vindt het heel bijzonder om nog samen met mij een kind te krijgen en op te voeden. Bovendien heb ik juist heel veel dingen van hem geleerd mbt de opvoeding van mijn kinderen. Hij heeft al die fases al meegemaakt, weet wat hem te wachten staat. Hij heeft me geleerd sommige dingen wat los te laten, kinderen ruimte geven zelf dingen te ontdekken waar ik bijv krampachtig aan bepaalde dingen wil blijven vasthouden etc etc. Ik vind hem een goede (stief-)vader en dat geeft voor mij ook de doorslag.
Ik heb mannen gekend die totaal geen binding hadden met kinderen, maar hij is echt zo ervaren met kinderen, geeft echt zijn tijd aan mijn kinderen, offert zijn vrije dagen op om leuke dingen met ze te doen, breekt zijn beloftes naar de kinderen nooit etc etc.
Dat iemand een geweldige vader is betekent nog steeds niet dat hij meer kinderen wil. 20 jaar gesteriliseerd zijn zegt mij nog steeds dat hij het alleen maar voor jou doet.
Bovendien is het dan nog steeds niet ondenkbeeldig dat hij dan een minder voorbeeldige vader voor jouw eerste 2 kinderen gaat worden omdat hij zijn eigen kind toch belangrijker gaat vinden dan die 2 van jou.
[...]
Zijn volwassen kinderen vinden dat zijn eigen keuze. Hij heeft trouwens een hele goede band met zijn eigen kinderen.
Hij vindt het heel bijzonder om nog samen met mij een kind te krijgen en op te voeden. Bovendien heb ik juist heel veel dingen van hem geleerd mbt de opvoeding van mijn kinderen. Hij heeft al die fases al meegemaakt, weet wat hem te wachten staat. Hij heeft me geleerd sommige dingen wat los te laten, kinderen ruimte geven zelf dingen te ontdekken waar ik bijv krampachtig aan bepaalde dingen wil blijven vasthouden etc etc. Ik vind hem een goede (stief-)vader en dat geeft voor mij ook de doorslag.
Ik heb mannen gekend die totaal geen binding hadden met kinderen, maar hij is echt zo ervaren met kinderen, geeft echt zijn tijd aan mijn kinderen, offert zijn vrije dagen op om leuke dingen met ze te doen, breekt zijn beloftes naar de kinderen nooit etc etc.
Dat iemand een geweldige vader is betekent nog steeds niet dat hij meer kinderen wil. 20 jaar gesteriliseerd zijn zegt mij nog steeds dat hij het alleen maar voor jou doet.
Bovendien is het dan nog steeds niet ondenkbeeldig dat hij dan een minder voorbeeldige vader voor jouw eerste 2 kinderen gaat worden omdat hij zijn eigen kind toch belangrijker gaat vinden dan die 2 van jou.
zaterdag 1 maart 2014 om 12:37
zaterdag 1 maart 2014 om 12:38
Om te overwegen om nog een derde kind te krijgen, dat is voor ieder persoonlijk. Nu valt iedereen erover maar als er geen hersteloperatie nodig was, waren er veel minder over gevallen.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.
zaterdag 1 maart 2014 om 12:44
quote:Gravinnetje schreef op 01 maart 2014 @ 12:38:
Om te overwegen om nog een derde kind te krijgen, dat is voor ieder persoonlijk. Nu valt iedereen erover maar als er geen hersteloperatie nodig was, waren er veel minder over gevallen.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.Meestal niet. De sterilisatie zelf wel.
Om te overwegen om nog een derde kind te krijgen, dat is voor ieder persoonlijk. Nu valt iedereen erover maar als er geen hersteloperatie nodig was, waren er veel minder over gevallen.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.Meestal niet. De sterilisatie zelf wel.
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 1 maart 2014 om 12:45
zaterdag 1 maart 2014 om 12:45
quote:Gravinnetje schreef op 01 maart 2014 @ 12:38:
Om te overwegen om nog een derde kind te krijgen, dat is voor ieder persoonlijk. Nu valt iedereen erover maar als er geen hersteloperatie nodig was, waren er veel minder over gevallen.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.We zijn bereid er zelf voor te betalen hoor!
Om te overwegen om nog een derde kind te krijgen, dat is voor ieder persoonlijk. Nu valt iedereen erover maar als er geen hersteloperatie nodig was, waren er veel minder over gevallen.
Ik heb ook mijn gedachtes erover maar ja, wie ben ik?
Wat ik mij echter afvraag, wordt deze hersteloperatie vergoed? En zo ja, waarom wordt hij vergoed?
Zelfs al zou er maar een gedeelte worden vergoed, dat vind ik dan bizar. Iemand komt terug op een besluit, is niet ziek en het wordt dan (gedeeltelijk) vergoed vanuit de ziektekostenverzekering.We zijn bereid er zelf voor te betalen hoor!
zaterdag 1 maart 2014 om 12:48
Oogappeltje, wat gij niet wilt dat u geschiedt, wens dat ook een ander niet.
Waar haal je het lef vandaan om te roepen, tot 2 maal toe nog wel, dat je hoopt dat het niet lukt?
Heb jij iemand in je omgeving met een joekel van een kinderwens (en dan maakt het niet uit hoeveel kinderen er al zijn) waar bij het niet lukt? Nee... Dat dacht ik al.
TO, ik hoop met alle liefde dat het je wel lukt! Volgens mij is een klein wonder bij jullie meer dan welkom!!
Waar haal je het lef vandaan om te roepen, tot 2 maal toe nog wel, dat je hoopt dat het niet lukt?
Heb jij iemand in je omgeving met een joekel van een kinderwens (en dan maakt het niet uit hoeveel kinderen er al zijn) waar bij het niet lukt? Nee... Dat dacht ik al.
TO, ik hoop met alle liefde dat het je wel lukt! Volgens mij is een klein wonder bij jullie meer dan welkom!!
Vandaag is de mooiste dag.
zaterdag 1 maart 2014 om 12:57
zaterdag 1 maart 2014 om 13:11
quote:Gravinnetje schreef op 01 maart 2014 @ 12:57:
[...]
Vanuit de aanvullende neem ik aan? In het basispakket zit toch geen anti-conceptie? Of ben ik nu in de war (hoef me er ook niet mee bezig te houden dus ben niet helemaal op de hoogte)?
Oh, ik was helemaal vergeten dat wij ook aanvullend verzekerd zijn en het dus idd uit de aanvullende is vergoed.
Maar ach, een baby is toch echt duurder en daar zijn we echt klaar mee
[...]
Vanuit de aanvullende neem ik aan? In het basispakket zit toch geen anti-conceptie? Of ben ik nu in de war (hoef me er ook niet mee bezig te houden dus ben niet helemaal op de hoogte)?
Oh, ik was helemaal vergeten dat wij ook aanvullend verzekerd zijn en het dus idd uit de aanvullende is vergoed.
Maar ach, een baby is toch echt duurder en daar zijn we echt klaar mee
"Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt"
zaterdag 1 maart 2014 om 13:32
quote:elinas schreef op 01 maart 2014 @ 11:04:
[...]
Mijn kinderen zouden zelf nog een broertje of zusje erbij willenMijn kinderen ook. Dat zegt helemaal niets. Je kinderen zijn 5 en 7 en kunnen helemaal niet inschatten wat zo'n kleine "babypop" in hun leven teweegbrengt. Wat weten zij nu van de complicaties van het hebben van een samengesteld gezin? Er is kort na de scheiding, toen ze nog heel klein waren, een nieuwe man in het gezin gekomen. Je mag al heel blij zijn dat ze zich daaraan hebben aangepast. Hun leven nog ingewikkelder maken door een kind te krijgen met je nieuwe partner is niet in hun belang.
[...]
Mijn kinderen zouden zelf nog een broertje of zusje erbij willenMijn kinderen ook. Dat zegt helemaal niets. Je kinderen zijn 5 en 7 en kunnen helemaal niet inschatten wat zo'n kleine "babypop" in hun leven teweegbrengt. Wat weten zij nu van de complicaties van het hebben van een samengesteld gezin? Er is kort na de scheiding, toen ze nog heel klein waren, een nieuwe man in het gezin gekomen. Je mag al heel blij zijn dat ze zich daaraan hebben aangepast. Hun leven nog ingewikkelder maken door een kind te krijgen met je nieuwe partner is niet in hun belang.
Ga in therapie!
zaterdag 1 maart 2014 om 13:32
quote:boerderijgeit028 schreef op 01 maart 2014 @ 10:56:
Is het nog wel omkeerbaar of je weet? Tegenwoordig leggen ze er een "knoopje" in omdat mannen zich nog weleens bedenken, maar vroeger haalden ze er een stukje tussenuit en dat is niet omkeerbaar.Nee hoor, ook tegenwoordig halen ze er nog een stukje tussenuit.quote:miss112 schreef op 01 maart 2014 @ 11:39:
[quote]oogappeltje schreef op 01 maart 2014 @ 11:25:
Vind het ook echt raar hoor. Straks ga je samenwonen met die man (of ben je al zo egoïstisch dat je dat al doet) en dan voelen je kinderen zich achtergesteld want dát is jullie "échte" kindje.
Wat een vreemde opmerking. Dit wil dus zeggen dat iemand die gaat scheiden en kinderen heeft, niet verder mag gaan met haar leven.
Dat vind ik pas een vreemde opmerking. TO is dus niets meer dan een broedmachine, als dat 'verdergaan met haar leven' er alleen uit bestaat dat ze meer kinderen op de wereld moet zetten. Niemand die zegt dat ze nooit meer een relatie zou mogen hebben, het gaat alleen om het produceren van een tweede leg. Hoe je het ook wendt of keert; een kind van haar nieuwe vriend en TO samen zal het altijd beter hebben dan de andere kinderen van TO. Is het niet omdat haar vriend die kinderen (onbewust) anders zal bejegenen omdat ze niet zijn vlees en bloed zijn, dan is het wel omdat het nieuwe kind wel altijd zijn of haar beide ouders om zich heen heeft, terwijl de oudere kinderen altijd een van hun ouders moeten missen.
En verder snap ik ook niet dat als iemand heeft besloten absoluut geen kinderen meer te willen, zich weloverwogen laat steriliseren en daar twintig jaar lang volkomen gelukkig mee is, zich laat meeslepen in de waan van z'n nieuwe neukkie met klapperende eierstokken. Laat die vent zijn 'kinderwens' dan echt alleen maar afhangen van wat zijn partner-van-dat-moment wil? En ja, kinderwens staat bewust tussen aanhalingstekens, ik denkmnamelijk ook dat zijn eens alleen gebaseerd is op wat TO wil, niet op wat hij zelf wil.
Is het nog wel omkeerbaar of je weet? Tegenwoordig leggen ze er een "knoopje" in omdat mannen zich nog weleens bedenken, maar vroeger haalden ze er een stukje tussenuit en dat is niet omkeerbaar.Nee hoor, ook tegenwoordig halen ze er nog een stukje tussenuit.quote:miss112 schreef op 01 maart 2014 @ 11:39:
[quote]oogappeltje schreef op 01 maart 2014 @ 11:25:
Vind het ook echt raar hoor. Straks ga je samenwonen met die man (of ben je al zo egoïstisch dat je dat al doet) en dan voelen je kinderen zich achtergesteld want dát is jullie "échte" kindje.
Wat een vreemde opmerking. Dit wil dus zeggen dat iemand die gaat scheiden en kinderen heeft, niet verder mag gaan met haar leven.
Dat vind ik pas een vreemde opmerking. TO is dus niets meer dan een broedmachine, als dat 'verdergaan met haar leven' er alleen uit bestaat dat ze meer kinderen op de wereld moet zetten. Niemand die zegt dat ze nooit meer een relatie zou mogen hebben, het gaat alleen om het produceren van een tweede leg. Hoe je het ook wendt of keert; een kind van haar nieuwe vriend en TO samen zal het altijd beter hebben dan de andere kinderen van TO. Is het niet omdat haar vriend die kinderen (onbewust) anders zal bejegenen omdat ze niet zijn vlees en bloed zijn, dan is het wel omdat het nieuwe kind wel altijd zijn of haar beide ouders om zich heen heeft, terwijl de oudere kinderen altijd een van hun ouders moeten missen.
En verder snap ik ook niet dat als iemand heeft besloten absoluut geen kinderen meer te willen, zich weloverwogen laat steriliseren en daar twintig jaar lang volkomen gelukkig mee is, zich laat meeslepen in de waan van z'n nieuwe neukkie met klapperende eierstokken. Laat die vent zijn 'kinderwens' dan echt alleen maar afhangen van wat zijn partner-van-dat-moment wil? En ja, kinderwens staat bewust tussen aanhalingstekens, ik denkmnamelijk ook dat zijn eens alleen gebaseerd is op wat TO wil, niet op wat hij zelf wil.
zaterdag 1 maart 2014 om 13:35
zaterdag 1 maart 2014 om 13:39
quote:miss112 schreef op 01 maart 2014 @ 11:39:
[quote]oogappeltje schreef op 01 maart 2014 @ 11:25:
Wat een vreemde opmerking. Dit wil dus zeggen dat iemand die gaat scheiden en kinderen heeft, niet verder mag gaan met haar leven. Dat zegt toch niemand? Je kan ook zonder een nieuwe baby te maken verder gaan met je leven. Na een scheiding heb je met een aantal beperkingen te maken zolang je kinderen nog bij jou onder je dak wonen. Zoals verplicht contact met je ex, een omgangsregeling, het innen/betalen van alimentatie, niet zomaar mogen verhuizen. Dat hoort nu eenmaal bij je ouderlijke plichten na een scheiding. Jezelf beperkingen opleggen in het belang van je kinderen na een scheiding is helemaal niet erg hoor. De meeste ouders doen het graag. En als ze zien dat hun kinderen gelukkig zijn, zijn zij ook gelukkig.
[quote]oogappeltje schreef op 01 maart 2014 @ 11:25:
Wat een vreemde opmerking. Dit wil dus zeggen dat iemand die gaat scheiden en kinderen heeft, niet verder mag gaan met haar leven. Dat zegt toch niemand? Je kan ook zonder een nieuwe baby te maken verder gaan met je leven. Na een scheiding heb je met een aantal beperkingen te maken zolang je kinderen nog bij jou onder je dak wonen. Zoals verplicht contact met je ex, een omgangsregeling, het innen/betalen van alimentatie, niet zomaar mogen verhuizen. Dat hoort nu eenmaal bij je ouderlijke plichten na een scheiding. Jezelf beperkingen opleggen in het belang van je kinderen na een scheiding is helemaal niet erg hoor. De meeste ouders doen het graag. En als ze zien dat hun kinderen gelukkig zijn, zijn zij ook gelukkig.
Ga in therapie!
zaterdag 1 maart 2014 om 13:40
quote:zoetie schreef op 01 maart 2014 @ 13:26:
Werkelijk ongelofelijk wat een krengen hier op dit forum rondwaren...... Elinas, overleg met een arts wat er mogelijk is in plaats van op dit ubergezellige VIVA forum . Ik wens jullie veel geluk toe, met of zonder nieuw kindje erbij.
Uitgemaakt worden voor kadaver vind ik een lelijke belediging!
En wellicht kun je eens wat beter de reacties bekijken. Die komen niet uit de lucht vallen maar zijn ergens op gebaseerd. Het is nu eenmaal zo dat het voor de kinderen uit de eerdere huwelijken, hoe dan ook gevolgen heeft die TO en partner zich nu niet realiseren (of niet willen realiseren).
Er wordt bijvoorbeeld gesproken over een derde kindje maar dat is het voor TO, de hoeveelste is het voor haar partner? En het is nu een samengesteld gezin dus dan is het misschien wel het zesde kind? Hoe vinden de kinderen van de partner het, ook al zijn die volwassen? Er wordt enkel vanuit het perspectief gesproken van TO en niet vanuit het gezin of van haar partner. Dat is toch ook vreemd of niet?
Werkelijk ongelofelijk wat een krengen hier op dit forum rondwaren...... Elinas, overleg met een arts wat er mogelijk is in plaats van op dit ubergezellige VIVA forum . Ik wens jullie veel geluk toe, met of zonder nieuw kindje erbij.
Uitgemaakt worden voor kadaver vind ik een lelijke belediging!
En wellicht kun je eens wat beter de reacties bekijken. Die komen niet uit de lucht vallen maar zijn ergens op gebaseerd. Het is nu eenmaal zo dat het voor de kinderen uit de eerdere huwelijken, hoe dan ook gevolgen heeft die TO en partner zich nu niet realiseren (of niet willen realiseren).
Er wordt bijvoorbeeld gesproken over een derde kindje maar dat is het voor TO, de hoeveelste is het voor haar partner? En het is nu een samengesteld gezin dus dan is het misschien wel het zesde kind? Hoe vinden de kinderen van de partner het, ook al zijn die volwassen? Er wordt enkel vanuit het perspectief gesproken van TO en niet vanuit het gezin of van haar partner. Dat is toch ook vreemd of niet?
zaterdag 1 maart 2014 om 13:45
Dubiootje, en wat weet jij van het hebben van een samengesteld gezin? Ik denk dat elke, elke situatie anders is, denk je ook niet? Het ene samengestelde gezin is het andere niet. Denk niet dat wij daarover kunnen oordelen hier op dit ubergezellige forum. Ikzelf ga ook niet voor een kind met mijn huidige partner (hij heeft er twee in de puberleeftijd en ik heb er eentje onder de 10 jaar). Mede ook vanwege onze leeftijden (ik schijn met 43 de oma leeftijd te hebben, las ik net ergens. Werkelijk hilarisch ) Maar weet je, waren we een stuk jonger geweest misschien wel. Wie zal het zeggen? Het zou de liefde voor de andere kinderen echt niet minder maken, hoor. Mijn dochter is dolblij met haar stiefbroers. Elke dag weer, ondanks de leeftijdverschillen. Ze had heel, heel graag nog een broertje of zusje gewild, maar dat zat er dus niet in. Ik vind het een cadeautje, om haar te zien ravotten met haar twee stiefbroers. Om te zien, hoe lief ze voor haar zijn. In de jaren dat ik nog alleen was, heb ik het moeilijk gehad met het feit dat ik haar nooit meer een volwaardig gezin kon bieden (met andere kinderen). Dat ik iemand tegen gekomen ben, die toevallig wel kinderen had en dat het ook zo klikte, vind ik een cadeau van het leven. Elke dag weer. Maar ja, als ik het VIVA forum mag geloven, moet mijn kind nu zwaar in de war zijn, na zo'n dramatische scheiding, een nieuwe man in het leven van haar moeder en dan ook nog eens andere kinderen om haar heen.... Nou nou, wat een trauma's. Gelukkig ziet mijn dochter dat inmiddels heel anders, dat lijkt me een nuttigere bevestiging dan dat gemiep wat ik hier zo vaak moet lezen.....
zaterdag 1 maart 2014 om 13:46
quote:elinas schreef op 01 maart 2014 @ 12:08:
[...]
Zijn volwassen kinderen vinden dat zijn eigen keuze. Hij heeft trouwens een hele goede band met zijn eigen kinderen.
Hij vindt het heel bijzonder om nog samen met mij een kind te krijgen en op te voeden. Bovendien heb ik juist heel veel dingen van hem geleerd mbt de opvoeding van mijn kinderen. Hij heeft al die fases al meegemaakt, weet wat hem te wachten staat. Hij heeft me geleerd sommige dingen wat los te laten, kinderen ruimte geven zelf dingen te ontdekken waar ik bijv krampachtig aan bepaalde dingen wil blijven vasthouden etc etc. Ik vind hem een goede (stief-)vader en dat geeft voor mij ook de doorslag.
Ik heb mannen gekend die totaal geen binding hadden met kinderen, maar hij is echt zo ervaren met kinderen, geeft echt zijn tijd aan mijn kinderen, offert zijn vrije dagen op om leuke dingen met ze te doen, breekt zijn beloftes naar de kinderen nooit etc etc.
Zijn kinderen zijn zo te horen dus niet erg enthousiast.
Zie jij je nieuwe partner als een vaderfiguur voor je kinderen? Zo klinkt het namelijk wel. Wat is de rol van hun vader?
[...]
Zijn volwassen kinderen vinden dat zijn eigen keuze. Hij heeft trouwens een hele goede band met zijn eigen kinderen.
Hij vindt het heel bijzonder om nog samen met mij een kind te krijgen en op te voeden. Bovendien heb ik juist heel veel dingen van hem geleerd mbt de opvoeding van mijn kinderen. Hij heeft al die fases al meegemaakt, weet wat hem te wachten staat. Hij heeft me geleerd sommige dingen wat los te laten, kinderen ruimte geven zelf dingen te ontdekken waar ik bijv krampachtig aan bepaalde dingen wil blijven vasthouden etc etc. Ik vind hem een goede (stief-)vader en dat geeft voor mij ook de doorslag.
Ik heb mannen gekend die totaal geen binding hadden met kinderen, maar hij is echt zo ervaren met kinderen, geeft echt zijn tijd aan mijn kinderen, offert zijn vrije dagen op om leuke dingen met ze te doen, breekt zijn beloftes naar de kinderen nooit etc etc.
Zijn kinderen zijn zo te horen dus niet erg enthousiast.
Zie jij je nieuwe partner als een vaderfiguur voor je kinderen? Zo klinkt het namelijk wel. Wat is de rol van hun vader?
Ga in therapie!
zaterdag 1 maart 2014 om 13:50
Dat volwaardige gezin heb je niet meer en dat krijg je ook nooit meer. Dat is namelijk een vader en moeder en hun kind(eren).
Ik heb wel eens het idee dat het sommigen daarom te doen is (ik wil niet zeggen dat het bij TO zo is): het volwaardige gezin met de vader zit er niet meer in, dan probeer ik dat met iemand anders te reconstrueren. Maar zo werkt het niet. Je kinderen hebben namelijk een andere vader. De nieuwe partner is alleen dat: de nieuwe partner van de moeder. Die is en wordt geen vader van de kinderen. Dat kan ook niet aan elkaar gelijmd worden met een nieuwe baby.
Ik heb wel eens het idee dat het sommigen daarom te doen is (ik wil niet zeggen dat het bij TO zo is): het volwaardige gezin met de vader zit er niet meer in, dan probeer ik dat met iemand anders te reconstrueren. Maar zo werkt het niet. Je kinderen hebben namelijk een andere vader. De nieuwe partner is alleen dat: de nieuwe partner van de moeder. Die is en wordt geen vader van de kinderen. Dat kan ook niet aan elkaar gelijmd worden met een nieuwe baby.
Ga in therapie!
zaterdag 1 maart 2014 om 13:51
zaterdag 1 maart 2014 om 13:55